Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''[[K-3 Leninskij Komsomoł]]''' – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] myśliwski [[okręt podwodny]] projektu ''[[Okręty podwodne projektu 627A|627]]'', pierwsza radziecka jednostka tej klasy wyposażona w [[Siłownia okrętowa#siłownia jądrowa|siłownię jądrową]]. K-3 wyposażony został w dwa [[Reaktor wodny ciśnieniowy|wodnociśnieniowe]] [[Reaktor jądrowy|reaktory jądrowe]] WM-A o mocy cieplnej 70 [[Wat|MW]]. Okręt o opływowym kształcie, długości 109,7 metra i wyporności nawodnej 3087 ton oraz 3986 ton w zanurzeniu, zdolny był do rozwinięcia pod wodą prędkości 30 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Był pierwszą radziecką jednostką podwodną, która osiągnęła biegun północny. K-3 nękany był jednak awariami, które – podobnie jak innym jednostkom projektu ''[[Okręty podwodne projektu 627A|627A]]'' – uniemożliwiły mu wzięcie udziału w działaniach radzieckiej floty podwodnej podczas [[Kryzys kubański|kryzysu kubańskiego]]. W efekcie eksplozji w przedziale torpedowym okrętu w 1967 roku śmierć poniosło 39 osób. Okręt, który wszedł do służby w 1958 roku, pełnił ją przez 30 lat do 1988 roku. ''[[K-3 Leninskij Komsomoł|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[K-3 Leninskij Komsomoł]]''' – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] myśliwski [[okręt podwodny]] projektu ''[[Okręty podwodne projektu 627A|627]]'', pierwsza radziecka jednostka tej klasy wyposażona w [[Siłownia okrętowa#siłownia jądrowa|siłownię jądrową]]. K-3 wyposażony został w dwa [[Reaktor wodny ciśnieniowy|wodnociśnieniowe]] [[Reaktor jądrowy|reaktory jądrowe]] WM-A o mocy cieplnej 70 [[Wat|MW]]. Okręt o opływowym kształcie, długości 109,7 metra i wyporności nawodnej 3087 ton oraz 3986 ton w zanurzeniu, zdolny był do rozwinięcia pod wodą prędkości 30 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Był pierwszą radziecką jednostką podwodną, która osiągnęła biegun północny. K-3 nękany był jednak awariami, które – podobnie jak innym jednostkom projektu ''[[Okręty podwodne projektu 627A|627A]]'' – uniemożliwiły mu wzięcie udziału w działaniach radzieckiej floty podwodnej podczas [[Kryzys kubański|kryzysu kubańskiego]]. W efekcie eksplozji w przedziale torpedowym okrętu w 1967 roku śmierć poniosło 39 osób. Okręt, który wszedł do służby w 1958 roku, pełnił ją przez 30 lat do 1988 roku. ''[[K-3 Leninskij Komsomoł|Czytaj więcej…]]'' |
||
|3=<!--Propozycja na środę 18 lipca --> [[Plik:Japanese cruiser Chiyoda 2.jpg|100px|right]] |
|3=<!--Propozycja na środę 18 lipca --> [[Plik:Japanese cruiser Chiyoda 2.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Chiyoda (1890)|Chiyoda]]''' – pierwszy [[krążownik pancerny]] zbudowany dla [[ |
'''[[Chiyoda (1890)|Chiyoda]]''' – pierwszy [[krążownik pancerny]] zbudowany dla [[Nippon Kaigun|Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej]]; jedyny okręt swojego typu. Zbudowany przez stocznię J&G Thomson w [[Clydebank]] w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], służył podczas trzech wojen: [[Wojna chińsko-japońska (1894–1895)|chińsko-japońskiej]], [[Wojna rosyjsko-japońska|rosyjsko-japońskiej]] oraz [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. Pierwotnie planowano uzbroić krążownik w dwie armaty Caneta kal. 320 