Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne techniczne |
wymiana cotygodmiowa |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 20 listopada --> [[Plik:Cappella brancacci, Predica di San Pietro (restaurato), Masolino.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Kerygmat]]''' – w [[teologia|teologii]] [[chrześcijaństwo|chrześcijańskiej]] głoszenie [[Słowo Boże|Słowa Bożego]], a w ujęciu [[Biblia|biblijno]]-teologicznym pojęcie określa publiczne i uroczyste ogłaszanie dzieła zbawienia przez Boga i objawienia go w ukrzyżowanym i zmartwychwstałym [[Jezus Chrystus|Chrystusie]]. Proklamacja jest połączona z wezwaniem do nawrócenia oraz [[Chrzest|chrztu]]. W sensie szerszym termin „kerygmat” określa treść głoszenia, ale również – w sensie ścisłym – samą czynność takiego uroczystego ogłaszania. Do najważniejszych przykładów kerygmatu w [[Dzieje Apostolskie|Dziejach Apostolskich]] należała publiczna przemowa [[Piotr Apostoł|Piotra]] w dniu [[Szawuot|Pięćdziesiątnicy]], czyli bezpośrednio po zesłaniu Ducha Świętego – w której mówca głosił, że proroctwo [[Dawid (król Izraela)|Dawida]] wypełniło się w zmartwychwstaniu Chrystusa. Apostołowie byli świadkami [[Misterium paschalne|Paschy]] Chrystusa, mówili o Jego śmierci i zmartwychwstaniu jako o wydarzeniu zbawczym. Jak wskazał [[teologia|teolog]] [[Raniero Cantalamessa]], głoszenie kerygmatu przez apostołów było nierozdzielnie związane z celebracją [[Wielkanoc|Wielkanocy-Paschy chrześcijańskiej]] oraz [[Eucharystia (sakrament)|Eucharystii]], będących pamiątką śmierci [[Kyrios (teologia)|Pana]]. Termin „kerygmat” wywodzi się od dwóch [[Koine|greckich]] słów: rzeczownika ''kḗrygma'' i czasownika ''kēryssein''. ''[[Kerygmat|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[Kerygmat]]''' – w [[teologia|teologii]] [[chrześcijaństwo|chrześcijańskiej]] głoszenie [[Słowo Boże|Słowa Bożego]], a w ujęciu [[Biblia|biblijno]]-teologicznym pojęcie określa publiczne i uroczyste ogłaszanie dzieła zbawienia przez Boga i objawienia go w ukrzyżowanym i zmartwychwstałym [[Jezus Chrystus|Chrystusie]]. Proklamacja jest połączona z wezwaniem do nawrócenia oraz [[Chrzest|chrztu]]. W sensie szerszym termin „kerygmat” określa treść głoszenia, ale również – w sensie ścisłym – samą czynność takiego uroczystego ogłaszania. Do najważniejszych przykładów kerygmatu w [[Dzieje Apostolskie|Dziejach Apostolskich]] należała publiczna przemowa [[Piotr Apostoł|Piotra]] w dniu [[Szawuot|Pięćdziesiątnicy]], czyli bezpośrednio po zesłaniu Ducha Świętego – w której mówca głosił, że proroctwo [[Dawid (król Izraela)|Dawida]] wypełniło się w zmartwychwstaniu Chrystusa. Apostołowie byli świadkami [[Misterium paschalne|Paschy]] Chrystusa, mówili o Jego śmierci i zmartwychwstaniu jako o wydarzeniu zbawczym. Jak wskazał [[teologia|teolog]] [[Raniero Cantalamessa]], głoszenie kerygmatu przez apostołów było nierozdzielnie związane z celebracją [[Wielkanoc|Wielkanocy-Paschy chrześcijańskiej]] oraz [[Eucharystia (sakrament)|Eucharystii]], będących pamiątką śmierci [[Kyrios (teologia)|Pana]]. Termin „kerygmat” wywodzi się od dwóch [[Koine|greckich]] słów: rzeczownika ''kḗrygma'' i czasownika ''kēryssein''. ''[[Kerygmat|Czytaj więcej…]]'' |
||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 21 listopada --> [[Plik:Theodoxus fluviatilis 3.png|100px|right]] |
||
