Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
wymiana cotygodniowa |
wymiana cotygodniowa |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 12 lutego --> [[Plik:Venice Carnival - Masked Lovers (2010).jpg|100px|right]] |
||
'''[[Karnawał w Wenecji]]''' – [[karnawał]] odbywający się w [[Wenecja|Wenecji]] we [[Włochy|Włoszech]], słynący z niezwykłych [[maska|masek]] oraz kolorowych [[Odzież|kostiumów]], na który składają się [[bal maskowy|maskarady]], uliczne pokazy i jarmarki, ekskluzywne [[bal (zabawa)|bale]], przedstawienia teatralne ora muzyczne, parady, w których biorą udział wenecjanie i turyści. W czasie trwania karnawału w historycznym centrum miasta przechadzają się osoby przebrane w karnawałowe stroje i z maskami na twarzy. Historia imprezy zaczyna się w końcu XI wieku, rozkwit przypadł na XVII i XVIII wiek, a w obecnej postaci karnawał jest obchodzony od 1979 roku. Dokładne pochodzenie [[karnawał]]u nie jest znane. Pierwsza historyczna wzmianka pochodzi z 1094 roku z [[edykt|dokumentu]], sygnowanego przez [[doża|dożę]] [[Vitale Faliero]], który gwarantował prawo do obchodzenia karnawału w okresie poprzedzającym [[wielki post]], lecz dopiero zwycięstwo [[Republika Wenecka|Republiki Weneckiej]] pod rządami doży [[Vitale I Michiel|Vitale I Michiela]] nad [[patriarcha Akwilei|patriarchą Akwilei]] Ulrichem II w 1162 roku zapoczątkowało jedną z głównych karnawałowych tradycji. ''[[Karnawał w Wenecji|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Jan Jakub Kolski]]''' (ur. [[29 stycznia]] [[1956]] we [[Wrocław]]iu) – polski [[Reżyser filmowy|reżyser]], [[scenarzysta]], [[Operator filmowy|operator]] oraz [[Producent filmowy|producent]], autor filmów dokumentalnych, fabularnych, sztuk teatralnych, książek i piosenek. Sławę zdobył jako realizator utrzymanych w estetyce [[Realizm magiczny|realizmu magicznego]] filmów o jego rodzinnej wsi [[Popielawy (województwo łódzkie)|Popielawy]]. Był też adaptatorem dzieł literackich – ''[[Daleko od okna]]'' według [[Hanna Krall|Hanny Krall]], ''[[Pornografia (film)|Pornografia]]'' według [[Witold Gombrowicz|Witolda Gombrowicza]], ''[[Wenecja (film)|Wenecja]]'' na podstawie opowiadań [[Włodzimierz Odojewski|Włodzimierza Odojewskiego]]. Na ogół jego filmy były przeciętnie oceniane przez krytyków, lecz cieszyły się stałym zainteresowaniem publiczności. Laureat licznych wyróżnień, w tym [[Nagroda za reżyserię na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych|Nagrody Specjalnej Jury na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych]] za ''Jańcia Wodnika'', [[Paszport „Polityki”|Paszportu „Polityki”]], [[Złote Lwy|Złotych Lwów]] oraz [[Orzeł za najlepszy film|Orła dla najlepszego filmu polskiego]] za ''[[Historia kina w Popielawach|Historię kina w Popielawach]]''. Od 1994 roku, z inspiracji twórczością Kolskiego, festiwal [[Prowincjonalia]] przyznaje corocznie najlepszym filmom polskim Grand Prix „Jańcio Wodnik”. ''[[Jan Jakub Kolski|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 13 lutego --> [[Plik:Civilian War Memorial 2019.jpg|right|100px]] |
||
'''[[Masakra Sook Ching]]''' – masowe aresztowania i egzekucje członków [[Diaspora chińska|chińskiej diaspory]] przeprowadzone przez [[Cesarska Armia Japońska|Cesarską Armię Japońską]] w [[Singapur]]ze i na innych obszarach [[Malaje|Malajów Brytyjskich]] w lutym oraz marcu 1942 roku, podczas [[Wojna na Pacyfiku|wojny na Pacyfiku]]. Celem „czystki” było zastraszenie chińskiej społeczności, którą uważano za potencjalnie główny ośrodek oporu wobec japońskich rządów. Była to również zemsta za antyjapońską działalność diaspory w okresie przedwojennym. Co do zasady ''Sook Ching'' była wymierzona przede wszystkim w chińskich działaczy politycznych