Szablon:Artykuł na medal: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
wymiana cotygodniowa
Linia 15: Linia 15:
'''[[Sergio Reina]]''' (ur. [[26 stycznia]] [[1985]] w [[Cali]]) – [[kolumbia|kolumbijski]] piłkarz występujący na pozycji środkowego [[Obrońca (piłka nożna)|obrońcy]], od 2021 roku zawodnik gwatemalskiego [[Deportivo Marquense]]. Jest wychowankiem akademii juniorskiej klubu [[América Cali|América de Cali]]. Nie potrafił się przebić w pierwszym zespole, wobec czego przez kolejne lata występował w drugiej lidze kolumbijskiej, z półroczną przerwą na grę w kostarykańskim [[CS Cartaginés]]. W 2009 roku z powodzeniem występował w peruwiańskim [[Ayacucho FC|Inti Gas Deportes]], w którego barwach był uznawany za czołowego obrońcę ligi i wzbudził zainteresowanie silniejszych klubów. W latach 2010–2012 był zawodnikiem [[Zagłębie Lubin (piłka nożna)|Zagłębia Lubin]], dla którego rozegrał 48 spotkań w [[Ekstraklasa w piłce nożnej|Ekstraklasie]]. Następnie powrócił do Ameryki Łacińskiej, gdzie występował kolejno w Kolumbii, Boliwii, Peru oraz Gwatemali. Jako zawodnik boliwijskiego [[Club Blooming|Bloomingu]] wystąpił w rozgrywkach [[Copa Sudamericana]], zaś w barwach Marquense wygrał drugą ligę gwatemalską. Tym samym w wieku 36 lat wywalczył pierwsze trofeum w zawodowej karierze. Był powoływany do [[Reprezentacja Kolumbii U-20 w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Kolumbii U-20]], lecz nie znalazł się w kadrze na żaden oficjalny turniej. ''[[Sergio Reina|Czytaj więcej…]]''
'''[[Sergio Reina]]''' (ur. [[26 stycznia]] [[1985]] w [[Cali]]) – [[kolumbia|kolumbijski]] piłkarz występujący na pozycji środkowego [[Obrońca (piłka nożna)|obrońcy]], od 2021 roku zawodnik gwatemalskiego [[Deportivo Marquense]]. Jest wychowankiem akademii juniorskiej klubu [[América Cali|América de Cali]]. Nie potrafił się przebić w pierwszym zespole, wobec czego przez kolejne lata występował w drugiej lidze kolumbijskiej, z półroczną przerwą na grę w kostarykańskim [[CS Cartaginés]]. W 2009 roku z powodzeniem występował w peruwiańskim [[Ayacucho FC|Inti Gas Deportes]], w którego barwach był uznawany za czołowego obrońcę ligi i wzbudził zainteresowanie silniejszych klubów. W latach 2010–2012 był zawodnikiem [[Zagłębie Lubin (piłka nożna)|Zagłębia Lubin]], dla którego rozegrał 48 spotkań w [[Ekstraklasa w piłce nożnej|Ekstraklasie]]. Następnie powrócił do Ameryki Łacińskiej, gdzie występował kolejno w Kolumbii, Boliwii, Peru oraz Gwatemali. Jako zawodnik boliwijskiego [[Club Blooming|Bloomingu]] wystąpił w rozgrywkach [[Copa Sudamericana]], zaś w barwach Marquense wygrał drugą ligę gwatemalską. Tym samym w wieku 36 lat wywalczył pierwsze trofeum w zawodowej karierze. Był powoływany do [[Reprezentacja Kolumbii U-20 w piłce nożnej mężczyzn|reprezentacji Kolumbii U-20]], lecz nie znalazł się w kadrze na żaden oficjalny turniej. ''[[Sergio Reina|Czytaj więcej…]]''


|dodane czwartek = 3 stycznia
|dodane czwartek = 7 lutego
|czwartek|4=
|czwartek|4=
[[Plik:HNLMS Johan Maurits van Nassau.jpg|100px|right]]
[[Plik:Savuranoglu hamidiye.jpg|100px|right]]
'''[[Hamidiye (1903)|Hamidiye]]''' – turecki [[krążownik pancernopokładowy]] z początku XX wieku, wodowany w 1903 roku, zbudowany w brytyjskiej stoczni [[Armstrong Whitworth|Armstronga]]. [[Wyporność]] normalna okrętu wynosiła 3904 tony, a długość sięgała 112 metrów. Napęd stanowiły maszyny parowe o mocy 12 000 KM, pozwalające na osiąganie maksymalnej prędkości 22 [[węzeł (jednostka prędkości)|węzły]]. Artyleria główna składała się z dwóch pojedynczych dział kalibru 152 mm i ośmiu dział kalibru 120 mm. Służył w marynarce [[Imperium Osmańskie]]go podczas [[wojny bałkańskie|wojen bałkańskich]] oraz [[I wojna światowa|I wojny światowej]], a następnie w marynarce [[Turcja|Republiki Turcji]] do 1947 roku. Wraz z półbliźniaczym [[Mecidiye (1903)|„Mecidiye”]] były jedynymi pełnowartościowymi krążownikami tureckimi przed I wojną światową. Uważany był za najaktywniejszy okręt floty osmańskiej. Zasłynął kilkumiesięcznym rajdem na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]] w 1913 roku podczas [[I wojna bałkańska|I wojny bałkańskiej]], oprócz tego w czasie tej wojny i I wojny światowej działał głównie na [[Morze Czarne|Morzu Czarnym]]. Wycofany z czynnej służby w 1947 roku, został złomowany w latach 60. ''[Hamidiye (1903)|Czytaj więcej…]]''