'''[[Rozdepka rzeczna]]''' – nieduży [[ślimaki|ślimak]] [[Przodoskrzelne|przodoskrzelny]] z rodziny [[rozdepkowate|rozdepkowatych]], [[gatunek typowy]] dla rodzaju ''[[Theodoxus]]''. Zamieszkuje słodko- i słonawowodne siedliska, głównie rzeki, o twardym (kamienistym) dnie, z dobrze natlenioną wodą. Jest roślino- i [[detrytus (ekologia)|detrytusożerny]]. Miejscami może występować masowo (w zagęszczeniach do kilku tysięcy osobników na m²). Może być zjadany przez [[ryby]], [[pijawki]], ptactwo wodne. Jest [[żywiciel]]em różnych gatunków [[przywry|przywr]] oraz [[Orzęski|orzęsków]]. Gatunek rozdzielnopłciowy, jajorodny, z rozwojem prostym. Może żyć do 2–3 lat. Występuje w Polsce, jest gatunkiem pospolitym. Muszle rozdepki rzecznej były wykorzystywane do wyrobu biżuterii – wykonany z nich wisiorek odnaleziono w [[paleolit]]ycznej osadzie położonej nad [[Don]]em. ''[[Rozdepka rzeczna|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Fairey Fulmar]]''' – [[Wielka Brytania|brytyjski]] pokładowy dwumiejscowy [[samolot myśliwski]] z okresu [[II wojna światowa|II wojny światowej]], skonstruowany w wytwórni [[Fairey|Fairey Aviation]]. Jednosilnikowy [[dolnopłat]] z zakrytą kabiną, napędzany silnikiem rzędowym rodziny [[Rolls-Royce Merlin]]. W przedniej części kadłuba, do kabiny pilota – konstrukcja z kratownicy rurowej, pokrytej blachą. Poszycie stanowiła blacha z lekkiego stopu aluminium Alclad, jedynie powierzchnie sterów kryte były płótnem. Siedzenie obserwatora w tylnej kabinie było obrotowe, w celu obsługi stołu do map z przodu i radiostacji z tyłu. Komunikacja między członkami załogi w oddalonych kabinach odbywała się za pomocą interkomu, ewentualnie rury głosowej, co jednak nie było praktyczne z powodu hałasu. Wyprodukowany w liczbie 600 sztuk, stanowił podstawowy brytyjski myśliwiec pokładowy od połowy 1940 do 1941 roku, przede wszystkim biorąc udział w walkach na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]]. Ocenia się, że Fulmary zestrzeliły co najmniej 112 samolotów przeciwnika i uszkodziły ponad 80, co stanowiło blisko 30% zwycięstw brytyjskiego lotnictwa marynarki. Po 1942 roku przesunięty do zadań drugorzędnych. ''[[Fairey Fulmar|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 22 listopada --> [[Plik:Drache (ship, 1862) - NH 87016.jpg|100px|right]] |
||
'''[[SMS Drache]]''' – pierwsza z dwóch [[fregata pancerna|fregat pancernych]] typu [[Okręty pancerne typu Drache|''Drache'']] zbudowanych dla Marynarki Wojennej Imperium Austriackiego w latach 60. XIX wieku. Położenie stępki pod okręt odbyło się w lutym 1861 roku, wodowanie we wrześniu, a ukończenie w listopadzie 1862 roku. W czasie [[wojna duńska 1864 roku|II wojny o Szlezwik]] w 1864 roku fregata pozostała na [[Morze Adriatyckie|Adriatyku]], podczas gdy pozostałe okręty zostały wysłane na [[Morze Północne]] w celu wsparcia Prus. Dwa lata później Prusy i Włochy zaatakowały Austrię w czasie [[wojna prusko-austriacka|wojny prusko-austriackiej]]. „Drache” wziął udział w zwycięskiej [[bitwa pod Lissą|bitwie pod Lissą]], w czasie której ciężko uszkodził włoski okręt obrony wybrzeża „Palestro”, podpalając go i ostatecznie zatapiając. Krótko po wojnie jednostka została zmodernizowana, ale przez resztę służby pozostała bezczynna. Do 1875 roku okręt zbutwiał i został wykreślony z rejestru marynarki 13 czerwca tego samego roku. Ostatecznie został rozebrany w latach 1883-1884. ''[[SMS Drache|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Wachsturmbann „Eimann”]]''' – specjalny oddział [[Schutzstaffel|SS]] powołany [[rozporządzenie]]m [[Senat Wolnego Miasta Gdańska|Senatu]] [[Wolne Miasto Gdańsk|Wolnego Miasta Gdańska]] z 3 lipca 1939 roku na bazie tamtejszego 36. pułku SS. Na czele jednostki stał SS-[[Obersturmbannführer]] [[Kurt Eimann]], od którego nazwiska przyjęła ona swoją nazwę. W pierwszych