Szablon:Artykuł na medal: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
wymiana cotygodniowa
wymiana cotygodniowa
Linia 10: Linia 10:
'''[[Admirał Makarow (1906)|Admirał Makarow]]''' – rosyjski [[krążownik pancerny]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], pierwszy okręt rosyjski o [[Admirał Makarow|tej nazwie]]. Zbudowany we Francji i wodowany w 1906 roku, był jednym z czterech okrętów typu ''[[Krążowniki pancerne typu Bajan|Bajan]]'' – jedynego standardowego typu rosyjskich krążowników pancernych. [[Wyporność]] normalna okrętu wynosiła 7890 ton, a długość niecałe 139 m. Napędzały go [[maszyna parowa|maszyny parowe]], umożliwiające osiąganie prędkości 21 [[węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Uzbrojenie główne stanowiły początkowo dwa [[Działo okrętowe|działa]] kalibru 203 mm w [[Wieża artyleryjska|wieżach]] i osiem dział kalibru 152 mm, pod koniec wojny wzmocnione do trzech dział kalibru 203 mm oraz dwunastu kalibru 152 mm. Admirał Makarow wszedł do służby w [[Marynarka Wojenna Imperium Rosyjskiego|Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego]] w 1908 roku. Wchodził w skład [[Flota Bałtycka|Floty Bałtyckiej]] i służył aktywnie przez cały okres I wojny światowej na Bałtyku, między innymi działając w [[Zatoka Ryska|Zatoce Ryskiej]]. Przejęty przez władzę [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|radziecką]], nie służył już aktywnie po wojnie i został wycofany w 1918 roku, po czym [[Stocznia złomowa|złomowany]] w Niemczech. ''[[Admirał Makarow (1906)|Czytaj więcej…]]''
'''[[Admirał Makarow (1906)|Admirał Makarow]]''' – rosyjski [[krążownik pancerny]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], pierwszy okręt rosyjski o [[Admirał Makarow|tej nazwie]]. Zbudowany we Francji i wodowany w 1906 roku, był jednym z czterech okrętów typu ''[[Krążowniki pancerne typu Bajan|Bajan]]'' – jedynego standardowego typu rosyjskich krążowników pancernych. [[Wyporność]] normalna okrętu wynosiła 7890 ton, a długość niecałe 139 m. Napędzały go [[maszyna parowa|maszyny parowe]], umożliwiające osiąganie prędkości 21 [[węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Uzbrojenie główne stanowiły początkowo dwa [[Działo okrętowe|działa]] kalibru 203 mm w [[Wieża artyleryjska|wieżach]] i osiem dział kalibru 152 mm, pod koniec wojny wzmocnione do trzech dział kalibru 203 mm oraz dwunastu kalibru 152 mm. Admirał Makarow wszedł do służby w [[Marynarka Wojenna Imperium Rosyjskiego|Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego]] w 1908 roku. Wchodził w skład [[Flota Bałtycka|Floty Bałtyckiej]] i służył aktywnie przez cały okres I wojny światowej na Bałtyku, między innymi działając w [[Zatoka Ryska|Zatoce Ryskiej]]. Przejęty przez władzę [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|radziecką]], nie służył już aktywnie po wojnie i został wycofany w 1918 roku, po czym [[Stocznia złomowa|złomowany]] w Niemczech. ''[[Admirał Makarow (1906)|Czytaj więcej…]]''


|dodane środa = 18 grudnia
|dodane środa = 29 stycznia
|środa|3=
|środa|3=
[[Plik:Holocaust in Pinsk 2b.jpg|right|100px]]
[[Plik:Тур на шляху до Говерли.jpg|right|100px]]
