Szablon:Artykuł na medal: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
wymiana cotygodniowa
wymiana cotygodniowa
 
(Nie pokazano 41 wersji utworzonych przez 11 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
<includeonly>{{#switch:{{{dzień|{{#timel:N|{{{data|}}}}}}}}
<includeonly>{{#switch:{{{dzień|{{#timel:N|{{{data|}}}}}}}}
|dodane poniedziałek = 17 września
|dodane poniedziałek = 06 maja
|poniedziałek|1=
|poniedziałek|1=
[[Plik:Hr. Ms. Soemba.jpg|100px|right]]
[[Plik:POL Harta COA.svg|100px|right]]
'''[[Harta (Polska)|Harta]]''' – [[wieś]] w [[Polska|Polsce]], położona w [[województwo podkarpackie|województwie podkarpackim]], w [[powiat rzeszowski|powiecie rzeszowskim]], w [[Dynów (gmina wiejska)|gminie Dynów]]. Jest miejscowością [[Ulicówka|typu ulicowego]], umiejscowioną na [[Pogórze Dynowskie|Pogórzu Dynowskim]], w dolinie potoku o tej samej nazwie oraz na otaczających go wzgórzach. Harta to wieś szlachecka, która została ulokowana na prawie niemieckim na przełomie XIV i XV wieku. Pierwsza pisemna wzmianka o niej pochodzi z 1429 roku. Jako jeden z dużych ośrodków [[Ruch ludowy|ruchu chłopskiego]] w XX wieku, Harta była miejscem jednej z wielkich demonstracji podczas [[Strajk chłopski (1937)|strajków chłopskich]] w 1937 roku. W połowie XX wieku stanowiła [[Harta (gromada)|oddzielną gromadę]]; w latach 1934–1954 i od 1973 roku podlegała bezpośrednio [[Dynów (gmina wiejska)|lokalnej administracji Dynowa]]. Harta jest jedną z największych wsi na terenie zarówno najbliższej okolicy, jak i całego województwa podkarpackiego. W 2022 roku zamieszkiwało ją 2045 osób. Jest wsią typowo rolniczą; ostatni duży zakład przemysłowy, lokalna [[mleczarnia]], upadła w latach 90. XX wieku. ''[[Harta (Polska)|Czytaj więcej…]]''
'''[[Hr.Ms. Soemba]]''' – [[Holandia|holenderska]] [[kanonierka]] z okresu [[Dwudziestolecie międzywojenne (historia powszechna)|dwudziestolecia międzywojennego]] oraz [[II wojna światowa|II wojny światowej]], jedna z dwóch zbudowanych jednostek [[Kanonierki typu Flores|typu ''Flores'']]. Okręt [[Wyporność|wypierał]] 1683 tony, a jego główne uzbrojenie stanowiły trzy [[Działo okrętowe|działa]] [[Kaliber broni|kalibru]] 149&nbsp;mm [[Bofors]]a, uzupełniane przez [[Artyleria przeciwlotnicza|artylerię przeciwlotniczą]]. Jednostka została [[Wodowanie|zwodowana]] w sierpniu 1925 roku w [[Stocznia|stoczni]] Wilton w [[Schiedam]], a do składu [[Koninklijke Marine]] [[Podniesienie bandery|wcielono ją]] w kwietniu 1926 roku. Nazwa pochodziła od wyspy [[Sumba]]. Okręt przeznaczony był do służby w holenderskich posiadłościach w Azji, stacjonując w [[Holenderskie Indie Wschodnie|Holenderskich Indiach Wschodnich]]. Po rozpoczęciu w grudniu 1941 roku przez Japonię [[Wojna na Pacyfiku|wojny na Pacyfiku]] kanonierka wzięła udział w obronie holenderskich posiadłości, a następnie ewakuowała się do [[Indie Brytyjskie|Indii]]. Uczestniczyła w eskorcie [[Konwoje morskie podczas II wojny światowej|konwojów morskich]], a od 1943 roku operowała na [[Morze Śródziemne|Morzu Śródziemnym]], biorąc udział w [[Kampania włoska w czasie II wojny światowej|kampanii włoskiej]]. W 1944 roku wspierała [[lądowanie w Normandii]]. Po zakończeniu wojny jednostka pełniła funkcję [[radar]]owego [[Okręt szkolny|okrętu szkolnego]], a od 1951 roku okrętu naprowadzania samolotów. W 1985 roku jednostka została [[Opuszczenie bandery|wycofana ze służby]], po czym sprzedana i [[Stocznia złomowa|złomowana]]. ''[[Hr.Ms. Soemba|Czytaj więcej…]]''


|dodane wtorek = 25 września
|dodane wtorek = 06 maja
|wtorek|2=
|wtorek|2=
[[Plik:NNC-US-1839-1$-Gobrecht dollar (stars on edge & name omitted).jpg|100px|right]]
[[Plik:20140705 Zamek w Czorsztynie 7609.jpg|100px|border|right]]
