Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
wymiana cotygodniowa |
wymiana cotygodniowa |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 27 listopada [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''[[NNS Dorina (1970)|NNS Dorina]]''' – nigeryjska [[korweta]], jeden z dwóch okrętów [[Nigeryjska Marynarka Wojenna|Nigeryjskiej Marynarki Wojennej]] brytyjskiego typu Mk 3 stoczni [[VT Group|Vosper Thornycroft]], znajdujący się w służbie od 1972 do 1987 roku. Nosił [[numer burtowy]] F 81. Nazwa oznaczała [[hipopotam]]a [[Wyporność]] pełna okrętu wynosiła około 650 ton, a napędzały go [[Silnik o zapłonie samoczynnym|silniki wysokoprężne]], pozwalające na osiąganie prędkości 22 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Uzbrojenie stanowiły dwa [[Działo uniwersalne|działa uniwersalne]] kalibru 102 mm i małokalibrowe [[Armata przeciwlotnicza|działa przeciwlotnicze]]. Od początku lat 80., w związku z trudnościami finansowymi marynarki nigeryjskiej, która nabyła zbyt wiele nowych jednostek, stan techniczny jej okrętów zaczął się pogarszać. W połączeniu z brakiem dbałości ze strony oficerów i załóg, doprowadziło to do tego, że około 1983 roku stosunkowo nowa korweta była już niesprawna. W grudniu 1983 roku została przeholowana z bazy w Apapie do stoczni w Wilmot Point w celu przyszłego remontu. Tam pozbawiony należytej konserwacji okręt zatonął 16 kwietnia 1987 roku przy nabrzeżu. ''[[NNS Dorina (1970)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[ORP Ślązak (1950)|ORP Ślązak]]''' – [[Polska|polski]] [[okręt podwodny]] z okresu [[Zimna wojna|zimnej wojny]], a wcześniej [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] M-270, jeden z sześciu pozyskanych przez Polskę okrętów [[Okręty podwodne serii XV|serii XV]] [[Radzieckie okręty podwodne typu M|typu ''M'']]. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 283 [[Tona|tony]] w położeniu nawodnym i 353 tony pod wodą, a jego główną bronią były cztery [[Torpeda|torpedy]] kalibru 533 mm wystrzeliwane z czterech wewnętrznych [[Wyrzutnia torpedowa|wyrzutni]]. Jednostka rozwijała na powierzchni prędkość ponad 15 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], osiągając zasięg 4500 [[Mila morska|Mm]] przy prędkości 8 węzłów. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] w kwietniu 1950 roku w [[Stocznia|stoczni]] numer 196 w [[Petersburg|Leningradzie]], a do służby w [[Marynarka Wojenna Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich|Marynarce Wojennej ZSRR]] wcielono go w lipcu 1950 roku, z przydziałem do [[Flota Bałtycka|Floty Bałtyckiej]]. W 1954 roku jednostka została [[Dzierżawa|wydzierżawiona]] przez Polskę i w październiku tego roku weszła w skład [[Marynarka Wojenna|Marynarki Wojennej]]. Okręt, oznaczony [[Numer burtowy|znakami burtowymi]] M-103, P-103 oraz 304, po intensywnej eksploatacji został [[Opuszczenie bandery|wycofany ze służby]] 20 października 1965 roku i następnie zatopiony jako [[okręt-cel]] w [[Zatoka Pucka|Zatoce Puckiej]]. ''[[ORP Ślązak (1950)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 28 listopada --> [[Plik:Dasypus sabanicola - Feijo et al 2018 holotype.tif|right|100px]] |
||
