Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
wymiana cotygodniowa |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 25 marca [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''[[Widzący (tytuł kościelny)|Widzący]]''' – tytuł kościelny używany w wyznaniach zaliczanych do [[Ruch świętych w dniach ostatnich|ruchu świętych w dniach ostatnich]]. Osadzony w mormońskich pismach świętych, ukształtował się również pod wpływem praktyk magicznych, którymi parała się rodzina twórcy mormonizmu. Odnosi się do osoby obdarzonej przez Boga szczególnym darem duchowego widzenia. Przyznawany różnym grupom oraz jednostkom, najczęściej wiązany jednak z Pierwszym Prezydium oraz [[Kworum Dwunastu Apostołów]] Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Zapisał się w mormońskim folklorze. Jako integralna część mormońskiej historii występuje w różnych denominacjach ruchu świętych w dniach ostatnich. Występuje jednocześnie w rozlicznych grupach łączonych z mormońskim fundamentalizmem, w tym w [[Prawdziwy i Żywy Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Końca|Prawdziwym i Żywym Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Końca]] oraz w [[Fundamentalistyczny Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich|Fundamentalistycznym Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich]]. ''[[Widzący (tytuł kościelny)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Io (film)|Io]]''''' – [[dramat filmowy]] z 2022 roku w reżyserii [[Jerzy Skolimowski|Jerzego Skolimowskiego]], zrealizowany w polsko-włoskiej koprodukcji na podstawie scenariusza napisanego wspólnie z [[Ewa Piaskowska|Ewą Piaskowską]]. Film, inspirowany dziełem ''[[Na los szczęścia, Baltazarze!|Na los szczęścia, Baltazarze]]'' [[Robert Bresson|Roberta Bressona]], przedstawia koleje losu osiołka przekazywanego z rąk do rąk. Tematem przewodnim ''Io'' jest okrucieństwo ludzi wobec zwierząt. ''Io'' powstał w warszawskiej wytwórni Skopia Film. Skolimowski i Piaskowska pełnili również funkcje producentów filmu. Zdjęcia do filmu nakręcił operator [[Michał Dymek]], natomiast ścieżkę muzyczną do niego skomponował [[Paweł Mykietyn]]. ''Io'' został powszechnie pozytywnie przyjęty przez krytyków, którzy porównywali go na korzyść z ''Baltazarem,'' chwalili brawurowe zdjęcia Dymka, występ sześciu osiołków wcielających się w głównego bohatera oraz [[Antropocentryzm|nieantropocentryczne]] przesłanie filmu. ''Io'' otrzymał szereg nagród i wyróżnień, w tym Nagrodę Jury na [[Festiwal Filmowy w Cannes|Festiwalu Filmowym w Cannes]], sześć nagród na rozdaniu [[Polska Nagroda Filmowa|Polskich Nagród Filmowych]] oraz nominację do [[Oscar dla najlepszego filmu międzynarodowego|Oscara dla najlepszego filmu międzynarodowego]]. ''[[Io (film)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 26 marca --> [[Plik:Avviso Veloce Nave Diana.jpg|right|100px]] |
||
'''[[Diana (1940)|Diana]]''' – [[Królestwo Włoch (1861–1946)|włoski]] rządowy [[jacht]] i [[Awizo (klasa okrętów)|awizo]] z okresu [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Okręt miał [[wyporność]] 2591 ton i osiągał prędkość 28 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], a jego uzbrojenie stanowiły dwa [[Działo okrętowe|działa]] kalibru 102 mm i sześć [[Armata przeciwlotnicza|armat przeciwlotniczych]]. Jednostka została [[Wodowanie|zwodowana]] w maju 1940 roku w stoczni Cantieri Navali del Quarnaro w [[Rijeka|Fiume]], a do służby w [[Regia Marina]] wcielono ją w listopadzie 1940 roku. Podczas wojny okręt używany był w charakterze szybkiego [[Transportowiec|transportowca]]. 