Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne techniczne |
powtórzony link |
||
| (Nie pokazano 327 wersji utworzonych przez 36 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
<includeonly>{{#switch:{{#timel:N|{{{data|}}}}} |
||
|1=<!--Propozycja na poniedziałek |
|1=<!--Propozycja na poniedziałek 13 maja --> [[Plik:Katowice-Śródmieście collage.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Śródmieście (Katowice)|Śródmieście]]''' – [[podział administracyjny Katowic|dzielnica]] [[Katowice|Katowic]], stanowiąca ścisłe centrum miasta. Położona jest w zespole dzielnic śródmiejskich. Jej obszar zajmuje powierzchnię 3,81 km² i w 2016 roku liczyła łącznie 24 441 mieszkańców. Jest to najbardziej zurbanizowana dzielnica Katowic, z udziałem powierzchni zabudowanej sięgającej ponad 50%. Historia Śródmieścia jest ściśle powiązana z historią miasta Katowice, wzmiankowanego po raz pierwszy w XVI wieku. Od tego czasu, zwłaszcza od XIX wieku, wraz z doprowadzeniem linii kolejowej, rozwojem przemysłu i inkorporacją sąsiednich miejscowości Śródmieście przekształciło się w centrum administracyjno-usługowe Katowic. Zlokalizowana jest tu m.in. [[Gmach Sejmu Śląskiego w Katowicach|siedziba]] [[Sejmik Województwa Śląskiego|Sejmiku Województwa Śląskiego]], Urzędu Metropolitalnego [[Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia|Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii]] oraz [[Urząd Miasta Katowice|Urzędu Miasta Katowice]], a także szeregu instytucji, w tym m.in. [[Uniwersytet Śląski w Katowicach|Uniwersytetu Śląskiego]], [[Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach|Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego]], [[Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach|Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego]] czy [[Kościół łaciński|rzymskokatolickiej]] [[Archidiecezja katowicka|archidiecezji katowickiej]]. Znajdują się tu również konsulaty kilku krajów, a także siedziby i oddziały organów administracji rządowej i samorządowej. ''[[Śródmieście (Katowice)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Nadieżda Ładygina-Kots]]''' – [[Rosjanie|rosyjska]] [[Doktor (stopień naukowy)|doktor]] [[nauki biologiczne|nauk biologicznych]], [[Zoopsychologia|zoopsycholog]], [[Prymatologia|prymatolog]], zaliczana do grona pionierów [[Psychobiologia#Psychologia porównawcza|psychologii porównawczej]], współzałożycielka i kurator Muzeum Darwina w [[Moskwa|Moskwie]], w latach 1945–1963 starszy pracownik naukowy działu psychologii w Instytucie Filozofii [[Rosyjska Akademia Nauk|Akademii Nauk ZSRR]]. W końcu lat 50. XX wieku Ładygina-Kots opublikowała pracę, dotyczącą szeroko ujętego problemu kształtowania się [[psychika|psychiki]] w procesie [[ewolucja|ewolucji]]. Wykazywała, że ten proces, który rozpoczął się od powstania najprostszych [[Organizm jednokomórkowy|organizmów jednokomórkowych]] z [[Materia (fizyka)|materii]] nieożywionej doprowadził do rozwoju różnych form [[życie|życia]] dzięki [[pobudliwość|pobudliwości]] [[komórka|komórek]] [[biologia|biologicznych]] Została wyróżniona m.in. tytułem [[Zasłużony Działacz Nauki RFSRR]] oraz odznaczeniami państwowymi. Publikacje Ładyginy-Kots są cytowane współcześnie, m.in. przez psychologów, zajmujących się problemami [[stres]]u, [[emocja|emocji]] oraz [[dobrostan subiektywny|dobrostanu człowieka]]. ''[[Nadieżda Ładygina-Kots|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|2=<!--Propozycja na wtorek |
|2=<!--Propozycja na wtorek 14 maja --> [[Plik:Repty park pl.jpg|right|100px]] |
||
