Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
wymiana cotygodniowa |
wymiana cotygodniowa |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 29 maja --> [[Plik:Isabelo de los Reyes, Sr..jpg|100px|right]] |
||
'''''[[El Ilocano]]''''' – [[Filipiny|filipiński]] dwutygodnik. Stworzony i finansowany przez [[Isabelo de los Reyes|Isabelo de los Reyesa]]. Publikował teksty o wydźwięku antyklerykalnym i niepodległościowym. Zamieszczano w nim treści o charakterze popularnonaukowym oraz skupiające się na tematyce regionalnej. Mimo że de los Reyes nigdy nie należał do [[Katipunan]]u, tajnej organizacji rewolucyjnej stawiającej sobie za cel wyzwolenie Filipin spod panowania hiszpańskiego, jego dwutygodnik głosił w zasadzie hasła zbieżne z ideologią grupy. Występował dodatkowo przeciwko uprzywilejowanej pozycji duchowieństwa [[Kościół katolicki|katolickiego]]. ''El Ilocano'' ukazywało się między 1889 a 1896 rokiem i było czasopismem dwujęzycznym, drukowanym po [[Język hiszpański|hiszpańsku]] oraz [[Język iloko|ilokańsku]]. Zapisał się w filipińskiej historii jako pierwsza gazeta kierowana w całości przez Filipińczyka. Uznaje się go za pierwsze ilokańskie czasopismo. Kres działalności ''El Ilocano'' położyła [[Rewolucja filipińska (1896–1898)|rewolucja filipińska]]. ''[[El Ilocano|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Lux Radio Theatre]]''''' – amerykańska seria [[Antologia|antologii]] [[radio]]wych emitowana pierwotnie w NBC Blue Network (1934–1935), a następnie w CBS Radio (1935–1954) oraz NBC Radio (1954–1955). Początkowo, przez pierwsze dwa sezony, [[Audycja radiowa|program]] zajmował się adaptacją sztuk wystawianych na [[Nowy Jork|nowojorskim]] [[Broadway (teatr)|Broadwayu]], nim zaczął prezentować również wersje [[film]]owe. Występy trwały godzinę i odbywały się w studiu z udziałem publiczności. Audycja ''Lux Radio Theatre'' uchodziła za najważniejszą serię antologii radiowych, nadawaną przez 20 lat i kontynuowaną w [[Telewizja|telewizji]] jako ''Lux Video Theatre''. Głównym sponsorem programu była marka mydła [[Lux (mydło)|Lux]], należąca do koncernu [[Unilever]]. Na ogólnokrajową popularność audycji, której liczba słuchaczy – według danych – wahała się w przedziale od 30 do 40 milionów, istotny wpływ miała postać drugiego gospodarza programu, cieszącego się uznaniem publiczności [[Cecil B. DeMille|Cecila B. De Mille’a]], amerykańskiego filmowca. W 1942 roku, za „wybitną rozrywkę w dramacie”, program ''Lux Radio Theatre'' został uhonorowany [[Peabody Award]]. ''[[Lux Radio Theatre|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 30 maja --> [[Plik:Onderzeebootjager Hr.Ms. Holland (D808) (158 002861).jpg|right|100px]] |
||
'''[[Niszczyciele typu Holland]]''' – typ [[Holandia|holenderskich]] [[niszczyciel]]i o uzbrojeniu [[artyleria okrętowa|artyleryjskim]] z okresu [[zimna wojna|zimnej wojny]], zbudowanych w [[lata 50. XX wieku|latach 50. XX wieku]] w liczbie czterech jednostek. Służyły w marynarce holenderskiej ([[Koninklijke Marine]]) w latach 1954–1979, a jeden z nich służył następnie do 1986 roku w marynarce [[Peru]]. Niszczyciele te były przede wszystkim przeznaczone do osłony grup okrętów i [[konwój morski|konwojów]] przeciw atakom [[okręt podwodny|okrętów podwodnych]] oraz lotnictwa. [[Wyporność]] pełna okrętów wynosiła 2765 ton, a długość 113,1 m. Napędzały je [[turbina parowa|turbiny parowe]], pozwalające na osiąganie