Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
drobne techniczne
powtórzony link
(Nie pokazano 255 wersji utworzonych przez 32 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}}
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}}
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 28 października [[Plik:|100px|right]] -->
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 13 maja --> [[Plik:Katowice-Śródmieście collage.jpg|100px|right]]
'''[[Śródmieście (Katowice)|Śródmieście]]''' – [[podział administracyjny Katowic|dzielnica]] [[Katowice|Katowic]], stanowiąca ścisłe centrum miasta. Położona jest w zespole dzielnic śródmiejskich. Jej obszar zajmuje powierzchnię 3,81&nbsp;km² i w 2016 roku liczyła łącznie 24&nbsp;441 mieszkańców. Jest to najbardziej zurbanizowana dzielnica Katowic, z udziałem powierzchni zabudowanej sięgającej ponad 50%. Historia Śródmieścia jest ściśle powiązana z historią miasta Katowice, wzmiankowanego po raz pierwszy w XVI wieku. Od tego czasu, zwłaszcza od XIX wieku, wraz z doprowadzeniem linii kolejowej, rozwojem przemysłu i inkorporacją sąsiednich miejscowości Śródmieście przekształciło się w centrum administracyjno-usługowe Katowic. Zlokalizowana jest tu m.in. [[Gmach Sejmu Śląskiego w Katowicach|siedziba]] [[Sejmik Województwa Śląskiego|Sejmiku Województwa Śląskiego]], Urzędu Metropolitalnego [[Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia|Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii]] oraz [[Urząd Miasta Katowice|Urzędu Miasta Katowice]], a także szeregu instytucji, w tym m.in. [[Uniwersytet Śląski w Katowicach|Uniwersytetu Śląskiego]], [[Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach|Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego]], [[Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach|Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego]] czy [[Kościół łaciński|rzymskokatolickiej]] [[Archidiecezja katowicka|archidiecezji katowickiej]]. Znajdują się tu również konsulaty kilku krajów, a także siedziby i oddziały organów administracji rządowej i samorządowej. ''[[Śródmieście (Katowice)|Czytaj więcej…]]''
'''[[Krążowniki lekkie typu FK]]''' – seria jednostek określanych jako „krążowniki floty” (''Flottenkreuzer''), projektowana przez [[Kaiserliche Marine|niemiecką cesarską marynarkę wojenną]] w czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] jako następca krążowników typu ''[[Krążowniki lekkie typu Cöln|Cöln]]'' zamówionych w 1915 roku. Początkowo projektowano je jako jednostki szybsze - co miało być przydatne w ramach misji zwiadowczych - kosztem uzbrojenia w stosunku do poprzedniego typu, jednak w ostatnich wersjach projektów uzbrojenie było takie jak na poprzednikach. Zespół projektowy stworzył pięć różnych wariantów: ''FK&nbsp;1, FK&nbsp;1a, FK&nbsp;2, FK&nbsp;3 oraz FK&nbsp;4''. Propozycje wahały się od jednostek o wyporności od 3000 do 7500 ton metrycznych, uzbrojonych w artylerię główną złożoną z od pięciu do ośmiu dział kal. 15 cm. Każdy kolejny projekt był większy od poprzedniego, zwiększano także uzbrojenie i moc napędu. Żaden z projektów nie wszedł do budowy, ponieważ w ostatnich latach I wojny światowej niemiecka marynarka wojenna zmieniła priorytety na budowę [[Niemieckie okręty podwodne|okrętów podwodnych]]. ''[[Krążowniki lekkie typu FK|Czytaj więcej…]]''
