Szablon:Artykuł na medal: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
wymiana cotygodniowa
wymiana cotygodniowa
Linia 15: Linia 15:
'''[[Podsumowanie startów zespołu Lotus w Formule 1]]''' – w 1954 roku założyciel firmy [[Lotus Cars|Lotus Engineering]], [[Colin Chapman]], wydzielił z niej spółkę-córkę, nazwaną [[Team Lotus]], która miała być odpowiedzialna za sporty motorowe. W [[Formuła 1|Formule 1]] Team Lotus zadebiutował w [[Formuła 1 Sezon 1958|sezonie 1958]] podczas [[Grand Prix Monako 1958|Grand Prix Monako]], w którym to [[Lotus 12|Lotusem 12]] ścigali się [[Cliff Allison]] oraz [[Graham Hill]]. Jako konstruktor samochodów pierwsze zwycięstwo Lotus odniósł w [[Grand Prix Monako 1960]], kiedy to [[Lotus 18|Lotusem 18]] triumfował ścigający się dla [[Rob Walker Racing Team|R.R.C. Walker Racing Team]] [[Stirling Moss]]. Dla fabrycznego zespołu Lotusa pierwsze zwycięstwo odniósł natomiast [[Innes Ireland]] w [[Formuła 1 Sezon 1961|sezonie 1961]] podczas [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1961|Grand Prix Stanów Zjednoczonych]]. Na początku lat dziewięćdziesiątych zespół zaczął przeżywać problemy finansowe, a po [[Grand Prix Włoch 1994]] na skutek długów został przejęty przez zarząd komisaryczny. Na początku 1995 roku Lotus wskutek zadłużenia wycofał się z rywalizacji w Formule 1. Powrócił do niej w sezonie [[Formuła 1 Sezon 2010|sezonie 2010]]. Przed [[Formuła 1 Sezon 2016|sezonem 2016]] zespół został przejęty przez [[Renault F1|Renault]]. ''[[Podsumowanie startów zespołu Lotus w Formule 1|Czytaj więcej…]]''
'''[[Podsumowanie startów zespołu Lotus w Formule 1]]''' – w 1954 roku założyciel firmy [[Lotus Cars|Lotus Engineering]], [[Colin Chapman]], wydzielił z niej spółkę-córkę, nazwaną [[Team Lotus]], która miała być odpowiedzialna za sporty motorowe. W [[Formuła 1|Formule 1]] Team Lotus zadebiutował w [[Formuła 1 Sezon 1958|sezonie 1958]] podczas [[Grand Prix Monako 1958|Grand Prix Monako]], w którym to [[Lotus 12|Lotusem 12]] ścigali się [[Cliff Allison]] oraz [[Graham Hill]]. Jako konstruktor samochodów pierwsze zwycięstwo Lotus odniósł w [[Grand Prix Monako 1960]], kiedy to [[Lotus 18|Lotusem 18]] triumfował ścigający się dla [[Rob Walker Racing Team|R.R.C. Walker Racing Team]] [[Stirling Moss]]. Dla fabrycznego zespołu Lotusa pierwsze zwycięstwo odniósł natomiast [[Innes Ireland]] w [[Formuła 1 Sezon 1961|sezonie 1961]] podczas [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1961|Grand Prix Stanów Zjednoczonych]]. Na początku lat dziewięćdziesiątych zespół zaczął przeżywać problemy finansowe, a po [[Grand Prix Włoch 1994]] na skutek długów został przejęty przez zarząd komisaryczny. Na początku 1995 roku Lotus wskutek zadłużenia wycofał się z rywalizacji w Formule 1. Powrócił do niej w sezonie [[Formuła 1 Sezon 2010|sezonie 2010]]. Przed [[Formuła 1 Sezon 2016|sezonem 2016]] zespół został przejęty przez [[Renault F1|Renault]]. ''[[Podsumowanie startów zespołu Lotus w Formule 1|Czytaj więcej…]]''


|dodane czwartek = 3 maja
|dodane czwartek = 7 czerwca
|czwartek|4=
|czwartek|4=
[[Plik:POL COA Półkozic.svg|100px|right]]
[[Plik:Symonds and Co Collection Q41314.jpg|100px|right]]