29 czerwca 1942 roku „Diana” została storpedowana i zatopiona przez [[Royal Navy|brytyjski]] okręt podwodny HMS „Thrasher” (N37) na północ od [[Tobruk]]u. Śmierć poniosła większa część załogi okrętu. ''[[Diana (1940)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Józef Mehoffer]]''' (ur. [[19 marca]] [[1869]] w [[Ropczyce|Ropczycach]], zm. [[7 lipca]] [[1946]] w [[Wadowice|Wadowicach]]) – polski malarz, [[witraż]]ysta, grafik pochodzenia [[Austriacy|austriackiego]], jeden z najważniejszych [[Modernizm (sztuka)|modernistycznych]] artystów okresu [[Młoda Polska|Młodej Polski]]. Absolwent krakowskiej [[Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie|Szkoły Sztuk Pięknych]] i uczeń [[Jan Matejko|Jana Matejki]], także współpracownik [[Stanisław Wyspiański|Stanisława Wyspiańskiego]]. Był twórcą m.in. autoportretów, obrazów portretowych oraz kompozycji inspirowanych płótnami [[Impresjonizm w sztuce|impresjonistycznymi]] oraz [[Secesja (sztuka)|secesyjnymi]]. Zajmował się też projektowaniem witraży kościelnych i [[Grafika użytkowa|grafik użytkowych]]. W 1905 roku został profesorem krakowskiej [[Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie|Szkoły Sztuk Pięknych]], a w 1914 roku został rektorem uczelni. Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] okresowo przebywał w obozie przesiedleńczym, został wypuszczony dzięki interwencji dyplomatycznej [[Watykan]]u oraz rządu Włoch. Zmarł z powodu [[Gruźlica człowieka|gruźlicy]] i został pochowany na [[cmentarz Rakowicki|cmentarzu Rakowickim]] w [[Kraków|Krakowie]]. ''[[Józef Mehoffer|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 27 marca --> [[Plik:Ganges River Dolphin cropped.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Suzu]]''' – [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] [[ssaki|ssaków]] [[morze|morskich]] z [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[suzowate|suzowatych]]. Rodzaj zdefiniował w 1830 roku niemiecki [[historia naturalna|przyrodnik]] [[Johann Georg Wagler]] w publikacji swojego autorstwa dotyczącej systematyki płazów, z wstępem opisującym ptaki i ssaki. Wyróżnia się dwa gatunki, niekiedy uznawane za podgatunki. Zamieszkuje duże rzeki południowej Azji, żywi się rybami oraz krewetkami, które wyszukuje za pomocą [[echolokacja|echolokacji]], wzrok ma bardzo słaby. Matka rodzi pojedyncze młode, którym zajmuje się przez rok. Zagrożeniem dla niego jest stawianie tam i zapór dzielących rzeki, zanieczyszczenie środowiska i konkurencja z rybakami. [[Suzu gangesowy]] zalicza się do najbardziej zagrożonych waleni. Populacja suzu gangesowego od 1957 roku zmniejszyła się o ponad połowę. ''[[Suzu|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Yura (1922)|Yura]]''' – [[Japonia|japoński]] [[krążownik lekki]] z okresu międzywojennego oraz [[II wojna światowa|II wojny światowej]], czwarta jednostka typu ''[[Krążowniki lekkie typu Nagara|Nagara]]''. Wodowany 15 lutego 1922 roku, wszedł do służby w [[Dai-Nippon Teikoku Kaigun]] 20 marca 1923 roku. Uzbrojenie główne stanowiło siedem pojedynczych dział kalibru 140 mm. [[Wyporność]] standardowa krążownika wynosiła 5170 [[Tona#Długa tona|ts]], a długość 162,15 m. Napęd stanowiły cztery zespoły turbin, do których parę dostarczało dwanaście kotłów. „Yura” był w stanie osiągnąć maksymalną prędkość wynoszącą 36 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Okręt brał udział w [[Wojna chińsko-japońska (1937–1945)|wojnie chińsko-japońskiej]], a następnie w [[wojna na Pacyfiku|walkach na Pacyfiku]], w tym w rejonie [[Singapur]]u oraz [[Wyspy Salomona|Wysp Salomona]]. Uczestniczył także w [[Kampania na Wyspach Salomona|walkach o Guadalcanal]]. Kilkukrotnie pełnił funkcję [[Okręt flagowy|jednostki flagowej]]. Został zatopiony 25 października 1942 roku przez lotnictwo amerykańskie. „Yura” był pierwszym japońskim krążownikiem lekkim zatopionym podczas II wojny światowej. ''[[Yura (1922)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 28 marca --> [[Plik:Fresnel-Agence Rol.jpeg|100px|right]] |
||
