Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
wymiana na ten tydzień |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
<!-------------------------------------------------------------------------------------------> |
<!-------------------------------------------------------------------------------------------> |
||
</noinclude>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
</noinclude>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 14 sierpnia --> [[Plik:Izabela Sobolewska2.JPG|100px|right]] |
||
'''[[Izabela Grabowska]]''' – [[polska]] [[arystokracja|arystokratka]], najprawdopodobniej nieślubna córka [[Władcy Polski|króla polskiego]] [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] i jego kochanki, a następnie być może [[Związek morganatyczny|morganatycznej żony]] [[Elżbieta Grabowska|Elżbiety Grabowskiej]]. Izabela i jej rodzeństwo wychowywani byli w wierze [[katolicyzm|katolickiej]], którą wyznawała ich matka, chociaż ojciec był wyznawcą [[kalwinizm]]u. Na początku 1795 roku Izabela Grabowska z woli swej matki Elżbiety została zaręczona z królewskim sekretarzem i starostą [[Warszawa|warszawskim]] [[Walenty Sobolewski|Walentym Faustynem Sobolewskim]], synem [[kasztelan]]a warszawskiego [[Maciej Sobolewski|Macieja Sobolewskiego]] i siostry matki Izabeli, Ewy Szydłowskiej. Ze względu na bliskie pokrewieństwo przyszłych małżonków król Stanisław August Poniatowski zlecił włoskiemu duchownemu uzyskanie papieskiej dyspensy. Po śmierci małżonka Izabela zamieszkała wraz z swoją szwagierką [[Marianna Gutakowska|Marianną z Sobolewskich Gutakowską]] i jej synową Gabrielą Zabiełłową w Pałacu na Grzybowie. Wycofała się z życia publicznego, pojawiając się tylko sporadycznie na oficjalnych uroczystościach jako dama portretu Świętej Katarzyny. ''[[Izabela Grabowska|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Biblioteka Aleksandryjska]]''' – największa biblioteka świata [[starożytność|starożytnego]], istniejąca w [[Aleksandria|Aleksandrii]], założona przez [[Ptolemeusz I Soter|Ptolemeusza I Sotera]]. Biblioteka Aleksandryjska funkcjonowała przy [[Muzeum Aleksandryjskie|Muzeum Aleksandryjskim]] w okresie od III wieku p.n.e. do IV wieku n.e. Wszystkie wiadomości na temat jej wyglądu i planu pochodzą ze sprzecznych w stosunku do tego tematu źródeł antycznych. Nie znaleziono żadnego tekstu, który byłby sporządzony w bibliotecznych murach. Lokalizacja biblioteki jest nieznana. Istniały dwa zbiory biblioteczne. Główny znajdował się w Bruchejonie, w pałacu królewskim. W 273 roku [[Lucjusz Domicjusz Aurelian|Aurelian]] doszczętnie zniszczył dzielnicę Bruchejon wraz z głównym księgozbiorem. Pomocniczy zbiór przechowywany był w świątyni [[Serapis]]a – [[Serapejon]]ie. Składał się z ogólnodostępnych pozycji i literatury edukacyjnej. W XVII wieku upowszechniła się wersja, że część Serapejonu została zniszczona w 391 roku podczas walk między chrześcijanami i poganami, ale ten fakt nie ma jednoznacznego potwierdzenia u pisarzy z epoki. Według legendy pomocniczy zbiór ostatecznie został utracony podczas podbojów arabskich w VII wieku. ''[[Biblioteka Aleksandryjska|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 15 sierpnia --> [[Plik:01943 "Bury" Romuald Rajs.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Romuald Rajs]]''' – polski żołnierz [[Związek Walki Zbrojnej|ZWZ]]-[[Armia Krajowa|AK]], dowódca 1. kompanii szturmowej [[3 Wileńska Brygada Armii Krajowej|3. Wileńskiej Brygady AK]], dowódca 2. szwadronu [[5 Wileńska Brygada Armii Krajowej|5. Wileńskiej Brygady AK]], dowódca 3. Brygady Wileńskiej [[Narodowe Zjednoczenie Wojskowe|NZW]] oraz szef PAS w KO NZW Białystok. Był oficerem liniowym, a dowodzony przez niego oddział odnosił sukcesy bojowe. Oddział Rajsa odpowiedzialny jest jednak równocześnie za dokonanie szeregu przestępstw przeciwko ludności cywilnej, m.in. za rozstrzelanie 28 furmanów oraz [[Zbrodnia w Zaleszanach|zbrodnię