prędkości 32 [[węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Główne uzbrojenie stanowiły cztery kierowane [[radar]]em automatyczne [[Działo uniwersalne|działa uniwersalne]] [[Kaliber broni|kalibru]] 120 mm w dwóch [[wieża artyleryjska|wieżach]], a do zwalczania okrętów podwodnych służyły wyrzutnie [[rakietowa bomba głębinowa|rakietowych bomb głębinowych]] kalibru 375 mm. ''[[Niszczyciele typu Holland|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Zagłada Żydów na Krymie]]''' – [[Ludobójstwo|eksterminacja]] ludności żydowskiej zamieszkującej [[Półwysep Krymski]] dokonana przez [[III Rzesza|okupantów niemieckich]] w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Gdy jesienią 1941 roku [[Kampania krymska|11. Armia zajęła większą część Krymu]], pod niemiecką okupacją znalazło się około 40 tys. Żydów. Kolejne cztery tysiące wpadły w ręce Niemców po [[Oblężenie Sewastopola (1941–1942)|upadku Sewastopola]] w lipcu 1942 roku. [[Einsatzgruppen|Einsatzgruppe D]], która podążała w ślad za oddziałami [[11 Armia (III Rzesza)|11. Armii]], niezwłocznie przystąpiła do ich eksterminacji. Na Krymie utworzono zaledwie cztery [[Getto żydowskie|getta]] i obozy zbiorcze dla Żydów, z których wszystkie poza jednym zostały zlikwidowane w przeciągu kilku tygodni. W pozostałych miastach oraz na obszarach wiejskich masowe egzekucje odbywały się zasadniczo bez etapów pośrednich. Dokonywano ich rękoma funkcjonariuszy [[Sicherheitsdienst|SD]] oraz [[Sicherheitspolizei|SiPo]], przy aktywnym wsparciu ze strony [[Wehrmacht]]u, sojuszniczej armii [[Rumunia|rumuńskiej]] oraz miejscowych [[Kolaboracja pod okupacją niemiecką podczas II wojny światowej|kolaborantów]]. Do połowy lipca 1942 roku zostało zamordowanych około 44 tys. krymskich Żydów. Nie więcej niż kilkuset zdołało doczekać nadejścia [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] wiosną 1944 roku. ''[[Zagłada Żydów na Krymie|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 31 maja [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''''[[Rewers (film)|Rewers]]''''' – polska [[czarna komedia]] filmowa z 2009 roku w reżyserii [[Borys Lankosz|Borysa Lankosza]] na podstawie scenariusza [[Andrzej Bart|Andrzeja Barta]]. Akcja filmu toczy się na początku lat 50. XX wieku, w szczytowym okresie [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL-owskiego]] [[stalinizm]]u. Jego główne bohaterki – Sabina Jankowska, jej matka Irena oraz babka – próbują stawić czoła wkradającemu się coraz bardziej w ich życie funkcjonariuszowi [[Organy bezpieczeństwa publicznego (1944–1956)|Urzędu Bezpieczeństwa]], Bronisławowi Falskiemu. W rolach głównych wystąpili: [[Agata Buzek]], [[Krystyna Janda]], [[Anna Polony]] oraz [[Marcin Dorociński]]. ''Rewers'' był wielokrotnie nagradzany na polskich festiwalach filmowych, zbierając między innymi [[Złote Lwy]] na [[Festiwal Polskich Filmów Fabularnych|Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych]] oraz [[Orzeł za najlepszy film|Orła za najlepszy film]]; na obu festiwalach z uznaniem spotkały się również między innymi muzyka [[Włodek Pawlik|Włodzimierza Pawlika]] oraz aktorstwo Agaty Buzek. Film otrzymał też [[Międzynarodowa Federacja Krytyków Filmowych|nagrodę FIPRESCI]] na [[Warszawski Międzynarodowy Festiwal Filmowy|Warszawskim Festiwalu Filmowym]]. ''[[Rewers (film)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[ARA Hércules (1972)|ARA