Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
wymiana cotygodniowa |
wymiana cotygodniowa |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 18 grudnia --> [[Plik:Humphrey Bogart 1940.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Filmografia Humphreya Bogarta]]''' – w trwającej 34 lata karierze, [[Humphrey Bogart]] występował w filmach, radiu, telewizji i na scenie. Zagrał w 74 [[Film fabularny|produkcjach fabularnych]]. W latach 1943–1949 i 1955 był notowany w pierwszej dziesiątce najbardziej dochodowych amerykańskich aktorów. Szesnaście filmów, w których Bogart wziął udział, było nominowanych przynajmniej do jednego Oscara, a sześć z nich zdobyło co najmniej jedną statuetkę. Sam aktor był trzykrotnie nominowany do [[Nagroda Akademii Filmowej|nagrody Akademii Filmowej]], z czego zdobył jednego Oscara. Trzydzieści cztery produkcje z udziałem aktora, po uwzględnieniu inflacji, przekroczyło sumę 100 milionów dolarów dochodu z biletów na rynku krajowym. Humphrey Bogart uznawany jest przez biografów i historyków za jedną z największych oraz najwybitniejszych [[Gwiazda filmowa|gwiazd filmowych]] w historii [[Kinematografia amerykańska|amerykańskiego kina]] i „[[System studyjny|Złotej Ery Hollywood]]”. W 1999 roku [[Amerykański Instytut Filmowy|American Film Institute]] ogłosił go „[[AFI 100 Lat... 100 Gwiazd|największym aktorem wszech czasów]]”. Po współczesne czasy stawiany jest jako wzorzec męskich ról. ''[[Filmografia Humphreya Bogarta|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Artabanus II]]''' (ur. ok. 30–25 p.n.e., zm. ok. 39 n.e.) – [[Królestwo Partów|król Partów]] w latach od ok. 8 do ok. 39 roku. Artabanus II wywodził się z bocznej linii [[Arsacydzi|Arsakidów]] żyjącej wśród [[Dahowie|Dahów]] i w pierwszej dekadzie pierwszego wieku n.e. był władcą [[Media Atropatene|Medii Atropatene]]. Został powołany na tron Partii dzięki poparciu możnych, którzy nie akceptowali rządów wspieranego przez [[Cesarstwo Rzymskie|Rzym]] [[Wonones I|Wononesa]]. Artabanusowi udało się pokonać Wononesa i w 18 roku zawrzeć kompromis z Rzymem, na podstawie którego obie strony uznały za króla [[Armenia|Armenii]] [[Artakses III|Artaksesa III]]. Rządy nowego króla Partów były jednak słabe, czego przejawem było powstanie konkurencyjnego ośrodka władzy w postaci państwa [[Indo-Partowie|Indo-Partów]] w [[Sistan]]ie oraz [[Arachozja|Arachozji]]. Niemniej z biegiem czasu Artabanus umocnił się na partyjskim tronie i po śmierci Artaksesa III w 34 roku zdecydował się rzucić wyzwanie Rzymowi i osadzić na tronie Armenii swojego syna [[Arsakes (król Armenii)|Arsakesa]]. Cesarz [[Tyberiusz]] odpowiedział sformowaniem koalicji z udziałem [[Królestwo Iberii|Iberów]] i [[Albania Kaukaska|Albanów]], którzy wyparli Partów z Armenii. ''[[Artabanus II|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 19 grudnia --> [[Plik:Jean-François Millet - Gleaners - Google Art Project 2.jpg|right|100px]] |
||
'''[[Zbierające kłosy]]''' – obraz autorstwa francuskiego malarza [[Jean-François Millet|Jeana-François Milleta]], ukończony w 1857 roku. |
|||
