Szablon:Dobry artykuł
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Unescoceratops – wymarły rodzaj dinozaura ptasiomiednicznego, ceratopsa z rodziny leptoceratopsów. Skamieniałości nieznanego wcześniej rodzaju dinozaura znaleziono w Dinosaur Provincial Park w Albercie w Kanadzie. Spoczywały wśród skał formacji Dinosaur Park datowanych na kampan w kredzie późnej. Znalezisko ogranicza się do kości zębowej, której nieoczekiwany jak na leptoceratopsa kształt zwrócił uwagę paleontologów. Podkreślaną cechą rzeczonej kości, głębszej na przedzie niż na tyle, jest kształt jej brzusznego brzegu. Natomiast przebiegiem przednio-brzusznego połączenia kości zębowej z przedzębową opisywany rodzaj nawiązuje do Leptoceratops i Prenoceratops, odróżniając się niewielką bródkowatą wyniosłością poniżej brzusznego brzegu. Rodzajowi nadano nazwę rodzajową Unescoceratops. Uczczono w ten sposób UNESCO, jako że Dinosaur Provincial Park, gdzie dokonano odkrycia, figuruje na Liście światowego dziedzictwa UNESCO. Drugi człon nazwy rodzajowej, ceratops, wywodzi się z greki i oznacza rogatą twarz. Czytaj więcej…
Jutro
Solaris Alpino – model niskopodłogowego autobusu miejskiego klasy midi produkowany w latach 2006–2018 przez polskie przedsiębiorstwo Solaris Bus & Coach S.A. w Bolechowie-Osiedlu. Model ten był najkrótszym z rodziny Solaris Urbino i został skonstruowany z myślą o operowaniu na liniach o niewielkich potokach pasażerskich przebiegających przez wąskie, górskie drogi lub wąskie ulice osiedlowe lub centrów miast. Od początku był oferowany jako III generacja autobusów z rodziny Urbino, a jego produkcję zakończono wraz z wycofaniem autobusów tej generacji z oferty producenta. Na jego bazie powstały modele niskowejściowe Urbino 8,9 LE oraz Urbino 8,9 LE electric. Pierwszymi odbiorcami autobusów Solaris Alpino byli w 2007 roku w Polsce przedsiębiorstwo Necko obsługujące komunikację miejską w Augustowie oraz w Niemczech VBR Verkehrsbetriebe und Servicegesellschaft GmbH obsługujące połączenia na terenie aglomeracji monachijskiej. Koszt zakupu jednego Solarisa Alpino był na poziomie 700–900 tys. złotych netto. Czytaj więcej…
Pojutrze
Adad-nirari III – król Asyrii, syn króla Szamszi-Adada V i królowej Sammu-ramat. Zgodnie z asyryjskimi listami i kronikami eponimów panować miał przez 28 lat. Rządy Adad-nirari III datowane są na lata 810-783 p.n.e.. Po śmierci swego ojca, Szamszi-Adada V, Adad-nirari III przejął osłabione i podupadające powoli państwo. Panowanie Adad-nirari III, ze względu na charakter dostępnych źródeł, wciąż w dużym stopniu pozostaje zagadką. Nie odnaleziono jak dotychczas żadnych roczników tego władcy, a większość informacji o prowadzonych wówczas działaniach wojennych pochodzi z zachowanych inskrypcji kilku jego wpływowych dostojników. Dostojnicy ci zdołali zgromadzić w swych rękach dużą władzę, ograniczając tym samym w znacznym stopniu realną władzę samego króla. W przeszłości niektórzy historycy szukali źródła słabości monarchii za rządów Adad-nirari III w przekonaniu, iż objął on tron w bardzo młodym wieku, i że jego matka, królowa Sammu-ramat, była koregentką przez pierwszych pięć lat jego panowania. Przekonanie to opierało się jednak na błędnej interpretacji jednego z tekstów i nie ma tak naprawdę w zachowanych tekstach żadnych przesłanek, które sugerowałyby koregencję lub wskazywałyby na bardzo młody wiek króla w chwili objęcia przez niego władzy. Czytaj więcej…
Za 3 dni