'''[[Park w Reptach]]''' – XIX-wieczny [[Park krajobrazowy#Forma założenia parkowego|park krajobrazowy]] o powierzchni ok. 200 ha położony na terenie miasta [[Tarnowskie Góry]] oraz [[Zbrosławice (gmina)|gminy Zbrosławice]], którego większość obszaru wpisana została w grudniu 1966 roku do [[Rejestr zabytków (Polska)|rejestru zabytków]] [[Zabytek nieruchomy|nieruchomych]]. Stanowi część [[Zespół przyrodniczo-krajobrazowy|zespołu przyrodniczo-krajobrazowego]] o nazwie [[Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”|„Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”]]. Tereny obecnego parku porastały w przeszłości lasy liściaste. W 1824 roku wieś [[Stare Repty|Repty]] wraz z okolicznymi dobrami nabył hrabia [[Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck]], zakładając na znajdującym się na północ od wsi fragmencie lasu [[Zwierzyniec (łowiectwo)|zwierzyniec]]. W jego centralnej części w latach 1893–1898 wzniesiono [[Pałac w Reptach|neorenesansowy pałac]], sam zwierzyniec przekształcono zaś w park w stylu angielskim. Park obejmuje dwie części rozdzielone przepływającą w kierunku północno-zachodnim rzeką [[Drama (rzeka)|Dramą]]. Zachowały się tu zespoły leśne [[Buczyna|buczyn]], [[grąd]]ów i [[Las łęgowy|łęgów]] z fragmentami wilgotnych łąk i szuwarów. Na terenie parku wykazywano obecność kilkunastu gatunków roślin i zwierząt chronionych, rzadkich gatunków [[Nietoperze|nietoperzy]] oraz licznych gatunków ptaków [[lęg]]owych. ''[[Park w Reptach|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Wilczomlecz błotny]]''' – [[Gatunek (biologia)|gatunek]] rośliny należący do rodziny [[Wilczomleczowate|wilczomleczowatych]]. Jest to [[roślina zielna]] przypominająca pokrojem niewielki krzew [[Wierzba|wierzby]], o prosto wzniesionych, wyrastających w kępach pędach osiągających zwykle ok. 120 cm wysokości. Występuje w Europie z wyjątkiem jej południowych i północnych krańców, na wschodzie sięga po północno-zachodni [[Kazachstan]]. W [[Polska|Polsce]] gatunek rzadki. Rośnie głównie w dolinach dużych rzek i ustępuje z powodu regulacji rzek, bowiem ograniczenie wezbrań utrudnia jego skuteczne rozsiewanie się. Jest rośliną trującą, ale też wykorzystywaną jako ozdobna oraz lecznicza. Jej korzeń ma mieć działanie przeciwgorączkowe, a sok mleczny stosowany jest przeciw kurzajkom i brodawkom. Odwary z tego gatunku stosowane były m.in. w ziołolecznictwie na [[Podole|Podolu]]. Roślina rozmnażana jest przez wysiew nasion. Należy ją uprawiać na brzegach wód pojedynczo lub w małych grupach, w miejscach otwartych, słonecznych do półcienistych. ''[[Wilczomlecz błotny|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|3=<!--Propozycja na środę |
|3=<!--Propozycja na środę 15 maja --> [[Plik:Zamek Pieniński, ruiny.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Zamek Pieniny]]''' – [[ruiny]] [[średniowiecze|średniowiecznego]] [[zamek|zamku]], znajdującego się w [[Pieniny|Pieninach]], w [[Krościenko nad Dunajcem|Krościenku nad Dunajcem]]. [[Warownia]] powstała najprawdopodobniej na początku lat 80. XIII wieku. Jej powstanie jest wiązane z osobą [[Święta Kinga|św. Kingi]] – miała ona zlecić budowę zamku, który stanowiłby schronienie dla [[Klasztor klarysek w Starym Sączu|klasztoru klarysek]] na wypadek zagrożenia. Księżna wraz z zakonnicami schroniły się tu podczas [[III najazd mongolski na Polskę|III najazdu Tatarów]]. Dalsza, XIV-wieczna historia zamku jest słabo udokumentowana. Najnowsze badania sugerują, że w XV wieku był dalej użytkowany, mimo że wśród badaczy przeważa pogląd mówiący, że w XIV wieku prawdopodobnie przestał być używany i uległ zniszczeniu podczas najazdu [[Husytyzm|husytów]] lub wojsk [[Ścibor ze Ściborzyc|Ścibora ze Ściborzyc]] na początku