Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m drobne techniczne
powtórzony link
(Nie pokazano 225 wersji utworzonych przez 31 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}}
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}}
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 2 marca --> [[Plik:Kayah 2011.jpg|100px|right]]
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 13 maja --> [[Plik:Katowice-Śródmieście collage.jpg|100px|right]]
'''[[Śródmieście (Katowice)|Śródmieście]]''' – [[podział administracyjny Katowic|dzielnica]] [[Katowice|Katowic]], stanowiąca ścisłe centrum miasta. Położona jest w zespole dzielnic śródmiejskich. Jej obszar zajmuje powierzchnię 3,81&nbsp;km² i w 2016 roku liczyła łącznie 24&nbsp;441 mieszkańców. Jest to najbardziej zurbanizowana dzielnica Katowic, z udziałem powierzchni zabudowanej sięgającej ponad 50%. Historia Śródmieścia jest ściśle powiązana z historią miasta Katowice, wzmiankowanego po raz pierwszy w XVI wieku. Od tego czasu, zwłaszcza od XIX wieku, wraz z doprowadzeniem linii kolejowej, rozwojem przemysłu i inkorporacją sąsiednich miejscowości Śródmieście przekształciło się w centrum administracyjno-usługowe Katowic. Zlokalizowana jest tu m.in. [[Gmach Sejmu Śląskiego w Katowicach|siedziba]] [[Sejmik Województwa Śląskiego|Sejmiku Województwa Śląskiego]], Urzędu Metropolitalnego [[Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia|Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii]] oraz [[Urząd Miasta Katowice|Urzędu Miasta Katowice]], a także szeregu instytucji, w tym m.in. [[Uniwersytet Śląski w Katowicach|Uniwersytetu Śląskiego]], [[Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach|Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego]], [[Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach|Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego]] czy [[Kościół łaciński|rzymskokatolickiej]] [[Archidiecezja katowicka|archidiecezji katowickiej]]. Znajdują się tu również konsulaty kilku krajów, a także siedziby i oddziały organów administracji rządowej i samorządowej. ''[[Śródmieście (Katowice)|Czytaj więcej…]]''
'''[[Kayah]]''' (ur. [[5 listopada]] [[1967]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Polacy|polska]] [[Piosenkarz|wokalistka]], [[Autor|autorka tekstów]], [[Producent muzyczny|producentka muzyczna]], [[prezenter]]ka [[radio]]wa oraz osobowość telewizyjna. Członkini Rady Polskiej Fundacji Muzycznej, założycielka wytwórni płytowej [[Kayax]]. Karierę muzyczną zaczęła w 1984 roku współpracą z m.in. [[Kostek Joriadis|Kostkiem Joriadisem]]. Dwa lata później z zespołem [[Tilt]] nagrała utwór ''[[Mówię ci, że...]]''. W 1988 roku zadebiutowała w [[Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu|Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu]] piosenką ''[[Córeczko chciałabym, żebyś była chłopcem]]'' i wydano jej debiutancki studyjny album solowy zatytułowany ''[[Kayah (album 1988)|Kayah]]''. W latach 90. znów nagrywała jako wokalistka drugoplanowa aby z sukcesem powrócić z własnymi płytami: ''[[Kamień (album)|Kamień]]'' i ''[[Zebra (album Kayah)|Zebra]]''. W 1999 roku w duecie z [[Goran Bregović|Goranem Bregoviciem]] osiągnęła kolejny komercyjny sukces albumem ''[[Kayah i Bregović]]'', kontynuowany dalszymi solowymi albumami ''[[JakaJaKayah]]'' oraz ''[[Stereo typ]]''. W 2001 roku z Tomaszem Grewlińskim założyła wytwórnię płytową i agencję koncertową ''Kayax'', która m.in. wydała debiutanckie albumy [[Krzysztof Kiljański|Krzysztofa Kiljańskiego]] i [[Maria Peszek|Marii Peszek]]. Laureatka licznych nagród, w tym [[Nagroda Muzyczna „Fryderyk”|„Fryderyków”]] oraz [[Superjedynki|Superjedynek]]. ''[[Kayah|Czytaj więcej…]]''
