Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
wymiana do 5 marca |
m popr. typografii |
||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
Haubica mle 1917 została zaprojektowana w 1917 roku jako ulepszona wersja [[152 mm haubica wz. 1909|haubicy wz. 1909 kal. 152 mm]]. Haubica polowa mle 1917 była działem kalibru 155 mm o długim [[Odrzut broni|odrzucie lufy]]. Przeznaczona była do prowadzenia ognia zagłębiającego. Jej maksymalna [[Donośność broni|donośność]] wynosiła 11 200 metrów. Do haubic mle 1917 używano dwóch rodzajów pocisków: [[szrapnel]]i oraz granatów. [[Lufa]] składała się z rury rdzeniowej, obsady i przeciwwagi. Długość lufy wynosiła 2332 mm (15 kalibrów), posiadała 48 gwintów. Było to działo tak skuteczne i nowoczesne, że wykorzystywane było przez armię francuską aż do 1940 roku. Ponadto wyeksportowano je do wielu państw, a w Stanach Zjednoczonych i Polsce podjęto produkcję licencyjną. W Finlandii niektóre odmiany haubicy mle 1917 pozostały w użyciu aż do lat 80. XX wieku. ''[[155 mm haubica mle 1917 Schneider|Czytaj więcej…]]'' |
Haubica mle 1917 została zaprojektowana w 1917 roku jako ulepszona wersja [[152 mm haubica wz. 1909|haubicy wz. 1909 kal. 152 mm]]. Haubica polowa mle 1917 była działem kalibru 155 mm o długim [[Odrzut broni|odrzucie lufy]]. Przeznaczona była do prowadzenia ognia zagłębiającego. Jej maksymalna [[Donośność broni|donośność]] wynosiła 11 200 metrów. Do haubic mle 1917 używano dwóch rodzajów pocisków: [[szrapnel]]i oraz granatów. [[Lufa]] składała się z rury rdzeniowej, obsady i przeciwwagi. Długość lufy wynosiła 2332 mm (15 kalibrów), posiadała 48 gwintów. Było to działo tak skuteczne i nowoczesne, że wykorzystywane było przez armię francuską aż do 1940 roku. Ponadto wyeksportowano je do wielu państw, a w Stanach Zjednoczonych i Polsce podjęto produkcję licencyjną. W Finlandii niektóre odmiany haubicy mle 1917 pozostały w użyciu aż do lat 80. XX wieku. ''[[155 mm haubica mle 1917 Schneider|Czytaj więcej…]]'' |
||
|4=<!--Propozycja na czwartek 2 marca --> [[Plik:Indricotherium.jpg|100px|right]] |
|4=<!--Propozycja na czwartek 2 marca --> [[Plik:Indricotherium.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Paraceratherium]]''' – [[wymieranie|wymarły]] [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] bezrogiego [[Nosorożcowate|nosorożca]], a właściwie przedstawiciel [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[Hyracodontidae]] z podrodziny [[Indricotheriinae]]; jeden z największych [[ssaki|ssaków]] lądowych w historii. Żył od wczesnej do późnej [[epoka geologiczna|epoki]] [[oligocen|oligoceńskiej]] (34–23 miliony lat temu). Jego szczątki znaleziono w [[Eurazja|Eurazji]] od [[Chiny|Chin]] do terenów byłej [[Jugosławia|Jugosławii]]. Nazwa ''Paraceratherium'' oznacza „obok bezrogiej bestii”, odnosi się do ''[[Aceratherium]]'', rodzaju uznawanego niegdyś za podobny. Dokładna wielkość ''Paraceratherium'' pozostaje nieznana z powodu niekompletności znalezisk. Masę ciała zwierzęcia szacuje się na |
'''[[Paraceratherium]]''' – [[wymieranie|wymarły]] [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] bezrogiego [[Nosorożcowate|nosorożca]], a właściwie przedstawiciel [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[Hyracodontidae]] z podrodziny [[Indricotheriinae]]; jeden z największych [[ssaki|ssaków]] lądowych w historii. Żył od wczesnej do późnej [[epoka geologiczna|epoki]] [[oligocen|oligoceńskiej]] (34–23 miliony lat temu). Jego szczątki znaleziono w [[Eurazja|Eurazji]] od [[Chiny|Chin]] do terenów byłej [[Jugosławia|Jugosławii]]. Nazwa ''Paraceratherium'' oznacza „obok bezrogiej bestii”, odnosi się do ''[[Aceratherium]]'', rodzaju uznawanego niegdyś za podobny. Dokładna wielkość ''Paraceratherium'' pozostaje nieznana z powodu niekompletności znalezisk. Masę ciała zwierzęcia szacuje się na 15–20 ton. Trybem życia ''Paraceratherium'' mogło przypominać współczesne wielkie ssaki, jak [[słoniowate]] czy przetrwałe do dziś [[nosorożcowate]]. Z uwagi na rozmiary groziło mu niewielu [[drapieżnictwo|drapieżników]], natomiast [[rozmnażanie]] następowało wolno. Zwierzęta te zasiedlały zróżnicowane [[siedlisko (biologia)|habitaty]] – od suchych [[pustynia|pustyń]] porosłych nielicznymi [[drzewo|drzewami]], aż do podzwrotnikowych lasów. Przyczyny wyginięcia tych zwierząt nie są znane. ''[[Paraceratherium|Czytaj więcej…]]'' |