i społecznych, ochotników walczących po stronie [[Alianci (II wojna światowa)|aliantów]], a także w przedstawicieli świata przestępczego. W praktyce aresztowania i egzekucje były jednak przeprowadzane przez Japończyków w sposób całkowicie arbitralny. Dokładna liczba ofiar ''Sook Ching'' nie jest znana. Prawdopodobnie od 5 tys. do 10 tys. Chińczyków zostało zamordowanych w Singapurze, a kolejnych 20 tys. na obszarze [[Półwysep Malajski|Półwyspu Malajskiego]]. ''[[Masakra Sook Ching|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Prorok, widzący i objawiciel]]''' – tytuł kościelny używany w wyznaniach zaliczanych do [[Ruch świętych w dniach ostatnich|ruchu świętych w dniach ostatnich]]. Osadzony w mormońskich pismach świętych, stanowi odzwierciedlenie wiary w ciągłość Bożego objawienia. Przyznawany różnym grupom i jednostkom, najczęściej wiązany jednak z Pierwszym Prezydium oraz Kworum Dwunastu Apostołów Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Jako integralna część mormońskiej historii występuje także w innych denominacjach ruchu świętych w dniach ostatnich. Używany był już w początkach mormońskiej historii, tak wobec [[Joseph Smith|Josepha Smitha]], pierwszego [[Prezydent Kościoła (mormonizm)|prezydenta]], jak i wobec [[Hyrum Smith|Hyruma Smitha]], drugiego przewodniczącego patriarchy Kościoła. Do formalnego użytku wprowadzony został w marcu 1836 roku, podczas ceremonii poświęcenia świątyni w [[Kirtland (Ohio)|Kirtland]]. ''[[Prorok, widzący i objawiciel|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 14 lutego --> [[Plik:|100px|right]] |
||
'''[[Halina Chmielewska (lekarz)|Halina Chmielewska]]''' (ur. [[15 lipca]] [[1899]] w Cwiglinie, zm. [[14 lutego]] [[1982]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[polska]] [[lekarz|lekarka]] zasłużona w czasie [[Warszawa#II wojna światowa|oblężenia Warszawy w 1939 roku]], służby medycznej na [[Stare Miasto w Warszawie|Starówce]] w czasie [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] i w [[Dulag 121 Pruszków|obozie w Pruszkowie]]. W okresie od [[Kapitulacja Warszawy (1939)|kapitulacji Warszawy]] do wybuchu powstania dr Chmielewska leczyła swoich przedwojennych pacjentów na [[Stare Miasto w Warszawie|Starym Mieście]]. Była rozpoznawalna i ceniona. Chmielewska była również związana z [[Polski ruch oporu w czasie II wojny światowej|ruchem oporu]]. Uczestniczyła m.in. w organizacji dostaw leków dla potrzeb więźniów na [[Pawiak]]u. Od roku 1944 przez dziesięć lat [[Medycy powstania warszawskiego w powojennym Szczecinie|organizowała służbę zdrowia w powojennym Szczecinie]]. Jako delegatka [[Polski Czerwony Krzyż|Polskiego Czerwonego Krzyża]] dr Chmielewska wraz z pracownikami [[Państwowy Urząd Repatriacyjny|Państwowego Urzędu Repatriacyjnego]] uzgadniała w Berlinie warunki powrotu [[repatriacja|repatriantów]] z Zachodu przez [[Szczecin]] do Polski centralnej. ''[[Halina Chmielewska (lekarz)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[U-574]]''' – [[III Rzesza|niemiecki]] [[okręt podwodny]] [[Okręty podwodne typu VIIC|typu ''VIIC'']] z okresu [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 769 [[Tona|ton]] w położeniu nawodnym i 871 ton pod wodą, a jego główną bronią było 14 [[Torpeda|torped]] kalibru 533 mm wystrzeliwanych z pięciu wewnętrznych [[Wyrzutnia torpedowa|wyrzutni]]. Jednostka rozwijała na powierzchni prędkość ponad 17 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], osiągając zasięg 8500 [[Mila morska|Mm]] przy prędkości 10 węzłów. Jednostka została [[Wodowanie|zwodowana]] w kwietniu 1941 roku w stoczni [[Blohm + Voss|Blohm & Voss]] w [[Hamburg]]u, a w czerwcu 1941 roku wcielono ją do służby w [[Kriegsmarine]]. Pływając w składzie [[1. Flotylla U-Bootów