'''[[Hr. Ms. Johan Maurits van Nassau (1932)|Hr. Ms. Johan Maurits van Nassau]]''' – [[Holandia|holenderska]] [[kanonierka]] z okresu [[Historia powszechna (1918–1939)|dwudziestolecia międzywojennego]]. Jednostka była zmodyfikowaną i ulepszoną wersją zbudowanych w latach 20. kanonierek typu ''Flores''. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 1795 ton, a jego główne uzbrojenie stanowiły trzy [[Działo okrętowe|działa]] [[Kaliber broni|kalibru]] 15 cm (149 mm) [[Bofors]]a, uzupełniane przez [[Artyleria przeciwlotnicza|artylerię przeciwlotniczą]]. Jednostka została [[Wodowanie|zwodowana]] 20 sierpnia 1932 roku w [[Stocznia|stoczni]] Damen Schelde Naval Shipbuilding we [[Vlissingen]], a do składu [[Koninklijke Marine]] [[Podniesienie bandery|wcielono ją]] 5 kwietnia 1933 roku. Nazwę otrzymała na cześć gubernatora holenderskich posiadłości w [[Brazylia|Brazylii]] oraz dowódcy floty [[Holenderska Kompania Zachodnioindyjska|Kompanii Zachodnioindyjskiej]] z XVII wieku – [[Mauritz Johan von Nassau-Siegen|Mauritza Johana von Nassau-Siegena]]. Okręt przeznaczony był do służby w holenderskich posiadłościach w Ameryce Środkowej, stacjonując na [[Antyle Holenderskie|Antylach]]. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] kanonierka powróciła do metropolii. Po [[Kampania holenderska|ataku Niemiec na Holandię]] „Johan Maurits van Nassau” wspierał oddziały w [[Bitwa o Afsluitdijk|bitwie o Afsluitdijk]], a 14 maja 1940 roku został zatopiony na zachód od miejscowości Callantsoog przez niemieckie bombowce. W wyniku ataku śmierć poniosło 18 członków załogi okrętu. ''[[Hr. Ms. Johan Maurits van Nassau (1932)|Czytaj więcej…]]''


|dodane piątek = 3 stycznia
|dodane piątek = 3 stycznia

Wersja z 18:28, 7 lut 2022

Artykuły na Medal - zajawki na SG
Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link, aby wyczyścić cache. Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
Artykuł na Medal (dzisiejszy)

Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1992 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na XVI Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku w Albertville. Na igrzyskach w Albertville przeprowadzono 57 konkurencji w 12 dyscyplinach sportowych, czyli o 11 więcej niż podczas poprzednich zimowych igrzysk, które odbyły się w 1988 roku w Calgary. Po raz pierwszy medale olimpijskie przyznano w narciarstwie dowolnym oraz short tracku. W igrzyskach olimpijskich wzięło udział 1801 sportowców z 64 narodowych reprezentacji. Medalistami zostali sportowcy z 20 reprezentacji, co oznacza, że 44 państwa zakończyły igrzyska z zerowym dorobkiem medalowym. Zwycięstwo w klasyfikacji medalowej odniosła reprezentacja Niemiec, dla której był to pierwszy start olimpijski po zjednoczeniu. Niemcy zdobyli 10 złotych, 10 srebrnych i 6 brązowych medali, dzięki czemu okazali się najlepsi zarówno pod względem liczby złotych, jak i wszystkich medali. Czytaj więcej…

Poniedziałki od 17 stycznia
Plik:Spider Man Homecoming Logo.jpeg