miesiącach [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|niemieckiej okupacji]] Wachsturmbann „Eimann” dokonał szeregu zbrodni na ludności [[Pomorze Gdańskie|Pomorza Nadwiślańskiego]], między innymi rozstrzeliwując [[Obrona Poczty Polskiej w Gdańsku#Losy pocztowców po kapitulacji|obrońców]] [[Poczta Polska w Wolnym Mieście Gdańsku|Poczty Polskiej w Gdańsku]] oraz biorąc udział w zbiorowych egzekucjach w [[Zbrodnia w Piaśnicy|Lasach Piaśnickich]]. Oddział odgrywał kluczową rolę podczas akcji likwidowania [[Akcja T4|pacjentów szpitali psychiatrycznych]] z polskiego Pomorza i [[III Rzesza|Rzeszy]]. Na bazie Wachsturmbann „Eimann” sformowano ponadto załogę obozu koncentracyjnego [[Stutthof (KL)|Stutthof]]. Do dnia dzisiejszego nie udało się ustalić nazwisk członków Wachsturmbann „Eimann”, gdyż większość esesmanów została po wykonaniu zadania przeniesiona do służby w innych formacjach i miejscach. Prawdopodobnie większość z nich trafiła do słynnej dywizji [[Waffen-SS]] [[3 Dywizja Pancerna SS „Totenkopf”|„Totenkopf”]]. ''[[Wachsturmbann „Eimann”|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 23 listopada [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''[[Tryb łączący w języku łacińskim]]''' – tryb przedstawiania zdarzeń nierzeczywistych oraz relacji czasowych w [[łacina|języku łacińskim]]. Istnieją cztery główne formy koniunktiwu: czasu teraźniejszego, czasu przeszłego niedokonanego, czasu przeszłego dokonanego i czasu zaprzeszłego. Nie istnieją formy trybu łączącego dla czasów przyszłych, stosuje się formę omowną z użyciem imiesłowu czasu przyszłego. Tryb łączący występuje zarówno w zdaniach prostych, jak i złożonych. W zdaniach prostych oznacza czynność nierzeczywistą; od formy koniunktiwu zależy relacja między mówiącym a czynnością. Znacznie częściej tryb łączący pojawia się w zdaniu podrzędnym, a jego forma zależy od relacji czasowej z czasownikiem ze zdania nadrzędnego. Stosuje się zasadę następstwa czasów. Tryb łączący pojawia się w licznych typach zdań podrzędnych: mowie zależnej, skutkowych, czasowych itp. ''[[Tryb łączący w języku łacińskim|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Hod Stuart]]''' – kanadyjski zawodowy [[Hokej na lodzie|hokeista na lodzie]] występujący na pozycji obrońcy. W ciągu dziewięciu sezonów występował w kilku drużynach w różnych ligach. Przez krótki okres czasu grał również w drużynie [[Futbol kanadyjski|futbolu kanadyjskiego]] Ottawa Rough Riders. Wraz ze swoim bratem Bruce’em, Stuart występował w pierwszej w pełni zawodowej lidze hokejowej – amerykańskiej International Professional Hockey League (IPHL), gdzie był uznawany za jednego z najlepszych zawodników ligi. Powrócił do Kanady, gdzie w 1907 roku wywalczył z zespołem [[Montreal Wanderers]] [[Puchar Stanleya]]. Dwa miesiące później zginął w nieszczęśliwym wypadku w wyniku skoku do wody. W celu zebrania pieniędzy dla wdowy po Stuarcie i dwójki dzieci, ECAHA postanowiła zorganizować mecz gwiazd, pierwszy tego typu w historii sportu. Jego sukcesy i postawa sportowa zostały docenione w 1945 roku, gdy utworzono [[Hockey Hall of Fame]] – Stuart został jednym z pierwszych dziewięciu zawodników wprowadzonych do galerii sław. ''[[Hod Stuart|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 24 listopada --> [[Plik:Bards crypt.