Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
szybka aktualizacja na 26 wrzesnia |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
<!-------------------------------------------------------------------------------------------> |
<!-------------------------------------------------------------------------------------------> |
||
</noinclude>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
</noinclude>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 25 września --> [[Plik:Carcharhinus borneensis.png|100px|right]] |
||
'''''[[Carcharhinus borneensis]]''''' – [[Gatunek (biologia)|gatunek]] małego [[Rekiny|rekina]] z [[Rodzina (biologia)|rodziny]] [[Żarłaczowate|żarłaczowatych]]. Spotykany u wybrzeży północno-zachodniego [[Borneo]], choć istnieją niepewne dane o występowaniu tego gatunku u wybrzeży [[Chiny|Chin]], [[Filipiny|Filipin]] oraz [[Jawa|Jawy]]. Preferuje płytkie przybrzeżne akweny. Ma wrzecionowaty lekko zbudowany korpus oraz wydłużony lekko zaostrzony pysk ze stosunkowo małym, U-kształtnym [[Jama ustna|otworem gębowym]]. Cechą charakterystyczną są proporcjonalnie niewielkie [[Płetwa|płetwy brzuszne]], druga płetwa grzbietowa oraz płetwa odbytowa. Grzbiet rekina ma ciemnoszarą barwę, niekiedy z ciemniejszymi odbarwieniami – płetwy są ciemniejsze od korpusu. Spód i boki ciała rekina są jaśniejsze, często barwy białej lub srebrnej. Dorosłe osobniki osiągają długość około 62–65 centymetrów, przy czym samice są nieco większe od samców. [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody]] uznała, że rekin ten jest [[Gatunek zagrożony|gatunkiem zagrożonym wyginięciem]], choć ocena ta może być nieaktualna, gdyż nie uwzględnia najnowszych danych. ''[[Carcharhinus borneensis|Czytaj więcej…]]'' |
'''''[[Carcharhinus borneensis]]''''' – [[Gatunek (biologia)|gatunek]] małego [[Rekiny|rekina]] z [[Rodzina (biologia)|rodziny]] [[Żarłaczowate|żarłaczowatych]]. Spotykany u wybrzeży północno-zachodniego [[Borneo]], choć istnieją niepewne dane o występowaniu tego gatunku u wybrzeży [[Chiny|Chin]], [[Filipiny|Filipin]] oraz [[Jawa|Jawy]]. Preferuje płytkie przybrzeżne akweny. Ma wrzecionowaty lekko zbudowany korpus oraz wydłużony lekko zaostrzony pysk ze stosunkowo małym, U-kształtnym [[Jama ustna|otworem gębowym]]. Cechą charakterystyczną są proporcjonalnie niewielkie [[Płetwa|płetwy brzuszne]], druga płetwa grzbietowa oraz płetwa odbytowa. Grzbiet rekina ma ciemnoszarą barwę, niekiedy z ciemniejszymi odbarwieniami – płetwy są ciemniejsze od korpusu. Spód i boki ciała rekina są jaśniejsze, często barwy białej lub srebrnej. Dorosłe osobniki osiągają długość około 62–65 centymetrów, przy czym samice są nieco większe od samców. [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody]] uznała, że rekin ten jest [[Gatunek zagrożony|gatunkiem zagrożonym wyginięciem]], choć ocena ta może być nieaktualna, gdyż nie uwzględnia najnowszych danych. ''[[Carcharhinus borneensis|Czytaj więcej…]]'' |