XV wieku. Budowla jest jednym z najstarszych murowanych zamków w Polsce, stanowi przykład zamku wysokogórskiego. Mogła pomieścić sto osób i kilkudziesięciu żołnierzy, była obwarowana, otoczona przez trudne do przeforsowania skały, położona na dużej wysokości, wtopiona w krajobraz i trudna do wypatrzenia przez wroga. ''[[Zamek Pieniny|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Metro w Wiedniu]]''' – system [[Metro|metra]] w [[Wiedeń|Wiedniu]], obok sieci [[S-Bahn w Wiedniu|S-Bahn]], [[Tramwaje w Wiedniu|tramwajów]], autobusów oraz linii ''Wiener Lokalbahn'' jest jednym z najważniejszych środków transportu w austriackiej stolicy. Codziennie przewozi 1,25 mln pasażerów, czyli 453,6 mln rocznie. Po próbach testowych linii U4 na odcinku [[Wien Heiligenstadt|Heiligenstadt]] – [[Friedensbrücke]] w 1976 roku, metro oficjalnie otwarto w dniu 25 lutego 1978. Sieć składa się z 5 linii i jest jednym z najstarszych systemów w Europie - patrząc na Stadtbahn w Wiedniu, którego korzenie sięgają 1898 roku. Cały układ ma 83,3 km oraz 109 stacji. Istnieje dziewięć stacji przesiadkowych, z czego większość umożliwia przesiadki między dwiema liniami. Każda linia ma osobne tory i nie koliduje z innymi, dzięki czemu nie ma problemu pierwszeństwa przejazdu pociągów różnych linii na ich skrzyżowaniu. Średnia odległość między stacjami wynosi 769 m, a średnia prędkość podróży metrem ok. 33 km/h. Operatorem sieci jest spółka Wiener Linien GmbH & Co KG, należąca do Wiener Stadtwerke AG, i należąca do związku komunikacyjnego Verkehrsverbund Ost-Region. ''[[Metro w Wiedniu|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|4=<!--Propozycja na czwartek |
|4=<!--Propozycja na czwartek 16 maja--> [[Plik:Dom Mikołajowski w Tarnowie - 2.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Dom Mikołajowski w Tarnowie]]''' – zabytkowy [[Gotyk|gotycko]]-[[renesans]]owy budynek znajdujący przy [[Plac Katedralny w Tarnowie|placu Katedralnym]] w [[Tarnów|Tarnowie]]. Powstał w XVI wieku, przez stulecia pełnił różne funkcje, był m.in. użytkowany przez duchowieństwo, mieścił siedziby szkół, [[Podstawowa opieka zdrowotna w Polsce|Powiatowego Ośrodka Zdrowia]] oraz Muzeum Higieny. Od czasu konserwacji przeprowadzonej na przełomie lat 40. i 50. XX wieku mieszczą się w nim sale wystawowe tarnowskiego [[Muzeum Diecezjalne w Tarnowie|Muzeum Diecezjalnego]]. Uznawany jest za najstarszą [[Kamienica (architektura)|kamienicę]] miasta. Dom jest przykładem budowli mieszkalnej z okresu przełomu [[gotyk]]u oraz [[renesans]]u. Budowla jest dwukondygnacyjna i w pełni [[Piwnica|podpiwniczona]]. Skonstruowano ją na planie prostokąta o wymiarach 12,60 na 7,60 m, jest jednotraktowa o mieszanym układzie konstrukcyjnym. Budynek ma powierzchnię użytkową liczącą 97 m² przy kubaturze wynoszącej 634 m³. ''[[Dom Mikołajowski w Tarnowie|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Urzeczona]]''''' – [[Kinematografia amerykańska|amerykański]] [[Film psychologiczny|psychologiczny]] [[Dreszczowiec|thriller]] [[Film noir|noir]] z 1945 roku w reżyserii [[Alfred Hitchcock|Alfreda Hitchcocka]], będący [[Adaptacja filmowa|adaptacją]] powieści ''[[The House of Dr. Edwardes]]'' autorstwa Johna Palmera i Hilary’ego St. George’a Sandersa z 1927 roku. Akcja filmu rozgrywa się w fikcyjnej [[Szpital psychiatryczny|klinice psychiatrycznej]] Green Manors w amerykańskim stanie [[Vermont]]. Po odejściu na emeryturę przez doktora Murchisona ([[Leo G. Carroll]]), nowym dyrektorem placówki zostaje szanowany i uznany w środowisku medycznym Anthony Edwardes ([[Gregory Peck]]). Jego sympatyczna natura i urok osobisty wzbudza zainteresowanie chłodnej