Szablon:Dobry artykuł: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne redakcyjne |
powtórzony link |
||
| (Nie pokazano 491 wersji utworzonych przez 45 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
<!-------------------------------------------------------------------------------------------> |
|||
'''[[Śródmieście (Katowice)|Śródmieście]]''' – [[podział administracyjny Katowic|dzielnica]] [[Katowice|Katowic]], stanowiąca ścisłe centrum miasta. Położona jest w zespole dzielnic śródmiejskich. Jej obszar zajmuje powierzchnię 3,81 km² i w 2016 roku liczyła łącznie 24 441 mieszkańców. Jest to najbardziej zurbanizowana dzielnica Katowic, z udziałem powierzchni zabudowanej sięgającej ponad 50%. Historia Śródmieścia jest ściśle powiązana z historią miasta Katowice, wzmiankowanego po raz pierwszy w XVI wieku. Od tego czasu, zwłaszcza od XIX wieku, wraz z doprowadzeniem linii kolejowej, rozwojem przemysłu i inkorporacją sąsiednich miejscowości Śródmieście przekształciło się w centrum administracyjno-usługowe Katowic. Zlokalizowana jest tu m.in. [[Gmach Sejmu Śląskiego w Katowicach|siedziba]] [[Sejmik Województwa Śląskiego|Sejmiku Województwa Śląskiego]], Urzędu Metropolitalnego [[Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia|Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii]] oraz [[Urząd Miasta Katowice|Urzędu Miasta Katowice]], a także szeregu instytucji, w tym m.in. [[Uniwersytet Śląski w Katowicach|Uniwersytetu Śląskiego]], [[Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach|Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego]], [[Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach|Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego]] czy [[Kościół łaciński|rzymskokatolickiej]] [[Archidiecezja katowicka|archidiecezji katowickiej]]. Znajdują się tu również konsulaty kilku krajów, a także siedziby i oddziały organów administracji rządowej i samorządowej. ''[[Śródmieście (Katowice)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
<!--- Procedura ---> |
|||
| ⚫ | |||
<!-------------------------------------------------------------------------------------------> |
|||
'''[[Park w Reptach]]''' – XIX-wieczny [[Park krajobrazowy#Forma założenia parkowego|park krajobrazowy]] o powierzchni ok. 200 ha położony na terenie miasta [[Tarnowskie Góry]] oraz [[Zbrosławice (gmina)|gminy Zbrosławice]], którego większość obszaru wpisana została w grudniu 1966 roku do [[Rejestr zabytków (Polska)|rejestru zabytków]] [[Zabytek nieruchomy|nieruchomych]]. Stanowi część [[Zespół przyrodniczo-krajobrazowy|zespołu przyrodniczo-krajobrazowego]] o nazwie [[Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”|„Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”]]. Tereny obecnego parku porastały w przeszłości lasy liściaste. W 1824 roku wieś [[Stare Repty|Repty]] wraz z okolicznymi dobrami nabył hrabia [[Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck]], zakładając na znajdującym się na północ od wsi fragmencie lasu [[Zwierzyniec (łowiectwo)|zwierzyniec]]. W jego centralnej części w latach 1893–1898 wzniesiono [[Pałac w Reptach|neorenesansowy pałac]], sam zwierzyniec przekształcono zaś w park w stylu angielskim. Park obejmuje dwie części rozdzielone przepływającą w kierunku północno-zachodnim rzeką [[Drama (rzeka)|Dramą]]. Zachowały się tu zespoły leśne [[Buczyna|buczyn]], [[grąd]]ów i [[Las łęgowy|łęgów]] z fragmentami wilgotnych łąk i szuwarów. Na terenie parku wykazywano obecność kilkunastu gatunków roślin i zwierząt chronionych, rzadkich gatunków [[Nietoperze|nietoperzy]] oraz licznych gatunków ptaków [[lęg]]owych. ''[[Park w Reptach|Czytaj więcej…]]'' |