'''[[Pancernik nizinny]]''' – [[gatunek (biologia)|gatunek]] [[ssaki|ssaka]] z [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[pancernikowate|pancernikowatych]]. Z masą ciała 1–2 kg, należy do mniejszych przedstawicieli swego rodzaju. Zamieszkuje [[Llanos (formacja roślinna)|llanos]] [[Kolumbia|Kolumbii]] oraz [[Wenezuela|Wenezueli]]. W przeciwieństwie do niektórych swych krewnych pancernik nizinny jest aktywny w dzień. Na żer wychodzi ze swej nory rankiem, żerując od około 8 do 10:30, po czym wraca do nory, którą opuszcza znowu po południu, po 16. Pancerniki zazwyczaj wiodą samotny tryb życia, pozbawiony istotnych relacji społecznych. Jeden pancernik nizinny zajmuje areał o powierzchni od 1,6 do 1,7 ha, przy czym średnia gęstość wynosi 2,8 osobnika na ha wedle danych z Wenezueli. Zwierzę w nietkniętych działalnością ludzką rejonach wydaje się względnie pospolity. Odnotowano jednak wspólne korzystanie z jednej nory przez kilka samic. Okres rozrodczy pancernika nizinnego zaczyna się w październiku, by trwać do marca. Samica rodzi 4 identyczne młode. ''[[Pancernik nizinny|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Ojciec chrzestny (film)|Ojciec chrzestny]]''''' – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[Dramat filmowy|dramat]] [[Film gangsterski|gangsterski]] z 1972 roku w reżyserii [[Francis Ford Coppola|Francisa Forda Coppoli]], zrealizowany na podstawie [[Ojciec chrzestny (powieść)|powieści]] [[Mario Puzo|Maria Puza]], będącego również jego współscenarzystą. W głównych rolach wystąpili [[Marlon Brando]], [[Al Pacino]] oraz [[Robert Duvall]]. Pierwsza część trylogii ''Ojciec chrzestny'' opowiadającej o rodzinie Corleonów, na czele której stoi don [[Vito Corleone]], rozgrywająca się w latach 1945–1955. Przedstawia przemianę najmłodszego syna Vita, [[Michael Corleone|Michaela]], z rodzinnego wyrzutka w bezwzględnego bossa [[Mafia|mafii]]. Światowa premiera filmu odbyła się 14 marca 1972 roku w Loew’s State Theatre. ''Ojciec chrzestny'' był najbardziej dochodowym filmem 1972 roku, a przy przychodach rzędu 250–291 mln USD przez pewien czas znajdował się na szczycie najbardziej dochodowych filmów wszech czasów. Spotkał się z powszechnym uznaniem krytyków i widzów, chwalących grę aktorską – przede wszystkim Brando i Pacina – reżyserię, scenariusz, zdjęcia, montaż, muzykę i sposób, w jaki przedstawiono mafię. ''Ojciec chrzestny'' uznawany jest za jeden z najlepszych i najbardziej wpływowych filmów w historii oraz za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli kina gangsterskiego. ''[[Ojciec chrzestny (film)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 29 listopada [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''[[Teankum (miasto)|Teankum]]''' – w wierzeniach [[Ruch świętych w dniach ostatnich|ruchu świętych w dniach ostatnich]] jedno z [[Nefici|nefickich]] miast. Informacje na jego temat zawiera [[Księga Mormona (część Księgi Mormona)|Księga Mormona]], jedna z części składowych mormońskiej świętej księgi. Leżało nad morzem, w pobliżu miasta Spustoszenie. Znane przede wszystkim ze swojej roli w końcowym okresie wojen neficko-lamanickich. Stanowiło schronienie dla nefickich uchodźców, który zdołali ujść z życiem po zdobyciu ziemi Spustoszenie przez Lamanitów w 363 roku. W kolejnym roku było obiektem lamanickiego ataku odpartego przez siły nefickie. Jest obiektem spekulacji mormońskich teologów, przewija się też w publikacjach krytycznych wobec tej tradycji religijnej. Wysuwa się w tym kontekście przypuszczenie, jakoby Teankum miało wywodzić się w istocie od kanadyjskiego [[Tecumseh (Ontario)|Tecumseh]], zatem miejscowości w geograficznych ramach, z którymi [[Joseph Smith]], twórca ruchu świętych w dniach ostatnich, musiał być zaznajomiony. ''[[Teankum (miasto)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[SMS Erzherzog Ferdinand Max (1865)|SMS Erzherzog Ferdinand Max]]''' – pierwszy z dwóch [[Okręt pancerny|okrętów pancernych]] [[Okręty pancerne typu Erzherzog Ferdinand Max|typu ''Erzherzog Ferdinand Max'']] zbudowanych dla Österreiche Marine. Położenie [[Stępka|stępki]] pod okręt odbyło się w październiku 1863 roku w [[Stocznia|stoczni]] Stabilimento Tecnico Triestino. