Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
powtórzony link
(Nie pokazano 233 wersji utworzonych przez 31 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}}
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}}
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 3 lutego --> [[Plik:Zorze Rodzanice.jpg|100px|right]]
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 13 maja --> [[Plik:Katowice-Śródmieście collage.jpg|100px|right]]
'''[[Śródmieście (Katowice)|Śródmieście]]''' – [[podział administracyjny Katowic|dzielnica]] [[Katowice|Katowic]], stanowiąca ścisłe centrum miasta. Położona jest w zespole dzielnic śródmiejskich. Jej obszar zajmuje powierzchnię 3,81&nbsp;km² i w 2016 roku liczyła łącznie 24&nbsp;441 mieszkańców. Jest to najbardziej zurbanizowana dzielnica Katowic, z udziałem powierzchni zabudowanej sięgającej ponad 50%. Historia Śródmieścia jest ściśle powiązana z historią miasta Katowice, wzmiankowanego po raz pierwszy w XVI wieku. Od tego czasu, zwłaszcza od XIX wieku, wraz z doprowadzeniem linii kolejowej, rozwojem przemysłu i inkorporacją sąsiednich miejscowości Śródmieście przekształciło się w centrum administracyjno-usługowe Katowic. Zlokalizowana jest tu m.in. [[Gmach Sejmu Śląskiego w Katowicach|siedziba]] [[Sejmik Województwa Śląskiego|Sejmiku Województwa Śląskiego]], Urzędu Metropolitalnego [[Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia|Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii]] oraz [[Urząd Miasta Katowice|Urzędu Miasta Katowice]], a także szeregu instytucji, w tym m.in. [[Uniwersytet Śląski w Katowicach|Uniwersytetu Śląskiego]], [[Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach|Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego]], [[Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach|Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego]] czy [[Kościół łaciński|rzymskokatolickiej]] [[Archidiecezja katowicka|archidiecezji katowickiej]]. Znajdują się tu również konsulaty kilku krajów, a także siedziby i oddziały organów administracji rządowej i samorządowej. ''[[Śródmieście (Katowice)|Czytaj więcej…]]''
'''[[Rodzanice]]''' – w [[Religia Słowian|religii Słowian]] niewidzialne duchy lub bóstwa losu. W źródłach przytaczane najczęściej razem z [[Rod (bóg)|Rodem]]. Na ogół wymieniane w liczbie trzech, czasami jednak wymieniane w liczbie czterech, pięciu, siedmiu lub nawet dziewięciu, z czego jedna była „królową”, lub w liczbie pojedynczej. Związane z [[Dola (mitologia)|Dolą]], lecz nie wiadomo na jakich zasadach. W polskim folklorze najczęściej występują jako zorze. W folklorze Słowian południowych rodzanice opisywane są jako piękne dziewczęta lub jako starsze, dobroduszne kobiety. Czasami przedstawiane także jako trzy kobiety w różnym wieku: dziewczynka, dorosła kobieta i starsza kobieta. Słowianie południowi opisywali je jako piękne postaci o białych, okrągłych policzkach. Ubrane miały być w biały strój, na głowie nosić biały [[Czepiec (nakrycie głowy)|czepiec]] oraz posiadać srebrną i złotą biżuterię. W ręku miały trzymać płonące świece, przez które ich sylwetki miały być łatwo widoczne w świetle księżyca. Miały opiekować się [[Ciąża|ciężarnymi]] kobietami, zaś po [[Poród|urodzeniu]] dziecka wyznaczały mu los na resztę życia. Rodzanice pojawiały się o północy, trzy dni po narodzinach dziecka, przy jego kolebce, następnie miały przepowiadać dziecku dobry lub zły los na całe życie. ''[[Rodzanice|Czytaj więcej…]]''