'''[[USS Chicago (1885)|USS Chicago]]''' – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[krążownik pancernopokładowy]], który wszedł do służby w [[United States Navy]] w 1889 roku. Był jednym z pierwszych okrętów o stalowym kadłubie zbudowanych w ramach amerykańskiego programu „Nowej Marynarki” z 1880 roku. Klasyfikowany jako krążownik I klasy. [[Wyporność]] krążownika wynosiła 4500 ton, a długość 104,3 m. Napędzały go [[Maszyna parowa|maszyny parowe]], pozwalające na osiąganie prędkości 14 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], a po modernizacji – 18 węzłów. Uzbrojenie stanowiły początkowo cztery [[Działo okrętowe|działa]] kalibru 203 mm, osiem dział kalibru 152 mm i dwa kalibru 127 mm oraz lżejsza artyleria. Okręt nie brał w toku służby udziału w walkach. Podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył jako [[okręt flagowy]] Floty Okrętów Podwodnych na Atlantyku. Wycofany z czynnej służby w 1923 roku, do 1935 roku używany był jako [[hulk (okręt)|hulk]] mieszkalny. W lipcu 1928 roku imię okrętu zmieniono na „Alton”. Zatonął podczas holowania na złom na Oceanie Spokojnym w lipcu 1936 roku. ''[[USS Chicago (1885)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
Millet urodził się w zamożnej chłopskiej rodzinie, do dwudziestego roku życia pracował w gospodarstwie. Jako naoczny świadek chłopskiej doli, znał dokładnie specyfikę prac wiejskich. Obraz jest wynikiem dziesięcioletniego badania tematu pracujących przy [[żniwa]]ch ludzi. Artysta wykonał dziesiątki rysunków żniwiarzy, które posłużyły mu w końcu do wykonania szkicu końcowego dzieła. Obraz przedstawia trzy kobiety zbierające pozostałości po żniwach na złotym rżysku. Każda z nich skupia się na pracy, mając wzrok wbity w ziemię. Od robotnic bije trud i zmęczenie. Twarze kobiet są czerwone od upalnego słońca, ciała są pochylone, głowy opuszczone poniżej bioder. Kobiety są ubrane w samodział, każda ma na głowie ciężką bawełnianą chustę. Mimo realistycznego oddania biedy i ubóstwa kłosiarek, ich ukazanie jest hołdem dla prostoty. Monumentalizm i bijąca od kobiet godność jest wyrazem szacunku artysty do ciężkiej chłopskiej rzeczywistości. Obraz znajduje się w [[Musée d’Orsay]] w [[Paryż]]u. ''[[Zbierające kłosy|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 20 grudnia --> [[Plik:Neophoca cinerea.JPG|100px|right]] |
||
'''[[Politechnika (stacja metra)|Politechnika]]''' – stacja [[Linia M1 metra w Warszawie|linii M1]] [[Metro w Warszawie|metra w Warszawie]]. Znajduje się w dzielnicy [[Śródmieście (Warszawa)|Śródmieście]] i leży wzdłuż [[Ulica Ludwika Waryńskiego w Warszawie|ul. Ludwika Waryńskiego]], między [[Aleja Armii Ludowej w Warszawie|al. Armii Ludowej]] oraz [[Ulica Nowowiejska w Warszawie|ul. Nowowiejską]]. Według pierwotnego harmonogramu z 1982 roku stacja miała zostać wybudowana w okresie od połowy 1984 do końca 1989 roku oraz uruchomiona w 1990 roku jako przystanek końcowy I etapu linii. W 1985 roku rozpoczęto drążenie tuneli do stacji oraz wykonywanie torów odstawczych zlokalizowanych przed przystankiem. W związku z problemami finansowymi inwestycji termin jej ukończenia był kilkukrotnie przekładany i ostatecznie w 1993 roku został określony na koniec 1994 roku. Wtedy stacja wraz z całym I etapem linii była gotowa do użytku, jednak ze względu na zmiany w prawie odbiory techniczne przedłużyły się na początek 1995 roku. Stacja została uruchomiona 7 kwietnia 1995 roku. ''[[Politechnika (stacja metra)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Uchatkowate]]''' – rodzina dużych [[Ssaki morskie|ssaków morskich]] z rzędu [[Drapieżne|drapieżnych]]. Wraz z [[fokowate|fokami]] oraz [[morsowate|morsami]] są zaliczane do ssaków płetwonogich. Prowadzą wodno-lądowy tryb życia. Najwięcej gatunków obejmuje [[kotik]]; rodzina obejmuje