w Zaleszanach]], w wyniku której śmierć poniosło łącznie 16 osób, które straciły życie w palonych domach, od kul lub zmarły później w wyniku odniesionych ran. Niektóre z tych czynów [[Instytut Pamięci Narodowej]] określił jako niosące znamiona [[ludobójstwo|ludobójstwa]]. Pamięć o czynach Rajsa utrzymuje się głównie na [[Podlasie|Podlasiu]]. W listopadzie 1948 roku został aresztowany przez [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego]]. Całkowicie się zdekonspirował, ujawnił kontakty konspiracyjne i adresy. W śledztwie podał miejsce pobytu swojego zastępcy, ppor. [[Kazimierz Chmielowski|Kazimierza Chmielowskiego]]. Na pokazowym procesie w białostockim kinie „Ton” został skazany w dniu 1 października 1949 roku na karę śmierci; wyrok wykonano dwa miesiące później. ''[[Romuald Rajs|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Einojuhani Rautavaara]]''' – [[Finlandia|fiński]] [[kompozytor]] [[Muzyka poważna|muzyki poważnej]] uznawany za najwybitniejszego po [[Jean Sibelius|Jeanie Sibeliusie]], nauczyciel [[Kompozycja (muzyka)|kompozycji]] oraz krytyk muzyczny. Zostawił po sobie ponad 150 kompozycji, w tym 8 [[Symfonia|symfonii]], 9 [[Opera|oper]], 14 [[koncert]]ów na różne [[Instrument muzyczny|instrumenty]] oraz kompozycji wokalnych i [[Muzyka kameralna|muzyki kameralnej]]. Jego twórczość jest zróżnicowana – początkowo tworzył kompozycje [[Modernizm w muzyce|modernistyczne]], opierające się na [[Dodekafonia|technice 12-tonowej]], potem jego muzyka była określana jako [[Neoromantyzm w muzyce|neoromantyczna]] i mistyczna, czego przykładem są Symfonia Nr 7 ''Angel of Light'' i ''Autumn Gardens''. Lata 70. XX wieku to najpłodniejszy okres kompozytora. Większość kompozycji utworzonych w tym czasie jest popularnych do dziś. Kompozycje Rautavaary stały się wówczas bardziej delikatne, subtelne i sentymentalne; ważną rolę odgrywał w nich chór. ''[[Einojuhani Rautavaara|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 16 sierpnia --> [[Plik:Boys watered gardens.png|100px|right]] |
||
'''[[Przedimek w języku angielskim]]''' – nieodmienna część mowy w [[język angielski|języku angielskim]] determinująca rzeczownik. [[Przedimek]] obrazuje stopień znajomości desygnatu odbiorcom komunikatu językowego, a także bliżej określa desygnat. Są trzy rodzaje przedimków: nieokreślony, określony i zerowy. Przedimek nieokreślony występuje, gdy dana rzecz pojawia się z tekście po raz pierwszy, oznacza również dowolny obiekt z pewnego wyodrębnionego zbioru. Przedimek określony pojawia się, gdy dana rzecz jest znana rozmówcy lub jest na swój sposób wyjątkowa lub dystynktywna. Przedimek zerowy występuje głównie tam, gdzie zasady gramatyczne nie przewidują użycia jednego z dwóch rodzajów przedimka. Wszystkie trzy przedimki mają szeroki zakres użycia idiomatycznego. Przedimka zwykle nie tłumaczy się na [[język polski]]. Czasami można go oddać jako zaimek ten, ta, to (przedimek określony), jakiś, jakaś, jakieś (przedimek nieokreślony). ''[[Przedimek w języku angielskim|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Stegoceras]]''' – [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] [[dinozaury|dinozaura]] z grupy [[pachycefalozaury|pachycefalozaurów]]. Żył na terenach [[Ameryka Północna|Ameryki Północnej]] w epoce [[kreda późna|kredy późnej]], od około 77,5 do 74 milionów lat temu. Pierwsze okazy opisano w 1902 roku, na ich podstawie nazwano [[typ nomenklatoryczny|gatunek typowy]] ''S. validum''. Stegoceras był niewielkim, dwunożnym dinozaurem. Mierzył 2–2,5 m długości. Ważył od 10 do 40 kg. Cechował się sztywnym [[kręgosłup]]em i usztywnionym ogonem. Miał szeroką okolicę miedniczą, być może z powodu dużych jelit. [[Czaszka]] była mniej więcej trójkątna z krótkim pyskiem oraz grubym, szerokim, względnie gładkim sklepieniem – kopułą. Tył czaszki miał grubą półkę nad [[potylica|potylicą]] i gruby grzebień ponad oczami. Większość czaszki zdobiły guzki, wiele z nich ułożonych w rzędy, a największe z nich tworzyły na półce rogi. Zęby były niewielkie i ząbkowane. Młode zwierzę miało płaską czaszkę, kopuła powstawała z czasem. ''[[Stegoceras|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 17 sierpnia --> [[Plik:Kraków Olszanica 3.