Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
wymiana cotygodniowa |
wymiana cotygodniowa |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 1 sierpnia --> [[Plik:Latawiec Warsaw 2022 aerial.jpg|right|100px]] |
||
'''[[Latawiec (Warszawa)|Latawiec]]''' – [[Zabytek|zabytkowe]] [[osiedle mieszkaniowe]] znajdujące się w dzielnicy [[Śródmieście (Warszawa)|Śródmieście]] w [[Warszawa|Warszawie]], wybudowane w latach 50. XX wieku. Powstało w miejscu zabudowy prawie całkowicie zniszczonej w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]], na tzw. [[Oś Stanisławowska|Osi Stanisławowskiej]]. Zbudowane jest na planie [[pięciokąt]]a, kształtem przypominającego [[latawiec]]. Główną projektantką założenia architektonicznego, którego powierzchnia wynosi około 18 hektarów, była [[Eleonora Sekrecka]]. Osiedle było uzupełnieniem [[Marszałkowska Dzielnica Mieszkaniowa|Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej]] i nazywane jest także ''MDM III''. Niektóre jego elementy nawiązują do stylu [[Architektura renesansu|renesansu]]. Wybudowano łącznie 2794 mieszkań. Osiedle było w większości gotowe do zamieszkania w 1955 roku. Centralną ulicą osiedla, na której urządzono ośmioboczny plac, jest [[Aleja Wyzwolenia w Warszawie|aleja Wyzwolenia]]. ''[[Latawiec (Warszawa)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Zaułek Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu]]''' – [[ulica]] położona we [[Wrocław]]iu na [[Stare Miasto we Wrocławiu|Starym Mieście]]. Obejmuje przejście z północy na południe w zespole zabudowy śródrynkowej oraz odcinek południowy biegnący od [[Rynek we Wrocławiu|Rynku]] do [[Ulica Ofiar Oświęcimskich we Wrocławiu|ulicy Ofiar Oświęcimskich]]. Charakterystyczną cechą tego ciągu komunikacyjnego jest fakt, że w jego przebiegu znajduje się sześć przejść bramowych w budynkach przez które on przebiega. Przyjmuje się, iż ulica powstała w XII wieku. Ówcześnie na całej swej długości była odkryta. Pierwszy jej fragment powstał wraz z najwcześniej wzniesionym zespołem budynków [[Handel|handlowych]], tworzących ówczesne Sukiennice, nazywanych także Domem Kupców. Współczesna nazwa została nadana uchwałą Rady Miejskiej Wrocławia z 4 lipca 2002 roku nr L/1741/02. Upamiętnia ona postać wybitnego [[reżyser]]a teatralnego [[Jerzy Grotowski|Jerzego Grotowskiego]], którego pamięć kultywuje pobliski [[Instytut im. Jerzego Grotowskiego|Ośrodek Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego]]. ''[[Zaułek Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 2 sierpnia --> [[Plik:Patricia Hitchcock 1996.jpg|right|100px]] |
||
'''[[Patricia Hitchcock]]''' (ur. [[7 lipca]] [[1928]] w [[Londyn]]ie, zm. [[9 sierpnia]] [[2021]] w [[Thousand Oaks]]) – [[Anglicy|angielska]] [[aktor]]ka filmowa i teatralna, [[Producent filmowy|producentka]]. Jedyna córka reżysera [[Alfred Hitchcock|Alfreda Hitchcocka]] i jego żony [[Alma Reville|Almy Reville]]. Wystąpiła w trzech [[Film fabularny|filmach fabularnych]] swojego ojca oraz w latach 1955–1960 w kilku odcinkach [[Serial kryminalny|serialu kryminalnego]] ''[[Alfred Hitchcock przedstawia]]'', emitowanego od 1955 do 1962 roku. Grywała również gościnnie w programach telewizyjnych. Zajmowała się również recenzjami książek poświęconych jej ojcu. Publicznie skrytykowała biografię pióra Donalda Spoto – ''Alfred Hitchcock: The Dark Side of Genius'' z 1980 roku, w której autor przedstawił reżysera jako „makabrycznego żartownisia, przerażone dziecko i tyrańskiego artystę”. W rozmowie z