Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m dr |
wymiana cotygodniowa |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 12 lutego --> [[Plik:405N-HG999, Kraków, 2016.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Protram 405N]]''' – [[prototyp]]owy [[tramwaj]] zbudowany w latach 2011–2012 w zakładach [[Protram]] we [[Wrocław]]iu specjalnie dla [[Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Krakowie|MPK Kraków]]. Pojazd powstał w wyniku [[Modernizacja (technika)|modernizacji]] trzech wagonów typu [[Konstal 105Na]] wyprodukowanych w zakładach [[Alstom Konstal|Konstal Chorzów]], które połączono dwoma członami niskopodłogowymi opartymi na [[przegub]]ach. Jednostronny i jednokierunkowy pojazd o długości 40,57 m był najdłuższym polskim tramwajem od jego wybudowania w 2012 roku do końca czerwca 2015 roku, kiedy to [[Bydgoszcz|bydgoskie]] zakłady [[Pojazdy Szynowe Pesa Bydgoszcz]] dostarczyły również do [[Kraków|Krakowa]] pierwszy tramwaj [[Pesa Twist|Krakowiak]] o długości blisko 43 m. Po wyborze wykonawcy istniały plany, że w przypadku pozytywnych opinii o pojeździe większość krakowskich wagonów typu 105Na zostanie zmodernizowana w ten sposób. Ze względu na zmianę polityki przewoźnika zaprzestano modernizacji tego typu i zdecydowano się na zakup nowych tramwajów. ''[[Protram 405N|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Pancerniki typu Erzherzog Karl]]''' – typ trzech [[przeddrednot]]ów, zbudowanych przez [[Austro-Węgry]] przed [[I wojna światowa|I wojną światową]]. Wszystkie trzy okręty zostały zbudowane w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino w [[Triest|Trieście]]. W momencie wejścia do służby, pancerniki były uważane za relatywnie nowoczesne. Jednakże wymiary dostępnych [[dok]]ów oraz ograniczenia budżetowe sprawiły, że pancerniki nie mogły być zbyt duże. Niemniej jednak okazały się dobrze zaprojektowane i odpowiednio chronione. Pomimo swoich zalet, pancerniki typu ''Erzherzog Karl'' miały gorsze parametry od nowszych [[drednot]]ów, z ich silniejszą artylerią główną oraz [[turbina parowa|turbinami parowymi]]. Z tego powodu okręty te odegrały podczas I wojny światowej ograniczoną rolę. Pancerniki typu ''Erzherzog Karl'' były ostatnimi i największymi przeddrednotami zbudowanymi dla austro-węgierskiej marynarki. Okręty wzięły swoje nazwy od imion członków austriackiej rodziny królewskiej. ''[[Pancerniki typu Erzherzog Karl|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 13 lutego --> [[Plik:Blue hazes over backlit Pluto.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Atmosfera Plutona]]''' – [[atmosfera|warstwa gazów]] otaczająca [[planeta karłowata|planetę karłowatą]] [[(134340) Pluton]]. Atmosfera Plutona składa się głównie z [[azot]]u z niewielkim dodatkiem [[metan]]u oraz [[tlenek węgla|tlenku węgla]], które to gazy [[sublimacja|uwalniają się]] z [[Ciało stałe|zestalonej postaci]], w jakiej znajdują się na powierzchni tej planety karłowatej. Zawiera ona warstwy mgły, składającej się prawdopodobnie z bardziej złożonych związków chemicznych, powstałych z wymienionych gazów wskutek oddziaływania z [[Promieniowanie kosmiczne|promieniowaniem kosmicznym]]. Charakterystyczną cechą atmosfery Plutona są silne i nie do końca poznane zmiany w cyklu [[Rok gwiazdowy|pór roku]], wynikające z nietypowych parametrów jego ruchu orbitalnego oraz rotacji wokół osi. Ciśnienie na powierzchni Plutona zmierzone w 2015 roku przez sondę ''[[New Horizons]]'' to około {{nowrap|1 [[Paskal|Pa]]}}, czyli mniej więcej 100 tys. razy mniej niż na powierzchni [[Ziemia|Ziemi]]. Temperatura na powierzchni Plutona wynosi {{nowrap|40–60 [[Kelwin|K]]}} i szybko rośnie wraz z wysokością, co związane jest z wywoływanym przez metan [[efekt