'''[[Zamek Czorsztyn]]''' – [[ruiny]] [[Średniowiecze|średniowiecznego]] [[Zamek|zamku]], położone w [[Czorsztyn]]ie, w [[Pieniny|Pieninach]], nad [[Jezioro Czorsztyńskie|Jeziorem Czorsztyńskim]]. Pierwsza budowla na wzgórzu czorsztyńskim powstała ok. XIII wieku, należała do [[Klasztor klarysek w Starym Sączu|starosądeckiego klasztoru klarysek]], została przejęta przez monarchów i przeszła znaczną rozbudowę za czasów [[Kazimierz III Wielki|Kazimierza III Wielkiego]], w XIV wieku. Broniła granicy i skrzyżowania szlaków handlowych, prowadzących na [[Węgry]], w stronę [[Nowy Targ|Nowego Targu]] oraz [[Nowy Sącz|Sącza]]. Była miejscem postoju władców polskich zmierzających na Węgry. W połowie XVII w. budowlę zajął [[Aleksander Kostka-Napierski]] w czasie [[Powstanie chłopskie pod wodzą Kostki-Napierskiego|swojego powstania]], a kilka lat później, w czasie [[Potop szwedzki|potopu szwedzkiego]], ukrywał się tu [[Jan II Kazimierz Waza]]. W latach 30. XVIII wieku, podczas [[Wojna o sukcesję polską|wojny o sukcesję polską]], zamek został spustoszony przez [[Kozacy|Kozaków]]. Ostatnim starostą był w latach 1763–1797 [[Józef Makary Potocki]], który nie dysponował środkami potrzebnymi na remont zamku. Ciekawa historia i malowniczy wygląd ruin sprawiły, że obrosły wokół niej legendy i stała się inspiracją dla artystów, zwłaszcza w [[Romantyzm|epoce romantyzmu]]. Zamek Czorsztyn został w 1968 roku wpisany do [[Rejestr zabytków (Polska)|wojewódzkiego rejestru zabytków]]. ''[[Zamek Czorsztyn|Czytaj więcej…]]''
'''[[Dolar Gobrechta]]''' – [[Stany Zjednoczone|amerykańska]] [[Srebro|srebrna]] [[moneta obiegowa]], mająca wartość jednego [[Dolar amerykański|dolara amerykańskiego]], wybijana przez [[Mennica Stanów Zjednoczonych|U.S. Mint]] w latach 1836–1839. Była to pierwsza srebrna moneta o nominale jednego dolara od 1804 roku, kiedy wstrzymano bicie monety o tym nominale. Moneta była wybijana według dwóch standardów menniczych srebrnego dolara. Do 1837 roku w srebrze próby 892 i wadze 26,95&nbsp;g, a po 18 stycznia 1837 roku w srebrze próby 900 i o wadze 26,72&nbsp;g. W 1839 roku zakończono wybijanie dolarów Gobrechta. Monety te miały stanowić próbę tego, czy ponowne wprowadzenie dolara do obiegu spotka się z akceptacją społeczeństwa. Według Roberta W. Juliana liczba wybijanych później srebrnych dolarów może potwierdzać sukces eksperymentu. Wszystkie dolary Gobrechta były wybijane w mennicy w [[Filadelfia|Filadelfii]] stemplem lustrzanym. Uważa się, że użycie takiego stempla sprawiło, że nie spotyka się fałszerstw tej monety, ponieważ podrabiającym ciężko byłoby uzyskać efekt stempla lustrzanego. ''[[Dolar Gobrechta|Czytaj więcej…]]''


|dodane środa = 4 września
|dodane środa = 26 maja
|środa|3=
|środa|3=
[[Plik:Order of White Eagle Poland-Order Star.jpg|right|100px]]
[[Plik:Felix Manalo 2014 stamp of the Philippines.jpg|right|100px]]
'''[[Felix Manalo]]''' (ur. [[10 maja]] [[1886]], zm. [[12 kwietnia]] [[1963]]) – [[Filipiny|filipiński]] duchowny chrześcijański, twórca i pierwszy przywódca Iglesia ni Cristo. Urodził się w ubogiej rodzinie katolickiej, wcześnie porzucił macierzyste wyznanie. Należał do rozmaitych [[Protestantyzm|kościołów protestanckich]], ostatecznie w 1914 roku założył Iglesia ni Cristo. Zbudował prężnie rozwijający się oraz wysoce scentralizowany kościół, cieszył się znacznymi wpływami politycznymi. Poprzez narzucenie swoim wiernym surowego systemu dyscyplinarnego, w którym kary za zachowania niezgodne z zasadami obowiązującymi w grupie egzekwowane były z dużą skrupulatnością, wykształcił w nich specyficzny model zachowania. Odznaczał się on z jednej strony zdyscyplinowaniem i pracowitością. Z drugiej strony dał pole do pojawienia się w kościelnej kulturze silnych mechanizmów kontroli wzajemnej. Przez wiernych uznawany za Bożego posłańca, zapisał się również w szerszej filipińskiej kulturze. Jest patronem ulic w filipińskich miastach, w 2014 roku krajowa poczta wyemitowała upamiętniający go znaczek. ''[[Felix Manalo|Czytaj więcej…]]''