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Krypta Wieszczów Narodowych na Wawelu]]''' – [[krypta]] w podziemiach [[Bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Wacława w Krakowie|archikatedry krakowskiej na Wawelu]], miejsce pochówku [[Adam Mickiewicz|Adama Mickiewicza]] i [[Juliusz Słowacki|Juliusza Słowackiego]], dwóch wybitnych poetów doby [[romantyzm]]u, których twórczość stała się ważną częścią polskiej kultury. Obaj zostali uznani za przywódców duchowych narodu w [[Ziemie polskie pod zaborami|okresie niewoli]], godnych spoczywania w nekropolii dawnych władców Polski, katedrze na Wawelu. W krypcie upamiętniono także dwóch innych Polaków, cenionych artystów XIX stulecia – poetę [[Cyprian Kamil Norwid|Cypriana Kamila Norwida]] oraz kompozytora i pianistę [[Fryderyk Chopin|Fryderyka Chopina]]. |
|||
'''[[Pesa 611M]]''' – [[Kolej szerokotorowa|szerokotorowy]] inspekcyjny [[wagon spalinowy]] wyprodukowany przez [[Pojazdy Szynowe Pesa Bydgoszcz|Pesa]] [[Bydgoszcz]] dla [[Ukrzaliznycia|kolei ukraińskich]]. Jest wersją rozwojową jednoczłonowego spalinowego pojazdu szynowego Partner. Projekt wyglądu zewnętrznego i wnętrza wagonu inspekcyjnego typu 610M został zrealizowany przez nieoficjalną grupę projektową D7, w skład której weszli [[Marek Adamczewski (projektant)|Marek Adamczewski]] oraz Marek i Bogumiła Jóźwiccy. 610M to wagon silnikowy dostosowany do [[Skrajnia kolejowa|skrajni]] [[Kolej szerokotorowa|szerokotorowej]] (szerszy w stosunku do polskich odpowiedników) i wyposażony w [[sprzęg SA-3]]. Wytrzymałość konstrukcji nadwozia określono jako P II według normy PN EN 12663. Zastosowano nierdzewne poszycie. Wnętrze pojazdu zostało przystosowane do pracy i podróżowania. W wagonie znajduje się także sala konferencyjna wyposażona w sprzęt audiowizualny oraz przedział biurowo-sypialny z łazienką i zapleczem kuchennym. Powstał tylko jeden egzemplarz, który został dostarczony w 2004 roku. ''[[Pesa 611M|Czytaj więcej…]]'' |
|||
Krypta została urządzona w 1890 roku według projektu [[Sławomir Odrzywolski|Sławomira Odrzywolskiego]], w ramach przygotowań do złożenia szczątków Adama Mickiewicza w katedrze na Wawelu. Krypta usytuowana jest pod północnym ramieniem [[ambit]]u katedry, przed wejściem do [[Kaplica Lipskich na Wawelu|kaplicy Lipskich]]. ''[[Krypta Wieszczów Narodowych na Wawelu|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 25 listopada [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''[[Mołdawianizm]]''' – koncepcja polityczna, kulturalna i historyczna zakładająca, że [[Rumuni]] oraz [[Mołdawianie]] stanowią dwa odrębne narody, mówiące dwoma różnymi językami. Powstanie idei mołdawianizmu wiąże się z utworzeniem w 1924 roku [[Mołdawska Autonomiczna Socjalistyczna Republika Radziecka|Mołdawskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej]], która w założeniach władz radzieckich miała być narzędziem polityki zagranicznej wobec [[Rumunia|Rumunii]] – docelowo ułatwić odzyskanie [[Besarabia|Besarabii]], przyłączonej w 1918 roku do Rumunii, oraz wzniecenie [[Rewolucja|rewolucji]] socjalistycznej w Rumunii. Wychodzono z założenia, że stymulowanie rozwoju „socjalistycznej kultury mołdawskiej”, odrębnej od rumuńskiej, będzie sprzyjać temu celowi. Powstały w okresie [[Pieriestrojka|pieriestrojki]] mołdawski Demokratyczny Ruch na Rzecz Przebudowy odrzucał mołdawianizm i przywoływał hasła panrumuńskie. Jego następca, [[Front Ludowy Mołdawii]], nie akcentował już haseł zjednoczenia [[Mołdawia|Mołdawii]] z Rumunią, jednak domagając się niepodległości, podkreślał pokrewieństwo obu języków, kultur i narodów. ''[[Mołdawianizm|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Péter Kelemen]]''' – [[Węgry|węgierski]] [[skoki narciarskie|skoczek narciarski]], [[Reprezentacja Węgier w skokach narciarskich|reprezentant kraju]] na arenie międzynarodowej. Uczestnik [[skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym|mistrzostw świata seniorów]], [[skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym|mistrzostw świata juniorów]] oraz [[skoki narciarskie na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy|zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy]] z 2015 roku. Dwukrotny brązowy medalista mistrzostw kraju, zdobywał również medale imprez tej rangi w kategoriach juniorskich. Po zakończeniu sezonu 2015/2016 Kelemen zdecydował się zakończyć karierę skoczka narciarskiego. Powodem jego decyzji był brak postępów połączony z brakiem satysfakcji z uprawiania skoków narciarskich. Skoki narciarskie uprawiają również jego młodsi bracia – Dávid i Zalán oraz ojciec – Tamás. W przeszłości skakał również jego dziadek – [[Zoltán Kelemen (skoczek narciarski)|Zoltán Kelemen]], który, podobnie jak Péter, też reprezentował Węgry na arenie międzynarodowej, a w 1980 roku zdobył tytuł mistrza Węgier. ''[[Péter Kelemen|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę 19 listopada --> [[Plik:Sudika Kalkara Fort Ricasoli.jpg|100px|right]] |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę 26 listopada --> [[Plik:Podlaskie - Narew - Narew - Poniatowskiego 27 - Cerkiew Podwyższenia Krzyża - Cerkiew - Front;blisko.JPG|100px|right]] |
|||
'''[[Fort Ricasoli]]''' – [[fort]] [[bastion]]owy znajdujący się w miejscowości [[Kalkara]] na [[Malta|Malcie]]. Został zbudowany przez [[Zakon Maltański|Zakon Rycerzy Joannitów]] w latach 1670–1698. Zajmuje cypel, znany jako ''Gallows’ Point'' oraz północny brzeg Rinella Bay. Nadzoruje on, na równi z [[Fort Saint Elmo|Fortem St. Elmo]], wejście do [[Wielki Port|Grand Harbour]]. Fort Ricasoli chrzest bojowy przeszedł podczas francuskiej inwazji na Maltę w 1798 roku, a następnie [[Oblężenie Malty (1798–1800)|powstania Maltańczyków przeciw Francuzom]], po którym został przejęty przez Brytyjczyków. Fort Ricasoli był miejscem [[Bunt Regimentu Froberga|buntu Regimentu Froberga]] w roku 1807, a później w XIX wieku używany był jako szpital wojskowy. Używany był raz jeszcze podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]], kiedy jego część została zniszczona przez bombardowania lotnicze. Po tym, jak został wycofany z użycia w latach 60. XX wieku, był wykorzystywany do celów przemysłowych. Dziś kompleks jest w większości zachowany, lecz podupadły. Używany jest do celów filmowych oraz jako zakład czyszczenia zbiorników. Jest on największym fortem na Malcie; w roku 1998 został wpisany na wstępną [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|Listę światowego dziedzictwa UNESCO]] jako część ''Knights’ Fortifications around the Harbours of Malta''. ''[[Fort Ricasoli|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Narwi]]''' – [[prawosławie|prawosławna]] [[cerkiew (budynek)|cerkiew]] [[parafia Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Narwi|parafialna]]. Należy do [[dekanat Narew|dekanatu Narew]] [[diecezja warszawsko-bielska|diecezji warszawsko-bielskiej]] [[Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny|Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego]]. Dawna, pounicka cerkiew została w latach 80. XIX wieku przeniesiona na cmentarz w Narwi, zaś na jej miejscu zbudowano nową świątynię. Na początku XX wieku uczęszczało do niej ponad 3 tys. wiernych. Działalność parafii zamarła w 1915 roku wskutek [[bieżeństwo|bieżeństwa]]. Ewakuowani ze wsi prawosławni zabrali ze sobą szczególnie czczone w świątyni wizerunki, które nigdy nie wróciły do Narwi. Po 1918 roku cerkiew została ponownie otwarta i odtąd jest nieprzerwanie