Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
wymiana cotygodniowa |
Lit. |
||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''[[Bouvet (1896)|Bouvet]]''' – [[III Republika Francuska|francuski]] [[pancernik]] z końca XIX wieku. Był jedną z pięciu podobnych do siebie jednostek zamówionych w ramach programu rozbudowy floty francuskiej z 1890 roku. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 12 205 ton, a jego główną artylerię stanowiły dwa [[Działo okrętowe|działa]] [[Kaliber broni|kalibru]] 305 mm i dwa kalibru 274 mm, uzupełniane przez osiem dział kal. 138 mm i osiem kal. 100 mm. [[Wodowanie|Zwodowany]] w kwietniu 1896 roku w stoczni [[Naval Group|Arsenal de Lorient]] w [[Lorient]], został [[Podniesienie bandery|przyjęty do służby]] w [[Marine nationale]] w lipca 1898 roku. Nazwę otrzymał na cześć [[Wiceadmirał|wadm.]] Françoisa Josepha Bouveta. Służył na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]] oraz [[Ocean Atlantycki|Oceanie Atlantyckim]], biorąc udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]]. „Bouvet” zatonął 18 marca 1915 roku podczas [[Operacje morskie w Cieśninie Dardanelskiej|operacji opanowania Dardaneli]] po wejściu na [[Mina morska|minę]], a na jego pokładzie zginęło ponad 600 osób. Wrak pancernika spoczywa na głębokości około 70 metrów. ''[[Bouvet (1896)|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[Bouvet (1896)|Bouvet]]''' – [[III Republika Francuska|francuski]] [[pancernik]] z końca XIX wieku. Był jedną z pięciu podobnych do siebie jednostek zamówionych w ramach programu rozbudowy floty francuskiej z 1890 roku. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 12 205 ton, a jego główną artylerię stanowiły dwa [[Działo okrętowe|działa]] [[Kaliber broni|kalibru]] 305 mm i dwa kalibru 274 mm, uzupełniane przez osiem dział kal. 138 mm i osiem kal. 100 mm. [[Wodowanie|Zwodowany]] w kwietniu 1896 roku w stoczni [[Naval Group|Arsenal de Lorient]] w [[Lorient]], został [[Podniesienie bandery|przyjęty do służby]] w [[Marine nationale]] w lipca 1898 roku. Nazwę otrzymał na cześć [[Wiceadmirał|wadm.]] Françoisa Josepha Bouveta. Służył na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]] oraz [[Ocean Atlantycki|Oceanie Atlantyckim]], biorąc udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]]. „Bouvet” zatonął 18 marca 1915 roku podczas [[Operacje morskie w Cieśninie Dardanelskiej|operacji opanowania Dardaneli]] po wejściu na [[Mina morska|minę]], a na jego pokładzie zginęło ponad 600 osób. Wrak pancernika spoczywa na głębokości około 70 metrów. ''[[Bouvet (1896)|Czytaj więcej…]]'' |
||
|3=<!--Propozycja na środę 21 lipca --> [[Plik:ORP Flaming.jpg|right|100px]] |
|3=<!--Propozycja na środę 21 lipca --> [[Plik:ORP Flaming.jpg|right|100px]] |
||
'''[[ORP Czapla (1964)|ORP Czapla]]''' – [[Polska|polski]] [[trałowiec]] bazowy z okresu [[Zimna wojna|zimnej wojny]], jeden z serii dwunastu okrętów [[Trałowce projektu 206F|projektu ''206F'']]. Jednostka mierzyła 58,2 metra [[Długość całkowita (statek)|długości]], 7,97 metra [[Szerokość całkowita|szerokości]] i miała [[zanurzenie]] 2,14 metra, a jej [[wyporność]] pełna wynosiła 470 ton. Uzbrojona była w trzy podwójne zestawy [[Armata automatyczna|działek automatycznych]] [[2M-3]]M [[Kaliber broni|kalibru]] 25 mm i [[Bomba głębinowa|bomby głębinowe]], a ponadto była przystosowana do przewozu i stawiania [[Mina morska|min morskich]]. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] 13 czerwca 1964 roku w [[Stocznia Gdynia|Stoczni im. Komuny Paryskiej]] w [[Gdynia|Gdyni]], a do służby w [[Marynarka Wojenna|Marynarce Wojennej]] [[Podniesienie bandery|przyjęto go]] 4 lipca 1965 roku. Intensywnie eksploatowana jednostka, oznaczona [[Numer burtowy|numerem burtowym]] 617, cały okres służby spędziła w 13. Dywizjonie Trałowców [[9 Flotylla Obrony Wybrzeża|9. Flotylli Obrony Wybrzeża]] w [[Hel (miasto)|Helu]]. Okręt został skreślony z listy floty po blisko 25-letnim czasie użytkowania w kwietniu 1990 roku. ''[[ORP Czapla (1964|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[ORP Czapla (1964)|ORP Czapla]]''' – [[Polska|polski]] [[trałowiec]] bazowy z okresu [[Zimna wojna|zimnej wojny]], jeden z serii dwunastu okrętów [[Trałowce projektu 206F|projektu ''206F'']]. Jednostka mierzyła 58,2 metra [[Długość całkowita (statek)|długości]], 7,97 metra [[Szerokość całkowita|szerokości]] i miała [[zanurzenie]] 2,14 metra, a jej [[wyporność]] pełna wynosiła 470 ton. Uzbrojona była w trzy podwójne zestawy [[Armata automatyczna|działek automatycznych]] [[2M-3]]M [[Kaliber broni|kalibru]] 25 mm i [[Bomba głębinowa|bomby głębinowe]], a ponadto była przystosowana do przewozu i stawiania [[Mina morska|min morskich]]. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] 13 czerwca 1964 roku w [[Stocznia Gdynia|Stoczni im. Komuny Paryskiej]] w [[Gdynia|Gdyni]], a do służby w [[Marynarka Wojenna|Marynarce Wojennej]] [[Podniesienie bandery|przyjęto go]] 4 lipca 1965 roku. Intensywnie eksploatowana jednostka, oznaczona [[Numer burtowy|numerem burtowym]] 617, cały okres służby spędziła w 13. Dywizjonie Trałowców [[9 Flotylla Obrony Wybrzeża|9. Flotylli Obrony Wybrzeża]] w [[Hel (miasto)|Helu]]. Okręt został skreślony z listy floty po blisko 25-letnim czasie użytkowania w kwietniu 1990 roku. ''[[ORP Czapla (1964)|Czytaj więcej…]]'' |
||
|4=<!--Propozycja na czwartek 22 lipca --> [[Plik:SMS Kaiser Max illustration.tif|right|100px]] |
|4=<!--Propozycja na czwartek 22 lipca --> [[Plik:SMS Kaiser Max illustration.tif|right|100px]] |
||
'''[[SMS Kaiser Max (1862)|SMS Kaiser Max]]''' – pierwszy z okrętów [[Okręty pancerne typu Kaiser Max (1862)|typu ''Kaiser Max'']], zbudowany dla Österreichische Marine. Położenie stępki pod okręt odbyło się w październiku 1861 roku w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino. Okręt został zwodowany w czerwcu 1862 roku i ukończony w marcu 1863 roku. Jego uzbrojenie główne składało się z 16 armat 48-funtowych i 15 armat 24-funtowych w tradycyjnej aranżacji burtowej. Burty chronione były przez pancerz grubości 110 mm. „Kaiser Max” wziął udział w [[Bitwa pod Lissą|bitwie pod Lissą]] w lipcu 1866 roku. Zaangażował w walkę włoski okręt obrony wybrzeża „Palestro”, który w efekcie ciągłego ciężkiego austriackiego ostrzału eksplodował i zatonął. „Kaiser Max” wyszedł z bitwy bez szwanku. W 1867 roku okręt zmodernizowano w celu polepszenia jego [[dzielność morska|dzielności morskiej]] i uzbrojenia, ale i tak został szybko wyprzedzony przez rozwój technologii morskiej w latach 60. i 70. W 1873 roku już przestarzały okręt został „przebudowany”, chociaż tak naprawdę wiązało się to z jego rozebraniem, a jego pancerz, maszyneria i inne mniejsze części i wyposażenie zostały użyte do budowy nowego okrętu o tej samej nazwie. ''[[SMS Kaiser Max (1862)|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[SMS Kaiser Max (1862)|SMS Kaiser Max]]''' – pierwszy z okrętów [[Okręty pancerne typu Kaiser Max (1862)|typu ''Kaiser Max'']], zbudowany dla Österreichische Marine. Położenie stępki pod okręt odbyło się w październiku 1861 roku w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino. Okręt został zwodowany w czerwcu 1862 roku i ukończony w marcu 1863 roku. Jego uzbrojenie główne składało się z 16 armat 48-funtowych i 15 armat 24-funtowych w tradycyjnej aranżacji burtowej. Burty chronione