Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
zdjęcie Kiry Iwanowej za długie - rozbije SG.
m dr
Linia 15: Linia 15:
'''[[Brodziec alaskański]]''' – gatunek średniej wielkości [[Ptaki|ptaka]] z rodziny [[bekasowate|bekasowatych]]. Wędrowny. Gniazduje w północno-wschodniej [[Syberia|Syberii]], na [[Alaska|Alasce]] oraz przyległym terytorium [[Kanada|Kanady]]. Zimuje wzdłuż wybrzeża [[Ocean Spokojny|Oceanu Spokojnego]] na południe po [[Peru]] oraz na wyspach [[Oceania|Oceanii]], a jego zachodnia granica zasięgu przechodzi przez [[Nowa Gwinea|Nową Gwineę]] i [[Australia|Australię]] - gdzie również zimuje. Stosunkowo słabo poznany, typowo dla zamieszkujących tereny górskie [[siewkowe|siewkowców]], które ogółem są niedostatecznie zbadane, co wynika z ich specyficznych zachowań, niedostępności miejsc gniazdowania oraz stosunkowo niskiego zagęszczenia. Pierwszy raz gniazdo brodźca alaskańskiego znaleziono w 1912 roku, a pierwsze [[jajo (biologia)|jaja]] pozyskano w 1923 roku, prawie 150 lat po odkryciu gatunku. Ptaki te gniazdują w pobliżu górskich strumieni. W sezonie lęgowym żerują zazwyczaj na różnych nadwodnych skalistych obszarach. [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody]] uznaje brodźca alaskańskiego za [[gatunek najmniejszej troski]] nieprzerwanie od 1988 roku. ''[[Brodziec alaskański|Czytaj więcej…]]''
'''[[Brodziec alaskański]]''' – gatunek średniej wielkości [[Ptaki|ptaka]] z rodziny [[bekasowate|bekasowatych]]. Wędrowny. Gniazduje w północno-wschodniej [[Syberia|Syberii]], na [[Alaska|Alasce]] oraz przyległym terytorium [[Kanada|Kanady]]. Zimuje wzdłuż wybrzeża [[Ocean Spokojny|Oceanu Spokojnego]] na południe po [[Peru]] oraz na wyspach [[Oceania|Oceanii]], a jego zachodnia granica zasięgu przechodzi przez [[Nowa Gwinea|Nową Gwineę]] i [[Australia|Australię]] - gdzie również zimuje. Stosunkowo słabo poznany, typowo dla zamieszkujących tereny górskie [[siewkowe|siewkowców]], które ogółem są niedostatecznie zbadane, co wynika z ich specyficznych zachowań, niedostępności miejsc gniazdowania oraz stosunkowo niskiego zagęszczenia. Pierwszy raz gniazdo brodźca alaskańskiego znaleziono w 1912 roku, a pierwsze [[jajo (biologia)|jaja]] pozyskano w 1923 roku, prawie 150 lat po odkryciu gatunku. Ptaki te gniazdują w pobliżu górskich strumieni. W sezonie lęgowym żerują zazwyczaj na różnych nadwodnych skalistych obszarach. [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody]] uznaje brodźca alaskańskiego za [[gatunek najmniejszej troski]] nieprzerwanie od 1988 roku. ''[[Brodziec alaskański|Czytaj więcej…]]''
}}
}}
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość=
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość=
<div class="hlist" style="text-align: center">
<div class="hlist" style="text-align: center">
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka|kolejka]]
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka|kolejka]]

Wersja z 23:37, 1 kwi 2020

 Dokumentacja szablonu [odśwież]