Weddingen|1. Flotylli U-Bootów]], okręt podczas pierwszego [[Ocean Atlantycki|atlantyckiego]] patrolu 19 grudnia 1941 roku zatopił na zachód od [[Lizbona|Lizbony]] [[Royal Navy|brytyjski]] niszczyciel HMS „Stanley” o wyporności 1190 ton, po czym niedługo po tym sam został zatopiony przez brytyjski [[Slup wojenny|slup]] HMS „Stork”. Z liczącej 44 osoby załogi zginęło 28 marynarzy, w tym dowódca [[Porucznik marynarki|por. mar.]] Dietrich Gengelbach, a pozostałych 16 trafiło do niewoli. ''[[U-574|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 15 lutego --> [[Plik:Sphagnum squarrosum 327734390.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Torfowiec nastroszony]]''' – gatunek [[mchy|mchu]] z rodziny [[torfowcowate|torfowcowatych]]. Rozpowszechniony na półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego i okołobiegunowego. W [[Polska|Polsce]] pospolity, ale też objęty [[Ochrona gatunkowa roślin|ochroną gatunkową]]. Rośnie na [[Torfowisko niskie|torfowiskach niskich]], na siedliskach średnio żyznych, zwykle w lasach, zarówno iglastych, jak i liściastych. Poza północną częścią zasięgu występuje najczęściej w miejscach silnie wilgotnych w [[tajga|borealnych lasach iglastych]]. Częsty jest na obszarach źródliskowych w lasach iglastych, także występuje na bagnistych brzegach jezior. Gatunek w typowej postaci tj. zielono zabarwiony i z nastroszonymi końcami listków gałązkowych jest stosunkowo łatwy do identyfikacji. Gatunek jest szeroko rozprzestrzeniony i na wielu obszarach pospolity. W skali kontynentalnej w Europie jest zasoby określane są jako stabilne i gatunek ma status [[Gatunek najmniejszej troski|najmniejszej troski]] na [[Czerwona księga gatunków zagrożonych|czerwonej liście]] [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody|IUCN]]. ''[[Torfowiec nastroszony|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Biała Kompania]]''' – oddział [[wojsko najemne|najemników]], działający w północnej i centralnej części [[Półwysep Apeniński|Półwyspu Apenińskiego]] w II połowie [[XIV wiek]]u. Utworzony został w 1360 roku przez żołnierzy, którzy uczestniczyli w pierwszym etapie [[Wojna stuletnia|wojny stuletniej]], a zostali zwolnieni ze służby po zawarciu [[Traktat w Brétigny|traktatu w Brétigny]]. Razem z innymi wolnymi kompaniami najemników spustoszył [[Langwedocja|Langwedocję]] oraz [[Prowansja|Prowansję]], po czym został zaciągnięty przez papieża [[Innocenty VI|Innocentego VI]] i wyruszył do północnej Italii. W Białej dominowali Anglicy, z czasem wstępowali do niej także Niemcy, Węgrzy oraz Włosi. Spośród jej żołnierzy największy rozgłos zdobył [[John Hawkwood]], który z nią przybył do Italii. Przez pewien czas sprawował dowództwo nad kompanią aż do momentu przejścia jej większej części na stronę [[Florencja|Florencji]]. Sam, razem z mniejszą liczbą żołnierzy z tego oddziału, pozostał lojalny wobec [[Piza|Pizy]]. W historiografii używa się niekiedy nazwy „Biała Kompania” jako nazwy jednostek, którymi później dowodził. Formacja wyróżniała się dużymi walorami w walce, jak również wielką brutalnością wobec ludności na terenach, gdzie toczyła wojny. Wykorzystywała przy tym metody wypracowane podczas walk angielsko-francuskich, które upowszechniały się za jej pośrednictwem w armiach krajów włoskich. Geneza nazwy oddziału nie jest w pełni jasna. Najprawdopodobniej pochodziła od elementu wyposażenia: polerowanych [[Zbroja biała|zbroi białych]] lub ubiorów, kurt albo opończy. ''[[Biała Kompania|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 16 lutego --> [[Plik:2010 Opening Ceremony - Iceland entering.