Szablon:Dobry artykuł
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Adam Gorczyński – polski pisarz i poeta okresu romantyzmu, autor popularnych powieści w stylu gawęd szlacheckich i staropolskich sylw, artysta malarz okresu polskiego romantyzmu, pejzażysta polskich krajobrazów, współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, zaangażowany politycznie w polskie sprawy w Galicji, działacz społeczny, właściciel dóbr ziemskich w Brzeźnicy oraz Marcyporębie. Zamieszczał teksty na aktualne tematy społeczne i polityczne w Dzienniku Mód Paryskich, piśmie wychodzącym we Lwowie w okresie 1840–1849, którego tytuł był „kamuflażem mylącym czujność austriackiej cenzury”. Używał pseudonimu literackiego „Jadam z Zatora”. Zaprzestał działalności literackiej w latach 60. XIX wieku. W drugiej dekadzie XXI wieku patron (nazywany „Romantykiem z Brzeźnicy”) inicjatyw kulturalnych w rodzinnej Brzeźnicy. Czytaj więcej…
Jutro
Tuła T-200 – radziecki skuter klasy 200 cm³, produkowany przez zakłady TMZ w Tule w latach 1957-1968. Jeden z pierwszych skuterów produkowanych w ZSRR. W latach 50. popularność w krajach zachodnich zaczęły zdobywać skutery, których nie produkowano do tej pory w centralnie planowanej gospodarce ZSRR. W czerwcu 1956 roku Rada Ministrów ZSRR zdecydowała o podjęciu w kraju produkcji własnych skuterów. Jako wzór do produkcji wybrano zachodnioniemiecki skuter Glas Goggo 200. W kwietniu 1957 roku uruchomiono produkcję seryjną. Do końca roku zbudowano tylko 992 egzemplarze, lecz w kolejnym powstało ich już 14 315. Nowością wśród radzieckich motocykli był elektryczny rozrusznik. W 1960 roku jednak wprowadzono także rozrusznik nożny, bardziej praktyczny w wiejskich oddalonych rejonach kraju, w razie rozładowania akumulatora. W 1962 roku powstała też seria skuterów T-200K z wózkiem bocznym, którego nadwozie było przejęte z wózka motocykla IŻ-56. Ogółem przez 12 lat powstało ponad 280 tysięcy T-200. Czytaj więcej…
Pojutrze
Solar II – farma fotowoltaiczna w południowo-wschodniej części Białorusi, położona na zachód od wsi Sabali w rejonie brahińskim. Elektrownia posiada od 40,3 do 56 ha powierzchni, jej moc nominalna wynosi ponad 22 MW, realna – ponad 18 MW. Zbudowana została na terenach skażonych przez katastrofę w Czarnobylu, a jej właścicielem jest spółka Solar Invest należąca do firmy Velcom. Elektrownia została zbudowana w 2016 roku i do 2017 roku była największą tego typu instalacją na Białorusi. Koszt jej budowy wyniósł równowartość ponad 23 milionów euro. W informacjach medialnych farma podawana była za przykład inwestycji zwiększającej niezależność Białorusi od paliw węglowodorowych. Podkreślano, że każda godzina pracy farmy pozwoli zrezygnować z 7 tysięcy metrów sześciennych gazu ziemnego. Czytaj więcej…
Za 3 dni
[[Plik::Codex Washingtonensis W 032.JPG|100px|right]] Kodeks Waszyngtoński – rękopis Nowego Testamentu, pisany majuskułą na pergaminie w języku greckim. Kodeks słynie z tzw. Logionu Freera w Mk 16,14, dodatku nie występującego w żadnym innym zachowanym rękopisie. Tekst rękopisu jest eklektyczny, w różnych swoich partiach reprezentuje wszystkie główne tradycje tekstualne. Tekst pisany jest jedną kolumną na stronę, w 30 linijkach na stronę, niewielką uncjałą. Słowa pisane są w sposób ciągły, bez przerw między wyrazami. Brak akcentów, z przydechów stosowany jest tylko spiritus asper, jednak rzadko. Imiona hebrajskie często są oddawane w zniekształconej formie. Tekst zawiera nieco korekt dokonanych przez oryginalnego skrybę, oraz przez kilku późniejszych korektorów. Kodeks zakupił zamożny amerykański przemysłowiec i kolekcjoner dzieł sztuki Charles Freer pod koniec 1906 roku w egipskiej Gizie od arabskiego handlarza o imieniu Ali za sumę 1 600 £. Ali oświadczył, iż pochodzą one z Klasztoru Białego w pobliżu Sauhadż, ale bardziej prawdopodobne wydaje się, że znaleziono je w ruinach innego klasztoru. Od 1923 roku przechowywany jest w Smithsonian Institution w Waszyngtonie. Czytaj więcej…
