Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne techniczne |
m i |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
'''[[Zwężenia krtaniowo-tchawicze]]''' – grupa [[Choroba|chorób]] o różnej [[Etiologia|etiologii]], cechujących się zaburzeniem drożności [[Krtań|krtani]] i [[Tchawica|tchawicy]]. Zwężenia mogą przyjmować różną lokalizację, kształt i długość, a w zależności od miejsca i stopnia ograniczenia światła dróg oddechowych powodować różny stopień nasilenia duszności i zaburzeń głosu. Najczęściej są wynikiem powikłań po [[intubacja|intubacji]] i [[tracheotomia|tracheotomii]], przyczynami mogą być także [[uraz (medycyna)|urazy]] krtani i tchawicy o innej etiologii, refluks krtaniowo-gardłowy, [[nowotwór|nowotwory]], [[wady wrodzone]], [[zakażenie|infekcje]] i [[choroby układowe]]. Rozpoznanie jest stawiane na podstawie [[Anamneza (medycyna)|wywiadu]], [[spirometria|spirometrii]], [[laryngoskopia|laryngoskopii]], wideostroboskopii, badań [[endoskopia|endoskopowych]] i obrazowych. Wybór rodzaju leczenia jest zależny od przyczyny, umiejscowienia i stopnia zwężenia, najczęściej ma zastosowanie leczenie [[chirurgia|chirurgiczne]], obejmujące endoskopowe poszerzanie mechaniczne lub [[laser]]owe, założenie [[stent]]u albo chirurgię otwartą (laryngotracheoplastykę lub resekcję zwężenia). W zwężeniach ciężkiego stopnia, zagrażających życiu, konieczne bywa wykonanie tracheotomii. ''[[Zwężenia krtaniowo-tchawicze|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[Zwężenia krtaniowo-tchawicze]]''' – grupa [[Choroba|chorób]] o różnej [[Etiologia|etiologii]], cechujących się zaburzeniem drożności [[Krtań|krtani]] i [[Tchawica|tchawicy]]. Zwężenia mogą przyjmować różną lokalizację, kształt i długość, a w zależności od miejsca i stopnia ograniczenia światła dróg oddechowych powodować różny stopień nasilenia duszności i zaburzeń głosu. Najczęściej są wynikiem powikłań po [[intubacja|intubacji]] i [[tracheotomia|tracheotomii]], przyczynami mogą być także [[uraz (medycyna)|urazy]] krtani i tchawicy o innej etiologii, refluks krtaniowo-gardłowy, [[nowotwór|nowotwory]], [[wady wrodzone]], [[zakażenie|infekcje]] i [[choroby układowe]]. Rozpoznanie jest stawiane na podstawie [[Anamneza (medycyna)|wywiadu]], [[spirometria|spirometrii]], [[laryngoskopia|laryngoskopii]], wideostroboskopii, badań [[endoskopia|endoskopowych]] i obrazowych. Wybór rodzaju leczenia jest zależny od przyczyny, umiejscowienia i stopnia zwężenia, najczęściej ma zastosowanie leczenie [[chirurgia|chirurgiczne]], obejmujące endoskopowe poszerzanie mechaniczne lub [[laser]]owe, założenie [[stent]]u albo chirurgię otwartą (laryngotracheoplastykę lub resekcję zwężenia). W zwężeniach ciężkiego stopnia, zagrażających życiu, konieczne bywa wykonanie tracheotomii. ''[[Zwężenia krtaniowo-tchawicze|Czytaj więcej…]]'' |
||
|4=<!--Propozycja na czwartek 20 grudnia [[Plik:|100px|right]] --> |
