Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
drobne redakcyjne
Linia 13: Linia 13:
'''[[Aziziye (1864)|Aziziye]]''' – turecki [[okręt pancerny]] z lat 60. XIX wieku, jedna z czterech zbudowanych jednostek typu ''Osmaniye''. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 6400 [[Tona|ton]], a jego główne uzbrojenie stanowiło jedno [[Działo okrętowe|działo]] kalibru 229 mm i 14 dział kalibru 203 mm, wsparte lżejszą artylerią. Napędzana [[Maszyna parowa|maszyną parową]] oraz [[Żagiel|żaglami]] jednostka rozwijała maksymalną prędkość ponad 13 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], a jej [[Załoga (żegluga)|załoga]] liczyła od 356 do 362 osób. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] w grudniu 1864 roku w [[Wielka Brytania|brytyjskiej]] stoczni Robert Napier and Sons w [[Glasgow]], a w skład marynarki [[Imperium Osmańskie]]go wcielono go w sierpniu 1865 roku. Nazwę otrzymał na cześć ówcześnie panującego sułtana [[Abdülaziz]]a. „Aziziye” uczestniczył w stłumieniu [[Powstanie kreteńskie (1866–1869)|powstania kreteńskiego]] oraz wziął ograniczony udział w [[Wojna rosyjsko-turecka (1877–1878)|wojnie rosyjsko-tureckiej]] i [[Wojna grecko-turecka (1897)|grecko-tureckiej]]. Jednostka została rozbrojona w 1897 roku, a w lipcu 1909 roku wycofano ją ze służby. „Aziziye” został [[Stocznia złomowa|złomowany]] w 1923 roku. ''[[Aziziye (1864)|Czytaj więcej…]]''
'''[[Aziziye (1864)|Aziziye]]''' – turecki [[okręt pancerny]] z lat 60. XIX wieku, jedna z czterech zbudowanych jednostek typu ''Osmaniye''. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 6400 [[Tona|ton]], a jego główne uzbrojenie stanowiło jedno [[Działo okrętowe|działo]] kalibru 229 mm i 14 dział kalibru 203 mm, wsparte lżejszą artylerią. Napędzana [[Maszyna parowa|maszyną parową]] oraz [[Żagiel|żaglami]] jednostka rozwijała maksymalną prędkość ponad 13 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], a jej [[Załoga (żegluga)|załoga]] liczyła od 356 do 362 osób. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] w grudniu 1864 roku w [[Wielka Brytania|brytyjskiej]] stoczni Robert Napier and Sons w [[Glasgow]], a w skład marynarki [[Imperium Osmańskie]]go wcielono go w sierpniu 1865 roku. Nazwę otrzymał na cześć ówcześnie panującego sułtana [[Abdülaziz]]a. „Aziziye” uczestniczył w stłumieniu [[Powstanie kreteńskie (1866–1869)|powstania kreteńskiego]] oraz wziął ograniczony udział w [[Wojna rosyjsko-turecka (1877–1878)|wojnie rosyjsko-tureckiej]] i [[Wojna grecko-turecka (1897)|grecko-tureckiej]]. Jednostka została rozbrojona w 1897 roku, a w lipcu 1909 roku wycofano ją ze służby. „Aziziye” został [[Stocznia złomowa|złomowany]] w 1923 roku. ''[[Aziziye (1864)|Czytaj więcej…]]''
|7=<!--Propozycja na niedzielę 18 lutego --> [[Plik:Cabassous centralis (Miller, 1899) head from side.png|100px|right]]
|7=<!--Propozycja na niedzielę 18 lutego --> [[Plik:Cabassous centralis (Miller, 1899) head from side.png|100px|right]]
'''[[Kabassu północny]]''' – [[gatunek (biologia)|gatunek]] [[ssaki|ssaka]] z [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[Chlamyphoridae]]. Żyje w Ameryce Centralnej ioraz Południowej. Jest to niewielki pancernikowiec. Jego długość głowy i tułowia wynosi między 30 a 38&nbsp;cm. Ciało pancernikowców pokrywa pancerz. Tworzą go duże kostne płyty, czyli osteodermy oraz mniejsze łuski. Powstają one przez wapnienie szczytowej warstwy [[skóra właściwa|skóry właściwej]]. Zwierzę chodzi na koniuszkach pazurów kończyn przednich. Wszystkie kabassu wiodą nocny tryb życia, są skryte i niełatwo je zaobserwować. Sprawnie kopie nory, obracając swym ciałem. Należy do najbardziej podziemnych pancernikowców. Większość czasu spędza w wydrążonych przez siebie tunelach. Żyje samotnie. Rozród kabassu północnego nie został dobrze poznany. Po [[kopulacja|kopulacji]] [[samica]] zachodzi w [[ciąża|ciążę]], po której [[poród|rodzi]] pojedynczego [[noworodek|noworodka]]. Jest to gatunek [[Entomofag|owadożerny]], konsumujący głównie [[owady społeczne]], jak [[mrówkowate]] oraz [[termity]]. ''[[Kabassu północny|Czytaj więcej…]]''
'''[[Kabassu północny]]''' – [[gatunek (biologia)|gatunek]] [[ssaki|ssaka]] z [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[Chlamyphoridae]]. Żyje w Ameryce Centralnej i Południowej. Jest to niewielki pancernikowiec. Jego długość głowy i tułowia wynosi między 30 a 38&nbsp;cm. Ciało pancernikowców pokrywa pancerz. Tworzą go duże kostne płyty, czyli osteodermy oraz mniejsze łuski. Powstają one przez wapnienie szczytowej warstwy [[skóra właściwa|skóry właściwej]]. Zwierzę chodzi na koniuszkach pazurów kończyn przednich. Wszystkie kabassu wiodą nocny tryb życia, są skryte i niełatwo je zaobserwować. Sprawnie kopie nory, obracając swym ciałem. Należy do najbardziej podziemnych pancernikowców. Większość czasu spędza w wydrążonych przez siebie tunelach. Żyje samotnie. Rozród kabassu północnego nie został dobrze poznany. Po [[kopulacja|kopulacji]] [[samica]] zachodzi w [[ciąża|ciążę]], po której [[poród|rodzi]] pojedynczego [[noworodek|noworodka]]. Jest to gatunek [[Entomofag|owadożerny]], konsumujący głównie [[owady społeczne]], jak [[mrówkowate]] oraz [[termity]]. ''[[Kabassu północny|Czytaj więcej…]]''
}}
}}
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość=
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość=

