[[Plik:Trident II missile cropped.jpg|right|100px]]
[[Plik:Trident II missile cropped.jpg|right|100px]]
'''[[UGM-133 Trident II D-5]]''' – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] trzystopniowy [[pocisk balistyczny]] [[Submarine-launchedBallisticMissile|SLBM]] na [[pocisk balistyczny#Napęd na paliwo stale|paliwo stałe]] o zakresie zasięgu operacyjnego 2500 do 11 000 km. Pocisk ten jest jedynym obecnie typem SLBM na wyposażeniu [[Okręt podwodny|okrętów podwodnych]] Stanów Zjednoczonych. Przenoszone przez okręty amerykańskie [[Okręty podwodne typu Ohio|typu ''Ohio'']] oraz brytyjskie jednostki ''[[Okręty podwodne typu Vanguard|typu ''Vanguard'']]'' pociski D-5, naprowadzane są w locie systemami bezwładnościowo-astronawigacyjnymi, które zapewniają im celność z marginesem błędu [[Circular Error Probable|CEP]] wynoszącym 90–120 metrów. Mimo że ''Trident II'' mogą przenosić do czternastu [[Głowica bojowa|głowic]], przenoszą aktualnie jedynie do ośmiu [[Multiple IndependentlyTargetableReentryVehicle|MIRV]] z [[Ładunek termojądrowy|ładunkami termonuklearnymi]] o mocy 100 albo 475 [[Równoważnik trotylowy|kiloton]]. Geneza systemu rakietowego Trident sięga początku lat 60. XX wieku, kiedy – w myśl amerykańskich ocen – rozwój radzieckiego potencjału ofensywnego i defensywnego zachwiał amerykańskimi szansami przetrwania pierwszego uderzenia jądrowego i możliwości dokonania skutecznej odpowiedzi. Na oceny te wpływ miał zarówno rozwój [[Moskiewski system antybalistyczny|radzieckiej obrony antybalistycznej]] i sił [[Zwalczanie okrętów podwodnych|zwalczania okrętów podwodnych]], jak też radziecki postęp technologiczny w zakresie systemów naprowadzania pocisków balistycznych oraz technologii wielogłowicowych. ''[[UGM-133 Trident II D-5|Czytaj więcej…]]''
'''[[UGM-133 Trident II D-5]]''' – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] trzystopniowy [[pocisk balistyczny]] [[Pocisk balistyczny wystrzeliwany z okrętu podwodnego|SLBM]] na [[pocisk balistyczny#Napęd na paliwo stale|paliwo stałe]] o zakresie zasięgu operacyjnego 2500 do 11 000 km. Pocisk ten jest jedynym obecnie typem SLBM na wyposażeniu [[Okręt podwodny|okrętów podwodnych]] Stanów Zjednoczonych. Przenoszone przez okręty amerykańskie [[Okręty podwodne typu Ohio|typu ''Ohio'']] oraz brytyjskie jednostki ''[[Okręty podwodne typu Vanguard|typu ''Vanguard'']]'' pociski D-5, naprowadzane są w locie systemami bezwładnościowo-astronawigacyjnymi, które zapewniają im celność z marginesem błędu [[Circular Error Probable|CEP]] wynoszącym 90–120 metrów. Mimo że ''Trident II'' mogą przenosić do czternastu [[Głowica bojowa|głowic]], przenoszą aktualnie jedynie do ośmiu [[Multiple independently targetable reentry vehicle|MIRV]] z [[Ładunek termojądrowy|ładunkami termonuklearnymi]] o mocy 100 albo 475 [[Równoważnik trotylowy|kiloton]]. Geneza systemu rakietowego Trident sięga początku lat 60. XX wieku, kiedy – w myśl amerykańskich ocen – rozwój radzieckiego potencjału ofensywnego i defensywnego zachwiał amerykańskimi szansami przetrwania pierwszego uderzenia jądrowego i możliwości dokonania skutecznej odpowiedzi. Na oceny te wpływ miał zarówno rozwój [[Moskiewski system antybalistyczny|radzieckiej obrony antybalistycznej]] i sił [[Zwalczanie okrętów podwodnych|zwalczania okrętów podwodnych]], jak też radziecki postęp technologiczny w zakresie systemów naprowadzania pocisków balistycznych oraz technologii wielogłowicowych. ''[[UGM-133 Trident II D-5|Czytaj więcej…]]''
Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link, aby wyczyścić cache. Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
Artykuł na Medal (dzisiejszy)
