Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wymiana do 4 czerwca |
wymiana na ten tydzień |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
<!-------------------------------------------------------------------------------------------> |
<!-------------------------------------------------------------------------------------------> |
||
</noinclude>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
</noinclude>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 5 czerwca --> [[Plik:EN94-26, Malichy, 2016-03-07.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Pafawag 101N]]''' – [[Kolej normalnotorowa|normalnotorowe]] dwuwagonowe niskoperonowe [[elektryczny zespół trakcyjny|elektryczne zespoły trakcyjne]], wyprodukowane w zakładach [[Bombardier Transportation Polska|Pafawag]] we [[Wrocław]]iu w latach 1968–1972 w liczbie 40 sztuk specjalnie dla [[Warszawska Kolej Dojazdowa|Warszawskiej Kolei Dojazdowej]]. W 1968 roku powstał pojazd [[prototyp]]owy, którego testy w latach 1969–1970 dostarczyły informacji o potrzebie wprowadzenia modyfikacji. W latach 1971–1972 wyprodukowano pozostałe składy różniące się od pierwszego egzemplarza. Jednostkom nadano serię EN94 i pod koniec 1972 roku zastąpiły one poprzednio eksploatowane na linii WKD [[wagon]]y serii [[EN80]]. W latach 1977–1991 skasowano pięć zespołów, które uległy wypadkom, natomiast w latach 1990–1994 wszystkie pozostałe pojazdy przeszły naprawy główne, podczas których wprowadzono kilka modyfikacji. W 2004 roku, w związku z włączeniem do eksploatacji nowej jednostki [[Pesa Mazovia]], przewoźnik wycofał z ruchu cztery starsze składy. W 2012 roku natomiast, wraz z wprowadzaniem do eksploatacji nowych zespołów serii [[Pesa 33WE]], jednostki serii EN94 zaczęto wycofywać i złomować na szerszą skalę. Ich eksploatacja została definitywnie zakończona w maju 2016 roku, zaś pół roku później zaprezentowano pierwszy odrestaurowany egzemplarz muzealny. ''[[Pafawag 101N|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[RTP Unia Racibórz]]''' – kobiecy [[klub piłkarski|klub piłki nożnej]] z [[Racibórz|Raciborza]] działający w latach 2000–2013. Występował w krajowych rozgrywkach od 2003 roku, początkowo jako sekcja żeńska [[KP Unia Racibórz|Unii Racibórz]], a od 2008 roku jako niezależny klub. Zdobył pięciokrotnie [[Mistrzostwa Polski w piłce nożnej kobiet|mistrzostwo Polski]], trzykrotnie [[Puchar Polski kobiet w piłce nożnej|Puchar Polski]] oraz czterokrotnie mistrzostwo Polski w [[Halowe mistrzostwa Polski kobiet w piłce nożnej|rozgrywkach halowych]]. Początki klubu wiążą się z jego trenerem, a zarazem prezesem i sponsorem [[Remigiusz Trawiński|Remigiuszem Trawińskim]], który wcześniej, od roku 2000 był prezesem Unii Racibórz, prowadzącej wtedy jedynie męskie drużyny. Jego dwie córki wraz z koleżankami, chcąc również trenować piłkę nożną wyszły z inicjatywą założenia kobiecego zespołu. Trawiński przystał na ten pomysł i w ten sposób utworzona została kobieca sekcja klubu, licząca około 40 zawodniczek. Po zakończeniu rundy jesiennej sezonu 2013/2014 na skutek problemów finansowych klub postanowił wycofać się z rozgrywek ekstraligi kobiet, po czym ogłoszono zakończenie działalności klubu. ''[[RTP Unia Racibórz|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 6 czerwca --> [[Plik::HMS Venus (1895) IWM Q 021897.jpg|100px|right]] |