Wersja z 11:40, 18 lut 2024

 Dokumentacja szablonu [odśwież]


Dzisiaj

Karnawał w Wenecjikarnawał odbywający się w Wenecji we Włoszech, słynący z niezwykłych masek oraz kolorowych kostiumów, na który składają się maskarady, uliczne pokazy i jarmarki, ekskluzywne bale, przedstawienia teatralne ora muzyczne, parady, w których biorą udział wenecjanie i turyści. W czasie trwania karnawału w historycznym centrum miasta przechadzają się osoby przebrane w karnawałowe stroje i z maskami na twarzy. Historia imprezy zaczyna się w końcu XI wieku, rozkwit przypadł na XVII i XVIII wiek, a w obecnej postaci karnawał jest obchodzony od 1979 roku. Dokładne pochodzenie karnawału nie jest znane. Pierwsza historyczna wzmianka pochodzi z 1094 roku z dokumentu, sygnowanego przez dożę Vitale Faliero, który gwarantował prawo do obchodzenia karnawału w okresie poprzedzającym wielki post, lecz dopiero zwycięstwo Republiki Weneckiej pod rządami doży Vitale I Michiela nad patriarchą Akwilei Ulrichem II w 1162 roku zapoczątkowało jedną z głównych karnawałowych tradycji. Czytaj więcej…

Jutro

Masakra Sook Ching – masowe aresztowania i egzekucje członków chińskiej diaspory przeprowadzone przez Cesarską Armię Japońską w Singapurze i na innych obszarach Malajów Brytyjskich w lutym oraz marcu 1942 roku, podczas wojny na Pacyfiku. Celem „czystki” było zastraszenie chińskiej społeczności, którą uważano za potencjalnie główny ośrodek oporu wobec japońskich rządów. Była to również zemsta za antyjapońską działalność diaspory w okresie przedwojennym. Co do zasady Sook Ching była wymierzona przede wszystkim w chińskich działaczy politycznych i społecznych, ochotników walczących po stronie aliantów, a także w przedstawicieli świata przestępczego. W praktyce aresztowania i egzekucje były jednak przeprowadzane przez Japończyków w sposób całkowicie arbitralny. Dokładna liczba ofiar Sook Ching nie jest znana. Prawdopodobnie od 5 tys. do 10 tys. Chińczyków zostało zamordowanych w Singapurze, a kolejnych 20 tys. na obszarze Półwyspu Malajskiego. Czytaj więcej…

Pojutrze

Halina Chmielewska (ur. 15 lipca 1899 w Cwiglinie, zm. 14 lutego 1982 w Warszawie) – polska lekarka zasłużona w czasie oblężenia Warszawy w 1939 roku, służby medycznej na Starówce w czasie powstania warszawskiego i w obozie w Pruszkowie. W okresie od kapitulacji Warszawy do wybuchu powstania dr Chmielewska leczyła swoich przedwojennych pacjentów na Starym Mieście. Była rozpoznawalna i ceniona. Chmielewska była również związana z ruchem oporu. Uczestniczyła m.in. w organizacji dostaw leków dla potrzeb więźniów na Pawiaku. Od roku 1944 przez dziesięć lat organizowała służbę zdrowia w powojennym Szczecinie. Jako delegatka Polskiego Czerwonego Krzyża dr Chmielewska wraz z pracownikami Państwowego Urzędu Repatriacyjnego uzgadniała w Berlinie warunki powrotu repatriantów z Zachodu przez Szczecin do Polski centralnej. Czytaj więcej…