|4=<!--Propozycja na czwartek 20 grudnia [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''[[Carcharhinus leiodon]]''' – [[Gatunek (biologia)|gatunek]] dużej [[Drapieżnictwo|drapieżnej]] [[Ryby chrzęstnoszkieletowe|ryby chrzęstoszkieletowej]] z rodziny [[Żarłaczowate|żarłaczowatych]]. Występuje w północno-zachodnich wodach [[Morze Arabskie|Morza Arabskiego]], w [[Zatoka Perska|Zatoce Perskiej]] oraz [[Zatoka Adeńska|Zatoce Adeńskiej]]. Preferuje płytkie wody przybrzeżne o głębokości nie przekraczającej 30-40 metrów. Posiada dobrze zbudowany wrzecionowaty korpus oraz wydłużoną stosunkowo szeroką głowę o tępo zakończonym pysku z małym U-kształtnym [[Jama ustna|otworem gębowym]]. Podobnie jak [[Sympatryczność|sympatryczny]] ''[[Carcharhinus amblyrhynchoides|C. amblyrhynchoides]]'' posiada charakterystyczne ciemniejsze końcówki każdej z płetw. Zaobserwowano u tego gatunku nienaturalne deformacje płetw, których przyczyną może być [[chów wsobny]] lub [[zanieczyszczenie środowiska]]. Dorosłe samice mogą osiągać 1,65 m długości. Podobnie jak inne [[żarłaczowate]], jest [[Żyworodność|żyworodny]]. Kopulacja odbywa się za pomocną [[pterygopodium]], narządu płciowego samca. Samica rodzi od 4 do 6 młodych. Głównym składnikiem diety ''C. leiodon'' są małe [[ryby kostnoszkieletowe]], takie jak [[mugilowate]] czy [[ariusowate]], na które poluje w pobliżu dna morskiego. Poławiany jest prawdopodobnie na całym obszarze swojego występowania, choć z uwagi na małą ilość danych oraz brak monitorowania połowów rekinów na niektórych obszarach, ciężko określić dokładny stan i liczebność jego populacji oraz wpływ rybołówstwa. ''[[Carcharhinus leiodon|Czytaj więcej…]]'' |
'''''[[Carcharhinus leiodon]]''''' – [[Gatunek (biologia)|gatunek]] dużej [[Drapieżnictwo|drapieżnej]] [[Ryby chrzęstnoszkieletowe|ryby chrzęstoszkieletowej]] z rodziny [[Żarłaczowate|żarłaczowatych]]. Występuje w północno-zachodnich wodach [[Morze Arabskie|Morza Arabskiego]], w [[Zatoka Perska|Zatoce Perskiej]] oraz [[Zatoka Adeńska|Zatoce Adeńskiej]]. Preferuje płytkie wody przybrzeżne o głębokości nie przekraczającej 30-40 metrów. Posiada dobrze zbudowany wrzecionowaty korpus oraz wydłużoną stosunkowo szeroką głowę o tępo zakończonym pysku z małym U-kształtnym [[Jama ustna|otworem gębowym]]. Podobnie jak [[Sympatryczność|sympatryczny]] ''[[Carcharhinus amblyrhynchoides|C. amblyrhynchoides]]'' posiada charakterystyczne ciemniejsze końcówki każdej z płetw. Zaobserwowano u tego gatunku nienaturalne deformacje płetw, których przyczyną może być [[chów wsobny]] lub [[zanieczyszczenie środowiska]]. Dorosłe samice mogą osiągać 1,65 m długości. Podobnie jak inne [[żarłaczowate]], jest [[Żyworodność|żyworodny]]. Kopulacja odbywa się za pomocną [[pterygopodium]], narządu płciowego samca. Samica rodzi od 4 do 6 młodych. Głównym składnikiem diety ''C. leiodon'' są małe [[ryby kostnoszkieletowe]], takie jak [[mugilowate]] czy [[ariusowate]], na które poluje w pobliżu dna morskiego. Poławiany jest prawdopodobnie na całym obszarze swojego występowania, choć z uwagi na małą ilość danych oraz brak monitorowania połowów rekinów na niektórych obszarach, ciężko określić dokładny stan i liczebność jego populacji oraz wpływ rybołówstwa. ''[[Carcharhinus leiodon|Czytaj więcej…]]'' |
||
|5=<!--Propozycja na piątek 21 grudnia --> [[Plik:PL Belzec extermination camp 1.jpg|100px|right]] |