też 3 gatunki [[Uszanka (rodzaj ssaka)|uszanki]] i kilka rodzajów monotypowych. Polują w wodzie, głównie na ryby, skorupiaki i mięczaki. Odpoczywają i rozmnażają się na lądzie, gdzie samce wykazują terytorializm i poligamię. Po rocznej ciąży z opóźnioną implantacją samica rodzi zwykle pojedyncze młode. W większości świata uchatkowate objęte są ochroną; stanowią jednak nadal obiekt polowań w Namibii i Rosji. Polowania doprowadziły do wyginięcia [[Uszanka japońska|uszanki japońskiej]] i znacząco zmniejszyły pogłowie innych gatunków. ''[[Uchatkowate|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 21 grudnia --> [[Plik:2017 Thamesmead aerial view 02 (cropped).jpg|100px|right]] |
||
'''[[Lwowska szkoła matematyczna]]''' – polska [[Matematyka|matematyczna]] [[szkoła naukowa]] zaliczana do tzw. [[Polska szkoła matematyczna|polskiej szkoły matematycznej]], działająca w [[Historia Polski (1918–1939)|dwudziestoleciu międzywojennym]] we [[Lwów|Lwowie]], skupiona wokół [[Stefan Banach|Stefana Banacha]] oraz [[Hugo Steinhaus|Hugona Steinhausa]]; specjalizowała się w [[Analiza funkcjonalna|analizie funkcjonalnej]], wydawała ''[[Studia Mathematica]]''. W odróżnieniu od [[Warszawska szkoła matematyczna|warszawskiej szkoły matematycznej]] – wydającej czasopismo ''[[Fundamenta Mathematicae]]'', zajmujące się głównie [[Teoria mnogości|teorią mnogości]], [[Topologia|topologią]] i ich zastosowaniami, z którą są wspólnie zaliczane do [[Polska szkoła matematyczna|polskiej szkoły matematycznej]], szkoła lwowska zajmowała się analizą funkcjonalną, nowoczesną dziedziną matematyki powstałą oraz rozwijaną w XX wieku. Na cześć matematyków lwowskich nazwane zostały m.in: [[przestrzeń Banacha]] i [[baza Schaudera]]. ''[[Lwowska szkoła matematyczna|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[HMP Belmarsh]]''' – męskie [[zakład karny|więzienie]] [[Kategoryzacja zakładów karnych w Anglii i Walii#Kategoria A|kategorii A]], zlokalizowane w gminie [[Royal Borough of Greenwich|Greenwich]] w [[Londyn]]ie w [[Anglia|Anglii]]. Zostało zbudowane na terenie dawnych zakładów uzbrojenia artyleryjskiego [[Royal Arsenal]]. Więzienie zarządzane jest przez agencję rządową His Majesty’s Prison Service i przylega bezpośrednio do [[HMP Thameside]] oraz HMP Isis. Obiekt połączony jest przejściem podziemnym z sądem koronnym, w którym odbywają się głośne sprawy sądowe, zwłaszcza dotyczące bezpieczeństwa narodowego. W sierpniu 2020 roku miało pojemność operacyjną 826 i przetrzymywało 778 więźniów. Belmarsh jest jednym z ośmiu więzień o zaostrzonym rygorze w Anglii i Walii. Zostało zaprojektowane z myślą o przestępcach uznawanych za zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego, w tym terrorystów [[Prowizoryczna Irlandzka Armia Republikańska|IRA]]. ''[[HMP Belmarsh|Czytaj więcej…]]'' |
|||
| ⚫ | |||
|5=<!--Propozycja na piątek 22 grudnia --> [[Plik:2010 Opening Ceremony - Estonia entering.jpg|100px|right]] |
|||