|2=<!--Propozycja na wtorek 3 marca --> [[Plik:Dead dealer Lietukis Garage Kovno.jpg|100px|right]]
|2=<!--Propozycja na wtorek 14 maja --> [[Plik:Repty park pl.jpg|right|100px]]
'''[[Park w Reptach]]''' – XIX-wieczny [[Park krajobrazowy#Forma założenia parkowego|park krajobrazowy]] o powierzchni ok. 200&nbsp;ha położony na terenie miasta [[Tarnowskie Góry]] oraz [[Zbrosławice (gmina)|gminy Zbrosławice]], którego większość obszaru wpisana została w grudniu 1966 roku do [[Rejestr zabytków (Polska)|rejestru zabytków]] [[Zabytek nieruchomy|nieruchomych]]. Stanowi część [[Zespół przyrodniczo-krajobrazowy|zespołu przyrodniczo-krajobrazowego]] o nazwie [[Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”|„Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”]]. Tereny obecnego parku porastały w przeszłości lasy liściaste. W 1824 roku wieś [[Stare Repty|Repty]] wraz z okolicznymi dobrami nabył hrabia [[Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck]], zakładając na znajdującym się na północ od wsi fragmencie lasu [[Zwierzyniec (łowiectwo)|zwierzyniec]]. W jego centralnej części w latach 1893–1898 wzniesiono [[Pałac w Reptach|neorenesansowy pałac]], sam zwierzyniec przekształcono zaś w park w stylu angielskim. Park obejmuje dwie części rozdzielone przepływającą w kierunku północno-zachodnim rzeką [[Drama (rzeka)|Dramą]]. Zachowały się tu zespoły leśne [[Buczyna|buczyn]], [[grąd]]ów i [[Las łęgowy|łęgów]] z fragmentami wilgotnych łąk i szuwarów. Na terenie parku wykazywano obecność kilkunastu gatunków roślin i zwierząt chronionych, rzadkich gatunków [[Nietoperze|nietoperzy]] oraz licznych gatunków ptaków [[lęg]]owych. ''[[Park w Reptach|Czytaj więcej…]]''
'''[[Pogrom w Kownie]]''' – [[pogrom]] ludności [[Żydzi|żydowskiej]] w [[Kowno|Kownie]] przeprowadzony z niemieckiej inspiracji przez litewskich nacjonalistów w dniach 25–29 czerwca 1941 roku, niedługo po [[Atak Niemiec na ZSRR|wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej]] i rozpoczęciu [[okupacja wojenna|okupacji]] miasta przez [[III Rzesza|III Rzeszę]]. Konsekwencją [[Okupacja krajów bałtyckich|sowieckiej okupacji]] [[Republika Litewska (1918–1940)|Litwy]] w latach 1940–1941 był gwałtowny wzrost nastrojów [[Antysemityzm|antysemickich]]. Fakt ten wykorzystały niemieckie służby bezpieczeństwa, które po rozpoczęciu inwazji na ZSRR starały się podżegać ludność okupowanych przez Sowietów terytoriów do wystąpień antyżydowskich. Funkcjonariusze [[Einsatzgruppen]], którzy wkroczyli do Kowna 25 czerwca 1941 roku, w krótkim czasie zorganizowali litewską bojówkę, która we współpracy z innymi formacjami litewskich „partyzantów” oraz niektórymi mieszkańcami miasta przystąpiła do mordowania Żydów i grabienia ich własności. Ofiarą kilkudniowych zamieszek padło 3,8 tys. kowieńskich Żydów. Był to jeden z największych pogromów urządzonych latem 1941 roku w byłej sowieckiej strefie okupacyjnej. Czerwcowy pogrom poprzedził utworzenie [[Getto w Kownie|kowieńskiego getta]] i masowe egzekucje Żydów w fortach Twierdzy Kowno. ''[[Pogrom w Kownie|Czytaj więcej…]]''
|3=<!--Propozycja na środę 4 marca --> [[Plik:Idai 2019-03-14 1135Z.jpg|100px|right]]
|3=<!--Propozycja na środę 15 maja --> [[Plik:Zamek Pieniński, ruiny.jpg|100px|right]]
