Szablon:Artykuł na medal: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
wymiana cotygodniowa |
wymiana cotygodniowa |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{{dzień|{{#timel:N|{{{data|}}}}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{{dzień|{{#timel:N|{{{data|}}}}}}}} |
||
|dodane poniedziałek = |
|dodane poniedziałek = 26 lutego |
||
|poniedziałek|1= |
|poniedziałek|1= |
||
[[Plik: |
[[Plik:LCOC Ski jumping Villach 2010 - Anette Sagen 89.JPG|100px|right]] |
||
'''[[FIS Ladies |
'''[[FIS Ladies Grand Prix 2004]]''' – szósta edycja [[FIS Ladies Winter Tournee]], przeprowadzona w sezonie 2003/2004 na skoczniach w [[Niemcy|Niemczech]] oraz [[Austria|Austrii]]. Początek turnieju nastąpił 12 lutego 2004 roku, podczas zawodów indywidualnych na skoczni w [[Saalfelden am Steinernen Meer]]. Dwa dni później rozegrano konkurs indywidualny na skoczni w [[Breitenberg (Bawaria)|Breitenbergu]]. Następnego dnia na tym samym obiekcie odbył się konkurs drużynowy. Kolejne zmagania zostały rozegrane w [[Baiersbronn]], a turniej zakończył się 21 lutego konkursem na obiekcie w [[Schönwald im Schwarzwald]]. Zwyciężczynią szóstej edycji turnieju została po raz drugi z rzędu [[Anette Sagen]], która zdobyła najwięcej punktów w klasyfikacji łącznej FIS Ladies Grand Prix. Na drugim stopniu podium w generalnej klasyfikacji turnieju stanęła [[Lindsey Van]], a na trzecim – [[Eva Ganster]]. W cyklu wystartowało łącznie 41 zawodniczek z dziewięciu narodowych reprezentacji. ''[[FIS Ladies Grand Prix 2004|Czytaj więcej…]]'' |
||
|dodane wtorek = |
|dodane wtorek = 26 lutego |
||
|wtorek|2= |
|wtorek|2= |
||
[[Plik: |
[[Plik:Remuh Synagogue and Cemetery, gate, 40 Szeroka street, Kazimierz, Kraków, Poland.jpg|100px|border|right]] |
||
'''[[Synagoga Remu]]''' – [[synagoga]] znajdująca się w [[Kraków|Krakowie]] na [[Kazimierz (Kraków)|Kazimierzu]], przy [[Ulica Szeroka w Krakowie|ulicy Szerokiej 40]]. Jest obecnie jedną z dwóch czynnych synagog w mieście oraz jedyną, w której regularnie odbywają się nabożeństwa. Synagoga jest drugim najstarszym [[Żydzi|żydowskim]] domem modlitwy w Krakowie, poprzez co pierwotnie zwana była Nową. Jej obecna nazwa wywodzi się od [[język hebrajski|hebrajskiego]] akronimu {{j|he|רמ״א}} ''ReMU'', którym określa się [[Mojżesz ben Israel Isserles|Mojżesza Isserlesa]]. Synagoga wraz z przylegającym do niej [[Cmentarz Remuh|cmentarzem]] tworzą unikatowy i bezcenny zespół żydowskiej architektury i sztuki sakralnej sięgający XVI wieku. Wejście na teren synagogi prowadzi przez bramę z [[Relief|płaskorzeźbą]] w [[tympanon]]ie z [[język hebrajski|hebrajskim]] napisem: ''Synagoga Nowa błogosławionej pamięci rabina Remu''. Na jednej ze ścian znajduje się tablica pamiątkowa upamiętniająca pomordowanych podczas [[Zagłada Żydów|Zagłady]] krakowskich Żydów, ufundowana przez Henry’ego i Lolę Tenenbaumów. ''[[Synagoga Remu|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Admirał Makarow (1906)|Admirał Makarow]]''' – rosyjski [[krążownik pancerny]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], pierwszy okręt rosyjski o [[Admirał Makarow|tej nazwie]]. Zbudowany we Francji i wodowany w 1906 roku, był jednym z czterech okrętów typu ''[[Krążowniki pancerne typu Bajan|Bajan]]'' – jedynego standardowego typu rosyjskich krążowników pancernych. [[Wyporność]] normalna okrętu wynosiła 7890 ton, a długość niecałe 139 m. Napędzały go [[maszyna parowa|maszyny parowe]], umożliwiające osiąganie prędkości 21 [[węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Uzbrojenie główne stanowiły początkowo dwa [[Działo okrętowe|działa]] kalibru 203 mm w [[Wieża artyleryjska|wieżach]] i osiem