||
'''[[HMS Venus (1895)|HMS Venus]]''' – brytyjski [[krążownik pancernopokładowy]] typu [[Krążowniki pancernopokładowe typu Eclipse|''Eclipse'']], zbudowany dla [[Royal Navy]] pod koniec [[lata 90. XIX wieku|lat 90. XIX wieku]]. [[Stępka|Stępkę]] krążownika położono w [[Fairfield Shipbuilding and Engineering Company]] w [[Govan]] w czerwcu 1894 roku. Nazwę „Venus” otrzymał jako czwarty z kolei okręt w brytyjskiej marynarce wojennej, nawiązywała ona do [[Cesarstwo Rzymskie|rzymskiej]] bogini miłości [[Wenus (mitologia)|Wenus]]. Od 1897 roku pełnił służbę w rejonach strategicznych dla ówczesnego [[imperium brytyjskie]]go: na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]], [[Wyspy Brytyjskie|Wyspach Brytyjskich]], na [[Morze Czerwone|Morzu Czerwonym]], w [[Indie|Indiach]] oraz na [[Daleki Wschód|Dalekim Wschodzie]]. Brał udział w [[I wojna światowa|I wojnie światowej]]. Do jego osiągnięć bojowych można zaliczyć zdobycie w październiku 1914 roku dwóch niemieckich statków handlowych. W 1919 roku okręt zakończył służbę, a w roku 1921 został sprzedany na złom firmie Cohen; złomowanie odbyło się w jednej ze stoczni niemieckich. ''[[HMS Venus (1895)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Papirus 115]]''' – [[Wczesne rękopisy greckiego Nowego Testamentu|wczesny]] grecki [[rękopis]] [[Nowy Testament|Nowego Testamentu]], spisany w formie kodeksu na [[papirus]]ie. [[Paleografia|Paleograficznie]] datowany jest na III wiek. Zawiera 26 fragmentów [[Apokalipsa św. Jana|Apokalipsy św. Jana]]. Osobliwością rękopisu jest to, że w tekście Ap 13,18 [[liczba Bestii]] uzyskuje wartość 616. Pomimo tego tekst rękopisu jest wysoko oceniany przez krytyków tekstu i przypuszcza się, że spośród zachowanych rękopisów Apokalipsy, może być najbliższym oryginałowi. Nie posiada żadnych osobliwych wariantów tekstowych, które nie występowałyby w innych rękopisach, a to oznacza, że skryba wiernie kopiował. David C. Parker przypuszcza, że rękopis może rzucać światło na najważniejszy okres ewolucji tekstu Apokalipsy. Obecnie przechowywany jest w [[Ashmolean Museum]] w [[Oksford]]zie. ''[[Papirus 115|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 7 czerwca --> [[Plik:Москвич 433п.JPG|100px|right]] |
||
'''[[Moskwicz 433/434]]''' – [[samochód dostawczy|samochody dostawcze]] z nadwoziem [[nadwozie furgonowe|furgon]] produkowane przez radzieckie zakłady [[Moskwicz|MZMA / AZLK]] w latach 1966–1976, różniące się od siebie zastosowanym silnikiem. Stanowiły odmiany nadwoziowe samochodów osobowych [[Moskwicz 408]] i [[Moskwicz 408|412]]. Nadwozie furgonów było podobne do kombi [[Moskwicz 426/427]], lecz trzydrzwiowe, a zamiast okien bocznych przedziału bagażowego miały na całej długości ozdobne panele ze żłobkowanej poziomo blachy, która zapewniała także usztywnienie. Podobnie jak w kombi, tylna klapa była początkowo dzielona na dwie części, otwierające się do góry i na dół, lecz od końca 1972 roku zamieniono je na drzwi z szybą otwierane do góry. Samochody dostawcze w ZSRR były uważane za środki produkcji i w konsekwencji nie były sprzedawane dla prywatnych odbiorców, lecz jedynie dla gospodarki narodowej. Furgony Moskwicz były również eksportowane, głównie do niektórych tzw. [[blok