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] w maju 1865 roku i ukończony w czerwcu 1866 roku, w momencie wybuchu [[Wojna prusko-austriacka|wojny prusko-austriackiej]]. Pierwotnie okręty miały być wyposażone w działa [[Lufa gwintowana|gwintowane]] sprowadzone z [[Królestwo Prus|Prus]], lecz z powodu wojny musiano je zastąpić szesnastoma [[Broń gładkolufowa|gładkolufowymi]] działami 48-[[Funt (masa)|funtowymi]]. Stacjonujący na [[Morze Adriatyckie|Adriatyku]], „Erzherzog Ferdinand Max” był [[Okręt flagowy|okrętem flagowym]] floty austriackiej pod dowództwem kontradmirała [[Wilhelm von Tegetthoff|Wilhelma von Tegetthoffa]]. Wziął udział w [[Bitwa pod Lissą|bitwie pod Lissą]] w lipcu 1866 roku, podczas której [[Taranowanie|staranował]] i zatopił włoski okręt pancerny „Re d’Italia”. Okręt pozostawał w austro-węgierskiej flocie przez następne 20 lat, lecz ze względu na znaczne zmniejszenie budżetu marynarki, spowodowane węgierskim brakiem zainteresowania sprawami morskimi, jego dalsza służba była pozbawiona wydarzeń. Okręt pozostał w marynarce do 1916 roku, kiedy został sprzedany na [[Stocznia złomowa|złom]]. ''[[SMS Erzherzog Ferdinand Max (1865)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 30 listopada --> [[Plik:Simsadus- London; The American navy in Europe (1920) (14580064668 - UC 56).jpg|100px|right]] |
||
'''[[SM UC-72]]''' – [[Cesarstwo Niemieckie|niemiecki]] [[podwodny stawiacz min]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], jedna z 64 zbudowanych jednostek typu ''UC II''. [[Wodowanie|Zwodowany]] w sierpniu 1916 roku w stoczni [[Blohm + Voss|Blohm & Voss]] w [[Hamburg]]u, został przyjęty do służby w [[Kaiserliche Marine]] w grudniu 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie [[Flotylla Flandria|Flotylli Flandria]] okręt odbył osiem patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 41 statków o łącznej [[Pojemność brutto|pojemności]] {{formatnum:58699}} [[Tona rejestrowa|BRT]], a dwa statki o łącznej pojemności 1529 BRT zostały uszkodzone. SM UC-72 zatonął wraz z całą załogą po 22 sierpnia 1917 roku, po wejściu na minę w kanale [[La Manche]]. [[Wrak]] U-Boota został odnaleziony i zidentyfikowany w 2013 roku. ''[[SM UC-72|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Kingsman: Tajne służby]]''''' – [[Wielka Brytania|brytyjsko]]-[[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[Film szpiegowski|szpiegowski]] film [[Film akcji|akcji]] z 2014 roku na podstawie serii komiksów o fikcyjnej organizacji o tej samej nazwie wydawnictwa Icon Comics. Za reżyserię filmu odpowiadał [[Matthew Vaughn]] na podstawie scenariusza, napisanego wspólnie z [[Jane Goldman]]. W rolach głównych wystąpili: [[Colin Firth]], [[Samuel L. Jackson]], [[Mark Strong]], [[Taron Egerton]] oraz [[Michael Caine]]. Film opowiada o szkoleniu i początkach kariery Gary’ego „Eggsy’ego” Unwina w tajnej organizacji szpiegowskiej. Eggsy dołącza do misji, by stawić czoła globalnemu zagrożeniu ze strony Richmonda Valentine’a, bogacza, który chce przeciwdziałać zmianom klimatycznym, mordując większość ludzkości. Światowa premiera ''Tajnych służb'' miała miejsce 13 grudnia 2014 roku podczas Festiwalu Filmowego Butt-Numb-A-Thon w Stanach Zjednoczonych. ''Tajne służby'' przy budżecie 81 milionów [[Dolar amerykański|dolarów]] zarobiły ponad 414 milionów i otrzymały przeważnie pozytywne oceny od krytyków. ''[[Kingsman: Tajne służby|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 1 grudnia --> [[Plik:AS90 (52931434897).jpg|100px|right]] |