Spider-Man: Homecomingamerykański fantastycznonaukowy film akcji z 2017 roku na podstawie serii komiksów o superbohaterze o pseudonimie Spider-Man wydawnictwa Marvel Comics. Za reżyserię odpowiadał Jon Watts na podstawie scenariusza napisanego wspólnie z Jonathanem Goldsteinem, Johnem Francisem Daleyem, Christopherem Fordem, Chrisem McKenną oraz Erikiem Sommersem. Tytułową rolę zagrał Tom Holland. Po wydarzeniach w filmie Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów, główny bohater, Peter Parker, z pomocą swojego mentora, Tony’ego Starka, stara się pogodzić życie zwykłego nastolatka z Nowego Jorku z życiem superbohatera o imieniu Spider-Man, który zwalcza przestępczość w swoim mieście. Nagle pojawia się zagrożenie w postaci niebezpiecznego złoczyńcy, Vulture’a. Jest to kolejny reboot serii o Człowieku-Pająku. Powstał on przy współpracy Sony Pictures z Marvel Studios. Spider-Man: Homecoming wchodzi w skład III Fazy Marvel Cinematic Universe, jest to szesnasty film należący do tej franczyzy i tworzy on jej pierwszy rozdział zatytułowany The Infinity Saga. Światowa premiera odbyła się 28 czerwca 2017 roku w Los Angeles. Film zarobił ponad 880 milionów dolarów przy budżecie 175 milionów i otrzymał pozytywne oceny od krytyków. Czytaj więcej…
Wtorki od 30 stycznia
Szantażbrytyjski dreszczowiec kryminalny z 1929 roku w reżyserii Alfreda Hitchcocka, nagrany w dwóch wersjach – dźwiękowej oraz niemej. Został zrealizowany na podstawie sztuki Charlesa Bennetta z 1928 roku. Adaptacji scenariusza dokonał Hitchcock. W rolach głównych wystąpili Anny Ondra, John Longden, oraz Donald Calthrop. Akcja filmu rozgrywa się w Londynie, w otoczeniu przedstawicieli niższej klasy społecznej. Alice White, miejscowa sklepikarka, zabija w obronie własnej usiłującego ją zgwałcić artystę malarza Crewe’a. Detektyw Scotland Yardu Frank Webber, narzeczony Alice, chcąc uchronić swoją ukochaną przed odpowiedzialnością karną, decyduje się na zrzucenie winy na drobnego kryminalistę przedstawiającego się jako Tracy, który był świadkiem zabicia malarza przez kobietę i zaczął szantażować parę. Szantaż – uważany za pierwszy brytyjski film dźwiękowy – w momencie premiery otrzymał entuzjastyczne recenzje od angielskich krytyków, którzy zwracali uwagę na umiejętne wykorzystanie przez reżysera nowej technologii dźwiękowej. Współcześni biografowie podkreślają, że Szantaż, mimo upływu lat, uchodzi za kamień milowy w historii kina – nie tylko z uwagi na zastosowanie dźwięku, ale również dzięki tematowi oraz stylowi. Niektórzy z nich oceniają film w kategorii pierwszego arcydzieła suspensu Hitchcocka. Czytaj więcej…
Środy od 17 stycznia
Sergio Reina (ur. 26 stycznia 1985 w Cali) – kolumbijski piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, od 2021 roku zawodnik gwatemalskiego Deportivo Marquense. Jest wychowankiem akademii juniorskiej klubu América de Cali. Nie potrafił się przebić w pierwszym zespole, wobec czego przez kolejne lata występował w drugiej lidze kolumbijskiej, z półroczną przerwą na grę w kostarykańskim CS Cartaginés. W 2009 roku z powodzeniem występował w peruwiańskim Inti Gas Deportes, w którego barwach był uznawany za czołowego obrońcę ligi i wzbudził zainteresowanie silniejszych klubów. W latach 2010–2012 był zawodnikiem Zagłębia Lubin, dla którego rozegrał 48 spotkań w Ekstraklasie. Następnie powrócił do Ameryki Łacińskiej, gdzie występował kolejno w Kolumbii, Boliwii, Peru oraz Gwatemali. Jako zawodnik boliwijskiego Bloomingu wystąpił w rozgrywkach Copa Sudamericana, zaś w barwach Marquense wygrał drugą ligę gwatemalską. Tym samym w wieku 36 lat wywalczył pierwsze trofeum w zawodowej karierze. Był powoływany do reprezentacji Kolumbii U-20, lecz nie znalazł się w kadrze na żaden oficjalny turniej. Czytaj więcej…
Czwartki od 7 lutego
Hamidiye – turecki krążownik pancernopokładowy z początku XX wieku, wodowany w 1903 roku, zbudowany w brytyjskiej stoczni Armstronga. Wyporność normalna okrętu wynosiła 3904 tony, a długość sięgała 112 metrów. Napęd stanowiły maszyny parowe o mocy 12 000 KM, pozwalające na osiąganie maksymalnej prędkości 22 węzły. Artyleria główna składała się z dwóch pojedynczych dział kalibru 152 mm i ośmiu dział kalibru 120 mm. Służył w marynarce Imperium Osmańskiego podczas wojen bałkańskich oraz I wojny światowej, a następnie w marynarce Republiki Turcji do 1947 roku. Wraz z półbliźniaczym „Mecidiye” były jedynymi pełnowartościowymi krążownikami tureckimi przed I wojną światową. Uważany był za najaktywniejszy okręt floty osmańskiej. Zasłynął kilkumiesięcznym rajdem na Morzu Śródziemnym w 1913 roku podczas I wojny bałkańskiej, oprócz tego w czasie tej wojny i I wojny światowej działał głównie na Morzu Czarnym. Wycofany z czynnej służby w 1947 roku, został złomowany w latach 60. [Hamidiye (1903)
