Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
wymiana cotygodniowa |
wymiana cotygodniowa |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 17 lipca --> [[Plik:Harry-potter-and-the-sorcerers-stone-logo.svg|100px|right]] |
||
'''''[[Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)|Harry Potter i Kamień Filozoficzny]]''''' – [[Wielka Brytania|brytyjsko]]-[[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[film]] [[fantasy]] z 2001 roku w [[reżyser]]ii [[Chris Columbus|Chrisa Columbusa]] na podstawie [[scenariusz]]a [[Steve Kloves|Steve’a Klovesa]]. Stanowi [[Adaptacja filmowa|adaptację]] [[Powieść|powieści]] [[Harry Potter i Kamień Filozoficzny (powieść)|pod tym samym tytułem]] autorstwa brytyjskiej [[Pisarz|pisarki]] [[J.K. Rowling]], wydanej w 1997 roku. Jest pierwszą z ośmiu części serii filmowej ''[[Harry Potter (seria filmów)|Harry Potter]]'', będącej elementem [[Franczyza (media)|franczyzy medialnej]] [[Wizarding World]]. Głównym bohaterem filmu jest [[Harry Potter (postać)|Harry Potter]], w którego wcielił się [[Daniel Radcliffe]]. Chłopiec, w dniu jedenastych urodzin dowiaduje się, że jest [[czarodziej]]em. Wkrótce rozpoczyna naukę w [[Hogwart|Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie]]. Film miał premierę 4 listopada 2001 roku w [[Londyn]]ie. został pozytywnie odebrany przez [[Krytyka filmowa|krytyków]], którzy komplementowali jego walory wizualne i obsadę, jednak krytykowali nadmierną wierność powieści. Film odniósł duży sukces komercyjny na świecie, przynosząc dotychczas około 1,024 miliarda [[Dolar amerykański|dolarów]] dochodu. ''[[Harry Potter i Kamień Filozoficzny (film)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Bagnica torfowa]]''' – [[gatunek (biologia)|gatunek]] rośliny, jedyny przedstawiciel rodzaju ''bagnica'' w monotypowej rodzinie ''bagnicowatych''. Roślina występuje na mokradłach w strefie klimatu chłodnego półkuli północnej. W południowej części zasięgu jest [[relikt glacjalny|reliktem glacjalnym]]. Na obszarach górskich sięga do ok. 2000 m n.p.m. Wymaga stanowisk podmokłych i dobrze naświetlonych, choć może się utrzymywać także w miejscach lekko zacienionych. Poziom wód musi być niezmiennie wysoki przez cały rok – roślina źle znosi nawet krótkie susze. Bagnica często tworzy zwarte skupienia. Z powodu degradacji siedlisk bagiennych roślina ta na wielu obszarach jest zagrożona, m.in. w [[Polska|Polsce]], gdzie objęta została [[Ochrona gatunkowa|ochroną gatunkową]]. Nazwę naukową temu gatunkowi i rodzajowi nadał szwedzki botanik [[Karol Linneusz]] dla uczczenia szwajcarskiego uczonego – [[Johann Jakob Scheuchzer|Jana Jakuba Scheuchzera]]. ''[[Bagnica torfowa|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 18 lipca --> [[Plik:Birgu Architecture 30.jpg|right|100px]] |
||
'''[[Wybuch magazynu prochu w Birgu (1806)|Wybuch magazynu prochu w Birgu]]''' – przypadkowa [[detonacja]] amunicji w [[Prochownia|magazynie prochu]] w [[Birgu]] w [[Protektorat Malty|brytyjskim protektoracie Malty]] 18 lipca 1806 roku. Wybuch nastąpił w wyniku niedbalstwa podczas transportowania pocisków z magazynu, czego skutkiem była detonacja 18 000 kg prochu strzelniczego. Eksplozja zabiła około 150 – 240 osób, w tym członków brytyjskiego i maltańskiego personelu wojskowego oraz osoby cywilne w Birgu. Zniszczone zostały elementy [[Fortyfikacje Birgu|miejskich fortyfikacji]], kilka magazynów okrętowych oraz duża liczba budynków. Teren dotknięty katastrofą zaczął być znany pod maltańską nazwą ''l-Imġarraf'' („zburzone”). Zaniedbanie personelu wojskowego, które spowodowało śmierć wielu niewinnych osób, wywołało gniew wielu Maltańczyków. Ofiary i ich rodziny otrzymały częściową rekompensatę. Powołano również komitet nadzorujący rozdzielanie pomocy poszkodowanym. ''[[Wybuch magazynu prochu w Birgu (1806)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Wołyń (film)|Wołyń]]''''' – [[Kinematografia polska|polski]] [[Dramat filmowy|dramat]] [[film wojenny|wojenny]] z 2016 roku w reżyserii i według scenariusza [[Wojciech Smarzowski|Wojciecha Smarzowskiego]], opracowany na kanwie opowiadań [[Stanisław Srokowski (pisarz)|Stanisława Srokowskiego]] oraz wspomnień świadków [[Rzeź wołyńska|rzezi wołyńskiej]] w latach 1943–1944. Główny temat filmu, którym jest wspomniane [[ludobójstwo]] Polaków na [[Wołyń|Wołyniu]] podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]], obraca się wokół postaci Polki Zofii Głowackiej ([[Michalina Łabacz]]), próbującej za wszelką cenę przetrwać mord nacjonalistów ukraińskich na Polakach. ''Wołyń'' został przeważnie pozytywnie przyjęty przez polskich krytyków. Część recenzentów podkreślała uniwersalność przesłania oraz wysokie walory artystyczne, a z entuzjazmem film przyjęły zwłaszcza środowiska [[Prawica|prawicowo]]-[[nacjonalizm|nacjonalistyczne]], zwłaszcza że premiera filmu korelowała z rewizją dotychczasowej polityki zagranicznej wobec [[Ukraina|Ukrainy]]. Sam reżyser – choć deklarował bezstronność w ukazywaniu konfliktu polsko-ukraińskiego – mierzył się z zarzutami podsycania wzajemnych narodowych animozji. Film okazał się wielkim sukcesem frekwencyjnym i otrzymał szereg nagród, w tym dziewięć [[Polska Nagroda Filmowa|Polskich Nagród Filmowych]] oraz trzy wyróżnienia na [[Festiwal Polskich Filmów Fabularnych|Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych]]. ''[[Wołyń (film)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 19 lipca --> [[Plik:NNS Aradu F89.jpg|100px|right]] |
||
'''[[NNS Aradu]]''' – [[fregata rakietowa]] marynarki wojennej [[Nigeria|Nigerii]], niemieckiego projektu MEKO 360H, w służbie od 1982 roku. Stanowi pojedynczy okręt, zbudowany w niemieckiej stoczni [[Blohm + Voss]] w [[Hamburg]]u. Nosi [[numer burtowy]] F 89. Jest [[okręt flagowy|okrętem flagowym]] [[Nigeryjska Marynarka Wojenna |Nigeryjskiej Marynarki Wojennej]]. Jego nazwa oznacza w [[język hausa|języku hausa]]: ''grzmot''. Pozostaje w służbie, lecz aktualnie jest niesprawny. [[Wyporność]] pełna okrętu wynosi 3360 ton, a napędzają go [[turbina gazowa|turbiny gazowe]], pozwalające na osiąganie prędkości ponad 30 [[węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], uzupełniane przez marszowe silniki wysokoprężne w układzie [[CODOG]]. Uzbrojenie główne stanowi [[działo uniwersalne]] kalibru 127 mm, osiem wyrzutni pocisków przeciwokrętowych Otomat oraz wyrzutnia pocisków przeciwlotniczych bliskiego zasięgu Aspide. Okręt przenosi jeden śmigłowiec. ''[[NNS Aradu|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Reina Regente (1887)|Reina Regente]]''' – [[Hiszpania|hiszpański]] [[krążownik pancernopokładowy]] z końca XIX wieku, zbudowany w Wielkiej Brytanii, główny okręt składającego się z trzech jednostek typu ''[[Krążowniki typu Reina Regente|Reina Regente]]''. Klasyfikowany jako krążownik pancernopokładowy I [[rangi okrętów|rangi]]. [[Wodowanie|Wodowany]] w 1887 roku, [[Podniesienie bandery|wszedł do służby]] w 1888 roku. Okręt miał [[wyporność]] około 5000 ton, a jego uzbrojenie główne składało się z czterech armat [[Kaliber broni|kalibru]] 240 mm i sześciu armat kalibru 120 mm. Napędzały go [[Maszyna parowa|maszyny parowe]], pozwalając na osiąganie prędkości ponad 20 [[węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. 