'''[[Cugnot (1909)|Cugnot]]''' – [[III Republika Francuska|francuski]] oceaniczny [[okręt podwodny]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], jedna z 18 zbudowanych jednostek typu ''[[Okręty podwodne typu Pluviôse|Pluviôse]]''. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 404 tony w położeniu nawodnym i 553 tony pod wodą, a jego główną bronią było sześć [[Torpeda|torped]] [[Kaliber broni|kalibru]] 450 mm wystrzeliwanych z sześciu zewnętrznych [[Wyrzutnia torpedowa|wyrzutni]]. Napędzana [[Maszyna parowa|maszynami parowymi]] jednostka rozwijała na powierzchni prędkość 12 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], osiągając zasięg 1500 [[Mila morska|Mm]] przy prędkości 9 węzłów. „Cugnot” został [[Wodowanie|zwodowany]] w październiku 1909 roku w stoczni Arsenal de Rochefort w [[Rochefort (Charente-Maritime)|Rochefort]], a do służby w [[Marine nationale]] wcielono go we wrześniu 1910 roku. Okręt służył na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]], nie odnosząc podczas działań wojennych sukcesów bojowych. Jednostka została skreślona z listy floty 1 grudnia 1919 roku, po czym w 1921 roku sprzedana i następnie [[Stocznia złomowa|złomowana]]. ''[[Cugnot (1909)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Mi-24]]''' – ciężki [[śmigłowiec]] [[śmigłowiec szturmowy|bojowy]] opracowany w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckim]] przez biuro konstrukcyjne [[Michaił Mil|Michaiła Mila]], produkowany w [[Arsienjewska Kompania Lotnicza „Progress”|zakładach lotniczych]] w [[Arsienjew|Arseniewie]] oraz [[Rostów nad Donem|Rostowie nad Donem]]. Mi-24 jest śmigłowcem z przełomu lat 60. i 70. XX wieku. Jego cechą charakterystyczną jest możliwość przewozu ośmiu żołnierzy w części transportowej, dlatego też Mi-24 nie ma bezpośredniego odpowiednika na Zachodzie, rolę śmigłowców bojowych bowiem odgrywały tam lekkie maszyny [[Bell AH-1 Cobra]] przeznaczone głównie do zwalczania celów opancerzonych. Pewne cechy wspólne można znaleźć w amerykańskim prototypowym ciężkim śmigłowcu szturmowym [[Sikorsky S-67 Blackhawk]] lub w szturmowym wariancie śmigłowca transportowego [[Sikorsky UH-60 Black Hawk]] wyposażonym w wysięgniki do przenoszenia uzbrojenia. Śmigłowce z rodziny Mi-24/Mi-35 używane są do dzisiaj przez ponad 50 państw. Ponadto w oparciu o ten śmigłowiec na przełomie XX i XXI wieku powstały dalekie modernizacje: [[Mi-35M]] otaz [[ATE Mi-24 Super Hind|Mi-24 Super Hind]]. ''[[Mi-24|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 29 marca --> [[Plik:Chaerephon chapini.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Molosek blady]]''' – gatunek małego, [[Drapieżnictwo|drapieżnego]] [[Ssaki|ssaka]], [[Nietoperze|nietoperza]] z podrodziny [[Molosy (podrodzina ssaków)|molosów]] oraz rodziny [[Molosowate|molosowatych]]. Jest szeroko rozprzestrzeniony w [[Afryka Subsaharyjska|Afryce Subsaharyjskiej]], aczkolwiek o nieciągłym [[Zasięg (biogeografia)|zasięgu]]. Występuje na [[Sawanna|sawannie]], w [[las]]ach, ale też w miejscach, gdzie środowisko jest przekształcane – na przykład tam, gdzie drzewa zostały zniszczone przez [[Słoniowate|słonie]]. Ma czub z włosów na głowie, szczególnie dobrze rozwinięty i dwubarwny u rozmnażających się [[Samiec|samców]], u [[Samica|samic]] szczątkowy i biały. Poluje na [[owady]], takie jak [[chrząszcze]], [[motyle]], [[muchówki]]. Niewiele wiadomo o rozrodzie. [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody]] uznaje moloska bladego za [[gatunek najmniejszej troski]]. ''[[Molosek blady|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Oxford Advanced Learner’s Dictionary of Current English]]''''' – [[jednojęzyczny słownik dydaktyczny]] [[język angielski|języka angielskiego]] pisany dla odbiorców niebędących ojczystymi użytkownikami języka. Pierwsze wydanie ukazało się w 1948 roku, a jego autorem był [[Albert Sydney Hornby]]. Współczesne wydania słownika są firmowane jego nazwiskiem, choć redagowane są przez zrzeszonych w fundacji naukowców z [[Uniwersytet Oksfordzki|Oxford University]]. Do roku 2023 ukazało się dziesięć wydań słownika, w tym każde w różniących się między sobą dodrukach. Dzieło drukowano również kooperując z wydawnictwami zagranicznymi, w tym z [[Wydawnictwo Naukowe PWN|Państwowym Wydawnictwem Naukowym]]. Słownik przeszedł wiele przeobrażeń, a przy jego opracowywaniu korzystano m.in. z komputerowego rejestru językowego. Słownikowi towarzyszą witryna internetowa oraz aplikacja mobilna. ''[[Oxford Advanced Learner’s Dictionary of Current English|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 30 marca --> [[Plik:Simsadus- London; The American navy in Europe (1920) (14580064668 - UC 56).jpg|100px|right]] |
||
'''[[SM UC-16]]''' – [[Cesarstwo Niemieckie|niemiecki]] [[podwodny stawiacz min]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], [[prototyp]]owa jednostka typu ''UC II''. [[Wodowanie|Zwodowany]] 1 lutego 1916 roku w stoczni [[Blohm + Voss|Blohm & Voss]] w [[Hamburg]]u, został przyjęty do służby w [[Kaiserliche Marine]] 18 czerwca 1916 roku. W czasie służby operacyjnej we [[Flotylla Flandria|Flotylli Flandria]] okręt odbył 13 patroli bojowych, podczas których zatopił 43 statki o łącznej [[Pojemność brutto|pojemności]] {{formatnum:43915}} [[Tona rejestrowa|BRT]],w tym duży brytyjski [[Transatlantyk (statek)|transatlantyk]] [[RMS Alaunia (1913)|RMS „Alaunia”]] o pojemności 13 405 BRT, zaś sześć statków o łącznej pojemności {{formatnum:24884}} BRT zostało uszkodzonych. SM UC-16 zaginął 4 października 1917 roku, prawdopodobnie po wejściu na minę na północ od belgijskiego [[Zeebrugge]]. Inne opracowania podają, że UC-16 został zatopiony 23 października 1917 roku nieopodal Selsey przez brytyjski niszczyciel HMS „Melampus”. ''[[SM UC-16|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[SMS Fürst Bismarck (1897)|SMS Fürst Bismarck]]''' – [[Cesarstwo Niemieckie|niemiecki]] [[krążownik pancerny]] z przełomu XIX i XX wieku, pierwsza jednostka tej [[Rangi okrętów|klasy]] w niemieckiej flocie. Okręt miał [[wyporność]] 10 690 ton i osiągał prędkość ponad 18 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], zaś jego główne uzbrojenie stanowiły cztery [[Działo okrętowe|działa]] [[Kaliber broni|kalibru]] 24 cm umieszczone w dwóch [[Wieża artyleryjska|wieżach]]. Krążownik został [[Wodowanie|zwodowany]] we wrześniu 1897 roku w stoczni Kaiserliche Werft Kiel w [[Kilonia|Kilonii]], a w kwietniu 1900 roku [[Podniesienie bandery|wcielono go do służby]] w [[Kaiserliche Marine]]. Jego patronem był kanclerz [[Otto von Bismarck]]. Jednostka służyła we [[Niemiecka Eskadra Wschodnioazjatycka|Wschodnioazjatyckiej Eskadrze Krążowników]], biorąc następnie ograniczony udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]]. Okręt został [[Opuszczenie bandery|wycofany ze służby]] w grudniu 1918 roku. Z listy floty skreślono go w czerwcu 1919 roku, po czym został [[Stocznia złomowa|złomowany]] w latach 1919–1920. ''[[SMS Fürst Bismarck (1897)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 31 marca [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''[[Ahman]]''' – w wierzeniach [[Ruch świętych w dniach ostatnich|ruchu świętych w dniach ostatnich]] jedno z imion [[Bóg Ojciec|Boga Ojca]]. Osadzone w mormońskich pismach świętych, ma pochodzić z [[Język Adamowy (mormonizm)|języka adamowego]]. Stanowi obiekt dociekań mormońskich teologów, utrwalone zostało w mormońskiej kulturze i tradycji. Jako integralna część historii świętych w dniach ostatnich pojawia się również poza Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Jakkolwiek w kulturze Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich teologia jest traktowana z pewną