||
'''[[AS90]]''' – brytyjska współczesna [[samobieżne działo polowe|samobieżna]] [[haubicoarmata|armatohaubica]] [[Kaliber broni|kalibru]] 155 mm. Znajduje się na uzbrojeniu [[British Army|Armii Brytyjskiej]] od 1992 roku. Posiada lufę o długości względnej 39 kalibrów (L/39), z którą osiąga maksymalną [[Donośność broni|donośność]] 30 km. Istnieje także wersja z lufą długości L/52, oznaczana marketingowo jako AS52 Braveheart. Chrzest bojowy AS90 przeszły w działaniach w ramach kontyngentu [[Implementation Force |IFOR]] w byłej [[Jugosławia|Jugosławii]]. W 2003 roku wzięły udział w [[II wojna w Zatoce Perskiej|II wojnie w Zatoce Perskiej]]. Oryginalne działa AS90 nie zostały zakupione przez żadne kraje poza Wielką Brytanią, mimo oferowania ich na eksport. Zmodernizowany AS90 uczestniczył między innymi w 1993 roku w konkursie na działo samobieżne armii USA oraz był tam badany, lecz ostatecznie zdecydowano się na modernizację dział M109 do standardu A6 Paladin. Powiodła się natomiast sprzedaż licencji na system wieżowy AS90 Braveheart Polsce, gdzie posłużył do skonstruowania polskiej armatohaubicy [[AHS Krab]], osadzonej na innym podwoziu i wyposażonej w polski system kierowania ogniem. ''[[AS90|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Fructidor (1909)|Fructidor]]''' – [[III Republika Francuska|francuski]] oceaniczny [[okręt podwodny]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], jedna z 18 zbudowanych jednostek [[Okręty podwodne typu Pluviôse|typu ''Pluviôse'']]. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 404 tony w położeniu nawodnym i 553 tony pod wodą, a jego główną bronią było sześć [[Torpeda|torped]] [[Kaliber broni|kalibru]] 450 mm wystrzeliwanych z sześciu zewnętrznych [[Wyrzutnia torpedowa|wyrzutni]]. Napędzana [[Maszyna parowa|maszynami parowymi]] jednostka rozwijała na powierzchni prędkość 12 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], osiągając zasięg 1500 [[Mila morska|Mm]] przy prędkości 9 węzłów. „Fructidor” został [[Wodowanie|zwodowany]] w listopadzie 1909 roku w stoczni [[Naval Group|Arsenal de Cherbourg]] w [[Cherbourg-Octeville]], a do służby w [[Marine nationale]] [[Podniesienie bandery|wcielono go]] w czerwcu 1910 roku. Uczestniczył w działaniach wojennych, operując na wodach kanału [[La Manche]] oraz [[Ocean Atlantycki|Oceanie Atlantyckim]]. Jednostka została skreślona z listy floty 12 listopada 1919 roku i sprzedana w celu [[Stocznia złomowa|złomowania]] w maju 1921 roku. ''[[Fructidor (1909)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 2 grudnia --> [[Plik:Bicho preguiça no Núcleo Picinguaba.