Szablon:Dobry artykuł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Polimerek (dyskusja | edycje) o 00:48, 12 wrz 2022. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
 Dokumentacja szablonu [odśwież]


Dzisiaj

Kutry zwalczania okrętów podwodnych projektu 918M – seria polskich kutrów zwalczania okrętów podwodnych zbudowanych w Stoczni Marynarki Wojennej w Gdyni. Okręty te stanowiły rozwinięcie serii kutrów patrolowych projektu 918. Łącznie wybudowano 11 okrętów, które wprowadzono do służby w latach 1977–1983. Zasiliły one Morską Brygadę Okrętów Pogranicza, w której składzie pozostawały do rozwiązania jednostki w 1991 roku. Jako najbardziej wartościowe okręty formacji nie zostały przekazane do nowo powstałej Straży Granicznej, lecz zachowano je w strukturach Marynarki Wojennej wcielając do 16 Dywizjonu Kutrów Zwalczania Okrętów Podwodnych w Kołobrzegu, który należał do 8. Flotylli Okrętów. Okręty wycofano z eksploatacji w Marynarce Wojennej w latach 2005–2006. Uważane były za jedne z najważniejszych okrętów Marynarki Wojennych w czasach swojej służby, dysponującymi dużymi możliwościami zwalczania okrętów podwodnych. Czytaj więcej…

Jutro

Dzieje Dobroczynności Krajowej i Zagranicznej z Wiadomościami ku Wydoskonaleniu jej Służącymi – polskojęzyczny miesięcznik wydawany w Wilnie w latach 1820–1824, będący nieoficjalnym organem Wileńskiego Towarzystwa Dobroczynności. Pismo poświęcone było problematyce dobroczynności, co stanowiło ewenement na skalę europejską. W jego działaniu wyróżniono dwie fazy, przedzielone przełomem lat 1822 oraz 1823. W pierwszej z nich pismo pod redakcją Kazimierza Kontryma poświęcone było przede wszystkim dobroczynności świeckiej, sporo uwagi poświęcano medycynie i technologiom. W drugiej fazie, pod redakcją księdza Michała Olszewskiego, pismo przesunęło swoje zainteresowanie w stronę chrześcijańskiego miłosierdzia, dodając też kwestie teologiczne. Pismo zakończyło swoją działalność na skutek problemów finansowych. Czytaj więcej…

Pojutrze

Solaris Urbino 15niskopodłogowy autobus miejski klasy mega z rodziny Solaris Urbino produkowany przez polskie przedsiębiorstwo Solaris Bus & Coach w Bolechowie-Osiedlu. W latach 2000–2018 powstawały autobusy Urbino 15 trzech generacji. I została zastąpiona przez II w 2002 roku, natomiast pojazdy III generacji produkowano od 2005 roku. Ze względu na spadające zainteresowanie klientów autobusami z tego segmentu, produkcję zakończono w 2018 roku, wraz ze wszystkimi wersjami pochodnymi. Na bazie modelu Urbino 15 powstały też wersje pochodne – napędzane gazem CNG Urbino 15 CNG, wersje niskowejściowe Urbino 15 LE oraz Urbino 15 LE CNG, a także trolejbusy Solaris Trollino 15 oraz Škoda 28Tr Solaris. W 2020 roku ponownie wprowadzono model do oferty producenta w IV generacji Urbino w wersji niskowejściowej z napędem w pełni elektrycznym nazwaną Solaris Urbino 15 LE electric. Czytaj więcej…

Za 3 dni

We Die Youngdebiutancki minialbum, a zarazem pierwszy singel amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains, promujący opublikowany w sierpniu 1990 roku nakładem wytwórni Columbia album studyjny Facelift. Singel został wydany w limitowanym nakładzie w lipcu 1990 roku w trzech formatach – nośnika CD, zawierającego tytułowy utwór, kasety, posiadającej dodatkowo na stronie B kompozycje It Ain’t Like That i Killing Yourself, oraz na 12”-calowym winylu, również zawierającym zestaw trzech wspomnianych utworów. Autorem warstwy lirycznej tytułowej kompozycji i utworu It Ain’t Like That jest Jerry Cantrell. Tekst do Killing Yourself napisał Layne Staley. Cantrell skomponował również muzykę do wszystkich trzech wymienionych utworów – z czego It Ain’t Like That wspólnie z Mikiem Starrem oraz Seanem Kinneyem. Dwie pierwsze kompozycje trafiły na album studyjny Facelift, natomiast Killing Yourself odrzucono. Czytaj więcej…