|2=<!--Propozycja na wtorek 4 lutego --> [[Plik:Cantrell06.jpg|100px|right]]
|2=<!--Propozycja na wtorek 14 maja --> [[Plik:Repty park pl.jpg|right|100px]]
'''[[Park w Reptach]]''' – XIX-wieczny [[Park krajobrazowy#Forma założenia parkowego|park krajobrazowy]] o powierzchni ok. 200&nbsp;ha położony na terenie miasta [[Tarnowskie Góry]] oraz [[Zbrosławice (gmina)|gminy Zbrosławice]], którego większość obszaru wpisana została w grudniu 1966 roku do [[Rejestr zabytków (Polska)|rejestru zabytków]] [[Zabytek nieruchomy|nieruchomych]]. Stanowi część [[Zespół przyrodniczo-krajobrazowy|zespołu przyrodniczo-krajobrazowego]] o nazwie [[Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”|„Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”]]. Tereny obecnego parku porastały w przeszłości lasy liściaste. W 1824 roku wieś [[Stare Repty|Repty]] wraz z okolicznymi dobrami nabył hrabia [[Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck]], zakładając na znajdującym się na północ od wsi fragmencie lasu [[Zwierzyniec (łowiectwo)|zwierzyniec]]. W jego centralnej części w latach 1893–1898 wzniesiono [[Pałac w Reptach|neorenesansowy pałac]], sam zwierzyniec przekształcono zaś w park w stylu angielskim. Park obejmuje dwie części rozdzielone przepływającą w kierunku północno-zachodnim rzeką [[Drama (rzeka)|Dramą]]. Zachowały się tu zespoły leśne [[Buczyna|buczyn]], [[grąd]]ów i [[Las łęgowy|łęgów]] z fragmentami wilgotnych łąk i szuwarów. Na terenie parku wykazywano obecność kilkunastu gatunków roślin i zwierząt chronionych, rzadkich gatunków [[Nietoperze|nietoperzy]] oraz licznych gatunków ptaków [[lęg]]owych. ''[[Park w Reptach|Czytaj więcej…]]''
'''''[[Sap (album)|Sap]]''''' – drugi [[EP|minialbum]] amerykańskiego zespołu muzycznego [[Alice in Chains]], wydany 4 lutego 1992 roku nakładem [[Wydawnictwo muzyczne|wytwórni]] [[Columbia Records]]. Procesem [[Producent muzyczny|produkcji]] zajął się [[Rick Parashar]]. Niespełna tygodniowa sesja nagraniowa odbyła się w listopadzie 1991 roku w [[London Bridge Studio]] w [[Seattle]]. W trakcie jej trwania muzycy zarejestrowali pięć [[Utwór muzyczny|utworów]], będących w głównej mierze autorstwa [[Jerry Cantrell|Jerry’ego Cantrella]]. Wydanie minialbumu w formacie [[Płyta kompaktowa|CD]] zawiera cztery kompozycje. Piąta z nich – zamykająca zestaw „Love Song” – została dodana w postaci bonusu jako [[ukryty utwór]]. ''Sap'' charakteryzuje się [[Muzyka akustyczna|akustycznym]] brzmieniem i [[Melancholia|melancholijnym]] nastrojem. Na minialbumie, w charakterze [[Featuring|gościnnym]], wystąpili zaprzyjaźnieni z zespołem artyści: [[Ann Wilson]], [[Chris Cornell]] oraz [[Mark Arm]]. W styczniu 1994 roku ''Sap'', po przekroczeniu progu pół miliona sprzedanych egzemplarzy w Stanach Zjednoczonych, uzyskał od [[Recording Industry Association of America]] [[Certyfikaty sprzedaży w przemyśle muzycznym|certyfikat]] złotej płyty. ''[[Sap (album)|Czytaj więcej…]]''
|3=<!--Propozycja na środę 5 lutego --> [Plik:2018 Olympics - Tessa Virtue - PC - 1.jpg|100px|right]]
|3=<!--Propozycja na środę 15 maja --> [[Plik:Zamek Pieniński, ruiny.jpg|100px|right]]