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Leniwcowate]]''' – [[Takson monotypowy|monotypowa]] [[rodzina (biologia)|rodzina]] lądowych, nadrzewnych [[ssaki|ssaków]] z [[rząd (biologia)|podrzędu]] [[liściożery|liściożerów]] w [[rząd (biologia)|rzędzie]] [[Włochacze|włochaczy]]. Są to zwierzęta poruszające się powoli, podwieszone pod gałęziami drzew, z których rzadko schodzą. Na ziemi zwierzęta te nieporadnie pełzają posługując się przedramionami i tylnymi kończynami. Podróż rozpoczynają powoli, podpierając się trzema kończynami. Potem nieco przyspieszają, podpierając się przedramieniem oraz przeciwstawną kończyną tylną. Leniwiec jest w stanie przebywać w ten sposób istotne odległości. W wodzie leniwce okazują się być dobrymi pływakami. Pływają znacznie lepiej, niż chodzą. Żywią się liśćmi. Ich futro stanowi siedlisko glonów i licznych stawonogów, w tym motyli. Prowadzą samotny tryb życia. Samica rodzi pojedyncze młode. Rodzina obejmuje współcześnie cztery gatunki, z których [[leniwiec karłowaty]] jest krytycznie zagrożony wyginięciem, a [[leniwiec grzywiasty]] narażony. ''[[Leniwcowate|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich|Orędzie biskupów polskich do ich niemieckich braci w Chrystusowym urzędzie pasterskim]]''' – dokument wystosowany w [[Rzym]]ie 18 listopada 1965 roku, pod koniec [[Sobór watykański II|soboru watykańskiego II]] przez polskich biskupów katolickich, zawierający zaproszenie biskupów niemieckich do udziału w obchodach Milenium Chrztu Polski. Orędzie wyrażało ewangeliczny akt chrześcijańskiego pojednania narodu polskiego i niemieckiego po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]]. List zwierał frazę ''udzielamy wybaczenia i prosimy o nie''. List jest uważany za moment inicjacji dialogu polsko-niemieckiego i za jeden z najważniejszych etapów pojednania polsko-niemieckiego po II wojnie światowej. Głównym autorem „Orędzia” był abp [[Bolesław Kominek]], późniejszy kardynał i metropolita wrocławski, który, jako [[Ślązacy|Ślązak]], tekst dokumentu od razu napisał po [[język niemiecki|niemiecku]]. ''[[Orędzie biskupów polskich do biskupów niemieckich|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 3 grudnia --> [[Plik:Hudson Hornet Hollywood (5813302857).jpg|100px|right]] |
||
'''[[Hudson Hornet]]''' – [[samochód osobowy]] klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką [[Hudson Motor Car Company|Hudson]] w latach 1950–1957. Pierwsza generacja, produkowana przez [[Hudson Motor Car Company]] począwszy od 1951 roku modelowego, znana była szczególnie z licznych sukcesów w amerykańskim sporcie motorowym. Druga generacja produkowana była od 1955 roku po włączeniu marki w skład koncernu [[American Motors]] i bazowała na samochodzie [[Nash Ambassador]]. Wśród amerykańskich samochodów tego okresu obie generacje Horneta wyróżniało [[Nadwozie samonośne|samonośne]] nadwozie i mocny silnik [[R6 (silnik)|sześciocylindrowy]]; później stosowano także silnik [[V8 (silnik)|V8]]. Z uwagi na malejącą sprzedaż Horneta i rosnącą popularność modelu średniej wielkości [[Rambler Six/V8]], koncern American Motors zdecydował jednak zlikwidować odrębną markę Hudson i ostatni Hornet powstał 25 czerwca 1957 roku. Łącznie wyprodukowano 122 750 egzemplarzy samochodu. ''[[Hudson Hornet|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Mabuhay]]''' – [[Filipiny|filipińskie]] pozdrowienie. Pochodzi z języka tagalskiego, ma bardzo szeroki zakres znaczeniowy. Cieszy się dużą popularnością. Wykorzystywane w powitaniach, życzeniach czy toastach, utrwalone zostało w filipińskiej kulturze i życiu politycznym. Porównywane do analogicznych wyrażeń wywodzących się z innych języków, w tym do hawajskiego ''aloha''. Jego znaczenie wykracza przy tym poza bycie dosyć szeroko definiowanym pozdrowieniem. Z uwagi na swoją popularność i wszechobecność w życiu codziennym kraju bywa określane jako odzwierciedlenie narodowego ducha [[Filipińczycy|Filipińczyków]]. Łączy się je też, jako słowo często używane przy powitaniach, z typową dla mieszkańców Filipin gościnnością. Pozdrowienie to używane jest powszechnie w społecznościach diasporalnych. W tym kontekście bywa przywoływane jako jeden z dowodów na wytworzenie się spójnej, jednolitej filipińskiej tożsamości narodowej. ''[[Mabuhay|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