'''[[Odznaczeni Orderem Orła Białego (III Rzeczpospolita)|Odznaczeni Orderem Orła Białego w okresie III Rzeczypospolitej]]''' – lista dam i kawalerów [[Order Orła Białego|Orderu Orła Białego]], którym został on przyznany na mocy postanowienia [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej|Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej]] w okresie [[III Rzeczpospolita|III RP]]. Każdy Prezydent RP jest z urzędu również kawalerem tego orderu. Order Orła Białego, ustanowiony w 1705 roku i odnowiony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 1921 roku, jest najwyższym [[order]]em [[Polska|Rzeczypospolitej Polskiej]]. W okresie [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] nie był przyznawany, nie przewidywała go ówczesna ustawa o orderach i odznaczeniach. Order Orła Białego został przywrócony na mocy nowej ustawy obowiązującej od 23 grudnia 1992 roku. Order ten nadaje w formie ogłaszanego w ''[[Monitor Polski|Monitorze Polskim]]'' [[Postanowienie|postanowienia]] Prezydent RP, który z tytułu wyboru na ten urząd staje się kawalerem i Wielkim Mistrzem Orderu Orła Białego oraz przewodniczącym jego kapituły. Pierwszym kawalerem Orderu Orła Białego po jego przywróceniu w III RP został z urzędu prezydent [[Lech Wałęsa]], pierwszym odznaczonym papież [[Jan Paweł II]], pierwszym odznaczonym cudzoziemcem król Szwecji [[Karol XVI Gustaw]], pierwszą odznaczoną kobietą [[Zofia Morawska]], a pierwszym odznaczonym pośmiertnie prymas Polski [[Stefan Wyszyński]].|Odznaczeni Orderem Orła Białego w okresie III Rzeczypospolitej]]''' – lista dam i kawalerów [[Order Orła Białego|Orderu Orła Białego]], którym został on przyznany na mocy postanowienia [[Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej|Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej]] w okresie [[III Rzeczpospolita|III RP]]. Każdy Prezydent RP jest z urzędu również kawalerem tego orderu. Order Orła Białego, ustanowiony w 1705 roku i odnowiony przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 1921 roku, jest najwyższym [[order]]em [[Polska|Rzeczypospolitej Polskiej]]. W okresie [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] nie był przyznawany, nie przewidywała go ówczesna ustawa o orderach i odznaczeniach. Order Orła Białego został przywrócony na mocy nowej ustawy obowiązującej od 23 grudnia 1992 roku. Order ten nadaje w formie ogłaszanego w ''[[Monitor Polski|Monitorze Polskim]]'' [[Postanowienie|postanowienia]] Prezydent RP, który z tytułu wyboru na ten urząd staje się kawalerem i Wielkim Mistrzem Orderu Orła Białego oraz przewodniczącym jego kapituły. Pierwszym kawalerem Orderu Orła Białego po jego przywróceniu w III RP został z urzędu prezydent [[Lech Wałęsa]], pierwszym odznaczonym papież [[Jan Paweł II]], pierwszym odznaczonym cudzoziemcem król Szwecji [[Karol XVI Gustaw]], pierwszą odznaczoną kobietą [[Zofia Morawska]], a pierwszym odznaczonym pośmiertnie prymas Polski [[Stefan Wyszyński]]. ''[[Odznaczeni Orderem Orła Białego (III Rzeczpospolita)|Czytaj więcej…]]''


|dodane czwartek = 17 września
|dodane czwartek = 26 maja
|czwartek|4= [[Plik:Logo goldeneye eu.svg|100px|right]]
|czwartek|4= [[Plik:Sap by Alice in Chains (Album-CD) (US-1992).jpg|100px|right]]
'''''[[Sap (album)|Sap]]''''' – drugi [[EP|minialbum]] amerykańskiego zespołu muzycznego [[Alice in Chains]], wydany 4 lutego 1992 roku nakładem [[Wydawnictwo muzyczne|wytwórni]] [[Columbia Records]]. Proces [[Producent muzyczny|produkcji]] wykonał [[Rick Parashar]]. Niespełna tygodniowa sesja nagraniowa odbyła się w listopadzie 1991 roku w [[London Bridge Studio]] w [[Seattle]] w stanie [[Waszyngton (stan)|Waszyngton]]. W trakcie jej trwania muzycy zarejestrowali pięć [[Utwór muzyczny|utworów]], będących w głównej mierze autorstwa [[Jerry Cantrell|Jerry’ego Cantrella]]. Wydanie epki w formacie [[Płyta