Szablon:Artykuł na medal: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
wymiana na 3 nowe
Linia 4: Linia 4:
<!------------------------------------------------------------------------------------------->
<!------------------------------------------------------------------------------------------->
</noinclude>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}}
</noinclude>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}}
|1=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;">[[Plik:Centenaire de la fondation du Muséum d'histoire naturelle 10 juin 1793 - 10 juin 1893 - volume commémoratif (1893) (19965211084).jpg|100px]]</div>
|1=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;">[[Plik:Paranthodon.jpg|100px]]</div>
'''[[Parantodon]]''' – [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] [[wymieranie|wymarłego]] [[dinozaury|dinozaura]] z grupy [[stegozaury|stegozaurów]], żyjącego na terenach [[Południowa Afryka|Południowej Afryki]] w [[kreda wczesna|kredzie wczesnej]], pomiędzy 145,5 a 136,4 milionami lat temu. Odkryty w 1845 roku, należał do pierwszych znalezionych stegozaurów. Jego jedyne znane pozostałości obejmują niekompletną czaszkę i izolowane zęby, znalezione w formacji Kirkwood. Thomas R. Holtz Jr oszacował zwierzę na 5 m długości i między 454 a 907 kg masy ciała. Zwierzę cechowało się umiarkowanie wydłużonym pyskiem, wypukłym na szczycie. Tył [[kość przedszczękowa|kości przedszczękowej]] jest długi i szeroki, a nozdrza zewnętrze duże. Zęby noszą wydatny grzbiet. [[Fosylizacja (geologia)|Sfosylizowane]] kości [[kość nosowa|nosowa]] oraz [[Szczęka|szczękowa]] są względnie kompletne, ale zachowała się też niekompletna kość przedszczękowa. Częściowo zachowany pysk przypomina należący do stegozaura swym znacznym tylnym wyrostkiem przedszczękowym oraz poszerzeniem podniebienia. ''[[Parantodon|Czytaj więcej…]]''
'''[[Papuga maskareńska]]''' – gatunek wymarłego ptaka z rodziny [[papugi wschodnie|papug wschodnich]]. Był endemiczny dla wyspy [[Reunion|Réunion]] na zachodnim [[Ocean Indyjski|Oceanie Indyjskim]]. Systematyka papugi maskareńskiej była przedmiotem sporów; klasyfikowano ją w obrębie [[Psittaculini]] lub [[Coracopsis]]; ostatnie badania wskazują na bliższe powiązanie z Psittaculini. Po raz pierwszy papugi te wspomniano w 1674 roku, a żywe okazy dostarczono później do [[Europa|Europy]] i trzymano w niewoli. Naukowo opisano gatunek w 1771 roku. Współcześnie zachowały się tylko dwa okazy – w zbiorach w [[Paryż]]u oraz w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Data i przyczyny wymarcia są niejednoznaczne. Ostatnie doniesienie z 1834 roku uchodzi za niepewne; najprawdopodobniej więc gatunek wymarł przed nadejściem XIX wieku, a wcześniej stał się [[gatunek wymarły na wolności|wymarły na wolności]]. Papugi maskareńskie mierzyły około 35 cm długości. Miały duże, czerwone dzioby i długie zaokrąglone [[sterówki|ogony]]. Nogi były czerwone, podobnie jak naga skóra wokół oczu i nozdrzy. Przód głowy zdobiła czarna maska. ''[[Papuga maskareńska|Czytaj więcej…]]''
|2=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;"> [[Plik:NP MGMT 0252.jpg|100px]] </div>
|2=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;"> [[Plik:NP MGMT 0252.jpg|100px]] </div>