Wersja z 01:29, 27 lis 2023
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
NNS Dorina – nigeryjska korweta, jeden z dwóch okrętów Nigeryjskiej Marynarki Wojennej brytyjskiego typu Mk 3 stoczni Vosper Thornycroft, znajdujący się w służbie od 1972 do 1987 roku. Nosił numer burtowy F 81. Nazwa oznaczała hipopotama Wyporność pełna okrętu wynosiła około 650 ton, a napędzały go silniki wysokoprężne, pozwalające na osiąganie prędkości 22 węzłów. Uzbrojenie stanowiły dwa działa uniwersalne kalibru 102 mm i małokalibrowe działa przeciwlotnicze. Od początku lat 80., w związku z trudnościami finansowymi marynarki nigeryjskiej, która nabyła zbyt wiele nowych jednostek, stan techniczny jej okrętów zaczął się pogarszać. W połączeniu z brakiem dbałości ze strony oficerów i załóg, doprowadziło to do tego, że około 1983 roku stosunkowo nowa korweta była już niesprawna. W grudniu 1983 roku została przeholowana z bazy w Apapie do stoczni w Wilmot Point w celu przyszłego remontu. Tam pozbawiony należytej konserwacji okręt zatonął 16 kwietnia 1987 roku przy nabrzeżu. Czytaj więcej…
Jutro
Pancernik nizinny – gatunek ssaka z rodziny pancernikowatych. Z masą ciała 1–2 kg, należy do mniejszych przedstawicieli swego rodzaju. Zamieszkuje llanos Kolumbii oraz Wenezueli. W przeciwieństwie do niektórych swych krewnych pancernik nizinny jest aktywny w dzień. Na żer wychodzi ze swej nory rankiem, żerując od około 8 do 10:30, po czym wraca do nory, którą opuszcza znowu po południu, po 16. Pancerniki zazwyczaj wiodą samotny tryb życia, pozbawiony istotnych relacji społecznych. Jeden pancernik nizinny zajmuje areał o powierzchni od 1,6 do 1,7 ha, przy czym średnia gęstość wynosi 2,8 osobnika na ha wedle danych z Wenezueli. Zwierzę w nietkniętych działalnością ludzką rejonach wydaje się względnie pospolity. Odnotowano jednak wspólne korzystanie z jednej nory przez kilka samic. Okres rozrodczy pancernika nizinnego zaczyna się w październiku, by trwać do marca. Samica rodzi 4 identyczne młode. Czytaj więcej…
Pojutrze
Teankum – w wierzeniach ruchu świętych w dniach ostatnich jedno z nefickich miast. Informacje na jego temat zawiera Księga Mormona, jedna z części składowych mormońskiej świętej księgi. Leżało nad morzem, w pobliżu miasta Spustoszenie. Znane przede wszystkim ze swojej roli w końcowym okresie wojen neficko-lamanickich. Stanowiło schronienie dla nefickich uchodźców, który zdołali ujść z życiem po zdobyciu ziemi Spustoszenie przez Lamanitów w 363 roku. W kolejnym roku było obiektem lamanickiego ataku odpartego przez siły nefickie. Jest obiektem spekulacji mormońskich teologów, przewija się też w publikacjach krytycznych wobec tej tradycji religijnej. Wysuwa się w tym kontekście przypuszczenie, jakoby Teankum miało wywodzić się w istocie od kanadyjskiego Tecumseh, zatem miejscowości w geograficznych ramach, z którymi Joseph Smith, twórca ruchu świętych w dniach ostatnich, musiał być zaznajomiony. Czytaj więcej…
Za 3 dni
_(14580064668_-_UC_56).jpg)