|||
| ⚫ | |||
| |
|3=<!--Propozycja na środę 15 maja --> [[Plik:Zamek Pieniński, ruiny.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Zamek Pieniny]]''' – [[ruiny]] [[średniowiecze|średniowiecznego]] [[zamek|zamku]], znajdującego się w [[Pieniny|Pieninach]], w [[Krościenko nad Dunajcem|Krościenku nad Dunajcem]]. [[Warownia]] powstała najprawdopodobniej na początku lat 80. XIII wieku. Jej powstanie jest wiązane z osobą [[Święta Kinga|św. Kingi]] – miała ona zlecić budowę zamku, który stanowiłby schronienie dla [[Klasztor klarysek w Starym Sączu|klasztoru klarysek]] na wypadek zagrożenia. Księżna wraz z zakonnicami schroniły się tu podczas [[III najazd mongolski na Polskę|III najazdu Tatarów]]. Dalsza, XIV-wieczna historia zamku jest słabo udokumentowana. Najnowsze badania sugerują, że w XV wieku był dalej użytkowany, mimo że wśród badaczy przeważa pogląd mówiący, że w XIV wieku prawdopodobnie przestał być używany i uległ zniszczeniu podczas najazdu [[Husytyzm|husytów]] lub wojsk [[Ścibor ze Ściborzyc|Ścibora ze Ściborzyc]] na początku XV wieku. Budowla jest jednym z najstarszych murowanych zamków w Polsce, stanowi przykład zamku wysokogórskiego. Mogła pomieścić sto osób i kilkudziesięciu żołnierzy, była obwarowana, otoczona przez trudne do przeforsowania skały, położona na dużej wysokości, wtopiona w krajobraz i trudna do wypatrzenia przez wroga. ''[[Zamek Pieniny|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Białoruś na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010]]''' – kadra sportowców reprezentujących [[Białoruś]] na [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2010|igrzyskach]] w 2010 roku w [[Vancouver]]. W reprezentacji znalazło się 55 zawodników – 40 mężczyzn i 15 kobiet. Wzięli oni udział w 28 konkurencjach w sześciu dyscyplinach sportowych – [[Biathlon na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|biathlonie]], [[Biegi narciarskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|biegach narciarskich]], [[Hokej na lodzie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|hokeju na lodzie]], [[Łyżwiarstwo szybkie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|łyżwiarstwie szybkim]], [[Narciarstwo alpejskie na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|narciarstwie alpejskim]] oraz [[Narciarstwo dowolne na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|narciarstwie dowolnym]]. Białorusini zdobyli w Vancouver trzy medale – po jednym z każdego kruszcu. Złoty medal i tytuł mistrza olimpijskiego w skokach akrobatycznych mężczyzn zdobył [[Alaksiej Hryszyn]]. Został tym samym pierwszym białoruskim złotym medalistą zimowych igrzysk olimpijskich od początku startów tego państwa. Ponadto srebrny i brązowy medal zdobyli biathloniści – [[Siarhiej Nowikau]] w biegu indywidualnym mężczyzn i [[Darja Domraczewa]] w biegu kobiet. Zdobyte medale pozwoliły Białorusi na zajęcie siedemnastego miejsca w [[Klasyfikacja medalowa Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2010|klasyfikacji medalowej]], ex aequo ze [[Słowacja na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|Słowacją]]. ''[[Białoruś na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010|Czytaj więcej…]]'' |