Dzisiaj

Wróbel cytrynowy – gatunek małego ptaka z rodziny wróbli. Występuje w wąskim pasie terenu w strefie Sahelu. Typowym środowiskiem są piaszczyste, pustynne sawanny z sezonową okrywą roślin jednorocznych oraz z rzadka występującymi krzewami i drzewami. Gatunek nie jest zagrożony wyginięciem. Są to ptaki bardzo towarzyskie. Grupowo podejmują nomadyczne wędrówki w poszukiwaniu pokarmu, na nocny spoczynek również udają się zbiorowo, gniazdują zaś kolonijnie. Długość ciała wynosi 12–13 cm, masa ciała 11–16 g. W upierzeniu widoczny dymorfizm płciowy. U samca głowa i wierzch ciała żółte, podobnie jak kuper. Płaszcz, grzbiet i barkówki kasztanowe. Skrzydła ciemnobrązowe z dwoma białawymi paskami skrzydłowymi. U samicy głowa i wierzch ciała piaskowobrązowe. Spód ciała kremowy, u niektórych osobników z żółtym nalotem. Po raz pierwszy gatunek opisał Martin Lichtenstein w 1823 r., holotyp pochodził z Dongoli w Sudanie. Występuje w Sahelu, od Mauretanii i północnego Senegalu przez Gambię, środkowe Mali, północne Burkina Faso, większość Nigru i skrajnie południową Algierię, Czad aż po sudańskie i erytrejskie wybrzeże Morza Czerwonego oraz Etiopię w pobliżu granicy z Dżibuti, wzdłuż rzeki Auasz. Czytaj więcej…

Jutro

Tessa Virtuekanadyjska łyżwiarka figurowa, startująca w parach tanecznych ze Scottem Moirem. Trzykrotna mistrzyni olimpijska – z Vancouver (2010) i Pjongczangu (2018, w parach tanecznych i drużynowo), dwukrotna wicemistrzyni olimpijska z Soczi (2014, w parach tanecznych i drużynowo), trzykrotna mistrzyni świata (2010, 2012, 2017), trzykrotna mistrzyni czterech kontynentów (2008, 2012, 2017), multimedalistka finału Grand Prix w łyżwiarstwie figurowym oraz 8-krotna mistrzyni Kanady (2008–2010, 2012–2014, 2017, 2018). W trakcie całej kariery seniorskiej Virtue i Moir zajęli miejsce poniżej podium tylko trzykrotnie na 45 startów. Na poświęcenie się łyżwiarstwu figurowemu oraz partnerstwu z Moirem zdecydowała się w wieku dziewięciu lat. Para Virtue i Moir wielokrotnie biła rekordy świata w notach otrzymywanych od sędziów, a także została najbardziej utytułowaną parą taneczną w historii łyżwiarstwa figurowego. Po 22 latach wspólnej jazdy 18 września 2019 roku Virtue i Moir oficjalnie ogłosili zakończenie kariery. Czytaj więcej…

Pojutrze

Piżmaczek wiosennygatunek rośliny należący do rodziny piżmaczkowatych. Jest szeroko rozprzestrzeniony w strefie klimatu umiarkowanego na półkuli północnej. W Polsce jest rozpowszechniony. Rośnie na żyznych próchnicznych glebach, zwykle w lasach. Roślina zakwita wczesną wiosną i w tym czasie, ze względu na charakterystyczny wygląd, jest łatwa do rozpoznania. Zwykle do końca czerwca nie ma już jednak po niej śladu na powierzchni ziemi. Nazwa rośliny pochodzi od wydzielanego zapachu piżma. Nie ma znaczenia użytkowego, co zresztą ujęte jest w nazwie rodzajowej utworzonej z greckiego słowa ádoxos tłumaczonego jako „bez znaczenia, bezużyteczny”. Według niektórych źródeł lokalnie bywa uprawiany w parkach i ogrodach, skąd łatwo dziczeje. Gatunek nie jest ujęty na czerwonej liście publikowanej przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody. Regionalnie na krańcach swego zasięgu bywa rzadki i na takich obszarach ma status gatunku zagrożonego – tak jest np. w trzech stanach Stanów Zjednoczonych. Czytaj więcej…

Za 3 dni

Princeton University Art Museummuzeum sztuki w Princeton, założone w 1882 roku. Znajduje się na terenie kampusu Uniwersytetu w Princeton. Początek zbiorów sztuki sięga niemal dnia założenia uniwersytetu, co czyni z muzeum sztuki jedną z najstarszych instytucji kolekcjonerskich w Ameryce. Muzeum od samego początku miało służyć podwójnemu celowi: wystawianiu oryginalnych dzieł sztuki oraz nauczaniu historii sztuki w oparciu o kolekcję sztuki światowej. Kolekcja muzeum liczy ponad 97 tysięcy eksponatów, obejmujących dzieła sztuki starożytnej, amerykańskiej, europejskiej, azjatyckiej, afrykańskiej i prekolumbijskiej. Ich chronologia obejmuje okres od sztuki starożytnej do współczesnej. Obszerna kolekcja zabytków greckich i rzymskich obejmuje ceramikę, wyroby z marmuru, brązu oraz rzymskie mozaiki. Sztukę średniowiecznej Europy reprezentują rzeźby, metaloplastyka oraz witraże. Kolekcja sztuki afrykańskiej obejmuje ponad 2500 lat historii i eksponaty z 22 krajów. W 1975 roku jeden z budynków muzeum, McCormick Hall, wchodzący w skład Princeton Historic District, został wpisany na listę National Register of Historic Places. Czytaj więcej…