'''[[Zamek Pieniny]]''' – [[ruiny]] [[średniowiecze|średniowiecznego]] [[zamek|zamku]], znajdującego się w [[Pieniny|Pieninach]], w [[Krościenko nad Dunajcem|Krościenku nad Dunajcem]]. [[Warownia]] powstała najprawdopodobniej na początku lat 80. XIII wieku. Jej powstanie jest wiązane z osobą [[Święta Kinga|św. Kingi]] – miała ona zlecić budowę zamku, który stanowiłby schronienie dla [[Klasztor klarysek w Starym Sączu|klasztoru klarysek]] na wypadek zagrożenia. Księżna wraz z zakonnicami schroniły się tu podczas [[III najazd mongolski na Polskę|III najazdu Tatarów]]. Dalsza, XIV-wieczna historia zamku jest słabo udokumentowana. Najnowsze badania sugerują, że w XV wieku był dalej użytkowany, mimo że wśród badaczy przeważa pogląd mówiący, że w XIV wieku prawdopodobnie przestał być używany i uległ zniszczeniu podczas najazdu [[Husytyzm|husytów]] lub wojsk [[Ścibor ze Ściborzyc|Ścibora ze Ściborzyc]] na początku XV wieku. Budowla jest jednym z najstarszych murowanych zamków w Polsce, stanowi przykład zamku wysokogórskiego. Mogła pomieścić sto osób i kilkudziesięciu żołnierzy, była obwarowana, otoczona przez trudne do przeforsowania skały, położona na dużej wysokości, wtopiona w krajobraz i trudna do wypatrzenia przez wroga. ''[[Zamek Pieniny|Czytaj więcej…]]''
'''[[Tessa Virtue]]''' (ur. [[17 maja]] [[1989]] w [[London (Kanada)|London]]) – [[Kanada|kanadyjska]] [[Łyżwiarstwo figurowe|łyżwiarka figurowa]], startująca w [[Pary taneczne|parach tanecznych]] ze [[Scott Moir|Scottem Moirem]]. Trzykrotna mistrzyni olimpijska, dwukrotna wicemistrzyni olimpijska, trzykrotna [[Mistrzostwa czterech kontynentów w łyżwiarstwie figurowym|mistrzyni czterech kontynentów]], multimedalistka finału [[Grand Prix w łyżwiarstwie figurowym|Grand Prix]] oraz 8-krotna [[Mistrzostwa Kanady w łyżwiarstwie figurowym|mistrzyni Kanady]]. Virtue i Moir wielokrotnie bili [[Rekordy świata w łyżwiarstwie figurowym|rekordy świata]] w notach otrzymywanych od sędziów. Należy do nich [[Rekordy świata w łyżwiarstwie figurowym#Historyczne rekordy świata w parach tanecznych przed sezonem 2010/2011|historyczny rekord świata]] w [[Taniec oryginalny|tańcu oryginalnym]] przed zmianą przepisów w 2010 roku. W latach 2008–2018, czyli przez 10 lat występów na arenie międzynarodowej, para Virtue / Moir nie zajęła miejsca poniżej podium, a w trakcie całej kariery seniorskiej stało się to tylko trzykrotnie na 45 startów. W 2018 roku Virtue i Moir byli [[Lista chorążych reprezentacji Kanady na igrzyskach olimpijskich|chorążymi reprezentacji Kanady]] na [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018|Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018]] w [[Pjongczang]]u. Po raz pierwszy w historii flaga Kanady była niesiona przez dwóch chorążych. We wrześniu 2019 roku Virtue i Moir oficjalnie ogłosili zakończenie kariery po 22 latach wspólnej jazdy. Ich ostatni taniec miał miejsce 23 listopada 2019 roku w [[Saint John (Nowy Brunszwik)|Saint John]], podczas ostatniego występu w ramach trasy ''Rock The Rink''. ''[[Tessa Virtue|Czytaj więcej…]]''
|4=<!--Propozycja na czwartek 6 lutego --> [[Plik:Airspeed Horsa ExCC.jpg|100px|right]]
|4=<!--Propozycja na czwartek 16 maja--> [[Plik:Dom Mikołajowski w Tarnowie - 2.jpg|100px|right]]
'''[[Dom Mikołajowski w Tarnowie]]''' – zabytkowy [[Gotyk|gotycko]]-[[renesans]]owy budynek znajdujący przy [[Plac Katedralny w Tarnowie|placu Katedralnym]] w [[Tarnów|Tarnowie]]. Powstał w XVI wieku, przez stulecia pełnił różne funkcje, był m.in. użytkowany przez duchowieństwo, mieścił siedziby szkół, [[Podstawowa opieka zdrowotna w Polsce|Powiatowego Ośrodka Zdrowia]] oraz Muzeum Higieny. Od czasu konserwacji przeprowadzonej na przełomie lat 40. i 50. XX wieku mieszczą się w nim sale wystawowe tarnowskiego [[Muzeum Diecezjalne w Tarnowie|Muzeum Diecezjalnego]]. Uznawany jest za najstarszą [[Kamienica (architektura)|kamienicę]] miasta. Dom jest przykładem budowli mieszkalnej z okresu przełomu [[gotyk]]u oraz [[renesans]]u. Budowla jest dwukondygnacyjna i w pełni [[Piwnica|podpiwniczona]]. Skonstruowano ją na planie prostokąta o wymiarach 12,60 na 7,60 m, jest jednotraktowa o mieszanym układzie konstrukcyjnym. Budynek ma powierzchnię użytkową liczącą 97 m² przy kubaturze wynoszącej 634 m³. ''[[Dom Mikołajowski w Tarnowie|Czytaj więcej…]]''