'''[[Zamek Pieniny]]''' – [[ruiny]] [[średniowiecze|średniowiecznego]] [[zamek|zamku]], znajdującego się w [[Pieniny|Pieninach]], w [[Krościenko nad Dunajcem|Krościenku nad Dunajcem]]. [[Warownia]] powstała najprawdopodobniej na początku lat 80. XIII wieku. Jej powstanie jest wiązane z osobą [[Święta Kinga|św. Kingi]] – miała ona zlecić budowę zamku, który stanowiłby schronienie dla [[Klasztor klarysek w Starym Sączu|klasztoru klarysek]] na wypadek zagrożenia. Księżna wraz z zakonnicami schroniły się tu podczas [[III najazd mongolski na Polskę|III najazdu Tatarów]]. Dalsza, XIV-wieczna historia zamku jest słabo udokumentowana. Najnowsze badania sugerują, że w XV wieku był dalej użytkowany, mimo że wśród badaczy przeważa pogląd mówiący, że w XIV wieku prawdopodobnie przestał być używany i uległ zniszczeniu podczas najazdu [[Husytyzm|husytów]] lub wojsk [[Ścibor ze Ściborzyc|Ścibora ze Ściborzyc]] na początku XV wieku. Budowla jest jednym z najstarszych murowanych zamków w Polsce, stanowi przykład zamku wysokogórskiego. Mogła pomieścić sto osób i kilkudziesięciu żołnierzy, była obwarowana, otoczona przez trudne do przeforsowania skały, położona na dużej wysokości, wtopiona w krajobraz i trudna do wypatrzenia przez wroga. ''[[Zamek Pieniny|Czytaj więcej…]]''
'''[[Cyklon Idai]]''' – [[cyklon tropikalny]], który w marcu 2019 roku nawiedził południowo-wschodnią [[Afryka|Afrykę]]. Był jednym z najtragiczniejszych w skutkach tego typu zjawisk atmosferycznych notowanych w Afryce i całej [[Półkula południowa|półkuli południowej]]. Długotrwała nawałnica spowodowała katastrofalne zniszczenia w [[Mozambik]]u, [[Zimbabwe]] oraz [[Malawi]] i 1007 ofiar śmiertelnych. Idai przyniósł silne wiatry i wywołał wielkie powodzie, powodując śmierć 602 osób w Mozambiku, 344 w Zimbabwe, 60 w Malawi oraz 1 na [[Madagaskar]]ze; więcej niż 3&nbsp;miliony innych zostało dotkniętych przez żywioł. Katastrofalne w skutkach szkody powstały w mieście Beira i w jego okolicy w środkowo-wschodnim Mozambiku. Wraz z pojawieniem się cyklonu rozwinął się poważny kryzys humanitarny – na obszarze Mozambiku i Zimbabwe setki tysięcy osób potrzebowało pilnej pomocy. W pierwszym z tych państw ratownicy zmuszeni byli pozwolić umrzeć części poszkodowanych, by uratować innych. Szkody w infrastrukturze spowodowane cyklonem Idai na obszarze dotkniętych kataklizmem krajów oszacowano na co najmniej 1&nbsp;miliard USD, co oznacza, że był to najbardziej kosztowny cyklon tropikalny w południowo-zachodniej części [[Ocean Indyjski|Oceanu Indyjskiego]]. ''[[Cyklon Idai|Czytaj więcej…]]''
|4=<!--Propozycja na czwartek 5 marca --> [[Plik:LBA1 - Le rêve.PNG|100px|right]]
|4=<!--Propozycja na czwartek 16 maja--> [[Plik:Dom Mikołajowski w Tarnowie - 2.jpg|100px|right]]
'''[[Dom Mikołajowski w Tarnowie]]''' – zabytkowy [[Gotyk|gotycko]]-[[renesans]]owy budynek znajdujący przy [[Plac Katedralny w Tarnowie|placu Katedralnym]] w [[Tarnów|Tarnowie]]. Powstał w XVI wieku, przez stulecia pełnił różne funkcje, był m.in. użytkowany przez duchowieństwo, mieścił siedziby szkół, [[Podstawowa opieka zdrowotna w Polsce|Powiatowego Ośrodka Zdrowia]] oraz Muzeum Higieny. Od czasu konserwacji przeprowadzonej na przełomie lat 40. i 50. XX wieku mieszczą się w nim sale wystawowe tarnowskiego [[Muzeum Diecezjalne w Tarnowie|Muzeum Diecezjalnego]]. Uznawany jest za najstarszą [[Kamienica (architektura)|kamienicę]] miasta. Dom jest przykładem budowli mieszkalnej z okresu przełomu [[gotyk]]u oraz [[renesans]]u. Budowla jest dwukondygnacyjna i w pełni [[Piwnica|podpiwniczona]]. Skonstruowano ją na planie prostokąta o wymiarach 12,60 na 7,60 m, jest jednotraktowa o mieszanym układzie konstrukcyjnym. Budynek ma powierzchnię użytkową liczącą 97 m² przy kubaturze wynoszącej 634 m³. ''[[Dom Mikołajowski w Tarnowie|Czytaj więcej…]]''