||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 26 września --> [[Plik:Asuka Arnold classic 2016.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Asuka (wrestlerka)|Asuka]]''' – [[Japonia|japońska]] [[wrestling|wrestlerka]]. Jest absolwentką Osaka University of Arts Junior College. Pisała artykuły dla ''Xbox Magazine'', projektowała grafiki na [[Nintendo DS]] i aplikacje mobilne. Obecnie występuje w [[klub farmerski|rozwojówce]] federacji [[WWE]] – [[WWE NXT|NXT]]. Jest byłą i najdłużej panującą posiadaczką [[NXT Women’s Championship]] w historii. Rozpoczęła karierę wrestlerki w 2004 roku, debiutując w federacji AtoZ. W NXT zadebiutowała we września 2015 roku i skonfrontowała się z Daną Brooke i Emmą. Na [[NXT TakeOver (cykl gal)#NXT TakeOver: Respect|NXT TakeOver: Respect]], w swojej pierwszej walce dla WWE pokonała Danę Brooke. W styczniu 2016 roku Asuka wzięła udział w [[Battle Royal]]u o [[Lista pojęć związanych z wrestlingiem#Number-one contender|miano pretendenckie]] do [[NXT Women’s Championship]]. Na [[NXT TakeOver: Brooklyn III]] Asuka pokonała Ember Moon, kontynuując swoją serię zwycięstw; podczas walki doznała urazu [[Obojczyk (anatomia)|obojczyka]]. Z powodu kontuzji zmuszona była [[Lista pojęć związanych z wrestlingiem#Vacant|zrzec się]] tytułu mistrzowskiego; oficjalnie jej panowanie trwało 523 dni. ''[[Asuka (wrestlerka)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Ludwik Maria Burbon y Vallabriga]]''' – hiszpański arystokrata z dynastii [[Burbonowie|Burbonów]], kardynał diakon [[Kościół Matki Bożej na Schodach|Kościoła Matki Bożej na Schodach]] w [[Rzym]]ie, arcybiskup [[Sewilla|Sewilli]] oraz [[Toledo (Hiszpania)|Toledo]], [[prymas]] Hiszpanii. [[Regent]] Hiszpanii w latach 1813–1814, w czasie [[Wojna na Półwyspie Iberyjskim|wojny niepodległościowej]] toczonej przeciwko Francuzom. Miał poglądy [[Liberalizm|liberalno]]-[[Oświecenie katolickie|oświeceniowe]], propagował pierwszą hiszpańską konstytucję, a w 1810 roku podpisał dekret o zniesieniu [[Inkwizycja hiszpańska|Inkwizycji]]. Po przywróceniu [[Monarchia absolutna|monarchii absolutnej]] spotkały go represje. Członkowie Rady Regencyjnej i deputowani zostali aresztowani, z wyjątkiem kardynała, który został zmuszony do wyjazdu i pozostania w Toledo. Musiał także zrezygnować z funkcji i dochodów arcybiskupa Sewilli. Zmarł w 1823 roku na krótko przed zakończeniem [[Trzylecie liberalne|trzylecia liberalnego]] w Hiszpanii. Kardynał został pochowany w zakrystii [[Katedra Najświętszej Marii Panny w Toledo|Katedry Najświętszej Marii Panny w Toledo]]. Neoklasyczny alabastrowy nagrobek został wykonany w 1824 roku w Rzymie przez [[Valeriano Salvatierra|Valeriana Salavtierra]], nadwornego rzeźbiarza. ''[[Ludwik Maria Burbon y Vallabriga|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 27 września --> [[Plik:Edda Magnason 2013.jpg|100px|right]] |
||
'''''[[Monica Z (film)|Monica Z]]''''' – [[Szwecja|szwedzki]] [[film biograficzny]] z 2013 roku w reżyserii [[Per Fly|Pera Fly]]. Bohaterem filmu jest szwedzka piosenkarka jazzowa [[Monica Zetterlund]], która pierwotnie marzy o krajowej, a następnie międzynarodowej karierze muzycznej. W tym celu wyprowadza się z rodzinnego miasta [[Hagfors]] do [[Sztokholm]]u, z upływem czasu stając się jedną z najbardziej znanych wokalistek w historii Szwecji. Dzieło Pera Fly uzyskało w zasadniczej większości przychylne recenzje krytyków, które w szczególności dostrzegały wyróżniającą się rolę [[Edda Magnason|Eddy Magnason]], wcielającą się w postać piosenkarki. Film otrzymał jedenaście nominacji do nagrody [[Guldbagge]], zdobywając ostatecznie cztery nagrody w kategoriach ''Najlepsza aktorka pierwszoplanowa'', ''Najlepszy reżyser'', ''Najlepszy aktor drugoplanowy'' oraz ''Najlepsze kostiumy''. Według strony [[Box Office Mojo]] szacunkowy przychód z projekcji kinowych filmu w Szwecji w 2013 roku wyniósł ponad 7 milionów 400 tysięcy dolarów amerykańskich. ''[[Monica Z (film)|Czytaj więcej…]]'' |