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Islandia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010]]''' – występ kadry sportowców reprezentujących [[Islandia|Islandię]] na [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2010|igrzyskach olimpijskich w Vancouver]] w 2010 roku. W kadrze znalazło się czworo zawodników – trzech mężczyzn i jedna kobieta. Reprezentanci Islandii wystąpili w pięciu konkurencjach w [[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|narciarstwie alpejskim]]. Islandczycy nie zdobyli w [[Vancouver]] medalu, ich najlepszym rezultatem była 43. lokata [[Björgvin Björgvinsson|Björgvina Björgvinssona]] w [[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – slalom gigant mężczyzn|slalomie gigancie]]. Pod tym względem był to najsłabszy występ reprezentacji Islandii na zimowych igrzyskach olimpijskich od [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1968|igrzysk w Grenoble]] w 1968 roku. W Vancouver ponadto na 45. miejscu w [[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – supergigant mężczyzn|supergigancie]] uplasował się [[Stefán Jón Sigurgeirsson]]. W pozostałych startach islandzcy sportowcy nie zostali sklasyfikowani. Björgvin Björgvinsson pełnił funkcję [[Lista chorążych reprezentacji Islandii na igrzyskach olimpijskich|chorążego islandzkiej reprezentacji]] podczas [[Ceremonia otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010|ceremonii otwarcia igrzysk]]. Był to 16. start reprezentacji [[Islandia na zimowych igrzyskach olimpijskich|Islandii na zimowych igrzyskach olimpijskich]]. ''[[Islandia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Operacja Bulmus 6]]''' – [[izrael]]ska [[operacja wojskowa]] przeprowadzona przez [[Siły specjalne|komandosów]] ''[[Sajjeret Matkal]]'' oraz Szajetet 13 w nocy z 19 na 20 lipca 1969 roku podczas [[Wojna na wyczerpanie|wojny na wyczerpanie]] na ufortyfikowanej [[Egipt|egipskiej]] wyspie, która znajduje się na [[Zatoka Sueska|Zatoce Sueskiej]]. Operacja ta miała stanowić odwet za przeprowadzony wcześniej egipski atak na izraelskie pozycje na wschód od Port Tawfik. Uderzenie na ufortyfikowaną Zieloną Wyspę miało mieć efekt psychologiczny oraz propagandowy. Operacja zakończyła się sukcesem, zniszczono znaczną części infrastruktury wyspy, Egipcjanie stracili ok. 70-80 żołnierzy, jednak [[Siły Obronne Izraela]] również poniosły straty: 6 zabitych i 11 rannych żołnierzy. Operacja ukazała, że Zielona Wyspa nie była żadną przeszkodą dla izraelskich Sił Powietrznych, a atak na nią można było przeprowadzić przy pomocy lotnictwa. W związku z tym, 20 lipca, przy zachowanej ciszy radiowej izraelskie samoloty rozpoczęły [[Operacja Bokser|operację Bokser]]. Zakładała ona serię ataków, w wyniku których doszło do zbombardowania strategicznych celów wzdłuż Kanału Sueskiego. W jej wyniku zrzucono 159 ton bomb i 72 pojemniki z napalmem. ''[[Operacja Bulmus 6|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 17 lutego --> [[Plik:Ottoman Ironclad Aziziye.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Aziziye (1864)|Aziziye]]''' – turecki [[okręt pancerny]] z lat 60. XIX wieku, jedna z czterech zbudowanych jednostek typu ''Osmaniye''. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 6400 [[Tona|ton]], a jego główne uzbrojenie stanowiło jedno [[Działo okrętowe|działo]] kalibru 229 mm i 14 dział kalibru 203 mm, wsparte lżejszą artylerią. Napędzana [[Maszyna parowa|maszyną parową]] oraz [[Żagiel|żaglami]] jednostka rozwijała maksymalną prędkość ponad 13 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], a jej [[Załoga (żegluga)|załoga]] liczyła od 356 do 362 osób. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] w grudniu 1864 roku w [[Wielka Brytania|brytyjskiej]] stoczni Robert Napier and Sons w [[Glasgow]], a w skład marynarki [[Imperium Osmańskie]]go wcielono go w sierpniu 1865 roku. Nazwę otrzymał na cześć ówcześnie panującego sułtana [[Abdülaziz]]a. „Aziziye” uczestniczył w stłumieniu [[Powstanie kreteńskie (1866–1869)|powstania kreteńskiego]] oraz wziął ograniczony udział w [[Wojna rosyjsko-turecka (1877–1878)|wojnie rosyjsko-tureckiej]] i [[Wojna grecko-turecka (1897)|grecko-tureckiej]]. Jednostka została rozbrojona w 1897 roku, a w lipcu 1909 roku wycofano ją ze służby. „Aziziye” został [[Stocznia złomowa|złomowany]] w 1923 roku. ''[[Aziziye (1864)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1929]]''' – zawody w [[Skoki narciarskie|skokach narciarskich]] rozgrywane w ramach [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 1929|mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym]], przeprowadzone 10 lutego 1929 roku na [[Wielka Krokiew|Wielkiej Krokwi]] w [[Zakopane]]m, w celu wyłonienia czwartego mistrza świata w skokach narciarskich. Do zawodów zgłoszonych zostało 57 zawodników z 11 państw. Ostatecznie w konkursie zaprezentowało się 49 skoczków, spośród których 41 zostało sklasyfikowanych. Pierwsze trzy miejsca zajęli reprezentanci Norwegii – zwyciężył [[Sigmund Ruud]], drugie miejsce zajął [[Kristian Johansson]], a trzeci był [[Hans Kleppen]]. Najdłuższy skok zawodów, oddany na 58,5 metra w drugiej serii konkursowej, uzyskał Hans Kleppen. Zawody formalnie miały charakter mistrzostw Europy, jednak [[Międzynarodowa Federacja Narciarska i Snowboardowa]] od kongresu w 1965 roku uznaje ich wyniki jako rezultaty czwartych mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym. Były to pierwsze międzynarodowe zawody narciarskie rangi mistrzowskiej zorganizowane na terenie Polski. ''[[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1929|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 18 lutego --> [[Plik:Cabassous centralis (Miller, 1899) head from side.png|100px|right]] |
||
'''[[Kabassu północny]]''' – [[gatunek (biologia)|gatunek]] [[ssaki|ssaka]] z [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[Chlamyphoridae]]. Żyje w Ameryce Centralnej ioraz Południowej. Jest to niewielki pancernikowiec. Jego długość głowy i tułowia wynosi między 30 a 38 cm. Ciało pancernikowców pokrywa pancerz. Tworzą go duże kostne płyty, czyli osteodermy oraz mniejsze łuski. Powstają one przez wapnienie szczytowej warstwy [[skóra właściwa|skóry właściwej]]. Zwierzę chodzi na koniuszkach pazurów kończyn przednich. Wszystkie kabassu wiodą nocny tryb życia, są skryte i niełatwo je zaobserwować. Sprawnie kopie nory, obracając swym ciałem. Należy do najbardziej podziemnych pancernikowców. Większość czasu spędza w wydrążonych przez siebie tunelach. Żyje samotnie. Rozród kabassu północnego nie został dobrze poznany. Po [[kopulacja|kopulacji]] [[samica]] zachodzi w [[ciąża|ciążę]], po której [[poród|rodzi]] pojedynczego [[noworodek|noworodka]]. Jest to gatunek [[Entomofag|owadożerny]], konsumujący głównie [[owady społeczne]], jak [[mrówkowate]] oraz [[termity]]. ''[[Kabassu północny|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Peszitta]]''' – przekład całej [[Biblia|Biblii]] na [[język syryjski]]. Peszitta traktowana bywa jako odpowiednik łacińskiej [[Wulgata|Wulgaty]], jednak pochodzenie tej nazwy jest odmienne. Ten sam termin odnosi się do dwóch osobnych dzieł: przekładów Starego i Nowego Testamentu, które mają odrębne procesy genezy oraz czasy powstania. [[Stary Testament]] został przełożony z [[język hebrajski|języka hebrajskiego]], ale w niektórych partiach zrewidowany został w oparciu o [[Septuaginta|Septuagintę]]. [[Nowy Testament]] został przełożony z języka greckiego. Przekład Starego Testamentu powstał prawdopodobnie jeszcze w II wieku n.e., kiedy [[chrześcijaństwo]] zaczęło odgrywać istotną rolę na