'''''[[Little Big Adventure]]''''' – [[Przygodowa gra akcji|komputerowa przygodowa gra akcji]] wyprodukowana przez francuskie studio Adeline Software International i wydana w 1994 roku przez [[Electronic Arts]]. Bohaterem gry jest Twinsen, człekokształtny stwór, który doświadczył proroctwa zwiastującego zagładę jego planety. Twinsen zostaje umieszczony w zakładzie psychiatrycznym przez klony doktora FunFrocka, tyrana sprawującego totalitarną władzę nad planetą. Wydostawszy się z zakładu, Twinsen próbuje obalić FunFrocka i przywrócić równowagę w przyrodzie, którą tyran próbuje zaburzyć celem uzyskania zdolności porównywalnych bóstwu. Akcja toczy się w dwuwymiarowym, [[Rzut izometryczny|izometrycznym]] środowisku zamieszkanym przez trójwymiarowe postacie. Dysponując czterema trybami sterowania swoim bohaterem, gracz może wdawać się w konwersacje z postaciami niezależnymi, zbierać przedmioty potrzebne do dalszego postępu, jak również prowadzić walkę z wrogo nastawionymi postaciami. ''Little Big Adventure'' została wyreżyserowana przez [[Frédérick Raynal|Frédéricka Raynala]]. Po ponadrocznym okresie produkcyjnym, gra spotkała się z pozytywnymi ocenami krytyków, którzy doceniali przede wszystkim jej oprawę audiowizualną, sceptycznie natomiast odnosili się do warstwy fabularnej. Gra odniosła również sukces komercyjny. ''[[Little Big Adventure|Czytaj więcej…]]''
|5=<!--Propozycja na piątek 6 marca --> [[Plik:Solaris Logo (005).jpg|100px|right]]
|5=<!--Propozycja na piątek 17 maja --> [[Plik:Ufficio Primo 62 Wspolna Street Warsaw 2022 aerial.jpg|100px|right]]
'''[[Ufficio Primo]]''' – zabytkowy budynek biurowy znajdujący się przy [[Ulica Wspólna w Warszawie|ulicy Wspólnej]] 62 w [[Warszawa|Warszawie]]. Reprezentuje [[Modernizm (architektura)|modernistyczny]] [[Historyzm (architektura)|historyzm]], nawiązuje do włoskiego [[renesans]]u. Budynek zaprojektował [[Marek Leykam]], za konstrukcję odpowiadał J. Dowgiałło. Projekt zaprezentowano na wystawie w [[Zachęta Narodowa Galeria Sztuki|Zachęcie]] w 1950 roku. Budynek miał stanowić część planowanej dzielnicy ministerstw. Styl architektoniczny budynku stanowi syntezę zapożyczeń z różnych epok. Był elementem poszukiwań kompromisu między [[Realizm socjalistyczny|realizmem socjalistycznym]] a architekturą narodową, z zapożyczeniami treści zachodnioeuropejskich. Monumentalna bryła biurowca inspirowana była [[Florencja|florenckimi]] pałacami miejskimi okresu [[Quattrocento|quattrocenta]] z XV wieku. Architektura budynku była poddawana przez współczesnych krytyce, biurowiec uznawano za „odchylenie kosmopolityczne”. ''[[Ufficio Primo|Czytaj więcej…]]''