'''[[Operacja Turkey Buzzard]]''' – [[Wielka Brytania|brytyjska]] [[Operacja wojskowa|operacja]] zaopatrzeniowa dla sił [[Alianci (II wojna światowa)|alianckich]] stacjonujących w [[Afryka Północna|Afryce Północnej]], przeprowadzona w okresie od czerwca do sierpnia 1943 roku podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Przyczyną przeprowadzenia misji był brak wystarczającej ilości maszyn szybowcowych w Afryce Północnej dostępnych dla planowanej operacji brytyjskiej [[1 Dywizja Powietrznodesantowa (Wielka Brytania)|1. Dywizji Powietrznodesantowej]] na [[Sycylia|Sycylii]] oraz niewielka ładowność amerykańskich szybowców [[Waco CG-4]]. Za cel obrano dostarczenie z [[Wyspy Brytyjskie|Wysp Brytyjskich]] do Afryki drogą lotniczą 32 brytyjskich szybowców [[Airspeed Horsa]], znacznie przewyższających pod tym względem maszyny amerykańskie, które były holowane przez brytyjskie [[Samolot bombowy|bombowce]] [[Handley Page Halifax]] na dystansie 5100&nbsp;km z Anglii do [[Tunezja (francuska)|Tunezji]]. Misja została podjęta przez 2. Skrzydło Pułku Pilotów Szybowcowych i Dywizjon 295 [[Royal Air Force|RAF-u]]. Podczas operacji jedna para Halifax-Horsa została zestrzelona przez niemiecki [[samolot patrolowy]] dalekiego zasięgu [[Focke-Wulf Fw 200|Fw&nbsp;200 Condor]]. W sumie stracono pięć Hors i trzy Halifaxy, ale dwadzieścia siedem szybowców przybyło do Tunezji na czas, aby wziąć udział w [[Operacja Husky|inwazji aliantów na Sycylię]]. ''[[Operacja Turkey Buzzard|Czytaj więcej…]]''
|5=<!--Propozycja na piątek 7 lutego --> [[Plik:Warsaw Uprising by Haneman - Holy Cross Church - 44.jpg|100px|right]]
|5=<!--Propozycja na piątek 17 maja --> [[Plik:Ufficio Primo 62 Wspolna Street Warsaw 2022 aerial.jpg|100px|right]]
'''[[Ufficio Primo]]''' – zabytkowy budynek biurowy znajdujący się przy [[Ulica Wspólna w Warszawie|ulicy Wspólnej]] 62 w [[Warszawa|Warszawie]]. Reprezentuje [[Modernizm (architektura)|modernistyczny]] [[Historyzm (architektura)|historyzm]], nawiązuje do włoskiego [[renesans]]u. Budynek zaprojektował [[Marek Leykam]], za konstrukcję odpowiadał J. Dowgiałło. Projekt zaprezentowano na wystawie w [[Zachęta Narodowa Galeria Sztuki|Zachęcie]] w 1950 roku. Budynek miał stanowić część planowanej dzielnicy ministerstw. Styl architektoniczny budynku stanowi syntezę zapożyczeń z różnych epok. Był elementem poszukiwań kompromisu między [[Realizm socjalistyczny|realizmem socjalistycznym]] a architekturą narodową, z zapożyczeniami treści zachodnioeuropejskich. Monumentalna bryła biurowca inspirowana była [[Florencja|florenckimi]] pałacami miejskimi okresu [[Quattrocento|quattrocenta]] z XV wieku. Architektura budynku była poddawana przez współczesnych krytyce, biurowiec uznawano za „odchylenie kosmopolityczne”. ''[[Ufficio Primo|Czytaj więcej…]]''
