Szablon:Dobry artykuł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Polimerek (dyskusja | edycje) o 11:44, 17 lip 2023. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
 Dokumentacja szablonu [odśwież]


Dzisiaj

Harry Potter i Kamień Filozoficznybrytyjsko-amerykański film fantasy z 2001 roku w reżyserii Chrisa Columbusa na podstawie scenariusza Steve’a Klovesa. Stanowi adaptację powieści pod tym samym tytułem autorstwa brytyjskiej pisarki J.K. Rowling, wydanej w 1997 roku. Jest pierwszą z ośmiu części serii filmowej Harry Potter, będącej elementem franczyzy medialnej Wizarding World. Głównym bohaterem filmu jest Harry Potter, w którego wcielił się Daniel Radcliffe. Chłopiec, w dniu jedenastych urodzin dowiaduje się, że jest czarodziejem. Wkrótce rozpoczyna naukę w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Film miał premierę 4 listopada 2001 roku w Londynie. został pozytywnie odebrany przez krytyków, którzy komplementowali jego walory wizualne i obsadę, jednak krytykowali nadmierną wierność powieści. Film odniósł duży sukces komercyjny na świecie, przynosząc dotychczas około 1,024 miliarda dolarów dochodu. Czytaj więcej…

Jutro

Wybuch magazynu prochu w Birgu – przypadkowa detonacja amunicji w magazynie prochu w Birgu w brytyjskim protektoracie Malty 18 lipca 1806 roku. Wybuch nastąpił w wyniku niedbalstwa podczas transportowania pocisków z magazynu, czego skutkiem była detonacja 18 000 kg prochu strzelniczego. Eksplozja zabiła około 150 – 240 osób, w tym członków brytyjskiego i maltańskiego personelu wojskowego oraz osoby cywilne w Birgu. Zniszczone zostały elementy miejskich fortyfikacji, kilka magazynów okrętowych oraz duża liczba budynków. Teren dotknięty katastrofą zaczął być znany pod maltańską nazwą l-Imġarraf („zburzone”). Zaniedbanie personelu wojskowego, które spowodowało śmierć wielu niewinnych osób, wywołało gniew wielu Maltańczyków. Ofiary i ich rodziny otrzymały częściową rekompensatę. Powołano również komitet nadzorujący rozdzielanie pomocy poszkodowanym. Czytaj więcej…

Pojutrze

NNS Aradufregata rakietowa marynarki wojennej Nigerii, niemieckiego projektu MEKO 360H, w służbie od 1982 roku. Stanowi pojedynczy okręt, zbudowany w niemieckiej stoczni Blohm + Voss w Hamburgu. Nosi numer burtowy F 89. Jest okrętem flagowym Nigeryjskiej Marynarki Wojennej. Jego nazwa oznacza w języku hausa: grzmot. Pozostaje w służbie, lecz aktualnie jest niesprawny. Wyporność pełna okrętu wynosi 3360 ton, a napędzają go turbiny gazowe, pozwalające na osiąganie prędkości ponad 30 węzłów, uzupełniane przez marszowe silniki wysokoprężne w układzie CODOG. Uzbrojenie główne stanowi działo uniwersalne kalibru 127 mm, osiem wyrzutni pocisków przeciwokrętowych Otomat oraz wyrzutnia pocisków przeciwlotniczych bliskiego zasięgu Aspide. Okręt przenosi jeden śmigłowiec. Czytaj więcej…

Za 3 dni

KNM Ægernorweski torpedowiec z okresu II wojny światowej, należący do typu Sleipner. Wyporność standardowa okrętu wynosiła 597 ton angielskich, a główne uzbrojenie stanowiły trzy armaty kalibru 102 mm i dwie wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm. Napęd stanowiły turbiny parowe, pozwalające na rozwinięcie prędkości 30 węzłów. Po wybuchu II wojny światowej „Æger” brał udział w patrolowaniu norweskich wód terytorialnych, eskortowaniu statków stron walczących utrzymujących handel z Norwegią oraz w strzeżeniu norweskiej neutralności. 9 kwietnia 1940 roku okręt ostał trafiony bombą 250 kg w maszynownię, a potem kolejną bombą z niemieckiego bombowca Junkers Ju 88. Zginęło 9 członków załogi. Wrak został pocięty dopiero w 1948 roku. Czytaj więcej…

Za 4 dni

ORP Orlikpolski trałowiec bazowy z okresu zimnej wojny, jednostka prototypowa serii dwunastu okrętów projektu 206F. Jednostka mierzyła 58,2 metra długości, 7,97 metra szerokości i miała zanurzenie 2,14 metra, a jej wyporność pełna wynosiła 470 ton. Uzbrojona była w trzy podwójne zestawy działek automatycznych 2M-3M kal. 25 mm i bomby głębinowe, a ponadto była przystosowana do przewozu i stawiania min morskich. Okręt został zwodowany w maju 1962 roku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, a do służby w Marynarce Wojennej przyjęto go w sierpniu 1963 roku. Intensywnie eksploatowana jednostka, oznaczona numerem burtowym 613, cały okres służby spędziła w 13. Dywizjonie Trałowców 9. Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu. Okręt został skreślony z listy floty po ponad 25-letnim czasie użytkowania w październiku 1989 roku. Czytaj więcej…

Za 5 dni

Messidorfrancuski oceaniczny okręt podwodny z okresu I wojny światowej, jedna z 18 zbudowanych jednostek typu Pluviôse. Okręt wypierał 404 tony w położeniu nawodnym i 553 tony pod wodą, a jego główną bronią było osiem torped kalibru 450 mm wystrzeliwanych z jednej wewnętrznej i sześciu zewnętrznych wyrzutni. Napędzana maszynami parowymi jednostka rozwijała na powierzchni prędkość 12 węzłów, osiągając zasięg 1500 Mm przy prędkości 9 węzłów. „Messidor” został zwodowany w grudniu 1908 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg w Cherbourg-Octeville, a do służby w Marine nationale wcielono go w listopadzie 1909 roku. Służył początkowo na wodach kanału La Manche, a następnie uczestniczył w działaniach wojennych na Morzu Śródziemnym. Jednostka została skreślona z listy floty w listopadzie 1919 roku i sprzedana w celu złomowania we wrześniu 1922 roku. Czytaj więcej…

Za 6 dni

Paklicko Wielkie – duże jezioro położone w województwie lubuskim, na Pojezierzu Łagowskim. Akwen ma około 196 ha powierzchni, a jego maksymalna głębokość wynosi 22,5 m. Przez zbiornik przepływa rzeka Paklica. Paklicko Wielkie położone jest na obszarze chronionego krajobrazu o nazwie „Rynna Paklicy i Ołoboku”. Jezioro jest ważnym miejscem przebywania ptaków wodnych. W jego okolicach stwierdzono między innymi rekordowe w skali regionalnej skupiska krzyżówek oraz perkozów dwuczubych, a także mniejsze ilości stosunkowo rzadkich gatunków jak łabędź czarnodzioby, krakwa, ogorzałka zwyczajna, perkoz rdzawoszyi oraz zausznik. Nad jeziorem znajdują się dwa kąpieliska wyznaczone zgodnie z zasadami dyrektywy kąpieliskowej oraz duży ośrodek wypoczynkowy. Wokół jeziora zlokalizowane są liczne stanowiska archeologiczne, część z nich dotyczy osadnictwa słowiańskiego. We wschodniej części akwenu znajduje się niewielka wyspa, na której we wczesnym średniowieczu zlokalizowana była osada rusztowa służąca za miejsce kultu Słowian. Czytaj więcej…

Zobacz też