'''[[Zapalenie skórno-mięśniowe]]''' – nabyta, [[idiopatyczny|idiopatyczna]], przewlekła choroba zapalna z zajęciem mięśni i skóry. Charakteryzuje się występowaniem osłabienia mięśni o różnym stopniu nasilenia, początkowo głównie [[kierunek proksymalny|proksymalnych]] grup mięśniowych, następnie w miarę postępu choroby grup [[kierunek dystalny|dystalnych]]. Typowymi objawami skórnymi zapalenia skórno-mięśniowego są rumieniowate plamy koloru fiołkowego zwane [[objaw Gottrona|objawem Gottrona]] i grudki Gottrona zlokalizowane w obrębie stawów międzypaliczkowych, rumień wokół powiek zwany rumieniem heliotropowym oraz zmiany rumieniowe okolicy twarzy, szyi i dekoltu. Charakterystycznymi objawami są również rumień okołopaznokciowy oraz pogrubienie i popękanie skóry dłoni oraz bocznej powierzchni palców rąk. W diagnostyce ważną rolę pełni [[elektromiografia]] i [[badanie histopatologiczne]] wycinka mięśniowego. Podstawową metodą leczenia zapalenia skórno-mięśniowego jest [[immunosupresja]], którą osiąga się za pomocą [[Kortykosteroidy|glikokortykosteroidów]], a w razie ich nieskuteczności [[leki immunosupresyjne|leków immunosupresyjnych]] II linii. ''[[Zapalenie skórno-mięśniowe|Czytaj więcej…]]''
'''[[Zapalenie skórno-mięśniowe]]''' – nabyta, [[idiopatyczny|idiopatyczna]], przewlekła choroba zapalna z zajęciem mięśni i skóry. Charakteryzuje się występowaniem osłabienia mięśni o różnym stopniu nasilenia, początkowo głównie [[kierunek proksymalny|proksymalnych]] grup mięśniowych, następnie w miarę postępu choroby grup [[kierunek dystalny|dystalnych]]. Typowymi objawami skórnymi zapalenia skórno-mięśniowego są rumieniowate plamy koloru fiołkowego zwane [[objaw Gottrona|objawem Gottrona]] i grudki Gottrona zlokalizowane w obrębie stawów międzypaliczkowych, rumień wokół powiek zwany rumieniem heliotropowym oraz zmiany rumieniowe okolicy twarzy, szyi i dekoltu. Charakterystycznymi objawami są również rumień okołopaznokciowy oraz pogrubienie i popękanie skóry dłoni oraz bocznej powierzchni palców rąk. W diagnostyce ważną rolę pełni [[elektromiografia]] i [[badanie histopatologiczne]] wycinka mięśniowego. Podstawową metodą leczenia zapalenia skórno-mięśniowego jest [[immunosupresja]], którą osiąga się za pomocą [[Kortykosteroidy|glikokortykosteroidów]], a w razie ich nieskuteczności [[leki immunosupresyjne|leków immunosupresyjnych]] II linii. ''[[Zapalenie skórno-mięśniowe|Czytaj więcej…]]''
|3=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;">[[Plik:Gdynia Cisowa SM42-485 pulling empty SA102-003.JPG|100px]]</div>
|3=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;">[[Plik:Gdynia Cisowa SM42-485 pulling empty SA102-003.JPG|100px]]</div>
'''[[ZNTK Poznań 207M]]''' – rodzina dwu- i trójczłonowych [[autobus szynowy|autobusów szynowych]] produkcji [[Polska|polskiej]]. W 1989 roku [[Polskie Koleje Państwowe]] podjęły decyzję o budowie 220 pojazdów tego typu, ale ostatecznie w latach 1991–1996 w [[ZNTK Poznań]] wyprodukowano jedynie 3 jednostki dwuczłonowe i 3 jednostki trójczłonowe. Pierwotnie skierowano je do obsługi połączeń na [[Pomorze|Pomorzu]] oraz [[Dolny Śląsk|Dolnym Śląsku]]. W 2010 roku jeden z pojazdów uległ wypadkowi i w 2014 roku został zezłomowany. Pozostałe składy eksploatowane były wówczas przez Pomorski Oddział [[Przewozy Regionalne|Przewozów Regionalnych]]. Na początku 2016 roku podjęto decyzję o wycofaniu ich z użytku do końca tamtego roku, ale ostatecznie na początku 2017 roku jeden egzemplarz nadal pozostawał sprawny. W lipcu 2017 roku miał miejsce ostatni przejazd tego składu, którym ostatecznie zakończono eksploatację pojazdów typu 207M. ''[[ZNTK Poznań 207M|Czytaj więcej…]]''