kompaktowa|CD]] zawiera cztery kompozycje. Piątą z nich – zamykającą zestaw [[Improwizacja (muzyka)|improwizowaną]] ''Love Song'' – dodano w postaci bonusu jako [[ukryty utwór]]. ''Sap'' ukazał się początkowo jedynie w Stanach Zjednoczonych, bez żadnej promocji. W 1994 roku został wydany w limitowanym nakładzie na podwójnym kolorowym [[Płyta gramofonowa|winylu]] wraz z minialbumem ''[[Jar of Flies]]''. ''Sap'' charakteryzuje się [[Muzyka akustyczna|akustycznym]] brzmieniem oraz [[Melancholia|melancholijnym]] nastrojem. Na minialbumie, w charakterze [[Featuring|gościnnym]], wystąpili zaprzyjaźnieni z zespołem artyści. 18 stycznia 1994 roku ''Sap'', przekroczywszy próg 500 tys. sprzedanych egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych, uzyskał od [[Recording Industry Association of America]] [[Certyfikat sprzedaży w przemyśle muzycznym|certyfikat]] złotej płyty. ''[[Sap (album)|Czytaj więcej…]]''
'''''[[GoldenEye]]''''' – brytyjski [[film szpiegowski]] z 1995 roku o przygodach [[James Bond|Jamesa Bonda]], wyprodukowany przez [[EON Productions|Eon Productions]]. Za jego reżyserię odpowiadał [[Martin Campbell]], a za scenariusz – Jeffrey Caine oraz Bruce Feirstein. W rolę agenta 007 po raz pierwszy wcielił się [[Pierce Brosnan]], a obok niego w rolach głównych wystąpili [[Sean Bean]], [[Izabella Scorupco]] oraz [[Judi Dench]]. Jest to siedemnasta produkcja wchodząca w skład [[James Bond (seria filmów)|serii filmów o Bondzie]]. W filmie Bond próbuje zapobiec użyciu broni satelitarnej przez byłego agenta MI6, który próbuje spowodować globalną katastrofę. Film został wydany po sześcioletniej przerwie w serii spowodowanej sporami prawnymi. Z roli Bonda zrezygnował [[Timothy Dalton]], którego zastąpił Brosnan. Zmieniono odtwórcę roli M – aktorka [[Judi Dench]] została pierwszą kobietą, która zagrała tę postać, zastępując [[Robert Brown (aktor)|Roberta Browna]]. Była to pierwsza produkcja serii nakręcona w Leavesden Studios, jak również pierwsza, w której wykorzystano [[Efekty specjalne|efekty]] [[Obrazy generowane komputerowo|generowane komputerowo]]. Film przy budżecie 60 milionów dolarów zarobił na całym świecie ponad 350 milionów dolarów, co jest znacznie lepszym wynikiem niż w przypadku filmów z Daltonem. Otrzymał pozytywne recenzje od krytyków, którzy chwalili rolę Brosnana i uznali go za lepszego od poprzednika. ''[[GoldenEye|Czytaj więcej…]]''


|dodane piątek = 25 września
|dodane piątek = 13 maja
|piątek|5=
|piątek|5=
[[Plik:Burana tower 2009.jpg|100px|right]]
[[Plik:Panorama of Malbork Castle, part 4.jpg|100px|right]]
'''[[Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Kirgistanie]]''' – lista miejsc w [[Kirgistan]]ie wpisanych na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa]] [[UNESCO]], ustanowioną na mocy [[Konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego|Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego]], przyjętą przez UNESCO na 17. sesji w [[Paryż]]u 16 listopada 1972 roku i ratyfikowaną przez Kirgistan 3 lipca 1995 roku. Obecnie na liście znajdują się trzy obiekty: dwa o charakterze [[Dziedzictwo kulturowe|dziedzictwa kulturowego]] oraz jeden o charakterze przyrodniczym. to: [[Sułajman Too|Święta Góra Sułajman Too]], [[Jedwabny Szlak|Jedwabny Szlak: sieć dróg w korytarzu Chang’an–Tienszan]] oraz [[Tienszan|Zachodni Tienszan]]. Na kirgiskiej [[Lista Informacyjna|liście informacyjnej]] UNESCO – liście obiektów, które Kirgistan zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa – znajdują się dwa obiekty – [[Sajmałuu-Tasz]] oraz 6 obszarów przy kirgiskiej części Jedwabnego Szlaku. ''[[Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Kirgistanie|Czytaj więcej…]]''