|2=<!--Propozycja na wtorek 29 października --> [[Plik:Charonosaurus-v3.jpg|100px|right]]
|2=<!--Propozycja na wtorek 14 maja --> [[Plik:Repty park pl.jpg|right|100px]]
'''[[Park w Reptach]]''' – XIX-wieczny [[Park krajobrazowy#Forma założenia parkowego|park krajobrazowy]] o powierzchni ok. 200&nbsp;ha położony na terenie miasta [[Tarnowskie Góry]] oraz [[Zbrosławice (gmina)|gminy Zbrosławice]], którego większość obszaru wpisana została w grudniu 1966 roku do [[Rejestr zabytków (Polska)|rejestru zabytków]] [[Zabytek nieruchomy|nieruchomych]]. Stanowi część [[Zespół przyrodniczo-krajobrazowy|zespołu przyrodniczo-krajobrazowego]] o nazwie [[Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”|„Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”]]. Tereny obecnego parku porastały w przeszłości lasy liściaste. W 1824 roku wieś [[Stare Repty|Repty]] wraz z okolicznymi dobrami nabył hrabia [[Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck]], zakładając na znajdującym się na północ od wsi fragmencie lasu [[Zwierzyniec (łowiectwo)|zwierzyniec]]. W jego centralnej części w latach 1893–1898 wzniesiono [[Pałac w Reptach|neorenesansowy pałac]], sam zwierzyniec przekształcono zaś w park w stylu angielskim. Park obejmuje dwie części rozdzielone przepływającą w kierunku północno-zachodnim rzeką [[Drama (rzeka)|Dramą]]. Zachowały się tu zespoły leśne [[Buczyna|buczyn]], [[grąd]]ów i [[Las łęgowy|łęgów]] z fragmentami wilgotnych łąk i szuwarów. Na terenie parku wykazywano obecność kilkunastu gatunków roślin i zwierząt chronionych, rzadkich gatunków [[Nietoperze|nietoperzy]] oraz licznych gatunków ptaków [[lęg]]owych. ''[[Park w Reptach|Czytaj więcej…]]''
'''[[Charonozaur]]''' – [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] [[wymieranie|wymarłego]] [[dinozaury|dinozaura]], [[ornitopody|ornitopoda]] z [[rodzina (biologia)|rodziny]] [[hadrozaury|hadrozaurów]] i podrodziny [[lambeozaury|lambeozaurów]], najbliższy krewny [[parazaurolof]]a. Jest kolejnym kaczodziobym, którego skamieniałości znaleziono nad brzegiem rzeki [[Amur (rzeka)|Amur]], w tym wypadku po stronie chińskiej, w skałach datowanych na [[mastrycht]]. Należał do największych znanych hadrozaurów. Budową ciała przypominał parazaurolofa. Budowa [[kość ciemieniowa|kości ciemieniowej]] należy do cech diagnostycznych rodzaju. Chodzi tu o jej zaokrągloną powierzchnię grzbietową, a także o brak grzebienia strzałkowego. Występuje [[kość łuskowa]], której boczna część przykryta jest prawie w całości przez gałąź ogonową kości zaoczodołowej, długą i szeroką zarazem. Cecha ta także stanowi o diagnozie rodzaju. Cechy diagnostyczne stanowią też niskie ''paroccipital'' i wyrostek zakłykciowy. ''[[Charonozaur|Czytaj więcej…]]''
|3=<!--Propozycja na środę 30 października [[Plik:|100px|right]] -->
|3=<!--Propozycja na środę 15 maja --> [[Plik:Zamek Pieniński, ruiny.jpg|100px|right]]