Gramatyka języka łacińskiego – opis zjawisk gramatycznych w języku łacińskim. Łacina jest językiem silnie fleksyjnym – wiele słów ulega odmianie polegającej zasadniczo na dodaniu odpowiedniej końcówki do tematu wyrazu. Wyróżnia się 5 deklinacji – wzorców odmian rzeczowników, przymiotników, zaimków i liczebników – oraz 4 koniugacje – wzorce odmian czasownika. Poprzez odpowiednie końcówki fleksyjne wyrażana jest funkcja składniowa danego słowa, dzięki czemu tego zadania nie musi przejmować ściśle określony szyk wyrazów – jest on swobodny, choć nie całkowicie dowolny. Mówiona łacina używana przez rodzimych użytkowników tego języka była zróżnicowana terytorialnie i ulegała naturalnym zmianom w czasie. Później wykształciły się z niej języki romańskie. Z kolei w przypadku łaciny pisanej za wzorcową przyjęło się postrzegać tę z klasycznego okresu, a zwłaszcza tę używaną przez twórców takich jak Cyceron, Cezar oraz Wergiliusz. Czytaj więcej…
Gramatyka języka łacińskiego – opis zjawisk gramatycznych w języku łacińskim. Łacina jest językiem silnie fleksyjnym – wiele słów ulega odmianie polegającej zasadniczo na dodaniu odpowiedniej końcówki do tematu wyrazu. Wyróżnia się 5 deklinacji – wzorców odmian rzeczowników, przymiotników, zaimków i liczebników – oraz 4 koniugacje – wzorce odmian czasownika. Poprzez odpowiednie końcówki fleksyjne wyrażana jest funkcja składniowa danego słowa, dzięki czemu tego zadania nie musi przejmować ściśle określony szyk wyrazów – jest on swobodny, choć nie całkowicie dowolny. Mówiona łacina używana przez rodzimych użytkowników tego języka była zróżnicowana terytorialnie i ulegała naturalnym zmianom w czasie. Później wykształciły się z niej języki romańskie. Z kolei w przypadku łaciny pisanej za wzorcową przyjęło się postrzegać tę z klasycznego okresu, a zwłaszcza tę używaną przez twórców takich jak Cyceron, Cezar oraz Wergiliusz. Czytaj więcej…
UGM-133 Trident II D-5 – amerykański trzystopniowy pocisk balistycznySLBM na paliwo stałe o zakresie zasięgu operacyjnego 2500 do 11 000 km. Pocisk ten jest jedynym obecnie typem SLBM na wyposażeniu okrętów podwodnych Stanów Zjednoczonych. Przenoszone przez okręty amerykańskie typu Ohio oraz brytyjskie jednostki typu Vanguard pociski D-5, naprowadzane są w locie systemami bezwładnościowo-astronawigacyjnymi, które zapewniają im celność z marginesem błędu CEP wynoszącym 90–120 metrów. Mimo że Trident II mogą przenosić do czternastu głowic, przenoszą aktualnie jedynie do ośmiu MIRV z ładunkami termonuklearnymi o mocy 100 albo 475 kiloton. Geneza systemu rakietowego Trident sięga początku lat 60. XX wieku, kiedy – w myśl amerykańskich ocen – rozwój radzieckiego potencjału ofensywnego i defensywnego zachwiał amerykańskimi szansami przetrwania pierwszego uderzenia jądrowego i możliwości dokonania skutecznej odpowiedzi. Na oceny te wpływ miał zarówno rozwój radzieckiej obrony antybalistycznej i sił zwalczania okrętów podwodnych, jak też radziecki postęp technologiczny w zakresie systemów naprowadzania pocisków balistycznych oraz technologii wielogłowicowych. Czytaj więcej…
Czwartki od 29 maja
Dyskografia Bomfunk MC’s - fińskiego zespołu muzyki elektronicznej – obejmuje trzy albumy studyjne, album remiksowy, kompilację, trzynaście singli oraz dziewięć teledysków. Zespół został założony w 1998 roku roku przez DJ-a Gismo i B.O.W. Debiutancki album zespołu, In Stereo został wydany w 1999 roku. Album na początku 2000 roku został sprzedany w Europie w ponad 600 000 egzemplarzach, w Finlandii sprzedano 134 610 egzemplarzy, gdzie uzyskał status podwójnej platyny i złota. W tym samym roku został wydany także album remiksowy, Remix Album. Drugi singel z albumu, Freestyler był najlepiej sprzedającym się singlem w Europie w 2000 roku. Kolejny studyjny album zespołu, Burnin’ Sneakers został wydany w 2002 roku, album został sprzedany w Finlandii w 54 797 egzemplarzach, pokrył się on platynową i złotą płytą. Trzeci studyjny album zespołu, Reverse Psychology został wydany w 2004 roku i był notowany tylko w Finlandii, przez osiem tygodni, najwyżej na dziesiątym miejscu. Ostatni singel z albumu, Hypnotic osiągnął pierwsze miejsce w Finlandii. W 2005 roku zespół rozpadł się. Czytaj więcej…
.jpg)