||
|5=<!--Propozycja na piątek 3 marca--> [[Plik:AHS Roanoke.jpg|100px|right]] |
|5=<!--Propozycja na piątek 3 marca--> [[Plik:AHS Roanoke.jpg|100px|right]] |
||
'''''[[American Horror Story: Roanoke]]''''' – szósty sezon [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]] [[serial telewizyjny|serialu telewizyjnego]] ''[[American Horror Story]]''. Składa się z dziesięciu odcinków, wyemitowanych przez stację [[FX (stacja telewizyjna)|FX]] między 14 września a 16 listopada 2016 roku. Polska premiera każdego odcinka odbywała się na antenie [[Fox (Polska)|Fox]] dzień po pierwszej emisji w FX. Zgodnie z antologiczną formą serialu, ''Roanoke'' stanowi odrębny [[miniserial]], niezależny od pozostałych sezonów. Wydarzenia opierają się na legendzie zaginionej w tajemniczych okolicznościach XVI-wiecznej [[kolonia (geografia polityczna)|kolonii]] [[Roanoke (kolonia)|Roanoke]]. Duchy osadników nie chcą wyrazić zgody na zasiedlenie terenów Roanoke, dlatego prześladują każdego, kto zamieszkuje w stojącym tam domu. Seria jest podzielona na dwie części, realizowane w formie dwóch programów [[film dokumentalny|dokumentalnych]]. ''American Horror Story: Roanoke'' zdobył głównie pozytywne recenzje [[krytyk]]ów. Według serwisu [[Rotten Tomatoes]], 78% recenzji była pozytywna. Na stronie [[Metacritic]] ''Roanoke'' zdobył 72 punkty (na 100), co jest najwyższym wynikiem ze wszystkich sezonów serialu. ''[[American Horror Story: Roanoke|Czytaj więcej…]]'' |
'''''[[American Horror Story: Roanoke]]''''' – szósty sezon [[Stany Zjednoczone|amerykańskiego]] [[serial telewizyjny|serialu telewizyjnego]] ''[[American Horror Story]]''. Składa się z dziesięciu odcinków, wyemitowanych przez stację [[FX (stacja telewizyjna)|FX]] między 14 września a 16 listopada 2016 roku. Polska premiera każdego odcinka odbywała się na antenie [[Fox (Polska)|Fox]] dzień po pierwszej emisji w FX. Zgodnie z antologiczną formą serialu, ''Roanoke'' stanowi odrębny [[miniserial]], niezależny od pozostałych sezonów. Wydarzenia opierają się na legendzie zaginionej w tajemniczych okolicznościach XVI-wiecznej [[kolonia (geografia polityczna)|kolonii]] [[Roanoke (kolonia)|Roanoke]]. Duchy osadników nie chcą wyrazić zgody na zasiedlenie terenów Roanoke, dlatego prześladują każdego, kto zamieszkuje w stojącym tam domu. Seria jest podzielona na dwie części, realizowane w formie dwóch programów [[film dokumentalny|dokumentalnych]]. ''American Horror Story: Roanoke'' zdobył głównie pozytywne recenzje [[krytyk]]ów. Według serwisu [[Rotten Tomatoes]], 78% recenzji była pozytywna. Na stronie [[Metacritic]] ''Roanoke'' zdobył 72 punkty (na 100), co jest najwyższym wynikiem ze wszystkich sezonów serialu. ''[[American Horror Story: Roanoke|Czytaj więcej…]]'' |
||
Wersja z 12:23, 2 mar 2017
Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link , aby wyczyścić cache.
Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
Iwan Antanowicz – radziecki, białoruski i rosyjski językoznawca, filozof, wykładowca i polityk, w latach 1995–1997 zastępca ministra, a w latach 1997–1998 minister spraw zagranicznych Republiki Białorusi. Posiada obywatelstwo Białorusi i Rosji, oceniany jako polityk powiązany z Federacją Rosyjską. Doktor nauk filozoficznych (odpowiednik polskiego stopnia doktora habilitowanego), profesor; zajmuje się badaniem historii filozofii społecznej, socjologii, teorii polityki. Iwan Antanowicz określa się mianem komunisty i podkreśla, że nigdy nie należał do żadnej innej partii politycznej. Według Antanowicza aneksja Krymu przez Federację Rosyjską była aktem zemsty na Zachodzie za oderwanie Kosowa od Serbii. Wojnę na Donbasie ocenia z kolei jako rezultat „ucisku rasowo-etnicznego” dokonywanego na miejscowej ludności. Antanowicz ocenia, że Ukraina i Rosja znalazłyby wyjście z kryzysu, ale nie chcą do tego dopuścić Stany Zjednoczone. Czytaj więcej…
Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów • Szablon:Dobry artykuł/archiwum