Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
wymiana cotygodniowa |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 16 października --> [[Plik:Monachus schauinslandi.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Fokowate]]''' – [[rodzina (biologia)|rodzina]] [[drapieżne|drapieżnych]] [[ssaki morskie|ssaków morskich]] z [[rząd (biologia)|podrzędu]] [[psokształtne|psokształtnych]] w obrębie [[rząd (biologia)|rzędu]] [[drapieżne|drapieżnych]], obejmująca 18 współczesnych [[gatunek (biologia)|gatunków]]. Rozwinęły liczne przystosowania do częściowo wodnego trybu życia, jak kończyny przekształcone w płetwy, przy czym w przeciwieństwie do pokrewnych uchatkowatych utraciły możliwość chodzenia na czterech łapach po lądzie. Od krewnych odróżnia je też brak [[Małżowina uszna|małżowiny usznej]]. Większość czasu spędzają w wodach mórz i oceanów, zwłaszcza wysokich szerokości geograficznych, na ląd lub lód wychodzą celem odpoczynku bądź rozrodu. Polują na [[ryby]] oraz [[głowonogi]], rzadziej inne zwierzęta morskie, w tym [[Szczętki|kryl]], ptaki morskie i inne [[płetwonogie]]. U niektórych gatunków występuje znaczny [[dymorfizm płciowy]]. Samica kopuluje z samcem w wodzie bądź rzadziej na lądzie, po prawie rocznej ciąży z opóźnioną [[Implantacja (fizjologia)|implantacją]] rodzi prawie zawsze pojedyncze młode, karmione zwykle krótko tłustym mlekiem. Kiedyś stanowiły obiekty rabunkowych polowań. Jeden gatunek mniszki wyginął, dwa są krytycznie zagrożone. ''[[Fokowate|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Wari rudy]]''' – [[gatunek (biologia)|gatunek]] [[ssaki|ssaka]] [[naczelne]]go z [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[Lemurowate|lemurowatych]]. Jeden z największych lemurów. Od blisko spokrewnionego [[wari czarno-biały|wari czarno-białego]] odróżnia się czerwonym ubarwieniem z czarnymi oraz białymi elementami. Zamieszkuje półwysep Masoala na północnym wschodzie Madagaskaru, gdzie zasiedla tropikalne wilgotne lasy, preferując wysokie, grube drzewa. Wyznacznikiem liczebności populacji wari rudych jest wielkość korony drzew. Żywi się głównie owocami. Zwierzę to wiedzie nadrzewny, dzienny tryb życia, co wiąże się z polimorficznym trochromatyzmem. Ponad połowę swego czasu spędza na odpoczynku. Żyje w grupach liczebności od 5 do 31, które łączą się i rozdzielają. W takiej grupie żyje kilka samic i kilka samców. Grupa zajmuje obszar między 23 a 58 ha i w razie potrzeby broni swego terenu. Gatunek ten jest [[Gatunek krytycznie zagrożony|krytycznie zagrożony wyginięciem]]. ''[[Wari rudy|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 17 października --> [[Plik:Zamek Golesz w Krajowicach 2020 IV.jpg|right|100px]] |
||
'''[[Zamek Golesz]]''' – [[Średniowiecze|średniowieczny]] zamek znajdujący się w [[Krajowice|Krajowicach]], w [[Województwo podkarpackie|województwie podkarpackim]], obecnie w postaci [[ruiny]]. Historia Golesza sięga XIII wieku oraz XIV wieku. Na początku miał formę [[Gród|grodu]], [[zamek]] w tym miejscu wzniesiono prawdopodobnie po 1420 roku. Budowla na przestrzeni wieków pełniła głównie funkcję siedziby [[Starosta|starosty]], który w imieniu [[Opactwo Benedyktynów w Tyńcu|opactwa benedyktynów w Tyńcu]] zarządzał ich dobrami w dorzeczu [[Wisłoka|Wisłoki]] oraz [[Biała (dopływ Dunajca)|Białej]]. Została zniszczona prawdopodobnie