cieplarniany|efektem cieplarnianym]]. ''[[Atmosfera Plutona|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Prawa człowieka w Korei Północnej]]''' – opierają się na [[Konstytucja Korei Północnej|konstytucji]], której obecną wersję przyjęto w 2016 roku. Według [[Organizacja Narodów Zjednoczonych|Organizacji Narodów Zjednoczonych]], [[Korea Północna]] łamie prawa człowieka na masową skalę w sposób systematyczny i zorganizowany. Koreę Północną oskarża się m.in. o ograniczanie dostępu do pożywienia, przetrzymywanie obywateli w [[obóz koncentracyjny|obozach koncentracyjnych]], stosowanie tortur, masową dyskryminację całych grup ludności oraz nieuzasadnionych aresztowań. Niezwykle trudno jest precyzyjnie ustalić, w jakim stopniu przestrzegane są [[prawa człowieka]] w Korei Północnej. Związane jest to z panującą w kraju atmosferą powszechnej nieufności oraz zamkniętym charakterem państwa. Pomimo trudności z zarysowaniem przejrzystego, całościowego obrazu sytuacji wewnętrznej kraju, bezspornym pozostaje fakt, że rząd kontroluje praktycznie każdą działalność, która ma miejsce na terytorium kraju. Obywatele nie mogą w sposób wolny wyrażać swoich opinii, a ci którzy krytykują reżim narażeni są na surowe represje. Wszystkie działające media znajdują się pod ścisłą kontrolą rządu i spełniają przede wszystkim funkcję tuby propagandowej administracji [[Kim Dzong Un]]a. ''[[Prawa człowieka w Korei Północnej|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 14 lutego --> [[Plik:El Greco Ecstasy of Saint Francis.jpg|100px|right]] |
||
'''''[[Ekstaza św. Franciszka (obraz El Greca z 1575)|Ekstaza św. Franciszka]]''''' – obraz [[Malarstwo olejne|olejny]] przypisywany [[Hiszpanie|hiszpańskiemu]] [[malarstwo|malarzowi]] pochodzenia [[Grecja|greckiego]] Dominikosowi Theotokopulosowi, znanemu jako [[El Greco]], przedstawiający [[Franciszek z Asyżu|Świętego Franciszka z Asyżu]]. Dzieło, odkryte przypadkowo w 1964 roku w [[Kosów Lacki|Kosowie Lackim]] przez Izabellę Galicką oraz [[Hanna Sygietyńska-Kwoczyńska|Hannę Sygietyńską]], znajduje się w zbiorach [[Muzeum Diecezjalne w Siedlcach|Muzeum Diecezjalnego]] w [[Siedlce|Siedlcach]], a wyeksponowane publicznie zostało dopiero po czterdziestu latach od odkrycia. Jest to jedyny obraz w Polsce, któremu oficjalnie – na podstawie opinii komisji Ministerstwa Kultury i Sztuki z 1974 roku – przypisuje się autorstwo El Greca. W Polsce płótno zostało zinwentaryzowane po raz pierwszy w latach 1952–1954 i uznane wówczas za dzieło [[Holendrzy|holenderskiego]] malarza [[Gerrit van Honthorst|Gerrita van Honthorsta]], natomiast jego wcześniejsze losy nie są w pełni jasne. Nie wiadomo, jaką drogą, prawdopodobnie w latach 20. XX wieku, obraz trafił do Polski. Mimo przeprowadzenia kilkukrotnych badań specjalistycznych, których wyniki wskazywały na autorstwo El Greca, nadal istnieją w tym zakresie wątpliwości. ''[[Ekstaza św. Franciszka (obraz El Greca z 1575)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Solaris Urbino 12 electric]]''' – elektryczny [[autobus miejski]] klasy MAXI produkowany od 2013 roku przez [[Solaris Bus & Coach]] w [[Bolechowo-Osiedle|Bolechowie-Osiedlu]] koło [[Poznań|Poznania]]. Pomimo iż nie produkowano wcześniej pojazdów elektrycznych marki Solaris, należy on do III generacji rodziny Urbino, gdyż w oparciu o jej konstrukcję powstał ten model autobusu. Początkowo zasięg pojazdu wynosił jedynie 100 km, z czasem jednak ta wartość rosła wraz z postępem technologii. Od 2015 roku produkowana jest jego IV generacja, która w 2017 roku została wyróżniona tytułem [[Autobus Roku]]. Na bazie III generacji Solarisa Urbino 12 electric, we współpracy z czeską firmą [[Škoda Transportation]], powstał model elektrobusu Škoda Perun. Wykorzystuje