były przez pancerz grubości 110 mm. „Kaiser Max” wziął udział w [[Bitwa pod Lissą|bitwie pod Lissą]] w lipcu 1866 roku. Zaangażował w walkę włoski okręt obrony wybrzeża „Palestro”, który w efekcie ciągłego ciężkiego austriackiego ostrzału eksplodował i zatonął. „Kaiser Max” wyszedł z bitwy bez szwanku. W 1867 roku okręt zmodernizowano w celu polepszenia jego [[dzielność morska|dzielności morskiej]] i uzbrojenia, ale i tak został szybko wyprzedzony przez rozwój technologii morskiej w latach 60. i 70. W 1873 roku już przestarzały okręt został „przebudowany”, chociaż tak naprawdę wiązało się to z jego rozebraniem, a jego pancerz, maszyneria i inne mniejsze części i wyposażenie zostały użyte do budowy nowego okrętu o tej samej nazwie. ''[[SMS Kaiser Max (1862)|Czytaj więcej…]]'' |
||
Wersja z 09:48, 21 lip 2021
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Okręty podwodne typu IIB – typ okrętów podwodnych III Rzeszy, zaprojektowanych z obejściem postanowień traktatu wersalskiego przez założone w Holandii niemieckie biuro projektowe IvS. Były to jednokadłubowe przybrzeżne jednostki opracowane na podstawie projektu okrętów typu typu IIA. 20 okrętów tego typu zostało wybudowanych w latach 1935–1940 w stoczniach Germania i Deutsche Werke w Kilonii oraz Flender Werke w Lubece. W początkowym okresie wojny uczestniczyły w działaniach bojowych przeciw polskiej Marynarce Wojennej na Bałtyku, przeciw brytyjskiej żegludze i Royal Navy na Morzu Północnym oraz na wodach okalających Wyspy Brytyjskie. W późniejszym okresie pełniły głównie funkcje szkoleniowe na Bałtyku, z wyjątkiem sześciu okrętów podwodnych, które w 1942 roku zostały drogą lądową przetransportowane na Morze Czarne i podjęły tam działania przeciw flocie radzieckiej oraz prowadziły ostrzał radzieckich jednostek na lądzie za pomocą pocisków rakietowych. Czytaj więcej…
Jutro
Bouvet – francuski pancernik z końca XIX wieku. Był jedną z pięciu podobnych do siebie jednostek zamówionych w ramach programu rozbudowy floty francuskiej z 1890 roku. Okręt wypierał 12 205 ton, a jego główną artylerię stanowiły dwa działa kalibru 305 mm i dwa kalibru 274 mm, uzupełniane przez osiem dział kal. 138 mm i osiem kal. 100 mm. Zwodowany w kwietniu 1896 roku w stoczni Arsenal de Lorient w Lorient, został przyjęty do służby w Marine nationale w lipca 1898 roku. Nazwę otrzymał na cześć wadm. Françoisa Josepha Bouveta. Służył na Morzu Śródziemnym oraz Oceanie Atlantyckim, biorąc udział w I wojnie światowej. „Bouvet” zatonął 18 marca 1915 roku podczas operacji opanowania Dardaneli po wejściu na minę, a na jego pokładzie zginęło ponad 600 osób. Wrak pancernika spoczywa na głębokości około 70 metrów. Czytaj więcej…
Pojutrze
ORP Czapla – polski trałowiec bazowy z okresu zimnej wojny, jeden z serii dwunastu okrętów projektu 206F. Jednostka mierzyła 58,2 metra długości, 7,97 metra szerokości i miała zanurzenie 2,14 metra, a jej wyporność pełna wynosiła 470 ton. Uzbrojona była w trzy podwójne zestawy działek automatycznych 2M-3M kalibru 25 mm i bomby głębinowe, a ponadto była przystosowana do przewozu i stawiania min morskich. Okręt został zwodowany 13 czerwca 1964 roku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, a do służby w Marynarce Wojennej przyjęto go 4 lipca 1965 roku. Intensywnie eksploatowana jednostka, oznaczona numerem burtowym 617, cały okres służby spędziła w 13. Dywizjonie Trałowców 9. Flotylli Obrony Wybrzeża w Helu. Okręt został skreślony z listy floty po blisko 25-letnim czasie użytkowania w kwietniu 1990 roku. Czytaj więcej…
Za 3 dni