podczas najazdu wojsk [[Siedmiogród|siedmiogrodzkich]] księcia [[Jerzy II Rakoczy|Jerzego II Rakoczego]] w 1657 roku. Z zamkiem Golesz wiąże się kilka [[Legenda|legend]]. Jedna z nich opowiada o skarbach ukrytych w podziemiach, inna mówi o duchu rycerza Bogorii, dawnego właściciela zamku, który wędruje po ruinach. Kolejna opowiada o karczmie, w której gościem miał być król [[Jan II Kazimierz Waza]]. ''[[Zamek Golesz|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Goszcza (jezioro)|Goszcza]]''' – [[jezioro polodowcowe]] w Polsce na [[Pojezierze Łagowskie|Pojezierzu Łagowskim]], położone w [[województwo lubuskie|województwie lubuskim]]. Jezioro znajduje się na obszarze [[Rynna polodowcowa|polodowcowej rynny]] jordanowsko-niesulickiej. Powierzchnia zwierciadła wody jeziora według różnych źródeł wynosi od 48 do 55 ha. Średnia głębokość zbiornika wodnego to 7,7 m, a maksymalna – 20,2 m. W systemie gospodarki wodnej jezioro tworzy [[Jednolita część wód|jednolitą część wód]] o kodzie PLLW10373. Jezioro spełnia funkcje turystyczno-rekreacyjne oraz jest wykorzystywane do celów wędkarskich i rybackich. Jezioro znajduje się na obszarze chronionego krajobrazu o nazwie ''Rynna Paklicy i Ołoboku''. Głównym założeniem ochronnym tej strefy jest ochrona naturalnego korytarza ekologicznego wzdłuż wspomnianej rynny polodowcowej. ''[[Goszcza (jezioro)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 18 października --> [[Plik:Emblem of Roskomnadzor.svg|100px|right]] |
||
'''[[Federalna Służba ds. Nadzoru w Sferze Łączności, Technologii Informacyjnych i Komunikacji Masowej]]''' – [[Rosja|rosyjski]] federalny organ wykonawczy odpowiedzialny za monitorowanie, kontrolowanie oraz [[Cenzura|cenzurowanie]] rosyjskich [[Środki masowego przekazu|środków masowego przekazu]]. Do jego obszarów odpowiedzialności należą media elektroniczne, środki masowego przekazu, informatyka i telekomunikacja, nadzór nad przestrzeganiem prawa, ochrona poufności przetwarzanych danych osobowych oraz organizacja pracy służby radiowej. Roskomnadzor zajmuje się licencjonowaniem i wydawaniem zezwoleń, kontrolą i nadzorem w telekomunikacji, informatyce oraz komunikacji masowej. Roskomnadzor składa się z dziesięciu departamentów. Organ posiada 64 biura regionalne, działające na terenie wszystkich [[Obwody Federacji Rosyjskiej|obwodów Federacji Rosyjskiej]]. ''[[Federalna Służba ds. Nadzoru w Sferze Łączności, Technologii Informacyjnych i Komunikacji Masowej|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Nabłonek oddechowy]]''' – [[tkanka nabłonkowa|nabłonek]] wyściełający [[drogi oddechowe]] oraz [[narząd oddechowy|narządy oddechowe]]. Nazwa „nabłonek oddechowy” bywa używana – ze względu na lokalizację w [[układ oddechowy|układzie oddechowym]] – w stosunku do nabłonka całego tego układu albo – ze względu na pełnioną funkcję – tylko w stosunku do nabłonka części układu biorących udział w [[wymiana gazowa|wymianie gazowej]]. W tym drugim przypadku dla nabłonka wyściełającego części układu oddechowego przewodzące powietrze używa się określenia „nabłonek dróg oddechowych” lub „nabłonek dróg powietrznych”. Typowym nabłonkiem dróg oddechowych jest wielorzędowy walcowaty [[nabłonek migawkowy]], spoczywający na bardzo grubej [[błona podstawna|błonie podstawnej]] oraz składający się z komórek kubkowych, migawkowych, szczoteczkowych, ziarnistych oraz podstawnych. ''[[Nabłonek oddechowy|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 19 października --> [[Plik:Lila Blüten Distel.JPG|100px|right]] |