'''[[AS90]]''' – brytyjska współczesna [[samobieżne działo polowe|samobieżna]] [[haubicoarmata|armatohaubica]] [[Kaliber broni|kalibru]] 155 mm. Znajduje się na uzbrojeniu [[British Army|Armii Brytyjskiej]] od 1992 roku. Posiada lufę o długości względnej 39 kalibrów (L/39), z którą osiąga maksymalną [[Donośność broni|donośność]] 30 km. Istnieje także wersja z lufą długości L/52, oznaczana marketingowo jako AS52 Braveheart. Chrzest bojowy AS90 przeszły w działaniach w ramach kontyngentu [[Implementation Force |IFOR]] w byłej [[Jugosławia|Jugosławii]]. W 2003 roku wzięły udział w [[II wojna w Zatoce Perskiej|II wojnie w Zatoce Perskiej]]. Oryginalne działa AS90 nie zostały zakupione przez żadne kraje poza Wielką Brytanią, mimo oferowania ich na eksport. Zmodernizowany AS90 uczestniczył między innymi w 1993 roku w konkursie na działo samobieżne armii USA oraz był tam badany, lecz ostatecznie zdecydowano się na modernizację dział M109 do standardu A6 Paladin. Powiodła się natomiast sprzedaż licencji na system wieżowy AS90 Braveheart Polsce, gdzie posłużył do skonstruowania polskiej armatohaubicy [[AHS Krab]], osadzonej na innym podwoziu i wyposażonej w polski system kierowania ogniem. ''[[AS90|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Estonia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010]]''' – trzydziestoosobowa kadra sportowców reprezentujących [[Estonia|Estonię]] na [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2010|igrzyskach]] w 2010 roku w [[Vancouver]]. W reprezentacji znalazło się osiemnastu mężczyzn i dwanaście kobiet. Wzięli oni udział w 26 konkurencjach w czterech dyscyplinach sportowych. Jedyny medal dla reprezentacji Estonii wywalczyła [[Kristina Šmigun-Vähi]] w [[Biegi narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – bieg na 10 km kobiet|biegu indywidualnym kobiet na 10 km techniką dowolną]]. Najmłodszą reprezentantką w kadrze była łyżwiarka Irina Štork (16 lat i 319 dni), natomiast najstarszym – biegacz [[Andrus Veerpalu]] (39 lat i 21 dni). Rolę chorążego reprezentacji podczas [[Ceremonia otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010|ceremonii otwarcia]] igrzysk pełnił biathlonista [[Roland Lessing]], a podczas [[Ceremonia zamknięcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010|ceremonii zamknięcia]] – biegaczka Kristina Šmigun-Vähi. Był to ósmy start Estonii na [[Zimowe igrzyska olimpijskie|zimowych igrzyskach olimpijskich]] oraz trzeci z rzędu, podczas którego Estończycy zdobyli medal olimpijski. ''[[Estonia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 22 grudnia --> [[Plik:Polskie op typu M.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Leniwcowate]]''' – [[Takson monotypowy|monotypowa]] [[rodzina (biologia)|rodzina]] lądowych, nadrzewnych [[ssaki|ssaków]] z [[rząd (biologia)|podrzędu]] [[liściożery|liściożerów]] w [[rząd (biologia)|rzędzie]] [[Włochacze|włochaczy]]. Są to zwierzęta poruszające się powoli, podwieszone pod gałęziami drzew, z których rzadko schodzą. Na ziemi zwierzęta te nieporadnie pełzają posługując się przedramionami i tylnymi kończynami. Podróż rozpoczynają powoli, podpierając się trzema kończynami. Potem nieco przyspieszają, podpierając się przedramieniem oraz przeciwstawną kończyną tylną. Leniwiec jest w stanie przebywać w ten sposób istotne odległości. W wodzie leniwce okazują się być dobrymi pływakami. Pływają znacznie lepiej, niż chodzą. Żywią się liśćmi. Ich futro stanowi siedlisko glonów i licznych stawonogów, w tym motyli. Prowadzą samotny tryb życia. Samica rodzi pojedyncze młode. Rodzina obejmuje współcześnie cztery gatunki, z których [[leniwiec karłowaty]] jest krytycznie zagrożony wyginięciem, a [[leniwiec grzywiasty]] narażony.''[[Leniwcowate|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[ORP Kujawiak (1949)|ORP Kujawiak]]''' – polski [[okręt podwodny]] z okresu [[Zimna wojna|zimnej wojny]], a wcześniej [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] M-245, jeden z sześciu pozyskanych przez [[Polska|Polskę]] okrętów [[Okręty podwodne serii XV|serii XV]] typu ''[[Radzieckie okręty podwodne typu M|M]]''. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 283 [[Tona|tony]] w położeniu nawodnym i 353 tony pod wodą, a jego główną bronią były cztery [[Torpeda|torpedy]] kalibru 533 mm wystrzeliwane z czterech wewnętrznych [[Wyrzutnia torpedowa|wyrzutni]]. Jednostka rozwijała na powierzchni prędkość ponad 15 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], osiągając zasięg 4500 [[Mila morska|Mm]] przy prędkości 8 węzłów. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] w czerwcu 1949 roku w stoczni numer 196 w [[Petersburg|Leningradzie]], a do służby w [[Marynarka Wojenna Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich|Marynarce Wojennej ZSRR]] wcielono go w październiku 1949 roku, z przydziałem do [[Flota Bałtycka|Floty Bałtyckiej]]. W 1955 roku jednostka została [[Dzierżawa|wydzierżawiona]] przez Polskę i 27 maja tego roku weszła w skład [[Marynarka Wojenna|Marynarki Wojennej]]. Okręt nosił w toku służby [[Numer burtowy|numery burtowe]]: M-104, P-104 i 305. Po intensywnej eksploatacji został [[Opuszczenie bandery|wycofany ze służby]] w 1966 roku, a następnie zatopiony jako [[okręt-cel]] w [[Zatoka Pucka|Zatoce Puckiej]]. ''[[ORP Kujawiak (1949)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
'''[[Hudson Hornet]]''' – [[samochód osobowy]] klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką [[Hudson Motor Car Company|Hudson]] w latach 1950–1957. Pierwsza generacja, produkowana przez [[Hudson Motor Car Company]] począwszy od 1951 roku modelowego, znana była szczególnie z licznych sukcesów w amerykańskim sporcie motorowym. Druga generacja produkowana była od 1955 roku po włączeniu marki w skład koncernu [[American Motors]] i bazowała na samochodzie [[Nash Ambassador]]. Wśród amerykańskich samochodów tego okresu obie generacje Horneta wyróżniało [[Nadwozie samonośne|samonośne]] nadwozie i mocny silnik [[R6 (silnik)|sześciocylindrowy]]; później stosowano także silnik [[V8 (silnik)|V8]]. Z uwagi na malejącą sprzedaż Horneta i rosnącą popularność modelu średniej wielkości [[Rambler Six/V8]], koncern American Motors zdecydował jednak zlikwidować odrębną markę Hudson i ostatni Hornet powstał 25 czerwca 1957 roku. Łącznie wyprodukowano 122 750 egzemplarzy samochodu. ''[[Hudson Hornet|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Długa noc (film)|Długa noc]]''''' – polski [[Film psychologiczny|psychologiczny]] [[film wojenny]] z 1967 roku w reżyserii [[Janusz Nasfeter|Janusza Nasfetera]], na podstawie powieści ''Noc'' [[Wiesław Rogowski|Wiesława Rogowskiego]]. Treścią filmu są dylematy mieszkańców pewnego domu w okupowanej Polsce podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]], gdzie jeden z domowników zostaje zdemaskowany jako współpracownik oddziału [[Partyzant|partyzanckiego]] oraz jako osoba przechowująca [[Żydzi|Żyda]]. ''Długa noc'' była jednym z najstarszych [[półkownik]]ów – filmów, których rozpowszechnianie uniemożliwiła [[cenzura]] prewencyjna w okresie [[Polska Ludowa|rządów komunistycznych]]. Zrealizowany w aurze nastrojów [[Antysemityzm|antysemickich]], film Nasfetera nie był dopuszczany do wyświetlania aż do 1989 roku. ''Długa noc'' nie zdobyła popularności porównywalnej z wieloma innymi polskimi półkownikami i została zapomniana zarówno przez widownię, jak i krytyków. Nasfeter w wywiadzie dla ''[[Gazeta Wyborcza|Gazety Wyborczej]]'' w 1992 roku twierdził, że ''Długą noc'' uznawał za swoje najwybitniejsze dzieło, a także najbardziej osobiste w jego karierze. ''[[Długa noc (film)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
