Szablon:Dobry artykuł
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Pancerniki typu Tegetthoff – jedyny typ drednotów zbudowany dla Kaiserliche und Königliche Kriegsmarine. Zbudowano cztery okręty: „Viribus Unitis”, „Tegetthoff”, „Prinz Eugen” oraz „Szent István”. Trzy z nich zostały zbudowane w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino w Trieście; „Szent István” został zbudowany w Fiume, aby obie części austro-węgierskiej monarchii dualistycznej mogły uczestniczyć w budowie okrętów. Mniejszy rozmiar doków w Fiume spowodował, że budowa „Szenta Istvána” zakończyła się trzy lata po pozostałych okrętach i został on zbudowany z drobnymi zmianami konstrukcyjnymi. „Szent István” po raz pierwszy dołączył do swoich siostrzanych okrętów w 1915 roku, w czasie bombardowania włoskiego miasta Ankona. W 1918 roku okręty typu Tegetthoff razem z mniejszymi jednostkami miały przeprowadzić próbę zniszczenia floty blokującej cieśninę Otranto, jednak po zatopieniu „Szenta Istvána” przez włoski kuter torpedowy zrezygnowano z tego planu. „Viribus Unitis” został przekazany Państwu Słoweńców, Chorwatów i Serbów, ale dzień później został zatopiony przez włoskich nurków. „Tegetthoff” i „Prinz Eugen” zostały przekazane odpowiednio Włochom i Francji. Czytaj więcej…
Jutro
Prześladowania Świadków Jehowy w III Rzeszy – prześladowania Świadków Jehowy, grupy religijnej zwanej w Niemczech Internationale Bibelforscher-Vereinigung, systemowo prowadzone przez rządy III Rzeszy w latach 1933–1945 na terytorium Niemiec oraz państw podbitych w trakcie II wojny światowej. W ich wyniku spośród tej społeczności religijnej, liczącej w 1933 roku w Niemczech 25 000 członków, uwięziono 11 300 osób, a ponad 4200 z nich umieszczono w obozach koncentracyjnych. Liczba ofiar śmiertelnych tylko niemieckich Świadków Jehowy sięgnęła około 1500 osób, spośród których na 250 wykonano wyroki śmierci – głównie za odmowę pełnienia służby wojskowej. Świadkowie Jehowy byli jedyną grupą religijną, która w solidarny i niewzruszony sposób oparła się presji podporządkowania narodowo-socjalistycznemu państwu. Od przełomu lat 1937/1938 w obozach koncentracyjnych zostali oni oznaczeni odrębnym znakiem – fioletowym trójkątem. Czytaj więcej…
Pojutrze
Obrona Głogowa – walki obronne wokół piastowskiego grodu Głogów, wywołane nieudanym oblężeniem, które zostało rozpoczęte 24 sierpnia 1109 roku przez wojska cesarstwa rzymskiego pod dowództwem króla niemieckiego Henryka V. Oprócz sił niemieckich i obrońców grodu w walkach brały udział siły czeskiego księcia Świętopełka, które dotarły tu jako niemiecki sojusznik, a także wojska polskie Bolesława III Krzywoustego nadciągające z rejonu Pomorza. Obrona grodu głogowskiego w 1109 roku zakończyła się odstąpieniem od oblężenia sił niemiecko-czeskich, co wpłynęło na przebieg całej wojny polsko-niemieckiej. Gród głogowski został zniszczony przez samych obrońców w 1157 roku podczas zbrojnej interwencji cesarza Fryderyka I Barbarossy w sprawie wygnanego z Polski księcia Władysława II. W 1959 roku w Głogowie ufundowany został kamień pamiątkowy ku czci obrońców miasta. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Neverwinter Nights – komputerowa gra fabularna stworzona przez BioWare i wydana przez Atari, pierwsza część serii Neverwinter Nights. Jej światowa premiera odbyła się 16 czerwca 2002 roku na systemy Windows. W Polsce została wydana 20 listopada 2002 przez firmę CD Projekt. Produkcja przedstawia wydarzenia rozgrywające się w fikcyjnym świecie Zapomnianych Krain na kontynencie Faerûn. Jej mechanika oparta jest na trzeciej edycji gry fabularnej Dungeons & Dragons. Fabuła tytułu koncentruje się na chorobie panującej w mieście Neverwinter. Zadaniem gracza jest ustalenie, kto ją wywołał i czemu to zrobił. Neverwinter Nights zostało dobrze przyjęte przez recenzentów. Krytycy chwalili rozbudowany i ciekawy wątek fabularny oraz wierną adaptację systemu Dungeons and Dragons. Do gry zostały wydane dwa dodatki: Shadows of Undrentide oraz Hordes of the Underdark, a także Kingmaker, zestaw przygód stworzonych przez graczy. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Ferokaktus – rodzaj roślin z rodziny kaktusowatych. Są to kuliste, z wiekiem walcowate sukulenty łodygowe, przy czym należą do nich największe, obok przedstawicieli rodzaju Echinocactus, kaktusy tego typu. Dotychczas opisano 30 gatunków (różnice związane są z różnym ujmowaniem pozycji systematycznej poszczególnych taksonów). Często uprawiane są jako rośliny ozdobne, w warunkach polskich hodowane jako pokojowe. Niektóre gatunki bywają używane jako składniki potraw. Rosną na obszarach pustynnych Meksyku oraz Stanów Zjednoczonych. Ze względu na nadmierną eksploatację stanowisk naturalnych wiele gatunków jest zagrożonych i objętych ochroną. Nazwę naukową zawdzięczają silnym cierniom nadającym tym roślinom dziki i drapieżny wygląd. W zależności od strefy klimatycznej ferokaktusy uprawiane są jako rośliny ogrodowe, szklarniowe lub domowe. Polecana jest zwłaszcza uprawa w pojemnikach na tarasach oraz nasadzenia krajobrazowe w ogrodach. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Ukraina w Konkursie Piosenki Eurowizji – Ukraina uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 2003 roku. Od czasu debiutu konkursem w kraju zajmuje się ukraiński nadawca publiczny Narodowa Telekompania Ukrainy (NTU). Podczas debiutu, reprezentant kraju został wybrany wewnętrznie przez władze stacji. Został nim Ołeksandr Ponomariow z utworem Hasta la vista, który został wyłoniony spośród ponad 50 propozycji nadesłanych do siedziby krajowego nadawcy NTU. Piosenkarz wystąpił w finale 48. Konkursu Piosenki Eurowizji i zajął czternaste miejsce z wynikiem 30 punktów. Ukraina dwukrotnie wygrała konkurs: w 2004 roku zwyciężyła Rusłana z utworem Wild Dances, a w 2016 roku sukces odniosła Dżamała z utworem 1944. W 2015 roku ukraiński nadawca wycofał się z uczestnictwa w konkursie w związku z niestabilną sytuacją w kraju. Rok później kraj powrócił do stawki konkursowej. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Düwag/Scandia MR/MRD – spalinowe zespoły trakcyjne produkowane w latach 1978–1985 specjalnie dla Danske Statsbaner przez niemieckie zakłady Waggonfabrik Uerdingen, a następnie również przez duńską Scandię. Spalinowe zespoły trakcyjne MR/MRD początkowo były zestawione z dwóch wagonów MR, a później z wagonu MR i MRD. Wszystkie z nich posiadają kabinę maszynisty i są wagonami silnikowymi. Pudła pojazdów wykonano z lekkich stopów stali wykorzystując walcowe kształtowniki. Każdy wagon jest napędzany silnikiem wysokoprężnym KHD F12L413F. Jednostka ta ma 12 cylindrów w układzie widlastym i jest chłodzona powietrzem. Łącznie wybudowano 98 pojazdów, na które składało się 195 wagonów – 98 sztuk MR i 97 egzemplarzy MRD. W latach 1995–1997 najstarsza partia pojazdów została gruntownie zmodernizowana, a w 2003 roku część serii eksploatowanej przez DSB przejęła Arriva Tog. W 2007 roku składy pojawiły się w Polsce i od 2008 roku są eksploatowane w województwie kujawsko-pomorskim przez Arrivę RP. Czytaj więcej…