'''[[Solaris Bus & Coach]]''' – polski producent [[Autobus miejski|autobusów miejskich]] i międzymiastowych, [[trolejbus]]ów, [[tramwaj]]ów oraz dawniej [[Autokar|autokarów turystycznych]]. Główną siedzibę i zakład produkcyjny posiada w [[Bolechowo-Osiedle|Bolechowie-Osiedlu]], ponadto zakłady w [[Środa Wielkopolska|Środzie Wielkopolskiej]] i [[Poznań|Poznaniu]]. Największy producent autobusów miejskich na rynku polskim i jeden z czołowych na rynku europejskim. Wywodzi się z powstałego w 1994 roku przedsiębiorstwa [[Neoplan Polska]]. W 1996 roku otwarto zakład produkcyjny w Bolechowie-Osiedlu, a datę tę przyjmuje się za początek historii przedsiębiorstwa. W 1999 roku miała miejsce premiera pierwszego autobusu miejskiego pod marką Solaris – [[Solaris Urbino 12|Solarisa Urbino 12]]. W 2001 roku zmieniono nazwę spółki na Solaris Bus & Coach Sp. z o.o., a w 2005 roku przekształcono ją w [[Spółka akcyjna|spółkę akcyjną]]. Spółka nie jest notowana na giełdzie. Autobusy miejskie Solaris są oferowane w wielu konfiguracjach napędu, wielkości i typu nadwozia. W 2006 roku Solaris jako pierwszy na świecie producent wprowadził na rynek europejski seryjnie produkowany autobus z napędem hybrydowym [[Solaris Urbino 18 hybrid]]. ''[[Solaris Bus & Coach|Czytaj więcej…]]''
|6=<!--Propozycja na sobotę 7 marca --> [[Plik:Japanese cruiser Hirado in Auckland 1912.jpg|100px|right]]
|6=<!--Propozycja na sobotę 18 maja --> [[Plik:Jezioro Szarcz aerial 2023.jpg|100px|right]]
'''[[Szarcz (jezioro)|Szarcz]]''' – [[jezioro]] położone na [[Pojezierze Lubuskie|Pojezierzu Lubuskim]] w [[Bruzda Zbąszyńska|Bruździe Zbąszyńskiej]], w [[województwo lubuskie|województwie lubuskim]], na północno-zachodnim krańcu wsi [[Pszczew]]. Otoczenie jeziora stanowią głównie tereny rolnicze, lasy znajdują się wyłącznie w pobliżu południowego brzegu, za skarpą linii kolejowej [[Linia kolejowa nr 364|Międzyrzecz-Międzychód]]. Dno akwenu jest twarde i piaszczyste, ale jednocześnie bardzo zróżnicowane. Najgłębsze miejsca jeziora sąsiadują ze znacznymi wypłyceniami, porośniętymi roślinnością wynurzoną. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim [[ciek]]iem na północ poprzez jeziora [[Jezioro Białe (powiat międzyrzecki)|Białe]], [[Jezioro Czarne (gmina Pszczew)|Czarne]] oraz [[Jezioro Lubikowskie|Lubikowskie]], aż do [[Warta|Warty]]. Jezioro zostało zagospodarowane na potrzeby turystyki i rekreacji. Liczna zabudowa rekreacyjna zlokalizowana jest na krańcu południowo-wschodnim i zachodnim. Jezioro w całości znajduje się na obszarze [[Pszczewski Park Krajobrazowy|Pszczewskiego Parku Krajobrazowego]] oraz na obszarach chronionych w ramach programu [[Natura 2000]]. ''[[Szarcz (jezioro)|Czytaj więcej…]]''
'''[[Krążowniki pancernopokładowe typu Chikuma]]''' – seria [[Japonia|japońskich]] [[krążownik]]ów z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] oraz [[Dwudziestolecie międzywojenne|okresu międzywojennego]], obejmująca trzy okręty: „[[Chikuma (1911)|Chikuma]]”, „[[Hirado (1911)|Hirato]]” oraz „[[Yahagi (1911)|Yahagi]]”. Zaprojektowane i zbudowane w Japonii, weszły do służby w 1912 roku. Były pierwszymi krążownikami o [[Turbina parowa|napędzie turbinowym]] w [[Nippon Kaigun|marynarce japońskiej]] i jej ostatnimi [[Krążownik pancernopokładowy|krążownikami pancernopokładowymi]]. Cechą wyróżniającą w chwili ich wejścia do służby było silne jednolite uzbrojenie główne, składające się z 8 armat [[Kaliber broni|kalibru]] 152&nbsp;mm. Ich wyporność standardowa wynosiła 4400 [[Tona#Długa tona|ts]]; rozwijały szybkość ponad 26 [[Węzeł (jednostka prędkości)|węzłów]]. Uczestniczyły w działaniach I wojny światowej, patrolując i osłaniając linie żeglugowe. W latach 20. stacjonowały na wodach chińskich. Zostały przeniesione do rezerwy na początku lat 30. i ostatecznie wycofane ze służby do 1940 roku, przed przystąpieniem Japonii do kolejnej [[II wojna światowa|wojny światowej]]. ''[[Krążowniki pancernopokładowe typu Chikuma|Czytaj więcej…]]''
