Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
wymiana cotygodniowa |
wymiana cotygodniowa |
||
Linia 1:
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}}
|1=<!--Propozycja na poniedziałek
'''''[[Korczak (film)|Korczak]]''''' – polsko-niemiecko-brytyjski [[film biograficzny]] z 1990 roku w reżyserii [[Andrzej Wajda|Andrzeja Wajdy]], nakręcony na podstawie scenariusza [[Agnieszka Holland|Agnieszki Holland]]. Opowieść o [[Janusz Korczak|Januszu Korczaku]], polskim lekarzu i pedagogu żydowskiego pochodzenia, koncentrująca się na ostatnich latach z jego życia (1936–1943), w której tytułową rolę zagrał [[Wojciech Pszoniak]]. ''Korczak'' jest drugą, po filmie ''[[Jest pan wolny, doktorze Korczak]]'' [[Aleksander Ford|Aleksandra Forda]], fabularną biografią pedagoga. [[Adaptacja filmowa|Ekranizację]] jego losów Wajda planował już od 1982 roku, a wkrótce potem Holland ukończyła sporych rozmiarów scenariusz. Ze względu na miażdżącą, umotywowaną politycznie kolaudację film można było skierować do produkcji dopiero w 1989 roku, dzięki staraniom producentki Reginy Ziegler. ''Korczak'', początkowo ciepło przyjęty na [[43. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes|43. MFF w Cannes]], w wyniku nagonki przypuszczonej przez [[Claude Lanzmann|Claude’a Lanzmanna]] oraz Danièle Heymann na łamach pisma ''[[Le Monde]]'' napotkał na poważne problemy z dystrybucją. W Polsce zebrał mieszane recenzje krytyków i okazał się klęską komercyjną; w kraju i za granicą Wajda spotykał się z zarzutami apoteozy Korczaka i odczytania jego postaci w kluczu chrześcijańskim. ''[[Korczak (film)|Czytaj więcej…]]''
|2=<!--Propozycja na wtorek
'''[[Akcja Treblinka]]''' – fałszerstwo historyczne sprokurowane przez [[Władysław Rażmowski|Władysława Rażmowskiego]] ps. „Poraj” oraz współpracujących z nim polskich [[Weteran|kombatantów]], spopularyzowane przez historyka [[Jan Gozdawa-Gołębiowski|Jana Gozdawę-Gołębiowskiego]]. Celem fałszerstwa było udowodnienie kluczowej roli, którą „Poraj” i dowodzony przezeń oddział partyzancki [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]] rzekomo mieli odegrać podczas [[Powstanie w Treblince|buntu żydowskich więźniów obozu zagłady w Treblince]] w sierpniu 1943 roku. Pojawienie się tego fałszerstwa w publicznym obiegu było najprawdopodobniej pokłosiem [[Marzec 1968|antysemickiej kampanii marca 1968 roku]]. Przez wiele lat przedstawiona przez Rażmowskiego wersja wydarzeń nie była w Polsce publicznie kwestionowana, obecnie jest jednak powszechnie uznawana za niewiarygodną. Kwestia działań, które AK rzeczywiście podjęła względem obozu oraz jego więźniów, pozostaje natomiast przedmiotem sporu historyków. ''[[Akcja Treblinka|Czytaj więcej…]]''
|3=<!--Propozycja na środę
'''[[Kępa Potocka (Warszawa)|Kępa Potocka]]''' – [[osiedle mieszkaniowe]] w dzielnicy [[Żoliborz]] w [[Warszawa|Warszawie]]. Zostało wzniesione w okresie 1964–1969. Wstępny projekt architektoniczny tego rejonu miasta powstał przed 1962 rokiem przy okazji planowania [[II wojna światowa|powojennej]] zabudowy [[Powiśle (Warszawa)|Powiśla]]. W skład osiedla wchodzą cztery bloki mieszkalne zaprojektowane przez Bogusława Chylińskiego oraz Hannę Graf-Chylińską: trzy wysokie punktowce i podłużny budynek przy ul. Promyka 5, [[Mister Warszawy]] 1969, wpisany w 2019 roku do [[Gminna ewidencja zabytków|gminnej ewidencji zabytków]]. Osiedle powstało w miejscu, w którym istniał wcześniej usypany z powojennych gruzów [[Kopiec (architektura)|kopiec]]. Jego pozostałością są tarasy ziemne, które wkomponowano w układ urbanistyczny. Przed wojną w miejscu osiedla znajdował się fort – [[Bateria Nadbrzeżna Cytadeli Warszawskiej|Bateria Nadbrzeżna im. Franciszka Rymkiewicza]], jeden z fortów [[Cytadela Warszawska|Cytadeli Warszawskiej]], powstały w latach 1844–1850. ''[[Kępa Potocka (Warszawa)|Czytaj więcej…]]''