dział kalibru 152 mm, pod koniec wojny wzmocnione do trzech dział kalibru 203 mm oraz dwunastu kalibru 152 mm. Admirał Makarow wszedł do służby w [[Marynarka Wojenna Imperium Rosyjskiego|Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego]] w 1908 roku. Wchodził w skład [[Flota Bałtycka|Floty Bałtyckiej]] i służył aktywnie przez cały okres I wojny światowej na Bałtyku, między innymi działając w [[Zatoka Ryska|Zatoce Ryskiej]]. Przejęty przez władzę [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|radziecką]], nie służył już aktywnie po wojnie i został wycofany w 1918 roku, po czym [[Stocznia złomowa|złomowany]] w Niemczech. ''[[Admirał Makarow (1906)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|dodane środa = 29 stycznia |
|dodane środa = 29 stycznia |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
'''[[A gdyby…? (sezon 1)|''A gdyby…?'' – sezon 1]]''' – premierowy sezon [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]] [[serial animowany|animowanego]] [[Serial antologiczny|serialu antologicznego]] ''[[A gdyby…?]]'' z 2021 roku inspirowanego serią komiksów wydawnictwa [[Marvel Comics]] zatytułowaną ''Co by było, gdyby?'' przedstawiającą alternatywne wersje zdarzeń pokazanych wcześniej w filmach [[Filmowe Uniwersum Marvela|Filmowego Uniwersum Marvela]]. Główną scenarzystką pierwszego sezonu i twórczynią serialu była A.C. Bradley, a reżyserią zajął się Bryan Andrews. W serialu głosu użyczył [[Jeffrey Wright (aktor)|Jeffrey Wright]] jako Obserwator oraz przeszło pięćdziesięciu aktorów, którzy zagrali w filmach franczyzy. Pierwszy sezon ''A gdyby…?'' należy do IV Fazy Filmowego Uniwersum Marvela i stanowi część jej drugiego rozdziału zatytułowanego ''Saga multiwersum''. Zadebiutował on 11 sierpnia 2021 roku w serwisie [[Disney+]]. Pierwszy sezon serialu otrzymał pozytywne oceny od krytyków, a ponadto został wyróżniony między innymi nagrodami [[Annie (nagroda filmowa)|Annie]] oraz [[Nagroda Emmy|Emmy]]. ''[[A gdyby…? (sezon 1)|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[A gdyby…? (sezon 1)|''A gdyby…?'' – sezon 1]]''' – premierowy sezon [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]] [[serial animowany|animowanego]] [[Serial antologiczny|serialu antologicznego]] ''[[A gdyby…?]]'' z 2021 roku inspirowanego serią komiksów wydawnictwa [[Marvel Comics]] zatytułowaną ''Co by było, gdyby?'' przedstawiającą alternatywne wersje zdarzeń pokazanych wcześniej w filmach [[Filmowe Uniwersum Marvela|Filmowego Uniwersum Marvela]]. Główną scenarzystką pierwszego sezonu i twórczynią serialu była A.C. Bradley, a reżyserią zajął się Bryan Andrews. W serialu głosu użyczył [[Jeffrey Wright (aktor)|Jeffrey Wright]] jako Obserwator oraz przeszło pięćdziesięciu aktorów, którzy zagrali w filmach franczyzy. Pierwszy sezon ''A gdyby…?'' należy do IV Fazy Filmowego Uniwersum Marvela i stanowi część jej drugiego rozdziału zatytułowanego ''Saga multiwersum''. Zadebiutował on 11 sierpnia 2021 roku w serwisie [[Disney+]]. Pierwszy sezon serialu otrzymał pozytywne oceny od krytyków, a ponadto został wyróżniony między innymi nagrodami [[Annie (nagroda filmowa)|Annie]] oraz [[Nagroda Emmy|Emmy]]. ''[[A gdyby…? (sezon 1)|Czytaj więcej…]]'' |
||
|dodane piątek = |
|dodane piątek = 26 lutego |
||
|piątek|5= |
|piątek|5= |
||
[[Plik: |