wschodni|krajów demokracji ludowej]], lecz także na Zachód, gdzie konkurowały niższą ceną, stanowiąc źródło [[waluty wymienialne|dewiz]]. ''[[Moskwicz 433/434|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[SM U-93]]''' – [[Cesarstwo Niemieckie|niemiecki]] [[okręt podwodny]] typu ''U-93'', zbudowany w stoczni [[Friedrich Krupp Germaniawerft]] w [[Kilonia|Kilonii]] w latach 1915–1917. Wcielony do służby w [[Kaiserliche Marine]] w lutym 1917 roku, a w kwietniu został przydzielony do IV Flotylli U-Bootów. Dowodzony kolejno przez kapitanów: barona Edgara von Spiegel von und zu Peckelsheima oraz Helmuta Gerlacha. Wielkość załogi składającej się nominalnie czterech oficerów oraz 32 podoficerów i marynarzy, w czasie służby okrętu wzrosła do około 40 osób. W czasie pięciu patroli zatopił 34 statki nieprzyjaciela o łącznej pojemności {{formatnum:87872}} [[Tona rejestrowa brutto|BRT]] oraz uszkodził trzy o łącznej pojemności {{formatnum:12628}} BRT. Zaginął bez wieści wraz z całą załogą 15 stycznia 1918 roku na kanale [[La Manche]]. Niektóre źródła wskazują jednak, że U-93 zatonął 7 stycznia 1918 roku, w pobliżu [[Lizard Point]], w wyniku staranowania przez parowiec „Braeniel”. ''[[SM U-93|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 8 czerwca --> [[Plik:Necropsittacus borbonicus.png|100px|right]] |
||
'''[[Papuga rodrigueska]]''' – gatunek wymarłego ptaka z rodziny [[papugi wschodnie|papug wschodnich]], [[endemit|endemicznego]] dla [[Maskareny|maskareńskiej wyspy]] [[Rodrigues]]. Nie jest jasne, z jakim gatunkiem była najbliżej spokrewniona, ale podobnie jak inne maskareńskie papugi umieszczana jest w [[plemię (biologia)|plemieniu]] [[Psittaculini]]. Papuga rodrigueska miała zielone upierzenie, głowa i dziób były stosunkowo duże, zaś ogon długi. Dokładny jej rozmiar jest nieznany, możliwe, że osiągały około 50 cm długości. Była to największa papuga na wyspie Rodrigues, do tego miała największą głowę spośród wszystkich maskareńskich papug. Możliwe, że przypominały [[papuga wielkodzioba|papugi wielkodziobe]]. Przed odkryciem odwiedzały również wysepki u południowych wybrzeży Rodrigues, które były wolne od [[szczur]]ów; żywiły się nasionami krzewów ''Fernelia buxifolia''. Gatunek znany jest z [[fosylizacja (geologia)|subfosylnych]] szczątków i doniesień z czasów historycznych. Po raz ostatni została wspomniana w 1761 roku i najprawdopodobniej wymarła niedługo potem, najpewniej wskutek drapieżnictwa ze strony szczurów, wycinki lasów i polowań. ''[[Papuga rodrigueska|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Thriller (album)|Thriller]]''''' – szósty solowy album studyjny [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]] piosenkarza [[Michael Jackson|Michaela Jacksona]], wydany 30 listopada 1982 roku przez wytwórnię [[Epic Records]]. ''Thriller'' był nagrywany w Westlake Recording Studios w [[Los Angeles]]. Album wyprodukował [[Quincy Jones]], a Michael Jackson napisał cztery z dziewięciu piosenek na płytę. ''Thriller'' to najlepiej sprzedający się album wszech czasów. Liczba sprzedanych egzemplarzy na całym świecie wynosi ponad 100 milionów. Jest to jeden z zaledwie trzech albumów, które pozostały w pierwszej dziesiątce notowań [[Billboard 200]] przez cały rok, spędzając 80 tygodni w pierwszej dziesiątce. ''Thriller'' pomógł