dziennikiem ''[[The Guardian]]'' z okazji setnej rocznicy urodzin swojego ojca, przyznała: ''Miałam całkowicie normalne życie. Moi rodzice byli zwykłymi ludźmi. Wiem, że wiele osób twierdzi, że mój ojciec musiał mieć mroczną wyobraźnię. Cóż, nie miał. Był genialnym filmowcem i wiedział, jak opowiadać historię, to wszystko''. ''[[Patricia Hitchcock|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Mrówkojadowate]]''' – [[rodzina (biologia)|rodzina]] [[łożyskowce|ssaków łożyskowych]] z [[rząd (biologia)|podrzędu]] [[giętkojęzykowe|giętkojęzykowych]] w [[rząd (biologia)|rzędzie]] [[włochacze|włochaczy]]. Obejmuje trzy gatunki – [[mrówkojad wielki]], [[tamandua północna]], [[tamandua południowa]]. Wykazują liczne przystosowania do żerowania na gniazdach owadów społecznych oraz charakteryzują się specyficzną budową [[kręgosłup]]a, umożliwiającą stawanie na tylnych kończynach. Mrówkojad wielki żyje na ziemi, tamanduy prowadzą częściowo nadrzewny tryb życia, wszystkie trzy żyją samotnie, kontakty społeczne ograniczając do rozrodu. Po [[ciąża|ciąży]] rodzi się zwykle jedno młode, nad którym opiekę sprawuje matka. Mrówkojad wielki jest narażony na wyginięcie. Mrówkojadowate występują w Ameryce Południowej i Środkowej, od [[Argentyna|Argentyny]] po południowy [[Meksyk]]. Mrówkojad wielki ma status [[Gatunek narażony|gatunku narażonego na wyginięcie]]. Obie tamanduy to [[Gatunek najmniejszej troski|gatunki najmniejszej troski]]. ''[[Mrówkojadowate|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 3 sierpnia --> [[Plik:Sonic-Generations-transparent-bg.png|right|100px]] |
||
'''''[[Sonic Generations]]''''' – [[komputerowa gra platformowa]] z serii ''[[Sonic the Hedgehog (seria)|Sonic the Hedgehog]]'', wyprodukowana przez studio [[Sonic Team]] i wydana przez firmę [[Sega]] z okazji dwudziestolecia serii. Jej premiera odbyła się w 2011 roku. W [[Japonia|Japonii]] wersja na [[Konsola gier wideo|konsole]] określana jest jako ''Biała Czasoprzestrzeń'', podczas gdy wersja na [[Przenośna konsola gier wideo|konsolę przenośną]] zwana jest ''Niebieską Przygodą''. Wszystkie wersje gier obsługują [[Stereoskopia|stereoskopowy]] tryb trójwymiarowy. W ''Sonic Generations'' gracz kieruje znanym z serii jeżem [[Sonic the Hedgehog (postać)|Sonikiem]], który podczas świętowania swoich urodzin zostaje wysłany wraz ze swymi przyjaciółmi do tzw. „białej czasoprzestrzeni”. W grze pojawiają się [[poziom (gry komputerowe)|poziomy]] znane z poprzednich części serii, które łączą w sobie zarówno elementy znane z pierwszych gier z Sonikiem, jak i te wprowadzone w nowszych grach. ''Sonic Generations'' spotkała się z pozytywnym odbiorem i przez wielu recenzentów określana jest jako „najlepsza gra z Sonikiem od lat”. ''[[Sonic Generations|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Wełnowiec-Józefowiec]]''' – [[Podział administracyjny Katowic|jednostka pomocnicza]] [[Katowice|Katowic]], położona w północnej części miasta, na Wzgórzach Chorzowskich. Jej granice w dużej mierze są zbliżone do granic historycznej [[Wełnowiec (gmina)|gminy Wełnowiec]], sama zaś jednostka składa się z dwóch głównych historycznych części: [[Wełnowiec|Wełnowca]] i [[Józefowiec|Józefowca]] oraz kilku kolonii robotniczych. Pierwsze wzmianki na temat osadnictwa w rejonie Wełnowca-Józefowca pochodzą z XVII wieku. Początkowo rejon Wełnowca był typowo rolniczy, ale dzięki płytko zalegającymi pokładom węgla kamiennego zaczęło się rozwijać górnictwo i pod koniec XVIII wieku powstała tutaj pierwsza