[[Plik:Krakiewicz 001.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Stanisław Krakiewicz]]''' (ur. [[16 maja]] [[1892]] w [[Dubienka|Dubience]], zm. [[4 stycznia]] [[1985]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – w okresie międzywojennym ministerialny radca prawny, brał czynny udział w działaniach wojennych w 1920 oraz 1939 roku. Po ukończeniu studiów rozpoczął karierę urzędniczą. Najpierw pracował w wydziale prawno-budowlanym Ministerstwa Robót Publicznych. Od 1932 roku pracował w departamencie budownictwa [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (1918–1939)|Ministerstwa Spraw Wewnętrznych]]. Był wieloletnim działaczem i jednym z przywódców [[Zrzeszenie Zwolenników Nauki Pierwotnych Chrześcijan|Zrzeszenia Zwolenników Nauki Pierwotnych Chrześcijan]], z którego wywodził się powstały w 1947 roku [[Związek Wolnych Chrześcijan]]. Po wojnie stał się jednym z założycieli [[Zjednoczony Kościół Ewangeliczny w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej|Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego]], którego prezesem był w latach 1947–1975. [[Aresztowanie 199 ewangelikalnych duchownych w 1950|Aresztowano]] go w 1950 roku i skazano na wieloletnie więzienie. Od 1952 roku po wyjściu na wolność w wyniku amnestii prowadził ugodową względem władz politykę, za co został kilkakrotnie wyróżniony. Pod koniec życia został usunięty z ZKE i przeszedł do [[Baptyzm|baptystów]]. Publikował przede wszystkim na łamach miesięcznika ''[[Chrześcijanin (czasopismo)|Chrześcijanina]]'', zbiór wybranych artykułów został wydany w książce ''Aby byli jedno'' z 1975 roku. ''[[Stanisław Krakiewicz|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Finlandii]]''' – lista miejsc w [[Finlandia|Finlandii]] wpisanych na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa UNESCO]], ustanowionej na mocy [[Konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego|Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego]], przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w [[Paryż]]u 16 listopada 1972 roku i [[Ratyfikacja|ratyfikowanej]] przez Finlandię 4 marca 1987 roku. Obecnie na liście znajduje się 7 obiektów: 6 [[Dziedzictwo kulturowe|dziedzictw kulturowych]] oraz 1 o charakterze przyrodniczym. Są to: [[cmentarzysko z epoki brązu w Sammallahdenmäki]], [[Suomenlinna]], zabytkowa dzielnica [[Rauma (miasto)|Raumy]], [[Południk Struvego]], [[Stary kościół w Petäjävesi|zabytkowy kościół w Petäjävesi]], [[Verla|fabryka obróbki drewna i tektury w Verli]] oraz [[Kvarken Północny|Archipelag Kvarken]] / [[Höga Kusten|Pobrzeże Zachodniobotnickie]]. Na fińskiej [[Lista informacyjna|liście informacyjnej]] UNESCO – liście obiektów, które Finlandia zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa – znajdują się 2 obiekty: archipelagi fok obrączkowanych jeziora [[Saimaa]] oraz dzieła architektoniczne [[Alvar Aalto|Alvara Aalto]]. ''[[Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Finlandii|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|dodane sobota = 12 luty |
|dodane sobota = 12 luty |
Wersja z 02:51, 26 lut 2024
FIS Ladies Grand Prix 2004 – szósta edycja FIS Ladies Winter Tournee, przeprowadzona w sezonie 2003/2004 na skoczniach w Niemczech oraz Austrii. Początek turnieju nastąpił 12 lutego 2004 roku, podczas zawodów indywidualnych na skoczni w Saalfelden am Steinernen Meer. Dwa dni później rozegrano konkurs indywidualny na skoczni w Breitenbergu. Następnego dnia na tym samym obiekcie odbył się konkurs drużynowy. Kolejne zmagania zostały rozegrane w Baiersbronn, a turniej zakończył się 21 lutego konkursem na obiekcie w Schönwald im Schwarzwald. Zwyciężczynią szóstej edycji turnieju została po raz drugi z rzędu Anette Sagen, która zdobyła najwięcej punktów w klasyfikacji łącznej FIS Ladies Grand Prix. Na drugim stopniu podium w generalnej klasyfikacji turnieju stanęła Lindsey Van, a na trzecim – Eva Ganster. W cyklu wystartowało łącznie 41 zawodniczek z dziewięciu narodowych reprezentacji. Czytaj więcej…