'''[[Zamek Pieniny]]''' – [[ruiny]] [[średniowiecze|średniowiecznego]] [[zamek|zamku]], znajdującego się w [[Pieniny|Pieninach]], w [[Krościenko nad Dunajcem|Krościenku nad Dunajcem]]. [[Warownia]] powstała najprawdopodobniej na początku lat 80. XIII wieku. Jej powstanie jest wiązane z osobą [[Święta Kinga|św. Kingi]] – miała ona zlecić budowę zamku, który stanowiłby schronienie dla [[Klasztor klarysek w Starym Sączu|klasztoru klarysek]] na wypadek zagrożenia. Księżna wraz z zakonnicami schroniły się tu podczas [[III najazd mongolski na Polskę|III najazdu Tatarów]]. Dalsza, XIV-wieczna historia zamku jest słabo udokumentowana. Najnowsze badania sugerują, że w XV wieku był dalej użytkowany, mimo że wśród badaczy przeważa pogląd mówiący, że w XIV wieku prawdopodobnie przestał być używany i uległ zniszczeniu podczas najazdu [[Husytyzm|husytów]] lub wojsk [[Ścibor ze Ściborzyc|Ścibora ze Ściborzyc]] na początku XV wieku. Budowla jest jednym z najstarszych murowanych zamków w Polsce, stanowi przykład zamku wysokogórskiego. Mogła pomieścić sto osób i kilkudziesięciu żołnierzy, była obwarowana, otoczona przez trudne do przeforsowania skały, położona na dużej wysokości, wtopiona w krajobraz i trudna do wypatrzenia przez wroga. ''[[Zamek Pieniny|Czytaj więcej…]]''
'''[[Iwan Zauszkiewicz]]''' (ur. [[1841]], zm. [[30 września]] [[1898]] w [[Suwałki|Suwałkach]]) – działacz państwowy [[Imperium Rosyjskie]]go, wicegubernator [[Gubernia siedlecka|siedlecki]] i [[Gubernia suwalska|suwalski]]. W [[Siedlce|Siedlcach]] stał się bohaterem skandalu obyczajowego z powodu [[Seks pozamałżeński|romansu]] z dwoma żydowskimi siostrami. Miał do nich pisywać listy miłosne w [[Język polski|języku polskim]], podpisując się jako „Witold”. Ponieważ ze związków rodziły się dzieci, Zauszkiewicz wydał obie kobiety za mąż. W zamian za fikcyjny ożenek małżonkowie sióstr zyskali monopol na załatwianie spraw administracyjnych dotyczących Żydów. Doprowadziło to do skarg innych wyznawców judaizmu, dodatkowo bardzo niezadowoleni byli przydzieleni do usługiwania Żydówkom strażnicy ziemscy. Z guberni siedleckiej Iwan Zauszkiewicz został przeniesiony do Suwałk, gdzie zastąpił w styczniu 1891 roku Iwana Strokina na stanowisku wicegubernatora. Przez cały okres bytności w Suwałkach należał do Suwalskiego Cerkiewno-Parafialnego Prawosławnego Komitetu Opiekuńczego, 8 września 1891 roku wszedł w skład komitetu zajmującego się budową przytułku prawosławnego dla dziewcząt. ''[[Iwan Zauszkiewicz|Czytaj więcej…]]''
|4=<!--Propozycja na czwartek 31 października --> [[Plik:Saint Paisius.jpeg|100px|right]]
|4=<!--Propozycja na czwartek 16 maja--> [[Plik:Dom Mikołajowski w Tarnowie - 2.jpg|100px|right]]
'''[[Dom Mikołajowski w Tarnowie]]''' – zabytkowy [[Gotyk|gotycko]]-[[renesans]]owy budynek znajdujący przy [[Plac Katedralny w Tarnowie|placu Katedralnym]] w [[Tarnów|Tarnowie]]. Powstał w XVI wieku, przez stulecia pełnił różne funkcje, był m.in. użytkowany przez duchowieństwo, mieścił siedziby szkół, [[Podstawowa opieka zdrowotna w Polsce|Powiatowego Ośrodka Zdrowia]] oraz Muzeum Higieny. Od czasu konserwacji przeprowadzonej na przełomie lat 40. i 50. XX wieku mieszczą się w nim sale wystawowe tarnowskiego [[Muzeum Diecezjalne w Tarnowie|Muzeum Diecezjalnego]]. Uznawany jest za najstarszą [[Kamienica (architektura)|kamienicę]] miasta. Dom jest przykładem budowli mieszkalnej z okresu przełomu [[gotyk]]u oraz [[renesans]]u. Budowla jest dwukondygnacyjna i w pełni [[Piwnica|podpiwniczona]]. Skonstruowano ją na planie prostokąta o wymiarach 12,60 na 7,60 m, jest jednotraktowa o mieszanym układzie konstrukcyjnym. Budynek ma powierzchnię użytkową liczącą 97 m² przy kubaturze wynoszącej 634 m³. ''[[Dom Mikołajowski w Tarnowie|Czytaj więcej…]]''