mm, ale obawiając się przeciążenia po katastrofie „Unebi”, zainstalowano lżejsze szybkostrzelne działa 120 mm, produkcji zakładów Armstronga. Były to nowe działa strzelające amunicją z [[łuska (nabój)|łuską]]. Działa, osłonięte tylko maskami, były rozmieszczone w burtowych [[sponson]]ach i miały szerokie pole ostrzału. Artylerię lekką stanowiło 14 armat szybkostrzelnych Hotchkissa kal. 47 mm; na marsach zainstalowano trzy [[Kartaczownica Gatlinga|kartaczownice Gatlinga]]. Okręt posiadał trzy wyrzutnie torpedowe: jedną na dziobie i po jednej na każdej burcie. ''[[Chiyoda (1890)|Czytaj więcej…]]'' |
||
|4=<!--Propozycja na czwartek 19 lipca --> [[Plik:SMS Luetzow.jpg|100px|right]] |
|4=<!--Propozycja na czwartek 19 lipca --> [[Plik:SMS Luetzow.jpg|100px|right]] |
||
'''[[SMS Lützow]]''' – niemiecki [[krążownik liniowy]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], druga jednostka [[krążowniki liniowe typu Derfflinger|typu ''Derfflinger'']]. Zwodowany jeszcze przed wybuchem wojny, został przyjęty do służby w [[Kaiserliche Marine]] w marcu 1916 roku. Nazwę otrzymał na pamiątkę generała [[Ludwig Adolf Wilhelm von Lützow|Adolfa von Lützowa]], uczestnika [[wojny napoleońskie|wojen napoleońskich]]. „Lützow” brał udział w [[bombardowanie Yarmouth i Lowestoft|bombardowaniu Lowestoft i Yarmouth]] oraz [[bitwa jutlandzka|bitwie jutlandzkiej]], podczas której został poważnie uszkodzony przez pociski artyleryjskie okrętów [[Royal Navy]], a następnie zatopiony przez jeden z [[niszczyciel]]i własnej eskorty. W trakcie bitwy jutlandzkiej na „Lützowie” poległo 115 marynarzy, 50 dalszych odniosło rany. Był to jedyny nowoczesny [[okręt liniowy]] utracony przez Kaiserliche Marine w trakcie działań wojennych. Ocaleni członkowie załogi zostali w większości skierowani do przejęcia będącego w ostatnim stadium budowy pancernika [[SMS Baden (1915)|SMS Baden]]. ''[[SMS Lützow|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[SMS Lützow]]''' – niemiecki [[krążownik liniowy]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]], druga jednostka [[krążowniki liniowe typu Derfflinger|typu ''Derfflinger'']]. Zwodowany jeszcze przed wybuchem wojny, został przyjęty do służby w [[Kaiserliche Marine]] w marcu 1916 roku. Nazwę otrzymał na pamiątkę generała [[Ludwig Adolf Wilhelm von Lützow|Adolfa von Lützowa]], uczestnika [[wojny napoleońskie|wojen napoleońskich]]. „Lützow” brał udział w [[bombardowanie Yarmouth i Lowestoft|bombardowaniu Lowestoft i Yarmouth]] oraz [[bitwa jutlandzka|bitwie jutlandzkiej]], podczas której został poważnie uszkodzony przez pociski artyleryjskie okrętów [[Royal Navy]], a następnie zatopiony przez jeden z [[niszczyciel]]i własnej eskorty. W trakcie bitwy jutlandzkiej na „Lützowie” poległo 115 marynarzy, 50 dalszych odniosło rany. Był to jedyny nowoczesny [[okręt liniowy]] utracony przez Kaiserliche Marine w trakcie działań wojennych. Ocaleni członkowie załogi zostali w większości skierowani do przejęcia będącego w ostatnim stadium budowy pancernika [[SMS Baden (1915)|SMS Baden]]. ''[[SMS Lützow|Czytaj więcej…]]'' |
||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