'''''[[Monica Z (film)|Monica Z]]''''' – [[Szwecja|szwedzki]] [[film biograficzny]] z 2013 roku w reżyserii [[Per Fly|Pera Fly]]. Bohaterem filmu jest szwedzka piosenkarka jazzowa [[Monica Zetterlund]], która pierwotnie marzy o krajowej, a następnie międzynarodowej karierze muzycznej. W tym celu wyprowadza się z rodzinnego miasta [[Hagfors]] do [[Sztokholm]]u, z upływem czasu stając się jedną z najbardziej znanych wokalistek w historii Szwecji. Dzieło Pera Fly uzyskało w zasadniczej większości przychylne recenzje krytyków, które w szczególności dostrzegały wyróżniającą się rolę [[Edda Magnason|Eddy Magnason]], wcielającą się w postać piosenkarki. Film otrzymał jedenaście nominacji do nagrody [[Guldbagge]], zdobywając ostatecznie cztery nagrody w kategoriach ''Najlepsza aktorka pierwszoplanowa'', ''Najlepszy reżyser'', ''Najlepszy aktor drugoplanowy'' oraz ''Najlepsze kostiumy''. Według strony [[Box Office Mojo]] szacunkowy przychód z projekcji kinowych filmu w Szwecji w 2013 roku wyniósł ponad 7 milionów 400 tysięcy dolarów amerykańskich. ''[[Monica Z (film)|Czytaj więcej…]]'' |
||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 28 września --> [[Plik:Nesting Nemegtomaia.jpg|100px|right]] |
||
'''''[[Nemegtomaia]]''''' – [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] [[wymieranie|wymarłego]] [[dinozaury|dinozaura]] z [[rodzina (biologia)|nadrodziny]] [[owiraptorozaury|owiraptorozaurów]], żyjącego na terenach dzisiejszej [[Mongolia|Mongolii]] w [[Epoka geologiczna|epoce]] [[kreda późna|kredy późnej]], około 70 milionów lat temu. Pierwszy okaz znaleziono w 1996 roku i na jego podstawie w 2004 roku stworzono nowy rodzaj i gatunek. ''Nemegtomaia'' mierzyła ok. 2 m długości, mogła ważyć ok. 40 kg. Jako owiraptorozaur mogła być opierzona. Miała głęboką, wąską i krótką [[czaszka|czaszkę]] z łukowatym grzebieniem. Była bezzębna z krótkim pyskiem zakończonym [[papugowe|papuzim]] dziobem i parą przypominających zęby wyrostków [[Podniebienie (anatomia)|podniebienia]]. Kończyny górne kończyły się trzema palcami, z których pierwszy był największy i kończył się znacznym szponem. ''Nemegtomaia'' zalicza się do podrodziny [[Ingenie|ingenii]], będąc jedynym jej przedstawicielem noszącym grzebień na czaszce. Choć posłużyła za argument za uznaniem owiraptorozaurów za nielotne [[ptaki]], [[klad]] uznaje się generalnie za grupę nieptasich dinozaurów. ''[[Nemegtomaia|Czytaj więcej…]]'' |