doktor Petersen ([[Ingrid Bergman]]). Wkrótce lekarka odkrywa, że Edwardes cierpi na [[Psychoza|psychozę]] powiązaną z [[Amnezja dysocjacyjna|amnezją]] i nie pamięta, kim jest naprawdę. Po premierze obraz uzyskał na ogół przychylne recenzje [[Krytyka filmowa|krytyków]] i doceniony został przez widownię. Zarobił 7 milionów dolarów, stając się najbardziej dochodowym filmem w dotychczasowej karierze Hitchcocka. Spośród sześciu nominacji do [[Nagroda Akademii Filmowej|nagrody Akademii Filmowej]], ''Urzeczona'' zdobyła statuetkę w kategorii za [[Oscar za najlepszą muzykę filmową|najlepszą muzykę]]. ''[[Urzeczona|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|5=<!--Propozycja na piątek |
|5=<!--Propozycja na piątek 17 maja --> [[Plik:Ufficio Primo 62 Wspolna Street Warsaw 2022 aerial.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Ufficio Primo]]''' – zabytkowy budynek biurowy znajdujący się przy [[Ulica Wspólna w Warszawie|ulicy Wspólnej]] 62 w [[Warszawa|Warszawie]]. Reprezentuje [[Modernizm (architektura)|modernistyczny]] [[Historyzm (architektura)|historyzm]], nawiązuje do włoskiego [[renesans]]u. Budynek zaprojektował [[Marek Leykam]], za konstrukcję odpowiadał J. Dowgiałło. Projekt zaprezentowano na wystawie w [[Zachęta Narodowa Galeria Sztuki|Zachęcie]] w 1950 roku. Budynek miał stanowić część planowanej dzielnicy ministerstw. Styl architektoniczny budynku stanowi syntezę zapożyczeń z różnych epok. Był elementem poszukiwań kompromisu między [[Realizm socjalistyczny|realizmem socjalistycznym]] a architekturą narodową, z zapożyczeniami treści zachodnioeuropejskich. Monumentalna bryła biurowca inspirowana była [[Florencja|florenckimi]] pałacami miejskimi okresu [[Quattrocento|quattrocenta]] z XV wieku. Architektura budynku była poddawana przez współczesnych krytyce, biurowiec uznawano za „odchylenie kosmopolityczne”. ''[[Ufficio Primo|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Niezależni sportowcy olimpijscy na letnich igrzyskach olimpijskich]]''' – uczestnicy [[Letnie igrzyska olimpijskie|letnich igrzyskach olimpijskich]], którzy rywalizowali, nie reprezentując żadnego kraju głównie z powodu [[Zmiana społeczna|przemian politycznych]]. Wystąpili po raz pierwszy na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992|igrzyskach w Barcelonie w 1992 roku]] jako ''niezależni uczestnicy olimpijscy''. Byli to sportowcy z [[Federalna Republika Jugosławii|Federalnej Republiki Jugosławii]] oraz [[Macedonia|Macedonii]]. Kolejny raz, już jako ''niezależni sportowcy olimpijscy'' na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000|igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000 roku]], a byli to zawodnicy z walczącego o niepodległość [[Timor Wschodni|Timoru Wschodniego]]. Kolejny raz wzięli udział w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012|XXX Igrzyskach Olimpijskich w 2012]] i byli to uczestnicy z krajów, które nie miały swoich komitetów olimpijskich - sportowcy z [[Antyle Holenderskie|Antyli Holenderskich]] oraz z [[Sudan Południowy|Sudanu Południowego]]. Po raz czwarty wystąpili w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2016|XXXI Igrzyskach Olimpijskich w 2016]] i byli to uczestnicy z [[Kuwejt]]u. Niezależni sportowcy olimpijscy zdobyli na wszystkich dotychczasowych olimpiadach łącznie pięć medali. ''[[Niezależni sportowcy olimpijscy na letnich igrzyskach olimpijskich|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|6=<!--Propozycja na sobotę |