on podwozie i nadwozie firmy Solaris, natomiast napęd i osprzęt elektryczny dostarcza Škoda. Pojazdy w tej konfiguracji są oferowane przez Škodę głównie na rynku czeskim oraz słowackim. W Polsce są one eksploatowane w [[Miejskie Zakłady Autobusowe w Warszawie|Warszawie]], [[Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Krakowie|Krakowie]], [[Przedsiębiorstwo Komunikacji Miejskiej w Jaworznie|Jaworznie]], [[Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Inowrocławiu|Inowrocławiu]] oraz [[Miejski Zakład Komunikacji Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]]. ''[[Solaris Urbino 12 electric|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 15 lutego --> [[Plik:|100px|right]] |
||
'''[[László Gellér]]''' – węgierski skoczek narciarski, uczestnik [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1964|Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1964]] i [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1968|1968]], reprezentant klubu [[Budapest Honvéd FC|Honvéd Budapeszt]], pięciokrotny mistrz Węgier w skokach narciarskich, rekordzista [[Skocznia narciarska w Mátraházie|skoczni w Mátraházie]]. Dwukrotnie wystartował w zimowych igrzyskach olimpijskich. Po raz pierwszy miało to miejsce w 1964 roku, kiedy w [[Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1964|konkursach skoków]] zajął 42. miejsce na skoczni normalnej oraz 34. na skoczni dużej. [[Skoki narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1968|Cztery lata później]] był 34. na obiekcie normalnym i 19. na obiekcie dużym. W lutym 1962 roku László Gellér uczestniczył w [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962|mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym]]. [[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1962|Konkurs skoków]] na skoczni K-90 ukończył na 58. miejscu, a na skoczni K-60 był 62. W [[Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1966|kolejnych mistrzostwach]] był 48. na skoczni normalnej i 50. na skoczni dużej. W latach 1961–1972 Gellér startował w konkursach [[Turniej Czterech Skoczni|Turnieju Czterech Skoczni]]. Najwyższe miejsce w karierze zajął w styczniu 1968 roku na skoczni w [[Bischofshofen]], gdzie był dziewiąty. ''[[László Gellér|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Gimmick]]''' – w [[wrestling]]u wcielenie, postać odgrywana przez wrestlera. Składają się na niego zbiór cech charakterystycznych dla zawodnika, jego ubiór oraz historia w [[Wrestling#Kayfabe|kayfabe]]. Ma on swoje przełożenie na zachowanie zawodnika w czasie pojedynków oraz w segmentach promocyjnych. W zależności od swojego gimmicku wrestler może być [[Lista pojęć związanych z wrestlingiem#Face|face’em]], czyli bohaterem pozytywnym, któremu kibicuje publiczność, lub [[Lista pojęć związanych z wrestlingiem#Heel|heelem]] – [[Czarny charakter|czarnym charakterem]] znielubionym przez publiczność. Wrestler, który nie jest ani face’em, ani heelem, nazywany jest [[Lista pojęć związanych z wrestlingiem#Tweener|tweenerem]]. Gimmicki były wykorzystywane w wrestlingu od samego początku. Już w latach 30. XIX wieku zapaśnicy podróżujący z trupami cyrkowymi często mieli zmyślone imiona, pochodzenie i przeszłość. Gimmicki mogą być przyziemne. Niektórzy zawodnicy polegają bardziej na swoich umiejętnościach wrestlerskich i występują jako zwykli ludzie, którzy walczą za pieniądze. ''[[Gimmick|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 16 lutego --> [[Plik:Maria of Montferrat Coronation.