'''[[Paisjusz Wielki]]''' (ur. około [[320]], zm. [[15 lipca]] [[417]]) – [[święty mnich]] [[chrześcijaństwo|chrześcijański]], wspominany w dniu 19 czerwca według [[Kalendarz juliański|kalendarza juliański]]ego. Prowadził życie [[ascetyzm|ascety]], czym zyskał naśladowców. Założył w [[Wadi an-Natrun|Pustyni Nitryjskiej]] wspólnotę mniszą, nad którą sprawował opiekę duszpasterską. Paisjuszowi przypisuje się dar [[prorok]]owania, a także szczególną opiekę nad jego życiem aniołów pańskich. Najwcześniejszym cudem, związanym z osobą świętego, była interwencja boska w okresie, gdy był dzieckiem. Po śmierci ojca matka przyszłego świętego miała ujrzeć anioła, który nakazał oddanie jednego z synów na wychowanie mnichom. Kobieta zapytała, którego syna ma oddać; anioł wskazał na Paisjusza. Gdy ten zamieszkał samotnie na pustyni, podczas doświadczenia [[Ekstaza|ekstazy]] został wzięty do raju, gdzie pozwolono mu na skosztowanie strawy niebieskiej. Od tamtej pory miał nie jeść ziemskiego jadła. Przyjmował jedynie co niedzielę [[Eucharystia (sakrament)|Eucharystię]]. Paisjusz słynął z pokory, postów i modlitwy. Swoje [[Cnota|cnoty]] ukrywał przed wzrokiem ludzkim. Przykład życia Paisjusza przyciągnął naśladowców. Świętemu Paisjuszowi Wielkiemu zostały poświęcone trzy egipskie monastery. ''[[Paisjusz Wielki|Czytaj więcej…]]''
|5=<!--Propozycja na piątek 1 listopada --> [[Plik:Zofia Nakoneczna - zdjęcie pozowane.jpg|100px|right]]
|5=<!--Propozycja na piątek 17 maja --> [[Plik:Ufficio Primo 62 Wspolna Street Warsaw 2022 aerial.jpg|100px|right]]
'''[[Ufficio Primo]]''' – zabytkowy budynek biurowy znajdujący się przy [[Ulica Wspólna w Warszawie|ulicy Wspólnej]] 62 w [[Warszawa|Warszawie]]. Reprezentuje [[Modernizm (architektura)|modernistyczny]] [[Historyzm (architektura)|historyzm]], nawiązuje do włoskiego [[renesans]]u. Budynek zaprojektował [[Marek Leykam]], za konstrukcję odpowiadał J. Dowgiałło. Projekt zaprezentowano na wystawie w [[Zachęta Narodowa Galeria Sztuki|Zachęcie]] w 1950 roku. Budynek miał stanowić część planowanej dzielnicy ministerstw. Styl architektoniczny budynku stanowi syntezę zapożyczeń z różnych epok. Był elementem poszukiwań kompromisu między [[Realizm socjalistyczny|realizmem socjalistycznym]] a architekturą narodową, z zapożyczeniami treści zachodnioeuropejskich. Monumentalna bryła biurowca inspirowana była [[Florencja|florenckimi]] pałacami miejskimi okresu [[Quattrocento|quattrocenta]] z XV wieku. Architektura budynku była poddawana przez współczesnych krytyce, biurowiec uznawano za „odchylenie kosmopolityczne”. ''[[Ufficio Primo|Czytaj więcej…]]''
'''[[Zofia Nakoneczna]]''' (ur. [[10 czerwca]] [[1910]] w [[Kraków|Krakowie]], zm. [[19 października]] [[1976]] w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]] lub [[Kalifornia|Kalifornii]]) – [[Polacy|polsko]]-[[Amerykanie|amerykańska]] [[aktor]]ka filmowa i teatralna. Karierę sceniczną rozpoczęła w 1930 roku w [[Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie|Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie]], następnie w latach 1932–1939 występowała w teatrach warszawskich. Zagrała w dwóch [[Film fabularny|filmach fabularnych]] – ''[[Przebudzenie (film 1934)|Przebudzeniu]]'' oraz ''[[Amerykańska awantura|Amerykańskiej awanturze]]'' – które nie zachowały się do czasów współczesnych. Wysoka blondynka zyskiwała uznanie krytyków, którzy opisywali jej drugoplanowe role [[Komedia|komediowe]] i [[dramat]]yczne. W recenzjach dotyczących Nakonecznej często można było przeczytać o jej „wiośnianym wdzięku”, „finezji” bądź „szczerym sentymencie”. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] wyemigrowała wraz z mężem, dyrektorem koncernu ''[[Ilustrowany Kurier Codzienny|Ilustrowanego Kuriera Codziennego]]'', Mieczysławem Dobiją do [[Francja|Francji]], a w 1941 roku do [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]]. W tym czasie angażowała się w prace efemerycznych Teatru Polskiego w [[Paryż]]u oraz Polskiego Teatru Artystów w Nowym Jorku. Dobijowie nigdy nie powrócili do Polski, otrzymując w 1949 roku obywatelstwo amerykańskie. ''[[Zofia Nakoneczna|Czytaj więcej…]]''
|6=<!--Propozycja na sobotę 2 listopada --> [[Plik:HMS Unicorn (I72) underway in the Atlantic 1943.jpg|100px|right]]
|6=<!--Propozycja na sobotę 18 maja --> [[Plik:Jezioro Szarcz aerial 2023.jpg|100px|right]]
'''[[Szarcz (jezioro)|Szarcz]]''' – [[jezioro]] położone na [[Pojezierze Lubuskie|Pojezierzu Lubuskim]] w [[Bruzda Zbąszyńska|Bruździe Zbąszyńskiej]], w [[województwo lubuskie|województwie lubuskim]], na północno-zachodnim krańcu wsi [[Pszczew]]. Otoczenie jeziora stanowią głównie tereny rolnicze, lasy znajdują się wyłącznie w pobliżu południowego brzegu, za skarpą linii kolejowej [[Linia kolejowa nr 364|Międzyrzecz-Międzychód]]. Dno akwenu jest twarde i piaszczyste, ale jednocześnie bardzo zróżnicowane. Najgłębsze miejsca jeziora sąsiadują ze znacznymi wypłyceniami, porośniętymi roślinnością wynurzoną. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim [[ciek]]iem na północ poprzez jeziora [[Jezioro Białe (powiat międzyrzecki)|Białe]], [[Jezioro Czarne (gmina Pszczew)|Czarne]] oraz [[Jezioro Lubikowskie|Lubikowskie]], aż do [[Warta|Warty]]. Jezioro zostało zagospodarowane na potrzeby turystyki i rekreacji. Liczna zabudowa rekreacyjna zlokalizowana jest na krańcu południowo-wschodnim i zachodnim. Jezioro w całości znajduje się na obszarze [[Pszczewski Park Krajobrazowy|Pszczewskiego Parku Krajobrazowego]] oraz na obszarach chronionych w ramach programu [[Natura 2000]]. ''[[Szarcz (jezioro)|Czytaj więcej…]]''
'''[[HMS Unicorn (1941)|HMS Unicorn]]''' – unikatowy [[Lotniskowiec lekki|lekki lotniskowiec]] i okręt warsztatowy dla samolotów, zbudowany dla [[Royal Navy]] w początkowym okresie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Został ukończony w 1943 roku i zapewniał osłonę lotniczą [[Operacja Avalanche|operacji desantowej w Salerno]] we wrześniu tego roku. Został przeniesiony do brytyjskiej Eastern Fleet na [[Ocean Indyjski|Oceanie Indyjskim]] pod koniec 1943 roku. Lotniskowiec wspierał operacje lotniskowców do czasu sformowania Brytyjskiej Floty Pacyfiku w listopadzie 1944 roku. Przeszedł do [[Australia|Australii]] na początku 1945 roku, by wspierać brytyjskie okręty w czasie [[Operacja Iceberg|operacji ''Iceberg'']]. By skrócić czas potrzebny na uzupełnianie samolotów na pokładach brytyjskich lotniskowców, okręt bazował na [[Wyspy Admiralicji|Wyspach Admiralicji]] i [[Filipiny|Filipinach]] do kapitulacji [[Japonia|Japonii]] w sierpniu. „Unicorn” został wycofany ze służby i umieszczony w rezerwie po powrocie do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] w styczniu 1946 roku. „Unicorn” przywrócony został do służby w 1949 roku, by wspierać lekki lotniskowiec Floty Dalekiego Wschodu. Wyładowywał samoloty i sprzęt w [[Singapur]]ze w czerwcu 1950 roku, gdy wybuchła [[Wojna koreańska|wojna koreańska]]. Spędził większość tego konfliktu przewożąc samoloty, żołnierzy, zapasy i ekwipunek. Wrócił do Wielkiej Brytanii po wojnie. Wystawiony do sprzedaży w 1958 roku, został rok później sprzedany na złom. ''[[HMS Unicorn (1941)|Czytaj więcej…]]''