10 marca 1895 roku okręt zatonął z całą 412-osobową załogą podczas [[sztorm]]u. Poszukiwania okrętu nie przyniosły skutku, jedynie później morze wyrzuciło drobne szczątki mogące pochodzić z okrętu oraz ciało prawdopodobnie jego marynarza. Jeszcze w tym samym roku zdecydowano zbudować w Hiszpanii [[Reina Regente (1906)|drugi krążownik]] o tej nazwie, według poprawionych planów, którego stępkę położono w grudniu 1895 roku. ''[[Reina Regente (1887)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 20 lipca --> [[Plik:HNoMS Sleipner (1937).jpg|100px|right]] |
||
'''[[KNM Æger (1936)|KNM Æger]]''' – [[Norwegia|norweski]] [[torpedowiec]] z okresu [[II wojna światowa|II wojny światowej]], należący do typu ''[[Torpedowce typu Sleipner|Sleipner]]''. Wyporność standardowa okrętu wynosiła 597 [[tona#Długa tona|ton angielskich]], a główne uzbrojenie stanowiły trzy armaty [[Kaliber broni|kalibru]] 102 mm i dwie [[wyrzutnia torpedowa|wyrzutnie torpedowe]] kalibru 533 mm. Napęd stanowiły [[turbina parowa|turbiny parowe]], pozwalające na rozwinięcie prędkości 30 [[węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] „Æger” brał udział w patrolowaniu norweskich [[morze terytorialne|wód terytorialnych]], eskortowaniu statków stron walczących utrzymujących handel z Norwegią oraz w strzeżeniu norweskiej [[państwo neutralne|neutralności]]. 9 kwietnia 1940 roku okręt ostał trafiony bombą 250 kg w maszynownię, a potem kolejną bombą z niemieckiego bombowca [[Junkers Ju 88]]. Zginęło 9 członków załogi. [[Wrak]] został pocięty dopiero w 1948 roku. ''[[KNM Æger (1936)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Budynek Kasy Oszczędności w Tarnowie]]''' – [[Zabytek nieruchomy|zabytkowy]] budynek znajdujący się przy [[Ulica Wałowa w Tarnowie|ulicy Wałowej]] 10 w [[Tarnów|Tarnowie]], który powstał w latach 1880–1882 dla Miejskiej Kasy Oszczędności; do lat 50. XX w. mieściła się tu jej siedziba. Pełnił także funkcję centrum kulturalnego miasta: w reprezentacyjnej sali balowej Towarzystwa Kasynowego, zwanej ''Salą Lustrzaną'', organizowano uroczyste wydarzenia okolicznościowe. W budynku mieści się siedziba Tarnowskiego Centrum Przedsiębiorczości, natomiast w Sali Lustrzanej odbywają się wydarzenia okolicznościowe oraz sesje Rady Miasta Tarnowa. Obiekt jest przykładem XIX-wiecznej budowli w stylu [[neorenesans]]owym lub [[Eklektyzm|eklektycznym]] z neorenesansowymi dekoracjami. Jest dwukondygnacyjny, murowany z [[Cegła|cegły]] oraz [[Piwnica|podpiwniczony]], skonstruowany na planie litery „[[L]]” z dwóch przenikających się brył. Obok głównego wejścia do budynku zlokalizowana jest [[Ławeczka Poetów w Tarnowie|Ławeczka Poetów]]. ''[[Budynek Kasy Oszczędności w Tarnowie|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 21 lipca --> [[Plik:ORP Flaming.jpg|100px|right]] |
||