Za 4 dni

Mecidiyeturecki krążownik pancernopokładowy z początku XX wieku, wodowany w 1903 roku, zbudowany w amerykańskiej stoczni Crampa. Należał kolejno do flot: tureckiej, rosyjskiej pod nazwą „Prut” i znowu tureckiej. Był półbliźniaczą jednostką krążownika „Hamidiye”. Służył aktywnie w marynarce Imperium Osmańskiego podczas I wojny bałkańskiej i w początkowym okresie I wojny światowej na Morzu Czarnym. 3 kwietnia 1915 roku zatonął na minie pod Odessą, po czym został podniesiony i wcielony do floty rosyjskiej, lecz nie był intensywnie wykorzystywany bojowo. Po wojnie zwrócony Turcji, wycofany z czynnej służby w 1947 roku, został złomowany w latach 50. Załoga okrętu etatowo liczyła początkowo 302 osoby, w tym 22 oficerów. Oficerowie tradycyjnie mieli kajuty na rufie, marynarze kubryki na dziobie. Podczas I wojny światowej, w 1915 roku załoga uległa zwiększeniu do 355 osób. Czytaj więcej…

Za 5 dni

Obóz O’Donnellbaza wojskowa znajdująca się na Filipinach, w pobliżu miasta Capas w prowincji Tarlac na wyspie Luzon. W okresie II wojny światowej mieścił się tam jeden z największych obozów jenieckich, które Cesarska Armia Japońska urządziła dla wziętych do niewoli żołnierzy alianckich. Przed wybuchem wojny O’Donnell pełnił funkcję poligonu oraz bazy szkoleniowej dla filipińskich sił zbrojnych. Po zdobyciu Luzonu przez Japończyków osadzono w nim około 54–56 tys. jeńców wojennych, w tym 9270 Amerykanów oraz 45–47 tys. Filipińczyków. W zdecydowanej większości byli to żołnierze, którzy zostali wzięci do niewoli na półwyspie Bataan i przetrwali późniejszy „marsz śmierci”. W O’Donnell panowały fatalne warunki bytowe, szerzyły się głód i choroby – w tym przede wszystkim malaria i dyzenteria. Obóz jeniecki został zlikwidowany w styczniu 1943 roku. Szacuje się, że przez cały okres jego funkcjonowania zmarło około 1,5 tys. jeńców amerykańskich i ponad 26 tys. jeńców filipińskich. Czytaj więcej…

Za 6 dni

Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich na Słowacji – obecność, historia i struktury Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich na obszarze Słowacji. Obecny na ziemiach słowackich od lat 20. XX wieku, pozostaje szerzej nieznany słowackiemu społeczeństwu. Mormońskie struktury religijne na Słowacji obejmują 4 gminy oraz jedną grupę. Związanych z mormonizmem na Słowacji jest kilkaset osób, z czego kilkadziesiąt można uznać za praktykujących wiernych. Słowacja znalazła swoje miejsce w mormońskiej kulturze, w tym w wypowiedziach i naukach przywództwa tej grupy religijnej. Podczas słowackiego spisu powszechnego z 2011 roku w formularzu spisowym po raz pierwszy umieszczono Kościół pośród możliwych do wyboru opcji afiliacji religijnej, używając jego pełnej i poprawnej nazwy. Tłumaczenie Księgi Mormona na język słowacki opublikowane zostało w 2013 roku. W 2019 roku Pierwsze Prezydium poinformowało o wydaniu całości pozabiblijnego kanonu mormońskich pism świętych, a zatem Perły Wielkiej Wartości, Nauk i Przymierzy oraz nowej edycji Księgi Mormona w języku słowackim. Czytaj więcej…

Zobacz też