||
'''[[Oset (potocznie)|Oset]]''' – w [[taksonomia ludowa|taksonomii ludowej]] nazwa [[rośliny|roślin]], głównie z rodziny [[astrowate|astrowatych]], o kłujących [[pęd (botanika)|pędach]]. W [[język polski|języku polskim]] odnosi się zwykle do gatunków z [[rodzaj (biologia)|rodzaju]] ''Carduus'', ''Cirsium'' oraz ''Onopordum''. Zakres tego nieformalnego [[takson]]u nie jest ścisły i w różnych kulturach może obejmować różne gatunki wyróżniane przez naukę, a w bardziej potocznym ujęciu może być też rozszerzany na kolejne gatunki kolczastych roślin. Ze względu na to, że w [[Biologiczne nazewnictwo zwyczajowe|zwyczajowej nomenklaturze]] stosowanej w polskich publikacjach botanicznych nazwę „oset” utożsamiono z nazwą rodzaju ''Carduus'', czasem dochodzi do nieporozumień. Tak bywa w publikacjach [[etnobotanika|etnobotanicznych]], gdy na przykład relacje o spożywczym wykorzystaniu ostów, najprawdopodobniej dotyczące [[ostrożeń łąkowy|ostrożnia łąkowego]] oraz [[ostrożeń warzywny|ostrożnia warzywnego]], a wyjątkowo również [[ostrożeń polny|ostrożnia polnego]], są uznawane za świadectwo spożywczego wykorzystania roślin z rodzaju ''Carduus''. ''[[Oset (potocznie)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Bouclier (1911)|Bouclier]]''' – [[III Republika Francuska|francuski]] [[niszczyciel]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], jedna z 12 zbudowanych jednostek typu ''Bouclier''. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 790 ton, a jego główne uzbrojenie stanowiły dwa [[Działo okrętowe|działa]] [[Kaliber broni|kalibru]] 100 mm wsparte lżejszą artylerią oraz bronią [[Torpeda|torpedową]]. Napędzana [[Turbina parowa|turbinami parowymi]] jednostka rozwijała prędkość 31 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], osiągając zasięg 1200–1400 [[Mila morska|Mm]] przy prędkości 12–14 węzłów. „Bouclier” został [[Wodowanie|zwodowany]] w czerwcu 1911 roku w stoczni [[Chantiers et Ateliers Augustin Normand]] w [[Hawr]]ze, a w skład [[Marine nationale]] wcielono go w styczniu 1912 roku. Okręt początkowo służył na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]], a od 1916 roku na [[Morze Północne|Morzu Północnym]]. 21 marca 1918 roku wspólnie z siostrzanym niszczycielem „[[Capitaine Mehl (1912)|Capitaine Mehl]]” zatopił [[Kaiserliche Marine|niemiecki]] torpedowiec [[SMS A 7]]. W 1932 roku nazwę niszczyciela zmieniono na „Bouclier II”. Jednostkę wycofano ze służby w lutym 1933 roku, po czym została [[Stocznia złomowa|złomowana]]. ''[[Bouclier (1911)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 20 października --> [[Plik:00 Lech Majewski.jpg|100px|right]] |
||
'''''[[Wojaczek (film)|Wojaczek]]''''' – polski [[film biograficzny]] z 1999 roku w reżyserii [[Lech Majewski (reżyser)|Lecha Majewskiego]] i według scenariusza napisanego przez reżysera wraz z [[Maciej Melecki|Maciejem Meleckim]]. Film jest impresją na temat ostatnich lat życia poety [[Rafał Wojaczek|Rafała Wojaczka]], którego zagrał [[Krzysztof Siwczyk]]. Akcja filmu jest ograniczona do czterech ostatnich lat życia poety: od 1967 do 11 maja 1971 roku - momentu śmierci samobójczej Wojaczka. Przystępując do realizacji Wojaczka, Lech