kopalnia. W późniejszym czasie rozwinęło się również hutnictwo. Została tu założona jedna z największych na [[Górny Śląsk|Górnym Śląsku]] hut cynku – wybudowana w 1873 roku huta ''Hohenlohe''. Józefowiec został założony w 1826 roku, a włączony został do gminy Wełnowiec w 1924 roku. Samą zaś gminę Wełnowiec w 1951 roku przyłączono do Katowic. Obecnie Wełnowiec-Józefowiec ma głównie mieszkaniowy charakter wraz z silnie rozwiniętą gałęzią przemysłową . Wełnowiec-Józefowiec liczył w 2020 roku 13 741 mieszkańców. ''[[Wełnowiec-Józefowiec|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 4 sierpnia --> [[Plik:Lin Dan.jpg|right|100px]] |
||
'''[[Medaliści igrzysk olimpijskich w badmintonie]]''' – lista zawodników i zawodniczek, którzy przynajmniej raz stanęli na podium [[Badminton na letnich igrzyskach olimpijskich|zawodów olimpijskich]] w [[badminton]]ie. Badminton zadebiutował na [[Letnie igrzyska olimpijskie|letnich igrzysk olimpijskich]] w 1972 roku podczas [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1972|igrzysk w Monachium]] jako dyscyplina pokazowa. Jako pełnoprawna dyscyplina znajduje się w programie olimpijskim od 1992 roku, czyli od [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992|igrzysk w Barcelonie]]. Najwięcej medali olimpijskich w badmintonie zdobyli zawodnicy i zawodniczki z [[Chińska Republika Ludowa na letnich igrzyskach olimpijskich|Chin]]. W ich dorobku jest 47 medali – 20 złotych, 12 srebrnych oraz 15 brązowych. Najbardziej utytułowaną zawodniczką jest Chinka [[Gao Ling]], która zdobyła dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy medal. Jest również zdobywczynią największej liczby medali (cztery). Wśród mężczyzn pierwsze miejsce w indywidualnej klasyfikacji medalowej zajmuje Chińczyk [[Fu Haifeng]] z dorobkiem dwóch złotych i jednego srebrnego medalu. ''[[Medaliści igrzysk olimpijskich w badmintonie|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Przebudzenie (film 1934)|Przebudzenie]]''''' – [[Kinematografia polska|polski]] [[dramat obyczajowy]] z 1934 roku w reżyserii [[Aleksander Ford|Aleksandra Forda]], zrealizowany według scenariusza Olgi Fordowej. Tematem filmu są losy młodej maturzystki zatrudnionej u bogatej warszawskiej rodziny. Zakochuje się w młodym mechaniku, który zostaje niesłusznie oskarżony o kradzież. Mężczyzna trafia przed sąd, a dziewczyna traci pracę. W końcowej części produkcji przedstawiono sen bohaterki, widzącej krzywdę otaczającą ją i jej ukochanego. Po przebudzeniu dziewczyna obserwuje robotników idących ku górze. ''Przebudzenie'', przygotowywane w szczególności przez przedstawicieli środowiska awangardowego, podejmowało problematykę nierówności społecznych i wad ustroju. Film powstawał w trudnych warunkach. Twórcy byli zależni od finansowania i oczekiwań właściciela kina radomskiego, opłacającego produkcję, oraz wymogów [[Cenzura w Polsce|cenzury]]. Produkcja została nieprzychylnie przyjęta przez publiczność i krytyków. Recenzenci wytknęli filmowi brak spójności fabularnej, przeładowanie natrętną i naiwną symboliką, chaotyczny montaż oraz fatalne zdjęcia i udźwiękowienie. Film został uznany za zaginiony. ''[[Przebudzenie (film 1934)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 5 sierpnia --> [[Plik:Oscar class submarine 1.JPG|right|100px]] |
||