SM UC-45 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 20 października 1916 roku w stoczni AG Vulcan Stettin w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 18 listopada 1916 roku. Załoga okrętu składała się z 3 oficerów oraz 23 podoficerów i marynarzy. W czasie służby operacyjnej w składzie 1. Flotylli U-Bootów Hochseeflotte okręt odbył pięć patroli bojowych, w wyniku których zatonęło 12 statków o łącznej pojemności 16 854 BRT. 17 września 1917 roku SM UC-45 zatonął wraz z całą załogą w wyniku wypadku podczas zanurzania na Morzu Północnym, a później został podniesiony i powrócił do służby. W wyniku podpisania rozejmu w Compiègne okręt został 24 listopada 1918 roku poddany Brytyjczykom, a następnie zezłomowany w Preston w 1920 roku. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Jacek Szmidt (ur. 16 lipca 1950 w Toruniu, zm. 12 sierpnia 2016 w Dąbkowicach) – polski kierowca wyścigowy, sadownik oraz działacz społeczny. Dwukrotny wyścigowy mistrz kraju, reprezentant Polski w Pucharze Pokoju i Przyjaźni, II wicemistrz tej serii w 1981 roku. Karierę zawodniczą rozpoczął w 1976 roku od startów Promotem Polonia I w ramach Formuły Easter. W latach 1978–1979 rywalizował w Formule Polonia, zdobywając mistrzostwo Polski w 1978 roku oraz wicemistrzostwo rok później. W 1980 roku zmienił samochód na MTX i powrócił do ścigania się w ramach Formuły Easter, zdobywając trzecie miejsce w mistrzostwach Polski w sezonach 1980 i 1984, wicemistrzostwo w latach 1987, 1989–1990 i 1992 oraz mistrzostwo w 1991 roku. W latach 90. ścigał się jeszcze bez większych sukcesów w Formule Mondial i Formule 3, a w 1995 roku zakończył karierę sportową. Założył Klub Kierowców Wyścigowych. Zawodowo zajmował się sadownictwem, był członkiem Związku Sadowników Polskich. Współzałożył Integrowaną Produkcję Owoców oraz wchodził w skład Rady Gospodarki Żywnościowej. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Kodeks Tischendorfa IV – grecki kodeks uncjalny, paleograficznie datowany na X wiek (jakkolwiek wiek IX też jest brany pod uwagę). Rękopis posiada noty marginalne, został przystosowany do liturgicznego użytku. Jest wykorzystywany w krytycznych wydaniach Novum Testamentum Graece. Rękopis cieszył się pewnym zainteresowaniem dawnych krytyków tekstu. Część kart rękopisu zaginęło. W zakończeniu Ewangelii Jana znajduje się nota ετελειωθη η δελτος αυτη μηνι νοεμβριω κζ ινδ η ημερα ε ωρα Β. Konstantin von Tischendorf sugerował, że wedle tej noty kodeks został napisany w czwartek 27 listopada 844 roku. Rok jednak nie jest jednak pewny, Victor Gardthausen wskazał, że możliwym jest również 979 rok. Kodeks został znaleziony przez Tischendorfa podczas jego wypraw na Wschód, a przywieziony został przezeń w dwóch partiach i dlatego przechowywane są dziś w dwóch różnych miejscach. Pierwsza część, stanowiona przez 158 kart, została w 1855 roku zakupiona przez Bodleian Library w Oksfordzie, gdzie jest odtąd przechowywana pod numerem Auct. T. infr 2.2. Część druga, stanowiona przez 99 kart, przechowywana jest w Rosyjskiej Bibliotece Narodowej w Sankt Petersburgu. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Michał Czajkowski (ur. 3 października 1934 w Chełmży) – polski duchowny katolicki, prezbiter archidiecezji wrocławskiej, profesor nauk teologicznych, specjalista w zakresie biblistyki Nowego Testamentu, ekumenista, były współprzewodniczący Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, były członek Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej. Jest autorem wielu publikacji z zakresu teologii biblijnej. Był recenzentem licznych awansów profesorskich, rozpraw habilitacyjnych na kilku uczelniach. Wypromował wielu doktorów, zrecenzował kilkadziesiąt doktoratów. Pod jego kierunkiem napisano około stu prac magisterskich i licencjackich. Był tajnym współpracownikiem UB/SB. Pierwszy okres współpracy trwał półtora miesiąca w 1956 roku, drugi od 1960 do 1984 roku. Powodem zerwania współpracy było morderstwo ks. Jerzego Popiełuszki, w które był uwikłany jego oficer prowadzący. Po ujawnieniu współpracy w 2006 roku, ks. Czajkowski usunął się z życia publicznego. Jest jedynym duchownym Kościoła katolickiego w Polsce, który przyznał się do współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Czytaj więcej…