'''[[ZNTK Poznań 207M]]''' – rodzina dwu- i trójczłonowych [[autobus szynowy|autobusów szynowych]] produkcji [[Polska|polskiej]]. W 1989 roku [[Polskie Koleje Państwowe]] podjęły decyzję o budowie 220 pojazdów tego typu, ale ostatecznie w latach 1991–1996 w [[ZNTK Poznań]] wyprodukowano jedynie 3 jednostki dwuczłonowe i 3 jednostki trójczłonowe. Pierwotnie skierowano je do obsługi połączeń na [[Pomorze|Pomorzu]] oraz [[Dolny Śląsk|Dolnym Śląsku]]. W 2010 roku jeden z pojazdów uległ wypadkowi i w 2014 roku został zezłomowany. Pozostałe składy eksploatowane były wówczas przez Pomorski Oddział [[Przewozy Regionalne|Przewozów Regionalnych]]. Na początku 2016 roku podjęto decyzję o wycofaniu ich z użytku do końca tamtego roku, ale ostatecznie na początku 2017 roku jeden egzemplarz nadal pozostawał sprawny. W lipcu 2017 roku miał miejsce ostatni przejazd tego składu, którym ostatecznie zakończono eksploatację pojazdów typu 207M. ''[[ZNTK Poznań 207M|Czytaj więcej…]]''
|4=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;">[[Plik:Nobel Prize diplom Wilhelm Conrad Röntgen.jpg|100px]]</div>
|4=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;">[[Plik:Em - Hydrodamalis gigas model.jpg|100px]]</div>
'''[[Syrena morska]]''' – [[wymieranie|wymarły]] gatunek [[ssaki|ssaka]] z rodziny [[diugoniowate|diugoniowatych]], odkrytego przez Europejczyków w 1741 roku. W tym czasie spotykano je tylko wokół [[Wyspy Komandorskie|Wysp Komandorskich]] na [[Morze Beringa|Morzu Beringa]] między [[Alaska|Alaską]] a [[Rosja|Rosją]]. W [[plejstocen]]ie miała większy zasięg geograficzny. Osobniki dorosłe z XVIII wieku ważyły od 8 do 20 ton, osiągając długość do 9 m. Syrena morska zalicza się do rzędu [[brzegowce|brzegowców]] i [[rodzina (biologia)|rodziny]] diugoniowatych. Jej najbliższym współczesnym krewnym i jedynym przetrwałym przedstawicielem diugoniowatych jest trzymetrowy [[diugoń przybrzeżny]]. Syrena morska cechowała się grubszą od innych przedstawicieli swego rzędu podskórną warstwą tłuszczu, co stanowi [[adaptacja (biologia)|adaptację]] do chłodnych wód jej środowiska. Jej ogon rozdwajał się na końcu, jak u [[walenie|waleni]]. Nie miała zębów, górną wargę zdobiła biała szczecina, usta zaś dwie [[keratyny|keratynowe]] płyty, służące żuciu. Prowadziła monogamiczny i społeczny tryb życia, tworząc małe grupy rodzinne, w których dorastały młode, podobnie jak u współczesnych brzegowców. ''[[Syrena morska|Czytaj więcej…]]''
'''[[Lista laureatów Nagrody Nobla]]''' obejmuje osoby i organizacje uhonorowane [[Nagroda Nobla|Nagrodą Nobla]], uznawaną za najbardziej prestiżowe wyróżnienie za wybitne osiągnięcia naukowe, literackie lub zasługi dla społeczeństw i ludzkości, ustanowioną [[testament|w testamencie]] fundatora, szwedzkiego przemysłowca i wynalazcy [[dynamit]]u – [[Alfred Nobel|Alfreda Nobla]]. Nagroda ta przyznawana jest za osiągnięcia w czterech dziedzinach naukowych: [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki|fizyce]], [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie chemii|chemii]], [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny|fizjologii lub medycynie]] i [[Laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie literatury|literaturze]]. Ponadto przyznawana jest również [[Laureaci Pokojowej Nagrody Nobla|Pokojowa Nagroda Nobla]] za wysiłki na rzecz światowego pokoju. [[Laureaci Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii|Nagroda im. Alfreda Nobla]] jest wyróżnieniem przyznawanym w dziedzinie [[nauki ekonomiczne|nauk ekonomicznych]]. Nagroda ta ufundowana została w 1968 przez [[Szwedzki Bank Narodowy]] z okazji jubileuszu 300-lecia jego istnienia. Każdy z laureatów Nagrody Nobla otrzymuje złoty medal oraz dyplom, ponadto między wyróżnionych w jednej dziedzinie w danym roku rozdzielana jest nagroda pieniężna. ''[[Lista laureatów Nagrody Nobla|Czytaj więcej…]]''