|||
| |
|4=<!--Propozycja na czwartek 16 maja--> [[Plik:Dom Mikołajowski w Tarnowie - 2.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Dom Mikołajowski w Tarnowie]]''' – zabytkowy [[Gotyk|gotycko]]-[[renesans]]owy budynek znajdujący przy [[Plac Katedralny w Tarnowie|placu Katedralnym]] w [[Tarnów|Tarnowie]]. Powstał w XVI wieku, przez stulecia pełnił różne funkcje, był m.in. użytkowany przez duchowieństwo, mieścił siedziby szkół, [[Podstawowa opieka zdrowotna w Polsce|Powiatowego Ośrodka Zdrowia]] oraz Muzeum Higieny. Od czasu konserwacji przeprowadzonej na przełomie lat 40. i 50. XX wieku mieszczą się w nim sale wystawowe tarnowskiego [[Muzeum Diecezjalne w Tarnowie|Muzeum Diecezjalnego]]. Uznawany jest za najstarszą [[Kamienica (architektura)|kamienicę]] miasta. Dom jest przykładem budowli mieszkalnej z okresu przełomu [[gotyk]]u oraz [[renesans]]u. Budowla jest dwukondygnacyjna i w pełni [[Piwnica|podpiwniczona]]. Skonstruowano ją na planie prostokąta o wymiarach 12,60 na 7,60 m, jest jednotraktowa o mieszanym układzie konstrukcyjnym. Budynek ma powierzchnię użytkową liczącą 97 m² przy kubaturze wynoszącej 634 m³. ''[[Dom Mikołajowski w Tarnowie|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Pingyuan (1889)|Pingyuan]]''' – chiński [[pancernik obrony wybrzeża]] z końca XIX wieku. Został zbudowany w stoczni Foochow Arsenal w dzielnicy Mawei w [[Fuzhou]] w latach 80. XIX wieku, był pierwszym zaprojektowanym i zbudowanym w Chinach [[okręt pancerny|okrętem pancernym]]. Dane dotyczące budowy okrętu nie są pewne i są podawane rozbieżnie w źródłach. Jednostka brała udział w [[Wojna chińsko-japońska (1894-1895)|wojnie japońsko-chińskiej]] w latach 1894-1895, a jej dowódcą był wówczas Li Helian. 17 lutego 1895 roku „Pingyuan” został zdobyty przez Japończyków w zajętym [[Weihai]]wei, po czym wcielony już 16 marca tego roku do służby japońskiej. Podczas [[wojna rosyjsko-japońska|wojny rosyjsko-japońskiej]] w 1904 roku, brał udział w [[obrona Port Artur|ostrzale bazy Port Artur]]. 18 września 1904 roku zatonął na rosyjskiej [[mina morska|minie]] w okolicy [[Lüshunkou|Port Artur]], zginęło 198 członków załogi. Oficjalnie skreślony z listy floty został dopiero w maju 1905 roku. ''[[Pingyuan (1889)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
| |
|5=<!--Propozycja na piątek 17 maja --> [[Plik:Ufficio Primo 62 Wspolna Street Warsaw 2022 aerial.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Ufficio Primo]]''' – zabytkowy budynek biurowy znajdujący się przy [[Ulica Wspólna w Warszawie|ulicy Wspólnej]] 62 w [[Warszawa|Warszawie]]. Reprezentuje [[Modernizm (architektura)|modernistyczny]] [[Historyzm (architektura)|historyzm]], nawiązuje do włoskiego [[renesans]]u. Budynek zaprojektował [[Marek Leykam]], za konstrukcję odpowiadał J. Dowgiałło. Projekt zaprezentowano na wystawie w [[Zachęta Narodowa Galeria Sztuki|Zachęcie]] w 1950 roku. Budynek miał stanowić część planowanej dzielnicy ministerstw. Styl architektoniczny budynku stanowi syntezę zapożyczeń z różnych epok. Był elementem poszukiwań kompromisu między [[Realizm socjalistyczny|realizmem socjalistycznym]] a architekturą narodową, z zapożyczeniami treści zachodnioeuropejskich. Monumentalna bryła