|7=<!--Propozycja na niedzielę 8 marca --> [[Plik:Aleksandra Slaska Polish actress.jpg|100px|right]]
|7=<!--Propozycja na niedzielę 19 maja --> [[Plik:Pilzno A-391 klasztor karmelitów.jpg|100px|right]]
'''[[Klasztor karmelitów w Pilźnie]]''' – zespół budynków, w którego skład wchodzą kościół pw. św. Katarzyny i Barbary, budynek klasztoru oraz zabudowa gospodarcza. Klasztor w Pilźnie, zgodnie z twierdzeniami współczesnej [[Historiografia|historiografii]], został założony przez [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełłę]] 2 marca 1403 roku. Kościół i klasztor ucierpiały podczas najazdu wojsk węgierskich dowodzonych przez [[Tomasz Tharczay|Tomasza Tharczaya]], który miał miejsce w lutym 1474 roku. Odbudował je król [[Zygmunt I Stary]]. Klasztor należał początkowo do [[Augustianie|augustianów]], a od XIX wieku stanowi własność [[Karmelici|karmelitów]]. Klasztor oraz kościół zostały wpisane do [[Rejestr zabytków (Polska)|rejestru zabytków]]. Zespół znajduje się w środkowej części miasta, na wschód od Rynku w [[Pilzno (Polska)|Pilźnie]]. Teren zespołu obejmuje m.in. obszar dawnych wałów obronnych, które niegdyś otaczały miasto, a także niewielki [[zbiornik wodny]]. ''[[Klasztor karmelitów w Pilźnie|Czytaj więcej…]]''
'''''[[Pasażerka]]''''' – czarno-biały polski [[film fabularny]] z 1963 roku w reżyserii [[Andrzej Munk|Andrzeja Munka]], jest adaptacją słuchowiska [[Zofia Posmysz|Zofii Posmysz]] ''Pasażerka z kabiny 45'' z 1959 roku oraz późniejszego widowiska telewizyjnego z 1960 roku. Akcja podzielona jest na dwie części: współczesną, w której podczas rejsu transatlantyckiego była [[SS-Aufseherin|nadzorczyni SS]] Liza ([[Aleksandra Śląska]]) dostrzega swoją dawną więźniarkę Martę ([[Anna Ciepielewska]]), oraz rozgrywającą się w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w hitlerowskim obozie koncentracyjnym [[Auschwitz-Birkenau]], w której odbywa się pojedynek psychologiczny między Lizą a Martą. ''Pasażerka'' jest ostatnim, nieukończonym filmem Munka, który zginął w wypadku samochodowym 20 września 1961 roku, a obróbki pozostawionego przezeń materiału filmowego podjął się jego współpracownik [[Witold Lesiewicz]]. Zmontowany film został bardzo dobrze przyjęty przez krytyków i uhonorowany wyróżnieniem specjalnym oraz nagrodą [[Międzynarodowa Federacja Krytyków Filmowych|FIPRESCI]] na [[17. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes|17. MFF w Cannes]]. W 1964 roku ''Pasażerka'' stała się oficjalnym polskim kandydatem do rywalizacji o [[Filmy zgłoszone do rywalizacji o 37. rozdanie Oscara w kategorii filmu nieanglojęzycznego|37. Oscara w kategorii najlepszego filmu nieanglojęzycznego]], jednak nie weszła do ścisłej czołówki nominowanych filmów. Jest ostatnim filmem zaliczanym do [[Polska szkoła filmowa|polskiej szkoły filmowej]]. ''[[Pasażerka|Czytaj więcej…]]''
}}
}}
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość=
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość=
<div class="hlist" style="text-align: center">
<div class="hlist" style="text-align: center">
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka|kolejka]]
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka|kolejka]]
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka/bufor|starsze]]
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka/bufor|starsze]]
</div>__NOTOC__
</div>
__BEZSPISU__