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Linia kolejowa nr 118]]''' – zelektryfikowana [[linia kolejowa]] w [[Województwo małopolskie|województwie małopolskim]]. Ruch pasażerski prowadzą [[Koleje Małopolskie]], znajduje się na niej również bocznica [[PKN Orlen]]. Umożliwia ona dojazd pociągiem z centrum [[Kraków|Krakowa]] do [[Port lotniczy Kraków-Balice|portu lotniczego Kraków-Balice]]. Linia nr 118 zaczyna się na północnej głowicy rozjazdowej stacji [[Kraków Główny]] (km 1,189), odkąd pociągi korzystają z osobnego układu torowego względem [[linia kolejowa nr 133|linii nr 133]]. Na stacji [[Kraków Towarowy]] dokonano korekty dawnych torów dodatkowych nr 3 i 6, które stały się torami zasadniczymi linii nr 118, następnie linia przebiega przez przystanek [[Kraków Łobzów]], gdzie przylegają do niej dwa perony. Za Łobzowem linia wykorzystuje dawny tor nr 1 [[linia kolejowa nr 100|linii nr 100]]. Linia nr 118 staje się ponownie dwutorowa za stacją Mydlniki i taka już jest do końca, Na całej długości linii maksymalna prędkość to 80 km/h dla pociągów pasażerskich i autobusów szynowych oraz 60 km/h dla pociągów towarowych. Cała linia jest klasy D3, a maksymalny nacisk liniowy to 71 kN/m. ''[[Linia kolejowa nr 118|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Baarle]]''' – potoczna, łączna nazwa stosowana dla dwóch gmin i wsi położonych na terytorium [[Holandia|Holandii]] i [[Belgia|Belgii]] przy [[granica belgijsko-holenderska|granicy holendersko-belgijskiej]]: [[Baarle-Hertog]] w Belgii oraz [[Baarle-Nassau]] w Holandii. Część miejscowości jest belgijską [[eksklawa|eksklawą]] na terenie Holandii, jedną z czterech eksklaw w Europie. Eksklawa nie stanowi jednej całości, a składa się z 30 części, które nieregularnie graniczą ze sobą na terytorium całego organizmu miejskiego. Obie gminy wskutek zaszłości historycznych tworzą skomplikowany układ dwudziestu dwóch [[enklawa|enklaw]] i eksklaw holenderskich, jednej belgijskiej i siedmiu holenderskich subenklaw. W niektórych miejscach granica przebiega wzdłuż ulic albo dzieli dom na pół. O tym, do którego państwa należy dany dom i gdzie jego mieszkańcy płacą podatki – decyduje to, na którą część wychodzą frontowe drzwi budynku. Granice poprowadzone są tak, że przecinają niektóre obiekty. Z powodu swej sytuacji geograficzno-politycznej wieś jest atrakcją turystyczną. ''[[Baarle|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 18 sierpnia [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''[[Płomykówka malutka]]''' – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny [[płomykówkowate|płomykówkowatych]]. Występuje endemicznie w [[Demokratyczna Republika Konga|Demokratycznej Republice Konga]]. Widziany dwa razy, w 1951 roku (odkrycie) oraz 1996 roku. Po raz pierwszy gatunek opisał [[Belgia|belgijski]] zoolog, Henri Schouteden, w 1952 roku. Opis w języku francuskim ukazał się na łamach ''Revue de zoologie et de botanique africaines''. Długość ciała zmierzono jedynie u jednego osobnika, wynosi 24 cm. Dwa znane osobniki to samice. Kolorystyka upierzenia składa się z różnych odcieni brązu, barwy płowej, czerni i białawych barw. Dwie lokacje, w których widziano ptaka, to oddalone od siebie o 95 km miejsca w skrajnie wschodniej Demokratycznej Republice Konga. Brak informacji o głosie, pożywieniu i lęgach; wiadomo, że drugi osobnik, złapany w maju, miał dobrze rozwiniętą [[plama lęgowa|plamę lęgową]]. [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody]] uznaje gatunek za zagrożony wyginięciem. ''[[Płomykówka malutka|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[ORP Rosomak]]''' – [[Polska|polski]] [[trałowiec]] bazowy