Majewski nie zamierzał odtworzyć dokładnej biografii poety. Majewski opowiadał, że opowiada własną, subiektywną historię Wojaczka, według swojego odbioru poety. Majewski zaznaczał, że jego film jest wizualizacją poezji Wojaczka. Film został dobrze przyjęty przez krytyków i był wielokrotnie honorowany na polskich festiwalach filmowych, między innymi [[Nagroda za reżyserię na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych|nagrodą za reżyserię na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych]] oraz trzema nagrodami na festiwalu [[Prowincjonalia]]. ''[[Wojaczek (film)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Filmografia Carole Lombard]]''' – w trwającej 21 lat karierze, przerwanej przedwczesną śmiercią poniesioną w katastrofie lotniczej, [[Carole Lombard]] występowała w filmach oraz w radiu. Pojawiła się w 60 [[Film fabularny|produkcjach fabularnych]] na dużym ekranie. Karierę zaczęła w wieku 12 lat, kiedy to została zaangażowana przez [[Allan Dwan|Allana Dwana]] do [[Rola epizodyczna|epizodycznej roli]] w [[Film niemy|niemym]] [[Komediodramat|komediodramacie]] ''A Perfect Crime'' z 1921 roku. W marcu 1925 roku otrzymała pierwszoplanową rolę w komedii ''Marriage in Transit''. Uznawana jest za jedną z najwybitniejszych aktorek w historii [[Kinematografia amerykańska|amerykańskiej kinematografii]]. Cztery filmy, w których wzięła udział, były nominowane przynajmniej do jednego Oscara w każdej kategorii. Dziewięć produkcji z jej udziałem, po uwzględnieniu inflacji, przekroczyło sumę 100 milionów dolarów dochodu z biletów na rynku krajowym. Przez współczesnych historyków, Lombard nazywana jest „królową gatunku [[screwball comedy]]”. ''[[Filmografia Carole Lombard|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 21 października --> [[Plik:Arrudatitan maximus profile reconstruction.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Arrudatitan]]''' – [[wymieranie|wymarły]] [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] [[dinozaury|dinozaurów]], [[zauropody|zauropodów]] z [[klad]]u [[tytanozaury|Titanosauria]] uznawanego wcześniej za gatunek [[eolozaur]]a. Pozostałości obejmujące fragmenty szkieletu osiowego oraz kończyn znaleziono w brazylijskim stanie [[São Paulo (stan)|São Paulo]], w skałach późnokredowej [[Formacja Adamantina|formacji Adamantina]]. Arrudatitan był wielkim tytanozaurem. Znalezione [[kręgi szyjne]] są smukłe, ten bardziej tylni ma 85 cm długości. O tym, że pochodzą z [[kierunek dystalny|dystalnej]] części szyi, badacze wnioskują przez porównanie z ''[[Malawizaur|Malawisaurus]]''. Z uwagi na słabe zachowanie trudno ocenić kształt trzonu jednego z kręgu odcinku dorsalnym, drugi był opistoceliczny. Kręg grzbietowy cechuje się wysokim, trójkątnym wyrostkiem kolczystym, ostrym, ale krótkim. Łuk kręgowy ma 3 otwory, przechodzący w rozległe zagłębienia. Kanał kręgowy opisują badacze jako duży, półowalny. Krótkie, ale solidne diapofyzy kierują się bocznie. Wyrostki stawowe tylne noszą duże i płaskie powierzchnie stawowe skierowane brzusznie. Z ich podstawy odchodzi przednia blaszka centro-postzygapofyzowa, z kolei blaszka międzypostzygapofyzowa łączy u podstawy rzeczone wyrostki. Hyposfen nie istnieje. ''[[Arrudatitan|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Namiot Spotkania]]''' – [[Biblia|biblijne]] przenośne sanktuarium [[Żydzi|Izraelitów]], którego używali podczas [[Wyjście Izraelitów z Egiptu|podróży przez pustynię]], zbudowane przez [[Mojżesz]]a jako miejsce kultu dla plemion hebrajskich w okresie wędrówki poprzedzającej ich przybycie do [[Ziemia Obiecana (Biblia)|Ziemi Obiecanej]]. Jest odpowiednikiem [[Świątynia Jerozolimska|Świątyni Jerozolimskiej]], w której miała trwać [[Szechina]], obecność Boga. Po wzniesieniu Świątyni Salomona w [[Jerozolima|Jerozolimie]] w 950 r.p.n.e. Namiot Spotkania nie był już używany. Opis Namiotu Spotkania zajmuje dużą część [[Księga Wyjścia|Księgi Wyjścia]]. Pojawia się głównie w rozdziałach 25–40, a same szczegółowe instrukcje Boga dla Mojżesza dotyczące budowy i wyposażenia zawarte są w rozdziałach 25–31. Wielkość tego opisu ma, zdaniem teologów, duże znaczenie dla myśli teologicznej chrześcijaństwa. Namiot Spotkania ma być symbolem obecności Bożej pośród ludzi. ''[[Namiot Spotkania|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 22 października --> [[Plik:Hr.Ms. pantserschip Koningin Wilhelmina der Nederlanden (1894-1910) vastgelopen op de ondiepte voor Harssens eiland (2158 005410).jpg|100px|right]] |
||
'''[[Hr.Ms. Koningin Wilhelmina der Nederlanden]]''' – [[Holandia|holenderski]] [[krążownik pancernopokładowy]] z końca XIX wieku. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 4530 ton i rozwijał prędkość 15,8 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzła]], a jego główne uzbrojenie stanowiły cztery [[Działo okrętowe|działa]] dużego [[Kaliber broni|kalibru]] wsparte lżejszą artylerią oraz bronią [[Torpeda|torpedową]]. Jednostka została [[Wodowanie|zwodowana]] 22 października 1892 roku w [[Stocznia|stoczni]] Rijkswerf w [[Amsterdam]]ie, a w skład [[Koninklijke Marine]] wcielono ją 17 kwietnia 1894 roku. Krążownik otrzymał nazwę na cześć ówczesnej księżniczki, a później królowej Holandii, [[Wilhelmina (królowa Holandii)|Wilhelminy Orańskiej-Nassau]]. Okręt przeznaczony był do służby w holenderskich posiadłościach w [[Azja|Azji]], stacjonując w [[Holenderskie Indie Wschodnie|Holenderskich Indiach Wschodnich]]. Jednostka została wycofana ze służby 5 marca 1910 roku, a w październiku tego roku sprzedano ją w celu [[Stocznia złomowa|złomowania]]. ''[[Hr.Ms. Koningin Wilhelmina der Nederlanden|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Ago C.IV]]''' – niemiecki [[samolot rozpoznawczy]] z drugiej połowy [[I wojna światowa|I wojny światowej]], produkowany w latach 1916–1917 roku w zakładach AGO. Jednosilnikowy [[dwupłat]] o konstrukcji przeważnie drewnianej. Celem wytwórni było stworzenie samolotu rozpoznawczego o wysokich osiągach. Samolot wyróżniał się unikalnymi jak na tamte czasy skrzydłami o trapezowym obrysie, silnie zwężającymi się i zmniejszającymi grubość w kierunku na zewnątrz – w celu zmniejszenia oporu. Skomplikowana wewnętrzna struktura drewnianego skrzydła, o zbiegających się dźwigarach i żebrach różnego kształtu, powodowała jednak, że było ono trudniejsze w produkcji, co ograniczało liczbę produkowanych maszyn. Wyprodukowano co najmniej 214 egzemplarzy, które były używane na froncie w niewielkiej liczbie od grudnia 1916 roku. Samolot wyróżniał się bardziej zaawansowaną aerodynamicznie konstrukcją od niemieckich samolotów porównywalnej klasy, lecz był trudny w pilotażu. ''[[Ago C.IV|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