'''[[Główny Szlak Karpacki]]''' – liczący około 830 km pieszy [[szlak turystyczny]] łączący w [[Historia Polski (1918–1939)|okresie międzywojennym]] [[Beskid Śląski]] z [[Góry Czywczyńskie|Górami Czywczyńskimi]]. Znakowana na czerwono ścieżka stanowiła najdłuższy ciągły szlak nie tylko [[II Rzeczpospolita|ówczesnej Polski]], ale także [[Europa|Europy]] i przebiegała wzdłuż całego odcinka polskich [[Karpaty|Karpat]]. Pozostałością jego zachodniego fragmentu – częściowo pokrywającą się z trasą pierwowzoru – jest obecnie [[Główny Szlak Beskidzki]] kończący się po stronie wschodniej w [[Wołosate]]m w pobliżu [[Granica polsko-ukraińska|granicy polsko-ukraińskiej]]. Przebieg Głównego Szlaku Karpackiego na granicznym odcinku biegnącym przez [[Beskid Niski]] oraz [[Bieszczady Zachodnie]] powtarzają współcześnie [[Niebieski szlak turystyczny Rzeszów – Grybów|szlak Rzeszów – Grybów]] i słowacka Magistrala Wschodniokarpacka. W części wschodniej fragmenty dawnego szlaku głównego pokrywają się z ukraińskimi szlakami [[Wschodniokarpacki Szlak Turystyczny|Wschodniokarpackim]] oraz [[Zakarpacki Szlak Turystyczny|Zakarpackim]]. ''[[Główny Szlak Karpacki|Czytaj więcej…]]''
'''[[Masakry na bagnach Prypeci]]''' – [[Ludobójstwo|akcja eksterminacyjna]] przeprowadzona latem 1941 roku na [[Polesie|Polesiu]] przez [[Brygada Kawalerii SS|Brygadę Kawalerii SS]], wymierzona w zamieszkującą tam [[Żydzi|ludność żydowską]]. W pierwszych tygodniach [[Atak Niemiec na ZSRR|wojny niemiecko-sowieckiej]] pokryte bagnami i lasami obszary Polesia zostały ominięte przez posuwające się na wschód armie [[Wehrmacht]]u. Pod koniec lipca 1941 roku [[Reichsführer-SS]] [[Heinrich Himmler]] powierzył Brygadzie Kawalerii SS zadanie [[Pacyfikacja|pacyfikacji]] tej swoistej „ziemi niczyjej”, przy czym głównym celem była w rzeczywistości eksterminacja zamieszkujących tam Żydów. Pierwsza akcja pacyfikacyjna rozpoczęła się 30 lipca 1941 roku i trwała do 13 sierpnia. Według oficjalnych meldunków brygada rozstrzelała w tym okresie 13 788 osób, w większości Żydów. W rzeczywistości liczba ofiar była zapewne większa i mogła sięgnąć nawet 25 tys. Masakry przeprowadzano przy wydatnym wsparciu ze strony części miejscowej ludności nieżydowskiej. 15 sierpnia 1941 roku rozpoczęła się druga akcja pacyfikacyjna, która trwała do połowy września i objęła wschodnią część Polesia. Z rąk kawalerzystów SS zginęło wtedy kolejnych kilka tysięcy Żydów. Masakry na bagnach Prypeci były jednym z przełomowych momentów w historii [[Zagłada Żydów|Holokaustu]]. Wtedy to bowiem po raz pierwszy jednostki [[Schutzstaffel|SS]] otrzymały rozkaz mordowania wszystkich Żydów bez względu na wiek i płeć. ''[[Masakry na bagnach Prypeci|Czytaj więcej…]]''


|dodane czwartek = 1 stycznia
|dodane czwartek = 1 stycznia

Wersja z 02:04, 29 sty 2024

Artykuły na Medal - zajawki na SG
Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link, aby wyczyścić cache. Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
Artykuł na Medal (dzisiejszy)

FIS Ladies Winter Tournee 2010 – jedenasta edycja FIS Ladies Winter Tournee, przeprowadzona w sezonie 2009/2010 na skoczniach w Niemczech. Początek turnieju nastąpił 2 stycznia 2010 roku, podczas zawodów indywidualnych na skoczni w Baiersbronn. Następnego dnia na tym samym obiekcie odbył się drugi konkurs indywidualny. Trzy dni później rozegrano konkurs indywidualny na skoczni w Schonach im Schwarzwald. Turniej miał zakończyć się 10 stycznia dwoma konkursami na obiekcie w Braunlage, jednak z powodu złej pogody nie odbyły się. Pierwszy konkurs indywidualny wygrała Carina Vogt, a następny Daniela Iraschko. Trzecie i zarazem ostatnie zmagania indywidualne wygrała ponownie Daniela Iraschko. Zwyciężczynią jedenastej edycji turnieju została po raz piąty Daniela Iraschko, która zdobyła najwięcej punktów w klasyfikacji łącznej FIS Ladies Winter Tournee. Na drugim stopniu podium w generalnej klasyfikacji turnieju stanęła Anette Sagen, a na trzecim – Ulrike Gräßler. W cyklu wystartowały łącznie 62 zawodniczki z trzynastu narodowych reprezentacji. Czytaj więcej…