'''[[Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Polsce]]''' – lista miejsc w [[Polska|Polsce]] wpisanych na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa UNESCO]], ustanowionej na mocy [[Konwencja w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego|Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego]], przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w Paryżu 16 listopada 1972 roku i [[Ratyfikacja|ratyfikowanej]] przez Polskę 29 czerwca 1976 roku. Obecnie na liście znajduje się 17 obiektów: 15 [[Dziedzictwo kulturowe|dziedzictw kulturowych]] oraz 2 o charakterze przyrodniczym. Jako pierwsze na listę zostały wpisane
[[Kraków|Historyczne Centrum Krakowa]] oraz Królewskie Kopalnie Soli w [[Kopalnia Soli „Wieliczka”|Wieliczce]] i [[Kopalnia soli Bochnia|Bochni]]. Na polskiej [[Lista informacyjna|liście informacyjnej]] UNESCO – liście obiektów, które Polska zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa – znajduje się 5 obiektów. 26 czerwca 2004 roku została założona [[Liga Polskich Miast i Miejsc UNESCO]] z siedzibą w [[Toruń|Toruniu]]. ''[[Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Polsce|Czytaj więcej…]]''


|dodane sobota = 4 września
|dodane sobota = 2 czerwca
|sobota|6=
|sobota|6=
[[Plik:Piotrowice-Ochojec collage.jpg|100px|right]]
[[Plik:Guardians of the Galaxy Vol 2 Logo Black.svg|border|100px|right]]
'''''[[Strażnicy Galaktyki vol. 2]]''''' – [[Stany Zjednoczone|amerykański]] [[Film fantastycznonaukowy|fantastycznonaukowy]] film [[Film akcji|akcji]] z 2017 roku na podstawie serii [[komiks]]ów o grupie [[superbohater]]ów [[Strażnicy Galaktyki (grupa superbohaterów 2008)|o tej samej nazwie]] wydawnictwa [[Marvel Comics]]. Za reżyserię i scenariusz odpowiadał [[James Gunn]]. W rolach głównych wystąpili: [[Chris Pratt]], [[Zoe Saldana]], [[Dave Bautista]], [[Vin Diesel]] oraz [[Bradley Cooper]]. Dwa miesiące po wydarzeniach z pierwszej części, Strażnicy Galaktyki podróżują po kosmosie i walczą o utrzymanie swojej nowo-powstałej rodziny oraz pomagają [[Lista postaci przedstawionych w Sadze Nieskończoności Filmowego Uniwersum Marvela#Peter Quill / Star-Lord|Peterowi Quillowi]] dowiedzieć się prawdy o jego pochodzeniu. ''Strażnicy Galaktyki vol. 2'' wchodzą w skład III Fazy [[Filmowe Uniwersum Marvela|Filmowego Uniwersum Marvela]]. Jest to piętnasty film należący do tej [[Franczyza (media)|franczyzy]], który tworzy jej pierwszy rozdział zatytułowany ''Saga Nieskończoności''. Światowa premiera odbyła się 10 kwietnia 2017 roku w [[Tokio]]. Przy budżecie 200 milionów [[Dolar amerykański|dolarów]], ''Strażnicy Galaktyki vol. 2'' zarobili ponad 860 milionów dolarów i otrzymali pozytywne oceny od krytyków. ''[[Strażnicy Galaktyki vol. 2|Czytaj więcej…]]''
'''[[Piotrowice-Ochojec]]''' – [[Podział administracyjny Katowic|dzielnica]] [[Katowice|Katowic]], położona w południowej części miasta, nad [[Kłodnica|Kłodnicą]], [[Ślepotka|Ślepiotką]] oraz [[Mleczna (dopływ Gostyni)|Mleczną]]. Początki Piotrowic, będącej dawniej jedną z najstarszych wsi na [[Pszczyna|ziemi pszczyńskiej]] związane są z dawną wsią – [[Uniczowy]], która w XV wieku rozpadła się na trzy osobne, w tym na Piotrowice. Początki samego [[Ochojec (Katowice)|Ochojca]] sięgają końcówki XVIII wieku, kiedy to osiedlono w jej rejonie pierwszych [[Kmieć|kmieci]]. Tereny Piotrowic i Ochojca w 1951 roku włączono do Katowic, dzielnicę Piotrowice-Ochojec powołano 1 stycznia 1992 roku. Piotrowice-Ochojec jest dzielnicą wielofunkcyjną – poza funkcją mieszkaniową występują tutaj działalności związane z edukacją, opieką zdrowotną, usługami i handlem, szkolnictwem wyższym oraz przemysłem. Główną osią komunikacyjną dzielnicy jest [[Droga krajowa nr 81 (Polska)|droga krajowa nr 81]] relacji Katowice – [[Skoczów]], przebiegająca ulicą Kolejową i [[Ulica Tadeusza Kościuszki w Katowicach|Tadeusza Kościuszki]]. Przez dzielnicę przebiega kilka linii kolejowych, w tym magistralne, przy których położony jest [[przystanek osobowy]] [[Katowice Piotrowice]]. Piotrowice-Ochojec jest trzecią największą powierzchniowo i ludnościowo dzielnicą Katowic. ''[[Piotrowice-Ochojec|Czytaj więcej…]]''