'''[[ORP Kaszub (1914)|ORP Kaszub]]''' – polski [[torpedowiec]] służący w latach 1921–1925, dawny niemiecki ''V 108'' z czasów [[I wojna światowa|I wojny światowej]], jeden z pierwszych okrętów [[Marynarka Wojenna (II RP)|polskiej marynarki wojennej]]. Okręt należał do serii czterech torpedowców, jakie [[Holandia]] zamówiła jeszcze przed I wojną światową w szczecińskiej stoczni [[AG Vulcan Stettin|Stettiner Maschinenbau AG Vulcan]]. W sierpniu 1914 roku nieukończony okręt został zarekwirowany i po ukończeniu budowy wcielony do [[Kaiserliche Marine|cesarskiej marynarki niemieckiej]]. Po zakończeniu I wojny światowej zwycięskie mocarstwa podzieliły pomiędzy siebie okręty Kaiserliche Marine. Decyzją z grudnia 1919 roku Polsce przyznano sześć torpedowców, w tym ''V 108''. We wrześniu 1921 roku na redzie portu [[Leith]] odbyło się uroczyste podniesienie bandery i poświęcenie okrętu, któremu nadano nazwę „Kaszub”. 20 lipca 1925 roku na jego pokładzie doszło do wybuchu w opalanym ropą dziobowym kotle, w wyniku czego okręt przełamał się na pół. W katastrofie zginęło trzech członków załogi. ''[[ORP Kaszub (1914)|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[ORP Kaszub (1914)|ORP Kaszub]]''' – polski [[torpedowiec]] służący w latach 1921–1925, dawny niemiecki ''V 108'' z czasów [[I wojna światowa|I wojny światowej]], jeden z pierwszych okrętów [[Marynarka Wojenna (II RP)|polskiej marynarki wojennej]]. Okręt należał do serii czterech torpedowców, jakie [[Holandia]] zamówiła jeszcze przed I wojną światową w szczecińskiej stoczni [[AG Vulcan Stettin|Stettiner Maschinenbau AG Vulcan]]. W sierpniu 1914 roku nieukończony okręt został zarekwirowany i po ukończeniu budowy wcielony do [[Kaiserliche Marine|cesarskiej marynarki niemieckiej]]. Po zakończeniu I wojny światowej zwycięskie mocarstwa podzieliły pomiędzy siebie okręty Kaiserliche Marine. Decyzją z grudnia 1919 roku Polsce przyznano sześć torpedowców, w tym ''V 108''. We wrześniu 1921 roku na redzie portu [[Leith]] odbyło się uroczyste podniesienie bandery i poświęcenie okrętu, któremu nadano nazwę „Kaszub”. 20 lipca 1925 roku na jego pokładzie doszło do wybuchu w opalanym ropą dziobowym kotle, w wyniku czego okręt przełamał się na pół. W katastrofie zginęło trzech członków załogi. ''[[ORP Kaszub (1914)|Czytaj więcej…]]'' |
||
|6=<!--Propozycja na sobotę 21 lipca --> [[Plik:Kalev class submarine Estonia.png|100px|right]] |
|6=<!--Propozycja na sobotę 21 lipca --> [[Plik:Kalev class submarine Estonia.png|100px|right]] |
||
'''[[Kalev (1936)|Kalev]]''' – estoński [[podwodny stawiacz min]] [[Okręty podwodne typu Kalev|typu ''Kalev'']]. [[Wodowanie|Zwodowany]] w lipcu 1936 roku, służył pod [[bandera|banderą]] [[Republika Estońska (1918–1940)|Estonii]], a po [[aneksja|aneksji]] republiki przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związek Radziecki]] został włączony do radzieckiej [[Flota Bałtycka|Floty Bałtyckiej]]. Wyróżniał się zaawansowanymi rozwiązaniami technicznymi na tle okrętów estońskich oraz radzieckich. W czasie wojny uczestniczył w [[Ewakuacja Tallinna |