Hércules]]''' – [[Argentyna|argentyński]] [[niszczyciel rakietowy]] brytyjskiego [[Niszczyciele rakietowe typu 42|typu 42]], znajdujący się w służbie od 1976 roku. Był jednym z dwóch niszczycieli tego typu w [[Armada de la República Argentina|Marynarce Wojennej Argentyny]]. Brał udział w [[Wojna o Falklandy-Malwiny|wojnie o Falklandy-Malwiny]]. Po przebudowie w 2000 roku został przeklasyfikowany na szybki [[transportowiec]] uniwersalny. Nosił kolejno [[Numer burtowy|numery taktyczne]]: 28, D-1, B-52. [[Wyporność]] pełna okrętu wynosi 4100 [[tona#Długa_tona|ts]], napędzają go [[turbina gazowa|turbiny gazowe]], pozwalające na osiąganie prędkości do 30 [[węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Główne uzbrojenie stanowiła wyrzutnia pocisków przeciwlotniczych średniego zasięgu [[Sea Dart]], cztery wyrzutnie pocisków przeciwokrętowych [[Exocet]] oraz jedno [[działo uniwersalne]] [[Kaliber broni|kalibru]] 114 mm. Okręt przenosił jeden [[śmigłowiec]], a po przebudowie na szybki transportowiec, z usuniętym uzbrojeniem rakietowym, dwa śmigłowce służące do transportu [[Piechota morska|piechoty morskiej]]. ''[[ARA Hércules (1972)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 1 czerwca --> [[Plik:Trial of a sow and pigs at Lavegny.png|100px|right]] |
||
'''[[Procesy zwierząt]]''' – przyjęta w historiografii formuła opisująca [[Postępowanie karne|postępowania karne]] i inne czynności prawne, których [[Podmiot prawa|podmiotami]] – najczęściej [[Strona postępowania karnego|stronami]] w charakterze oskarżonego – były [[zwierzęta]]. Zjawisko miało miejsce przede wszystkim na ziemiach europejskich, a okres jego wzmożonego występowania szacuje się na wieki XVI-XVIII. Wśród historyków przyjął się ich podział, pod kątem jurysdykcji, na procesy kościelne i świeckie; niejako do osobnych grup procesów zalicza się również procesy o sodomię i czary. Procesy, poświadczone co najmniej kilkoma setkami wzmianek źródłowych, już w epoce ich przeprowadzania budziły kontrowersje, a następnie od końca XIX wieku stanowiły przedmiot badań historyków kultury i prawa. Wśród licznych postulowanych przyczyn występowania tego fenomenu społecznego wymieniano między innymi specyficzne pojmowanie odpowiedzialności prawnej, religijne rozumienie praw rządzących światem czy też względy ludyczne. ''[[Procesy zwierząt|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Mangusta nosata]]''' – [[gatunek (biologia)|gatunek]] [[ssaki|ssaka]] z [[rodzina (biologia)|podrodziny]] [[Herpestinae]] w obrębie [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[mangustowate|mangustowatych]]. Mały ssak drapieżny o długości ciała wraz z ogonem dochodzącej do 103 cm występujący w [[Afryka Zachodnia|Afryce Zachodniej]] ioraz [[Afryka Środkowa|Środkowej]]. Zamieszkuje lasy do wysokości 640 m [[n.p.m.]] Prowadzi dzienny tryb życia. Żywi się [[bezkręgowce|bezkręgowcami]] i małymi [[kręgowce|kręgowcami]]. Okres godowy i rozród słabo poznane. Joel Asaph Allen w 1924 roku raportował trzy młode w miocie Według [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody|Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody]] nie jest zagrożony wyginięciem. Do niedawna mangusty nosate uważano za bardzo rzadkie, o czym miały świadczyć niewielka liczba okazów znajdujących się w muzeach i ogólny brak badań. W południowo-zachodniej [[Republika Środkowoafrykańska|Republice Środkowoafrykańskiej]] jest to jednak najliczniejszy mały drapieżnik. Na innych obszarach zwierzęta te nie występują tak licznie, jak inne leśne drapieżniki. ''[[Mangusta nosata|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 2 czerwca --> [[Plik:Mark E. Petersen.JPG|100px|right]] |