'''[[Jauréguiberry (1893)|Jauréguiberry]]''' – [[III Republika Francuska|francuski]] [[pancernik]] z końca XIX wieku. Był jedną z pięciu podobnych do siebie jednostek zamówionych w ramach programu rozbudowy floty francuskiej z 1890 roku. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 11 818 ton, a jego główną artylerię stanowiły dwa [[Działo okrętowe|działa]] [[Kaliber broni|kalibru]] 305 mm i dwa kalibru 274 mm, uzupełniane przez osiem dział kal. 138 mm. [[Wodowanie|Zwodowany]] 27 października 1893 roku w stoczni Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée w [[La Seyne-sur-Mer]], został [[Podniesienie bandery|przyjęty do służby]] w [[Marine nationale]] 17 maja 1897 roku. Nazwę otrzymał na cześć [[Wiceadmirał|wadm.]] Jeana Bernarda Jauréguiberry’ego – dwukrotnego ministra marynarki wojennej. Służył na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]] oraz [[Ocean Atlantycki|Oceanie Atlantyckim]], biorąc udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]]. Z czynnej służby został wycofany w czerwcu 1920 roku, pełniąc następnie rolę [[Hulk (okręt)|hulku]]. Okręt został [[Stocznia złomowa|zezłomowany]] w 1934 roku. ''[[Jauréguiberry (1893)|Czytaj więcej…]]''
'''[[Półkozic]]''' – polski [[herb szlachecki]], noszący [[zawołanie|zawołania]] ''Połkoza'' oraz ''Połukoza''. Występował głównie w [[województwo krakowskie (I Rzeczpospolita)|ziemi krakowskiej]], [[województwo sandomierskie (I Rzeczpospolita)|sandomierskiej]], [[województwo lubelskie (I Rzeczpospolita)|lubelskiej]], [[województwo łęczyckie|łęczyckiej]] oraz [[województwo sieradzkie (I Rzeczpospolita)|sieradzkiej]]. W wyniku [[Unia horodelska|unii horodelskiej]] w 1413 roku przeniesiony na [[Litwa|Litwę]]. Najwcześniejsze źródło heraldyczne wymieniające herb to datowane na lata 1464–1480 ''[[Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae]]'' polskiego historyka [[Jan Długosz|Jana Długosza]], który zalicza go do rdzennie polskich. Zapisuje on informacje o herbie wśród 71 najstarszych polskich herbów szlacheckich. Spośród około 270 rodów używających Półkozica, największe znaczenie uzyskali [[Ligęzowie]]. Chorągiew z Półkozicem [[Jan Ligęza|Jana Ligęzy]] brała udział w [[Bitwa pod Grunwaldem|Bitwie pod Grunwaldem]]. [[Adam Mickiewicz]] spopularyzował ten herb, przypisując go w ''[[Pan Tadeusz|Panu Tadeuszu]]'' fikcyjnej rodzinie Horeszków. ''[[Półkozic|Czytaj więcej…]]''


|dodane piątek = 24 maja
|dodane piątek = 24 maja

Wersja z 00:24, 7 cze 2021

Artykuły na Medal - zajawki na SG
Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link, aby wyczyścić cache. Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
Artykuł na Medal (dzisiejszy)

Deutsches Eck – sztuczny cypel, położony w Koblencji, przy ujściu Mozeli do Renu. Został usypany na początku lat 90. XIX wieku jako miejsce do budowy pomnika cesarza Wilhelma I. Za projekt mającego postać konnego posągu stojącego na wysokim cokole pomnika odpowiadali architekt Bruno Schmitz oraz rzeźbiarz Emil Hundrieser. Pod koniec II wojny światowej, w 1945 roku konny posąg cesarza został zniszczony wskutek trafienia amerykańskim pociskiem artyleryjskim. W następnych latach pojawiły się nieuwzględniające odbudowy konnego posągu inicjatywy przeprojektowania Deutsches Eck, z których najważniejszą był zorganizowany przez rządzące Koblencją francuskie władze wojskowe konkurs architektoniczny. W konkursie tym wybrano 20 projektów, jednak żaden nie doczekał się realizacji. W 1953 roku pusty cokół pomnika został przekształcony w „pomnik jedności niemieckiej”. Czterdzieści lat później pomnik przywrócono do pierwotnej formy, ustawiając na cokole rekonstrukcję zniszczonego konnego posągu Wilhelma I. Obecnie Deutsches Eck wraz z pomnikiem uchodzi za największą atrakcję turystyczną Koblencji, każdego roku odwiedzaną przez ponad 2 miliony ludzi. Jest również częścią tzw. Oberes Mittelrheintal, odcinka doliny środkowego Renu wpisanego w 2002 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Czytaj więcej…

Poniedziałki od 17 maja