'''[[ORP Orlik (1962)|ORP Orlik]]''' – [[Polska|polski]] [[trałowiec]] bazowy z okresu [[Zimna wojna|zimnej wojny]], jednostka [[prototyp]]owa serii dwunastu okrętów [[Trałowce projektu 206F|projektu ''206F'']]. Jednostka mierzyła 58,2 metra [[Długość całkowita (statek)|długości]], 7,97 metra [[Szerokość całkowita|szerokości]] i miała [[zanurzenie]] 2,14 metra, a jej [[wyporność]] pełna wynosiła 470 ton. Uzbrojona była w trzy podwójne zestawy [[Armata automatyczna|działek automatycznych]] [[2M-3]]M kal. 25 mm i [[Bomba głębinowa|bomby głębinowe]], a ponadto była przystosowana do przewozu i stawiania [[Mina morska|min morskich]]. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] w maju 1962 roku w [[Stocznia Gdynia|Stoczni im. Komuny Paryskiej]] w [[Gdynia|Gdyni]], a do służby w [[Marynarka Wojenna|Marynarce Wojennej]] przyjęto go w sierpniu 1963 roku. Intensywnie eksploatowana jednostka, oznaczona [[Numer burtowy|numerem burtowym]] 613, cały okres służby spędziła w 13. Dywizjonie Trałowców [[9 Flotylla Obrony Wybrzeża|9. Flotylli Obrony Wybrzeża]] w [[Hel (miasto)|Helu]]. Okręt został skreślony z listy floty po ponad 25-letnim czasie użytkowania w październiku 1989 roku. ''[[ORP Orlik (1962)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Getto tranzytowe w Izbicy]]''' – [[Getto żydowskie|getto dla ludności żydowskiej]] utworzone przez [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupantów niemieckich]] w [[Izbica (miasto)|Izbicy]]. W czasie okupacji w mieście nie funkcjonowała zamknięta dzielnica żydowska, w której ludność żydowska pozostawałaby ściśle odizolowana od ludności chrześcijańskiej. Niemniej ze względu na położenie przy linii kolejowej oraz fakt, że zdecydowaną większość mieszkańców stanowili [[Żydzi]], Izbica od początku była postrzegana przez [[III Rzesza|Niemców]] jako „żydowskie miasto”. Już pod koniec 1939 roku wybrano ją na jedno z miejsc koncentracji Żydów, których wysiedlono z innych regionów okupowanej Polski. Z kolei w marcu 1942 roku, wraz z rozpoczęciem [[Einsatz Reinhardt|akcji „Reinhardt”]] utworzono tam „getto tranzytowe”, służące jako miejsce tymczasowego osiedlenia Żydów przed wywózką do [[Obóz zagłady|obozów zagłady]]. Między marcem a czerwcem 1942 roku do Izbicy przywieziono około 12–14 tys. Żydów z [[Niemcy|Niemiec]], [[Austria|Austrii]], [[Protektorat Czech i Moraw|Protektoratu Czech i Moraw]] oraz marionetkowego [[Republika Słowacka (1939–1945)|państwa słowackiego]]. Z kolei jesienią 1942 roku Izbica stała się miejscem koncentracji Żydów z powiatów [[Powiat krasnostawski|krasnostawskiego]] oraz [[Powiat zamojski|zamojskiego]]. Getto tranzytowe w Izbicy istniało do listopada 1942 roku, a „getto szczątkowe” – do kwietnia 1943 roku. Przeszło przezeń około 20–26 tys. osób, spośród których niemal wszyscy zmarli lub zostali zamordowani. ''[[Getto tranzytowe w Izbicy|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 22 lipca --> [[Plik:FMIB 37192 Sous-Marin Messidor.jpeg|100px|right]] |
||
'''[[Messidor (1908)|Messidor]]''' – [[III Republika Francuska|francuski]] oceaniczny [[okręt podwodny]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], jedna z 18 zbudowanych jednostek typu ''[[Okręty podwodne typu Pluviôse|Pluviôse]]''. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 404 tony w położeniu nawodnym i 553 tony pod wodą, a jego główną bronią było osiem [[Torpeda|torped]] [[Kaliber broni|kalibru]] 450 mm wystrzeliwanych z jednej wewnętrznej i sześciu zewnętrznych [[Wyrzutnia torpedowa|wyrzutni]]. Napędzana [[Maszyna parowa|maszynami parowymi]] jednostka rozwijała na powierzchni prędkość 12 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], osiągając zasięg 1500 [[Mila morska|Mm]] przy prędkości 9 węzłów. „Messidor” został [[Wodowanie|zwodowany]] w grudniu 1908 roku w stoczni [[Naval Group|Arsenal de Cherbourg]] w [[Cherbourg-Octeville]], a do służby w [[Marine nationale]] [[Podniesienie bandery|wcielono go]] w listopadzie 1909 roku. Służył początkowo na wodach kanału [[La Manche]], a