|5=<!--Propozycja na piątek 21 grudnia --> [[Plik:PL Belzec extermination camp 1.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Muzeum – Miejsce Pamięci w Bełżcu]]''' – założenie pomnikowe i muzeum martyrologii mieszczące się na terenie byłego [[III Rzesza|niemieckiego]] [[Narodowy socjalizm|nazistowskiego]] [[Obóz zagłady w Bełżcu|obozu zagłady w Bełżcu]], upamiętniające około 450 tys. [[Żydzi|Żydów]] z [[II Rzeczpospolita|Polski]] i innych państw Europy, których zgładzono w tym miejscu w latach 1942–1943. Teren poobozowy przez blisko 20 lat pozostawał nieupamiętniony i niezabezpieczony. Pierwszy pomnik odsłonięto tam dopiero w 1963 roku. Nie zawierał akcentów, które wskazywałyby, że ofiarami obozu były osoby narodowości żydowskiej i wkrótce zaczął ulegać dewastacji. W drugiej połowie lat 90. na mocy porozumienia zawartego przez rząd polski z waszyngtońskim [[United States Holocaust Memorial Museum]] przystąpiono do prac nad nowym upamiętnieniem. 1 stycznia 2004 roku powołano do życia Muzeum – Miejsce Pamięci w Bełżcu, będące oddziałem [[Państwowe Muzeum na Majdanku|Państwowego Muzeum na Majdanku]]. Pół roku później nastąpiło odsłonięcie nowego założenia pomnikowego. Zarówno pomnik-cmentarz, jak i ekspozycja muzealna zostały pozytywnie ocenione przez ekspertów i krytyków sztuki. ''[[Muzeum – Miejsce Pamięci w Bełżcu|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[Muzeum – Miejsce Pamięci w Bełżcu]]''' – założenie pomnikowe i muzeum martyrologii mieszczące się na terenie byłego [[III Rzesza|niemieckiego]] [[Narodowy socjalizm|nazistowskiego]] [[Obóz zagłady w Bełżcu|obozu zagłady w Bełżcu]], upamiętniające około 450 tys. [[Żydzi|Żydów]] z [[II Rzeczpospolita|Polski]] i innych państw Europy, których zgładzono w tym miejscu w latach 1942–1943. Teren poobozowy przez blisko 20 lat pozostawał nieupamiętniony i niezabezpieczony. Pierwszy pomnik odsłonięto tam dopiero w 1963 roku. Nie zawierał akcentów, które wskazywałyby, że ofiarami obozu były osoby narodowości żydowskiej i wkrótce zaczął ulegać dewastacji. W drugiej połowie lat 90. na mocy porozumienia zawartego przez rząd polski z waszyngtońskim [[United States Holocaust Memorial Museum]] przystąpiono do prac nad nowym upamiętnieniem. 1 stycznia 2004 roku powołano do życia Muzeum – Miejsce Pamięci w Bełżcu, będące oddziałem [[Państwowe Muzeum na Majdanku|Państwowego Muzeum na Majdanku]]. Pół roku później nastąpiło odsłonięcie nowego założenia pomnikowego. Zarówno pomnik-cmentarz, jak i ekspozycja muzealna zostały pozytywnie ocenione przez ekspertów i krytyków sztuki. ''[[Muzeum – Miejsce Pamięci w Bełżcu|Czytaj więcej…]]'' |
||
Wersja z 18:38, 20 gru 2018
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Wilczomlecz nadobny znany też jako: wilczomlecz piękny, poinsecja nadobna, poinsecja, gwiazda betlejemska (Euphorbia pulcherrima) – gatunek krzewu z rodziny wilczomleczowatych. Pochodzi z Meksyku i Gwatemali, gdzie roślina ta była ceniona już w okresie przed podbojem hiszpańskim. Jego walory odkryto na nowo w latach 20. XIX wieku i przewieziono do Stanów Zjednoczonych, gdzie uprawiany zaczął być jako roślina ozdobna. Spopularyzowana została w połowie XX wieku, gdy wyhodowano odmiany dobrze znoszące warunki panujące w mieszkaniach strefy umiarkowanej. Jest uprawiana w wielu krajach świata, przy czym w krajach międzyzwrotnikowych jako roślina ogrodowa. Pod względem gospodarczym jest najważniejszą rośliną doniczkową na świecie. Ozdobne w okresie zimowym rośliny stały się jednym z symboli Bożego Narodzenia. Czytaj więcej…