|4=<!--Propozycja na czwartek
'''[[Dąb (Katowice)|Dąb]]''' – [[Klasyfikacja miejscowości w Polsce|część]] oraz [[Podział administracyjny Katowic|dzielnica]] [[Katowice|Katowic]], położona w północnej części miasta, nad [[Rawa (dopływ Brynicy)|Rawą]]. Dawniej wieś oraz gmina. Dąb jest najwcześniej wzmiankowaną osadą w obecnych granicach Katowic, był odnotowany już w dokumencie z 19 marca 1299 roku przekazującym wieś [[Chorzów]] i Krasny Dąb klasztorowi [[Kanonicy Regularni Grobu Bożego|bożogrobców]], do którego należał Dąb aż do XIX wieku. Na przełomie XIX i XX wieku nastąpił szybki rozwój Dębu za sprawą lokalizacji nowych zakładów przemysłowych, zwłaszcza [[Kopalnia Węgla Kamiennego „Gottwald”|kopalni węgla „Eminencja”]] oraz [[Huta Baildon|huty „Baildon”]]. W 1924 roku Dąb został włączony do Katowic. Po upadku głównych zakładów przemysłowych pod koniec XX wieku oraz rozwojem sektorów usług i handlu Dąb pozostaje ośrodkiem wielofunkcyjnym. Zabudowa Dębu w znacznej mierze pochodzi z przełomu XIX i XX wieku z dużym udziałem zabudowy okresu powojennego. Dąb ma powierzchnię 1,86 km² (1,13% powierzchni miasta) i liczył w 2007 roku 6 914 mieszkańców (2,54% ludności Katowic). ''[[Dąb (Katowice)|Czytaj więcej…]]''
|5=<!--Propozycja na piątek
'''[[Dom Carlos I (1898)|Dom Carlos I]]''' – [[krążownik]] [[Marinha Portuguesa|Marynarki Portugalskiej]] z początku XX wieku, jedyny okręt swojego typu. Stanowił typową konstrukcję [[krążownik pancernopokładowy|krążownika pancernopokładowego]] budowy brytyjskiej stoczni [[Armstrong Whitworth|Armstronga]] w Elswick okresu przełomu wieków. Wodowany w 1898 roku, wszedł do służby w kolejnym roku. W toku służby pełnił zadania reprezentacyjne oraz wziął udział w [[Rewolucja portugalska (1910)|rewolucji republikańskiej]] 1910 roku. W trakcie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] został wycofany z czynnej służby z uwagi na zużycie kotłów, a w 1925 roku skreślony z listy floty. Był największym okrętem marynarki Portugalii swojego czasu. [[Wyporność]] okrętu wynosiła 4186 ton. Uzbrojenie główne stanowiły cztery armaty kalibru 152 mm i osiem armat kalibru 120 mm. Napędzały go maszyny parowe, umożliwiające rozwijanie prędkości 22 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. ''[[Dom Carlos I (1898)|Czytaj więcej…]]''
|6=<!--Propozycja na sobotę
'''''[[E lucevan le stelle]]''''' – [[tenor]]owa [[aria]] z III [[Akt (teatr)|aktu]] opery ''[[Tosca]]'' [[Giacomo Puccini|Giacoma Pucciniego]], do której [[libretto]] napisali [[Luigi Illica]] oraz Giuseppe Giacosa na podstawie sztuki ''La Tosca'' [[Victorien Sardou|Victoriena Sardou]]. Przypisana jest do roli malarza Cavaradossiego, który został skazany na śmierć. Pierwszy tę rolę w czasie światowej [[Prapremiera|prapremiery]] opery zaśpiewał Emilio De Marchi 14 stycznia 1900 roku. Aria jest najbardziej znanym utworem z tej opery i należy do podstawowego repertuaru tenorowego na świecie. [[Leitmotiv]] z początku arii jest grany w dwóch miejscach. Podczas aktu III po arii pastuszka i na samym końcu opery, gdy Tosca skacze z murów zamku. Użycie motywu Cavaradossiego w ostatniej scenie jest częstym tematem prac naukowych. W trakcie arii Cavaradossi wspomina postać Florii Tosci oraz uczucia z nią związane. Ostatecznie zdaje sobie sprawę, że niedługo umrze i nic nie może tego zmienić. ''[[E lucevan le stelle|Czytaj więcej…]]''
|7=<!--Propozycja na niedzielę