Za 3 dni

Torfowiec nastroszony – gatunek mchu z rodziny torfowcowatych. Rozpowszechniony na półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego i okołobiegunowego. W Polsce pospolity, ale też objęty ochroną gatunkową. Rośnie na torfowiskach niskich, na siedliskach średnio żyznych, zwykle w lasach, zarówno iglastych, jak i liściastych. Poza północną częścią zasięgu występuje najczęściej w miejscach silnie wilgotnych w borealnych lasach iglastych. Częsty jest na obszarach źródliskowych w lasach iglastych, także występuje na bagnistych brzegach jezior. Gatunek w typowej postaci tj. zielono zabarwiony i z nastroszonymi końcami listków gałązkowych jest stosunkowo łatwy do identyfikacji. Gatunek jest szeroko rozprzestrzeniony i na wielu obszarach pospolity. W skali kontynentalnej w Europie jest zasoby określane są jako stabilne i gatunek ma status najmniejszej troski na czerwonej liście IUCN. Czytaj więcej…

Za 4 dni

Islandia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – występ kadry sportowców reprezentujących Islandię na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku. W kadrze znalazło się czworo zawodników – trzech mężczyzn i jedna kobieta. Reprezentanci Islandii wystąpili w pięciu konkurencjach w narciarstwie alpejskim. Islandczycy nie zdobyli w Vancouver medalu, ich najlepszym rezultatem była 43. lokata Björgvina Björgvinssona w slalomie gigancie. Pod tym względem był to najsłabszy występ reprezentacji Islandii na zimowych igrzyskach olimpijskich od igrzysk w Grenoble w 1968 roku. W Vancouver ponadto na 45. miejscu w supergigancie uplasował się Stefán Jón Sigurgeirsson. W pozostałych startach islandzcy sportowcy nie zostali sklasyfikowani. Björgvin Björgvinsson pełnił funkcję chorążego islandzkiej reprezentacji podczas ceremonii otwarcia igrzysk. Był to 16. start reprezentacji Islandii na zimowych igrzyskach olimpijskich. Czytaj więcej…

Za 5 dni

Aziziye – turecki okręt pancerny z lat 60. XIX wieku, jedna z czterech zbudowanych jednostek typu Osmaniye. Okręt wypierał 6400 ton, a jego główne uzbrojenie stanowiło jedno działo kalibru 229 mm i 14 dział kalibru 203 mm, wsparte lżejszą artylerią. Napędzana maszyną parową oraz żaglami jednostka rozwijała maksymalną prędkość ponad 13 węzłów, a jej załoga liczyła od 356 do 362 osób. Okręt został zwodowany w grudniu 1864 roku w brytyjskiej stoczni Robert Napier and Sons w Glasgow, a w skład marynarki Imperium Osmańskiego wcielono go w sierpniu 1865 roku. Nazwę otrzymał na cześć ówcześnie panującego sułtana Abdülaziza. „Aziziye” uczestniczył w stłumieniu powstania kreteńskiego oraz wziął ograniczony udział w wojnie rosyjsko-tureckiej i grecko-tureckiej. Jednostka została rozbrojona w 1897 roku, a w lipcu 1909 roku wycofano ją ze służby. „Aziziye” został złomowany w 1923 roku. Czytaj więcej…

Za 6 dni

Kabassu północnygatunek ssaka z rodziny Chlamyphoridae. Żyje w Ameryce Centralnej i Południowej. Jest to niewielki pancernikowiec. Jego długość głowy i tułowia wynosi między 30 a 38 cm. Ciało pancernikowców pokrywa pancerz. Tworzą go duże kostne płyty, czyli osteodermy oraz mniejsze łuski. Powstają one przez wapnienie szczytowej warstwy skóry właściwej. Zwierzę chodzi na koniuszkach pazurów kończyn przednich. Wszystkie kabassu wiodą nocny tryb życia, są skryte i niełatwo je zaobserwować. Sprawnie kopie nory, obracając swym ciałem. Należy do najbardziej podziemnych pancernikowców. Większość czasu spędza w wydrążonych przez siebie tunelach. Żyje samotnie. Rozród kabassu północnego nie został dobrze poznany. Po kopulacji samica zachodzi w ciążę, po której rodzi pojedynczego noworodka. Jest to gatunek owadożerny, konsumujący głównie owady społeczne, jak mrówkowate oraz termity. Czytaj więcej…

Zobacz też