|5=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;">[[Plik:Nesting Nemegtomaia.jpg|100px]]</div>
|5=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;">[[Plik:Hod Stuart, Montreal Wanderers.jpg|100px]]</div>
'''[[Hod Stuart]]''' (ur. [[20 lutego]] [[1879]] w [[Ottawa|Ottawie]], zm. [[23 czerwca]] [[1907]] w Bay of Quinte) – [[Kanada|kanadyjski]] zawodowy [[Hokej na lodzie|hokeista na lodzie]] występujący na pozycji obrońcy. W ciągu dziewięciu sezonów występował w kilku drużynach w różnych ligach. Przez krótki okres czasu grał również w drużynie [[Futbol kanadyjski|futbolu kanadyjskiego]] Ottawa Rough Riders. Wraz ze swoim bratem Bruce’em, Stuart występował w pierwszej w pełni zawodowej lidze hokejowej – amerykańskiej International Professional Hockey League (IPHL), gdzie był uznawany za jednego z najlepszych zawodników ligi. Powrócił do Kanady, gdzie w 1907 roku wywalczył z zespołem [[Montreal Wanderers]] [[Puchar Stanleya]]. Dwa miesiące później zginął w nieszczęśliwym wypadku w wyniku skoku do wody. W celu zebrania pieniędzy dla wdowy po Stuarcie i dwójki dzieci, ECAHA postanowiła zorganizować mecz gwiazd, pierwszy tego typu w historii sportu. Jego sukcesy i postawa sportowa zostały docenione w 1945 roku, gdy utworzono [[Hockey Hall of Fame]] – Stuart został jednym z pierwszych dziewięciu zawodników wprowadzonych do galerii sław. ''[[Hod Stuart|Czytaj więcej…]]''
'''[[Nemegtomaia]]''' – [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] [[wymieranie|wymarłego]] [[dinozaury|dinozaura]] z [[rodzina (biologia)|nadrodziny]] [[owiraptorozaury|owiraptorozaurów]], żyjącego na terenach dzisiejszej [[Mongolia|Mongolii]] w [[Epoka geologiczna|epoce]] [[kreda późna|kredy późnej]], około 70 milionów lat temu. Pierwszy okaz znaleziono w 1996 roku i na jego podstawie w 2004 roku stworzono nowy rodzaj i gatunek ''N. barsboldi''. Nemegtomaia mierzyła ok. 2 m długości, mogła ważyć ok. 40 kg. Jako owiraptorozaur mogła być opierzona. Miała głęboką, wąską i krótką [[czaszka|czaszkę]] z łukowatym grzebieniem. Była bezzębna z krótkim pyskiem zakończonym [[papugowe|papuzim]] dziobem i parą przypominających zęby wyrostków [[Podniebienie (anatomia)|podniebienia]]. Kończyny górne kończyły się trzema palcami, z których pierwszy był największy i kończył się znacznym szponem. ''Nemegtomaia'' zalicza się do podrodziny [[Ingenie|ingenii]], będąc jedynym jej przedstawicielem noszącym grzebień na czaszce. Choć posłużyła za argument za uznaniem owiraptorozaurów za nielotne [[ptaki]], [[klad]] uznaje się generalnie za grupę nieptasich dinozaurów. ''[[Nemegtomaia|Czytaj więcej…]]''
|6=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;">[[Plik:PastoraSoler2009.jpg|100px]]</div>
|6=<div style="float:right;margin:0.5em 0 0.4em 0.9em;">[[Plik:PastoraSoler2009.jpg|100px]]</div>
