Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
wymiana do 25
m lit.
Linia 15: Linia 15:
'''[[AZS Gdańsk (klub rugby)|AZS Gdańsk]]''' – klub [[rugby union]] z siedzibą w [[Gdańsk]]u działający w latach 1956–1961. Klub powstał w styczniu 1956 roku. Założycielem, a później trenerem i kierownikiem drużyny, był Eugeniusz Rogotka. Drużyna w 1958 roku zdobyła tytuł wicemistrza Polski seniorów. Sekcję rozwiązano w marcu 1961 roku (przed startem ligi) po odejściu najlepszych zawodników do Lechii Gdańsk. Były zarzuty o kaperowaniu zawodników przez Lechię, jednakże komisja [[Polski Związek Rugby|Polskiego Związku Rugby]] badającą tę sprawę ich nie potwierdziła. Ostatni rok działalności AZS-u Gdańsk zbiegł się z kryzysem tej dyscypliny sportu w Polsce. Rada [[Główny Komitet Kultury Fizycznej|GKKFiT]] wydała uchwałę o podziale sportów na lepsze i gorsze. Rugby znalazło się w tej drugiej grupie. W latach 1963 i 1964 podejmowane były próby reaktywacji zespołu. ''[[AZS Gdańsk (klub rugby)|Czytaj więcej…]]''
'''[[AZS Gdańsk (klub rugby)|AZS Gdańsk]]''' – klub [[rugby union]] z siedzibą w [[Gdańsk]]u działający w latach 1956–1961. Klub powstał w styczniu 1956 roku. Założycielem, a później trenerem i kierownikiem drużyny, był Eugeniusz Rogotka. Drużyna w 1958 roku zdobyła tytuł wicemistrza Polski seniorów. Sekcję rozwiązano w marcu 1961 roku (przed startem ligi) po odejściu najlepszych zawodników do Lechii Gdańsk. Były zarzuty o kaperowaniu zawodników przez Lechię, jednakże komisja [[Polski Związek Rugby|Polskiego Związku Rugby]] badającą tę sprawę ich nie potwierdziła. Ostatni rok działalności AZS-u Gdańsk zbiegł się z kryzysem tej dyscypliny sportu w Polsce. Rada [[Główny Komitet Kultury Fizycznej|GKKFiT]] wydała uchwałę o podziale sportów na lepsze i gorsze. Rugby znalazło się w tej drugiej grupie. W latach 1963 i 1964 podejmowane były próby reaktywacji zespołu. ''[[AZS Gdańsk (klub rugby)|Czytaj więcej…]]''
|6=<!--Propozycja na sobotę 24 czerwca --> [[Plik:Cerkiew narodzenia bogarodzicy w Mielniku 02.jpg|right|100px]]
|6=<!--Propozycja na sobotę 24 czerwca --> [[Plik:Cerkiew narodzenia bogarodzicy w Mielniku 02.jpg|right|100px]]
'''[[Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Mielniku]]''' – [[Prawosławie|prawosławna]] [[cerkiew (budynek)|cerkiew]] [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Mielniku|parafialna]] w w [[Mielnik (województwo podlaskie)|Mielniku]]. Pierwsze pisemne informacje o istnieniu w Mielniku prawosławnej cerkwi pochodzą z 1260 roku. W XVII wieku parafia mielnicka przyjęła [[unia brzeska|unię]]. W 1614 i w 1656 świątynia ulegała zniszczeniu wskutek pożaru, po czym była odbudowywana. Pierwszą murowaną świątynię w miejscowości zbudowano w latach 1821–1823 w stylu [[klasycyzm|klasycystycznym]]. Większość łacińskich elementów wyposażenia została usunięte ze świątyni w latach 1835–1838, podczas akcji delatynizacji unickich obrzędów przygotowującej [[konwersja (religia)|konwersję]] całej unickiej diecezji litewskiej na prawosławie. Cerkiew w Mielniku przeszła na własność [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]] na mocy postanowień [[synod połocki|synodu połockiego]] w 1839 roku. Na początku XX wieku obiekt został gruntownie przebudowany w [[styl bizantyjsko-rosyjski|stylu bizantyjsko-rosyjskim]]. Dobudowano wtedy do niego przedsionek z dzwonnicą i pięć cebulastych kopuł. W tym samym okresie wymieniono [[ikonostas]]. Cerkiew w Mielniku jest ośrodkiem lokalnego kultu ikony Matki Bożej Oranty z przełomu XVIII i XIX wieku. ''[[Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Mielniku|Czytaj więcej…]]''
'''[[Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Mielniku]]''' – [[Prawosławie|prawosławna]] [[cerkiew (budynek)|cerkiew]] [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Mielniku|parafialna]] w [[Mielnik (województwo podlaskie)|Mielniku]]. Pierwsze pisemne informacje o istnieniu w Mielniku prawosławnej cerkwi pochodzą z 1260 roku. W XVII wieku parafia mielnicka przyjęła [[unia brzeska|unię]]. W 1614 i w 1656 świątynia ulegała zniszczeniu wskutek pożaru, po czym była odbudowywana. Pierwszą murowaną świątynię w miejscowości zbudowano w latach 1821–1823 w stylu [[klasycyzm|klasycystycznym]]. Większość łacińskich elementów wyposażenia została usunięte ze świątyni w latach 1835–1838, podczas akcji delatynizacji unickich obrzędów przygotowującej [[konwersja (religia)|konwersję]] całej unickiej diecezji litewskiej na prawosławie. Cerkiew w Mielniku przeszła na własność [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]] na mocy postanowień [[synod połocki|synodu połockiego]] w 1839 roku. Na początku XX wieku obiekt został gruntownie przebudowany w [[styl bizantyjsko-rosyjski|stylu bizantyjsko-rosyjskim]]. Dobudowano wtedy do niego przedsionek z dzwonnicą i pięć cebulastych kopuł. W tym samym okresie wymieniono [[ikonostas]]. Cerkiew w Mielniku jest ośrodkiem lokalnego kultu ikony Matki Bożej Oranty z przełomu XVIII i XIX wieku. ''[[Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Mielniku|Czytaj więcej…]]''
|7=<!--Propozycja na niedzielę 25 czerwca --> [[Plik:Codex Basilensis (kephalaia).jpg|right|100px]]
|7=<!--Propozycja na niedzielę 25 czerwca --> [[Plik:Codex Basilensis (kephalaia).jpg|right|100px]]
'''[[Kodeks Bazylejski]]''' – majuskułowy rękopis Nowego Testamentu pisany na pergaminie. [[Paleografia|Paleograficznie]] datowany jest zwykle na [[VIII wiek]]. Stosuje pełne [[marginalia]], zawierające dwa systemy podziału tekstu oraz noty liturgiczne. Trzy karty kodeksu są [[Palimpsest (piśmiennictwo)|palimpsestem]]. Zawiera niemal kompletny tekst czterech Ewangelii. Tekst kodeksu reprezentuje tradycję bizantyńską i jest jednym z lepszych jej reprezentantów. Cytowany jest we wszystkich ważnych wydaniach tekstu [[Novum Testamentum Graece|greckiego Nowego Testamentu]], jednak w 27 wydaniu Nestle-Alanda, częstotliwość jego cytowania zmalała. Dopiero w 2004 roku ukazała się pierwsza publikacja poświęcona rękopisowi. Przypuszczano, że przywieziony został ze Wschodu podczas [[Sobór w Bazylei|soboru w Bazylei]] w 1431 roku, wraz z innymi rękopisami. Kardynał Jan z Raguzy podarował go dominikanom. Scrivener sądził, że to Ragusio przywiózł rękopis z [[Konstantynopol]]a, gdzie miał powstać kodeks Kodeks przechowywany jest w [[Bazylea|Bazylei]], w [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Od 2007 roku kodeks dostępny jest w internecie. ''[[Kodeks Bazylejski|Czytaj więcej…]]''
'''[[Kodeks Bazylejski]]''' – majuskułowy rękopis Nowego Testamentu pisany na pergaminie. [[Paleografia|Paleograficznie]] datowany jest zwykle na [[VIII wiek]]. Stosuje pełne [[marginalia]], zawierające dwa systemy podziału tekstu oraz noty liturgiczne. Trzy karty kodeksu są [[Palimpsest (piśmiennictwo)|palimpsestem]]. Zawiera niemal kompletny tekst czterech Ewangelii. Tekst kodeksu reprezentuje tradycję bizantyńską i jest jednym z lepszych jej reprezentantów. Cytowany jest we wszystkich ważnych wydaniach tekstu [[Novum Testamentum Graece|greckiego Nowego Testamentu]], jednak w 27 wydaniu Nestle-Alanda, częstotliwość jego cytowania zmalała. Dopiero w 2004 roku ukazała się pierwsza publikacja poświęcona rękopisowi. Przypuszczano, że przywieziony został ze Wschodu podczas [[Sobór w Bazylei|soboru w Bazylei]] w 1431 roku, wraz z innymi rękopisami. Kardynał Jan z Raguzy podarował go dominikanom. Scrivener sądził, że to Ragusio przywiózł rękopis z [[Konstantynopol]]a, gdzie miał powstać kodeks Kodeks przechowywany jest w [[Bazylea|Bazylei]], w [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Od 2007 roku kodeks dostępny jest w internecie. ''[[Kodeks Bazylejski|Czytaj więcej…]]''