następnie uczestniczył w działaniach wojennych na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]]. Jednostka została skreślona z listy floty w listopadzie 1919 roku i sprzedana w celu [[Stocznia złomowa|złomowania]] we wrześniu 1922 roku. ''[[Messidor (1908)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Główny Szlak Karpacki]]''' – liczący prawdopodobnie około 830 km pieszy [[szlak turystyczny]] łączący w [[Historia Polski (1918–1939)|okresie międzywojennym]] [[Beskid Śląski]] z [[Góry Czywczyńskie|Górami Czywczyńskimi]]. Znakowana na czerwono ścieżka stanowiła najdłuższy ciągły szlak nie tylko [[II Rzeczpospolita|ówczesnej Polski]], ale także [[Europa|Europy]] i przebiegała wzdłuż całego odcinka polskich [[Karpaty|Karpat]]. Pozostałością jego zachodniego fragmentu – częściowo pokrywającą się z trasą pierwowzoru – jest obecnie [[Główny Szlak Beskidzki]] kończący się po stronie wschodniej w [[Wołosate]]m w pobliżu [[Granica polsko-ukraińska|granicy polsko-ukraińskiej]]. Przebieg Głównego Szlaku Karpackiego na granicznym odcinku biegnącym przez [[Beskid Niski]] oraz [[Bieszczady Zachodnie]] powtarza współcześnie [[Niebieski szlak turystyczny Rzeszów – Grybów|szlak Rzeszów – Grybów]]. W części wschodniej fragmenty dawnego szlaku głównego pokrywają się z ukraińskimi szlakami [[Wschodniokarpacki Szlak Turystyczny|Wschodniokarpackim]] oraz [[Zakarpacki Szlak Turystyczny|Zakarpackim]]. ''[[Główny Szlak Karpacki|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 23 lipca --> [[Plik:Paklicko Wielkie aerial.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Paklicko Wielkie]]''' – duże jezioro położone w [[województwo lubuskie|województwie lubuskim]], na [[Pojezierze Łagowskie|Pojezierzu Łagowskim]]. Akwen ma około 196 ha powierzchni, a jego maksymalna głębokość wynosi 22,5 m. Przez zbiornik przepływa rzeka [[Paklica]]. Paklicko Wielkie położone jest na [[Obszar chronionego krajobrazu|obszarze chronionego krajobrazu]] o nazwie „Rynna Paklicy i Ołoboku”. Jezioro jest ważnym miejscem przebywania ptaków wodnych. W jego okolicach stwierdzono między innymi rekordowe w skali regionalnej skupiska [[krzyżówka (ptak)|krzyżówek]] oraz [[Perkoz dwuczuby|perkozów dwuczubych]], a także mniejsze ilości stosunkowo rzadkich gatunków jak [[łabędź czarnodzioby]], [[krakwa]], [[ogorzałka zwyczajna]], [[perkoz rdzawoszyi]] oraz [[Perkoz zausznik|zausznik]]. Nad jeziorem znajdują się dwa kąpieliska wyznaczone zgodnie z zasadami [[dyrektywa kąpieliskowa|dyrektywy kąpieliskowej]] oraz duży ośrodek wypoczynkowy. Wokół jeziora zlokalizowane są liczne stanowiska archeologiczne, część z nich dotyczy osadnictwa słowiańskiego. We wschodniej części akwenu znajduje się niewielka wyspa, na której we wczesnym średniowieczu zlokalizowana była osada rusztowa służąca za miejsce [[Religia Słowian|kultu Słowian]]. ''[[Paklicko Wielkie|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Bitwa pod Montlhéry]]''' – nierozstrzygnięte starcie zbrojne, które miało miejsce 16 lipca 1465 roku pomiędzy wojskami [[Władcy Francji|króla Francji]] [[Ludwik XI|Ludwika XI]] a oddziałami [[Księstwo Burgundii|burgundzkimi]] pod wodzą [[Karol Śmiały|Karola Śmiałego]], [[Władcy Charolais|hrabiego Charolais]], który przystąpił do Ligi Dobra Publicznego, koalicji wielkich panów feudalnych, zbuntowanych przeciw królowi. W trakcie bitwy prawe skrzydło wojsk królewskich rozbiło lewą flankę Burgundczyków, zaś centrum pod osobistą wodzą króla odniosło podobny sukces nad centrum przeciwnika. Jednak liczniejsze