z okresu [[Zimna wojna|zimnej wojny]], jeden z dziewięciu zbudowanych na [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckiej]] [[Licencja (prawo)|licencji]] trałowców [[Trałowce projektu 254|projektu ''254M'']]. Okręt został [[Wodowanie|zwodowany]] w maju 1958 roku w [[Stocznia Gdynia|Stoczni im. Komuny Paryskiej]] w [[Gdynia|Gdyni]], a do służby w [[Marynarka Wojenna|Marynarce Wojennej]] przyjęto go w styczniu 1959 roku. Intensywnie eksploatowana jednostka, oznaczona znakami burtowymi T-67 i 607, większą część służby spędziła w 12. Dywizjonie Trałowców Bazowych [[8 Flotylla Obrony Wybrzeża|8. Flotylli Obrony Wybrzeża]] w [[Świnoujście|Świnoujściu]]. Trałowiec przeplatał rutynową służbę wizytami zagranicznymi, odwiedzając we wrześniu 1960 roku [[Rostock]] oraz w sierpniu 1980 roku Tarnewitz, [[Warnemünde]], Rostock oraz [[Stralsund]]. Okręt został skreślony z listy floty po blisko 30-letnim okresie użytkowania w listopadzie 1988 roku, a następnie [[stocznia złomowa|złomowany]]. ''[[ORP Rosomak|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 19 sierpnia --> [[Plik:Man with large osteo-sarcoma of the right humerus Wellcome L0062579.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Kostniakomięsak]]''' – grupa pierwotnych [[nowotwór złośliwy|nowotworów złośliwych]] wywodzących się z prymitywnych komórek [[mezenchyma]]tycznych klasyfikowanych do grupy pierwotnych wrzecionowatokomórkowych [[mięsak|mięsaków tkanki kostnej]] produkujących [[osseina|osteoid]]. Kostniakomięsak u ludzi jest stosunkowo rzadkim nowotworem, większość zachorowań dotyczy młodzieży i młodych dorosłych. Nowotwór zwykle pojawia się w [[kości długie|kościach długich]] w pobliżu [[chrząstka nasadowa|płytki wzrostu]], szczególnie w obrębie [[kość udowa|kości udowej]], [[kość piszczelowa|kości piszczelowej]] oraz [[kość ramienna|kości ramiennej]]. Stopień zaawansowania choroby warunkuje stosowane metody leczenia. W etapie choroby zlokalizowanej leczenie jest oparte o [[chirurgia onkologiczna|postępowanie chirurgiczne]] w skojarzeniu z [[chemioterapia nowotworów|chemioterapią okołooperacyjną]]. Leczenie chirurgiczne polega na radykalnej [[resekcja|resekcji]] pierwotnego guza nowotworowego wraz z otaczającymi go tkankami i innymi tkankami potencjalnie zanieczyszczonymi komórkami nowotworowymi. Leczenie radykalne może polegać na operacji zachowującej kończynę albo wymagać jej [[amputacja|amputacji]]. ''[[Kostniakomięsak|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Carcharhinus amboinensis]]''''' – [[gatunek (biologia)|gatunek]] [[rekiny|rekina]] z [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[żarłaczowate|żarłaczowatych]]. Występuje w tropikalnych wodach wschodniego [[Ocean Atlantycki|Oceanu Atlantyckiego]], [[Ocean Indyjski|Oceanu Indyjskiego]] oraz południowo-zachodniego [[Ocean Spokojny|Oceanu Spokojnego]] – od [[Geografia Republiki Zielonego Przylądka|Wysp Zielonego Przylądka]] na zachodzie po [[Geografia Tonga|Archipelag Tonga]] na wschodzie. Zamieszkuje płytkie przybrzeżne wody na głębokości do 150 m, wzdłuż górnych półek [[szelf kontynentalny|szelfów kontynentalnych]]. Korpus tego gatunku jest masywny, posiada krótki, szeroki, tępo zakończony pysk z U-kształtnym otworem gębowym oraz dużą heterocerkiczną płetwę ogonową z wolnym fałdem skórnym na końcu jej górnego łuku. Zwierzę osiąga maksymalnie 2,8 m długości. Głównym pożywieniem tego rekina są małe [[ryby kostnoszkieletowe]], rzadziej poluje na [[głowonogi]], [[skorupiaki]] i [[ryby chrzęstnoszkieletowe]]. [[pasożytnictwo|Pasożytami]] ''C. amboinensis'' są [[tasiemce]] i [[widłonogi]]. Podobnie jak inne żarłaczowate jest [[Żyworodność|żyworodny]]. Samica po trwającej 9-12 miesięcy [[Ciąża|ciąży]] rodzi zazwyczaj od 3 do 13 młodych, mierzących około 60-75 cm. ''[[Carcharhinus amboinensis|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 20 sierpnia [[Plik:|100px|right]] --> |