|7=<!--Propozycja na niedzielę 3 listopada --> [[Plik:Scharley in Oberschlesien zinc mine Piekary Knippel.djvu|100px|right]]
|7=<!--Propozycja na niedzielę 19 maja --> [[Plik:Pilzno A-391 klasztor karmelitów.jpg|100px|right]]
'''[[Klasztor karmelitów w Pilźnie]]''' – zespół budynków, w którego skład wchodzą kościół pw. św. Katarzyny i Barbary, budynek klasztoru oraz zabudowa gospodarcza. Klasztor w Pilźnie, zgodnie z twierdzeniami współczesnej [[Historiografia|historiografii]], został założony przez [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełłę]] 2 marca 1403 roku. Kościół i klasztor ucierpiały podczas najazdu wojsk węgierskich dowodzonych przez [[Tomasz Tharczay|Tomasza Tharczaya]], który miał miejsce w lutym 1474 roku. Odbudował je król [[Zygmunt I Stary]]. Klasztor należał początkowo do [[Augustianie|augustianów]], a od XIX wieku stanowi własność [[Karmelici|karmelitów]]. Klasztor oraz kościół zostały wpisane do [[Rejestr zabytków (Polska)|rejestru zabytków]]. Zespół znajduje się w środkowej części miasta, na wschód od Rynku w [[Pilzno (Polska)|Pilźnie]]. Teren zespołu obejmuje m.in. obszar dawnych wałów obronnych, które niegdyś otaczały miasto, a także niewielki [[zbiornik wodny]]. ''[[Klasztor karmelitów w Pilźnie|Czytaj więcej…]]''
'''[[Kopalnia Szarlej]]''' – zlikwidowana kopalnia rud cynku, która istniała na terenie obecnych [[Piekary Śląskie|Piekar Śląskich]]-[[Szarlej]]a. Została założona w 1811 roku, działała do około 1896 roku; do połowy XIX wieku była największą i najbogatszą kopalnią rud cynku na Górnym Śląsku, jedna z największych kopalń galmanu w Europie. Pole wydobywcze kopalni Szarlej wynosiło 175&nbsp;318 m². Wydobycie prowadzono metodą [[kopalnia odkrywkowa|odkrywkową]] poprzez tworzenie [[terasa|teras]]. Złoże zalegało na głębokości około 1 do 4 łatrów pod powierzchnią ziemi; wydobycie prowadzono w dwóch odkrywkach: wschodniej i zachodniej, głębokość odkrywek przed 1849 rokiem dochodziła do 31 i 33 metrów. Urobek lepszej jakości był transportowany na powierzchnię [[taczka]]mi przez kobiety, następnie zwałowano go w pobliżu drogi biegnącej z [[Bytom]]ia do Piekar Śląskich. Materiał zanieczyszczony i wymieszany z gliną kierowano do wapiennych osadników, gdzie był łączony z wodą i odzielany z wykorzystaniem procesu [[sedymentacja|sedymentacji]]. Ze względu na dopływ wód gruntowych prowadzono także wydobycie metodą [[kopalnia podziemna|podziemną]]. ''[[Kopalnia Szarlej|Czytaj więcej…]]''
}}
}}
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre artykuły|Inne dobre artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość=
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość=
<div class="hlist" style="text-align: center">
<div class="hlist" style="text-align: center">
* [[Szablon:Dobry artykuł/kolejka|kolejka]]
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka|kolejka]]
* [[Szablon:Dobry artykuł/kolejka/bufor|starsze]]
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka/bufor|starsze]]
</div>__NOTOC__
</div>
__BEZSPISU__