Poniedziałki od 7 stycznia
FIS Ladies Winter Tournee 2010 – jedenasta edycja FIS Ladies Winter Tournee, przeprowadzona w sezonie 2009/2010 na skoczniach w Niemczech. Początek turnieju nastąpił 2 stycznia 2010 roku, podczas zawodów indywidualnych na skoczni w Baiersbronn. Następnego dnia na tym samym obiekcie odbył się drugi konkurs indywidualny. Trzy dni później rozegrano konkurs indywidualny na skoczni w Schonach im Schwarzwald. Turniej miał zakończyć się 10 stycznia dwoma konkursami na obiekcie w Braunlage, jednak z powodu złej pogody nie odbyły się. Pierwszy konkurs indywidualny wygrała Carina Vogt, a następny Daniela Iraschko. Trzecie i zarazem ostatnie zmagania indywidualne wygrała ponownie Daniela Iraschko. Zwyciężczynią jedenastej edycji turnieju została po raz piąty Daniela Iraschko, która zdobyła najwięcej punktów w klasyfikacji łącznej FIS Ladies Winter Tournee. Na drugim stopniu podium w generalnej klasyfikacji turnieju stanęła Anette Sagen, a na trzecim – Ulrike Gräßler. W cyklu wystartowały łącznie 62 zawodniczki z trzynastu narodowych reprezentacji. Czytaj więcej…
Wtorki od 7 stycznia
Admirał Makarow – rosyjski krążownik pancerny z okresu I wojny światowej, pierwszy okręt rosyjski o tej nazwie. Zbudowany we Francji i wodowany w 1906 roku, był jednym z czterech okrętów typu Bajan – jedynego standardowego typu rosyjskich krążowników pancernych. Wyporność normalna okrętu wynosiła 7890 ton, a długość niecałe 139 m. Napędzały go maszyny parowe, umożliwiające osiąganie prędkości 21 węzłów. Uzbrojenie główne stanowiły początkowo dwa działa kalibru 203 mm w wieżach i osiem dział kalibru 152 mm, pod koniec wojny wzmocnione do trzech dział kalibru 203 mm oraz dwunastu kalibru 152 mm. Admirał Makarow wszedł do służby w Marynarce Wojennej Imperium Rosyjskiego w 1908 roku. Wchodził w skład Floty Bałtyckiej i służył aktywnie przez cały okres I wojny światowej na Bałtyku, między innymi działając w Zatoce Ryskiej. Przejęty przez władzę radziecką, nie służył już aktywnie po wojnie i został wycofany w 1918 roku, po czym złomowany w Niemczech. Czytaj więcej…
Środy od 29 stycznia
Główny Szlak Karpacki – liczący około 830 km pieszy szlak turystyczny łączący w okresie międzywojennym Beskid Śląski z Górami Czywczyńskimi. Znakowana na czerwono ścieżka stanowiła najdłuższy ciągły szlak nie tylko ówczesnej Polski, ale także Europy i przebiegała wzdłuż całego odcinka polskich Karpat. Pozostałością jego zachodniego fragmentu – częściowo pokrywającą się z trasą pierwowzoru – jest obecnie Główny Szlak Beskidzki kończący się po stronie wschodniej w Wołosatem w pobliżu granicy polsko-ukraińskiej. Przebieg Głównego Szlaku Karpackiego na granicznym odcinku biegnącym przez Beskid Niski oraz Bieszczady Zachodnie powtarzają współcześnie szlak Rzeszów – Grybów i słowacka Magistrala Wschodniokarpacka. W części wschodniej fragmenty dawnego szlaku głównego pokrywają się z ukraińskimi szlakami Wschodniokarpackim oraz Zakarpackim. Czytaj więcej…
Czwartki od 1 stycznia
Medaliści mistrzostw świata w łyżwiarstwie szybkim w wieloboju sprinterskim – zestawienie zawodników, którzy przynajmniej raz stanęli na podium mistrzostw świata w wieloboju sprinterskim mężczyzn. Wielobój sprinterski w łyżwiarstwie szybkim składa się z czterech biegów – dwóch na dystansie 500 m i dwóch na 1000 m. Zawody trwają dwa dni, każdego dnia przeprowadzane są biegi na obu dystansach. W latach 1970–1986 mistrzem zostawał zawodnik, który zwyciężył w trzech z czterech biegów. Jeżeli żaden z zawodników tego nie osiągnął, zwycięzcą ogłaszano zawodnika z najmniejszą sumą