biurowca inspirowana była [[Florencja|florenckimi]] pałacami miejskimi okresu [[Quattrocento|quattrocenta]] z XV wieku. Architektura budynku była poddawana przez współczesnych krytyce, biurowiec uznawano za „odchylenie kosmopolityczne”. ''[[Ufficio Primo|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Urocjon wyspowy]]''' – niewielki gatunek [[drapieżne]]go [[ssaki|ssaka]] z rodziny [[psowate|psowatych]], żyjący na sześciu z ośmiu wysp archipelagu [[Channel Islands (Kalifornia)|Channel Islands]], leżącego u wybrzeży [[Kalifornia|Kalifornii]]. Najmniejszy z gatunków lisów żyjących w [[Stany Zjednoczone|USA]]. Istnieje sześć podgatunków tego zwierzęcia, każdy zamieszkuje jedną wyspę. Lis wyspowy należy wraz z [[urocjon wirginijski|urocjonem wirginijskim]], jego bezpośrednim przodkiem, do rodzaju ''Urocyon''. Jego małe rozmiary są typowym wynikiem zamieszkiwania na wyspach, rodzajem [[Specjacja allopatryczna|specjacji allopatrycznej]]. Ponieważ lis wyspowy jest odizolowany barierą geograficzną, nie jest uodporniony na [[Pasożytnictwo|pasożyty]] i choroby przynoszone ze stałego lądu, zwłaszcza na te, których nosicielami są domowe [[Pies domowy|psy]]. Na dodatek polowania [[Orzeł przedni|orła przedniego]] i ludzka działalność znacznie zmniejszyły liczebność lisa wyspowego na niektórych wyspach w latach 90. XX wieku. Cztery podgatunki zostały zakwalifikowane w 2004 roku jako [[Gatunek zagrożony|zagrożone]] i są teraz prawnie chronione, podjęto także środki mające na celu odbudowanie populacji lisa i odnowienie środowiska naturalnego na wyspach. ''[[Urocjon wyspowy|Czytaj więcej…]]'' |
|||
| |
|6=<!--Propozycja na sobotę 18 maja --> [[Plik:Jezioro Szarcz aerial 2023.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Szarcz (jezioro)|Szarcz]]''' – [[jezioro]] położone na [[Pojezierze Lubuskie|Pojezierzu Lubuskim]] w [[Bruzda Zbąszyńska|Bruździe Zbąszyńskiej]], w [[województwo lubuskie|województwie lubuskim]], na północno-zachodnim krańcu wsi [[Pszczew]]. Otoczenie jeziora stanowią głównie tereny rolnicze, lasy znajdują się wyłącznie w pobliżu południowego brzegu, za skarpą linii kolejowej [[Linia kolejowa nr 364|Międzyrzecz-Międzychód]]. Dno akwenu jest twarde i piaszczyste, ale jednocześnie bardzo zróżnicowane. Najgłębsze miejsca jeziora sąsiadują ze znacznymi wypłyceniami, porośniętymi roślinnością wynurzoną. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim [[ciek]]iem na północ poprzez jeziora [[Jezioro Białe (powiat międzyrzecki)|Białe]], [[Jezioro Czarne (gmina Pszczew)|Czarne]] oraz [[Jezioro Lubikowskie|Lubikowskie]], aż do [[Warta|Warty]]. Jezioro zostało zagospodarowane na potrzeby turystyki i rekreacji. Liczna zabudowa rekreacyjna zlokalizowana jest na krańcu południowo-wschodnim i zachodnim. Jezioro w całości znajduje się na obszarze [[Pszczewski Park Krajobrazowy|Pszczewskiego Parku Krajobrazowego]] oraz na obszarach chronionych w ramach programu [[Natura 2000]]. ''[[Szarcz (jezioro)|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[John Ronald Reuel Tolkien]]''' – brytyjski [[pisarz]] oraz [[profesor]] [[filologia klasyczna|filologii klasycznej]] i literatury staroangielskiej na [[Uniwersytet Oksfordzki|University of Oxford]]. Jako autor powieści ''[[Władca Pierścieni]]'', której akcja rozgrywa się w mitycznym świecie [[Śródziemie|Śródziemia]], spopularyzował literaturę [[fantasy]]. Opublikował ponad 100 prac z dziedziny filologii i literatury dawnej, współpracował przy powstaniu największego [[słownik]]a [[język angielski|języka angielskiego]], wydawanego zaraz po [[I wojna światowa|I wojnie światowej]], ''[[Oxford English Dictionary]]''. Znał w różnym stopniu ponad 30 języków, głównie wymarłych, germańskich i celtyckich. Uczył się także [[język polski|polskiego]], lecz uważał go za trudny język i nie potrafił się nim dobrze posługiwać. Za dorobek naukowy i literacki otrzymał wiele nagród i honorowych doktoratów oraz najwyższe wyróżnienie państwowe – [[Order Imperium Brytyjskiego]], odznaczenie przyznawane najwybitniejszym brytyjskim twórcom i najsłynniejszym osobistościom, którego idea i nazwa jednak wcale nie były mu bliskie. ''[[John Ronald Reuel Tolkien|Czytaj więcej…]]'' |
|||
| |
|7=<!--Propozycja na niedzielę 19 maja --> [[Plik:Pilzno A-391 klasztor karmelitów.jpg|100px|right]] |
||
'''[[Klasztor karmelitów w Pilźnie]]''' – zespół budynków, w którego skład wchodzą kościół pw. św. Katarzyny i Barbary, budynek klasztoru oraz zabudowa gospodarcza. Klasztor w Pilźnie, zgodnie z twierdzeniami współczesnej [[Historiografia|historiografii]], został założony przez [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełłę]] 2 marca 1403 roku. Kościół i klasztor ucierpiały podczas najazdu wojsk węgierskich dowodzonych przez [[Tomasz Tharczay|Tomasza Tharczaya]], który miał miejsce w lutym 1474 roku. Odbudował je król [[Zygmunt I Stary]]. Klasztor należał początkowo do [[Augustianie|augustianów]], a od XIX wieku stanowi własność [[Karmelici|karmelitów]]. Klasztor oraz kościół zostały wpisane do [[Rejestr zabytków (Polska)|rejestru zabytków]]. Zespół znajduje się w środkowej części miasta, na wschód od Rynku w [[Pilzno (Polska)|Pilźnie]]. Teren zespołu obejmuje m.in. obszar dawnych wałów obronnych, które niegdyś otaczały miasto, a także niewielki [[zbiornik wodny]]. ''[[Klasztor karmelitów w Pilźnie|Czytaj więcej…]]'' |
|||
'''[[Moderus Alfa]]''' – jednoczłonowy, jednokierunkowy, wysokopodłogowy [[tramwaj]] powstały w wyniku modernizacji tramwaju [[Konstal 105N]]/[[Konstal 105Na|105Na]], produkowany przez firmę [[Modertrans Poznań]]. W grudniu 2005 roku [[Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Poznaniu|MPK Poznań]], które dotychczas modernizowało tramwaje we własnym zakresie, utworzyło na bazie Zakładu Napraw Autobusów w Biskupicach spółkę córkę – [[Modertrans Poznań]]. Jednocześnie rozszerzono zakres działalności spółki o modernizację tramwajów. W początkowym okresie głównym odbiorcą modernizowanych tramwajów był MPK Poznań, jednakże już w grudniu 2007 roku dostarczono pierwsze zmodernizowane pojazdy dla [[Tramwaje Śląskie|Tramwajów Śląskich]]. Stylistyka pojazdów została opracowana przez krakowskie biuro [[EC Engineering]]. Poszczególne wersje znacząco różnią się zakresem modernizacji pomiędzy sobą. Takie tramwaje eksploatowane są w [[Tramwaje w konurbacji górnośląskiej|aglomeracji górnośląskiej]], [[Tramwaje w Poznaniu|Poznaniu]] oraz [[Tramwaje w Szczecinie|Szczecinie]]. ''[[Moderus Alfa|Czytaj więcej…]]'' |
|||
| ⚫ | |||