'''[[Pastora Soler]]''' (ur. [[28 września]] [[1978]] w [[Coria del Río]]) – [[Hiszpania|hiszpańska]] [[piosenkarz|piosenkarka]], [[kompozytor]]ka i [[Autor|autorka tekstów]]. Jej kariera rozpoczęła się w 1994 roku, wraz z wydaniem debiutanckiego albumu ''[[Nuestras coplas]]''. Dopiero trzeci album ''[[Fuente de luna]]'', wydany w 1999 roku, przyniósł jej popularność. Płyta odniosła sukces; w Hiszpanii sprzedano ponad 120 tysięcy egzemplarzy. Jej kolejne dwa albumy - ''[[Corazón congelado]]'' oraz ''[[Deseo (album Pastory Soler)|Deseo]]'' otrzymały status platynowej płyty. W 2005 roku ukazał się jej następny album ''[[Pastora Soler (album)|Pastora Soler]]'', któremu za sprzedaż przyznano certyfikat złotej płyty. W 2012 roku reprezentowała [[Hiszpania w Konkursie Piosenki Eurowizji|Hiszpanię]] w [[Konkurs Piosenki Eurowizji 2012|57. Konkursie Piosenki Eurowizji]] w [[Baku]] z piosenką „[[Quédate conmigo]]”, zajmując 10. miejsce. Po konkursie singel ten znalazł się na 6. miejscu na oficjalnej hiszpańskiej liście sprzedaży. Rok później wydała dziesiąty album studyjny pod tytułem ''[[Conóceme]]''. ''[[Pastora Soler|Czytaj więcej…]]''
'''[[Pastora Soler]]''' (ur. [[28 września]] [[1978]] w [[Coria del Río]]) – [[Hiszpania|hiszpańska]] [[piosenkarz|piosenkarka]], [[kompozytor]]ka i [[Autor|autorka tekstów]]. Jej kariera rozpoczęła się w 1994 roku, wraz z wydaniem debiutanckiego albumu ''[[Nuestras coplas]]''. Dopiero trzeci album ''[[Fuente de luna]]'', wydany w 1999 roku, przyniósł jej popularność. Płyta odniosła sukces; w Hiszpanii sprzedano ponad 120 tysięcy egzemplarzy. Jej kolejne dwa albumy - ''[[Corazón congelado]]'' oraz ''[[Deseo (album Pastory Soler)|Deseo]]'' otrzymały status platynowej płyty. W 2005 roku ukazał się jej następny album ''[[Pastora Soler (album)|Pastora Soler]]'', któremu za sprzedaż przyznano certyfikat złotej płyty. W 2012 roku reprezentowała [[Hiszpania w Konkursie Piosenki Eurowizji|Hiszpanię]] w [[Konkurs Piosenki Eurowizji 2012|57. Konkursie Piosenki Eurowizji]] w [[Baku]] z piosenką „[[Quédate conmigo]]”, zajmując 10. miejsce. Po konkursie singel ten znalazł się na 6. miejscu na oficjalnej hiszpańskiej liście sprzedaży. Rok później wydała dziesiąty album studyjny pod tytułem ''[[Conóceme]]''. ''[[Pastora Soler|Czytaj więcej…]]''

Wersja z 01:13, 4 gru 2017

kolejkanominowaneaktualne


Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link, aby wyczyścić cache.
Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.

Epidemia ospy we Wrocławiu – ostatnia w Polsce i jedna z ostatnich w Europie epidemia ospy prawdziwej, która wybuchła latem 1963 roku we Wrocławiu. Chorobę zawlekł do Polski w maju 1963 roku wracający z Indii pracownik Służby Bezpieczeństwa. Pierwszą ofiarą była pielęgniarka, córka salowej, która miała styczność z zakażonym. Ofiara zaraziła się prawdopodobnie 20 maja, a od 23 maja znajdowała się na terenie Wrocławia. Stan epidemii ogłoszono 17 lipca, a odwołano 19 września. Zachorowało 99 osób (najwięcej wśród służby zdrowia), z których siedem zmarło, w tym cztery to lekarze i pielęgniarki. Miasto zostało na kilka tygodni sparaliżowane i odcięte od reszty kraju kordonem sanitarnym. Ospa wydostała się poza Wrocław, a leczono ją w pięciu województwach. Wprowadzono zakrojony na szeroką skalę program profilaktyczny, umieszczając osoby podejrzane o kontakt z chorymi w izolatoriach. Światowa Organizacja Zdrowia przewidywała, że w wyniku epidemii może zachorować do 2 tys. osób, a umrzeć 200, a sama epidemia może trwać dwa lata. Epidemię zlikwidowano po 25 dniach od jej wykrycia. Czytaj więcej…