|6=<!--Propozycja na sobotę 18 maja --> [[Plik:Jezioro Szarcz aerial 2023.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Szarcz (jezioro)|Szarcz]]''' – [[jezioro]] położone na [[Pojezierze Lubuskie|Pojezierzu Lubuskim]] w [[Bruzda Zbąszyńska|Bruździe Zbąszyńskiej]], w [[województwo lubuskie|województwie lubuskim]], na północno-zachodnim krańcu wsi [[Pszczew]]. Otoczenie jeziora stanowią głównie tereny rolnicze, lasy znajdują się wyłącznie w pobliżu południowego brzegu, za skarpą linii kolejowej [[Linia kolejowa nr 364|Międzyrzecz-Międzychód]]. Dno akwenu jest twarde i piaszczyste, ale jednocześnie bardzo zróżnicowane. Najgłębsze miejsca jeziora sąsiadują ze znacznymi wypłyceniami, porośniętymi roślinnością wynurzoną. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim [[ciek]]iem na północ poprzez jeziora [[Jezioro Białe (powiat międzyrzecki)|Białe]], [[Jezioro Czarne (gmina Pszczew)|Czarne]] oraz [[Jezioro Lubikowskie|Lubikowskie]], aż do [[Warta|Warty]]. Jezioro zostało zagospodarowane na potrzeby turystyki i rekreacji. Liczna zabudowa rekreacyjna zlokalizowana jest na krańcu południowo-wschodnim i zachodnim. Jezioro w całości znajduje się na obszarze [[Pszczewski Park Krajobrazowy|Pszczewskiego Parku Krajobrazowego]] oraz na obszarach chronionych w ramach programu [[Natura 2000]]. ''[[Szarcz (jezioro)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''''[[Isogomphodon oxyrhynchus]]''''' – gatunek rekina z rodziny [[żarłaczowate|żarłaczowatych]], jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju ''Isogomphodon''. Zamieszkuje płytkie tropikalne wody u wybrzeży północno-wschodniej [[Ameryka Południowa|Ameryki Południowej]], od [[Trynidad]]u na północy po północną [[Brazylia|Brazylię]] na południu. Preferuje siedliska o mulistym dnie w pobliżu [[Namorzyny|lasów namorzynowych]], [[Estuarium|estuariów]] i [[Ujście rzeki|ujść rzek]], choć nie jest to [[gatunek amfidromiczny]], przystosowany do życia zarówno w [[Woda morska|słonej]] i [[Woda słodka|słodkiej wodzie]]. Posiada wydłużoną spłaszczoną głowę z ostro zakończonym pyskiem i dużym U-kształtnym [[Jama ustna|otworem gębowym]]. Cechą charakterystyczną tego gatunku są duże szerokie, trójkątne [[Płetwa|płetwy piersiowe]]. Dorosłe osobniki nie przekraczają zwykle 1,5–1,6 m długości. Podobnie jak inne [[żarłaczowate]] jest [[Żyworodność|żyworodny]]. Samica rodzi od 2 do 8 młodych w trakcie [[Pora deszczowa|pory deszczowej]], zwykle co drugi rok. Gatunek ten zdolny jest do przesuwania cyklu reprodukcyjnego z uwagi na niedogodne warunki środowiskowe. Z uwagi na ograniczony zasięg występowania oraz mocny spadek wielkości populacji w porównaniu do powolnego tempa reprodukcyjnego, [[Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody]] uznała tego rekina za [[Gatunek zagrożony|gatunek krytycznie zagrożony]]. ''[[Isogomphodon oxyrhynchus|Czytaj więcej…]]'' |
|||
|7=<!--Propozycja na niedzielę |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 19 maja --> [[Plik:Pilzno A-391 klasztor karmelitów.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Klasztor karmelitów w Pilźnie]]''' – zespół budynków, w którego skład wchodzą kościół pw. św. Katarzyny i Barbary, budynek klasztoru oraz zabudowa gospodarcza. Klasztor w Pilźnie, zgodnie z twierdzeniami współczesnej [[Historiografia|historiografii]], został założony przez [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełłę]] 2 marca 1403 roku. Kościół i klasztor ucierpiały podczas najazdu wojsk węgierskich dowodzonych przez [[Tomasz Tharczay|Tomasza Tharczaya]], który miał miejsce w lutym 1474 roku. Odbudował je król [[Zygmunt I Stary]]. Klasztor należał początkowo do [[Augustianie|augustianów]], a od XIX wieku stanowi własność [[Karmelici|karmelitów]]. Klasztor oraz kościół zostały wpisane do [[Rejestr zabytków (Polska)|rejestru