'''[[K-141 Kursk]]''' – [[Rosja|rosyjski]] [[okręt podwodny]] [[okręt podwodny z napędem jądrowym|z napędem jądrowym]] trzeciej generacji, projektu [[Okręty podwodne projektu 949A|949A]] przeznaczony do zwalczania dużych jednostek nawodnych, zwłaszcza [[lotniskowiec|lotniskowców]]. Budowę jednostki ukończono w maju 1994 roku, po czym w tym samym roku wszedł do służby w rosyjskiej [[Flota Północna|Flocie Północnej]]. Okręt prowadził głównie działalność szkoleniową na wodach arktycznych, latem 1999 roku odbył rejs na [[Morze Śródziemne]], aby obserwować działania [[NATO]] prowadzącego w tym czasie [[Operacja Allied Force|operację Allied Force]]. Latem 2000 roku na [[Morze Barentsa|Morzu Barentsa]] wziął udział w największych od upadku [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]] manewrach rosyjskiej marynarki wojennej. W trakcie tych ćwiczeń, 12 sierpnia 2000 roku okręt został zniszczony i zatonął wraz z całą 118-osobową załogą, w wyniku [[wybuch]]u stężonego do wartości 85-98% [[nadtlenek wodoru|nadtlenku wodoru]] stosowanego w Rosji jako [[utleniacz]] w przenoszonych przez okręt [[torpeda]]ch [[Torpeda 65-76 Kit|65-76 Kit]]. Akcja ratunkowa osób ocalałych z katastrofy nie powiodła się z powodu niskiej sprawności przestarzałego rosyjskiego sprzętu ratunkowego, skostniałego systemu biurokratycznego rosyjskiej marynarki oraz braku zgody [[Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej|rosyjskiego ministerstwa obrony]] na przyjęcie zagranicznej pomocy. ''[[K-141 Kursk|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Wątok]]''' – [[potok]] w [[Województwo małopolskie|województwie małopolskim]] przepływający przez gminy [[Ryglice (gmina)|Ryglice]], [[Skrzyszów (gmina)|Skrzyszów]] oraz miasto [[Tarnów]]. Wątok jest prawobrzeżnym dopływem [[Biała (dopływ Dunajca)|Białej]]. Ma charakter potoku górskiego i charakteryzuje się gwałtownymi przyrostami stanu wody. Jego dolina jest przykładem [[Dolina V-kształtna|doliny V-kształtnej]]. W klasyfikacji [[Krainy rybne rzek|stref rybnych]] ciek zaliczany jest do krainy pstrąga, ze względu na bystry nurt, niskie temperatury wody oraz znaczny spadek koryta; występują w nim m.in. [[Pstrąg potokowy|pstrągi potokowe]], [[Strzebla potokowa|strzeble potokowe]], [[Śliz pospolity|ślizy]], [[Kleń|klenie]] oraz [[Ukleja pospolita|ukleje]]. Długość potoku wynosi 23,02 km, z czego końcowe 7,5 km koryta leży na obszarze Tarnowa. Na Wątoku nie są prowadzone pomiary hydrometryczne. W 2019 roku [[stan ekologiczny wód|potencjał ekologiczny wód]] Wątoku sklasyfikowano jako słaby (IV klasa), o czym zadecydował stan [[fitobentos]]u. Stwierdzono wówczas przekroczenia norm stanu dobrego dla niektórych wskaźników [[Chemiczne zapotrzebowanie tlenu|utlenialności]] i zasolenia oraz stężenia niektórych związków [[azot]]u. ''[[Wątok|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 6 sierpnia --> [[Plik:Hildenbrandia rivularis 02 by-dpc.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Hildenbrandia rzeczna]]''' – [[gatunek (biologia)|gatunek]] słodkowodnego [[krasnorosty|krasnorostu]]. Tworzy czerwone, skorupiaste [[plecha|plechy]] na kamieniach zanurzonych w wodzie, zwykle strumieni i rzek, rzadziej w jeziorach i wysłodzonych częściach mórz. Występuje na rozproszonych stanowiskach na prawie wszystkich kontynentach. Gatunek uważany jest za wskaźnik wód czystych lub o nieznacznym zanieczyszczeniu. Naukowa nazwa rodzajowa bywa zapisywana w różnych wariantach ortograficznych, zwłaszcza jako ''Hildenbrandtia''. [[Cykl życiowy]] tego gatunku opisany został przez polskiego hydrobiologa – [[Karol Starmach|Karola Starmacha]]. W Polsce roślina objęta jest [[ochrona gatunkowa roślin|ochroną gatunkową]] od 2004 roku – jako jeden z nielicznych gatunków [[glony|glonów]] spoza grupy [[ramienicowce|ramienic]]. Ponieważ jest gatunkiem [[Rośliny cieniolubne|cieniolubnym]], jej stanowiskom zagraża wycinanie [[las łęgowy|nadrzecznych drzew]]. ''[[Hildenbrandia rzeczna|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Usman ibn Affan]]''' (ur. w [[Mekka|Mekce]], zm. [[17 czerwca]] [[656]] w [[Medyna (miasto)|Medynie]]) – trzeci [[kalifowie prawowierni|kalif prawowierny]], panujący w latach 644 do 656. Usman był członkiem potężnego rodu [[Umajjadzi|Umajjadów]] i jednym z pierwszych nawróconych na [[islam]]. Ponieważ był pierwszą osobą nawróconą na nową religię o tak wysokim społecznym statusie, [[Mahomet]] darzył go szczególnymi względami, co objawiło się m.in. w oddaniu mu za żony dwóch córek Proroka, Rukajji oraz Umm Kulsum. Ciesząc się jednocześnie poparciem pobożnych muzułmanów, jak i dawnej mekkańskiej arystokracji, po śmierci [[Umar ibn al-Chattab|Umara]] w 644 roku Usman został wybrany na kalifa. Chociaż udało mu się kontynuować [[Podboje arabskie|podboje]] Umara, to jednak okazał się słabym władcą, skoncentrowanym przede wszystkim na umacnianiu pozycji swojego rodu, który zajął wszystkie najważniejsze stanowiska w państwie. Ta polityka niekontrolowanego nepotyzmu doprowadziła do wybuchu buntu i Usman zginął zamordowany przez rebeliantów w swoim pałacu w 656 roku. To szokujące dla współczesnych wydarzenie dało początek późniejszym podziałom w dotychczas jednolitej społeczności muzułmanów. ''[[Usman ibn Affan|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 7 sierpnia [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''[[Moronihah (miasto)|Moronihah]]''' – w wierzeniach [[Ruch świętych w dniach ostatnich|ruchu świętych w dniach ostatnich]] jedno z [[Nefici|nefickich]] miast. Informacje na jego temat zawiera [[Trzeci Nefi|3. Księga Nefiego]] wchodząca w skład [[Księga Mormona|Księgi Mormona]]. Nazwane na cześć nefickiego generała oraz proroka z I wieku p.n.e. Było ośrodkiem znacznych rozmiarów. Jak zauważono w jednym z komentarzy, mogło się znajdować w tym samym miejscu, do którego zostały wyparte nefickie wojska pod przywództwem [[Moronihah (neficki wojskowy i prorok)|Moronihaha]]. Dawałoby to dodatkową informację na temat jego położenia. Obszar ten bowiem, wraz z nefickimi umocnieniami, znajdował się w Ziemi Obfitości. Miasto jest znane przede wszystkim z malowniczego opisu swego zniszczenia. Jest obiektem spekulacji mormońskich teologów, przewija się też w publikacjach krytycznych wobec tej tradycji religijnej. ''[[Moronihah (miasto)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Mewa lodowa]]''' – gatunek dużego [[Ptaki|ptaka]] z podrodziny [[Mewy|mew]] w rodzinie [[Mewowate|mewowatych]]. Zamieszkuje wybrzeża oraz wody północnego [[Ocean Spokojny|Pacyfiku]]. Niekiedy podczas migracji krzyżuje się z innymi gatunkami mew np. z [[Mewa zachodnia|mewą zachodnią]]. Jest to dość duża, krępa mewa, nieodróżniająca się wyraźnie od innych gatunków. Osiąga 61–68 cm długości ciała oraz 132–137 cm rozpiętości skrzydeł. Masa ciała 900–1250 g. Samce przeciętnie są większe i cięższe od samic. Skrzydła jasnoszare, lotki z białymi obrzeżeniami. Reszta upierzenia biała. Dziób żółtawy z czerwoną kropką na żuchwie. Nogi jednolicie różowe. Na lądzie odżywia się [[Odpady|odpadkami]] czy [[Bezkręgowce|bezkręgowcami]], nad wodą sprawnie poluje na [[ryby]] i [[skorupiaki]]. [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody|IUCN]] nadaje status mewie lodowej [[Gatunek najmniejszej troski|gatunku najmniejszej troski]] (LC), ponadto trend liczebności populacji uznaje się za wzrostowy. Podobnie jak inne mewy, mewa lodowa to [[Kleptopasożytnictwo|kleptopasożyt]], zdobywający pokarm poprzez jego kradzież innym zwierzętom. ''[[Mewa lodowa|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