'''''[[Nemegtomaia]]''''' – [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] [[wymieranie|wymarłego]] [[dinozaury|dinozaura]] z [[rodzina (biologia)|nadrodziny]] [[owiraptorozaury|owiraptorozaurów]], żyjącego na terenach dzisiejszej [[Mongolia|Mongolii]] w [[Epoka geologiczna|epoce]] [[kreda późna|kredy późnej]], około 70 milionów lat temu. Pierwszy okaz znaleziono w 1996 roku i na jego podstawie w 2004 roku stworzono nowy rodzaj i gatunek. ''Nemegtomaia'' mierzyła ok. 2 m długości, mogła ważyć ok. 40 kg. Jako owiraptorozaur mogła być opierzona. Miała głęboką, wąską i krótką [[czaszka|czaszkę]] z łukowatym grzebieniem. Była bezzębna z krótkim pyskiem zakończonym [[papugowe|papuzim]] dziobem i parą przypominających zęby wyrostków [[Podniebienie (anatomia)|podniebienia]]. Kończyny górne kończyły się trzema palcami, z których pierwszy był największy i kończył się znacznym szponem. ''Nemegtomaia'' zalicza się do podrodziny [[Ingenie|ingenii]], będąc jedynym jej przedstawicielem noszącym grzebień na czaszce. Choć posłużyła za argument za uznaniem owiraptorozaurów za nielotne [[ptaki]], [[klad]] uznaje się generalnie za grupę nieptasich dinozaurów. ''[[Nemegtomaia|Czytaj więcej…]]'' |
||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 29 września --> [[Plik:Nine ways to say yes.png|100px|right]] |
||
'''[[Intonacja w języku angielskim]]''' – melodia zdań, wzorce intonacyjne i sposób artykułowania zdań w [[język angielski|języku angielskim]]. Intonacja jest cechą właściwą wszystkim odmianom języka. O ile różnice między [[Received Pronunciation]] (RP) a [[General American]] są w tym względzie niewielkie, duże różnice w intonacji występują między RP a akcentem w północnych miastach angielskich. Melodia zdania w języku angielskim zależy od tego, jaką część zdania mówiący chce zaakcentować, dlatego jedno zdanie może zostać wypowiedziane na kilka sposobów, w zależności od intencji mówiącego i od długości zdania. Nie zawsze jedno zdanie odpowiada jednemu wzorowi intonacji, może składać się z wielu fraz intonacyjnych, a ich długość i liczba wynika bardziej z logiki i intencji mówiącego, niż ze sztywnych reguł. Istnieją dwie podstawowe melodie intonacyjne: intonacja wznosząca i opadająca. Intonacji opadającej używa się w przypadku zdań oznajmujących, a także, w przeciwieństwie do wielu języków, w tym [[język polski|polskiego]], przy zadawania pytań szczegółowych. Intonacja wznosząca stosowana jest przede wszystkim w pytaniach i wykrzyknieniach. ''[[Intonacja w języku angielskim|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[Intonacja w języku angielskim]]''' – melodia zdań, wzorce intonacyjne i sposób artykułowania zdań w [[język angielski|języku angielskim]]. Intonacja jest cechą właściwą wszystkim odmianom języka. O ile różnice między [[Received Pronunciation]] (RP) a [[General American]] są w tym względzie niewielkie, duże różnice w intonacji występują między RP a akcentem w północnych miastach angielskich. Melodia zdania w języku angielskim zależy od tego, jaką część zdania mówiący chce zaakcentować, dlatego jedno zdanie może zostać wypowiedziane na kilka sposobów, w zależności od intencji mówiącego i od długości zdania. Nie zawsze jedno zdanie odpowiada jednemu wzorowi intonacji, może składać się z wielu fraz intonacyjnych, a ich długość i liczba wynika bardziej z logiki i intencji mówiącego, niż ze sztywnych reguł. Istnieją dwie podstawowe melodie intonacyjne: intonacja wznosząca i opadająca. Intonacji opadającej używa się w przypadku zdań oznajmujących, a także, w przeciwieństwie do wielu języków, w tym [[język polski|polskiego]], przy zadawania pytań szczegółowych. Intonacja wznosząca stosowana jest przede wszystkim w pytaniach i wykrzyknieniach. ''[[Intonacja w języku angielskim|Czytaj więcej…]]'' |