'''[[Kalev (1936)|Kalev]]''' – estoński [[podwodny stawiacz min]] [[Okręty podwodne typu Kalev|typu ''Kalev'']]. [[Wodowanie|Zwodowany]] w lipcu 1936 roku, służył pod [[bandera|banderą]] [[Republika Estońska (1918–1940)|Estonii]], a po [[aneksja|aneksji]] republiki przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związek Radziecki]] został włączony do radzieckiej [[Flota Bałtycka|Floty Bałtyckiej]]. Wyróżniał się zaawansowanymi rozwiązaniami technicznymi na tle okrętów estońskich oraz radzieckich. W czasie wojny uczestniczył w [[Ewakuacja Tallinna|ewakuacji Tallinna]] w sierpniu 1941 roku. Odbył też dwa patrole bojowe, podczas drugiego z nich zatonął w nieznanych okolicznościach na przełomie października i listopada 1941 roku. Prawdopodobnie okręt zatonął, w wyniku wejścia na minę, postawioną przez Niemców lub Finów w ramach zagrody minowej „Juminda”. Przez większą część służby towarzyszył mu bliźniaczy okręt podwodny „Lembit”. ''[[Kalev (1936)|Czytaj więcej…]]'' |
||
|7=<!--Propozycja na niedzielę 22 czerwca [[Plik:|100px|right]] --> |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 22 czerwca [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''[[Austro-węgierskie okręty podwodne typu U-3]]''' – typ dwóch [[okręt podwodny|okrętów podwodnych]] zbudowanych dla [[Austro-Węgry|Austro-Węgierskiej]] Marynarki Wojennej i zwodowanych w 1908 roku. Okręty podwodne typu ''U-3'' zostały zbudowane przez niemiecką stocznię [[Friedrich Krupp Germaniawerft]] w [[Kilonia|Kilonii]], w ramach oceny porównawczej trzech zagranicznych projektów okrętów tej klasy. Miały 42 metry długości, były napędzane dwoma [[silnik dwusuwowy|dwusuwowymi silnikami]] [[nafta|naftowymi]] na powierzchni i dwoma [[silnik elektryczny|silnikami elektrycznymi]] w zanurzeniu. Pierwotnie okręty typu ''U-3'' miały problemy z zanurzaniem, ale zostały one przezwyciężone poprzez modyfikacje [[Kiosk okrętu podwodnego|kiosku]] oraz sterów głębokości. Oba okręty służyły w czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. [[SM U-3 (1908)|SM U-3]], jednostka wiodąca typu, został zatopiony w sierpniu 1915 roku ogniem artyleryjskim. [[SM U-4 (1908)|SM U-4]] był najdłużej służącym okrętem podwodnym w Austro-Węgierskiej Marynarce Wojennej i zatopił statki o łącznym tonażu prawie 15 000 [[Tona rejestrowa|BRT]] i okręty wojenne o łącznej wyporności ponad 7000 ton. Po wojnie U-4 został przekazany [[Francja|Francji]] w ramach reparacji wojennych i złomowany. ''[[Austro-węgierskie okręty podwodne typu U-3|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[Austro-węgierskie okręty podwodne typu U-3]]''' – typ dwóch [[okręt podwodny|okrętów podwodnych]] zbudowanych dla [[Austro-Węgry|Austro-Węgierskiej]] Marynarki Wojennej i zwodowanych w 1908 roku. Okręty podwodne typu ''U-3'' zostały zbudowane przez niemiecką stocznię [[Friedrich Krupp Germaniawerft]] w [[Kilonia|Kilonii]], w ramach oceny porównawczej trzech zagranicznych projektów okrętów tej klasy. Miały 42 metry długości, były napędzane dwoma [[silnik dwusuwowy|dwusuwowymi silnikami]] [[nafta|naftowymi]] na powierzchni i dwoma [[silnik elektryczny|silnikami elektrycznymi]] w zanurzeniu. Pierwotnie okręty typu ''U-3'' miały problemy z zanurzaniem, ale zostały one przezwyciężone poprzez modyfikacje [[Kiosk okrętu podwodnego|kiosku]] oraz sterów głębokości. Oba okręty służyły w czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. [[SM U-3 (1908)|SM U-3]], jednostka wiodąca typu, został zatopiony w sierpniu 1915 roku ogniem artyleryjskim. [[SM U-4 (1908)|SM U-4]] był najdłużej służącym okrętem podwodnym w Austro-Węgierskiej Marynarce Wojennej i zatopił statki o łącznym tonażu prawie 15 000 [[Tona rejestrowa|BRT]] i okręty wojenne o łącznej wyporności ponad 7000 ton. Po wojnie U-4 został przekazany [[Francja|Francji]] w ramach reparacji wojennych i złomowany. ''[[Austro-węgierskie okręty podwodne typu U-3|Czytaj więcej…]]'' |