Wersja z 16:35, 24 cze 2017

kolejkastarsze


Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link , aby wyczyścić cache.
Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.

Pafawag 104Enormalnotorowa pasażerska lokomotywa elektryczna produkowana w latach 1986–1997 w zakładach Pafawag Wrocław. Lokomotywa ma dwie kabiny maszynisty (oznaczone jako A i B), po jednej na każdej ścianie czołowej. Zastosowano dwa projekty pulpitów: prototyp otrzymał panel sterowniczy stworzony przez Politechnikę Wrocławską, drugi egzemplarz – przez OBRPS. Silniki trakcyjne LKa740 dla lokomotywy EP09 powstały w zakładach „Dolmel” Wrocław we współpracy z radzieckim NEWZ Nowoczerkask. Silniki, w stosunku do swoich wschodnich odpowiedników, miały ulepszony system chłodzenia oraz nowe układy szczotkowe. Powstało 47 sztuk dla Polskich Kolei Państwowych. Od 2009 wszystkie lokomotywy eksploatowane są przez PKP Intercity. W połowie listopada 2016 roku, spółka podjęła decyzję, że lokomotywy tej serii będą stopniowo wycofywane z eksploatacji przed drugą naprawą piątego poziomu utrzymania. Czytaj więcej…

Wikipedia:Propozycje do Dobrych ArtykułówSzablon:Dobry artykuł/archiwum