Za 4 dni
KT-92 – polski kuter torpedowy z okresu zimnej wojny, jeden z dziewiętnastu pozyskanych przez Polskę radzieckich okrętów projektu 183. Jednostkę zbudowano w stoczni numer 5 w Leningradzie, a następnie została wydzierżawiona przez Polskę i 11 października 1958 roku przyjęto ją do służby Marynarki Wojennej. Okręt początkowo wchodził w skład Dywizjonu Kutrów Torpedowych stacjonując w Gdyni, przeformowanego w listopadzie 1958 roku w Brygadę Kutrów Torpedowych, także z bazą z Gdyni. Załoga okrętu składała się z 14 osób – 2 oficerów, 9 podoficerów oraz 3 marynarzy. Podczas długoletniej służby kuter był intensywnie eksploatowany, uczestnicząc w ćwiczeniach i manewrach, a na jego pokładzie wyszkoliło się wielu morskich specjalistów. Planowano wykorzystanie okrętu w ramach maskowania operacyjnego w 45. Dywizjonie Pomocniczych Jednostek Pływających w Gdyni, jednak z zamierzeń tych zrezygnowano i zezłomowano go w lipcu 1970 roku. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Borneo Północne na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1956 – dwuosobowa kadra sportowców reprezentujących Borneo Północne na Letnich Igrzyskach Olimpijskich w 1956 roku w Melbourne. Wystąpili oni w jednej z 19 dyscyplin, tj. lekkoatletyce. Reprezentanci Borneo Północnego nie zdobyli żadnego medalu. Najwyższą pozycję zajął trójskoczek Gabuh bin Piging, który był 24. Był to pierwszy i jedyny start reprezentacji Borneo Północnego na letnich igrzyskach olimpijskich. Chorążym reprezentacji był bin Piging. Młodszym z dwójki zawodników reprezentujących Borneo Północne był Sium bin Diau (21 lat i 46 dni), starszy zaś był startujący razem z nim w konkursie trójskoku bin Piging (24 lata i 322 dni). Borneo Północne nie było wówczas niepodległym państwem; startowało na igrzyskach jako terytorium zależne Wielkiej Brytanii. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Stary kościół św. Katarzyny w Żejtun – rzymskokatolicki kościół w Żejtun na Malcie. Kościół i związane z nim budynki towarzyszące znajdują się na obrzeżach miasta, górując ponad Marsascala Bay, St. Thomas’ Bay oraz portem Marsaxlokk. Kościół jest powszechnie znany jako Saint Gregory’s, a to w związku z tradycyjną procesją organizowaną w pierwszą środę po Wielkanocy. Jego dedykacja św. Katarzynie z Aleksandrii sięga wstecz do pierwszej kaplicy na tym miejscu, która była piątym z ośmiu kościołów macierzystych na Malcie. Kościół znajduje się w pobliżu trzech cmentarzy w Żejtun, dedykowanych św. Rochowi, św. Grzegorzowi oraz św. Katarzynie. Funkcja kościoła jako kościoła parafialnego w Żejtun została przejęta przez nowy kościół parafialny, również dedykowany św. Katarzynie, zaprojektowany przez Lorenzo Gafę. Stary kościół św. Katarzyny jest czynny, odbywają się tam modlitwy i codzienna msza święta. Budynek kościoła zaliczony jest do zabytków narodowych 1. klasy, jest również umieszczony na liście National Inventory of the Cultural Property of the Maltese Islands. Czytaj więcej…