||
'''''[[Adam, Who Is He?]]''''' – książka autorstwa Marka E. Petersena opublikowana po raz pierwszy w 1976 roku. Zawiera zwięzły opis roli [[Biblia|biblijnego]] [[Adam i Ewa|Adama]] w wierzeniach świętych w dniach ostatnich. Znana głównie z wypowiedzi na temat [[Teoria Adama-Boga|teorii Adama-Boga]], w praktyce przedstawia oficjalne stanowisko [[Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich|Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich]] w tej kwestii. Pogląd ten stanowi budzący znaczne kontrowersje i wywołujący nieporozumienia aspekt historycznego rozwoju mormonizmu. Książka, zabierając głos w dyskusji na ten temat, odwołuje się do pism takich przedstawicieli najwyższych władz kościelnych. Powiela przy tym niektóre zawarte w ich wypowiedziach niejasności, nieporozumienia czy wręcz błędy. Książka jest krytykowana, jednak cieszy się popularnością i doczekała się sześciu wydań. Była jedną z kilku książek napisanych przez Petersena, których tematyka dotyczyła proroków [[Stary Testament|Starego Testamentu]] bądź też tych pojawiających się na kartach [[Księga Mormona|Księgi Mormona]]. ''[[Adam, Who Is He?|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Nie miała baba kłopotu]]''''' – polski czarno-biały [[film komediowy]] z 1935 roku w reżyserii [[Aleksander Ford|Aleksandra Forda]] oraz [[Michał Waszyński|Michała Waszyńskiego]] na podstawie [[scenariusz|scenariusza]] Andrzeja Łomakowskiego, w opracowaniu literackim [[Napoleon Sądek|Napoleona Sądka]] i dialogami [[Konrad Tom|Konrada Toma]]. Produkcja miała ukazać podmiejskie letniska i pensjonaty w krzywym zwierciadle. ''Nie miała baba kłopotu'' przedstawia losy jednego z pensjonatów dla arystokratów, założonego przez nowobogackie małżeństwo Boczków, chcących nawiązać kontakty towarzyskie z wyższymi sferami. Do ośrodka przyjeżdża zadłużony młodzieniec Janusz, fałszywie podający się za hrabiego, i zakochuje się w córce Boczków. Okazuje się również właścicielem losu loteryjnego wartego 1 milion złotych. Film został negatywnie przyjęty przez krytyków, którzy mieli wiele uwag do scenariusza niskiej jakości, słabej reżyserii, zdjęć oraz gry aktorskiej. ''[[Nie miała baba kłopotu|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 3 czerwca --> [[Plik:SS Narwik 1969 NAC 3 53 0 3 98 7 1 46479.jpg|100px|right]] |
||
'''[[]]''' – polski [[drobnicowiec]] o napędzie [[parowiec|parowym]] zbudowany w 1942 roku na zamówienie rządu [[Wielka Brytania|brytyjskiego]], jako jeden ze statków wojennego typu ''[[statki typu Empire|Empire B]]''. W tym samym roku sprzedany [[Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie|rządowi RP na uchodźstwie]] dla [[Polska Marynarka Handlowa|Polskiej Marynarki Handlowej]], wraz z czterema innymi statkami tego typu. W służbie polskiej nazwa statku została zmieniona na „Narwik” dla upamiętnienia polskiego wkładu w [[Bitwa o Narwik|bitwę o Narwik]]. Przekazane statki stały się własnością [[Gdynia–Ameryka Linie Żeglugowe|GAL-u (Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe SA]]), ale dysponowała nimi brytyjska administracja transportu wojennego. Podczas wojny „Narwik” odznaczył się akcją ratunkową rozbitków ze statku „Orcades” w 1942 roku. Po wojnie od 1946 roku pływał z Polski, cały czas pod polską banderą, eksploatowany do 1972 roku. ''[[SS Narwik|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Thermidor (1909)|Thermidor]]''' – [[III Republika Francuska|francuski]] oceaniczny [[okręt podwodny]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], jedna z 18 zbudowanych jednostek typu ''[[Okręty podwodne typu Pluviôse|Pluviôse]]''. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 396 ton w położeniu nawodnym i 551 ton pod wodą, a jego główną bronią było sześć [[Torpeda|torped]] [[Kaliber broni|kalibru]] 450 mm wystrzeliwanych z sześciu zewnętrznych [[Wyrzutnia torpedowa|wyrzutni]]. Napędzana [[Maszyna parowa|maszynami parowymi]] jednostka rozwijała na powierzchni prędkość 12 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]], osiągając zasięg 1500 [[Mila morska|Mm]] przy prędkości 9 węzłów. „Thermidor” został [[Wodowanie|zwodowany]] w lipcu 1909 roku w stoczni [[Naval Group|Arsenal de Cherbourg]] w [[Cherbourg-Octeville|Cherbourgu]], a do służby w [[Marine nationale]] [[Podniesienie bandery|wcielono go]] w lipcu 1910 roku. Uczestniczył w działaniach wojennych, operując na wodach kanału [[La Manche]] oraz [[Ocean Atlantycki|Oceanie Atlantyckim]]. Jednostka została skreślona z listy floty w listopadzie 1919 roku i sprzedana w celu [[Stocznia złomowa|złomowania]] w maju 1921 roku. ''[[Thermidor (1909)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 4 czerwca --> [[Plik:Chaetophractus vellerosus.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Włosopuklerznik wrzaskliwy]]''' – [[gatunek (biologia)|gatunek]] [[ssaki|ssaka]] z [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[Chlamyphoridae]] w [[rząd (biologia)|rzędzie]] [[pancernikowce|pancernikowców]]. Najmniejszy z podrodziny [[Puklerzniki|Euphractinae]]. Występuje w [[Ameryka Południowa|Ameryce Południowej]] do wysokości 4500 m. Żywi się głównie [[stawonogi|stawonogami]], rzadziej drobnymi [[kręgowce|kręgowcami]] i pokarmem [[rośliny|roślinnym]]. Większą część dobry kryje się w norze. Raz do roku samica rodzi 1-2 młode. Zaniepokojony wydobywa z siebie krzyk przypominający płacz ludzkiego dziecka. Ciało włosopuklerznika wrzaskliwego pokrywa pancerz. Karapaks okrywający tułów składa się z trzech części: tarczy łopatkowej na przodzie, tarczy miednicznej z tyłu i sześciu-ośmiu luźniejszych, ruchomych pierścieni pomiędzy nimi. Ciało wspierają dobrze zbudowane kończyny, krótkie, zakończone spłaszczonymi pazurami. Przednia łapa kończy się czterema pazurami, z których drugi przewyższa długością pozostałe. IUCN klasyfikuje włosopuklerznika wrzaskliwego jako [[gatunek najmniejszej troski]]. ''[[Włosopuklerznik wrzaskliw|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Irreantum]]''' – w wierzeniach [[Ruch świętych w dniach ostatnich|ruchu świętych w dniach ostatnich]] słowo mające oznaczać ''wiele wód''. Pojawia się w 1. Księdze Nefiego, pod koniec opisu ośmioletniej wędrówki [[Lehi (prorok)|Lehiego]] oraz jego rodziny przez pustkowie. Jest obiektem spekulacji mormońskich teologów, którzy wzmiankę o nim umieszczają na tak zwanych mniejszych płytach Nefiego. Przewija się też w publikacjach krytycznych wobec tej tradycji religijnej, również w związku ze swą nazwą. Przez apologetów mormonizmu utożsamiany między innymi z [[Zatoka Omańska|Zatoką Omańską]] bądź [[Zatoka Perska|Zatoką Perską]]. Językoznawcy rozważali obszernie etymologię nazwy tego obszaru. Wskazywali ogólnie na jego semickie bądź [[język egipski|egipskie]] pochodzenie, dodając, że może wywodzić się z jakiegoś języka południowosemickiego. ''[[Irreantum|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