oddziały burgundzkie nie uciekły z pola walki, a szanse na pełne zwycięstwo monarchy przekreśliło wycofanie się jego lewego skrzydła pod wodzą [[Karol Walezjusz (hrabia Maine)|Karola hrabiego du Maine]]. Pozostałe siły króla musiały stawić opór kontratakującym Burgundczykom z ich centrum i prawego skrzydła. Walka była zaciekła i ostatecznie nie przyniosła rozstrzygnięcia. Oddziały burgundzkie wycofały się do obozu, zaś armia Ludwika XI na pozycje wyjściowe, po czym wieczorem 16 lipca ruszyła inną drogą w stronę [[Paryż]]a. Obie strony poniosły wysokie straty w tym starciu. ''[[Bitwa pod Montlhéry|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
Wersja z 11:44, 17 lip 2023
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Harry Potter i Kamień Filozoficzny – brytyjsko-amerykański film fantasy z 2001 roku w reżyserii Chrisa Columbusa na podstawie scenariusza Steve’a Klovesa. Stanowi adaptację powieści pod tym samym tytułem autorstwa brytyjskiej pisarki J.K. Rowling, wydanej w 1997 roku. Jest pierwszą z ośmiu części serii filmowej Harry Potter, będącej elementem franczyzy medialnej Wizarding World. Głównym bohaterem filmu jest Harry Potter, w którego wcielił się Daniel Radcliffe. Chłopiec, w dniu jedenastych urodzin dowiaduje się, że jest czarodziejem. Wkrótce rozpoczyna naukę w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Film miał premierę 4 listopada 2001 roku w Londynie. został pozytywnie odebrany przez krytyków, którzy komplementowali jego walory wizualne i obsadę, jednak krytykowali nadmierną wierność powieści. Film odniósł duży sukces komercyjny na świecie, przynosząc dotychczas około 1,024 miliarda dolarów dochodu. Czytaj więcej…
Jutro
Wybuch magazynu prochu w Birgu – przypadkowa detonacja amunicji w magazynie prochu w Birgu w brytyjskim protektoracie Malty 18 lipca 1806 roku. Wybuch nastąpił w wyniku niedbalstwa podczas transportowania pocisków z magazynu, czego skutkiem była detonacja 18 000 kg prochu strzelniczego. Eksplozja zabiła około 150 – 240 osób, w tym członków brytyjskiego i maltańskiego personelu wojskowego oraz osoby cywilne w Birgu. Zniszczone zostały elementy miejskich fortyfikacji, kilka magazynów okrętowych oraz duża liczba budynków. Teren dotknięty katastrofą zaczął być znany pod maltańską nazwą l-Imġarraf („zburzone”). Zaniedbanie personelu wojskowego, które spowodowało śmierć wielu niewinnych osób, wywołało gniew wielu Maltańczyków. Ofiary i ich rodziny otrzymały częściową rekompensatę. Powołano również komitet nadzorujący rozdzielanie pomocy poszkodowanym. Czytaj więcej…
Pojutrze
NNS Aradu – fregata rakietowa marynarki wojennej Nigerii, niemieckiego projektu MEKO 360H, w służbie od 1982 roku. Stanowi pojedynczy okręt, zbudowany w niemieckiej stoczni Blohm + Voss w Hamburgu. Nosi numer burtowy F 89. Jest okrętem flagowym Nigeryjskiej Marynarki Wojennej. Jego nazwa oznacza w języku hausa: grzmot. Pozostaje w służbie, lecz aktualnie jest niesprawny. Wyporność pełna okrętu wynosi 3360 ton, a napędzają go turbiny gazowe, pozwalające na osiąganie prędkości ponad 30 węzłów, uzupełniane przez marszowe silniki wysokoprężne w układzie CODOG. Uzbrojenie główne stanowi działo uniwersalne kalibru 127 mm, osiem wyrzutni pocisków przeciwokrętowych Otomat oraz wyrzutnia pocisków przeciwlotniczych bliskiego zasięgu Aspide. Okręt przenosi jeden śmigłowiec. Czytaj więcej…
Za 3 dni
.jpg)