Rynek we Wrocławiuśredniowieczny plac targowy we Wrocławiu, obecnie centralna część strefy pieszej. Jeden z największych rynków staromiejskich Europy, z największymi ratuszami w Polsce. Rynek wrocławski, według Olgierda Czernera, obejmuje cały teren placu wraz z wszystkimi elementami architektonicznymi znajdującym się na jego obszarze oraz zabudowę otaczającą plac z czterech stron. Rynek tworzy układ urbanistyczny wraz z przekątniowo przyległym placem Solnym oraz placem wokół kościoła św. Elżbiety. Do Rynku prowadzi 10 ulic – po dwie w każdym narożniku: do południowo-wschodniego narożnika ulica Świdnicka i Oławska, do północno-wschodniego Wita Stwosza i Kuźnicza, do północno-zachodniego Odrzańska i św. Mikołaja, a do narożnika południowo-zachodniego przylega plac Solny z ulicami Ruską i Gepperta. Na pierzei wschodniej dochodzi ulica Kurzy Targ, a na północnej wąska ulica Więzienna. Na pierzei południowej znajduje się Przejście św. Doroty przechodzące w Zaułek Jerzego Grotowskiego. Centralną część Rynku zajmuje blok śródrynkowy skręcony o 7° w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, składający się ze Starego Ratusza, Nowego Ratusza oraz kamienic. Czytaj więcej…
Wtorki od 31 maja
Thoramerykański film akcji z elementami science fantasy z 2011 roku na podstawie serii komiksów o superbohaterze o tym samym imieniu wydawnictwa Marvel Comics. Za reżyserię odpowiadał Kenneth Branagh. Tytułową rolę zagrał Chris Hemsworth, a obok niego w rolach głównych wystąpili m.in.: Natalie Portman, Tom Hiddleston oraz Stellan Skarsgård. Jest to historia Thora, następcy tronu z Asgardu, który zostaje wygnany z ojczyzny na Ziemię, gdzie poznaje astrofizyczkę Jane Foster. Pozbawiony swoich nadludzkich możliwości musi powstrzymać swojego adoptowanego brata Lokiego w przejęciu tronu Asgardu. Thor wchodzi w skład I Fazy Marvel Cinematic Universe. Jest to czwarty film należący do tej franczyzy i tworzy on jej pierwszy rozdział zatytułowany The Infinity Saga. Powstały jego dwie kontynuacje: Thor: Mroczny świat z 2013 roku oraz Thor: Ragnarok z 2017 roku. Światowa premiera filmu miała miejsce 17 kwietnia 2011 roku w Sydney. Przy budżecie 150 milionów dolarów Thor zarobił prawie 450 milionów dolarów. Film otrzymał również przeważnie pozytywne oceny od krytyków. Czytaj więcej…
Środy od 31 maja
Podsumowanie startów zespołu Lotus w Formule 1 – w 1954 roku założyciel firmy Lotus Engineering, Colin Chapman, wydzielił z niej spółkę-córkę, nazwaną Team Lotus, która miała być odpowiedzialna za sporty motorowe. W Formule 1 Team Lotus zadebiutował w sezonie 1958 podczas Grand Prix Monako, w którym to Lotusem 12 ścigali się Cliff Allison oraz Graham Hill. Jako konstruktor samochodów pierwsze zwycięstwo Lotus odniósł w Grand Prix Monako 1960, kiedy to Lotusem 18 triumfował ścigający się dla R.R.C. Walker Racing Team Stirling Moss. Dla fabrycznego zespołu Lotusa pierwsze zwycięstwo odniósł natomiast Innes Ireland w sezonie 1961 podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych. Na początku lat dziewięćdziesiątych zespół zaczął przeżywać problemy finansowe, a po Grand Prix Włoch 1994 na skutek długów został przejęty przez zarząd komisaryczny. Na początku 1995 roku Lotus wskutek zadłużenia wycofał się z rywalizacji w Formule 1. Powrócił do niej w sezonie sezonie 2010. Przed sezonem 2016 zespół został przejęty przez Renault. Czytaj więcej…
Czwartki od 7 czerwca
Jauréguiberryfrancuski pancernik z końca XIX wieku. Był jedną z pięciu podobnych do siebie jednostek zamówionych w ramach programu rozbudowy floty francuskiej z 1890 roku. Okręt wypierał 11 818 ton, a jego główną artylerię stanowiły dwa działa kalibru 305 mm i dwa kalibru 274 mm, uzupełniane przez osiem dział kal. 138 mm. Zwodowany 27 października 1893 roku w stoczni Société Nouvelle des Forges et Chantiers de la Méditerranée w La Seyne-sur-Mer, został przyjęty do służby w Marine nationale 17 maja 1897 roku. Nazwę otrzymał na cześć wadm. Jeana Bernarda Jauréguiberry’ego – dwukrotnego ministra marynarki wojennej. Służył na Morzu Śródziemnym oraz Oceanie Atlantyckim, biorąc udział w I wojnie światowej. Z czynnej służby został wycofany w czerwcu 1920 roku, pełniąc następnie rolę hulku. Okręt został zezłomowany w 1934 roku. Czytaj więcej…