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Maria z Montferratu]]''' – [[królowie Jerozolimy|królowa Jerozolimy]] od 1205 roku. Jedyna córka [[Konrad z Montferratu|Konrada z Montferratu]] i jego trzeciej żony [[Izabela Jerozolimska|Izabeli Jerozolimskiej]]. W chwili narodzin została następczynią tronu jerozolimskiego, a po śmierci matki w 1205 roku została formalnie królową. W 1210 roku poślubiła [[Jan z Brienne|Jana z Brienne]] i została koronowana. Ślubu udzielił im patriarcha jerozolimski Albert. Matka [[Jolanta Jerozolimska|Izabeli II]], żony cesarza [[Fryderyk II Hohenstauf|Fryderyka II]]. Krótko potem zmarła, przypuszczalnie na skutek komplikacji poporodowych. Formalnie następczynią Marii została jej córka, zaś Jan z Brienne sprawował rządy w jej imieniu jako regent. Od Marii wywodziła się starsza linia królewska domu jerozolimskiego, która wygasła w 1268 roku na jej prawnuku [[Konradyn von Hohenstaufen|Konradynie]], księciu [[Szwabia|Szwabii]] oraz królu Jerozolimy, straconym w [[Neapol]]u. Po tym zdarzeniu prawa do korony jerozolimskiej przeszły na potomków przyrodniej siostry Marii, [[Alicja Cypryjska|Alicji z Szampanii]]. ''[[Maria z Montferratu|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Albania na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010]]''' – występ [[Albania|albańskiej]] reprezentacji olimpijskiej podczas [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2010|zimowych igrzysk]] w [[Vancouver]] w 2010 roku. Reprezentacja składała się z jednego zawodnika – był nim [[Erjon Tola]], który pełnił rolę chorążego podczas ceremonii otwarcia oraz zamknięcia igrzysk. W dniu otwarcia igrzysk miał 23 lata i 71 dni. Tola, wyraził dumę z tego, że po raz drugi reprezentował swój kraj na igrzyskach olimpijskich, ale jednocześnie był zawiedziony, że ponownie był jedynym członkiem reprezentacji. W Vancouver wystąpił w dwóch konkurencjach [[Narciarstwo alpejskie|alpejskich]] – w slalomie zajął 48. miejsce, a w slalomie gigancie był 63. W delegacji olimpijskiej, poza Tolą, znaleźli się trener zawodnika – Roberto Bonavita oraz szef misji olimpijskiej – Shkëlqim Mema. Był to drugi start Albanii w zimowych igrzyskach olimpijskich. Na [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2006|poprzednich igrzyskach]], w 2006 roku w [[Turyn]]ie, w skład reprezentacji wszedł również tylko Erjon Tola. W 1972 roku oraz w latach 1992–2008 Albańczycy występowali tylko w [[Letnie igrzyska olimpijskie|letnich edycjach igrzysk]]. ''[[Albania na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 17 lutego --> [[Plik:Hunley-2.jpg|100px|right]] |
||
'''[[H.L. Hunley]]''' – [[okręt podwodny]] użyty przez siły [[Skonfederowane Stany Ameryki|Skonfederowanych Stanów Ameryki]] podczas [[wojna secesyjna|wojny secesyjnej]]. Był pierwszym w historii okrętem podwodnym, który przeprowadził zakończoną powodzeniem akcję zatopienia [[okręt]]u przeciwnika. Od teraz wykonany ze [[stal]]i i napędzany ręcznie okręt o wyporności 6,8 tony, zdolny był do prowadzenia działań bojowych w całkowitym zanurzeniu i pływania z prędkością 4 [[mila morska|mil morskich]] na godzinę, zaś jego uzbrojenie stanowiła [[mina morska|mina]] holowana bądź [[mina wytykowa|wytykowa]]. Atak na uczestniczący w [[blokada morska|blokadzie morskiej]] [[Charleston (Karolina Południowa)|Charleston]] parowo-żaglowy [[slup wojenny|slup]] [[Unia (Stany Zjednoczone)|Unii]] - [[USS Housatonic (1862)|USS „Housatonic”]], został przeprowadzony podczas wojny secesyjnej 17 lutego 1864 roku przez grupę ochotników [[Skonfederowane Stany Ameryki|Skonfederowanych Stanów Ameryki]]. Zaatakowany okręt został zatopiony za pomocą miny wytykowej, jednak z do dziś nieznanych przyczyn kilka minut później zatonął również „H.L. Hunley”. W maju 1995 roku, [[wrak]] okrętu został odnaleziony, zaś 8 sierpnia 2000 roku został wydobyty i poddany badaniom oraz konserwacji. Przeprowadzono również uroczysty pogrzeb szczątków 8 członków