{{mbox
{{mbox
|tekst = Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w [{{fullurl:Strona główna|action=purge}} ten link], aby wyczyścić cache.<br />Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
|tekst = Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w [{{fullurl:Strona główna|action=purge}} ten link], aby wyczyścić cache.<br />Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
}}
}}

== Dzisiaj ==
== Dzisiaj ==
{{dobry artykuł}}
{{dobry artykuł}}

== Jutro ==
== Jutro ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+1 day}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+1 day}}}}

== Pojutrze ==
== Pojutrze ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+2 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+2 days}}}}

== Za 3 dni ==
== Za 3 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+3 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+3 days}}}}

== Za 4 dni ==
== Za 4 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+4 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+4 days}}}}

== Za 5 dni ==
== Za 5 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+5 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+5 days}}}}

== Za 6 dni ==
== Za 6 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+6 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+6 days}}}}

== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
[[Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów]] • [[Szablon:Dobry artykuł/archiwum]]}}
* [[Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów]] • [[Szablon:Dobry artykuł/archiwum]]}}
[[Kategoria:Dobre artykuły - szablony|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Dobre artykuły - szablony|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Strona główna - szablony|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Strona główna - szablony|{{PAGENAME}}]]

Wersja z 02:35, 13 maj 2024

 Dokumentacja szablonu [odśwież]


Dzisiaj

Śródmieście – dzielnica Katowic, stanowiąca ścisłe centrum miasta. Położona jest w zespole dzielnic śródmiejskich. Jej obszar zajmuje powierzchnię 3,81 km² i w 2016 roku liczyła łącznie 24 441 mieszkańców. Jest to najbardziej zurbanizowana dzielnica Katowic, z udziałem powierzchni zabudowanej sięgającej ponad 50%. Historia Śródmieścia jest ściśle powiązana z historią miasta Katowice, wzmiankowanego po raz pierwszy w XVI wieku. Od tego czasu, zwłaszcza od XIX wieku, wraz z doprowadzeniem linii kolejowej, rozwojem przemysłu i inkorporacją sąsiednich miejscowości Śródmieście przekształciło się w centrum administracyjno-usługowe Katowic. Zlokalizowana jest tu m.in. siedziba Sejmiku Województwa Śląskiego, Urzędu Metropolitalnego Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii oraz Urzędu Miasta Katowice, a także szeregu instytucji, w tym m.in. Uniwersytetu Śląskiego, Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego, Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego czy rzymskokatolickiej archidiecezji katowickiej. Znajdują się tu również konsulaty kilku krajów, a także siedziby i oddziały organów administracji rządowej i samorządowej. Czytaj więcej…

Jutro

Park w Reptach – XIX-wieczny park krajobrazowy o powierzchni ok. 200 ha położony na terenie miasta Tarnowskie Góry oraz gminy Zbrosławice, którego większość obszaru wpisana została w grudniu 1966 roku do rejestru zabytków nieruchomych. Stanowi część zespołu przyrodniczo-krajobrazowego o nazwie „Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”. Tereny obecnego parku porastały w przeszłości lasy liściaste. W 1824 roku wieś Repty wraz z okolicznymi dobrami nabył hrabia Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck, zakładając na znajdującym się na północ od wsi fragmencie lasu zwierzyniec. W jego centralnej części w latach 1893–1898 wzniesiono neorenesansowy pałac, sam zwierzyniec przekształcono zaś w park w stylu angielskim. Park obejmuje dwie części rozdzielone przepływającą w kierunku północno-zachodnim rzeką Dramą. Zachowały się tu zespoły leśne buczyn, grądów i łęgów z fragmentami wilgotnych łąk i szuwarów. Na terenie parku wykazywano obecność kilkunastu gatunków roślin i zwierząt chronionych, rzadkich gatunków nietoperzy oraz licznych gatunków ptaków lęgowych. Czytaj więcej…

Pojutrze

Zamek Pieniny – ruiny średniowiecznego zamku, znajdującego się w Pieninach, w Krościenku nad Dunajcem. Warownia powstała najprawdopodobniej na początku lat 80. XIII wieku. Jej powstanie jest wiązane z osobą św. Kingi – miała ona zlecić budowę zamku, który stanowiłby schronienie dla klasztoru klarysek na wypadek zagrożenia. Księżna wraz z zakonnicami schroniły się tu podczas III najazdu Tatarów. Dalsza, XIV-wieczna historia zamku jest słabo udokumentowana. Najnowsze badania sugerują, że w XV wieku był dalej użytkowany, mimo że wśród badaczy przeważa pogląd mówiący, że w XIV wieku prawdopodobnie przestał być używany i uległ zniszczeniu podczas najazdu husytów lub wojsk Ścibora ze Ściborzyc na początku XV wieku. Budowla jest jednym z najstarszych murowanych zamków w Polsce, stanowi przykład zamku wysokogórskiego. Mogła pomieścić sto osób i kilkudziesięciu żołnierzy, była obwarowana, otoczona przez trudne do przeforsowania skały, położona na dużej wysokości, wtopiona w krajobraz i trudna do wypatrzenia przez wroga. Czytaj więcej…