||
'''[[R-36]]''' – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckie]] ciężkie dwustopniowe [[pocisk balistyczny|pociski balistyczne]] międzykontynentalnego zasięgu, przeznaczone do ataku na [[Stany Zjednoczone|amerykańskie]] pola startowe pocisków [[ICBM]]. Konstrukcja pocisków zakładała możliwość pokonywania obrony antybalistycznej, toteż pociski 8K67 wyposażone były w głowice z [[Ładunek termojądrowy|ładunkiem termojądrowym]] o wielkiej mocy oraz [[penetration aids]]. W odmianie 8K69, pociski wyposażone były w głowicę dostarczaną na [[Niska orbita okołoziemska|niską orbitę Ziemi]] (LEO), skąd [[Metoda rażenia z orbity szczątkowej|metodą rażenia z orbity szczątkowej]] mogły razić cele z niechronionego kierunku. Stacjonujące w podziemnych [[silos rakietowy|silosach]] pociski o długości 31,7 metra i całkowitej masie startowej 183,9 tony, napędzane były paliwem ciekłym, zaś ich dwa stopnie napędowe umożliwiały im atak na cele oddalone o 10 200 kilometrów, w odmianie zaś z głowicą orbitalną, zasięg skutecznego ataku wynosił 40 000 kilometrów. Pierwsze pociski R-36 pełniły dyżur bojowy od listopada 1966 roku, mimo że oficjalnie zostały wprowadzone do służby w lipcu 1968 roku. Pociski wszystkich trzech odmian zostały wycofane ze służby w latach 1978–1983 i zastąpione przez nowsze pociski typu [[R-36M]]. ''[[R-36|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Bhutan na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992]]''' – sześcioosobowa kadra sportowców reprezentujących [[Bhutan]] na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992|letnich igrzyskach olimpijskich]] w 1992 roku w [[Barcelona|Barcelonie]]. Reprezentację tworzyły trzy kobiety i trzech mężczyzn. Wszyscy oni uczestniczyli w zawodach w [[Łucznictwo|łucznictwie]]. Najwyżej sklasyfikowanym reprezentantem Bhutanu w konkurencjach indywidualnych była [[Karma Tshomo]], która zajęła 58. miejsce po przegranej w rundzie wstępnej. W zmaganiach drużynowych zarówno mężczyźni, jak i kobiety zostali sklasyfikowani na ostatnich pozycjach. Najstarszym zawodnikiem w reprezentacji Bhutanu był [[Pema Tshering]], natomiast najmłodszą – [[Pem Tshering]]. Rolę chorążego reprezentacji Bhutanu podczas ceremonii otwarcia igrzysk pełnił [[Jubzang Jubzang]]. Start w 1992 roku był trzecim występem reprezentantów Bhutanu w [[Letnie igrzyska olimpijskie|igrzyskach olimpijskich]]. ''[[Bhutan na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1992|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div><noinclude> |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div><noinclude> |
||
Wersja z 22:40, 14 sie 2017
Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link , aby wyczyścić cache.
Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
Izabela Grabowska – polska arystokratka, najprawdopodobniej nieślubna córka króla polskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego i jego kochanki, a następnie być może morganatycznej żony Elżbiety Grabowskiej. Izabela i jej rodzeństwo wychowywani byli w wierze katolickiej, którą wyznawała ich matka, chociaż ojciec był wyznawcą kalwinizmu. Na początku 1795 roku Izabela Grabowska z woli swej matki Elżbiety została zaręczona z królewskim sekretarzem i starostą warszawskim Walentym Faustynem Sobolewskim, synem kasztelana warszawskiego Macieja Sobolewskiego i siostry matki Izabeli, Ewy Szydłowskiej. Ze względu na bliskie pokrewieństwo przyszłych małżonków król Stanisław August Poniatowski zlecił włoskiemu duchownemu uzyskanie papieskiej dyspensy. Po śmierci małżonka Izabela zamieszkała wraz z swoją szwagierką Marianną z Sobolewskich Gutakowską i jej synową Gabrielą Zabiełłową w Pałacu na Grzybowie. Wycofała się z życia publicznego, pojawiając się tylko sporadycznie na oficjalnych uroczystościach jako dama portretu Świętej Katarzyny. Czytaj więcej…
Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów • Szablon:Dobry artykuł/archiwum