załogi. ''[[H.L. Hunley|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Antin Wasyńczuk]]''' – [[Ukraińcy|ukraiński]] działacz społeczny na [[Ziemia chełmska|Chełmszczyźnie]], polityk i [[agronom]]. W latach 1918–1919 minister pełnomocny [[Ukraińska Republika Ludowa|Ukraińskiej Republiki Ludowej]] ds. [[repatriacja|repatriacji]] [[prawosławie|prawosławnej]] ludności Chełmszczyzny oraz [[Podlasie|Podlasia]]. W 1920 roku założyciel towarzystwa ''[[Ridna Chata]]'' i gazety ''Nasze Żyttia'' w [[Chełm]]ie. W latach 1922–1927 poseł do Sejmu I kadencji, a w okresie od 1922 do 1923 prezes Ukraińskiej Reprezentacji Parlamentarnej. Organizator ukraińskiego ruchu spółdzielczego na Chełmszczyźnie. Opowiadał się za szeroką autonomią dla ludności ukraińskiej w ramach państwa polskiego, dążył do porozumienia z władzami [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]]. Sprzeciwiał się wpływom radykalnych ideologii pośród Ukraińców zamieszkujących Polskę – zarówno [[komunizm|komunizmu]], jak i skrajnego [[nacjonalizm|nacjonalizmu]]. Wasyńczuk wykazywał się umiejętnościami oratorskimi, był dobrym organizatorem i wykazywał cechy przywódcze. Te z cech jego charakteru, które decydowały o jego wyważeniu, odróżniały go od brata [[Pawło Wasyńczuk|Pawło]], który miał raczej wybuchowe usposobienie. ''[[Antin Wasyńczuk|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 18 lutego --> [[Plik:Spartonoica maluroides 1847.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Widlaczek]]''' – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny [[garncarzowate|garncarzowatych]]. Zasiedla centralną [[Ameryka Południowa|Amerykę Południową]]. Długość ciała wynosi około 14 cm. Na głowie charakterystyczna kasztanowa czapeczka. Wierzch ciała jasnobrązowy, pokryty czarnymi pasami. Skrzydła czarniawe, pióra o ochrowych obrzeżeniach. Spód zaś biały z brązowym odcieniem na piersi i bokach. [[Sterówki]] jasnokasztanowe, dwie środkowe wydłużone. Środowisko życia gatunku stanowią [[mokradło|mokradła]]. Żywi się bezkręgowcami zbieranymi z roślin. [[Gniazdo (etologia)|Gniazdo]] mieści się w kępie trawy, budulec stanowią trzciny i inne trawy, różne liście i patyki. W lęgu 3 jaja. Inkubacja trwa około 13 dni. Młode pozostają w gnieździe około 12 dni. Przez [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody|IUCN]] widlaczek klasyfikowany jest jako bliski zagrożenia. Całkowita liczebność nie jest znana, jednak ma trend spadkowy. Zagrożenie dla gatunku stanowi celowe osuszanie bagien dla uzyskania terenów rolniczych oraz wysuszanie się mokradeł na skutek sadzenia [[eukaliptus]]ów oraz [[sosna|sosen]]. ''[[Widlaczek|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Prymasowskie Wyższe Seminarium Duchowne w Gnieźnie]]''' – [[seminarium duchowne]] [[archidiecezja gnieźnieńska|archidiecezji gnieźnieńskiej]] [[Kościół łaciński|Kościoła rzymskokatolickiego]] w [[Gniezno|Gnieźnie]], erygowane 26 listopada 1602 roku przez [[prymas]]a [[Stanisław Karnkowski|Stanisława Karnkowskiego]], rok później dokument został zatwierdzony przez króla [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III]], a w 1605 roku powołanie seminarium zatwierdziła [[Stolica Apostolska]]. Od tego momentu seminarium w Gnieźnie rozpoczęło właściwe funkcjonowanie. Gmach seminarium, początkowo drewniany, przez brak systematycznych remontów popadał w ruinę i od 1700 roku nie nadawał się do zamieszkania. Ostatecznie w obecnym miejscu, nowy gmach stanął w 1783 roku. W czasach [[zabór pruski|zaboru pruskiego]] władze wielokrotnie próbowały zamknąć seminarium, jednak dzięki staraniom kolejnych ordynariuszy, instytucja pozostawała otwarta. Do 1998 roku stanowił część Papieskiego Wydziału Teologicznego w [[Poznań|Poznaniu]], obecnie jest sekcją zamiejscową [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu|Wydziału Teologicznego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza]] w [[Poznań|Poznaniu]]. Jurysdykcję [[Prawo kanoniczne|kanoniczną]] nad seminarium sprawuje [[Biskupi gnieźnieńscy|arcybiskup gnieźnieński prymas Polski]]. ''[[Prymasowskie Wyższe Seminarium Duchowne w Gnieźnie|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
