Szablon:Dobry artykuł
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Fokowate – rodzina drapieżnych ssaków morskich z podrzędu psokształtnych w obrębie rzędu drapieżnych, obejmująca 18 współczesnych gatunków. Rozwinęły liczne przystosowania do częściowo wodnego trybu życia, jak kończyny przekształcone w płetwy, przy czym w przeciwieństwie do pokrewnych uchatkowatych utraciły możliwość chodzenia na czterech łapach po lądzie. Od krewnych odróżnia je też brak małżowiny usznej. Większość czasu spędzają w wodach mórz i oceanów, zwłaszcza wysokich szerokości geograficznych, na ląd lub lód wychodzą celem odpoczynku bądź rozrodu. Polują na ryby oraz głowonogi, rzadziej inne zwierzęta morskie, w tym kryl, ptaki morskie i inne płetwonogie. U niektórych gatunków występuje znaczny dymorfizm płciowy. Samica kopuluje z samcem w wodzie bądź rzadziej na lądzie, po prawie rocznej ciąży z opóźnioną implantacją rodzi prawie zawsze pojedyncze młode, karmione zwykle krótko tłustym mlekiem. Kiedyś stanowiły obiekty rabunkowych polowań. Jeden gatunek mniszki wyginął, dwa są krytycznie zagrożone. Czytaj więcej…
Jutro
Zamek Golesz – średniowieczny zamek znajdujący się w Krajowicach, w województwie podkarpackim, obecnie w postaci ruiny. Historia Golesza sięga XIII wieku oraz XIV wieku. Na początku miał formę grodu, zamek w tym miejscu wzniesiono prawdopodobnie po 1420 roku. Budowla na przestrzeni wieków pełniła głównie funkcję siedziby starosty, który w imieniu opactwa benedyktynów w Tyńcu zarządzał ich dobrami w dorzeczu Wisłoki oraz Białej. Została zniszczona prawdopodobnie podczas najazdu wojsk siedmiogrodzkich księcia Jerzego II Rakoczego w 1657 roku. Z zamkiem Golesz wiąże się kilka legend. Jedna z nich opowiada o skarbach ukrytych w podziemiach, inna mówi o duchu rycerza Bogorii, dawnego właściciela zamku, który wędruje po ruinach. Kolejna opowiada o karczmie, w której gościem miał być król Jan II Kazimierz Waza. Czytaj więcej…
Pojutrze
Federalna Służba ds. Nadzoru w Sferze Łączności, Technologii Informacyjnych i Komunikacji Masowej – rosyjski federalny organ wykonawczy odpowiedzialny za monitorowanie, kontrolowanie oraz cenzurowanie rosyjskich środków masowego przekazu. Do jego obszarów odpowiedzialności należą media elektroniczne, środki masowego przekazu, informatyka i telekomunikacja, nadzór nad przestrzeganiem prawa, ochrona poufności przetwarzanych danych osobowych oraz organizacja pracy służby radiowej. Roskomnadzor zajmuje się licencjonowaniem i wydawaniem zezwoleń, kontrolą i nadzorem w telekomunikacji, informatyce oraz komunikacji masowej. Roskomnadzor składa się z dziesięciu departamentów. Organ posiada 64 biura regionalne, działające na terenie wszystkich obwodów Federacji Rosyjskiej. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Oset – w taksonomii ludowej nazwa roślin, głównie z rodziny astrowatych, o kłujących pędach. W języku polskim odnosi się zwykle do gatunków z rodzaju Carduus, Cirsium oraz Onopordum. Zakres tego nieformalnego taksonu nie jest ścisły i w różnych kulturach może obejmować różne gatunki wyróżniane przez naukę, a w bardziej potocznym ujęciu może być też rozszerzany na kolejne gatunki kolczastych roślin. Ze względu na to, że w zwyczajowej nomenklaturze stosowanej w polskich publikacjach botanicznych nazwę „oset” utożsamiono z nazwą rodzaju Carduus, czasem dochodzi do nieporozumień. Tak bywa w publikacjach etnobotanicznych, gdy na przykład relacje o spożywczym wykorzystaniu ostów, najprawdopodobniej dotyczące ostrożnia łąkowego oraz ostrożnia warzywnego, a wyjątkowo również ostrożnia polnego, są uznawane za świadectwo spożywczego wykorzystania roślin z rodzaju Carduus. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Wojaczek – polski film biograficzny z 1999 roku w reżyserii Lecha Majewskiego i według scenariusza napisanego przez reżysera wraz z Maciejem Meleckim. Film jest impresją na temat ostatnich lat życia poety Rafała Wojaczka, którego zagrał Krzysztof Siwczyk. Akcja filmu jest ograniczona do czterech ostatnich lat życia poety: od 1967 do 11 maja 1971 roku - momentu śmierci samobójczej Wojaczka. Przystępując do realizacji Wojaczka, Lech Majewski nie zamierzał odtworzyć dokładnej biografii poety. Majewski opowiadał, że opowiada własną, subiektywną historię Wojaczka, według swojego odbioru poety. Majewski zaznaczał, że jego film jest wizualizacją poezji Wojaczka. Film został dobrze przyjęty przez krytyków i był wielokrotnie honorowany na polskich festiwalach filmowych, między innymi nagrodą za reżyserię na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych oraz trzema nagrodami na festiwalu Prowincjonalia. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Arrudatitan – wymarły rodzaj dinozaurów, zauropodów z kladu Titanosauria uznawany wcześniej za gatunek eolozaura. Pozostałości obejmujące fragmenty szkieletu osiowego oraz kończyn znaleziono w brazylijskim stanie São Paulo, w skałach późnokredowej formacji Adamantina. Arrudatitan był wielkim tytanozaurem. Znalezione kręgi szyjne są smukłe, ten bardziej tylni ma 85 cm długości. O tym, że pochodzą z dystalnej części szyi, badacze wnioskują przez porównanie z Malawisaurus. Z uwagi na słabe zachowanie trudno ocenić kształt trzonu jednego z kręgu odcinku dorsalnym, drugi był opistoceliczny. Kręg grzbietowy cechuje się wysokim, trójkątnym wyrostkiem kolczystym, ostrym, ale krótkim. Łuk kręgowy ma 3 otwory, przechodzący w rozległe zagłębienia. Kanał kręgowy opisują badacze jako duży, półowalny. Krótkie, ale solidne diapofyzy kierują się bocznie. Wyrostki stawowe tylne noszą duże i płaskie powierzchnie stawowe skierowane brzusznie. Z ich podstawy odchodzi przednia blaszka centro-postzygapofyzowa, z kolei blaszka międzypostzygapofyzowa łączy u podstawy rzeczone wyrostki. Hyposfen nie istnieje. Czytaj więcej…
Za 6 dni
_vastgelopen_op_de_ondiepte_voor_Harssens_eiland_(2158_005410).jpg)
Hr.Ms. Koningin Wilhelmina der Nederlanden – holenderski krążownik pancernopokładowy z końca XIX wieku. Okręt wypierał 4530 ton i rozwijał prędkość 15,8 węzła, a jego główne uzbrojenie stanowiły cztery działa dużego kalibru wsparte lżejszą artylerią oraz bronią torpedową. Jednostka została zwodowana 22 października 1892 roku w stoczni Rijkswerf w Amsterdamie, a w skład Koninklijke Marine wcielono ją 17 kwietnia 1894 roku. Krążownik otrzymał nazwę na cześć ówczesnej księżniczki, a później królowej Holandii, Wilhelminy Orańskiej-Nassau. Okręt przeznaczony był do służby w holenderskich posiadłościach w Azji, stacjonując w Holenderskich Indiach Wschodnich. Jednostka została wycofana ze służby 5 marca 1910 roku, a w październiku tego roku sprzedano ją w celu złomowania. Czytaj więcej…