'''[[Ulica Lecznicza w Łodzi]]''' – [[Łódź|łódzka]] ulica o długości ok. 280 m, licząca 17 numerów, położona w dzielnicy [[Górna]]. Rozpoczyna się od [[Skrzyżowanie|skrzyżowania]] z [[Ulica Rzgowska w Łodzi|ulicą Rzgowską]], a kończy za posesją nr 17 przechodząc w [[Ulica Podmiejska w Łodzi|ulicę Podmiejską]] prowadzącą do [[Ulica gen. Jarosława Dąbrowskiego w Łodzi|ulicy gen. Jarosława Dąbrowskiego]]. Na całej długości ulicy obowiązuje ruch dwukierunkowy. Ulica została wytyczona po 1914 roku, najprawdopodobniej w połowie drugiej dekady XX wieku, na gruntach wsi [[Dąbrowa w Łodzi|Dąbrowa]] włączonych w granice miasta rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia października 1906 roku. Według ''Słownika nazewnictwa miejskiego Łodzi'' otrzymała nazwę ulicy Małej. Aktualną nazwę – ulicy Leczniczej – nadano najprawdopodobniej na przełomie maja i czerwca 1931 roku, po wybudowaniu gmachu [[Przychodnia Miejska przy ul. Leczniczej w Łodzi|Przychodni Ubezpieczalni Społecznej]]. ''[[Ulica Lecznicza w Łodzi|Czytaj więcej…]]'' |
|||
| ⚫ | |||
'''[[R-36M]]''' – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] [[pocisk balistyczny]] dalekiego zasięgu przeznaczony do przenoszenia bojowych [[Broń jądrowa|głowic jądrowych]] na dystansach międzykontynentalnych. Stacjonujący w stałych silosach podziemnych R-36M był jedynym pociskiem ciężkim dopuszczonym do użycia przez drugi traktat o redukcji broni strategicznej. Według źródeł rosyjskich, istniało sześć wersji tego pocisku różniących się liczbą i mocą przenoszonych głowic. Opracowane w biurze konstrukcyjnym [[KB Jużnoje]] w [[Ukraina|ukraińskim]] [[Dniepr (miasto)|Dniepropietrowsku]] pociski R-36M, przeznaczone były w pierwszym rzędzie do ataku na [[Stany Zjednoczone|amerykańskie]] silosy ICBM. Od 1974 roku zastępowały w służbie pociski [[R-36]] ([[Kod NATO|NATO]]: SS-9 Scarp), a w najnowszej wprowadzonej do użytku w 1988 roku odmianie R-36M2, pozostają w służbie do dziś. R-36M2 pozostaną prawdopodobnie w służbie do 2019 roku, choć wstępne raporty wskazywały na 2016 rok, jako moment wycofania ich ze służby. ''[[R-36M|Czytaj więcej…]]'' |
|||
}} |
}} |
||
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne |
<div style="text-align:right; margin-top:5px;">''[[Wikipedia:Dobre Artykuły|Inne Dobre Artykuły]] • [[Pomoc:Styl – poradnik dla autorów|Jak pisać w stylu encyklopedycznym?]]''</div></includeonly><noinclude>{{dokumentacja|zawartość= |
||
<div class="hlist" style="text-align: center"> |
|||
| ⚫ | |||
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka|kolejka]] |
|||
* [[Wikipedia:Dobre Artykuły/kolejka/bufor|starsze]] |
|||
</div> |
|||
__BEZSPISU__ |
|||
{{mbox |
|||
| ⚫ | |||
}} |
|||
== Dzisiaj == |
|||
{{dobry artykuł}} |
|||
== Jutro == |
|||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+1 day}}}} |
|||
== Pojutrze == |
|||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+2 days}}}} |
|||
== Za 3 dni == |
|||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+3 days}}}} |
|||
== Za 4 dni == |
|||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+4 days}}}} |
|||
== Za 5 dni == |
|||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+5 days}}}} |
|||
== Za 6 dni == |
|||
{{dobry artykuł|data={{#timel:Y-m-d|+6 days}}}} |
|||
== Zobacz też == |
|||
| ⚫ | |||
[[Kategoria:Dobre artykuły - szablony|{{PAGENAME}}]] |
[[Kategoria:Dobre artykuły - szablony|{{PAGENAME}}]] |
||
[[Kategoria:Strona główna - szablony|{{PAGENAME}}]] |
[[Kategoria:Strona główna - szablony|{{PAGENAME}}]] |
||
Wersja z 02:35, 13 maj 2024
Dokumentacja szablonu
[]
Dzisiaj