||
Wersja z 00:31, 28 lip 2018
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Giuseppe Miraglia – włoski transportowiec wodnosamolotów z okresu międzywojennego oraz II wojny światowej. Adaptowany do tej roli poprzez przebudowę statku pasażersko-towarowego „Città di Messina”, został wcielony do floty 1 listopada 1927 roku. Od początku służby „Giuseppe Miraglia” służył do różnorakich prób wyposażenia lotniczego oraz opracowania wytycznych, dotyczących współpracy lotnictwa morskiego z flotą. Jego przydatność jako okrętu ściśle bojowego była ograniczona przez niewystarczającą stabilność poprzeczną kadłuba oraz fakt, że od lat 30. większość dużych jednostek nawodnych Regia Marina dysponowała własnymi wodnosamolotami pokładowymi i katapultami. Okręt nie brał aktywnego udziału w działaniach wojennych. Po zdemobilizowaniu, w 1950 roku został sprzedany na złom. Czytaj więcej…
Jutro
.jpg){kind=spacer}
K-3 Leninskij Komsomoł – radziecki myśliwski okręt podwodny projektu 627, pierwsza radziecka jednostka tej klasy wyposażona w siłownię jądrową. K-3 wyposażony został w dwa wodnociśnieniowe reaktory jądrowe WM-A o mocy cieplnej 70 MW. Okręt o opływowym kształcie, długości 109,7 metra i wyporności nawodnej 3087 ton oraz 3986 ton w zanurzeniu, zdolny był do rozwinięcia pod wodą prędkości 30 węzłów. Był pierwszą radziecką jednostką podwodną, która osiągnęła biegun północny. K-3 nękany był jednak awariami, które – podobnie jak innym jednostkom projektu 627A – uniemożliwiły mu wzięcie udziału w działaniach radzieckiej floty podwodnej podczas kryzysu kubańskiego. W efekcie eksplozji w przedziale torpedowym okrętu w 1967 roku śmierć poniosło 39 osób. Okręt, który wszedł do służby w 1958 roku, pełnił ją przez 30 lat do 1988 roku. Czytaj więcej…
Pojutrze
Chiyoda – pierwszy krążownik pancerny zbudowany dla Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej; jedyny okręt swojego typu. Zbudowany przez stocznię J&G Thomson w Clydebank w Wielkiej Brytanii, służył podczas trzech wojen: chińsko-japońskiej, rosyjsko-japońskiej oraz I wojny światowej. Pierwotnie planowano uzbroić krążownik w dwie armaty Caneta kal. 320 mm, ale obawiając się przeciążenia po katastrofie „Unebi”, zainstalowano lżejsze szybkostrzelne działa 120 mm, produkcji zakładów Armstronga. Były to nowe działa strzelające amunicją z łuską. Działa, osłonięte tylko maskami, były rozmieszczone w burtowych sponsonach i miały szerokie pole ostrzału. Artylerię lekką stanowiło 14 armat szybkostrzelnych Hotchkissa kal. 47 mm; na marsach zainstalowano trzy kartaczownice Gatlinga. Okręt posiadał trzy wyrzutnie torpedowe: jedną na dziobie i po jednej na każdej burcie. Czytaj więcej…
Za 3 dni