Za 4 dni

Wilhelm Kotarbiński (ur. 30 listopada 1848 w Nieborowie, zm. 4 września 1921 w Kijowie) – polski malarz, którego twórczość zaliczana jest do akademizmu, romantyzmu, symbolizmu oraz secesji. Brat stryjeczny Miłosza – znanego malarza, rysownika i krytyka sztuki, w wielu źródłach z nim mylony – oraz Józefa Kotarbińskiego – pisarza, krytyka literackiego i teatralnego, aktora teatralnego i filmowego. Tematyka obrazów Wilhelma Kotarbińskiego obejmowała przede wszystkim sceny biblijne i antyczne. Najwybitniejsze dzieła Kotarbińskiego zostały wykonane techniką olejną na płótnie. Przez dziewiętnastowiecznych polskich krytyków malarstwa jego twórczość była często porównywana z obrazami Henryka Siemiradzkiego, z którym Kotarbiński przyjaźnił się od czasu pobytu w Rzymie. Po śmierci artysty jego dzieła popadły na blisko sto lat w zapomnienie, a wiele z nich uległo zniszczeniu bądź zaginęło w pełnych zamętu latach obu wojen światowych, rewolucji 1905 roku oraz rewolucji październikowej w Rosji. Zdecydowana większość ocalałych dzieł znajduje się obecnie poza granicami Polski. Czytaj więcej…

Za 5 dni

Kira Iwanowa (ur. 10 stycznia 1963 w Moskwie, zm. 18 grudnia 2001 tamże) – radziecka łyżwiarka figurowa, startująca w konkurencji solistek. Brązowa medalistka olimpijska z Sarajewa oraz dwukrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich, wicemistrzyni świata, 4-krotna wicemistrzyni Europy oraz 3-krotna mistrzyni Związku Radzieckiego. W 1984 roku Iwanowa została pierwszą radziecką medalistką olimpijską w konkurencji solistek, a jej występy łyżwiarskie zainspirowały ojca Keiry Knightley do nazwania córki jej imieniem. Po 1988 roku zaczęła grać w filmach i występowała z Ice-Theatre Igora Bobrina. Życie prywatne Iwanowej było burzliwe. W trakcie kariery łyżwiarskiej miała romans ze swoim trenerem Władimirem Kowalowem, zaś po jej zakończeniu została trenerką, ale dalej borykała się z problemami osobistymi m.in. miała za sobą dwa nieudane małżeństwa i porzuciła dziecko, walczyła z chorobą alkoholową. W 2001 roku, w wieku 38 lat została zamordowana przez nieustalonego do dziś sprawcę. Czytaj więcej…

Za 6 dni

Brodziec alaskański – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny bekasowatych. Wędrowny. Gniazduje w północno-wschodniej Syberii, na Alasce oraz przyległym terytorium Kanady. Zimuje wzdłuż wybrzeża Oceanu Spokojnego na południe po Peru oraz na wyspach Oceanii, a jego zachodnia granica zasięgu przechodzi przez Nową Gwineę i Australię - gdzie również zimuje. Stosunkowo słabo poznany, typowo dla zamieszkujących tereny górskie siewkowców, które ogółem są niedostatecznie zbadane, co wynika z ich specyficznych zachowań, niedostępności miejsc gniazdowania oraz stosunkowo niskiego zagęszczenia. Pierwszy raz gniazdo brodźca alaskańskiego znaleziono w 1912 roku, a pierwsze jaja pozyskano w 1923 roku, prawie 150 lat po odkryciu gatunku. Ptaki te gniazdują w pobliżu górskich strumieni. W sezonie lęgowym żerują zazwyczaj na różnych nadwodnych skalistych obszarach. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje brodźca alaskańskiego za gatunek najmniejszej troski nieprzerwanie od 1988 roku. Czytaj więcej…

Zobacz też

Wikipedia:Propozycje do Dobrych ArtykułówSzablon:Dobry artykuł/archiwum