'''[[Zdobycie kościoła św. Krzyża i Komendy Policji]]''' – uwieńczony powodzeniem szturm na [[Bazylika Świętego Krzyża w Warszawie|kościół św. Krzyża]] i sąsiedni gmach Komendy Policji przy [[Ulica Krakowskie Przedmieście w Warszawie|Krakowskim Przedmieściu]] przeprowadzony przez oddziały [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]] 23 sierpnia 1944 roku, w czasie [[Powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]]. Komenda wraz z kościołem i sąsiednimi budynkami stanowiła silnie broniony kompleks, który wbijał się klinem w opanowane przez powstańców tereny [[Śródmieście Północne (Warszawa)|Śródmieścia Północnego]]. Po blisko siedmiogodzinnej zaciętej walce żołnierze AK opanowali oba obiekty, zabili lub wzięli do niewoli ponad 110 Niemców wraz z ich dowódcą, a także zdobyli znaczne ilości broni, amunicji i innego wyposażenia. Opracowania historyczne podają rozbieżne informacje na temat polskich strat, szacując je na 11 lub 14 zabitych oraz około 20 rannych. Dość zgodnie podają natomiast, że wśród zabitych znalazło się sześciu żołnierzy kompanii „Lewar”. Zdobycie kościoła św. Krzyża i Komendy Policji było jednym z największych polskich sukcesów taktycznych w czasie powstania warszawskiego. ''[[Zdobycie kościoła św. Krzyża i Komendy Policji|Czytaj więcej…]]''
|6=<!--Propozycja na sobotę 8 lutego [[|100px|right]] -->
|6=<!--Propozycja na sobotę 18 maja --> [[Plik:Jezioro Szarcz aerial 2023.jpg|100px|right]]
'''[[Szarcz (jezioro)|Szarcz]]''' – [[jezioro]] położone na [[Pojezierze Lubuskie|Pojezierzu Lubuskim]] w [[Bruzda Zbąszyńska|Bruździe Zbąszyńskiej]], w [[województwo lubuskie|województwie lubuskim]], na północno-zachodnim krańcu wsi [[Pszczew]]. Otoczenie jeziora stanowią głównie tereny rolnicze, lasy znajdują się wyłącznie w pobliżu południowego brzegu, za skarpą linii kolejowej [[Linia kolejowa nr 364|Międzyrzecz-Międzychód]]. Dno akwenu jest twarde i piaszczyste, ale jednocześnie bardzo zróżnicowane. Najgłębsze miejsca jeziora sąsiadują ze znacznymi wypłyceniami, porośniętymi roślinnością wynurzoną. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim [[ciek]]iem na północ poprzez jeziora [[Jezioro Białe (powiat międzyrzecki)|Białe]], [[Jezioro Czarne (gmina Pszczew)|Czarne]] oraz [[Jezioro Lubikowskie|Lubikowskie]], aż do [[Warta|Warty]]. Jezioro zostało zagospodarowane na potrzeby turystyki i rekreacji. Liczna zabudowa rekreacyjna zlokalizowana jest na krańcu południowo-wschodnim i zachodnim. Jezioro w całości znajduje się na obszarze [[Pszczewski Park Krajobrazowy|Pszczewskiego Parku Krajobrazowego]] oraz na obszarach chronionych w ramach programu [[Natura 2000]]. ''[[Szarcz (jezioro)|Czytaj więcej…]]''
'''[[Nikołaj Suchotin]]''' (ur. [[1848]], zm. [[8 lutego]] [[1899]]) – działacz państwowy [[Imperium Rosyjskie|Imperium Rosyjskiego]], wicegubernator [[Gubernia siedlecka|siedlecki]] w latach 1891–1899. W latach 1865–1866 pracował w Kancelarii [[Gubernia kałuska|Gubernatora Kałuskiego]]. Następnie w Kałuskiej Izbie Skarbowej sprawował funkcję urzędnika do specjalnych poleceń. W obu przypadkach służbę kończył na własną prośbę, za drugim razem argumentując to sprawami osobistymi. Kolejną znaną jego funkcją był analogiczny urząd w Orłowskim Zarządzie Dóbr Państwowych, gdzie pracował w latach 1874–1875. W 1884 roku przeniesiony został do [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwa Polskiego]]. Zajmował posadę namiestnika powiatu sokołowskiego. W 1886 roku zajął analogiczne stanowisko w powiecie zamojskim. W miesiącu swojego przeniesienia został awansowany do rangi asesora kolegialnego, zaś po trzech latach, w kwietniu 1889 roku został radcą nadwornym. Pomimo nieposiadania jeszcze przewidzianej na to stanowisko V rangi, został mianowany wicegubernatorem w [[gubernia siedlecka|guberni siedleckiej]], gdzie zastąpił uwikłanego w skandal obyczajowy [[Iwan Zauszkiewicz|Iwana Zauszkiewicza]]. Suchotin zmarł 8 lutego 1899 roku. Na stanowisku wicegubernatorskim jego następcą został Aleksiej Małajew. ''[[Nikołaj Suchotin|Czytaj więcej…]]''