Jutro
Lisowicia – monotypowy rodzaj wymarłych terapsydów z grupy dicynodontów. Jedynym znanym przedstawicielem jest Lisowicia bojani, którego kopalne ślady istnienia odkrył zespół polskich paleobiologów i geologów pod kierunkiem Tomasza Suleja, profesora Instytutu Paleobiologii PAN w Warszawie oraz Grzegorza Niedźwiedzkiego, biologa z Uniwersytetu w Uppsali. Odkrycia dokonali podczas prac paleontologicznych na terenie cegielni w Lipiu Śląskim. Naukowcy opublikowali wyniki swoich prac w 2018 roku na łamach czasopisma Science. Lisowicia bojani żyła w późnym triasie, pod koniec noryku lub na początku retyku; gatunek ten jest obecnie najmłodszym znanym zwierzęciem, które z pewnością było przedstawicielem dicynodontów. Nazwa rodzajowa Lisowicia pochodzi od nazwy miejscowości Lisowice, na terenie której dokonano odkrycia, zaś epitet gatunkowy bojani jest eponimem upamiętniającym Ludwika Henryka Bojanusa, anatoma działającego na Uniwersytecie Wileńskim, który jako pierwszy opisał naukowo tura. Czytaj więcej…
Pojutrze
.jpg)
Zwężenia krtaniowo-tchawicze – grupa chorób o różnej etiologii, cechujących się zaburzeniem drożności krtani i tchawicy. Zwężenia mogą przyjmować różną lokalizację, kształt i długość, a w zależności od miejsca i stopnia ograniczenia światła dróg oddechowych powodować różny stopień nasilenia duszności i zaburzeń głosu. Najczęściej są wynikiem powikłań po intubacji i tracheotomii, przyczynami mogą być także urazy krtani i tchawicy o innej etiologii, refluks krtaniowo-gardłowy, nowotwory, wady wrodzone, infekcje i choroby układowe. Rozpoznanie jest stawiane na podstawie wywiadu, spirometrii, laryngoskopii, wideostroboskopii, badań endoskopowych i obrazowych. Wybór rodzaju leczenia jest zależny od przyczyny, umiejscowienia i stopnia zwężenia, najczęściej ma zastosowanie leczenie chirurgiczne, obejmujące endoskopowe poszerzanie mechaniczne lub laserowe, założenie stentu albo chirurgię otwartą (laryngotracheoplastykę lub resekcję zwężenia). W zwężeniach ciężkiego stopnia, zagrażających życiu, konieczne bywa wykonanie tracheotomii. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Carcharhinus leiodon – gatunek dużej drapieżnej ryby chrzęstoszkieletowej z rodziny żarłaczowatych. Występuje w północno-zachodnich wodach Morza Arabskiego, w Zatoce Perskiej oraz Zatoce Adeńskiej. Preferuje płytkie wody przybrzeżne o głębokości nie przekraczającej 30-40 metrów. Posiada dobrze zbudowany wrzecionowaty korpus oraz wydłużoną stosunkowo szeroką głowę o tępo zakończonym pysku z małym U-kształtnym otworem gębowym. Podobnie jak sympatryczny C. amblyrhynchoides posiada charakterystyczne ciemniejsze końcówki każdej z płetw. Zaobserwowano u tego gatunku nienaturalne deformacje płetw, których przyczyną może być chów wsobny lub zanieczyszczenie środowiska. Dorosłe samice mogą osiągać 1,65 m długości. Podobnie jak inne żarłaczowate, jest żyworodny. Kopulacja odbywa się za pomocną pterygopodium, narządu płciowego samca. Samica rodzi od 4 do 6 młodych. Głównym składnikiem diety C. leiodon są małe ryby kostnoszkieletowe, takie jak mugilowate czy ariusowate, na które poluje w pobliżu dna morskiego. Poławiany jest prawdopodobnie na całym obszarze swojego występowania, choć z uwagi na małą ilość danych oraz brak monitorowania połowów rekinów na niektórych obszarach, ciężko określić dokładny stan i liczebność jego populacji oraz wpływ rybołówstwa. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Muzeum – Miejsce Pamięci w Bełżcu – założenie pomnikowe i muzeum martyrologii mieszczące się na terenie byłego niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady w Bełżcu, upamiętniające około 450 tys. Żydów z Polski i innych państw Europy, których zgładzono w tym miejscu w latach 1942–1943. Teren poobozowy przez blisko 20 lat pozostawał nieupamiętniony i niezabezpieczony. Pierwszy pomnik odsłonięto tam dopiero w 1963 roku. Nie zawierał akcentów, które wskazywałyby, że ofiarami obozu były osoby narodowości żydowskiej i wkrótce zaczął ulegać dewastacji. W drugiej połowie lat 90. na mocy porozumienia zawartego przez rząd polski z waszyngtońskim United States Holocaust Memorial Museum przystąpiono do prac nad nowym upamiętnieniem. 1 stycznia 2004 roku powołano do życia Muzeum – Miejsce Pamięci w Bełżcu, będące oddziałem Państwowego Muzeum na Majdanku. Pół roku później nastąpiło odsłonięcie nowego założenia pomnikowego. Zarówno pomnik-cmentarz, jak i ekspozycja muzealna zostały pozytywnie ocenione przez ekspertów i krytyków sztuki. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Question tags – pytanie zadane na końcu zdania twierdzącego mające na celu uzyskanie od rozmówcy odpowiedzi, czy zgadza się z jego treścią. Najbliższym polskim odpowiednikiem jest pytanie nieprawdaż?, prawda?, dobrze?, nie?, tak?, no nie?, czyż nie tak? zadawane na końcu zdania. W języku angielskim pytanie dorzucone tworzy się przy użyciu operatorów, którymi są czasowniki posiłkowe i modalne, co tworzy obfitość form. Każda z końcówek pytających jest w pełnej kongruencji co do osoby, liczby i czasu ze zdaniem głównym. Taka mnogość końcówek pytających jest charakterystyczna dla języka angielskiego. Ważnym elementem angielskich pytań dorzuconych jest intonacja, która dodatkowo pomaga odbiorcy zorientować się w nastawieniu mówiącego do zawartości zdania: czy wie i tylko prosi o potwierdzenie, czyli stosuje chwyt retoryczny, czy też question tag pełni rolę rzeczywistego pytania. Czytaj więcej…
Za 6 dni
_(14580064668_-_UC_56).jpg)
SM UC-36 – niemiecki podwodny stawiacz min z okresu I wojny światowej, jedna z 64 zbudowanych jednostek typu UC II. Zwodowany 25 czerwca 1916 roku w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine 10 października 1916 roku. Załoga okrętu składała się z 3 oficerów oraz 23 podoficerów i marynarzy. Głównym uzbrojeniem okrętu było 18 min kotwicznych typu UC/200 w sześciu skośnych szybach minowych o średnicy 100 cm, usytuowanych w podwyższonej części dziobowej jeden za drugim w osi symetrii okrętu, pod kątem do tyłu. Włączony w skład Flotylli Flandria, w czasie służby operacyjnej okręt odbył pięć misji bojowych, w wyniku których zatonęły 24 statki o łącznej pojemności 37 367 BRT. SM UC-36 został zatopiony wraz z całą, liczącą 27 osób załogą 21 maja 1917 roku nieopodal Ouessant, staranowany przez francuski parowiec „Molière”. Czytaj więcej…