Śródmieście – dzielnica Katowic, stanowiąca ścisłe centrum miasta. Położona jest w zespole dzielnic śródmiejskich. Jej obszar zajmuje powierzchnię 3,81 km² i w 2016 roku liczyła łącznie 24 441 mieszkańców. Jest to najbardziej zurbanizowana dzielnica Katowic, z udziałem powierzchni zabudowanej sięgającej ponad 50%. Historia Śródmieścia jest ściśle powiązana z historią miasta Katowice, wzmiankowanego po raz pierwszy w XVI wieku. Od tego czasu, zwłaszcza od XIX wieku, wraz z doprowadzeniem linii kolejowej, rozwojem przemysłu i inkorporacją sąsiednich miejscowości Śródmieście przekształciło się w centrum administracyjno-usługowe Katowic. Zlokalizowana jest tu m.in. siedziba Sejmiku Województwa Śląskiego, Urzędu Metropolitalnego Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii oraz Urzędu Miasta Katowice, a także szeregu instytucji, w tym m.in. Uniwersytetu Śląskiego, Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego, Teatru Śląskiego im. S. Wyspiańskiego czy rzymskokatolickiej archidiecezji katowickiej. Znajdują się tu również konsulaty kilku krajów, a także siedziby i oddziały organów administracji rządowej i samorządowej. Czytaj więcej…
Jutro
Park w Reptach – XIX-wieczny park krajobrazowy o powierzchni ok. 200 ha położony na terenie miasta Tarnowskie Góry oraz gminy Zbrosławice, którego większość obszaru wpisana została w grudniu 1966 roku do rejestru zabytków nieruchomych. Stanowi część zespołu przyrodniczo-krajobrazowego o nazwie „Park w Reptach i dolina rzeki Dramy”. Tereny obecnego parku porastały w przeszłości lasy liściaste. W 1824 roku wieś Repty wraz z okolicznymi dobrami nabył hrabia Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck, zakładając na znajdującym się na północ od wsi fragmencie lasu zwierzyniec. W jego centralnej części w latach 1893–1898 wzniesiono neorenesansowy pałac, sam zwierzyniec przekształcono zaś w park w stylu angielskim. Park obejmuje dwie części rozdzielone przepływającą w kierunku północno-zachodnim rzeką Dramą. Zachowały się tu zespoły leśne buczyn, grądów i łęgów z fragmentami wilgotnych łąk i szuwarów. Na terenie parku wykazywano obecność kilkunastu gatunków roślin i zwierząt chronionych, rzadkich gatunków nietoperzy oraz licznych gatunków ptaków lęgowych. Czytaj więcej…
Pojutrze
Zamek Pieniny – ruiny średniowiecznego zamku, znajdującego się w Pieninach, w Krościenku nad Dunajcem. Warownia powstała najprawdopodobniej na początku lat 80. XIII wieku. Jej powstanie jest wiązane z osobą św. Kingi – miała ona zlecić budowę zamku, który stanowiłby schronienie dla klasztoru klarysek na wypadek zagrożenia. Księżna wraz z zakonnicami schroniły się tu podczas III najazdu Tatarów. Dalsza, XIV-wieczna historia zamku jest słabo udokumentowana. Najnowsze badania sugerują, że w XV wieku był dalej użytkowany, mimo że wśród badaczy przeważa pogląd mówiący, że w XIV wieku prawdopodobnie przestał być używany i uległ zniszczeniu podczas najazdu husytów lub wojsk Ścibora ze Ściborzyc na początku XV wieku. Budowla jest jednym z najstarszych murowanych zamków w Polsce, stanowi przykład zamku wysokogórskiego. Mogła pomieścić sto osób i kilkudziesięciu żołnierzy, była obwarowana, otoczona przez trudne do przeforsowania skały, położona na dużej wysokości, wtopiona w krajobraz i trudna do wypatrzenia przez wroga. Czytaj więcej…
Za 3 dni