|7=<!--Propozycja na niedzielę 9 lutego --> [[Plik:Jerzy Kawalerowicz gwiazda Lodz.jpg|100px|right]]
|7=<!--Propozycja na niedzielę 19 maja --> [[Plik:Pilzno A-391 klasztor karmelitów.jpg|100px|right]]
'''[[Klasztor karmelitów w Pilźnie]]''' – zespół budynków, w którego skład wchodzą kościół pw. św. Katarzyny i Barbary, budynek klasztoru oraz zabudowa gospodarcza. Klasztor w Pilźnie, zgodnie z twierdzeniami współczesnej [[Historiografia|historiografii]], został założony przez [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełłę]] 2 marca 1403 roku. Kościół i klasztor ucierpiały podczas najazdu wojsk węgierskich dowodzonych przez [[Tomasz Tharczay|Tomasza Tharczaya]], który miał miejsce w lutym 1474 roku. Odbudował je król [[Zygmunt I Stary]]. Klasztor należał początkowo do [[Augustianie|augustianów]], a od XIX wieku stanowi własność [[Karmelici|karmelitów]]. Klasztor oraz kościół zostały wpisane do [[Rejestr zabytków (Polska)|rejestru zabytków]]. Zespół znajduje się w środkowej części miasta, na wschód od Rynku w [[Pilzno (Polska)|Pilźnie]]. Teren zespołu obejmuje m.in. obszar dawnych wałów obronnych, które niegdyś otaczały miasto, a także niewielki [[zbiornik wodny]]. ''[[Klasztor karmelitów w Pilźnie|Czytaj więcej…]]''
'''''[[Pociąg (film 1959)|Pociąg]]''''' – polski czarno-biały [[film fabularny]] w reżyserii [[Jerzy Kawalerowicz|Jerzego Kawalerowicza]] z 1959 roku. Film przedstawia losy pasażerów nocnego [[pociąg]]u jadącego z [[Warszawa|Warszawy]] na [[Mierzeja Helska|Hel]], skupiając się na dwóch osobach: meteorolożce Marcie ([[Lucyna Winnicka]]) oraz chirurgu Jerzym ([[Leon Niemczyk]]), którzy zrządzeniem losu znajdują się w jednym przedziale wagonu kolejowego. W tym samym czasie [[Milicja Obywatelska|milicja]] poszukuje zbiegłego mordercy, który zarezerwował bilet w tym samym przedziale. Scenariusz ''Pociągu'', napisany przez Kawalerowicza wraz z [[Jerzy Lutowski|Jerzym Lutowskim]], oparty był na autentycznym epizodzie z życia reżysera. Film spotkał się z mieszanymi recenzjami polskich krytyków, lecz zyskał sławę za granicą: zdobył nagrodę techniczną imienia [[Georges Méliès|Georges’a Mélièsa]] na [[Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji|festiwalu filmowym w Wenecji]]. Na tym samym festiwalu doceniona została również rola Winnickiej. Amerykański reżyser [[Martin Scorsese]] uznał ''Pociąg'' za jedno z arcydzieł [[Kinematografia polska|polskiej kinematografii]] i w 2014 roku wytypował go do prezentacji w [[Stany Zjednoczone|Stanach Zjednoczonych]] oraz [[Kanada|Kanadzie]] w ramach festiwalu polskich filmów [[Martin Scorsese Presents: Masterpieces of Polish Cinema]]. ''[[Pociąg (film 1959)|Czytaj więcej…]]''
}}
}}
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość=
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość=
<div class="hlist" style="text-align: center">
<div class="hlist" style="text-align: center">
* [[Szablon:Dobry artykuł/kolejka|kolejka]]
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka|kolejka]]
* [[Szablon:Dobry artykuł/kolejka/bufor|starsze]]
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka/bufor|starsze]]
</div>__NOTOC__
</div>
__BEZSPISU__