SMS Lützow – niemiecki krążownik liniowy z okresu I wojny światowej, druga jednostka typu Derfflinger. Zwodowany jeszcze przed wybuchem wojny, został przyjęty do służby w Kaiserliche Marine w marcu 1916 roku. Nazwę otrzymał na pamiątkę generała Adolfa von Lützowa, uczestnika wojen napoleońskich. „Lützow” brał udział w bombardowaniu Lowestoft i Yarmouth oraz bitwie jutlandzkiej, podczas której został poważnie uszkodzony przez pociski artyleryjskie okrętów Royal Navy, a następnie zatopiony przez jeden z niszczycieli własnej eskorty. W trakcie bitwy jutlandzkiej na „Lützowie” poległo 115 marynarzy, 50 dalszych odniosło rany. Był to jedyny nowoczesny okręt liniowy utracony przez Kaiserliche Marine w trakcie działań wojennych. Ocaleni członkowie załogi zostali w większości skierowani do przejęcia będącego w ostatnim stadium budowy pancernika SMS Baden. Czytaj więcej…
Za 4 dni
ORP Kaszub – polski torpedowiec służący w latach 1921–1925, dawny niemiecki V 108 z czasów I wojny światowej, jeden z pierwszych okrętów polskiej marynarki wojennej. Okręt należał do serii czterech torpedowców, jakie Holandia zamówiła jeszcze przed I wojną światową w szczecińskiej stoczni Stettiner Maschinenbau AG Vulcan. W sierpniu 1914 roku nieukończony okręt został zarekwirowany i po ukończeniu budowy wcielony do cesarskiej marynarki niemieckiej. Po zakończeniu I wojny światowej zwycięskie mocarstwa podzieliły pomiędzy siebie okręty Kaiserliche Marine. Decyzją z grudnia 1919 roku Polsce przyznano sześć torpedowców, w tym V 108. We wrześniu 1921 roku na redzie portu Leith odbyło się uroczyste podniesienie bandery i poświęcenie okrętu, któremu nadano nazwę „Kaszub”. 20 lipca 1925 roku na jego pokładzie doszło do wybuchu w opalanym ropą dziobowym kotle, w wyniku czego okręt przełamał się na pół. W katastrofie zginęło trzech członków załogi. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Kalev – estoński podwodny stawiacz min typu Kalev. Zwodowany w lipcu 1936 roku, służył pod banderą Estonii, a po aneksji republiki przez Związek Radziecki został włączony do radzieckiej Floty Bałtyckiej. Wyróżniał się zaawansowanymi rozwiązaniami technicznymi na tle okrętów estońskich oraz radzieckich. W czasie wojny uczestniczył w ewakuacji Tallinna w sierpniu 1941 roku. Odbył też dwa patrole bojowe, podczas drugiego z nich zatonął w nieznanych okolicznościach na przełomie października i listopada 1941 roku. Prawdopodobnie okręt zatonął, w wyniku wejścia na minę, postawioną przez Niemców lub Finów w ramach zagrody minowej „Juminda”. Przez większą część służby towarzyszył mu bliźniaczy okręt podwodny „Lembit”. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Austro-węgierskie okręty podwodne typu U-3 – typ dwóch okrętów podwodnych zbudowanych dla Austro-Węgierskiej Marynarki Wojennej i zwodowanych w 1908 roku. Okręty podwodne typu U-3 zostały zbudowane przez niemiecką stocznię Friedrich Krupp Germaniawerft w Kilonii, w ramach oceny porównawczej trzech zagranicznych projektów okrętów tej klasy. Miały 42 metry długości, były napędzane dwoma dwusuwowymi silnikami naftowymi na powierzchni i dwoma silnikami elektrycznymi w zanurzeniu. Pierwotnie okręty typu U-3 miały problemy z zanurzaniem, ale zostały one przezwyciężone poprzez modyfikacje kiosku oraz sterów głębokości. Oba okręty służyły w czasie I wojny światowej. SM U-3, jednostka wiodąca typu, został zatopiony w sierpniu 1915 roku ogniem artyleryjskim. SM U-4 był najdłużej służącym okrętem podwodnym w Austro-Węgierskiej Marynarce Wojennej i zatopił statki o łącznym tonażu prawie 15 000 BRT i okręty wojenne o łącznej wyporności ponad 7000 ton. Po wojnie U-4 został przekazany Francji w ramach reparacji wojennych i złomowany. Czytaj więcej…