Dom Mikołajowski w Tarnowie – zabytkowy gotycko-renesansowy budynek znajdujący przy placu Katedralnym w Tarnowie. Powstał w XVI wieku, przez stulecia pełnił różne funkcje, był m.in. użytkowany przez duchowieństwo, mieścił siedziby szkół, Powiatowego Ośrodka Zdrowia oraz Muzeum Higieny. Od czasu konserwacji przeprowadzonej na przełomie lat 40. i 50. XX wieku mieszczą się w nim sale wystawowe tarnowskiego Muzeum Diecezjalnego. Uznawany jest za najstarszą kamienicę miasta. Dom jest przykładem budowli mieszkalnej z okresu przełomu gotyku oraz renesansu. Budowla jest dwukondygnacyjna i w pełni podpiwniczona. Skonstruowano ją na planie prostokąta o wymiarach 12,60 na 7,60 m, jest jednotraktowa o mieszanym układzie konstrukcyjnym. Budynek ma powierzchnię użytkową liczącą 97 m² przy kubaturze wynoszącej 634 m³. Czytaj więcej…
Za 4 dni
Ufficio Primo – zabytkowy budynek biurowy znajdujący się przy ulicy Wspólnej 62 w Warszawie. Reprezentuje modernistyczny historyzm, nawiązuje do włoskiego renesansu. Budynek zaprojektował Marek Leykam, za konstrukcję odpowiadał J. Dowgiałło. Projekt zaprezentowano na wystawie w Zachęcie w 1950 roku. Budynek miał stanowić część planowanej dzielnicy ministerstw. Styl architektoniczny budynku stanowi syntezę zapożyczeń z różnych epok. Był elementem poszukiwań kompromisu między realizmem socjalistycznym a architekturą narodową, z zapożyczeniami treści zachodnioeuropejskich. Monumentalna bryła biurowca inspirowana była florenckimi pałacami miejskimi okresu quattrocenta z XV wieku. Architektura budynku była poddawana przez współczesnych krytyce, biurowiec uznawano za „odchylenie kosmopolityczne”. Czytaj więcej…
Za 5 dni
Szarcz – jezioro położone na Pojezierzu Lubuskim w Bruździe Zbąszyńskiej, w województwie lubuskim, na północno-zachodnim krańcu wsi Pszczew. Otoczenie jeziora stanowią głównie tereny rolnicze, lasy znajdują się wyłącznie w pobliżu południowego brzegu, za skarpą linii kolejowej Międzyrzecz-Międzychód. Dno akwenu jest twarde i piaszczyste, ale jednocześnie bardzo zróżnicowane. Najgłębsze miejsca jeziora sąsiadują ze znacznymi wypłyceniami, porośniętymi roślinnością wynurzoną. Nadmiar wód odprowadzany jest niewielkim ciekiem na północ poprzez jeziora Białe, Czarne oraz Lubikowskie, aż do Warty. Jezioro zostało zagospodarowane na potrzeby turystyki i rekreacji. Liczna zabudowa rekreacyjna zlokalizowana jest na krańcu południowo-wschodnim i zachodnim. Jezioro w całości znajduje się na obszarze Pszczewskiego Parku Krajobrazowego oraz na obszarach chronionych w ramach programu Natura 2000. Czytaj więcej…
Za 6 dni
Klasztor karmelitów w Pilźnie – zespół budynków, w którego skład wchodzą kościół pw. św. Katarzyny i Barbary, budynek klasztoru oraz zabudowa gospodarcza. Klasztor w Pilźnie, zgodnie z twierdzeniami współczesnej historiografii, został założony przez Władysława Jagiełłę 2 marca 1403 roku. Kościół i klasztor ucierpiały podczas najazdu wojsk węgierskich dowodzonych przez Tomasza Tharczaya, który miał miejsce w lutym 1474 roku. Odbudował je król Zygmunt I Stary. Klasztor należał początkowo do augustianów, a od XIX wieku stanowi własność karmelitów. Klasztor oraz kościół zostały wpisane do rejestru zabytków. Zespół znajduje się w środkowej części miasta, na wschód od Rynku w Pilźnie. Teren zespołu obejmuje m.in. obszar dawnych wałów obronnych, które niegdyś otaczały miasto, a także niewielki zbiornik wodny. Czytaj więcej…