{{mbox
{{mbox
|tekst = Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w [{{fullurl:Strona główna|action=purge}} ten link], aby wyczyścić cache.<br />Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
|tekst = Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w [{{fullurl:Strona główna|action=purge}} ten link], aby wyczyścić cache.<br />Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
}}
}}

== Dzisiaj ==
== Dzisiaj ==
{{dobry artykuł}}
{{dobry artykuł}}

== Jutro ==
== Jutro ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+1 day}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+1 day}}}}

== Pojutrze ==
== Pojutrze ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+2 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+2 days}}}}

== Za 3 dni ==
== Za 3 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+3 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+3 days}}}}

== Za 4 dni ==
== Za 4 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+4 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+4 days}}}}

== Za 5 dni ==
== Za 5 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+5 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+5 days}}}}

== Za 6 dni ==
== Za 6 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+6 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+6 days}}}}

== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
[[Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów]] • [[Szablon:Dobry artykuł/archiwum]]}}
* [[Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów]] • [[Szablon:Dobry artykuł/archiwum]]}}
[[Kategoria:Dobre artykuły - szablony|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Dobre artykuły - szablony|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Strona główna - szablony|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Strona główna - szablony|{{PAGENAME}}]]

Wersja z 02:35, 13 maj 2024

 Dokumentacja szablonu [odśwież]


Dzisiaj

Śródmieściedzielnica Katowic, stanowiąca ścisłe centrum miasta. Położona jest w zespole dzielnic śródmiejskich. Jej obszar zajmuje powierzchnię 3,81 km² i w 2016 roku liczyła łącznie 24 441 mieszkańców. Jest to najbardziej zurbanizowana dzielnica Katowic, z udziałem powierzchni zabudowanej sięgającej ponad 50%. Historia Śródmieścia jest ściśle powiązana z historią miasta Katowice, wzmiankowanego po raz pierwszy w XVI wieku. Od tego czasu, zwłaszcza od XIX wieku, wraz z doprowadzeniem linii kolejowej, rozwojem przemysłu i inkorporacją sąsiednich miejscowości Śródmieście przekształciło się w centrum administracyjno-usługowe Katowic. Zlokalizowana jest tu m.in. siedziba Sejmiku Województwa Śląskiego, Urzędu Metropolitalnego Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii oraz Urzędu Miasta Katowice, a także szeregu instytucji, w tym m.in. Uniwersytetu Śląskiego, Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego, Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego czy rzymskokatolickiej archidiecezji katowickiej. Znajdują się tu również konsulaty kilku krajów, a także siedziby i oddziały organów administracji rządowej i samorządowej. Czytaj więcej…

Jutro

Park w Reptach – XIX-wieczny park krajobrazowy o powierzchni ok. 200 ha położony na terenie miasta Tarnowskie Góry oraz gminy Zbrosławice, którego większość obszaru wpisana została w grudniu 1966 roku do rejestru zabytków nieruchomych. Stanowi część zespołu przyrodniczo-krajobrazowego o nazwie „Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”. Tereny obecnego parku porastały w przeszłości lasy liściaste. W 1824 roku wieś Repty wraz z okolicznymi dobrami nabył hrabia Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck, zakładając na znajdującym się na północ od wsi fragmencie lasu zwierzyniec. W jego centralnej części w latach 1893–1898 wzniesiono neorenesansowy pałac, sam zwierzyniec przekształcono zaś w park w stylu angielskim. Park obejmuje dwie części rozdzielone przepływającą w kierunku północno-zachodnim rzeką Dramą. Zachowały się tu zespoły leśne buczyn, grądów i łęgów z fragmentami wilgotnych łąk i szuwarów. Na terenie parku wykazywano obecność kilkunastu gatunków roślin i zwierząt chronionych, rzadkich gatunków nietoperzy oraz licznych gatunków ptaków lęgowych. Czytaj więcej…

Pojutrze

Zamek Pieninyruiny średniowiecznego zamku, znajdującego się w Pieninach, w Krościenku nad Dunajcem. Warownia powstała najprawdopodobniej na początku lat 80. XIII wieku. Jej powstanie jest wiązane z osobą św. Kingi – miała ona zlecić budowę zamku, który stanowiłby schronienie dla klasztoru klarysek na wypadek zagrożenia. Księżna wraz z zakonnicami schroniły się tu podczas III najazdu Tatarów. Dalsza, XIV-wieczna historia zamku jest słabo udokumentowana. Najnowsze badania sugerują, że w XV wieku był dalej użytkowany, mimo że wśród badaczy przeważa pogląd mówiący, że w XIV wieku prawdopodobnie przestał być używany i uległ zniszczeniu podczas najazdu husytów lub wojsk Ścibora ze Ściborzyc na początku XV wieku. Budowla jest jednym z najstarszych murowanych zamków w Polsce, stanowi przykład zamku wysokogórskiego. Mogła pomieścić sto osób i kilkudziesięciu żołnierzy, była obwarowana, otoczona przez trudne do przeforsowania skały, położona na dużej wysokości, wtopiona w krajobraz i trudna do wypatrzenia przez wroga. Czytaj więcej…