|dodane niedziela = 10 września
|dodane niedziela = 29 kwietnia
|niedziela|7=
|niedziela|7=
[[Plik:FIA F1 Austria 2018 Nr. 27 Hülkenberg.jpg|100px|right]]
[[Plik:Herb wroclaw.svg|100px|right]]
'''[[Civitate Wratislaviensis Donatus]]''' – tytuł [[Honorowe obywatelstwo|honorowego obywatela]] [[Wrocław]]ia, ustanowiony w 1993 roku przez Radę Miejską Wrocławia i przyznawany corocznie. Kandydata do nagrody ma prawo zgłosić każdy, przez komisję rady Miejskiej lub klubów radnych, jednak końcowego wyboru dokonuje Rada Miejska Wrocławia. Tytuły wręcza się na uroczystej sesji 24 czerwca każdego roku z okazji święta miasta. Jedynym rokiem, w którym tytułu nie przyznano, był 1999. Pierwszym laureatem nagrody został profesor [[Alfred Jahn]], rektor [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytetu Wrocławskiego]] w latach 1962–1968. Odznaczenia przyznawano również pośmiertnie. W listopadzie 2020 roku Rada Miejska Wrocławia przegłosowała odebranie kardynałowi [[Henryk Gulbinowicz|Henrykowi Gulbinowiczowi]] tytułu Civitate Wratislaviensis Donatus. Było to pierwsze odebranie tego tytułu w historii tej nagrody. ''[[Civitate Wratislaviensis Donatus|Czytaj więcej…]]''
'''[[Podsumowanie startów zespołu Renault w Formule 1]]''' – zespół [[Renault F1|Renault]] zadebiutował w Formule 1 w [[Formuła 1 Sezon 1977|sezonie 1977]], kiedy to wystawiono bolid dla [[Jean-Pierre Jabouille|Jean-Pierre’a Jabouille’a]] w [[Grand Prix Wielkiej Brytanii 1977|Grand Prix Wielkiej Brytanii]]. Samochód ten, oznaczony symbolem [[Renault RS01|RS01]], był pierwszym samochodem w historii Formuły 1 z silnikiem [[turbosprężarka|turbodoładowanym]] i oponami radialnymi. Pierwsze punkty dla Renault zdobył Jabouille, dojeżdżając na czwartym miejscu w [[Grand Prix Stanów Zjednoczonych 1978|Grand Prix Stanów Zjednoczonych]] w [[Formuła 1 Sezon 1978|sezonie 1978]]. Rok później, podczas [[Grand Prix Francji 1979|Grand Prix Francji]] ten sam kierowca wywalczył dla teamu pierwsze zwycięstwo Po [[Formuła 1 Sezon 1985|sezonie 1985]] zespół wycofał się z zawodów Formuły 1, a wrócił do nich w [[Formuła 1 Sezon 2002|sezonie 2002]], wykupując wcześniej [[Benetton Formula|Benettona]]. W latach [[Formuła 1 Sezon 2005|2005]]–[[Formuła 1 Sezon 2006|2006]] zespół Renault zdobył tytuły mistrzowskie w klasyfikacji kierowców – mistrzem został kierowca Renault, [[Fernando Alonso]], a także konstruktorów, stając się drugim po [[Matra Sports|Matrze]] francuskim konstruktorem, który tego dokonał. ''[[Podsumowanie startów zespołu Renault w Formule 1|Czytaj więcej…]]''
}}
}}
{{#if:{{{dzień|}}}||<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''Inne [[Wikipedia:Artykuły na Medal|Artykuły na Medal]] i [[Wikipedia:Listy na Medal|Listy na Medal]] • [[Pomoc:Jak napisać doskonały artykuł|Jak napisać doskonały artykuł?]]''</div>}}</includeonly><noinclude>{{Artykuł na medal/opis}}</noinclude>
{{#if:{{{dzień|}}}||<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''Inne [[Wikipedia:Artykuły na Medal|Artykuły na Medal]] i [[Wikipedia:Listy na Medal|Listy na Medal]] • [[Pomoc:Jak napisać doskonały artykuł|Jak napisać doskonały artykuł?]]''</div>}}</includeonly><noinclude>{{Artykuł na medal/opis}}</noinclude>

Aktualna wersja na dzień 23:29, 2 cze 2024

Artykuły na Medal - zajawki na SG
Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w ten link, aby wyczyścić cache. Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
Artykuł na Medal (dzisiejszy)