czynna. W 1990 roku budynek został poważnie uszkodzony przez pożar, który zniszczył jego zabytkowe wnętrze. Odrestaurowana cerkiew została ponownie [[Poświęcenie kościoła|konsekrowana]] przez [[metropolici warszawscy i całej Polski|metropolitę warszawskiego i całej Polski]] [[Bazyli (Doroszkiewicz)|Bazylego]] cztery lata później, we wrześniu 1994 roku. W tym samym roku w sąsiedztwie budynku wzniesiono ozdobną studnię do święcenia wody. ''[[Cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Narwi|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
Wersja z 01:22, 20 lis 2017
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
,_Masolino.jpg)
Kerygmat – w teologii chrześcijańskiej głoszenie Słowa Bożego, a w ujęciu biblijno-teologicznym pojęcie określa publiczne i uroczyste ogłaszanie dzieła zbawienia przez Boga i objawienia go w ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Chrystusie. Proklamacja jest połączona z wezwaniem do nawrócenia oraz chrztu. W sensie szerszym termin „kerygmat” określa treść głoszenia, ale również – w sensie ścisłym – samą czynność takiego uroczystego ogłaszania. Do najważniejszych przykładów kerygmatu w Dziejach Apostolskich należała publiczna przemowa Piotra w dniu Pięćdziesiątnicy, czyli bezpośrednio po zesłaniu Ducha Świętego – w której mówca głosił, że proroctwo Dawida wypełniło się w zmartwychwstaniu Chrystusa. Apostołowie byli świadkami Paschy Chrystusa, mówili o Jego śmierci i zmartwychwstaniu jako o wydarzeniu zbawczym. Jak wskazał teolog Raniero Cantalamessa, głoszenie kerygmatu przez apostołów było nierozdzielnie związane z celebracją Wielkanocy-Paschy chrześcijańskiej oraz Eucharystii, będących pamiątką śmierci Pana. Termin „kerygmat” wywodzi się od dwóch greckich słów: rzeczownika kḗrygma i czasownika kēryssein. Czytaj więcej…
Jutro
Rozdepka rzeczna – nieduży ślimak przodoskrzelny z rodziny rozdepkowatych, gatunek typowy dla rodzaju Theodoxus. Zamieszkuje słodko- i słonawowodne siedliska, głównie rzeki, o twardym (kamienistym) dnie, z dobrze natlenioną wodą. Jest roślino- i detrytusożerny. Miejscami może występować masowo (w zagęszczeniach do kilku tysięcy osobników na m²). Może być zjadany przez ryby, pijawki, ptactwo wodne. Jest żywicielem różnych gatunków przywr oraz orzęsków. Gatunek rozdzielnopłciowy, jajorodny, z rozwojem prostym. Może żyć do 2–3 lat. Występuje w Polsce, jest gatunkiem pospolitym. Muszle rozdepki rzecznej były wykorzystywane do wyrobu biżuterii – wykonany z nich wisiorek odnaleziono w paleolitycznej osadzie położonej nad Donem. Czytaj więcej…
Pojutrze
_-_NH_87016.jpg)
SMS Drache – pierwsza z dwóch fregat pancernych typu Drache zbudowanych dla Marynarki Wojennej Imperium Austriackiego w latach 60. XIX wieku. Położenie stępki pod okręt odbyło się w lutym 1861 roku, wodowanie we wrześniu, a ukończenie w listopadzie 1862 roku. W czasie II wojny o Szlezwik w 1864 roku fregata pozostała na Adriatyku, podczas gdy pozostałe okręty zostały wysłane na Morze Północne w celu wsparcia Prus. Dwa lata później Prusy i Włochy zaatakowały Austrię w czasie wojny prusko-austriackiej. „Drache” wziął udział w zwycięskiej bitwie pod Lissą, w czasie której ciężko uszkodził włoski okręt obrony wybrzeża „Palestro”, podpalając go i ostatecznie zatapiając. Krótko po wojnie jednostka została zmodernizowana, ale przez resztę służby pozostała bezczynna. Do 1875 roku okręt zbutwiał i został wykreślony z rejestru marynarki 13 czerwca tego samego roku. Ostatecznie został rozebrany w latach 1883-1884. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Tryb łączący w języku łacińskim – tryb przedstawiania zdarzeń nierzeczywistych oraz relacji czasowych w języku łacińskim. Istnieją cztery główne formy koniunktiwu: czasu teraźniejszego, czasu przeszłego niedokonanego, czasu przeszłego dokonanego i czasu zaprzeszłego. Nie istnieją formy trybu łączącego dla czasów przyszłych, stosuje się formę omowną z użyciem imiesłowu czasu przyszłego. Tryb łączący występuje zarówno w zdaniach prostych, jak i złożonych. W zdaniach prostych oznacza czynność nierzeczywistą; od formy koniunktiwu zależy relacja między mówiącym a czynnością. Znacznie częściej tryb łączący pojawia się w zdaniu podrzędnym, a jego forma zależy od relacji czasowej z czasownikiem ze zdania nadrzędnego. Stosuje się zasadę następstwa czasów. Tryb łączący pojawia się w licznych typach zdań podrzędnych: mowie zależnej, skutkowych, czasowych itp. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Krypta Wieszczów Narodowych na Wawelu – krypta w podziemiach archikatedry krakowskiej na Wawelu, miejsce pochówku Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego, dwóch wybitnych poetów doby romantyzmu, których twórczość stała się ważną częścią polskiej kultury. Obaj zostali uznani za przywódców duchowych narodu w okresie niewoli, godnych spoczywania w nekropolii dawnych władców Polski, katedrze na Wawelu. W krypcie upamiętniono także dwóch innych Polaków, cenionych artystów XIX stulecia – poetę Cypriana Kamila Norwida oraz kompozytora i pianistę Fryderyka Chopina. Krypta została urządzona w 1890 roku według projektu Sławomira Odrzywolskiego, w ramach przygotowań do złożenia szczątków Adama Mickiewicza w katedrze na Wawelu. Krypta usytuowana jest pod północnym ramieniem ambitu katedry, przed wejściem do kaplicy Lipskich. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Péter Kelemen – węgierski skoczek narciarski, reprezentant kraju na arenie międzynarodowej. Uczestnik mistrzostw świata seniorów, mistrzostw świata juniorów oraz zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy z 2015 roku. Dwukrotny brązowy medalista mistrzostw kraju, zdobywał również medale imprez tej rangi w kategoriach juniorskich. Po zakończeniu sezonu 2015/2016 Kelemen zdecydował się zakończyć karierę skoczka narciarskiego. Powodem jego decyzji był brak postępów połączony z brakiem satysfakcji z uprawiania skoków narciarskich. Skoki narciarskie uprawiają również jego młodsi bracia – Dávid i Zalán oraz ojciec – Tamás. W przeszłości skakał również jego dziadek – Zoltán Kelemen, który, podobnie jak Péter, też reprezentował Węgry na arenie międzynarodowej, a w 1980 roku zdobył tytuł mistrza Węgier. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Narwi – prawosławna cerkiew parafialna. Należy do dekanatu Narew diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Dawna, pounicka cerkiew została w latach 80. XIX wieku przeniesiona na cmentarz w Narwi, zaś na jej miejscu zbudowano nową świątynię. Na początku XX wieku uczęszczało do niej ponad 3 tys. wiernych. Działalność parafii zamarła w 1915 roku wskutek bieżeństwa. Ewakuowani ze wsi prawosławni zabrali ze sobą szczególnie czczone w świątyni wizerunki, które nigdy nie wróciły do Narwi. Po 1918 roku cerkiew została ponownie otwarta i odtąd jest nieprzerwanie czynna. W 1990 roku budynek został poważnie uszkodzony przez pożar, który zniszczył jego zabytkowe wnętrze. Odrestaurowana cerkiew została ponownie konsekrowana przez metropolitę warszawskiego i całej Polski Bazylego cztery lata później, we wrześniu 1994 roku. W tym samym roku w sąsiedztwie budynku wzniesiono ozdobną studnię do święcenia wody. Czytaj więcej…