{{mbox
{{mbox
|tekst = Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w [{{fullurl:Strona główna|action=purge}} ten link], aby wyczyścić cache.<br />Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
|tekst = Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w [{{fullurl:Strona główna|action=purge}} ten link], aby wyczyścić cache.<br />Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich.
}}
}}

== Dzisiaj ==
== Dzisiaj ==
{{dobry artykuł}}
{{dobry artykuł}}

== Jutro ==
== Jutro ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+1 day}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+1 day}}}}

== Pojutrze ==
== Pojutrze ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+2 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+2 days}}}}

== Za 3 dni ==
== Za 3 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+3 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+3 days}}}}

== Za 4 dni ==
== Za 4 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+4 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+4 days}}}}

== Za 5 dni ==
== Za 5 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+5 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+5 days}}}}

== Za 6 dni ==
== Za 6 dni ==
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+6 days}}}}
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+6 days}}}}

== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
[[Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów]] • [[Szablon:Dobry artykuł/archiwum]]}}
* [[Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów]] • [[Szablon:Dobry artykuł/archiwum]]}}
[[Kategoria:Dobre artykuły - szablony|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Dobre artykuły - szablony|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Strona główna - szablony|{{PAGENAME}}]]
[[Kategoria:Strona główna - szablony|{{PAGENAME}}]]

Wersja z 02:35, 13 maj 2024

 Dokumentacja szablonu [odśwież]


Dzisiaj

Śródmieście – dzielnica Katowic, stanowiąca ścisłe centrum miasta. Położona jest w zespole dzielnic śródmiejskich. Jej obszar zajmuje powierzchnię 3,81 km² i w 2016 roku liczyła łącznie 24 441 mieszkańców. Jest to najbardziej zurbanizowana dzielnica Katowic, z udziałem powierzchni zabudowanej sięgającej ponad 50%. Historia Śródmieścia jest ściśle powiązana z historią miasta Katowice, wzmiankowanego po raz pierwszy w XVI wieku. Od tego czasu, zwłaszcza od XIX wieku, wraz z doprowadzeniem linii kolejowej, rozwojem przemysłu i inkorporacją sąsiednich miejscowości Śródmieście przekształciło się w centrum administracyjno-usługowe Katowic. Zlokalizowana jest tu m.in. siedziba Sejmiku Województwa Śląskiego, Urzędu Metropolitalnego Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii oraz Urzędu Miasta Katowice, a także szeregu instytucji, w tym m.in. Uniwersytetu Śląskiego, Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego, Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego czy rzymskokatolickiej archidiecezji katowickiej. Znajdują się tu również konsulaty kilku krajów, a także siedziby i oddziały organów administracji rządowej i samorządowej. Czytaj więcej…

Jutro

Park w Reptach – XIX-wieczny park krajobrazowy o powierzchni ok. 200 ha położony na terenie miasta Tarnowskie Góry oraz gminy Zbrosławice, którego większość obszaru wpisana została w grudniu 1966 roku do rejestru zabytków nieruchomych. Stanowi część zespołu przyrodniczo-krajobrazowego o nazwie „Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”. Tereny obecnego parku porastały w przeszłości lasy liściaste. W 1824 roku wieś Repty wraz z okolicznymi dobrami nabył hrabia Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck, zakładając na znajdującym się na północ od wsi fragmencie lasu zwierzyniec. W jego centralnej części w latach 1893–1898 wzniesiono neorenesansowy pałac, sam zwierzyniec przekształcono zaś w park w stylu angielskim. Park obejmuje dwie części rozdzielone przepływającą w kierunku północno-zachodnim rzeką Dramą. Zachowały się tu zespoły leśne buczyn, grądów i łęgów z fragmentami wilgotnych łąk i szuwarów. Na terenie parku wykazywano obecność kilkunastu gatunków roślin i zwierząt chronionych, rzadkich gatunków nietoperzy oraz licznych gatunków ptaków lęgowych. Czytaj więcej…

Pojutrze

Zamek Pieniny – ruiny średniowiecznego zamku, znajdującego się w Pieninach, w Krościenku nad Dunajcem. Warownia powstała najprawdopodobniej na początku lat 80. XIII wieku. Jej powstanie jest wiązane z osobą św. Kingi – miała ona zlecić budowę zamku, który stanowiłby schronienie dla klasztoru klarysek na wypadek zagrożenia. Księżna wraz z zakonnicami schroniły się tu podczas III najazdu Tatarów. Dalsza, XIV-wieczna historia zamku jest słabo udokumentowana. Najnowsze badania sugerują, że w XV wieku był dalej użytkowany, mimo że wśród badaczy przeważa pogląd mówiący, że w XIV wieku prawdopodobnie przestał być używany i uległ zniszczeniu podczas najazdu husytów lub wojsk Ścibora ze Ściborzyc na początku XV wieku. Budowla jest jednym z najstarszych murowanych zamków w Polsce, stanowi przykład zamku wysokogórskiego. Mogła pomieścić sto osób i kilkudziesięciu żołnierzy, była obwarowana, otoczona przez trudne do przeforsowania skały, położona na dużej wysokości, wtopiona w krajobraz i trudna do wypatrzenia przez wroga. Czytaj więcej…