Jacksonowi przełamać bariery rasowe w [[muzyka pop|muzyce popularnej]], co objawiło się w spotkaniu piosenkarza z prezydentem Stanów Zjednoczonych [[Ronald Reagan|Ronaldem Reaganem]] oraz częstym graniu jego kompozycji w [[MTV]]. Płyta znajduje się w National Recording Registry, a teledysk do utworu ''Thriller'' jest w [[National Film Registry]] [[Biblioteka Kongresu|Biblioteki Kongresu]]. W 2003 roku album został sklasyfikowany na 20. miejscu [[Lista 500 albumów wszech czasów dwutygodnika „Rolling Stone”|listy 500 albumów wszech czasów]] dwutygodnika ''[[Rolling Stone]]''. ''[[Thriller (album)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 9 czerwca --> [[Plik:Carya illinoinensis.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Orzesznik jadalny]]''' – [[gatunek (biologia)|gatunek]] [[drzewo|drzewa]] należącego do rodziny [[orzechowce|orzechowatych]]. Naturalnie występuje w [[Ameryka Północna|Ameryce Północnej]], w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]], a także w [[Meksyk]]u. Angielskie słowo ''pecan'' pochodzi z języka [[Indianie|Indian]] [[Algonkinowie|Algonkinów]] i oznacza „orzech zbyt twardy do zgniecenia dłonią” lub – szerzej – „coś do zmiażdżenia tylko narzędziem”. Pierwszy w Europie opis orzesznika jadalnego poznano w XVI wieku dzięki hiszpańskiemu podróżnikowi i odkrywcy [[Álvar Núñez Cabeza de Vaca]], a Hiszpanie w następnych latach stopniowo introdukowali ten gatunek do południowej Europy, a następnie Afryki i Azji. W Polsce gatunek niezwykle rzadko spotykany, głównie ze względu na wysoką wrażliwość na mróz. Sporadycznie sadzony bywa w [[ogród botaniczny|ogrodach botanicznych]] lub [[arboretum|arboretach]], jednak po kilku latach zwykle przemarza. Źle rośnie również na [[Wyspy Brytyjskie|Wyspach Brytyjskich]]. Ze względu na skład chemiczny pekany są zalecane przez dietetyków i organizacje konsumenckie, ponieważ orzechy te są bogatym źródłem witaminy E i przeciwutleniaczy. ''[[Orzesznik jadalny|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Atmosfera Wenus]]''' – warstwa [[gaz]]ów otaczająca [[Planeta|planetę]] [[Wenus]]. Składa się głównie z [[dwutlenek węgla|dwutlenku węgla]] i jest dużo gęstsza oraz gorętsza od [[Atmosfera Ziemi|atmosfery Ziemi]]. Temperatura przy powierzchni planety wynosi 740 [[Kelwin|K]] (467 °C), ciśnienie 93 [[Bar (jednostka)|bary]], natomiast gęstość 67 kg/m³. W atmosferze Wenus obecne są nieprzezroczyste chmury [[Kwas siarkowy|kwasu siarkowego]], co powoduje, że powierzchnia planety nie jest widoczna ani z Ziemi, ani sond orbitalnych – jej [[Topografia powierzchni|ukształtowanie]] znane jest wyłącznie na podstawie badań [[radar]]owych. Oprócz dwutlenku węgla drugim głównym składnikiem atmosfery jest [[azot]], którego zawartość wynosi 3,5%; pozostałe gazy znajdują się w ilościach śladowych. W przeciwieństwie do Ziemi Wenus nie generuje własnego [[pole magnetyczne|pola magnetycznego]]. Mimo ekstremalnych warunków panujących na powierzchni planety, ciśnienie i temperatura panujące na wysokości 50–65 km są prawie takie same, jak przy powierzchni Ziemi. Pierwszą osobą, która wysunęła hipotezę o obecności atmosfery na Wenus, był [[Rosja|rosyjski]] uczony [[Michaił Łomonosow]]. ''[[Atmosfera Wenus|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 10 czerwca --> [[Plik:Birth of heracles.jpg|right|100px]] |