Wersja z 01:07, 12 lut 2018
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Protram 405N – prototypowy tramwaj zbudowany w latach 2011–2012 w zakładach Protram we Wrocławiu specjalnie dla MPK Kraków. Pojazd powstał w wyniku modernizacji trzech wagonów typu Konstal 105Na wyprodukowanych w zakładach Konstal Chorzów, które połączono dwoma członami niskopodłogowymi opartymi na przegubach. Jednostronny i jednokierunkowy pojazd o długości 40,57 m był najdłuższym polskim tramwajem od jego wybudowania w 2012 roku do końca czerwca 2015 roku, kiedy to bydgoskie zakłady Pojazdy Szynowe Pesa Bydgoszcz dostarczyły również do Krakowa pierwszy tramwaj Krakowiak o długości blisko 43 m. Po wyborze wykonawcy istniały plany, że w przypadku pozytywnych opinii o pojeździe większość krakowskich wagonów typu 105Na zostanie zmodernizowana w ten sposób. Ze względu na zmianę polityki przewoźnika zaprzestano modernizacji tego typu i zdecydowano się na zakup nowych tramwajów. Czytaj więcej…
Jutro
Atmosfera Plutona – warstwa gazów otaczająca planetę karłowatą (134340) Pluton. Atmosfera Plutona składa się głównie z azotu z niewielkim dodatkiem metanu oraz tlenku węgla, które to gazy uwalniają się z zestalonej postaci, w jakiej znajdują się na powierzchni tej planety karłowatej. Zawiera ona warstwy mgły, składającej się prawdopodobnie z bardziej złożonych związków chemicznych, powstałych z wymienionych gazów wskutek oddziaływania z promieniowaniem kosmicznym. Charakterystyczną cechą atmosfery Plutona są silne i nie do końca poznane zmiany w cyklu pór roku, wynikające z nietypowych parametrów jego ruchu orbitalnego oraz rotacji wokół osi. Ciśnienie na powierzchni Plutona zmierzone w 2015 roku przez sondę New Horizons to około 1 Pa, czyli mniej więcej 100 tys. razy mniej niż na powierzchni Ziemi. Temperatura na powierzchni Plutona wynosi 40–60 K i szybko rośnie wraz z wysokością, co związane jest z wywoływanym przez metan efektem cieplarnianym. Czytaj więcej…
Pojutrze
Ekstaza św. Franciszka – obraz olejny przypisywany hiszpańskiemu malarzowi pochodzenia greckiego Dominikosowi Theotokopulosowi, znanemu jako El Greco, przedstawiający Świętego Franciszka z Asyżu. Dzieło, odkryte przypadkowo w 1964 roku w Kosowie Lackim przez Izabellę Galicką oraz Hannę Sygietyńską, znajduje się w zbiorach Muzeum Diecezjalnego w Siedlcach, a wyeksponowane publicznie zostało dopiero po czterdziestu latach od odkrycia. Jest to jedyny obraz w Polsce, któremu oficjalnie – na podstawie opinii komisji Ministerstwa Kultury i Sztuki z 1974 roku – przypisuje się autorstwo El Greca. W Polsce płótno zostało zinwentaryzowane po raz pierwszy w latach 1952–1954 i uznane wówczas za dzieło holenderskiego malarza Gerrita van Honthorsta, natomiast jego wcześniejsze losy nie są w pełni jasne. Nie wiadomo, jaką drogą, prawdopodobnie w latach 20. XX wieku, obraz trafił do Polski. Mimo przeprowadzenia kilkukrotnych badań specjalistycznych, których wyniki wskazywały na autorstwo El Greca, nadal istnieją w tym zakresie wątpliwości. Czytaj więcej…
Za 3 dni