'''[[N. Biren Singh]]''' (ur. [[1 stycznia]] [[1961]]) – [[Indie|indyjski]] polityk, piłkarz oraz dziennikarz, premier stanowy Manipuru od 2017 roku. Pochodzi z grupy etnicznej Meitei. Piłkarz, dwukrotny zdobywca Pucharu Duranda, reprezentant Indii między 1979 a 1986 rokiem. Po zakończeniu kariery sportowej dziennikarz, twórca oraz redaktor pisma ''Naharolgi Thoudang''. Poseł do Zgromadzenia Ustawodawczego Manipuru od 2002 roku. Minister w rządzie stanowym, działacz Indyjskiego Kongresu Narodowego. Od 2016 roku członek Indyjskiej Partii Ludowej, od 2017 roku premier Manipuru. Uznawany za polityka kontrowersyjnego, opierającego się na etnicznym [[nacjonalizm]]ie. Obwiniany o sprowokowanie krwawych zamieszek w [[Manipur]]ze na przełomie maja i czerwca 2023 roku. Oskarżany jest o przeprowadzanie czystek etnicznych, jak również o ścisłe związki z organizacjami ekstremistycznymi, takimi jak Meitei Leepun i Arambai Tenggol. ''[[N. Biren Singh|Czytaj więcej…]]''
}}
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość=
|
Wersja z 01:11, 31 lip 2023
Dzisiaj
Korczak – polsko-niemiecko-brytyjski film biograficzny z 1990 roku w reżyserii Andrzeja Wajdy, nakręcony na podstawie scenariusza Agnieszki Holland. Opowieść o Januszu Korczaku, polskim lekarzu i pedagogu żydowskiego pochodzenia, koncentrująca się na ostatnich latach z jego życia (1936–1943), w której tytułową rolę zagrał Wojciech Pszoniak. Korczak jest drugą, po filmie Jest pan wolny, doktorze Korczak Aleksandra Forda, fabularną biografią pedagoga. Ekranizację jego losów Wajda planował już od 1982 roku, a wkrótce potem Holland ukończyła sporych rozmiarów scenariusz. Ze względu na miażdżącą, umotywowaną politycznie kolaudację film można było skierować do produkcji dopiero w 1989 roku, dzięki staraniom producentki Reginy Ziegler. Korczak, początkowo ciepło przyjęty na 43. MFF w Cannes, w wyniku nagonki przypuszczonej przez Claude’a Lanzmanna oraz Danièle Heymann na łamach pisma Le Monde napotkał na poważne problemy z dystrybucją. W Polsce zebrał mieszane recenzje krytyków i okazał się klęską komercyjną; w kraju i za granicą Wajda spotykał się z zarzutami apoteozy Korczaka i odczytania jego postaci w kluczu chrześcijańskim. Czytaj więcej…
Jutro
Akcja Treblinka – fałszerstwo historyczne sprokurowane przez Władysława Rażmowskiego ps. „Poraj” oraz współpracujących z nim polskich kombatantów, spopularyzowane przez historyka Jana Gozdawę-Gołębiowskiego. Celem fałszerstwa było udowodnienie kluczowej roli, którą „Poraj” i dowodzony przezeń oddział partyzancki Armii Krajowej rzekomo mieli odegrać podczas buntu żydowskich więźniów obozu zagłady w Treblince w sierpniu 1943 roku. Pojawienie się tego fałszerstwa w publicznym obiegu było najprawdopodobniej pokłosiem antysemickiej kampanii marca 1968 roku. Przez wiele lat przedstawiona przez Rażmowskiego wersja wydarzeń nie była w Polsce publicznie kwestionowana, obecnie jest jednak powszechnie uznawana za niewiarygodną. Kwestia działań, które AK rzeczywiście podjęła względem obozu oraz jego więźniów, pozostaje natomiast przedmiotem sporu historyków. Czytaj więcej…
Pojutrze
Kępa Potocka – osiedle mieszkaniowe w dzielnicy Żoliborz w Warszawie. Zostało wzniesione w okresie 1964–1969. Wstępny projekt architektoniczny tego rejonu miasta powstał przed 1962 rokiem przy okazji planowania powojennej zabudowy Powiśla. W skład osiedla wchodzą cztery bloki mieszkalne zaprojektowane przez Bogusława Chylińskiego oraz Hannę Graf-Chylińską: trzy wysokie punktowce i podłużny budynek przy ul. Promyka 5, Mister Warszawy 1969, wpisany w 2019 roku do gminnej ewidencji zabytków. Osiedle powstało w miejscu, w którym istniał wcześniej usypany z powojennych gruzów kopiec. Jego pozostałością są tarasy ziemne, które wkomponowano w układ urbanistyczny. Przed wojną w miejscu osiedla znajdował się fort – Bateria Nadbrzeżna im. Franciszka Rymkiewicza, jeden z fortów Cytadeli Warszawskiej, powstały w latach 1844–1850. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Dąb – część oraz dzielnica Katowic, położona w północnej części miasta, nad Rawą. Dawniej wieś oraz gmina. Dąb jest najwcześniej wzmiankowaną osadą w obecnych granicach Katowic, był odnotowany już w dokumencie z 19 marca 1299 roku przekazującym wieś Chorzów i Krasny Dąb klasztorowi bożogrobców, do którego należał Dąb aż do XIX wieku. Na przełomie XIX i XX wieku nastąpił szybki rozwój Dębu za sprawą lokalizacji nowych zakładów przemysłowych, zwłaszcza kopalni węgla „Eminencja” oraz huty „Baildon”. W 1924 roku Dąb został włączony do Katowic. Po upadku głównych zakładów przemysłowych pod koniec XX wieku oraz rozwojem sektorów usług i handlu Dąb pozostaje ośrodkiem wielofunkcyjnym. Zabudowa Dębu w znacznej mierze pochodzi z przełomu XIX i XX wieku z dużym udziałem zabudowy okresu powojennego. Dąb ma powierzchnię 1,86 km² (1,13% powierzchni miasta) i liczył w 2007 roku 6 914 mieszkańców (2,54% ludności Katowic). Czytaj więcej…
Za 4 dni
Dom Carlos I – krążownik Marynarki Portugalskiej z początku XX wieku, jedyny okręt swojego typu. Stanowił typową konstrukcję krążownika pancernopokładowego budowy brytyjskiej stoczni Armstronga w Elswick okresu przełomu wieków. Wodowany w 1898 roku, wszedł do służby w kolejnym roku. W toku służby pełnił zadania reprezentacyjne oraz wziął udział w rewolucji republikańskiej 1910 roku. W trakcie I wojny światowej został wycofany z czynnej służby z uwagi na zużycie kotłów, a w 1925 roku skreślony z listy floty. Był największym okrętem marynarki Portugalii swojego czasu. Wyporność okrętu wynosiła 4186 ton. Uzbrojenie główne stanowiły cztery armaty kalibru 152 mm i osiem armat kalibru 120 mm. Napędzały go maszyny parowe, umożliwiające rozwijanie prędkości 22 węzłów. Czytaj więcej…
Za 5 dni
E lucevan le stelle – tenorowa aria z III aktu opery Tosca Giacoma Pucciniego, do której libretto napisali Luigi Illica oraz Giuseppe Giacosa na podstawie sztuki La Tosca Victoriena Sardou. Przypisana jest do roli malarza Cavaradossiego, który został skazany na śmierć. Pierwszy tę rolę w czasie światowej prapremiery opery zaśpiewał Emilio De Marchi 14 stycznia 1900 roku. Aria jest najbardziej znanym utworem z tej opery i należy do podstawowego repertuaru tenorowego na świecie. Leitmotiv z początku arii jest grany w dwóch miejscach. Podczas aktu III po arii pastuszka i na samym końcu opery, gdy Tosca skacze z murów zamku. Użycie motywu Cavaradossiego w ostatniej scenie jest częstym tematem prac naukowych. W trakcie arii Cavaradossi wspomina postać Florii Tosci oraz uczucia z nią związane. Ostatecznie zdaje sobie sprawę, że niedługo umrze i nic nie może tego zmienić. Czytaj więcej…
Za 6 dni
N. Biren Singh (ur. 1 stycznia 1961) – indyjski polityk, piłkarz oraz dziennikarz, premier stanowy Manipuru od 2017 roku. Pochodzi z grupy etnicznej Meitei. Piłkarz, dwukrotny zdobywca Pucharu Duranda, reprezentant Indii między 1979 a 1986 rokiem. Po zakończeniu kariery sportowej dziennikarz, twórca oraz redaktor pisma Naharolgi Thoudang. Poseł do Zgromadzenia Ustawodawczego Manipuru od 2002 roku. Minister w rządzie stanowym, działacz Indyjskiego Kongresu Narodowego. Od 2016 roku członek Indyjskiej Partii Ludowej, od 2017 roku premier Manipuru. Uznawany za polityka kontrowersyjnego, opierającego się na etnicznym nacjonalizmie. Obwiniany o sprowokowanie krwawych zamieszek w Manipurze na przełomie maja i czerwca 2023 roku. Oskarżany jest o przeprowadzanie czystek etnicznych, jak również o ścisłe związki z organizacjami ekstremistycznymi, takimi jak Meitei Leepun i Arambai Tenggol. Czytaj więcej…