Wersja z 19:09, 1 sie 2022
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Latawiec – zabytkowe osiedle mieszkaniowe znajdujące się w dzielnicy Śródmieście w Warszawie, wybudowane w latach 50. XX wieku. Powstało w miejscu zabudowy prawie całkowicie zniszczonej w czasie II wojny światowej, na tzw. Osi Stanisławowskiej. Zbudowane jest na planie pięciokąta, kształtem przypominającego latawiec. Główną projektantką założenia architektonicznego, którego powierzchnia wynosi około 18 hektarów, była Eleonora Sekrecka. Osiedle było uzupełnieniem Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej i nazywane jest także MDM III. Niektóre jego elementy nawiązują do stylu renesansu. Wybudowano łącznie 2794 mieszkań. Osiedle było w większości gotowe do zamieszkania w 1955 roku. Centralną ulicą osiedla, na której urządzono ośmioboczny plac, jest aleja Wyzwolenia. Czytaj więcej…
Jutro
Patricia Hitchcock (ur. 7 lipca 1928 w Londynie, zm. 9 sierpnia 2021 w Thousand Oaks) – angielska aktorka filmowa i teatralna, producentka. Jedyna córka reżysera Alfreda Hitchcocka i jego żony Almy Reville. Wystąpiła w trzech filmach fabularnych swojego ojca oraz w latach 1955–1960 w kilku odcinkach serialu kryminalnego Alfred Hitchcock przedstawia, emitowanego od 1955 do 1962 roku. Grywała również gościnnie w programach telewizyjnych. Zajmowała się również recenzjami książek poświęconych jej ojcu. Publicznie skrytykowała biografię pióra Donalda Spoto – Alfred Hitchcock: The Dark Side of Genius z 1980 roku, w której autor przedstawił reżysera jako „makabrycznego żartownisia, przerażone dziecko i tyrańskiego artystę”. W rozmowie z dziennikiem The Guardian z okazji setnej rocznicy urodzin swojego ojca, przyznała: Miałam całkowicie normalne życie. Moi rodzice byli zwykłymi ludźmi. Wiem, że wiele osób twierdzi, że mój ojciec musiał mieć mroczną wyobraźnię. Cóż, nie miał. Był genialnym filmowcem i wiedział, jak opowiadać historię, to wszystko. Czytaj więcej…
Pojutrze
Sonic Generations – komputerowa gra platformowa z serii Sonic the Hedgehog, wyprodukowana przez studio Sonic Team i wydana przez firmę Sega z okazji dwudziestolecia serii. Jej premiera odbyła się w 2011 roku. W Japonii wersja na konsole określana jest jako Biała Czasoprzestrzeń, podczas gdy wersja na konsolę przenośną zwana jest Niebieską Przygodą. Wszystkie wersje gier obsługują stereoskopowy tryb trójwymiarowy. W Sonic Generations gracz kieruje znanym z serii jeżem Sonikiem, który podczas świętowania swoich urodzin zostaje wysłany wraz ze swymi przyjaciółmi do tzw. „białej czasoprzestrzeni”. W grze pojawiają się poziomy znane z poprzednich części serii, które łączą w sobie zarówno elementy znane z pierwszych gier z Sonikiem, jak i te wprowadzone w nowszych grach. Sonic Generations spotkała się z pozytywnym odbiorem i przez wielu recenzentów określana jest jako „najlepsza gra z Sonikiem od lat”. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Medaliści igrzysk olimpijskich w badmintonie – lista zawodników i zawodniczek, którzy przynajmniej raz stanęli na podium zawodów olimpijskich w badmintonie. Badminton zadebiutował na letnich igrzysk olimpijskich w 1972 roku podczas igrzysk w Monachium jako dyscyplina pokazowa. Jako pełnoprawna dyscyplina znajduje się w programie olimpijskim od 1992 roku, czyli od igrzysk w Barcelonie. Najwięcej medali olimpijskich w badmintonie zdobyli zawodnicy i zawodniczki z Chin. W ich dorobku jest 47 medali – 20 złotych, 12 srebrnych oraz 15 brązowych. Najbardziej utytułowaną zawodniczką jest Chinka Gao Ling, która zdobyła dwa złote, jeden srebrny i jeden brązowy medal. Jest również zdobywczynią największej liczby medali (cztery). Wśród mężczyzn pierwsze miejsce w indywidualnej klasyfikacji medalowej zajmuje Chińczyk Fu Haifeng z dorobkiem dwóch złotych i jednego srebrnego medalu. Czytaj więcej…
Za 4 dni
K-141 Kursk – rosyjski okręt podwodny z napędem jądrowym trzeciej generacji, projektu 949A przeznaczony do zwalczania dużych jednostek nawodnych, zwłaszcza lotniskowców. Budowę jednostki ukończono w maju 1994 roku, po czym w tym samym roku wszedł do służby w rosyjskiej Flocie Północnej. Okręt prowadził głównie działalność szkoleniową na wodach arktycznych, latem 1999 roku odbył rejs na Morze Śródziemne, aby obserwować działania NATO prowadzącego w tym czasie operację Allied Force. Latem 2000 roku na Morzu Barentsa wziął udział w największych od upadku Związku Radzieckiego manewrach rosyjskiej marynarki wojennej. W trakcie tych ćwiczeń, 12 sierpnia 2000 roku okręt został zniszczony i zatonął wraz z całą 118-osobową załogą, w wyniku wybuchu stężonego do wartości 85-98% nadtlenku wodoru stosowanego w Rosji jako utleniacz w przenoszonych przez okręt torpedach 65-76 Kit. Akcja ratunkowa osób ocalałych z katastrofy nie powiodła się z powodu niskiej sprawności przestarzałego rosyjskiego sprzętu ratunkowego, skostniałego systemu biurokratycznego rosyjskiej marynarki oraz braku zgody rosyjskiego ministerstwa obrony na przyjęcie zagranicznej pomocy. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Hildenbrandia rzeczna – gatunek słodkowodnego krasnorostu. Tworzy czerwone, skorupiaste plechy na kamieniach zanurzonych w wodzie, zwykle strumieni i rzek, rzadziej w jeziorach i wysłodzonych częściach mórz. Występuje na rozproszonych stanowiskach na prawie wszystkich kontynentach. Gatunek uważany jest za wskaźnik wód czystych lub o nieznacznym zanieczyszczeniu. Naukowa nazwa rodzajowa bywa zapisywana w różnych wariantach ortograficznych, zwłaszcza jako Hildenbrandtia. Cykl życiowy tego gatunku opisany został przez polskiego hydrobiologa – Karola Starmacha. W Polsce roślina objęta jest ochroną gatunkową od 2004 roku – jako jeden z nielicznych gatunków glonów spoza grupy ramienic. Ponieważ jest gatunkiem cieniolubnym, jej stanowiskom zagraża wycinanie nadrzecznych drzew. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Moronihah – w wierzeniach ruchu świętych w dniach ostatnich jedno z nefickich miast. Informacje na jego temat zawiera 3. Księga Nefiego wchodząca w skład Księgi Mormona. Nazwane na cześć nefickiego generała oraz proroka z I wieku p.n.e. Było ośrodkiem znacznych rozmiarów. Jak zauważono w jednym z komentarzy, mogło się znajdować w tym samym miejscu, do którego zostały wyparte nefickie wojska pod przywództwem Moronihaha. Dawałoby to dodatkową informację na temat jego położenia. Obszar ten bowiem, wraz z nefickimi umocnieniami, znajdował się w Ziemi Obfitości. Miasto jest znane przede wszystkim z malowniczego opisu swego zniszczenia. Jest obiektem spekulacji mormońskich teologów, przewija się też w publikacjach krytycznych wobec tej tradycji religijnej. Czytaj więcej…