zabytków]]. Zespół znajduje się w środkowej części miasta, na wschód od Rynku w [[Pilzno (Polska)|Pilźnie]]. Teren zespołu obejmuje m.in. obszar dawnych wałów obronnych, które niegdyś otaczały miasto, a także niewielki [[zbiornik wodny]]. ''[[Klasztor karmelitów w Pilźnie|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Hr. Ms. Piet Hein (1927)|Hr. Ms. Piet Hein]]''' – holenderski [[niszczyciel]] z okresu międzywojennego i [[II wojna światowa|II wojny światowej]], typu [[Niszczyciele typu Admiralen|''Admiralen'']]. Budowany był w stoczni Burgerhout's Scheepswerf en Machinefabriek w [[Rotterdam]]ie. Był typowym niszczycielem średniej wielkości okresu międzywojennego. Jego kadłub miał podniesiony pokład dziobowy na ok. 1/3 długości, sylwetka była dwukominowa. Uzbrojenie główne składało się z 4 pojedynczych dział kalibru 120 mm Bofors L/50 No.4, umieszczonych po dwa na dziobie i rufie w [[superpozycja (okrętownictwo)|superpozycji]]. Okręt służył na wodach [[Holenderskie Indie Wschodnie|Holenderskich Indii Wschodnich]], został zatopiony 19 lutego 1942 roku w [[bitwa w cieśninie Badung|bitwie w cieśninie Badung]], w której został trafiony artylerią i torpedami japońskich niszczycieli „[[Niszczyciele typu Asashio|Asashio]]” oraz „Oshio”. Zginęło 64 członków załogi, w tym dowódca okrętu kmdr ppor. J.M.L.I. Chömpff oraz oficer maszynowy Willem Marie van Moppes, którzy zostali pośmiertnie odznaczeni za męstwo [[Order Wojskowy Wilhelma|Orderem Wojskowym Wilhelma]]. ''[[Hr. Ms. Piet Hein (1927)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
<div class="hlist" style="text-align: center"> |
|||
<center>[[Szablon:Dobry artykuł/kolejka|kolejka]] • [[Szablon:Dobry artykuł/kolejka/bufor|starsze]]</center>__NOTOC__ |
|||
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka|kolejka]] |
|||
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka/bufor|starsze]] |
|||
</div> |
|||
__BEZSPISU__ |
|||
{{mbox |
{{mbox |
||
|tekst = Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w [{{fullurl:Strona główna|action=purge}} ten link], aby wyczyścić cache.<br />Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich. |
|tekst = Po dokonaniu zmian w tym szablonie prosimy kliknąć w [{{fullurl:Strona główna|action=purge}} ten link], aby wyczyścić cache.<br />Dopiero wtedy zmiany będą widoczne dla wszystkich. |
||
}} |
}} |
||
== Dzisiaj == |
== Dzisiaj == |
||
{{dobry artykuł}} |
{{dobry artykuł}} |
||
== Jutro == |
== Jutro == |
||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+1 day}}}} |
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+1 day}}}} |
||
== Pojutrze == |
== Pojutrze == |
||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+2 days}}}} |
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+2 days}}}} |
||
== Za 3 dni == |
== Za 3 dni == |
||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+3 days}}}} |
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+3 days}}}} |
||
== Za 4 dni == |
== Za 4 dni == |
||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+4 days}}}} |
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+4 days}}}} |
||
== Za 5 dni == |
== Za 5 dni == |
||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+5 days}}}} |
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+5 days}}}} |
||
== Za 6 dni == |
== Za 6 dni == |
||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+6 days}}}} |
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+6 days}}}} |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
[[Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów]] • [[Szablon:Dobry artykuł/archiwum]]}} |