niechęcią, wynikającą prawdopodobnie z przywiązania do doktryny ciągłości objawienia, spekulacje na temat tego słowa zdołały się przebić do mormońskiego dyskursu. [[Bruce R. McConkie]], członek [[Kworum Dwunastu Apostołów]] oraz specjalista w zakresie mormońskiej doktryny, zauważył podobieństwo tego słowa do imienia jednego z głównych staroegipskich bogów, mianowicie [[Amon (bóg egipski)|Amona]], jak również do występującej w [[judaizm]]ie, innych Kościołach chrześcijańskich oraz w [[islam]]ie uroczystej formuły [[amen]]. ''[[Ahman|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Igors Kazanovs]]''' (ur. [[24 września]] [[1963]] w [[Dyneburg]]u) – [[Łotwa|łotewski]] [[lekkoatletyka|lekkoatleta]] specjalizujący się w krótkich [[Biegi płotkarskie|biegach płotkarskich]]. Biegi przez płotki zaczął uprawiać już w dzieciństwie. Mimo że trenował jeszcze kilka innych dyscyplin, wybrał lekkoatletykę, gdyż w niej uzyskiwał najlepsze wyniki. W trakcie kariery dwukrotnie startował w igrzyskach olimpijskich w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992|1992]] oraz [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1996|1996]] roku. Czterokrotnie zostawał [[Halowe mistrzostwa Europy w lekkoatletyce|halowym mistrzem Europy]] oraz dwukrotnie medalistą [[Halowe mistrzostwa świata w lekkoatletyce|halowych mistrzostw świata]]. W 1989 roku ustanowił [[Halowe rekordy Europy w lekkoatletyce|halowy rekord Europy]] na 60 m przez płotki, ale został on pobity następnego dnia. Wielokrotny mistrz ZSRR i Łotwy. Po zakończeniu kariery w 2000 roku przeniósł się do [[Hiszpania|Hiszpanii]], gdzie był trenerem i prowadził firmę budowlaną. W 2011 roku został członkiem sztabu trenerskiego klubu [[Girona FC]], odpowiedzialnym za przygotowanie fizyczne piłkarzy. ''[[Igors Kazanovs|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
Wersja z 01:24, 25 mar 2024
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Widzący – tytuł kościelny używany w wyznaniach zaliczanych do ruchu świętych w dniach ostatnich. Osadzony w mormońskich pismach świętych, ukształtował się również pod wpływem praktyk magicznych, którymi parała się rodzina twórcy mormonizmu. Odnosi się do osoby obdarzonej przez Boga szczególnym darem duchowego widzenia. Przyznawany różnym grupom oraz jednostkom, najczęściej wiązany jednak z Pierwszym Prezydium oraz Kworum Dwunastu Apostołów Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Zapisał się w mormońskim folklorze. Jako integralna część mormońskiej historii występuje w różnych denominacjach ruchu świętych w dniach ostatnich. Występuje jednocześnie w rozlicznych grupach łączonych z mormońskim fundamentalizmem, w tym w Prawdziwym i Żywym Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Końca oraz w Fundamentalistycznym Kościele Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Czytaj więcej…
Jutro
Diana – włoski rządowy jacht i awizo z okresu II wojny światowej. Okręt miał wyporność 2591 ton i osiągał prędkość 28 węzłów, a jego uzbrojenie stanowiły dwa działa kalibru 102 mm i sześć armat przeciwlotniczych. Jednostka została zwodowana w maju 1940 roku w stoczni Cantieri Navali del Quarnaro w Fiume, a do służby w Regia Marina wcielono ją w listopadzie 1940 roku. Podczas wojny okręt używany był w charakterze szybkiego transportowca. 29 czerwca 1942 roku „Diana” została storpedowana i zatopiona przez brytyjski okręt podwodny HMS „Thrasher” (N37) na północ od Tobruku. Śmierć poniosła większa część załogi okrętu. Czytaj więcej…
Pojutrze