punktów. Od 1987 roku mistrzem jest zawodnik z najmniejszą liczbą punktów, niezależnie od liczby zwycięstw w poszczególnych biegach. Najwięcej medali w wieloboju sprinterskim mężczyzn zdobyli reprezentanci Holandii – 27, w tym 7 złotych, 6 srebrnych oraz 14 brązowych. W klasyfikacji medalowej zajmują jednak trzecie miejsce za zawodnikami ze Stanów Zjednoczonych i Związku Radzieckiego, którzy zdobyli o jeden złoty medal więcej. Najbardziej utytułowanym zawodnikiem wśród mężczyzn jest Białorusin, startujący wcześniej w reprezentacjach ZSRR i WNP, Ihar Żalazouski, który w latach 1985–1993 zdobył sześć złotych i jeden brązowy medal. Czytaj więcej…
Piątki od 22 stycznia
Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Finlandii – lista miejsc w Finlandii wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ustanowionej na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w Paryżu 16 listopada 1972 roku i ratyfikowanej przez Finlandię 4 marca 1987 roku. Obecnie na liście znajduje się 7 obiektów: 6 dziedzictw kulturowych oraz 1 o charakterze przyrodniczym. Są to: cmentarzysko z epoki brązu w Sammallahdenmäki, Suomenlinna, zabytkowa dzielnica Raumy, Południk Struvego, zabytkowy kościół w Petäjävesi, fabryka obróbki drewna i tektury w Verli oraz Archipelag Kvarken / Pobrzeże Zachodniobotnickie. Na fińskiej liście informacyjnej UNESCO – liście obiektów, które Finlandia zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa – znajdują się 2 obiekty: archipelagi fok obrączkowanych jeziora Saimaa oraz dzieła architektoniczne Alvara Aalto. Czytaj więcej…
Soboty od 1 stycznia
Falcon i Zimowy Żołnierzamerykański superbohaterski serial dramatyczny z 2021 roku na podstawie komiksów o postaciach Sama Wilsona oraz Bucky’ego Barnesa wydawnictwa Marvel Comics. Twórcą serialu był Malcolm Spellman, który odpowiada za scenariusz; reżyserią zajęła się Kari Skogland. Tytułowe role zagrali Anthony Mackie i Sebastian Stan, a obok nich w głównych rolach wystąpili: Emily VanCamp, Julia Louis-Dreyfus, Daniel Brühl oraz Don Cheadle. Po wydarzeniach z Avengers: Koniec gry Sam Wilson łączy siły z Buckym Barnesem, by zwalczyć anarchistyczną grupę o nazwie Flag-Smashers. Falcon i Zimowy Żołnierz jest częścią franczyzy Filmowego Uniwersum Marvela; należy do IV Fazy tego uniwersum i stanowi część jej drugiego rozdziału zatytułowanego Saga Multiwersum. Serial Falcon i Zimowy Żołnierz zadebiutował 19 marca 2021 roku w serwisie Disney+. Produkcja otrzymała pozytywne oceny od krytyków, a ponadto wiele nagród i nominacji, w tym 5 nominacji do Nagród Emmy. Czytaj więcej…
Niedziele od 1 stycznia
Katowicemiasto na prawach powiatu w południowej Polsce, położone we wschodniej części Górnego Śląska, na Wyżynie Śląskiej. Jest siedzibą władz województwa śląskiego oraz Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii, a jednocześnie stanowi największe pod względem liczby ludności miasto konurbacji katowickiej. Katowice są stosunkowo młodym miastem, posiadającym prawa miejskie od 11 września 1865 roku, a po raz pierwszy wzmiankowane były w 1598 roku. Jego szybki rozwój rozpoczął się wraz z doprowadzeniem do Mysłowic przez Katowice linii Kolei Górnośląskiej w 1846 roku, a sprzyjał temu także rozwój przemysłu w regionie. Po transformacji ustrojowej od lat 90. XX wieku Katowice przeobraziły się w nowoczesny ośrodek wielofunkcyjny, w którym dokonały się zmiany w każdej dziedzinie. Według danych Głównego Urzędu Statystycznego na dzień 31 grudnia 2022 roku Katowice są 11. pod względem liczby ludności miastem w Polsce. W tym czasie w mieście mieszkało 280 190 osób. Czytaj więcej…