* [[Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów]] • [[Szablon:Dobry artykuł/archiwum]]}} |
||
[[Kategoria:Dobre artykuły - szablony|{{PAGENAME}}]] |
[[Kategoria:Dobre artykuły - szablony|{{PAGENAME}}]] |
||
[[Kategoria:Strona główna - szablony|{{PAGENAME}}]] |
[[Kategoria:Strona główna - szablony|{{PAGENAME}}]] |
||
Wersja z 02:35, 13 maj 2024
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Śródmieście – dzielnica Katowic, stanowiąca ścisłe centrum miasta. Położona jest w zespole dzielnic śródmiejskich. Jej obszar zajmuje powierzchnię 3,81 km² i w 2016 roku liczyła łącznie 24 441 mieszkańców. Jest to najbardziej zurbanizowana dzielnica Katowic, z udziałem powierzchni zabudowanej sięgającej ponad 50%. Historia Śródmieścia jest ściśle powiązana z historią miasta Katowice, wzmiankowanego po raz pierwszy w XVI wieku. Od tego czasu, zwłaszcza od XIX wieku, wraz z doprowadzeniem linii kolejowej, rozwojem przemysłu i inkorporacją sąsiednich miejscowości Śródmieście przekształciło się w centrum administracyjno-usługowe Katowic. Zlokalizowana jest tu m.in. siedziba Sejmiku Województwa Śląskiego, Urzędu Metropolitalnego Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii oraz Urzędu Miasta Katowice, a także szeregu instytucji, w tym m.in. Uniwersytetu Śląskiego, Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego, Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego czy rzymskokatolickiej archidiecezji katowickiej. Znajdują się tu również konsulaty kilku krajów, a także siedziby i oddziały organów administracji rządowej i samorządowej. Czytaj więcej…
Jutro
Park w Reptach – XIX-wieczny park krajobrazowy o powierzchni ok. 200 ha położony na terenie miasta Tarnowskie Góry oraz gminy Zbrosławice, którego większość obszaru wpisana została w grudniu 1966 roku do rejestru zabytków nieruchomych. Stanowi część zespołu przyrodniczo-krajobrazowego o nazwie „Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”. Tereny obecnego parku porastały w przeszłości lasy liściaste. W 1824 roku wieś Repty wraz z okolicznymi dobrami nabył hrabia Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck, zakładając na znajdującym się na północ od wsi fragmencie lasu zwierzyniec. W jego centralnej części w latach 1893–1898 wzniesiono neorenesansowy pałac, sam zwierzyniec przekształcono zaś w park w stylu angielskim. Park obejmuje dwie części rozdzielone przepływającą w kierunku północno-zachodnim rzeką Dramą. Zachowały się tu zespoły leśne buczyn, grądów i łęgów z fragmentami wilgotnych łąk i szuwarów. Na terenie parku wykazywano obecność kilkunastu gatunków roślin i zwierząt chronionych, rzadkich gatunków nietoperzy oraz licznych gatunków ptaków lęgowych. Czytaj więcej…
Pojutrze
Zamek Pieniny – ruiny średniowiecznego zamku, znajdującego się w Pieninach, w Krościenku nad Dunajcem. Warownia powstała najprawdopodobniej na początku lat 80. XIII wieku. Jej powstanie jest wiązane z osobą św. Kingi – miała ona zlecić budowę zamku, który stanowiłby schronienie dla klasztoru klarysek na wypadek zagrożenia. Księżna wraz z zakonnicami schroniły się tu podczas III najazdu Tatarów. Dalsza, XIV-wieczna historia zamku jest słabo udokumentowana. Najnowsze badania sugerują, że w XV wieku był dalej użytkowany, mimo że wśród badaczy przeważa pogląd mówiący, że w XIV wieku prawdopodobnie przestał być używany i uległ zniszczeniu podczas najazdu husytów lub wojsk Ścibora ze Ściborzyc na początku XV wieku. Budowla jest jednym z najstarszych murowanych zamków w Polsce, stanowi przykład zamku wysokogórskiego. Mogła pomieścić sto osób i kilkudziesięciu żołnierzy, była obwarowana, otoczona przez trudne do przeforsowania skały, położona na dużej wysokości, wtopiona w krajobraz i trudna do wypatrzenia przez wroga. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Dom Mikołajowski w Tarnowie – zabytkowy gotycko-renesansowy budynek znajdujący przy placu Katedralnym w Tarnowie. Powstał w XVI wieku, przez stulecia pełnił różne funkcje, był m.in. użytkowany przez duchowieństwo, mieścił siedziby szkół, Powiatowego Ośrodka Zdrowia oraz Muzeum Higieny. Od czasu konserwacji przeprowadzonej na przełomie lat 40. i 50. XX wieku mieszczą się w nim sale wystawowe tarnowskiego Muzeum Diecezjalnego. Uznawany jest za najstarszą kamienicę miasta. Dom jest przykładem budowli mieszkalnej z okresu przełomu gotyku oraz renesansu. Budowla jest dwukondygnacyjna i w pełni podpiwniczona. Skonstruowano ją na planie prostokąta o wymiarach 12,60 na 7,60 m, jest jednotraktowa o mieszanym układzie konstrukcyjnym. Budynek ma powierzchnię użytkową liczącą 97 m² przy kubaturze wynoszącej 634 m³. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Ufficio Primo – zabytkowy budynek biurowy znajdujący się przy ulicy Wspólnej 62 w Warszawie. Reprezentuje modernistyczny historyzm, nawiązuje do włoskiego renesansu. Budynek zaprojektował Marek Leykam, za konstrukcję odpowiadał J. Dowgiałło. Projekt zaprezentowano na wystawie w Zachęcie w 1950 roku. Budynek miał stanowić część planowanej dzielnicy ministerstw. Styl architektoniczny budynku stanowi syntezę zapożyczeń z różnych epok. Był elementem poszukiwań kompromisu między realizmem socjalistycznym a architekturą narodową, z zapożyczeniami treści zachodnioeuropejskich. Monumentalna bryła biurowca inspirowana była florenckimi pałacami miejskimi okresu quattrocenta z XV wieku. Architektura budynku była poddawana przez współczesnych krytyce, biurowiec uznawano za „odchylenie kosmopolityczne”. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Szarcz – jezioro położone na Pojezierzu Lubuskim w Bruździe Zbąszyńskiej, w województwie lubuskim, na północno-zachodnim krańcu wsi Pszczew. Otoczenie jeziora stanowią głównie tereny rolnicze, lasy znajdują się wyłącznie w pobliżu południowego brzegu, za skarpą linii kolejowej Międzyrzecz-Międzychód. Dno akwenu jest twarde i piaszczyste, ale jednocześnie bardzo zróżnicowane. Najgłębsze miejsca jeziora sąsiadują ze znacznymi wypłyceniami, porośniętymi roślinnością wynurzoną. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim ciekiem na północ poprzez jeziora Białe, Czarne oraz Lubikowskie, aż do Warty. Jezioro zostało zagospodarowane na potrzeby turystyki i rekreacji. Liczna zabudowa rekreacyjna zlokalizowana jest na krańcu południowo-wschodnim i zachodnim. Jezioro w całości znajduje się na obszarze Pszczewskiego Parku Krajobrazowego oraz na obszarach chronionych w ramach programu Natura 2000. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Klasztor karmelitów w Pilźnie – zespół budynków, w którego skład wchodzą kościół pw. św. Katarzyny i Barbary, budynek klasztoru oraz zabudowa gospodarcza. Klasztor w Pilźnie, zgodnie z twierdzeniami współczesnej historiografii, został założony przez Władysława Jagiełłę 2 marca 1403 roku. Kościół i klasztor ucierpiały podczas najazdu wojsk węgierskich dowodzonych przez Tomasza Tharczaya, który miał miejsce w lutym 1474 roku. Odbudował je król Zygmunt I Stary. Klasztor należał początkowo do augustianów, a od XIX wieku stanowi własność karmelitów. Klasztor oraz kościół zostały wpisane do rejestru zabytków. Zespół znajduje się w środkowej części miasta, na wschód od Rynku w Pilźnie. Teren zespołu obejmuje m.in. obszar dawnych wałów obronnych, które niegdyś otaczały miasto, a także niewielki zbiornik wodny. Czytaj więcej…