SM UC-72 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany w sierpniu 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine w grudniu 1916 roku. W czasie służby operacyjnej w składzie Flotylli Flandria okręt odbył osiem patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 41 statków o łącznej pojemności 58 699 BRT, a dwa statki o łącznej pojemności 1529 BRT zostały uszkodzone. SM UC-72 zatonął wraz z całą załogą po 22 sierpnia 1917 roku, po wejściu na minę w kanale La Manche. Wrak U-Boota został odnaleziony i zidentyfikowany w 2013 roku. Czytaj więcej…
Za 4 dni
.jpg)
AS90 – brytyjska współczesna samobieżna armatohaubica kalibru 155 mm. Znajduje się na uzbrojeniu Armii Brytyjskiej od 1992 roku. Posiada lufę o długości względnej 39 kalibrów (L/39), z którą osiąga maksymalną donośność 30 km. Istnieje także wersja z lufą długości L/52, oznaczana marketingowo jako AS52 Braveheart. Chrzest bojowy AS90 przeszły w działaniach w ramach kontyngentu IFOR w byłej Jugosławii. W 2003 roku wzięły udział w II wojnie w Zatoce Perskiej. Oryginalne działa AS90 nie zostały zakupione przez żadne kraje poza Wielką Brytanią, mimo oferowania ich na eksport. Zmodernizowany AS90 uczestniczył między innymi w 1993 roku w konkursie na działo samobieżne armii USA oraz był tam badany, lecz ostatecznie zdecydowano się na modernizację dział M109 do standardu A6 Paladin. Powiodła się natomiast sprzedaż licencji na system wieżowy AS90 Braveheart Polsce, gdzie posłużył do skonstruowania polskiej armatohaubicy AHS Krab, osadzonej na innym podwoziu i wyposażonej w polski system kierowania ogniem. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Leniwcowate – monotypowa rodzina lądowych, nadrzewnych ssaków z podrzędu liściożerów w rzędzie włochaczy. Są to zwierzęta poruszające się powoli, podwieszone pod gałęziami drzew, z których rzadko schodzą. Na ziemi zwierzęta te nieporadnie pełzają posługując się przedramionami i tylnymi kończynami. Podróż rozpoczynają powoli, podpierając się trzema kończynami. Potem nieco przyspieszają, podpierając się przedramieniem oraz przeciwstawną kończyną tylną. Leniwiec jest w stanie przebywać w ten sposób istotne odległości. W wodzie leniwce okazują się być dobrymi pływakami. Pływają znacznie lepiej, niż chodzą. Żywią się liśćmi. Ich futro stanowi siedlisko glonów i licznych stawonogów, w tym motyli. Prowadzą samotny tryb życia. Samica rodzi pojedyncze młode. Rodzina obejmuje współcześnie cztery gatunki, z których leniwiec karłowaty jest krytycznie zagrożony wyginięciem, a leniwiec grzywiasty narażony. Czytaj więcej…
Za 6 dni
.jpg)
Hudson Hornet – samochód osobowy klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Hudson w latach 1950–1957. Pierwsza generacja, produkowana przez Hudson Motor Car Company począwszy od 1951 roku modelowego, znana była szczególnie z licznych sukcesów w amerykańskim sporcie motorowym. Druga generacja produkowana była od 1955 roku po włączeniu marki w skład koncernu American Motors i bazowała na samochodzie Nash Ambassador. Wśród amerykańskich samochodów tego okresu obie generacje Horneta wyróżniało samonośne nadwozie i mocny silnik sześciocylindrowy; później stosowano także silnik V8. Z uwagi na malejącą sprzedaż Horneta i rosnącą popularność modelu średniej wielkości Rambler Six/V8, koncern American Motors zdecydował jednak zlikwidować odrębną markę Hudson i ostatni Hornet powstał 25 czerwca 1957 roku. Łącznie wyprodukowano 122 750 egzemplarzy samochodu. Czytaj więcej…