[[Plik:|100px|right]] László Gellér – węgierski skoczek narciarski, uczestnik Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1964 i 1968, reprezentant klubu Honvéd Budapeszt, pięciokrotny mistrz Węgier w skokach narciarskich, rekordzista skoczni w Mátraházie. Dwukrotnie wystartował w zimowych igrzyskach olimpijskich. Po raz pierwszy miało to miejsce w 1964 roku, kiedy w konkursach skoków zajął 42. miejsce na skoczni normalnej oraz 34. na skoczni dużej. Cztery lata później był 34. na obiekcie normalnym i 19. na obiekcie dużym. W lutym 1962 roku László Gellér uczestniczył w mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym. Konkurs skoków na skoczni K-90 ukończył na 58. miejscu, a na skoczni K-60 był 62. W kolejnych mistrzostwach był 48. na skoczni normalnej i 50. na skoczni dużej. W latach 1961–1972 Gellér startował w konkursach Turnieju Czterech Skoczni. Najwyższe miejsce w karierze zajął w styczniu 1968 roku na skoczni w Bischofshofen, gdzie był dziewiąty. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Maria z Montferratu – królowa Jerozolimy od 1205 roku. Jedyna córka Konrada z Montferratu i jego trzeciej żony Izabeli Jerozolimskiej. W chwili narodzin została następczynią tronu jerozolimskiego, a po śmierci matki w 1205 roku została formalnie królową. W 1210 roku poślubiła Jana z Brienne i została koronowana. Ślubu udzielił im patriarcha jerozolimski Albert. Matka Izabeli II, żony cesarza Fryderyka II. Krótko potem zmarła, przypuszczalnie na skutek komplikacji poporodowych. Formalnie następczynią Marii została jej córka, zaś Jan z Brienne sprawował rządy w jej imieniu jako regent. Od Marii wywodziła się starsza linia królewska domu jerozolimskiego, która wygasła w 1268 roku na jej prawnuku Konradynie, księciu Szwabii oraz królu Jerozolimy, straconym w Neapolu. Po tym zdarzeniu prawa do korony jerozolimskiej przeszły na potomków przyrodniej siostry Marii, Alicji z Szampanii. Czytaj więcej…
Za 5 dni
H.L. Hunley – okręt podwodny użyty przez siły Skonfederowanych Stanów Ameryki podczas wojny secesyjnej. Był pierwszym w historii okrętem podwodnym, który przeprowadził zakończoną powodzeniem akcję zatopienia okrętu przeciwnika. Od teraz wykonany ze stali i napędzany ręcznie okręt o wyporności 6,8 tony, zdolny był do prowadzenia działań bojowych w całkowitym zanurzeniu i pływania z prędkością 4 mil morskich na godzinę, zaś jego uzbrojenie stanowiła mina holowana bądź wytykowa. Atak na uczestniczący w blokadzie morskiej Charleston parowo-żaglowy slup Unii - USS „Housatonic”, został przeprowadzony podczas wojny secesyjnej 17 lutego 1864 roku przez grupę ochotników Skonfederowanych Stanów Ameryki. Zaatakowany okręt został zatopiony za pomocą miny wytykowej, jednak z do dziś nieznanych przyczyn kilka minut później zatonął również „H.L. Hunley”. W maju 1995 roku, wrak okrętu został odnaleziony, zaś 8 sierpnia 2000 roku został wydobyty i poddany badaniom oraz konserwacji. Przeprowadzono również uroczysty pogrzeb szczątków 8 członków załogi. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Widlaczek – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny garncarzowatych. Zasiedla centralną Amerykę Południową. Długość ciała wynosi około 14 cm. Na głowie charakterystyczna kasztanowa czapeczka. Wierzch ciała jasnobrązowy, pokryty czarnymi pasami. Skrzydła czarniawe, pióra o ochrowych obrzeżeniach. Spód zaś biały z brązowym odcieniem na piersi i bokach. Sterówki jasnokasztanowe, dwie środkowe wydłużone. Środowisko życia gatunku stanowią mokradła. Żywi się bezkręgowcami zbieranymi z roślin. Gniazdo mieści się w kępie trawy, budulec stanowią trzciny i inne trawy, różne liście i patyki. W lęgu 3 jaja. Inkubacja trwa około 13 dni. Młode pozostają w gnieździe około 12 dni. Przez IUCN widlaczek klasyfikowany jest jako bliski zagrożenia. Całkowita liczebność nie jest znana, jednak ma trend spadkowy. Zagrożenie dla gatunku stanowi celowe osuszanie bagien dla uzyskania terenów rolniczych oraz wysuszanie się mokradeł na skutek sadzenia eukaliptusów oraz sosen. Czytaj więcej…