Za 3 dni

Dom Mikołajowski w Tarnowie – zabytkowy gotycko-renesansowy budynek znajdujący przy placu Katedralnym w Tarnowie. Powstał w XVI wieku, przez stulecia pełnił różne funkcje, był m.in. użytkowany przez duchowieństwo, mieścił siedziby szkół, Powiatowego Ośrodka Zdrowia oraz Muzeum Higieny. Od czasu konserwacji przeprowadzonej na przełomie lat 40. i 50. XX wieku mieszczą się w nim sale wystawowe tarnowskiego Muzeum Diecezjalnego. Uznawany jest za najstarszą kamienicę miasta. Dom jest przykładem budowli mieszkalnej z okresu przełomu gotyku oraz renesansu. Budowla jest dwukondygnacyjna i w pełni podpiwniczona. Skonstruowano ją na planie prostokąta o wymiarach 12,60 na 7,60 m, jest jednotraktowa o mieszanym układzie konstrukcyjnym. Budynek ma powierzchnię użytkową liczącą 97 m² przy kubaturze wynoszącej 634 m³. Czytaj więcej…

Za 4 dni

Ufficio Primo – zabytkowy budynek biurowy znajdujący się przy ulicy Wspólnej 62 w Warszawie. Reprezentuje modernistyczny historyzm, nawiązuje do włoskiego renesansu. Budynek zaprojektował Marek Leykam, za konstrukcję odpowiadał J. Dowgiałło. Projekt zaprezentowano na wystawie w Zachęcie w 1950 roku. Budynek miał stanowić część planowanej dzielnicy ministerstw. Styl architektoniczny budynku stanowi syntezę zapożyczeń z różnych epok. Był elementem poszukiwań kompromisu między realizmem socjalistycznym a architekturą narodową, z zapożyczeniami treści zachodnioeuropejskich. Monumentalna bryła biurowca inspirowana była florenckimi pałacami miejskimi okresu quattrocenta z XV wieku. Architektura budynku była poddawana przez współczesnych krytyce, biurowiec uznawano za „odchylenie kosmopolityczne”. Czytaj więcej…

Za 5 dni

Szarcz – jezioro położone na Pojezierzu Lubuskim w Bruździe Zbąszyńskiej, w województwie lubuskim, na północno-zachodnim krańcu wsi Pszczew. Otoczenie jeziora stanowią głównie tereny rolnicze, lasy znajdują się wyłącznie w pobliżu południowego brzegu, za skarpą linii kolejowej Międzyrzecz-Międzychód. Dno akwenu jest twarde i piaszczyste, ale jednocześnie bardzo zróżnicowane. Najgłębsze miejsca jeziora sąsiadują ze znacznymi wypłyceniami, porośniętymi roślinnością wynurzoną. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim ciekiem na północ poprzez jeziora Białe, Czarne oraz Lubikowskie, aż do Warty. Jezioro zostało zagospodarowane na potrzeby turystyki i rekreacji. Liczna zabudowa rekreacyjna zlokalizowana jest na krańcu południowo-wschodnim i zachodnim. Jezioro w całości znajduje się na obszarze Pszczewskiego Parku Krajobrazowego oraz na obszarach chronionych w ramach programu Natura 2000. Czytaj więcej…

Za 6 dni

Klasztor karmelitów w Pilźnie – zespół budynków, w którego skład wchodzą kościół pw. św. Katarzyny i Barbary, budynek klasztoru oraz zabudowa gospodarcza. Klasztor w Pilźnie, zgodnie z twierdzeniami współczesnej historiografii, został założony przez Władysława Jagiełłę 2 marca 1403 roku. Kościół i klasztor ucierpiały podczas najazdu wojsk węgierskich dowodzonych przez Tomasza Tharczaya, który miał miejsce w lutym 1474 roku. Odbudował je król Zygmunt I Stary. Klasztor należał początkowo do augustianów, a od XIX wieku stanowi własność karmelitów. Klasztor oraz kościół zostały wpisane do rejestru zabytków. Zespół znajduje się w środkowej części miasta, na wschód od Rynku w Pilźnie. Teren zespołu obejmuje m.in. obszar dawnych wałów obronnych, które niegdyś otaczały miasto, a także niewielki zbiornik wodny. Czytaj więcej…

Zobacz też

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szablon:Dobry_artykuł&oldid=73764287”