Wersja z 02:18, 16 paź 2023
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Fokowate – rodzina drapieżnych ssaków morskich z podrzędu psokształtnych w obrębie rzędu drapieżnych, obejmująca 18 współczesnych gatunków. Rozwinęły liczne przystosowania do częściowo wodnego trybu życia, jak kończyny przekształcone w płetwy, przy czym w przeciwieństwie do pokrewnych uchatkowatych utraciły możliwość chodzenia na czterech łapach po lądzie. Od krewnych odróżnia je też brak małżowiny usznej. Większość czasu spędzają w wodach mórz i oceanów, zwłaszcza wysokich szerokości geograficznych, na ląd lub lód wychodzą celem odpoczynku bądź rozrodu. Polują na ryby oraz głowonogi, rzadziej inne zwierzęta morskie, w tym kryl, ptaki morskie i inne płetwonogie. U niektórych gatunków występuje znaczny dymorfizm płciowy. Samica kopuluje z samcem w wodzie bądź rzadziej na lądzie, po prawie rocznej ciąży z opóźnioną implantacją rodzi prawie zawsze pojedyncze młode, karmione zwykle krótko tłustym mlekiem. Kiedyś stanowiły obiekty rabunkowych polowań. Jeden gatunek mniszki wyginął, dwa są krytycznie zagrożone. Czytaj więcej…
Jutro
Zamek Golesz – średniowieczny zamek znajdujący się w Krajowicach, w województwie podkarpackim, obecnie w postaci ruiny. Historia Golesza sięga XIII wieku oraz XIV wieku. Na początku miał formę grodu, zamek w tym miejscu wzniesiono prawdopodobnie po 1420 roku. Budowla na przestrzeni wieków pełniła głównie funkcję siedziby starosty, który w imieniu opactwa benedyktynów w Tyńcu zarządzał ich dobrami w dorzeczu Wisłoki oraz Białej. Została zniszczona prawdopodobnie podczas najazdu wojsk siedmiogrodzkich księcia Jerzego II Rakoczego w 1657 roku. Z zamkiem Golesz wiąże się kilka legend. Jedna z nich opowiada o skarbach ukrytych w podziemiach, inna mówi o duchu rycerza Bogorii, dawnego właściciela zamku, który wędruje po ruinach. Kolejna opowiada o karczmie, w której gościem miał być król Jan II Kazimierz Waza. Czytaj więcej…
Pojutrze
Federalna Służba ds. Nadzoru w Sferze Łączności, Technologii Informacyjnych i Komunikacji Masowej – rosyjski federalny organ wykonawczy odpowiedzialny za monitorowanie, kontrolowanie oraz cenzurowanie rosyjskich środków masowego przekazu. Do jego obszarów odpowiedzialności należą media elektroniczne, środki masowego przekazu, informatyka i telekomunikacja, nadzór nad przestrzeganiem prawa, ochrona poufności przetwarzanych danych osobowych oraz organizacja pracy służby radiowej. Roskomnadzor zajmuje się licencjonowaniem i wydawaniem zezwoleń, kontrolą i nadzorem w telekomunikacji, informatyce oraz komunikacji masowej. Roskomnadzor składa się z dziesięciu departamentów. Organ posiada 64 biura regionalne, działające na terenie wszystkich obwodów Federacji Rosyjskiej. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Oset – w taksonomii ludowej nazwa roślin, głównie z rodziny astrowatych, o kłujących pędach. W języku polskim odnosi się zwykle do gatunków z rodzaju Carduus, Cirsium oraz Onopordum. Zakres tego nieformalnego taksonu nie jest ścisły i w różnych kulturach może obejmować różne gatunki wyróżniane przez naukę, a w bardziej potocznym ujęciu może być też rozszerzany na kolejne gatunki kolczastych roślin. Ze względu na to, że w zwyczajowej nomenklaturze stosowanej w polskich publikacjach botanicznych nazwę „oset” utożsamiono z nazwą rodzaju Carduus, czasem dochodzi do nieporozumień. Tak bywa w publikacjach etnobotanicznych, gdy na przykład relacje o spożywczym wykorzystaniu ostów, najprawdopodobniej dotyczące ostrożnia łąkowego oraz ostrożnia warzywnego, a wyjątkowo również ostrożnia polnego, są uznawane za świadectwo spożywczego wykorzystania roślin z rodzaju Carduus. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Wojaczek – polski film biograficzny z 1999 roku w reżyserii Lecha Majewskiego i według scenariusza napisanego przez reżysera wraz z Maciejem Meleckim. Film jest impresją na temat ostatnich lat życia poety Rafała Wojaczka, którego zagrał Krzysztof Siwczyk. Akcja filmu jest ograniczona do czterech ostatnich lat życia poety: od 1967 do 11 maja 1971 roku - momentu śmierci samobójczej Wojaczka. Przystępując do realizacji Wojaczka, Lech Majewski nie zamierzał odtworzyć dokładnej biografii poety. Majewski opowiadał, że opowiada własną, subiektywną historię Wojaczka, według swojego odbioru poety. Majewski zaznaczał, że jego film jest wizualizacją poezji Wojaczka. Film został dobrze przyjęty przez krytyków i był wielokrotnie honorowany na polskich festiwalach filmowych, między innymi nagrodą za reżyserię na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych oraz trzema nagrodami na festiwalu Prowincjonalia. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Arrudatitan – wymarły rodzaj dinozaurów, zauropodów z kladu Titanosauria uznawanego wcześniej za gatunek eolozaura. Pozostałości obejmujące fragmenty szkieletu osiowego oraz kończyn znaleziono w brazylijskim stanie São Paulo, w skałach późnokredowej formacji Adamantina. Arrudatitan był wielkim tytanozaurem. Znalezione kręgi szyjne są smukłe, ten bardziej tylni ma 85 cm długości. O tym, że pochodzą z dystalnej części szyi, badacze wnioskują przez porównanie z Malawisaurus. Z uwagi na słabe zachowanie trudno ocenić kształt trzonu jednego z kręgu odcinku dorsalnym, drugi był opistoceliczny. Kręg grzbietowy cechuje się wysokim, trójkątnym wyrostkiem kolczystym, ostrym, ale krótkim. Łuk kręgowy ma 3 otwory, przechodzący w rozległe zagłębienia. Kanał kręgowy opisują badacze jako duży, półowalny. Krótkie, ale solidne diapofyzy kierują się bocznie. Wyrostki stawowe tylne noszą duże i płaskie powierzchnie stawowe skierowane brzusznie. Z ich podstawy odchodzi przednia blaszka centro-postzygapofyzowa, z kolei blaszka międzypostzygapofyzowa łączy u podstawy rzeczone wyrostki. Hyposfen nie istnieje. Czytaj więcej…
Za 6 dni
_vastgelopen_op_de_ondiepte_voor_Harssens_eiland_(2158_005410).jpg)
Hr.Ms. Koningin Wilhelmina der Nederlanden – holenderski krążownik pancernopokładowy z końca XIX wieku. Okręt wypierał 4530 ton i rozwijał prędkość 15,8 węzła, a jego główne uzbrojenie stanowiły cztery działa dużego kalibru wsparte lżejszą artylerią oraz bronią torpedową. Jednostka została zwodowana 22 października 1892 roku w stoczni Rijkswerf w Amsterdamie, a w skład Koninklijke Marine wcielono ją 17 kwietnia 1894 roku. Krążownik otrzymał nazwę na cześć ówczesnej księżniczki, a później królowej Holandii, Wilhelminy Orańskiej-Nassau. Okręt przeznaczony był do służby w holenderskich posiadłościach w Azji, stacjonując w Holenderskich Indiach Wschodnich. Jednostka została wycofana ze służby 5 marca 1910 roku, a w październiku tego roku sprzedano ją w celu złomowania. Czytaj więcej…