Wersja z 11:24, 29 maj 2023
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
El Ilocano – filipiński dwutygodnik. Stworzony i finansowany przez Isabelo de los Reyesa. Publikował teksty o wydźwięku antyklerykalnym i niepodległościowym. Zamieszczano w nim treści o charakterze popularnonaukowym oraz skupiające się na tematyce regionalnej. Mimo że de los Reyes nigdy nie należał do Katipunanu, tajnej organizacji rewolucyjnej stawiającej sobie za cel wyzwolenie Filipin spod panowania hiszpańskiego, jego dwutygodnik głosił w zasadzie hasła zbieżne z ideologią grupy. Występował dodatkowo przeciwko uprzywilejowanej pozycji duchowieństwa katolickiego. El Ilocano ukazywało się między 1889 a 1896 rokiem i było czasopismem dwujęzycznym, drukowanym po hiszpańsku oraz ilokańsku. Zapisał się w filipińskiej historii jako pierwsza gazeta kierowana w całości przez Filipińczyka. Uznaje się go za pierwsze ilokańskie czasopismo. Kres działalności El Ilocano położyła rewolucja filipińska. Czytaj więcej…
Jutro
_(158_002861).jpg)
Niszczyciele typu Holland – typ holenderskich niszczycieli o uzbrojeniu artyleryjskim z okresu zimnej wojny, zbudowanych w latach 50. XX wieku w liczbie czterech jednostek. Służyły w marynarce holenderskiej (Koninklijke Marine) w latach 1954–1979, a jeden z nich służył następnie do 1986 roku w marynarce Peru. Niszczyciele te były przede wszystkim przeznaczone do osłony grup okrętów i konwojów przeciw atakom okrętów podwodnych oraz lotnictwa. Wyporność pełna okrętów wynosiła 2765 ton, a długość 113,1 m. Napędzały je turbiny parowe, pozwalające na osiąganie prędkości 32 węzłów. Główne uzbrojenie stanowiły cztery kierowane radarem automatyczne działa uniwersalne kalibru 120 mm w dwóch wieżach, a do zwalczania okrętów podwodnych służyły wyrzutnie rakietowych bomb głębinowych kalibru 375 mm. Czytaj więcej…
Pojutrze
Rewers – polska czarna komedia filmowa z 2009 roku w reżyserii Borysa Lankosza na podstawie scenariusza Andrzeja Barta. Akcja filmu toczy się na początku lat 50. XX wieku, w szczytowym okresie PRL-owskiego stalinizmu. Jego główne bohaterki – Sabina Jankowska, jej matka Irena oraz babka – próbują stawić czoła wkradającemu się coraz bardziej w ich życie funkcjonariuszowi Urzędu Bezpieczeństwa, Bronisławowi Falskiemu. W rolach głównych wystąpili: Agata Buzek, Krystyna Janda, Anna Polony oraz Marcin Dorociński. Rewers był wielokrotnie nagradzany na polskich festiwalach filmowych, zbierając między innymi Złote Lwy na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych oraz Orła za najlepszy film; na obu festiwalach z uznaniem spotkały się również między innymi muzyka Włodzimierza Pawlika oraz aktorstwo Agaty Buzek. Film otrzymał też nagrodę FIPRESCI na Warszawskim Festiwalu Filmowym. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Procesy zwierząt – przyjęta w historiografii formuła opisująca postępowania karne i inne czynności prawne, których podmiotami – najczęściej stronami w charakterze oskarżonego – były zwierzęta. Zjawisko miało miejsce przede wszystkim na ziemiach europejskich, a okres jego wzmożonego występowania szacuje się na wieki XVI-XVIII. Wśród historyków przyjął się ich podział, pod kątem jurysdykcji, na procesy kościelne i świeckie; niejako do osobnych grup procesów zalicza się również procesy o sodomię i czary. Procesy, poświadczone co najmniej kilkoma setkami wzmianek źródłowych, już w epoce ich przeprowadzania budziły kontrowersje, a następnie od końca XIX wieku stanowiły przedmiot badań historyków kultury i prawa. Wśród licznych postulowanych przyczyn występowania tego fenomenu społecznego wymieniano między innymi specyficzne pojmowanie odpowiedzialności prawnej, religijne rozumienie praw rządzących światem czy też względy ludyczne. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Adam, Who Is He? – książka autorstwa Marka E. Petersena opublikowana po raz pierwszy w 1976 roku. Zawiera zwięzły opis roli biblijnego Adama w wierzeniach świętych w dniach ostatnich. Znana głównie z wypowiedzi na temat teorii Adama-Boga, w praktyce przedstawia oficjalne stanowisko Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich w tej kwestii. Pogląd ten stanowi budzący znaczne kontrowersje i wywołujący nieporozumienia aspekt historycznego rozwoju mormonizmu. Książka, zabierając głos w dyskusji na ten temat, odwołuje się do pism takich przedstawicieli najwyższych władz kościelnych. Powiela przy tym niektóre zawarte w ich wypowiedziach niejasności, nieporozumienia czy wręcz błędy. Książka jest krytykowana, jednak cieszy się popularnością i doczekała się sześciu wydań. Była jedną z kilku książek napisanych przez Petersena, których tematyka dotyczyła proroków Starego Testamentu bądź też tych pojawiających się na kartach Księgi Mormona. Czytaj więcej…
Za 5 dni
[[]] – polski drobnicowiec o napędzie parowym zbudowany w 1942 roku na zamówienie rządu brytyjskiego, jako jeden ze statków wojennego typu Empire B. W tym samym roku sprzedany rządowi RP na uchodźstwie dla Polskiej Marynarki Handlowej, wraz z czterema innymi statkami tego typu. W służbie polskiej nazwa statku została zmieniona na „Narwik” dla upamiętnienia polskiego wkładu w bitwę o Narwik. Przekazane statki stały się własnością GAL-u (Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe SA), ale dysponowała nimi brytyjska administracja transportu wojennego. Podczas wojny „Narwik” odznaczył się akcją ratunkową rozbitków ze statku „Orcades” w 1942 roku. Po wojnie od 1946 roku pływał z Polski, cały czas pod polską banderą, eksploatowany do 1972 roku. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Włosopuklerznik wrzaskliwy – gatunek ssaka z rodziny Chlamyphoridae w rzędzie pancernikowców. Najmniejszy z podrodziny Euphractinae. Występuje w Ameryce Południowej do wysokości 4500 m. Żywi się głównie stawonogami, rzadziej drobnymi kręgowcami i pokarmem roślinnym. Większą część dobry kryje się w norze. Raz do roku samica rodzi 1-2 młode. Zaniepokojony wydobywa z siebie krzyk przypominający płacz ludzkiego dziecka. Ciało włosopuklerznika wrzaskliwego pokrywa pancerz. Karapaks okrywający tułów składa się z trzech części: tarczy łopatkowej na przodzie, tarczy miednicznej z tyłu i sześciu-ośmiu luźniejszych, ruchomych pierścieni pomiędzy nimi. Ciało wspierają dobrze zbudowane kończyny, krótkie, zakończone spłaszczonymi pazurami. Przednia łapa kończy się czterema pazurami, z których drugi przewyższa długością pozostałe. IUCN klasyfikuje włosopuklerznika wrzaskliwego jako gatunek najmniejszej troski. Czytaj więcej…