Za 3 dni

Dom Mikołajowski w Tarnowie – zabytkowy gotycko-renesansowy budynek znajdujący przy placu Katedralnym w Tarnowie. Powstał w XVI wieku, przez stulecia pełnił różne funkcje, był m.in. użytkowany przez duchowieństwo, mieścił siedziby szkół, Powiatowego Ośrodka Zdrowia oraz Muzeum Higieny. Od czasu konserwacji przeprowadzonej na przełomie lat 40. i 50. XX wieku mieszczą się w nim sale wystawowe tarnowskiego Muzeum Diecezjalnego. Uznawany jest za najstarszą kamienicę miasta. Dom jest przykładem budowli mieszkalnej z okresu przełomu gotyku oraz renesansu. Budowla jest dwukondygnacyjna i w pełni podpiwniczona. Skonstruowano ją na planie prostokąta o wymiarach 12,60 na 7,60 m, jest jednotraktowa o mieszanym układzie konstrukcyjnym. Budynek ma powierzchnię użytkową liczącą 97 m² przy kubaturze wynoszącej 634 m³. Czytaj więcej…

Za 4 dni

Ufficio Primo – zabytkowy budynek biurowy znajdujący się przy ulicy Wspólnej 62 w Warszawie. Reprezentuje modernistyczny historyzm, nawiązuje do włoskiego renesansu. Budynek zaprojektował Marek Leykam, za konstrukcję odpowiadał J. Dowgiałło. Projekt zaprezentowano na wystawie w Zachęcie w 1950 roku. Budynek miał stanowić część planowanej dzielnicy ministerstw. Styl architektoniczny budynku stanowi syntezę zapożyczeń z różnych epok. Był elementem poszukiwań kompromisu między realizmem socjalistycznym a architekturą narodową, z zapożyczeniami treści zachodnioeuropejskich. Monumentalna bryła biurowca inspirowana była florenckimi pałacami miejskimi okresu quattrocenta z XV wieku. Architektura budynku była poddawana przez współczesnych krytyce, biurowiec uznawano za „odchylenie kosmopolityczne”. Czytaj więcej…

Za 5 dni

Szarczjezioro położone na Pojezierzu Lubuskim w Bruździe Zbąszyńskiej, w województwie lubuskim, na północno-zachodnim krańcu wsi Pszczew. Otoczenie jeziora stanowią głównie tereny rolnicze, lasy znajdują się wyłącznie w pobliżu południowego brzegu, za skarpą linii kolejowej Międzyrzecz-Międzychód. Dno akwenu jest twarde i piaszczyste, ale jednocześnie bardzo zróżnicowane. Najgłębsze miejsca jeziora sąsiadują ze znacznymi wypłyceniami, porośniętymi roślinnością wynurzoną. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim ciekiem na północ poprzez jeziora Białe, Czarne oraz Lubikowskie, aż do Warty. Jezioro zostało zagospodarowane na potrzeby turystyki i rekreacji. Liczna zabudowa rekreacyjna zlokalizowana jest na krańcu południowo-wschodnim i zachodnim. Jezioro w całości znajduje się na obszarze Pszczewskiego Parku Krajobrazowego oraz na obszarach chronionych w ramach programu Natura 2000. Czytaj więcej…

Za 6 dni

Klasztor karmelitów w Pilźnie – zespół budynków, w którego skład wchodzą kościół pw. św. Katarzyny i Barbary, budynek klasztoru oraz zabudowa gospodarcza. Klasztor w Pilźnie, zgodnie z twierdzeniami współczesnej historiografii, został założony przez Władysława Jagiełłę 2 marca 1403 roku. Kościół i klasztor ucierpiały podczas najazdu wojsk węgierskich dowodzonych przez Tomasza Tharczaya, który miał miejsce w lutym 1474 roku. Odbudował je król Zygmunt I Stary. Klasztor należał początkowo do augustianów, a od XIX wieku stanowi własność karmelitów. Klasztor oraz kościół zostały wpisane do rejestru zabytków. Zespół znajduje się w środkowej części miasta, na wschód od Rynku w Pilźnie. Teren zespołu obejmuje m.in. obszar dawnych wałów obronnych, które niegdyś otaczały miasto, a także niewielki zbiornik wodny. Czytaj więcej…

Zobacz też