pograniczu rzymsko-partyjskim w [[Şanlıurfa|Edessie]] oraz [[Adiabene]]. Był i do dzisiaj jest oficjalnym przekładem chrześcijan syryjskich. Przekład [[Nowy Testament| Nowego Testamentu]] powstał w V wieku i ma inną, bardziej skomplikowaną historię. Tekst Starego Testamentu na ogół jest bliższy [[tekst masorecki|tekstowi masoreckiemu]] niż Septuagincie, niemniej w niektórych księgach tekst jest bliższy Septuagincie. Spekulowano także na temat zależności tekstualnej od [[targum]]ów, dziś jednak większość uczonych przyjmuje, że ewentualna zależność musiałaby być pośrednią, polegającą na korzystaniu ze wspólnych wcześniejszych źródeł. ''[[Peszitta|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
Wersja z 01:28, 12 lut 2024
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
.jpg)
Karnawał w Wenecji – karnawał odbywający się w Wenecji we Włoszech, słynący z niezwykłych masek oraz kolorowych kostiumów, na który składają się maskarady, uliczne pokazy i jarmarki, ekskluzywne bale, przedstawienia teatralne ora muzyczne, parady, w których biorą udział wenecjanie i turyści. W czasie trwania karnawału w historycznym centrum miasta przechadzają się osoby przebrane w karnawałowe stroje i z maskami na twarzy. Historia imprezy zaczyna się w końcu XI wieku, rozkwit przypadł na XVII i XVIII wiek, a w obecnej postaci karnawał jest obchodzony od 1979 roku. Dokładne pochodzenie karnawału nie jest znane. Pierwsza historyczna wzmianka pochodzi z 1094 roku z dokumentu, sygnowanego przez dożę Vitale Faliero, który gwarantował prawo do obchodzenia karnawału w okresie poprzedzającym wielki post, lecz dopiero zwycięstwo Republiki Weneckiej pod rządami doży Vitale I Michiela nad patriarchą Akwilei Ulrichem II w 1162 roku zapoczątkowało jedną z głównych karnawałowych tradycji. Czytaj więcej…
Jutro
Masakra Sook Ching – masowe aresztowania i egzekucje członków chińskiej diaspory przeprowadzone przez Cesarską Armię Japońską w Singapurze i na innych obszarach Malajów Brytyjskich w lutym oraz marcu 1942 roku, podczas wojny na Pacyfiku. Celem „czystki” było zastraszenie chińskiej społeczności, którą uważano za potencjalnie główny ośrodek oporu wobec japońskich rządów. Była to również zemsta za antyjapońską działalność diaspory w okresie przedwojennym. Co do zasady Sook Ching była wymierzona przede wszystkim w chińskich działaczy politycznych i społecznych, ochotników walczących po stronie aliantów, a także w przedstawicieli świata przestępczego. W praktyce aresztowania i egzekucje były jednak przeprowadzane przez Japończyków w sposób całkowicie arbitralny. Dokładna liczba ofiar Sook Ching nie jest znana. Prawdopodobnie od 5 tys. do 10 tys. Chińczyków zostało zamordowanych w Singapurze, a kolejnych 20 tys. na obszarze Półwyspu Malajskiego. Czytaj więcej…
Pojutrze
[[Plik:|100px|right]] Halina Chmielewska (ur. 15 lipca 1899 w Cwiglinie, zm. 14 lutego 1982 w Warszawie) – polska lekarka zasłużona w czasie oblężenia Warszawy w 1939 roku, służby medycznej na Starówce w czasie powstania warszawskiego i w obozie w Pruszkowie. W okresie od kapitulacji Warszawy do wybuchu powstania dr Chmielewska leczyła swoich przedwojennych pacjentów na Starym Mieście. Była rozpoznawalna i ceniona. Chmielewska była również związana z ruchem oporu. Uczestniczyła m.in. w organizacji dostaw leków dla potrzeb więźniów na Pawiaku. Od roku 1944 przez dziesięć lat organizowała służbę zdrowia w powojennym Szczecinie. Jako delegatka Polskiego Czerwonego Krzyża dr Chmielewska wraz z pracownikami Państwowego Urzędu Repatriacyjnego uzgadniała w Berlinie warunki powrotu repatriantów z Zachodu przez Szczecin do Polski centralnej. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Torfowiec nastroszony – gatunek mchu z rodziny torfowcowatych. Rozpowszechniony na półkuli północnej w strefie klimatu umiarkowanego i okołobiegunowego. W Polsce pospolity, ale też objęty ochroną gatunkową. Rośnie na torfowiskach niskich, na siedliskach średnio żyznych, zwykle w lasach, zarówno iglastych, jak i liściastych. Poza północną częścią zasięgu występuje najczęściej w miejscach silnie wilgotnych w borealnych lasach iglastych. Częsty jest na obszarach źródliskowych w lasach iglastych, także występuje na bagnistych brzegach jezior. Gatunek w typowej postaci tj. zielono zabarwiony i z nastroszonymi końcami listków gałązkowych jest stosunkowo łatwy do identyfikacji. Gatunek jest szeroko rozprzestrzeniony i na wielu obszarach pospolity. W skali kontynentalnej w Europie jest zasoby określane są jako stabilne i gatunek ma status najmniejszej troski na czerwonej liście IUCN. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Islandia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – występ kadry sportowców reprezentujących Islandię na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku. W kadrze znalazło się czworo zawodników – trzech mężczyzn i jedna kobieta. Reprezentanci Islandii wystąpili w pięciu konkurencjach w narciarstwie alpejskim. Islandczycy nie zdobyli w Vancouver medalu, ich najlepszym rezultatem była 43. lokata Björgvina Björgvinssona w slalomie gigancie. Pod tym względem był to najsłabszy występ reprezentacji Islandii na zimowych igrzyskach olimpijskich od igrzysk w Grenoble w 1968 roku. W Vancouver ponadto na 45. miejscu w supergigancie uplasował się Stefán Jón Sigurgeirsson. W pozostałych startach islandzcy sportowcy nie zostali sklasyfikowani. Björgvin Björgvinsson pełnił funkcję chorążego islandzkiej reprezentacji podczas ceremonii otwarcia igrzysk. Był to 16. start reprezentacji Islandii na zimowych igrzyskach olimpijskich. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Aziziye – turecki okręt pancerny z lat 60. XIX wieku, jedna z czterech zbudowanych jednostek typu Osmaniye. Okręt wypierał 6400 ton, a jego główne uzbrojenie stanowiło jedno działo kalibru 229 mm i 14 dział kalibru 203 mm, wsparte lżejszą artylerią. Napędzana maszyną parową oraz żaglami jednostka rozwijała maksymalną prędkość ponad 13 węzłów, a jej załoga liczyła od 356 do 362 osób. Okręt został zwodowany w grudniu 1864 roku w brytyjskiej stoczni Robert Napier and Sons w Glasgow, a w skład marynarki Imperium Osmańskiego wcielono go w sierpniu 1865 roku. Nazwę otrzymał na cześć ówcześnie panującego sułtana Abdülaziza. „Aziziye” uczestniczył w stłumieniu powstania kreteńskiego oraz wziął ograniczony udział w wojnie rosyjsko-tureckiej i grecko-tureckiej. Jednostka została rozbrojona w 1897 roku, a w lipcu 1909 roku wycofano ją ze służby. „Aziziye” został złomowany w 1923 roku. Czytaj więcej…
Za 6 dni
_head_from_side.png)
Kabassu północny – gatunek ssaka z rodziny Chlamyphoridae. Żyje w Ameryce Centralnej ioraz Południowej. Jest to niewielki pancernikowiec. Jego długość głowy i tułowia wynosi między 30 a 38 cm. Ciało pancernikowców pokrywa pancerz. Tworzą go duże kostne płyty, czyli osteodermy oraz mniejsze łuski. Powstają one przez wapnienie szczytowej warstwy skóry właściwej. Zwierzę chodzi na koniuszkach pazurów kończyn przednich. Wszystkie kabassu wiodą nocny tryb życia, są skryte i niełatwo je zaobserwować. Sprawnie kopie nory, obracając swym ciałem. Należy do najbardziej podziemnych pancernikowców. Większość czasu spędza w wydrążonych przez siebie tunelach. Żyje samotnie. Rozród kabassu północnego nie został dobrze poznany. Po kopulacji samica zachodzi w ciążę, po której rodzi pojedynczego noworodka. Jest to gatunek owadożerny, konsumujący głównie owady społeczne, jak mrówkowate oraz termity. Czytaj więcej…