KNM Æger – norweski torpedowiec z okresu II wojny światowej, należący do typu Sleipner. Wyporność standardowa okrętu wynosiła 597 ton angielskich, a główne uzbrojenie stanowiły trzy armaty kalibru 102 mm i dwie wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm. Napęd stanowiły turbiny parowe, pozwalające na rozwinięcie prędkości 30 węzłów. Po wybuchu II wojny światowej „Æger” brał udział w patrolowaniu norweskich wód terytorialnych, eskortowaniu statków stron walczących utrzymujących handel z Norwegią oraz w strzeżeniu norweskiej neutralności. 9 kwietnia 1940 roku okręt ostał trafiony bombą 250 kg w maszynownię, a potem kolejną bombą z niemieckiego bombowca Junkers Ju 88. Zginęło 9 członków załogi. Wrak został pocięty dopiero w 1948 roku. Czytaj więcej…
Za 4 dni
ORP Orlik – polski trałowiec bazowy z okresu zimnej wojny, jednostka prototypowa serii dwunastu okrętów projektu 206F. Jednostka mierzyła 58,2 metra długości, 7,97 metra szerokości i miała zanurzenie 2,14 metra, a jej wyporność pełna wynosiła 470 ton. Uzbrojona była w trzy podwójne zestawy działek automatycznych 2M-3M kal. 25 mm i bomby głębinowe, a ponadto była przystosowana do przewozu i stawiania min morskich. Okręt został zwodowany w maju 1962 roku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, a do służby w Marynarce Wojennej przyjęto go w sierpniu 1963 roku. Intensywnie eksploatowana jednostka, oznaczona numerem burtowym 613, cały okres służby spędziła w 13. Dywizjonie Trałowców 9. Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu. Okręt został skreślony z listy floty po ponad 25-letnim czasie użytkowania w październiku 1989 roku. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Messidor – francuski oceaniczny okręt podwodny z okresu I wojny światowej, jedna z 18 zbudowanych jednostek typu Pluviôse. Okręt wypierał 404 tony w położeniu nawodnym i 553 tony pod wodą, a jego główną bronią było osiem torped kalibru 450 mm wystrzeliwanych z jednej wewnętrznej i sześciu zewnętrznych wyrzutni. Napędzana maszynami parowymi jednostka rozwijała na powierzchni prędkość 12 węzłów, osiągając zasięg 1500 Mm przy prędkości 9 węzłów. „Messidor” został zwodowany w grudniu 1908 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg w Cherbourg-Octeville, a do służby w Marine nationale wcielono go w listopadzie 1909 roku. Służył początkowo na wodach kanału La Manche, a następnie uczestniczył w działaniach wojennych na Morzu Śródziemnym. Jednostka została skreślona z listy floty w listopadzie 1919 roku i sprzedana w celu złomowania we wrześniu 1922 roku. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Paklicko Wielkie – duże jezioro położone w województwie lubuskim, na Pojezierzu Łagowskim. Akwen ma około 196 ha powierzchni, a jego maksymalna głębokość wynosi 22,5 m. Przez zbiornik przepływa rzeka Paklica. Paklicko Wielkie położone jest na obszarze chronionego krajobrazu o nazwie „Rynna Paklicy i Ołoboku”. Jezioro jest ważnym miejscem przebywania ptaków wodnych. W jego okolicach stwierdzono między innymi rekordowe w skali regionalnej skupiska krzyżówek oraz perkozów dwuczubych, a także mniejsze ilości stosunkowo rzadkich gatunków jak łabędź czarnodzioby, krakwa, ogorzałka zwyczajna, perkoz rdzawoszyi oraz zausznik. Nad jeziorem znajdują się dwa kąpieliska wyznaczone zgodnie z zasadami dyrektywy kąpieliskowej oraz duży ośrodek wypoczynkowy. Wokół jeziora zlokalizowane są liczne stanowiska archeologiczne, część z nich dotyczy osadnictwa słowiańskiego. We wschodniej części akwenu znajduje się niewielka wyspa, na której we wczesnym średniowieczu zlokalizowana była osada rusztowa służąca za miejsce kultu Słowian. Czytaj więcej…