||
'''[[Alkmena]]''' – w [[mitologia grecka|mitologii greckiej]] – córka [[Elektryon]]a, króla [[Mykeny|Myken]] i żona króla [[Teby (Grecja)|Teb]], [[Amfitrion]]a, matka herosa [[Herakles]]a. Imię jej oznacza „silna w gniewie”. [[Robert Graves]] uważa je za tytuł księżyca lub przydomek Hery. [[Tarcza Heraklesa]] ukazuje Alkmenę jako najpiękniejszą z kobiet swych czasów. Żadna śmiertelniczka nie miała piękniejszej od niej twarzy ani postawy. Zachwycała ciemnoniebieskimi oczami. Również i rozumem żadna z nich nie mogłaby jej dorównać. Była też bardzo cnotliwa. Graves również pisze, że Alkmena przewyższała urodą, postawą, majestatem wszystkie inne kobiety swoich czasów, w związku z czym [[Zeus]] spłodził z nią syna Heraklesa, bohatera ratującego ludzi i bogów. Drugim jej synem był, brat bliźniak Heraklesa, syn [[Amfitrion]]a. Następnie ojciec Heraklesa Zeus wziął syna ze sobą do nieba, denerwując swą żonę [[Hera|Herę]], po czym zwrócił go matce bądź też zrobiła to [[Atena]]. Prócz bliźniąt Alkmena miała jeszcze z Amfitrionem córkę Laonome, wydaną za Argonautę Eufemosa bądź Polyfema. ''[[Alkmena|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Męczennicy wileńscy]]''' – trzej dworzanie wielkiego księcia litewskiego [[Olgierd Giedyminowic|Olgierda]], skazani na śmierć i straceni w 1347 roku z powodu wyznawania prawosławia, w 1374 roku kanonizowani. Według powstałego w [[Konstantynopol]]u na okoliczność kanonizacji opisu męczeństwa Antoni, Jan i Eustachy przyjęli chrzest z rąk Nestora, spowiednika Anny, pierwszej żony Olgierda, wyznawczyni prawosławia. Publicznie odmówili respektowania pogańskich zwyczajów panujących na litewskim dworze, przez to zostali wtrąceni do więzienia, a po kilkukrotnej odmowie odejścia od chrześcijaństwa – straceni przez powieszenie. Historycznie ośrodkiem kultu męczenników wileńskich była [[Cerkiew Św. Trójcy i klasztor Bazylianów w Wilnie|cerkiew Trójcy Świętej w Wilnie i powstały przy niej monaster]], które według prawosławnej tradycji założono na miejscu egzekucji męczenników. Po przejęciu klasztoru przez unitów głównym centrum kultu Antoniego, Jana i Eustachego stał się [[monaster Św. Ducha w Wilnie]]. Tam też przechowywane są ich [[relikwie]]. Kult męczenników jest szczególnie żywy wśród [[Prawosławie|prawosławnych]] mieszkańców [[Litwa|Litwy]] (którzy uważają ich za swoich świętych patronów) i [[Białoruś|Białorusi]]. Jest także obecny w [[Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny|Polskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym]]. ''[[Męczennicy wileńscy|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 11 czerwca --> [[Plik:Constitution of Athens BL Papyrus 131.jpg|right|100px]] |
||
'''''[[Politeje]]''''' – cykl monografii napisanych za inspiracją [[Arystoteles]]a przez jego uczniów lub jego samego w drugiej połowie IV wieku [[przed naszą erą]]. Każda z 158 części opisywała historię i ustrój polityczny jednej z greckich [[polis|poleis]]. Jedyną, prawie w całości zachowaną politeją jest ''[[Ustrój polityczny Aten (Arystoteles)|Ustrój polityczny Aten]]''. W skład cyklu wchodziło 158 opisów poleis greckich. Informację tę podają [[Diogenes Laertios]] oraz [[Hezychiusz z Miletu]]. Późniejsi od nich komentatorzy podawali liczby 