Szablon:Dobry artykuł
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
XXII Puchar Gordona Bennetta – zawody balonów wolnych o Puchar Gordona Bennetta, które rozpoczęły się 23 września w 1934 roku w Warszawie. Po raz pierwszy organizatorem zawodów został Aeroklub Polski, dzięki zwycięstwu w 1933 roku w USA załogi balonu Kościuszko. Zawody, w których uczestniczyło 16 balonów z 8 państw, jak w poprzednim roku wygrała załoga Franciszek Hynek/Władysław Pomaski w balonie Kościuszko, przed balonami Warszawa i Belgica. Zwycięzcy wylądowali w okolicach Woroneża, ponad 1333 km od miejsca startu. W tej edycji zawodów po raz pierwszy była utrzymywana łączność radiowa pomiędzy balonem a radiostacją odbiorczą naziemną. Balon Syrena, który wyruszył na trasę jako ostatni, zabrał radiostację krótkofalarską typu „Ava”. Część przesłanej korespondencji była transmitowana na falach Polskiego Radia. Równolegle rozegrano też zawody balonikowe i wysłano balon Legionowo z pocztą balonową. Czytaj więcej…
Jutro
SS-Wachmannschaften – kolaboracyjna formacja z okresu II wojny światowej, złożona przede wszystkim z sowieckich jeńców wojennych, którzy przeszli na służbę niemiecką i zostali przeszkoleni w obozie SS w Trawnikach. Niemcy przystąpili do organizowania oddziałów wartowniczych we wrześniu 1941 roku. W ich szeregi werbowano przede wszystkim Ukraińców i sowieckich volksdeutschów, lecz obok nich także przedstawicieli innych narodów Związku Radzieckiego. Przez oddziały SS-Wachmannschaften przeszło prawdopodobnie około 5 tys. strażników. Pierwotnie zakładano, że będą pełnić służbę w bazach SS oraz policji na okupowanych terenach ZSRR. W rzeczywistości formację wykorzystywano przede wszystkim do realizacji zadań związanych z eksterminacją Żydów w okupowanej Polsce. Podczas akcji „Reinhardt” członkowie SS-Wachmannschaften uczestniczyli w likwidacji gett, przeprowadzali masowe egzekucje oraz pełnili służbę wartowniczą w obozach śmierci w Bełżcu, Sobiborze oraz Treblince. Wzięli również udział w tłumieniu powstania w getcie warszawskim. Po zakończeniu akcji „Reinhardt” część wachmanów odkomenderowano na wybrzeże Adriatyku, a część wcielono do załóg różnych obozów koncentracyjnych i obozów pracy. Czytaj więcej…
Pojutrze
Impierator – statek pasażerski oraz okręt służący w marynarkach wojennych Imperium Rosyjskiego, obu stron rosyjskiej wojny domowej (jako „Priezidient”), Republiki Estońskiej (jako „Vanemuine”), ZSRR (jako „Issa”) oraz III Rzeszy (pod estońską nazwą). Parowiec został wybudowany w 1914 roku przez stocznię A. Alhström w Warkaus jako statek pasażerski. Statek miał 37,8–38 metrów całkowitej długości. Kadłub wykonany był z żelaza techniką nitowania. Żelazo stanowiło również główny materiał pokładu, nadbudówka zaś była drewniana. Początkowym uzbrojeniem okrętu były dwa działa kalibru 75 mm uzupełnione dwoma karabinami maszynowymi Maxim. Jednostka brała udział w obu wojnach światowych i wojnie estońsko-bolszewickiej działając na wodach jeziora Pejpus. Kilkakrotnie zatapiana i ostatecznie zezłomowana po 1953 roku. Czytaj więcej…
Za 3 dni
_crop.jpg)
DeSoto Fireflite – model samochodu marki DeSoto klasy wyższej średniej, produkowany w Stanach Zjednoczonych w latach 1954–1960 przez koncern Chryslera; posiadał trzy generacje. Nowa linia marki DeSoto została zaprezentowana w październiku 1954 roku. Wraz ze zmianą stylistyki nadwozi w nowoczesnym duchu Forward Look zmieniono listę oferowanych modeli, wprowadzając jako nowy najdroższy Fireflite, który usunął na drugą pozycję DeSoto Firedome. Sylwetka nowego modelu była niższa, bardziej dynamiczna i pozbawiona wystających na boki błotników tylnych, z mocno wygiętą panoramiczną szybą przednią, a do samochodów DeSoto z poprzednich lat nawiązywała tylko atrapa chłodnicy z siedmioma pionowymi chromowanymi żebrami. Do czasu rozbudowania oferty nadwoziowej modelu Adventurer w 1960 roku Fireflite stanowił zwieńczenie drabiny modeli osobowych; w ostatnim roku produkcji spadł do roli tańszego modelu marki DeSoto. Napędzały go wyłącznie silniki benzynowe w układzie V8 o pojemności od 4,8 do 6,3 litra; wersje nadwoziowe obejmowały czterodrzwiowy sedan, dwu- i czterodrzwiowy hardtop, kabriolet oraz kombi. Łącznie wyprodukowano 121 tysięcy egzemplarzy wszystkich generacji modelu. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Bośnia i Hercegowina na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – występ kadry sportowców reprezentujących Bośnię i Hercegowinę na zimowych igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku. W kadrze znalazło się pięcioro zawodników – dwóch mężczyzn i trzy kobiety. Wystąpili oni w ośmiu konkurencjach olimpijskich w trzech dyscyplinach sportowych – biathlonie, biegach narciarskich oraz narciarstwie alpejskim. Reprezentanci Bośni i Hercegowiny nie zdobyli medali, ich najlepszym rezultatem w Vancouver było 36. miejsce Marko Rudicia w slalomie mężczyzn. Najmłodszym reprezentantem Bośni i Hercegowiny na igrzyskach w Vancouver był biegacz narciarski Mladen Plakalović, który w dniu otwarcia igrzysk miał 18 lat i 141 dni. Z kolei najstarszą była alpejka Žana Novaković - 24 lata i 248 dni, która pełniła rolę chorążego reprezentacji podczas ceremonii otwarcia. Był to piąty start reprezentacji Bośni i Hercegowiny na zimowych igrzyskach olimpijskich i dziesiąty start olimpijski, wliczając w to letnie występy. Czytaj więcej…
Za 5 dni
U-11 – niemiecki okręt podwodny typu IIB z okresu międzywojennego i II wojny światowej o wyporności podwodnej 328 ton. Zaprojektowany w tajnym biurze projektowym Ingenieurskantoor voor Scheepsbouw w Holandii, zwodowany 27 sierpnia 1935 roku i przyjęty do służby w Kriegsmarine miesiąc później. Napęd zapewniały dwa 6-cylindrowe czterosuwowe silniki Diesla oraz dwa silniki elektryczne. Wyposażony był w trzy wyrzutnie torpedowe kalibru 53,3 cm na dziobie, z dwiema torpedami G7a lub G7e w zapasie. Nie posiadał działa okrętowego lecz jedynie działko przeciwlotnicze. Nie przeprowadził żadnego patrolu bojowego i nie zatopił żadnej jednostki, pełnił natomiast funkcje szkoleniowo-treningowe. Od maja 1941 roku pełnił rolę laboratorium eksperymentalno-testowego, na którym m.in. po raz pierwszy testowano powłokę anechoiczną „Alberich”. Wycofany ze służby 5 stycznia 1945 roku, po czym został zatopiony przez własną załogę. Wrak okrętu został pocięty na złom w 1947 roku. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Teodor Peterek (ur. 7 listopada 1910 w Świętochłowicach, zm. 12 stycznia 1969 w Słupcu) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1931–1938, olimpijczyk, trener piłkarski. Karierę piłkarską rozpoczynał w 1925 roku w juniorach Śląsku Świętochłowice, skąd po dwóch latach przeniósł się do młodzieżowej drużyny Ruchu Chorzów. W 1928 roku został włączony do seniorów Ruchu, w którym występował do wybuchu II wojny światowej. Zdobył z nim w tym czasie pięciokrotnie mistrzostwo Polski, a także dwukrotnie był królem strzelców rozgrywek I ligi. Jest członkiem Klubu 100 z dorobkiem 157 bramek. W latach 1939–1941 grał w powołanym przez władze okupacyjne Bismarckhütter SV. W czasie wojny został wcielony do Wehrmachtu, a następnie trafił do Polskich Sił Zbrojnych. Po wojnie był zawodnikiem francuskiego klubu St. Avon i do 1948 roku ponownie Ruchu Chorzów. Po zakończeniu kariery piłkarskiej był trenerem rezerw Ruchu Chorzów, Polonii Piekary Śląskie, Zagłębia Dąbrowa Górnicza, Stilonu Gorzów Wielkopolski, Górnika Radlin, Pogoni Nowy Bytom, Sparty Orzesze oraz Górnika Słupiec. Czytaj więcej…