Piątki od 24 maja
Rogelio Chávez (ur. 28 października 1984 w Tula de Allende) – meksykański piłkarz występujący głównie na pozycji prawego obrońcy, reprezentant kraju. Jest wychowankiem klubu Cruz Azul, w którym spędził większość swojej kariery. Zdobył z nim cztery wicemistrzostwa Meksyku. Na arenie międzynarodowej wygrał Ligę Mistrzów CONCACAF oraz dwukrotnie dotarł do finału tych rozgrywek. Wziął również udział w klubowych mistrzostwach świata. W barwach Cruz Azul przez 11 lat wystąpił w 304 spotkaniach. W lidze meksykańskiej przez krótki czas występował także w klubach CF Pachuca oraz Atlas FC. Następnie grał w FBC Melgar, z którym wywalczył wicemistrzostwo Peru. Pod koniec kariery został piłkarzem Arki Gdynia, na mocy umowy partnerskiej tego klubu z jednym z meksykańskich miast. Dla gdyńskiego zespołu nie zagrał jednak w żadnym oficjalnym meczu. Rozegrał jedno towarzyskie spotkanie w reprezentacji Meksyku, w kwietniu 2014 roku przeciwko Stanom Zjednoczonym (2:2). Czytaj więcej…
Soboty od 10 maja
Białoruś w Konkursie Piosenki EurowizjiBiałoruś uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od edycji 2004. Od czasu debiutu konkursem na Białorusi zajmuje się publiczny nadawca Narodowa Państwowa Kompania Radiowo-Telewizyjna Republiki Białorusi (BTRC). Pierwszym reprezentantem kraju w konkursie był duet Alexandra & Konstantin z utworem „My Galileo”. Para zaprezentowała swoją piosenkę w półfinale konkursu i zajęła w nim ostatecznie 19. miejsce na 22 uczestników, nie kwalifikując się do stawki finałowej. Najwyższy wynik dla kraju zdobył Dzmitryj Kałdun, zajmując szóste miejsce z utworem „Work Your Magic” w finale konkursu w 2007 roku. Na szesnaście startów Białorusi w konkursie, jedynie sześciu krajowym reprezentantom udało się awansować do finału festiwalu. W 2021 roku kraj został zdyskwalifikowany z udziału w konkursie, ponieważ dwa zgłoszone przez nadawcę utwory nie spełniały zasad konkursu. Czytaj więcej…
Niedziele od 31 maja
Deutsches Eck – sztuczny cypel, położony w Koblencji, przy ujściu Mozeli do Renu. Został usypany na początku lat 90. XIX wieku jako miejsce do budowy pomnika cesarza Wilhelma I. Za projekt mającego postać konnego posągu stojącego na wysokim cokole pomnika odpowiadali architekt Bruno Schmitz oraz rzeźbiarz Emil Hundrieser. Pod koniec II wojny światowej, w 1945 roku konny posąg cesarza został zniszczony wskutek trafienia amerykańskim pociskiem artyleryjskim. W następnych latach pojawiły się nieuwzględniające odbudowy konnego posągu inicjatywy przeprojektowania Deutsches Eck, z których najważniejszą był zorganizowany przez rządzące Koblencją francuskie władze wojskowe konkurs architektoniczny. W konkursie tym wybrano 20 projektów, jednak żaden nie doczekał się realizacji. W 1953 roku pusty cokół pomnika został przekształcony w „pomnik jedności niemieckiej”. Czterdzieści lat później pomnik przywrócono do pierwotnej formy, ustawiając na cokole rekonstrukcję zniszczonego konnego posągu Wilhelma I. Obecnie Deutsches Eck wraz z pomnikiem uchodzi za największą atrakcję turystyczną Koblencji, każdego roku odwiedzaną przez ponad 2 miliony ludzi. Jest również częścią tzw. Oberes Mittelrheintal, odcinka doliny środkowego Renu wpisanego w 2002 roku na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Czytaj więcej…