Suzu – rodzaj ssaków morskich z rodziny suzowatych. Rodzaj zdefiniował w 1830 roku niemiecki przyrodnik Johann Georg Wagler w publikacji swojego autorstwa dotyczącej systematyki płazów, z wstępem opisującym ptaki i ssaki. Wyróżnia się dwa gatunki, niekiedy uznawane za podgatunki. Zamieszkuje duże rzeki południowej Azji, żywi się rybami oraz krewetkami, które wyszukuje za pomocą echolokacji, wzrok ma bardzo słaby. Matka rodzi pojedyncze młode, którym zajmuje się przez rok. Zagrożeniem dla niego jest stawianie tam i zapór dzielących rzeki, zanieczyszczenie środowiska i konkurencja z rybakami. Suzu gangesowy zalicza się do najbardziej zagrożonych waleni. Populacja suzu gangesowego od 1957 roku zmniejszyła się o ponad połowę. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Cugnot – francuski oceaniczny okręt podwodny z okresu I wojny światowej, jedna z 18 zbudowanych jednostek typu Pluviôse. Okręt wypierał 404 tony w położeniu nawodnym i 553 tony pod wodą, a jego główną bronią było sześć torped kalibru 450 mm wystrzeliwanych z sześciu zewnętrznych wyrzutni. Napędzana maszynami parowymi jednostka rozwijała na powierzchni prędkość 12 węzłów, osiągając zasięg 1500 Mm przy prędkości 9 węzłów. „Cugnot” został zwodowany w październiku 1909 roku w stoczni Arsenal de Rochefort w Rochefort, a do służby w Marine nationale wcielono go we wrześniu 1910 roku. Okręt służył na Morzu Śródziemnym, nie odnosząc podczas działań wojennych sukcesów bojowych. Jednostka została skreślona z listy floty 1 grudnia 1919 roku, po czym w 1921 roku sprzedana i następnie złomowana. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Molosek blady – gatunek małego, drapieżnego ssaka, nietoperza z podrodziny molosów oraz rodziny molosowatych. Jest szeroko rozprzestrzeniony w Afryce Subsaharyjskiej, aczkolwiek o nieciągłym zasięgu. Występuje na sawannie, w lasach, ale też w miejscach, gdzie środowisko jest przekształcane – na przykład tam, gdzie drzewa zostały zniszczone przez słonie. Ma czub z włosów na głowie, szczególnie dobrze rozwinięty i dwubarwny u rozmnażających się samców, u samic szczątkowy i biały. Poluje na owady, takie jak chrząszcze, motyle, muchówki. Niewiele wiadomo o rozrodzie. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje moloska bladego za gatunek najmniejszej troski. Czytaj więcej…
Za 5 dni
_(14580064668_-_UC_56).jpg)
SM UC-16 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, prototypowa jednostka typu UC II. Zwodowany 1 lutego 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 18 czerwca 1916 roku. W czasie służby operacyjnej we Flotylli Flandria okręt odbył 13 patroli bojowych, podczas których zatopił 43 statki o łącznej pojemności 43 915 BRT,w tym duży brytyjski transatlantyk RMS „Alaunia” o pojemności 13 405 BRT, zaś sześć statków o łącznej pojemności 24 884 BRT zostało uszkodzonych. SM UC-16 zaginął 4 października 1917 roku, prawdopodobnie po wejściu na minę na północ od belgijskiego Zeebrugge. Inne opracowania podają, że UC-16 został zatopiony 23 października 1917 roku nieopodal Selsey przez brytyjski niszczyciel HMS „Melampus”. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Ahman – w wierzeniach ruchu świętych w dniach ostatnich jedno z imion Boga Ojca. Osadzone w mormońskich pismach świętych, ma pochodzić z języka adamowego. Stanowi obiekt dociekań mormońskich teologów, utrwalone zostało w mormońskiej kulturze i tradycji. Jako integralna część historii świętych w dniach ostatnich pojawia się również poza Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Jakkolwiek w kulturze Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich teologia jest traktowana z pewną niechęcią, wynikającą prawdopodobnie z przywiązania do doktryny ciągłości objawienia, spekulacje na temat tego słowa zdołały się przebić do mormońskiego dyskursu. Bruce R. McConkie, członek Kworum Dwunastu Apostołów oraz specjalista w zakresie mormońskiej doktryny, zauważył podobieństwo tego słowa do imienia jednego z głównych staroegipskich bogów, mianowicie Amona, jak również do występującej w judaizmie, innych Kościołach chrześcijańskich oraz w islamie uroczystej formuły amen. Czytaj więcej…