Civitate Wratislaviensis Donatus – tytuł honorowego obywatela Wrocławia, ustanowiony w 1993 roku przez Radę Miejską Wrocławia i przyznawany corocznie. Kandydata do nagrody ma prawo zgłosić każdy, przez komisję rady Miejskiej lub klubów radnych, jednak końcowego wyboru dokonuje Rada Miejska Wrocławia. Tytuły wręcza się na uroczystej sesji 24 czerwca każdego roku z okazji święta miasta. Jedynym rokiem, w którym tytułu nie przyznano, był 1999. Pierwszym laureatem nagrody został profesor Alfred Jahn, rektor Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1962–1968. Odznaczenia przyznawano również pośmiertnie. W listopadzie 2020 roku Rada Miejska Wrocławia przegłosowała odebranie kardynałowi Henrykowi Gulbinowiczowi tytułu Civitate Wratislaviensis Donatus. Było to pierwsze odebranie tego tytułu w historii tej nagrody. Czytaj więcej…

Poniedziałki od 06 maja
Hartawieś w Polsce, położona w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, w gminie Dynów. Jest miejscowością typu ulicowego, umiejscowioną na Pogórzu Dynowskim, w dolinie potoku o tej samej nazwie oraz na otaczających go wzgórzach. Harta to wieś szlachecka, która została ulokowana na prawie niemieckim na przełomie XIV i XV wieku. Pierwsza pisemna wzmianka o niej pochodzi z 1429 roku. Jako jeden z dużych ośrodków ruchu chłopskiego w XX wieku, Harta była miejscem jednej z wielkich demonstracji podczas strajków chłopskich w 1937 roku. W połowie XX wieku stanowiła oddzielną gromadę; w latach 1934–1954 i od 1973 roku podlegała bezpośrednio lokalnej administracji Dynowa. Harta jest jedną z największych wsi na terenie zarówno najbliższej okolicy, jak i całego województwa podkarpackiego. W 2022 roku zamieszkiwało ją 2045 osób. Jest wsią typowo rolniczą; ostatni duży zakład przemysłowy, lokalna mleczarnia, upadła w latach 90. XX wieku. Czytaj więcej…
Wtorki od 06 maja
Zamek Czorsztynruiny średniowiecznego zamku, położone w Czorsztynie, w Pieninach, nad Jeziorem Czorsztyńskim. Pierwsza budowla na wzgórzu czorsztyńskim powstała ok. XIII wieku, należała do starosądeckiego klasztoru klarysek, została przejęta przez monarchów i przeszła znaczną rozbudowę za czasów Kazimierza III Wielkiego, w XIV wieku. Broniła granicy i skrzyżowania szlaków handlowych, prowadzących na Węgry, w stronę Nowego Targu oraz Sącza. Była miejscem postoju władców polskich zmierzających na Węgry. W połowie XVII w. budowlę zajął Aleksander Kostka-Napierski w czasie swojego powstania, a kilka lat później, w czasie potopu szwedzkiego, ukrywał się tu Jan II Kazimierz Waza. W latach 30. XVIII wieku, podczas wojny o sukcesję polską, zamek został spustoszony przez Kozaków. Ostatnim starostą był w latach 1763–1797 Józef Makary Potocki, który nie dysponował środkami potrzebnymi na remont zamku. Ciekawa historia i malowniczy wygląd ruin sprawiły, że obrosły wokół niej legendy i stała się inspiracją dla artystów, zwłaszcza w epoce romantyzmu. Zamek Czorsztyn został w 1968 roku wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków. Czytaj więcej…
Środy od 26 maja
Felix Manalo (ur. 10 maja 1886, zm. 12 kwietnia 1963) – filipiński duchowny chrześcijański, twórca i pierwszy przywódca Iglesia ni Cristo. Urodził się w ubogiej rodzinie katolickiej, wcześnie porzucił macierzyste wyznanie. Należał do rozmaitych kościołów protestanckich, ostatecznie w 1914 roku założył Iglesia ni Cristo. Zbudował prężnie rozwijający się oraz wysoce scentralizowany kościół, cieszył się znacznymi wpływami politycznymi. Poprzez narzucenie swoim wiernym surowego systemu dyscyplinarnego, w którym kary za zachowania niezgodne z zasadami obowiązującymi w grupie egzekwowane były z dużą skrupulatnością, wykształcił w nich specyficzny model zachowania. Odznaczał się on z jednej strony zdyscyplinowaniem i pracowitością. Z drugiej strony dał pole do pojawienia się w kościelnej kulturze silnych mechanizmów kontroli wzajemnej. Przez wiernych uznawany za Bożego posłańca, zapisał się również w szerszej filipińskiej kulturze. Jest patronem ulic w filipińskich miastach, w 2014 roku krajowa poczta wyemitowała upamiętniający go znaczek. Czytaj więcej…
Czwartki od 26 maja