||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 30 września --> [[Plik:SFC Vikersund 2012 Maciej Kot sunday after jump.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Reprezentacja Polski w Letnim Grand Prix w skokach narciarskich 2012]]''' – grupa skoczków narciarskich reprezentująca [[Polska|Polskę]] podczas 19. edycji [[Letnie Grand Prix w skokach narciarskich|Letniego Grand Prix]] w 2012 roku. Reprezentacja Polski w [[Letnie Grand Prix w skokach narciarskich 2012|Letnim Grand Prix w skokach narciarskich 2012]] zdobyła łącznie 1172 pkt. Polska zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji drużynowej, a punkty zdobyło ośmiu zawodników. W jedynym męskim konkursie drużynowym Polacy zajęli drugie miejsce. Indywidualnie najlepszy rezultat uzyskał [[Maciej Kot]], który był piąty w klasyfikacji generalnej odnosząc dwa zwycięstwa. Na ósmym miejscu sklasyfikowany został [[Dawid Kubacki]], który raz stanął na trzecim stopniu podium. Kolejnym polskim zawodnikiem w klasyfikacji był [[Kamil Stoch]], który zajął 25 miejsce. Trenerem reprezentacji był [[Łukasz Kruczek]]. ''[[Reprezentacja Polski w Letnim Grand Prix w skokach narciarskich 2012|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[Reprezentacja Polski w Letnim Grand Prix w skokach narciarskich 2012]]''' – grupa skoczków narciarskich reprezentująca [[Polska|Polskę]] podczas 19. edycji [[Letnie Grand Prix w skokach narciarskich|Letniego Grand Prix]] w 2012 roku. Reprezentacja Polski w [[Letnie Grand Prix w skokach narciarskich 2012|Letnim Grand Prix w skokach narciarskich 2012]] zdobyła łącznie 1172 pkt. Polska zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji drużynowej, a punkty zdobyło ośmiu zawodników. W jedynym męskim konkursie drużynowym Polacy zajęli drugie miejsce. Indywidualnie najlepszy rezultat uzyskał [[Maciej Kot]], który był piąty w klasyfikacji generalnej odnosząc dwa zwycięstwa. Na ósmym miejscu sklasyfikowany został [[Dawid Kubacki]], który raz stanął na trzecim stopniu podium. Kolejnym polskim zawodnikiem w klasyfikacji był [[Kamil Stoch]], który zajął 25 miejsce. Trenerem reprezentacji był [[Łukasz Kruczek]]. ''[[Reprezentacja Polski w Letnim Grand Prix w skokach narciarskich 2012|Czytaj więcej…]]'' |
||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 1 października --> [[Plik:Paratroopers Crete '41.JPG|100px|right]] |
||
'''[[Bitwa o Kretę]]''' – całokształt zmagań wojennych pomiędzy wojskami alianckimi a niemieckimi w maju 1941 roku, których celem było panowanie nad grecką wyspą [[Kreta|Kretą]], mającą strategiczne znaczenie ze względu na centralne położenie we wschodnim basenie [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]]. Zapoczątkowała je największa operacja [[Wojska powietrznodesantowe|powietrznodesantowa]] [[Fallschirmjäger|wojsk niemieckich]] podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. 