Wersja z 01:29, 18 gru 2023
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Filmografia Humphreya Bogarta – w trwającej 34 lata karierze, Humphrey Bogart występował w filmach, radiu, telewizji i na scenie. Zagrał w 74 produkcjach fabularnych. W latach 1943–1949 i 1955 był notowany w pierwszej dziesiątce najbardziej dochodowych amerykańskich aktorów. Szesnaście filmów, w których Bogart wziął udział, było nominowanych przynajmniej do jednego Oscara, a sześć z nich zdobyło co najmniej jedną statuetkę. Sam aktor był trzykrotnie nominowany do nagrody Akademii Filmowej, z czego zdobył jednego Oscara. Trzydzieści cztery produkcje z udziałem aktora, po uwzględnieniu inflacji, przekroczyło sumę 100 milionów dolarów dochodu z biletów na rynku krajowym. Humphrey Bogart uznawany jest przez biografów i historyków za jedną z największych oraz najwybitniejszych gwiazd filmowych w historii amerykańskiego kina i „Złotej Ery Hollywood”. W 1999 roku American Film Institute ogłosił go „największym aktorem wszech czasów”. Po współczesne czasy stawiany jest jako wzorzec męskich ról. Czytaj więcej…
Jutro
Zbierające kłosy – obraz autorstwa francuskiego malarza Jeana-François Milleta, ukończony w 1857 roku. Millet urodził się w zamożnej chłopskiej rodzinie, do dwudziestego roku życia pracował w gospodarstwie. Jako naoczny świadek chłopskiej doli, znał dokładnie specyfikę prac wiejskich. Obraz jest wynikiem dziesięcioletniego badania tematu pracujących przy żniwach ludzi. Artysta wykonał dziesiątki rysunków żniwiarzy, które posłużyły mu w końcu do wykonania szkicu końcowego dzieła. Obraz przedstawia trzy kobiety zbierające pozostałości po żniwach na złotym rżysku. Każda z nich skupia się na pracy, mając wzrok wbity w ziemię. Od robotnic bije trud i zmęczenie. Twarze kobiet są czerwone od upalnego słońca, ciała są pochylone, głowy opuszczone poniżej bioder. Kobiety są ubrane w samodział, każda ma na głowie ciężką bawełnianą chustę. Mimo realistycznego oddania biedy i ubóstwa kłosiarek, ich ukazanie jest hołdem dla prostoty. Monumentalizm i bijąca od kobiet godność jest wyrazem szacunku artysty do ciężkiej chłopskiej rzeczywistości. Obraz znajduje się w Musée d’Orsay w Paryżu. Czytaj więcej…
Pojutrze
Uchatkowate – rodzina dużych ssaków morskich z rzędu drapieżnych. Wraz z fokami oraz morsami są zaliczane do ssaków płetwonogich. Prowadzą wodno-lądowy tryb życia. Najwięcej gatunków obejmuje kotik; rodzina obejmuje też 3 gatunki uszanki i kilka rodzajów monotypowych. Polują w wodzie, głównie na ryby, skorupiaki i mięczaki. Odpoczywają i rozmnażają się na lądzie, gdzie samce wykazują terytorializm i poligamię. Po rocznej ciąży z opóźnioną implantacją samica rodzi zwykle pojedyncze młode. W większości świata uchatkowate objęte są ochroną; stanowią jednak nadal obiekt polowań w Namibii i Rosji. Polowania doprowadziły do wyginięcia uszanki japońskiej i znacząco zmniejszyły pogłowie innych gatunków. Czytaj więcej…
Za 3 dni
.jpg)
