Szablon:Dobry artykuł
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Droga śmierci Mińsk-Czerwień – szlak kaźni więźniów ewakuowanych z więzień w Mińsku, których po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej NKWD usiłowało odeskortować na wschód. Likwidację więzień rozpoczęto prawdopodobnie już w nocy z 22 na 23 czerwca 1941 roku. Część więźniów enkawudziści zamordowali jeszcze na terenie Mińska. Pozostałych pognali pieszo w kierunku Mohylewa. Podczas kilkudniowego marszu więźniowie cierpieli na skutek upału, głodu i pragnienia. Byli także masowo mordowani przez konwojentów. 26 lub 27 czerwca kolumny marszowe dotarły do Czerwienia, gdzie NKWD rozstrzelało jeszcze od kilkuset do tysiąca więźniów. Nieliczni ocaleli dzięki ucieczce strażników i nadejściu wojsk niemieckich. Liczba więźniów zamordowanych na „drodze śmierci” pozostaje nieznana. Według niektórych szacunków, prawdopodobnie jednak zawyżonych, mogła sięgnąć nawet 18 tysięcy. Wśród ofiar było wielu obywateli polskich, których aresztowano na okupowanych Kresach Wschodnich. Czytaj więcej…
Jutro
XXIII Puchar Gordona Bennetta – zawody balonów wolnych o Puchar Gordona Bennetta, które rozpoczęły się 15 września w 1935 roku w Warszawie. Polska została po raz drugi organizatorem zawodów, dzięki zwycięstwu w 1934 roku załogi balonu Kościuszko. Zawody, w których uczestniczyło 13 balonów z 7 państw, poprzedził meeting lotniczy. Zwyciężył polski balon Polonia II pilotowany przez Zbigniewa Burzyńskiego. Dzięki temu zwycięstwu Aeroklub Rzeczypospolitej Polskiej otrzymał puchar na własność. Był to czwarty w historii zawodów puchar, którego fundatorem w 1933 roku została redakcja Chicago Daily News. Nagrody zostały ufundowane przez przedstawicieli władz oraz polskie firmy. Otrzymali je najlepsi zawodnicy, a konkurs na przewidywanie miejsca lądowania wygrał belgijski pilot Ernest Demuyter. Poczta Polska z okazji zawodów umożliwiła wysyłanie przesyłek pocztą balonową. Zostały one ostemplowane odpowiednimi stemplami, a po przewiezieniu balonem Legionowo wysłane z Sokołowa Podlaskiego. Czytaj więcej…
Pojutrze
U-1 – niemiecki okręt podwodny typu IIA z okresu II wojny światowej, pierwszy okręt podwodny III Rzeszy. Należał do typu okrętów zaprojektowanych z pogwałceniem traktatu wersalskiego w tajnym niemieckim biurze projektowym IvS w Holandii. Stępkę pod budowę jednostki położono 11 lutego 1935 roku w stoczni Deutsche Werke w Kilonii, gdzie został zwodowany 15 czerwca 1935 roku. Przyjęty do służby w Kriegsmarine 29 czerwca 1935 roku – zaledwie 11 dni po zawarciu niemiecko-brytyjskiego traktatu morskiego, zezwalającego Niemcom na budowę ograniczonej liczby okrętów podwodnych. Załogę okrętu stanowiło 25 osób. Do wiosny 1940 roku U-1 pełnił rolę szkoleniową, po rozpoczęciu zaś niemieckiej inwazji na Norwegię skierowany został do wsparcia sił inwazyjnych. Przeprowadził dwa patrole wojenne, podczas których nie odniósł żadnych sukcesów. Na początku kwietnia 1940 roku zatonął na minie na Morzu Północnym podczas drugiego z nich. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Konstal 1Mw – dwukierunkowy, czteroosiowy wąskotorowy wagon silnikowy wyprodukowany w Chorzowskiej Wytwórni Konstrukcji Stalowych Konstal w latach 1960–1966 w liczbie 4 sztuk. Wagon przystosowany jest do kursowania na torze o rozstawie szyn 750 mm. Napędzany był silnikiem wysokoprężnym typu Wola DTK 150 o mocy 150 KM i wyposażony w pięciostopniową przekładnię mechaniczną. W latach 80. XX wieku podczas napraw głównych silniki Wola DTK 150 wymieniono na nowocześniejsze i mocniejsze silniki typu Wola-Henschel 14H6, skrzynie biegów zastąpiono pochodzącymi z samochodów KAMAZ, zaś przekładnie osiowe – pochodzącymi z lokomotyw serii FAUR L45H. Pierwszy z wyprodukowanych wagonów typu 1Mw (Mx201, później przenumerowany na MBxd1-201) przekazano w 1960 roku do eksploatacji próbnej na Krotoszyńską Kolej Dojazdową. Mimo tego, że w początkowym okresie eksploatacji wagon sprawował się dobrze, szybko pojawiły się liczne usterki. Na PKP wagony te nosiły oznaczenia Mx-201 do 204 zmienione następnie na MBxd1-201 do 204. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Fonologia i fonetyka języka angielskiego – zjawiska fonetyczne i fonologiczne zachodzące w języku angielskim. Język angielski jest bogaty w samogłoski oraz dysponuje porównywalną z innymi językami indoeuropejskimi liczbą spółgłosek. Angielskie dźwięki mają swoiste miejsce i sposób artykulacji, a ich wymowa jest jedynie zbliżona do ich odpowiedników. Ponadto w systemie fonologicznym angielskiego jest 8 dyftongów, opadających lub centrujących, oraz trzy tryftongi, które mają jednak tendencję do zaniku. Większość samogłosek ma charakter swoisty dla angielszczyzny, czasami można znaleźć niewiele odpowiedników w innych językach. Bardziej przystępny dla cudzoziemców jest system spółgłoskowy, choć również istnieją spółgłoski podobne, acz realizowane w nieco odmienny sposób. System dźwiękowy języka angielskiego składa się z samogłosek i spółgłosek. Choć angielski alfabet składa się z 26 liter, w mowie używa się 44 dźwięków: samogłosek, spółgłosek oraz dyftongów. Nie istnieje jedna jednolita odmiana języka angielskiego, tak samo jak nie istnieje jeden wzorzec wymowy. Najbardziej rozpowszechniony i uważany za standardowy jest wzorzec Received Pronunciation, zwany również BBC English. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Kodeks Moskiewski II – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na IX wiek. Rękopis nie jest pełny, niektóre jego partie zostały utracone. Według oceny Christiana Fredericka Matthaei, skryba pisał starannie i sumiennie. Kodeks został przystosowany do czytań liturgicznych. Pochodzi z Athos i jest jednym z rękopisów sprowadzonych w 1655 roku do Moskwy. Zawiera Epistula ad Carpianum oraz tablice do Kanonów Euzebiusza, umieszczone na początku rękopisu, przed Ewangeliami. Do tego samego rękopisu dołączony został fragment Chronologii Hipolita z Teb, z której zachowała się tylko jedna karta. Tekst jest nisko oceniany przez współczesnych krytyków tekstu, dlatego krytyczne wydania Nowego Testamentu rzadko go cytują. Od 1920 roku rękopis przechowywany jest w Państwowym Muzeum Historycznym w Moskwie. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Tone – japoński krążownik pancernopokładowy z okresu I wojny światowej, klasyfikowany jako krążownik II klasy. Zbudowany w Japonii, do służby we flocie cesarskiej wszedł w 1910 roku. Pozostał jedynym okrętem swojego typu. Był pierwszym krążownikiem skonstruowanym w Japonii i ostatnim krążownikiem japońskim napędzanym tłokowymi maszynami parowymi. Pozwalały mu one na rozwinięcie prędkości do 23 węzłów. Główne uzbrojenie tego okrętu stanowiły dwa działa kalibru 152 mm i dziesięć dział kalibru 120 mm. Uczestniczył w działaniach I wojny światowej, między innymi podczas oblężenia Tsingtau, a następnie w służbie patrolowej. W latach 20. stacjonował na wodach chińskich. Został wycofany ze służby w 1931 roku, po czym zatopiony w 1933 roku jako okręt-cel. Taką samą nazwę, pochodzącą od rzeki Tone, nosił następnie inny krążownik z czasów II wojny światowej. Czytaj więcej…