Sap – drugi minialbum amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains, wydany 4 lutego 1992 roku nakładem wytwórni Columbia Records. Proces produkcji wykonał Rick Parashar. Niespełna tygodniowa sesja nagraniowa odbyła się w listopadzie 1991 roku w London Bridge Studio w Seattle w stanie Waszyngton. W trakcie jej trwania muzycy zarejestrowali pięć utworów, będących w głównej mierze autorstwa Jerry’ego Cantrella. Wydanie epki w formacie CD zawiera cztery kompozycje. Piątą z nich – zamykającą zestaw improwizowaną Love Song – dodano w postaci bonusu jako ukryty utwór. Sap ukazał się początkowo jedynie w Stanach Zjednoczonych, bez żadnej promocji. W 1994 roku został wydany w limitowanym nakładzie na podwójnym kolorowym winylu wraz z minialbumem Jar of Flies. Sap charakteryzuje się akustycznym brzmieniem oraz melancholijnym nastrojem. Na minialbumie, w charakterze gościnnym, wystąpili zaprzyjaźnieni z zespołem artyści. 18 stycznia 1994 roku Sap, przekroczywszy próg 500 tys. sprzedanych egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych, uzyskał od Recording Industry Association of America certyfikat złotej płyty. Czytaj więcej…
Piątki od 13 maja

Lista światowego dziedzictwa UNESCO w Polsce – lista miejsc w Polsce wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO, ustanowionej na mocy Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturowego i naturalnego, przyjętej przez UNESCO na 17. sesji w Paryżu 16 listopada 1972 roku i ratyfikowanej przez Polskę 29 czerwca 1976 roku. Obecnie na liście znajduje się 17 obiektów: 15 dziedzictw kulturowych oraz 2 o charakterze przyrodniczym. Jako pierwsze na listę zostały wpisane

Historyczne Centrum Krakowa oraz Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni. Na polskiej liście informacyjnej UNESCO – liście obiektów, które Polska zamierza rozpatrzyć do zgłoszenia do wpisu na listę światowego dziedzictwa – znajduje się 5 obiektów. 26 czerwca 2004 roku została założona Liga Polskich Miast i Miejsc UNESCO z siedzibą w Toruniu. Czytaj więcej…
Soboty od 2 czerwca
Strażnicy Galaktyki vol. 2amerykański fantastycznonaukowy film akcji z 2017 roku na podstawie serii komiksów o grupie superbohaterów o tej samej nazwie wydawnictwa Marvel Comics. Za reżyserię i scenariusz odpowiadał James Gunn. W rolach głównych wystąpili: Chris Pratt, Zoe Saldana, Dave Bautista, Vin Diesel oraz Bradley Cooper. Dwa miesiące po wydarzeniach z pierwszej części, Strażnicy Galaktyki podróżują po kosmosie i walczą o utrzymanie swojej nowo-powstałej rodziny oraz pomagają Peterowi Quillowi dowiedzieć się prawdy o jego pochodzeniu. Strażnicy Galaktyki vol. 2 wchodzą w skład III Fazy Filmowego Uniwersum Marvela. Jest to piętnasty film należący do tej franczyzy, który tworzy jej pierwszy rozdział zatytułowany Saga Nieskończoności. Światowa premiera odbyła się 10 kwietnia 2017 roku w Tokio. Przy budżecie 200 milionów dolarów, Strażnicy Galaktyki vol. 2 zarobili ponad 860 milionów dolarów i otrzymali pozytywne oceny od krytyków. Czytaj więcej…
Niedziele od 29 kwietnia
Civitate Wratislaviensis Donatus – tytuł honorowego obywatela Wrocławia, ustanowiony w 1993 roku przez Radę Miejską Wrocławia i przyznawany corocznie. Kandydata do nagrody ma prawo zgłosić każdy, przez komisję rady Miejskiej lub klubów radnych, jednak końcowego wyboru dokonuje Rada Miejska Wrocławia. Tytuły wręcza się na uroczystej sesji 24 czerwca każdego roku z okazji święta miasta. Jedynym rokiem, w którym tytułu nie przyznano, był 1999. Pierwszym laureatem nagrody został profesor Alfred Jahn, rektor Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1962–1968. Odznaczenia przyznawano również pośmiertnie. W listopadzie 2020 roku Rada Miejska Wrocławia przegłosowała odebranie kardynałowi Henrykowi Gulbinowiczowi tytułu Civitate Wratislaviensis Donatus. Było to pierwsze odebranie tego tytułu w historii tej nagrody. Czytaj więcej…