250 czy 255 utworów, jednak mogło to wynikać z dołączenia do właściwych ''politei'' prac naśladowców – do takich wniosków jako pierwszy doszedł komentujący Arystotelesa w VI wieku [[Symplicjusz z Cylicji]]. ''Politeje'' nie znalazły szerokiego oddźwięku w literaturze starożytnej. Przyczyną mogła być ich faktograficzna forma, nie zyskująca aprobaty miłośników barwnego języka. Także sytuacja polityczna – jednoczenie się Greków w okresie wczesnego hellenizmu – nie sprzyjała popularności historii pojedynczych poleis. ''[[Politeje|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Bitwa pod Bosforem]]''' – starcie morskie podczas [[I wojna światowa|I wojny światowej]], do którego doszło [[10 maja]] [[1915]] roku pomiędzy rosyjską [[Flota Czarnomorska|Flotą Czarnomorską]] a niemieckim krążownikiem liniowym „[[SMS Goeben]]” na [[Morze Czarne|Morzu Czarnym]], na północ od [[Bosfor]]u, zakończone taktycznym zwycięstwem rosyjskim. Do starcia doszło w trakcie operacji głównych sił Floty Czarnomorskiej podjętej w celu ostrzeliwania umocnień Bosforu. Akcja „Goebena” doprowadziła do przerwania operacji, lecz nie zdołał on zadać strat flocie rosyjskiej, odnosząc samemu niewielkie uszkodzenia. Wysoko oceniane jest dowodzenie rosyjskim zespołem i manewrowanie nim przez admirała Andrieja Eberharda, które doprowadziło do sprawnego połączenia sił uderzeniowych i utrudnienia wstrzelania się artylerzystów niemieckich. Pomimo braku poważniejszych strat po żadnej ze stron, bitwa pod Bosforem była jednym z dwóch największych starć morskich na Morzu Czarnym podczas I wojny światowej, wiążących siły główne obu stron, obok bitwy koło przylądka Sarycz. ''[[Bitwa pod Bosforem|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div><noinclude> |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div><noinclude> |
||
Wersja z 02:44, 5 cze 2017
Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link , aby wyczyścić cache.
Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
Pafawag 101N – normalnotorowe dwuwagonowe niskoperonowe elektryczne zespoły trakcyjne, wyprodukowane w zakładach Pafawag we Wrocławiu w latach 1968–1972 w liczbie 40 sztuk specjalnie dla Warszawskiej Kolei Dojazdowej. W 1968 roku powstał pojazd prototypowy, którego testy w latach 1969–1970 dostarczyły informacji o potrzebie wprowadzenia modyfikacji. W latach 1971–1972 wyprodukowano pozostałe składy różniące się od pierwszego egzemplarza. Jednostkom nadano serię EN94 i pod koniec 1972 roku zastąpiły one poprzednio eksploatowane na linii WKD wagony serii EN80. W latach 1977–1991 skasowano pięć zespołów, które uległy wypadkom, natomiast w latach 1990–1994 wszystkie pozostałe pojazdy przeszły naprawy główne, podczas których wprowadzono kilka modyfikacji. W 2004 roku, w związku z włączeniem do eksploatacji nowej jednostki Pesa Mazovia, przewoźnik wycofał z ruchu cztery starsze składy. W 2012 roku natomiast, wraz z wprowadzaniem do eksploatacji nowych zespołów serii Pesa 33WE, jednostki serii EN94 zaczęto wycofywać i złomować na szerszą skalę. Ich eksploatacja została definitywnie zakończona w maju 2016 roku, zaś pół roku później zaprezentowano pierwszy odrestaurowany egzemplarz muzealny. Czytaj więcej…
Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów • Szablon:Dobry artykuł/archiwum