20 maja 1941 roku prawie 10 000 żołnierzy [[7 Dywizja Lotnicza|7. Dywizji Lotniczej (spadochronowej)]] i [[Luftlandesturmregiment|szturmowego pułku powietrznodesantowego]], należących do XI Korpusu Lotniczego, zostało zrzuconych w dwóch falach w pobliżu lotnisk i portów na nizinnym, północnym wybrzeżu Krety. Szturm niemieckich wojsk powietrznodesantowych na alianckie pozycje został 20 maja przy dużych stratach odparty. Nad ranem 21 maja Niemcy wykorzystali taktyczny odwrót nowozelandzkiej 2. Dywizji Piechoty i ponawiając szturm oraz desantując rezerwę strategiczną zajęli lotnisko w Maleme. Umożliwiło to przerzut na Kretę w dniach 21–25 maja pododdziałów 5. Dywizji Górskiej, artylerii, zaopatrzenia oraz ewakuację rannych. W rezultacie 11-dniowej kampanii cała wyspa została opanowana przez Niemców, a broniące jej alianckie siły zostały zniszczone lub zmuszone do ewakuacji. ''[[Bitwa o Kretę|Czytaj więcej…]]'' |
'''[[Bitwa o Kretę]]''' – całokształt zmagań wojennych pomiędzy wojskami alianckimi a niemieckimi w maju 1941 roku, których celem było panowanie nad grecką wyspą [[Kreta|Kretą]], mającą strategiczne znaczenie ze względu na centralne położenie we wschodnim basenie [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]]. Zapoczątkowała je największa operacja [[Wojska powietrznodesantowe|powietrznodesantowa]] [[Fallschirmjäger|wojsk niemieckich]] podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. 20 maja 1941 roku prawie 10 000 żołnierzy [[7 Dywizja Lotnicza|7. Dywizji Lotniczej (spadochronowej)]] i [[Luftlandesturmregiment|szturmowego pułku powietrznodesantowego]], należących do XI Korpusu Lotniczego, zostało zrzuconych w dwóch falach w pobliżu lotnisk i portów na nizinnym, północnym wybrzeżu Krety. Szturm niemieckich wojsk powietrznodesantowych na alianckie pozycje został 20 maja przy dużych stratach odparty. Nad ranem 21 maja Niemcy wykorzystali taktyczny odwrót nowozelandzkiej 2. Dywizji Piechoty i ponawiając szturm oraz desantując rezerwę strategiczną zajęli lotnisko w Maleme. Umożliwiło to przerzut na Kretę w dniach 21–25 maja pododdziałów 5. Dywizji Górskiej, artylerii, zaopatrzenia oraz ewakuację rannych. W rezultacie 11-dniowej kampanii cała wyspa została opanowana przez Niemców, a broniące jej alianckie siły zostały zniszczone lub zmuszone do ewakuacji. ''[[Bitwa o Kretę|Czytaj więcej…]]'' |
||
}} |
}} |
||
Wersja z 07:37, 26 wrz 2017
Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link , aby wyczyścić cache.
Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
Carcharhinus borneensis – gatunek małego rekina z rodziny żarłaczowatych. Spotykany u wybrzeży północno-zachodniego Borneo, choć istnieją niepewne dane o występowaniu tego gatunku u wybrzeży Chin, Filipin oraz Jawy. Preferuje płytkie przybrzeżne akweny. Ma wrzecionowaty lekko zbudowany korpus oraz wydłużony lekko zaostrzony pysk ze stosunkowo małym, U-kształtnym otworem gębowym. Cechą charakterystyczną są proporcjonalnie niewielkie płetwy brzuszne, druga płetwa grzbietowa oraz płetwa odbytowa. Grzbiet rekina ma ciemnoszarą barwę, niekiedy z ciemniejszymi odbarwieniami – płetwy są ciemniejsze od korpusu. Spód i boki ciała rekina są jaśniejsze, często barwy białej lub srebrnej. Dorosłe osobniki osiągają długość około 62–65 centymetrów, przy czym samice są nieco większe od samców. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznała, że rekin ten jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem, choć ocena ta może być nieaktualna, gdyż nie uwzględnia najnowszych danych. Czytaj więcej…
Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów • Szablon:Dobry artykuł/archiwum