SMS Kaiser Max – pierwszy z okrętów typu Kaiser Max, zbudowany dla Österreichische Marine. Położenie stępki pod okręt odbyło się w październiku 1861 roku w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino. Okręt został zwodowany w czerwcu 1862 roku i ukończony w marcu 1863 roku. Jego uzbrojenie główne składało się z 16 armat 48-funtowych i 15 armat 24-funtowych w tradycyjnej aranżacji burtowej. Burty chronione były przez pancerz grubości 110 mm. „Kaiser Max” wziął udział w bitwie pod Lissą w lipcu 1866 roku. Zaangażował w walkę włoski okręt obrony wybrzeża „Palestro”, który w efekcie ciągłego ciężkiego austriackiego ostrzału eksplodował i zatonął. „Kaiser Max” wyszedł z bitwy bez szwanku. W 1867 roku okręt zmodernizowano w celu polepszenia jego dzielności morskiej i uzbrojenia, ale i tak został szybko wyprzedzony przez rozwój technologii morskiej w latach 60. i 70. W 1873 roku już przestarzały okręt został „przebudowany”, chociaż tak naprawdę wiązało się to z jego rozebraniem, a jego pancerz, maszyneria i inne mniejsze części i wyposażenie zostały użyte do budowy nowego okrętu o tej samej nazwie. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Glauco – włoski okręt podwodny z okresu międzywojennego i II wojny światowej, jedna z dwóch jednostek typu Glauco. Pierwotnie została zamówiona przez Portugalię jako „Delfim”, jednak z powodu zerwania kontraktu została ukończona na potrzeby Regia Marina. Okręt został zwodowany w styczniu 1935 roku w stoczni Cantieri Riuniti dell'Adriatico w Monfalcone, a w skład włoskiej marynarki wszedł we wrześniu 1935 roku. Pełnił służbę na Morzu Śródziemnym, Morzu Czerwonym oraz Atlantyku, biorąc udział m.in. w wojnie domowej w Hiszpanii i bitwie o Atlantyk, operując z Betasom. Został samozatopiony 27 czerwca 1941 roku na zachód od Gibraltaru, po ciężkim uszkodzeniu przez brytyjski niszczyciel HMS „Wishart” (D67). Do niewoli trafiło 51 członków załogi okrętu, podjętych z wody przez załogę brytyjskiej jednostki. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Czas przeszły w języku angielskim – opis sposobów wyrażania przeszłości i konstrukcji oddających przeszłość w języku angielskim. W tym języku istnieje kilka sposobów opisywania przeszłości. Do opisu wydarzeń, które rzutują na obecną rzeczywistość, używa się czasu teraźniejszego Present Perfect, a do zdarzeń, które zaczęły się w przeszłości, a trwają obecnie – Present Perfect Progressive. Najczęściej używanym czasem jest Past Simple. Opisuje on czynności przeszłe niemające związku z teraźniejszością. Do opisu wydarzeń trwających w danym momencie bądź też rozgrywających się przez dłuższy okres używa się Past Progressive. Wreszcie w języku angielskim istnieje czas zaprzeszły opisujący uprzedniość jednego zdarzenia wobec innego. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Bridgwater – miasto w Wielkiej Brytanii, w Anglii w hrabstwie Somerset. Stolica i centrum administracyjne okręgu Sedgemoor. Położone nad rzeką Parrett, na równinie Somerset Levels, między wzgórzami Quantock i Mendip, w odległości ok. 9 km od Kanału Bristolskiego. Miasto znajduje się w połowie drogi między Bristolem a Exeter, przy autostradzie M5. Do lat 50. XX wieku miasto znane było jako ośrodek wikliniarstwa. Przemysł ten upadł wraz z osuszeniem bagien Sedgemoor. Upadła również jedna z większych angielskich cegielni. Miasto ponownie zyskało na znaczeniu podczas rewolucji logistycznej lat 70. Bridgwater jest obecnie lokalnym centrum przemysłowym, a ze względu na dogodne położenie orazi możliwości transportowe, również regionalnym centrum logistycznym, siedzibą regionalnych licznych centrów dystrybucyjnych. Stanowi zaplecze ekonomiczne dla siedziby władz hrabstwa – Taunton. Według danych na rok 2011 miasto zamieszkiwało 35 886 osób. Czytaj więcej…