HMP Belmarsh – męskie więzienie kategorii A, zlokalizowane w gminie Greenwich w Londynie w Anglii. Zostało zbudowane na terenie dawnych zakładów uzbrojenia artyleryjskiego Royal Arsenal. Więzienie zarządzane jest przez agencję rządową His Majesty’s Prison Service i przylega bezpośrednio do HMP Thameside oraz HMP Isis. Obiekt połączony jest przejściem podziemnym z sądem koronnym, w którym odbywają się głośne sprawy sądowe, zwłaszcza dotyczące bezpieczeństwa narodowego. W sierpniu 2020 roku miało pojemność operacyjną 826 i przetrzymywało 778 więźniów. Belmarsh jest jednym z ośmiu więzień o zaostrzonym rygorze w Anglii i Walii. Zostało zaprojektowane z myślą o przestępcach uznawanych za zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego, w tym terrorystów IRA. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Estonia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – trzydziestoosobowa kadra sportowców reprezentujących Estonię na igrzyskach w 2010 roku w Vancouver. W reprezentacji znalazło się osiemnastu mężczyzn i dwanaście kobiet. Wzięli oni udział w 26 konkurencjach w czterech dyscyplinach sportowych. Jedyny medal dla reprezentacji Estonii wywalczyła Kristina Šmigun-Vähi w biegu indywidualnym kobiet na 10 km techniką dowolną. Najmłodszą reprezentantką w kadrze była łyżwiarka Irina Štork (16 lat i 319 dni), natomiast najstarszym – biegacz Andrus Veerpalu (39 lat i 21 dni). Rolę chorążego reprezentacji podczas ceremonii otwarcia igrzysk pełnił biathlonista Roland Lessing, a podczas ceremonii zamknięcia – biegaczka Kristina Šmigun-Vähi. Był to ósmy start Estonii na zimowych igrzyskach olimpijskich oraz trzeci z rzędu, podczas którego Estończycy zdobyli medal olimpijski. Czytaj więcej…
Za 5 dni
ORP Kujawiak – polski okręt podwodny z okresu zimnej wojny, a wcześniej radziecki M-245, jeden z sześciu pozyskanych przez Polskę okrętów serii XV typu M. Okręt wypierał 283 tony w położeniu nawodnym i 353 tony pod wodą, a jego główną bronią były cztery torpedy kalibru 533 mm wystrzeliwane z czterech wewnętrznych wyrzutni. Jednostka rozwijała na powierzchni prędkość ponad 15 węzłów, osiągając zasięg 4500 Mm przy prędkości 8 węzłów. Okręt został zwodowany w czerwcu 1949 roku w stoczni numer 196 w Leningradzie, a do służby w Marynarce Wojennej ZSRR wcielono go w październiku 1949 roku, z przydziałem do Floty Bałtyckiej. W 1955 roku jednostka została wydzierżawiona przez Polskę i 27 maja tego roku weszła w skład Marynarki Wojennej. Okręt nosił w toku służby numery burtowe: M-104, P-104 i 305. Po intensywnej eksploatacji został wycofany ze służby w 1966 roku, a następnie zatopiony jako okręt-cel w Zatoce Puckiej. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Długa noc – polski psychologiczny film wojenny z 1967 roku w reżyserii Janusza Nasfetera, na podstawie powieści Noc Wiesława Rogowskiego. Treścią filmu są dylematy mieszkańców pewnego domu w okupowanej Polsce podczas II wojny światowej, gdzie jeden z domowników zostaje zdemaskowany jako współpracownik oddziału partyzanckiego oraz jako osoba przechowująca Żyda. Długa noc była jednym z najstarszych półkowników – filmów, których rozpowszechnianie uniemożliwiła cenzura prewencyjna w okresie rządów komunistycznych. Zrealizowany w aurze nastrojów antysemickich, film Nasfetera nie był dopuszczany do wyświetlania aż do 1989 roku. Długa noc nie zdobyła popularności porównywalnej z wieloma innymi polskimi półkownikami i została zapomniana zarówno przez widownię, jak i krytyków. Nasfeter w wywiadzie dla Gazety Wyborczej w 1992 roku twierdził, że Długą noc uznawał za swoje najwybitniejsze dzieło, a także najbardziej osobiste w jego karierze. Czytaj więcej…