Piątki od 3 stycznia
Sandakańskie marsze śmierci – przymusowa ewakuacja alianckich jeńców wojennych więzionych w obozie jenieckim w Sandakanie na Borneo Północnym, przeprowadzona przez Cesarską Armię Japońską w 1945 roku, w ostatniej fazie wojny na Pacyfiku, zakończona eksterminacją ponad 99% jeńców. W styczniu 1945 roku, w związku z obawami przed aliancką inwazją oraz zniszczeniem lotniska, przy którego budowie pracowali jeńcy, dowództwo japońskiej 37. Armii postanowiło przenieść jeńców na zachodnie wybrzeże protektoratu. Ze względu na fakt, iż alianci panowali na morzu i w powietrzu, ewakuacja została przeprowadzona drogą lądową. Pierwsza grupa jeńców wyruszyła z Sandakanu 28 stycznia, druga – 29 maja, a trzecia – 15 czerwca. Przemarsz przez bagna i pokryte gęstą puszczą góry zamienił się w „marsz śmierci”, podczas którego Australijczycy oraz Brytyjczycy masowo ginęli z wyczerpania lub z rąk strażników. Ostatecznie zamiast do odległego o 400 km celu – Tuaran, jeńcy dotarli tylko do Ranau na 250. kilometrze szlaku. Niezdolnych do marszu pozostawiono w Sandakanie, gdzie wszyscy zmarli z głodu i chorób lub zostali zabici przez strażników. Niemal wszyscy jeńcy, którym udało się dotrzeć do Ranau, także zmarli lub zostali wymordowani. Spośród 2434 Australijczyków oraz Brytyjczyków, których więziono w Sandakanie, przeżyło zaledwie sześciu. Czytaj więcej…
Soboty od 30 stycznia
Hiszpania na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – występ kadry sportowców reprezentujących Hiszpanię na igrzyskach olimpijskich w Vancouver w 2010 roku. Hiszpanie uczestniczyli w zawodach siedmiu spośród piętnastu dyscyplin sportowych, łącznie w 23 konkurencjach. Kadra składała się z 18 zawodników – 10 mężczyzn oraz 8 kobiet. Funkcję chorążego ekipy hiszpańskiej podczas ceremonii otwarcia była snowboardzistka Queralt Castellet, a podczas ceremonii zamknięcia biegaczka narciarska – Laura Orgué. Najmłodszą członkinią kadry była łyżwiarka figurowa Sonia Lafuente, która w dniu otwarcia igrzysk miała 18 lat i 79 dni, a najstarszym hiszpańskim reprezentantem w Vancouver był snowboardzista Jordi Font, który podczas ceremonii otwarcia miał 34 lata i 291 dni. Za drużynę olimpijską odpowiedzialny był Hiszpański Komitet Olimpijski oraz dwie narodowe federacje – Hiszpański Związek Sportów Zimowych i Hiszpański Związek Sportów Lodowych. Hiszpanie nie wywalczyli żadnego medalu olimpijskiego. Czytaj więcej…
Niedziele od 30 stycznia
Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1992 – zestawienie państw, reprezentowanych przez narodowe komitety olimpijskie, uszeregowanych pod względem liczby zdobytych medali na XVI Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w 1992 roku w Albertville. Na igrzyskach w Albertville przeprowadzono 57 konkurencji w 12 dyscyplinach sportowych, czyli o 11 więcej niż podczas poprzednich zimowych igrzysk, które odbyły się w 1988 roku w Calgary. Po raz pierwszy medale olimpijskie przyznano w narciarstwie dowolnym oraz short tracku. W igrzyskach olimpijskich wzięło udział 1801 sportowców z 64 narodowych reprezentacji. Medalistami zostali sportowcy z 20 reprezentacji, co oznacza, że 44 państwa zakończyły igrzyska z zerowym dorobkiem medalowym. Zwycięstwo w klasyfikacji medalowej odniosła reprezentacja Niemiec, dla której był to pierwszy start olimpijski po zjednoczeniu. Niemcy zdobyli 10 złotych, 10 srebrnych i 6 brązowych medali, dzięki czemu okazali się najlepsi zarówno pod względem liczby złotych, jak i wszystkich medali. Czytaj więcej…