Za 3 dni

Dom Mikołajowski w Tarnowie – zabytkowy gotycko-renesansowy budynek znajdujący przy placu Katedralnym w Tarnowie. Powstał w XVI wieku, przez stulecia pełnił różne funkcje, był m.in. użytkowany przez duchowieństwo, mieścił siedziby szkół, Powiatowego Ośrodka Zdrowia oraz Muzeum Higieny. Od czasu konserwacji przeprowadzonej na przełomie lat 40. i 50. XX wieku mieszczą się w nim sale wystawowe tarnowskiego Muzeum Diecezjalnego. Uznawany jest za najstarszą kamienicę miasta. Dom jest przykładem budowli mieszkalnej z okresu przełomu gotyku oraz renesansu. Budowla jest dwukondygnacyjna i w pełni podpiwniczona. Skonstruowano ją na planie prostokąta o wymiarach 12,60 na 7,60 m, jest jednotraktowa o mieszanym układzie konstrukcyjnym. Budynek ma powierzchnię użytkową liczącą 97 m² przy kubaturze wynoszącej 634 m³. Czytaj więcej…

Za 4 dni

Ufficio Primo – zabytkowy budynek biurowy znajdujący się przy ulicy Wspólnej 62 w Warszawie. Reprezentuje modernistyczny historyzm, nawiązuje do włoskiego renesansu. Budynek zaprojektował Marek Leykam, za konstrukcję odpowiadał J. Dowgiałło. Projekt zaprezentowano na wystawie w Zachęcie w 1950 roku. Budynek miał stanowić część planowanej dzielnicy ministerstw. Styl architektoniczny budynku stanowi syntezę zapożyczeń z różnych epok. Był elementem poszukiwań kompromisu między realizmem socjalistycznym a architekturą narodową, z zapożyczeniami treści zachodnioeuropejskich. Monumentalna bryła biurowca inspirowana była florenckimi pałacami miejskimi okresu quattrocenta z XV wieku. Architektura budynku była poddawana przez współczesnych krytyce, biurowiec uznawano za „odchylenie kosmopolityczne”. Czytaj więcej…

Za 5 dni

Szarcz – jezioro położone na Pojezierzu Lubuskim w Bruździe Zbąszyńskiej, w województwie lubuskim, na północno-zachodnim krańcu wsi Pszczew. Otoczenie jeziora stanowią głównie tereny rolnicze, lasy znajdują się wyłącznie w pobliżu południowego brzegu, za skarpą linii kolejowej Międzyrzecz-Międzychód. Dno akwenu jest twarde i piaszczyste, ale jednocześnie bardzo zróżnicowane. Najgłębsze miejsca jeziora sąsiadują ze znacznymi wypłyceniami, porośniętymi roślinnością wynurzoną. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim ciekiem na północ poprzez jeziora Białe, Czarne oraz Lubikowskie, aż do Warty. Jezioro zostało zagospodarowane na potrzeby turystyki i rekreacji. Liczna zabudowa rekreacyjna zlokalizowana jest na krańcu południowo-wschodnim i zachodnim. Jezioro w całości znajduje się na obszarze Pszczewskiego Parku Krajobrazowego oraz na obszarach chronionych w ramach programu Natura 2000. Czytaj więcej…

Za 6 dni

Klasztor karmelitów w Pilźnie – zespół budynków, w którego skład wchodzą kościół pw. św. Katarzyny i Barbary, budynek klasztoru oraz zabudowa gospodarcza. Klasztor w Pilźnie, zgodnie z twierdzeniami współczesnej historiografii, został założony przez Władysława Jagiełłę 2 marca 1403 roku. Kościół i klasztor ucierpiały podczas najazdu wojsk węgierskich dowodzonych przez Tomasza Tharczaya, który miał miejsce w lutym 1474 roku. Odbudował je król Zygmunt I Stary. Klasztor należał początkowo do augustianów, a od XIX wieku stanowi własność karmelitów. Klasztor oraz kościół zostały wpisane do rejestru zabytków. Zespół znajduje się w środkowej części miasta, na wschód od Rynku w Pilźnie. Teren zespołu obejmuje m.in. obszar dawnych wałów obronnych, które niegdyś otaczały miasto, a także niewielki zbiornik wodny. Czytaj więcej…

Zobacz też

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szablon:Dobry_artykuł&oldid=73764287”